Heimskringla - 01.05.1890, Blaðsíða 2

ii ei:nsKiti\<;i.
WIXXlPKtí, MA!Í., 1. MAI 1800.
„ Heimsírintla,”
an Icelandic Newspaper.
Publishedeveiy l'nursday, by
Thk Hkimskkingla Pbinting Co.
Getur liann jafuvel sýnt pa?í sínum j
framburði til lítillegs stuðnings, að I
íslendingar lijer I landi svona upp [
at | °g ofau sjeu að mun vitlausari, j (iP;g gjörði mjer pað að skyldu”,
35 Lombard St........Winnipeg, Man. þekkingarminni eða verri menn að sagði forráðamaður Times í fals-
upplagi en aðrir pjóðfl>)kkar um
Subscription (postage prepaid) .. - . , . . , . ,
............. .. .. ...’f2,00 hvertis bá og samhliða beim? Dvi að Vlta hvermg á brjefum Piggotts
h mnnthc i ok i o i t — ___: „aí____
LANDSHÖFÐINGINN
—Ofí—
PÓSTÁVÍSANIRNAIl.
brjefamáli Parnells, uað fá ekkert
W months......................... 1(25
3 months.......................... 75 j trúir enginn sannsýnn maður, sem
I 'ayabie in advance. hefur pó ekki sje meira en meðal
Sample copies mailed frke to any vit.
address, on application.
Keinur út (að forfallalausu) á hverj
nm flmmtudegi.
Skrifstofa og prentsmiðja:
35 Lombard St........Winnipeg, Man.
Blaðið kostar : einn árgangur |2,00; I „ær sanni en framburður hans um
liálfur árgangur f 1.25; og um 3 máuuhi
Og hvað verður pá sagt uir frain-
burð hans um fjelagsskapinn og
flokkaskiptinguna? Um pað atriði
má segja, að pað er pó ofurlítið
75 cents. Borgist fyrirfram.
ty Undireins og einhverkaupandi blaðs-
Ins skiptir um bústað er hann beðinn að
senda hina hreyttu utanáskript á skrif-
stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
terandi utanáskript.
Utan á 011 brjef til blaðsins skyldi
skrifa: The Heimnkringla Prinhng Co.,
P. O. Box 305.
pað, hvad pjóðflokkurinn er. í fje-
stæði”. Landshöfðingi stígur feti
lengra, og lætur að sínu leyti eng-
an vitaneitt nema ósannindi og vjel-
ar um pað, hvernig stendur á Pig-
gott-máli póstávísananna. Hann kem-
ur nú enn frain í Lögbergi 12 marz,
náttúrlega með nafni Halldórs Jóns-
sonar fyrir svuntu yfir blygð sinni,
til að verja pá haugalýgi, að f>að
sje landssjóður, sera gefur út seðl-
ana. Það er eðlilegt, að manninum
Ffrir $125
lagsskaparatriðinu eru á stöku stað j sje um að gera, að fá þessu trúað,
ofurlítil sannleikskorn, að eins til [ í>vi að ^ F*'d stendur pað alveg.
pess auðvitað, að lj'gin verði trú-
legri og um leið skaðlegri, banvæi.ni
inntekta fyrir pá sem ekki þekkja til
og hugsa að hjer sje að ræða um
framburð merkis manns. Sannleiks-
korn pessi eru, að hjer sjeu mörg j Höfuðsetning Lögbergs-greinar j
fjelög meðal Islendinga—auðvitað ! landshöfðingja hljóðar nú pannig:— !
i allur fjöldi peirra fjelög að nafninu | »Nú er pað landssjóður, sem tekur
. . „ , ,, 1 við póstávísanafjenu o<' gefur út i
hjóöanúútg.JIkrP það semeptir jemungis, enfjelog verður að
ergo er landssjóður
hvort svikamillan er |>ar, sem jeg
hefi sagt, eða að eins í höfðinu á
mjer, eins og landshöfðingi segir í
ísafold, 22. marz síðastl., og hvort
póstávísana-skuld lands við ríkissjóð
er svikaskuld eða ekki.
Danmerkur, og fenginn í hendur
löggjafarvaldi íslands, svo að útibú
ríkissjóðs, jarðabókarsjóðurinn, verð-
ur par með að sjerstæðu og sjálf-
stæðu heimabúi íslands, í öllu tilliti
óháðu ríkissjóði og eingöngu háðu
fjárlögum alpingis og stjórn íslands
sjálfs.—5., að 1886 ergefinn út teg-
und lögeyris, landsjóðsseðlar, sem
einungis er gjaldgeng á íslandi
sjálfu.—6., að frá pví ári verður sá
grundvallar-mismunur á l(depositi-
onum, póstávfsunum” við pað sem
áður var, að bæði ríkis-mynt og seðl-
um landssjóðs er ávísað.
Sá, sem ræða vill eða rita um j mögulegt, að
póstávísanamál fslands, og miðar; koinið fyrir.
sem hann var settur til að annast ó skal hvernig landssjóður tekur við
merkilega lítinn hluta af, og á pann I póstávísanafjenu.
herra sem hann varð steinpegjandi
að hlýða!! Landshöfðingi hefur hjer
snúið upp og niður á fjárstjórn rík-
isins.
Nú er pað pá sannað svo, að
landshöfðingi verður að pegja, nema
hans síðara eigi að verða hinu fyrra
verra, að, pangað til 1873, að póst-
ávfsanirnar tóku við af depositión-
unum, gaf landssjóður aldrei út á-
vísanir á ríkissjóð: faktiskt átti
slíkur hlutur sjer uldrei stað; ad-
ministrativt var óhugsanlegt og ó-
nokkuð slíkt gœti
Nú, nú enn að vitm bankastjóra
voru pegar 188(5 í veltu í landinu
350,000 kr. í seðlum. Þeir liafa pá
bolað úr landi 350,000 kr. í mjnt.
Enn peir fylla pað tóm, sem flúna
myntin leifði, og taka við henn-
ar megin eiginlegleika: horgunmr-
magni hennar. Þeir eru pví hin
flúna mynt í annari mynd; með
peim mun, náttúrlega, að hún
er dj'r málmur að efni, enn peir,
pappír, og peim lang-pýðingarmesta
mun, að hún er gjaldgengl öllurík-
inu, þeir að eins á Islandi. Innan
pessa gjaldgengissvæðis peirra eru
ekki rökleiðslu sína við pessi föstu * Etin nú segirlandshöfðingi: bær peir ei að slður, meðan alt er í góBu
tti'nril mrru TQotQ lionn nl /(iii* on rm A • j . .. . . .....
sögulegu facta, hann hlýtur að ræða
og rita eins og landshöfðingi gerir,
vjelar og fals.
Svo að eg nú snúi mjer að ofan
tilfærðri grein landshöfðingja, skal
eg staðhæfa
1. að pað eru helber ósannindi
hans, að jarðabókarsjóður hafi nokk-
urn tíma gefið út depositionirnar og
að landssjóður pví gefi út póstávís-
anirnar.
Hjer skal peirri athugasemd inn
______________ ________________._SÍ í skotið til vara að pýðingin í „að gefa
er óútkomið af þessum árgangi (e« : pað á meðan pau nöfn eru brúkuð skyidugur að taka seðlanawiw í*póst- út” er hl'á landsliöfðingja, eins og hjá
’ * " • - ' - ........ ................... mjer: að skuldbinda sig með skjali, sem
viðkomandi embættismaður hefur löglega
j gengið frá eptir æðri skipun, til að
j borga löglegum eyri það sem skjalið
! hljóðar upp á
það eru | árgangsins) og að AUKI
það, sem KKKI ER URP-
GENOIÐ af fgrstu blöðum ár-
gangsins.
Þetta boð gildir því að eitis, að
sem eiginnöfn fjelags—, og, að hjer j tívisanirnar, alveg eins og vpp i
eru allt af fleiri og færri menn, sem hvað annað (svopæreru pá tekjur!)
standa utan við penna ýmislega fje- [ sem honum borgast 1) Og eins er
1 lagsskap. Þetta eru hin einu sann- F*að 'A lslandi, sein og í öllum öðrum
ávisanir” (c: depositionirnar) jafn- j lagh Igildi (substitut) hinnar brott-
giltu pví, sem nú eru kallaðar póst-: flæmdu myntar. En utan pessasvæð-
ávísanir”. I>etta er alveg satt; og [ is fer gjaldgengi peirra eptirgóðfús-
pví er pað náttúrlega jafn alveg ó- j legu samkomulagi bjóðanda peirra
satt, að jarðabókarsjóður hafi gefið j og piggjanda, nema l rlkissjóði
út póstávísanirnar, pegar pær taka j Dana, par eru peir alveg ógjald-
við af depositionunum, 1873. Breyt- j gongir og pvf etnskisvirði.
ing frá pví, sem áður var, verður
engin veruleg f pessu atriði önnur! 111 1>ess 1111 að mönnum,
enn sú, að á íslandi hverfur hhlt. j hverniK landf Jöður u^^r við póst-
verk landfógeta í hendur póstmeist- fsanafjenu nægir eitt dæmi fyrir
! arans í Reykjavík, og má pað pó °
varla veruleg breyting lieita, enda Landshöfðingi girnist að fá sjer
húsbúnað fyrir púsund króuur frá
Khöfn, og ræður af að borga pönt-
nýir áskrifendur borgi umsamda \leikskorn 1 atriðinu um fjelagsmál-
ugphœð
FYliIR FRAM.
Frá þeirri reglu verður ekki vikið.
löndum landsjóðurinn, sem gefur út Rentukuimerbrjefin frá 17. jan.,
IV. lR. NR. 18.
TÖLUBL. 174.
Wixnipeg, 1. maí 1890.
efnin. En pegar hann svo kemur
með flokkskiptinguna par inn í og
saman við, kemur andinn yfir hann
aptur. Það eru sjálfsagt ekki marg-
ir menn hjer megin hafsins, sem
pekkja pann mótvinnuflokk er hann !
póstávísanirnar” (I never!).
Til sönnunar pví, að landssjóður
geri petta, og eigi að gera pað,
leiðir nú landshöfðinginn pessi rök:
uÁður var pað einmitt landfóget-
inn sjálfur, aðal-gjaldkeri landssjóðs-
skiptir liún hjer engu máli.
Nú er pá hið síðasta spursmál
eptir í pessari sögulegu sundurlið*
un ávísanamálsins:—Hvaða breyt-
ing var gjör, að lögum, í ráðstöfun
póstávísana 1874 (eða ’75) pegar
4 HUGLEIDINGAR” VILHELMS
PÁLSSONAR,
Hefur höf. ltHugleiðinganna” at-
hugað hvað pað er, sem hann segir,
pegar hann ber pjóð sinni á brýn,
ins, sem tók við póstávísanafjenu
talar um, flokk, sem vinnur uá móti ^ frá fyrstu hendi og gaf út pær ávís-
okkar almennu málum”, nákvæm- j anir er jafngiltu pví, sem nú eru
lega eins og hann lýsir honum. Þó kallaðar póstávísanir. ^ Þessar svo
er pað satt, að fjölda margir pekkja
flokk manna, að vísu ekki stóran eða
nefndu uDepositionir” hafa verið
tiðkaðar siðan um aldamót og til
1872, einmitt í gegnum landfógeta
mannmargann, en flokk eigi að síður, j skrifstofuna. Enn pegar póstmál
að meginlega sje hún ekkert annað [ sem stöðugt hefur uúti sína agenta [ landsins er sett í skipulegt form tneð
en skríll? Ilafi hann athugað pað, og missíónera” til pess að agitera löguni 26. febr. 1872 og póstmeist-
pá eru ummæli hans vottur uin frá- ! fýrir pessu í dag og fiinu á morgun, jara gihUaetti stofnað, eru náttúrlega
, . , , , .1 ! . „ . ,, , ... ! depositionirnar, póstávísaniimar lao-ð-
munaleet kæruleysii því hvert hann osr tu að afla sier áhanireuda, nátt- 1 r
n 6 ! ar undir pað embætti .—Hjer endar
fer með sannleik eða lýgi, vit eða úrlega með heiðarlegu móti, | landrilöföillj?i illaMgBa og meinlef?ft
vitleysu. lfafi hann ekki athugað : er kostur, en umfram allt að afla ! inisskilda sögu. Ilann sleppir, af á-
pað, pá er pað vottur um frábæra sjer áhangenda. Tekið liafa og settu ráði, að geta pess, sem mest á
framhleypni, að framsetja aðrar eins niargir eptir pví, að pegar svo ber ríður: 1., að allan pann tíma, seni
fjarstæður svona rjett út í hött. Og ! við, að pessum flokki bætist nýr á-
1818 og 17. maí, 1820 leiddu til fjármál íslands og Danmerkur voru
konungs úrskurðar 8. inaí, 1830, sem , aðskiíin?
er undirstöðu lagaboð fyrir deposi- j Svar:____ALLS ENOIN
tionunum gömlu og framhaldi þeirra, ..
.... . Lrgo eru pað staðlaus ósannituli,
póstávisununum, og hlióða þannig: ’ , . r
; að landssjóður gefi, út póstávísanirn-
((Vjer leyfum allra náðugast, að
íbúar lands vors, íslands, framveg-
is, eins og hingað til, megi borga
fjárupphæðir (Summer) í hinn ís-
lenzka jarðabókarsjóð, gegn ávísun-
um á uZhal-kassen" hjer I borg-
inni” (vel að merkja, ekki ájarða-
un pessa með seðlum. Hann fermeð
pá á pósthúsið og telur pá út í
hönd póstineistara. Póstmeiatari fyll-
ir upp póstávísunar eyðublað, sam-
kvæmt regtum húsbónda síns, yfir-
póstmeistara ríkisins, og afhendir
pað landshöfðingja. Nú eru pessir
seðlar orðnir eign ríkis-póstsjóðsins,
sem er sama sem ríkissjóðsins,. með
pví að sá sjóður er að eins ein deild
ríkissjóðsins, og skilar jríkissjóðnum
á hverju ári gróða sfnum, eptirregl-
um sem par um gilda. Það tekur
engum andmælum, náttúrlega, að
landshöfðingi telur sig hafa látið nú
lOOOkr
hann fer yfir, var ríkis-mynt e:n
j gjaldeyrir á íslandi.— 2., að jarða-
þrátt fvrir að allir vesturheimskir hancandi, þegar einhver bætist við, ....
* 010 j bókarsjóðunnn var partur af ríkis-
((Færeyjagikkir” vitanlega hafa pá í pennan fáránlega fjelagsskap, pá j sjóöi_3að f8land og Danmörk
skoðuii, að freisið gefi peim einka er jafnan mikill fögnuður par á ferð- höfðu sameiginlega reikninga, sam-
leyfi til að tala allan ósóma og , um, og með pessa nýju meðlimi er j eiginleg fjárlög—4., að 1S74 er fjár-
((finnst pað gefa mönnum heimild til ■ svo farið eins og aðrar gersemar;! hagur íslands skilinn frá fjáriiag
að striða á móti háttum siðaðra peir eru lagðir glóðvolgir í kjöltu
1) Þessari auðkenndu klausu sem
landshöfSingju þykir auðsælega vænt um
því liann tekur hana upp aptur í ísafold,
verður að svara hjer netSanmáls, því hún
kemur hjer einsog afvelta kálfur þvers
umrökleiðslu braut landsliöfðingja. Allt
manna". Drátt fyrir petta allt sam- heimskumiar, par sem liún situr í
an er það dæmalaus framhleypni af j hásæti, og er peim svo hossað pang-
manni sem ekki stendur pá á svo að til pá fer að dreyma drauma Jó-
háu stigi, að hann geti bent á sjálf- ; hanns sál. Sólskjölds, og finnst allt í
an sig. sem fyrirmynd í einhverju að einu peir vera orðnir framúrskarandi j „annað, sem landssjóði borgast”, en ávís-
„„ . ■ . í 1.1 • * c , anirnar, og alt annað, sem honumborgast
öðru eu hennsku og framhleypm, aðitnenn.... Sprenglærðir 00 upp- , «, , , ,,.
1/1 1 r 0 o rr j j seðlum, en a'usamrnar, eru skyldir og
segja ineginhliita pjóðarinnar skríl. ! blásnir frá pessari menntastofnun skattar landsmanna, gjaldþegnanna. Þess-
Hvað er skríll? Eptir hinuin al- eru svo þessir kandídatar spanaðir ar skyldir og skattar eru skuldir sem
1 j i landssjóðurá úti hjá gjaldþegnum. Þeg-
inenna skilningi orðins er það sá fram á vígvöllinn, og era pá búnir ar ^ir hafH borgalf þær í seðlum, hafa
hluti fólks, tein, e'ns og villidýrin, að finna út ýmisleg furðuverk. Alt j þeír (seðlarnir) komið til Iaudssjó«s eins
dregur s,g í hlje a meðan sólm er á j erþa orðið hnnglandi vitleysa, sem ,andssjóðs um upphæfl síua. Tn dæmia
lopti, en skríður úr hrevsum sfnum aðrir gera"*. Að pessi flokkur tek- a« taka:
þegar myrkvar, sá hluti fólks, sem ! ur nýjum áhangendum sínum pann- j Einhvern dag, Þegar ítekju-
r ” •' | . . j dálk landssjóðs eru komnar
engu lögmáli lilýðir og ekkert lög- ig er ölluin fjölda manns kunnugt. ieggUr kaupmaður inn toll-
mál pekkir, hvorki náttúrulögmál, j Auðvitað er pað ekki opt, að til I gjöld í seðlum, segjum....
, ,, , ... .. ,, i_ , , , , , , , ., Þaundaghafaþátekjurlands
borgara lögmál eða siðferðis lögmál, þess ]>arf að taka, pví missiónerun
sem ekki þekkir og vill ekki þekkja um verður sjaldan gott til fanga, en siuðs vaxið UPP’..........
aðra atvinnu en pá, að læðast úr í meðalári getur pað samt orðið tvis- manns pessa, leggi póstmeist-
fylgsnuin síimiri á næturpeli til að var eða prisvar. Annar en pessi ari, þenna sama dag 10,000
ræna og steia og myrða umfarendur litli vmdþembdi llokkur, sem þegar inn . landgsjóð Góðumtíma
300000 kr.
. 10,000—
.310,000—
íugskotssjónum
og afla sjer fjár með öllu öðru en hefur verið lýst, er hjer ekk
leyfiiegu, ærlegu móti, til pess að neina fyrir sýktum
geta svallað og lifað alla æfina út
öllu nppltugsanlegu
1 til
j áðar en petta verður, er hann
j fyrir liönd ríkissjóðs, búinn
aft setja landsjóð í tilsvar
einstöku manna, sem af náttúrinni andi gullskuld .... 10,000
okki upp- eru ljelega úr garði gerðir, en lang- rið ríkissjótS með póstávísun
, , ., _ , um. Þetta sjá nú allir að
hugsanlegu óhoh, án pess nokkurn ar til aö vera 1 mikula mamia roð,
gengur upp. Landssjóði hafa
og pví engar tekjur bætzt. En
iögevrir lands á náttúrlega
tíma að taka ærlegt handarvikeða og standa pe»s vegna gapandi
hutjsa. um ókomna tíð. Þetta fólk, ! blásandi á hverjum einasta mann-
aldrei að berast höfutlsjóði
og annað fólk heldur ekki, er skríll fundi ýmist spúandi galli á alla og iandsius öttruvísi en sein tekj-
—nema íslen/k alpýða í Anieríku, allt, oða kveinandi yfir einhverju «r. Enða berast seðlar lands-
. ... , T„, •, , -s ]*• „■ , . • . j sjóðslionumí öHiiwitilfelluin,
samkvæmt fi amburði v ilhelins Ráls- ætolegu inótstriöandi alii, 1 þeirri . . , .
r> > r ; nemaþessu ema, eins og tekj>
sonar. En porir hanu nú að standa von, að ]>eir með pví geti komiðjur. Eptir komu póstmeistara
við l.að, að húu sje skríll, eða ef í einhverjum til að trúa, að peir sjeu 8tanda tekjur landasjótiH eins
' ! og þær stoðu aður enn hann
hann þorir ]>að, getur hann pá sann-| ((framúrskarandi monn”, að þeir kom _ 300,000 -
aðpað? Getur hann sannað, að ís-j eiuir geri allt, sem gert er 1 firam- j migmunBrinn..............Á. 10,000 kr.
lendingar í ]>essu Iandi sjeu yfir höf- [ faraáttina, og að allt færi í hundana j sýnir hverju landssjóður hefur tapað á
nð siðlausir, og að þeir yfir höfuð á einni sjónhendingu ef peir væru póstávísana seðlunum, pað er 100/, sem
j kemur alveg heim við þá óhagganlegu
ekki æfinlega viðbúnir að blása á j niðurstööu
burt ítnynduðum prepskjöldum. ; ur í Lögbergi, og enn kemzt að hjer síð-
Framh. I ar í þessari grein. Þarsjá menn það rök-
--------------------------------------- i stutt hvernig á þessu lOOpc tapi á hverri
*) Leturbreytingin er vor.—Ritst. | einustu seðil-póstávisun stendur, ,
ar. Og óandmælanlegur sannleik-
ur að ríkissjóði:r gerir pað. Hvernig
hljóða póstávísanirnar sjálfar? Það
er eitt gott. úrskurðaratriði hjer.
Enn pað, sem tekur fyrir alla prætu,
er þetta:—Hver geymir pessar ávís-1 úr sjóði sínum þúsund krónur,
anir svosem kvittunar-fylgiskjöl við telur sjóð sinn pvi púsund krónum
bókarsjoð). Þetta er allt i úrskurð- póstreikning sinn fyrir peim pening- i fátækari enn liann var, áður enn
inum sem hjer skiptir rnáli. , um, se:n pær hljóðuðu upjiá? Sá! hann gjörði pessí kauji við pést-
Stiftamtmönnunum voru send de- náttúrlega sem gaf þær og því j meistara. l>ví hann hefur látið úti
jiositiona eyðublöð frá Rentu-kamm-; borgaði pær út, og—að öllum ólík- j pað, sem í innanlands kaupurn og
erinu og síðar frá viðkomandi ráð-: indalátum slepptum—er pað nú eng- sölum kaupir og borgar livað sem
gjafa, til að afhenda pau landfógeta, lm> annar enn rikissjðður sjá/fur. púsund krónur í gulli gætu keypt
og nefndi Rentu kammerið pau land- Eg hafði stórt orð í ujiphafi máls og borgað. Hann hefur'pvf lagt út
fógeta kvittanir; seinna nefndu niíns um þessa setningu landshöfð- fvr;r húsbúnað sinn gulls f gildi, að
menn pau í hugsunarleysi, dejiositi- |ngja sem eg nú hefi hrakið svo, að ujiphæð.................
onir, sem eijrinleira þýðir innlefro', hann getur aldrei dirfzt að nefna
. ’ r 7 . ,s ,, , > Nú, enn þessar 1000
! umlagt fje, geymslufje. Iiana framar. Enn það er satt orð. j 9eðJa króluir eru komn-
Nú var jarðabókar sjóður, eins og ^ar stendur> f>ð I>að s),rR* ml{í' aryfirí inarkaðríkissjóðs,
eg hef fyrr sagt, partur af rikis- 2' Að f>að 8Je landssjóður sem j l)t fyrirgjaldgengis-svið-
sjóði og var honum ráöstafað sam-j «tekur V,B pöstávísana fj'enu”, er ! ')gS<e"u rfÍiTsjóði einskis
kvæmt fjárlögum ríkisins, J>vf reikn- merkilega satt orð; ekki tynr pað, j vjr^j—Ekki nógrneðpví.
ingar og fjárhagur íslands og Dan- : að f,að "PP1?81 póstávísana-málið, Hinum islenzka' peninga-
merkur voru sameiginlegir. Gjald- lie^ur rir pftð,í hvaða vjelamyrkur markaði (sem, í flnanz-
keri ríkissjóðs stjórnar (Zahlkasse og ! I>að varPar I,víi senl og fyrir það, legum skilnmgi er sann,
Statskasse er eitt og hið sama) við j hvernig Það flettir ofan af hinum
, jarðabókarsjóð var landfógeti. Stjórn sa,nvlzkulauslega fláráða rithætti
i ríkissjóðs sendir hontim eyðublöð, j Ianflsflöfðingja. Póstávísanafjeð,
sem liann á að fylla ujiji, ]>á er pörf j sem iandssj6ður tekur við er tvenns
gerist, og skulu pau vera kvittanir konar- !•> ríkismynt, sem hjer parf
hans, náttúrlega af ríkissjóðs hendi, ■ engu,n orðum að að eyða, nema að
fyrir pvf fje, sem menn leggja inn f \ 8eta t1683' að hefði stjórn íslands
penna útanga ríkissjóðs, jarðabók- fýrirskiPað> að ríkismynt að eins
arsjóðinn, og peir æskja að fá út- skJldi leggía ,,,n gegn {>óstávísun-
borgað ajitur úr ríkissjóði. I>eir utn’ l)a varð landssjðður aldreisettr
jbárufram, á sínum tíma, fyrir ríkis- ' eyrisskuld við rikissjóð 1) 2.,
j sjóð pann ((Gjenpart” kvittunar,!1andssjóðsseðlar, og það er nú fjeð,
I sem peir fengu; rfkissjóður bar hami1 seln um er deilt’ Sjiursní&lið er:
saman við sinn og, ef allt stóð hvermg tekur landssjóður við þessu
heima, borgaði hann ((depor,entun-j fJe-Ád hann ((taki við þvf , segir
pað sem hver ávísun hljóðaði j ekkerti enn hvernig hann tekur við
pví, segir alt, ef satt er mælt. Þessa
Þessu máli ætti eg að vera eins lœtUr landsllðfðingi> af góðum ástæð! pv( fyrsta síðan hann
'um, ógetio, og eg, hjer getið, af á- í var stofnaður; svo land-
stæðum enn betri: sjóður sjer sitt óvænna
og borgar ríkissj. í gulli
Að vitni landshöfðingja sjálfs (í fyrir seðlana. ______ Nú
Haldórs oreininni i Löffbergi, 16.! hefur htsbúnaður lands-
O O 7
Dkt. síðastl.) er það lögmál, sem all-, höfðingJ-a k()Stað alls . . ,
.. . , *ii +A, t av- ir viðurkenna, að (lpegar landssjóður! ;hann sjálfan: lOOOkr. í
mogulegt að villast á bvi, að hier er . r J
ö 1 J hefur genð fit million króna í seðl- seölum, og landssióð:
hað rikiss)OÖin\ sem gefur út ávís- , e , . 1000 kr f frnlli-
um, leiðir þar af, samkværnt hlutnr- i guili, meö oör-
xi- jk 1 . • 11• i _ ( um orðum \i)0o/ yfir
íns eðli, að i miliion kr. í milli o<r . ^
4 i j- f * markaðsyérð. beðlar
silfn fer burt úr landmu í staðinn... ! iandshöfðingja hafa ekki
koiria í staðinn fyrir borgað eyrisvirði í hús-
jafnmikla (orðið auðkennt af höf- , búnaði Iians. Þeir hafa
undi sjálfum) ujijihæð gulls o<r silf- að eins verip notaðir til
iui n\<>, «u i'ftu cr rnyuvvuiiu ci«,, „ . , .. . 7,„ : þess, að vjela jafnirildi
, 1 , ,,rs • — Petta hef eg staðhæft siálfur '... ý , h ,
5m útgáfuna (fiarabvrgðina) hefur,; . „ , . .* . sitt i gulli út úr lands-
I. , ... . hvaö ejltir annað, enn Stlglð feti ! Hafa hannirr
g ekkert útibú ge.tr gi-fið út ávfsun : , 1 „ ,, T sjooi. nara panmg ptss-
engra, og sagt, að, ef brögð væru í! ar 1000 seðla kr. lands-
um
upp á.
kunnugur eins og landshöfðingi; pví
þó langtsje síðan, hef eg einu sinni
haft með liendi dejrositiona reikn-:
inga íslands í samfleytt fjögur ár.
Með heilbrigðri skynsemi er 6-
alveg glataðar: ekki ein-
ungis pær 1000 kr. gulls,
sem þessir seðlar ráku úr
landi fyrir öndverðu,
heldur og par að auki f-
gildi pess gulls, þessir
seðlarsjálfir. Þettaeinsk-
isvirði sitt fer nú ríkis-
sjóður (póstmeistari) með
í landssjóð og skiparhon-
um að kauj>a. Landssjóðr,
sem livergi á athvarf,
veit hvað pað pýðir að
skorastundan kaujiunum:
rlkissjóður færi pá með
seðlana (pessa og alla
aðra) f bankann, og hefði
með pví móti getað eyði-
lagt hann á hverju helet
ári, eg tala nú ekki um
lOOOkr
2000kr
sjóð
un á, sjálfan sig, gegn fje, lög.ðu
iim í útangann hans, jarðabókarsjóð.
Ensrinn ríkissjóður, póststjórn, banki _
. n , , J J ’ | að seðlarnir
nje nokkur önnur finanzstofnun, er
ávísana neytir, gefurpær öðruvísi út.
, enn svo, að það er höfuðbólið eitt,
se
og ekkert útibú ge.tr g
nema fe.ngiu sje frá aðalbólinu, nje
1 , , ' , ! tafli,
, eptir nokkrum öorum reglum enn
peim, sem aðalbólið setur. Allar á-
gætu. seðlarnir sent úr landi
iniklu meira en jafngildi sitt í gulli
hlýði livorki guðs nje manna lög-
um? Geti hann ekki sannað petta,
sannar hann ekki að ummæli sfn
sjeu sönn. Og hvað er hann pá?
vísanir eru sjálfsávisanir (c: á ábyrgð
útgefanda) og svo voru pessar (de-
positioner’ á ríkissjóð. Það þarf
ekki að orðlengja [>að, sem allir
vita og skilja. Það parf pví meir
enn alinenna freistingu til að vjela,
að segja með hátíðlegri landshöfð-
ingja áherzlu (einmitt!) að útibús-
gjaldkeri ríkissjóðs, landfógeti, hafi
(ieinmilt sjálfur" gefið út dejxisiti-
Ónirnar á pá stofnun (meginsjóð),
otr silfri.— Þetta alviðurkennda lö<r-
mál, sem landshöfðingi sjálfur legg-
ur svo mikla áherzlu á, er nú von-
andi, að hann standi við, pví pað
hefur mikla pýðingu, pegar skýrt
1) 140,000 kr. skuldina sem landasjóð-
ur var í við ríkissjóð 1885, og landshöftS-
ingi er hróðugurafí ísafold, 22. marz,
væri fróðlegt að sjá skýrSa. Fjell hún
4 landssjóð frd sevtember það ár? Lands-
höfðingi veit; það var hans .fyrsta em-
bættisár.
höfðingja tæmt úr pen-
ingamarkaði íslands 2000
kr. í gulli •>: 200%. Enn
í staðinn fær landið(lands
sjóður) í seðlum, ígihli
gulls meðan uppi tollir 1000
og hefur pví tapað á á-
vísun landshöfðingja. . .. 1000—
Það er að segja Í00%
Hjer er nú hin fræga saga pess
sögð, og hin óviðliagganlega sönn-
un pess framborin, hvernig ulands-
sjóður tekur við póstfivísanafjenu”.
Niðurstaðan er: