Heimskringla - 26.06.1890, Blaðsíða 3

Heimskringla - 26.06.1890, Blaðsíða 3
IIElJIKKRIXCíLA, WINMPEG, HAN., 26. JIIM fínan/.máls íslands. Vjer skulum | að tapa á eign sinni 100%! nú gera, að daginn sem seðlar Jóns sýnist •! dni? koma í lundssjóS sje þar fyrir- lisgjandi....... Þá eru nú seðlar i seðlumjí gulli Samtals 80,000 20,000)100,000 -2,000 82,000 j 18,000 Jóns innlagðir. . gullskuld við rík issjóð, sein gold- in er fsegar eða í öllu falli gjaldast skal ......................-2,000 standa )'á aeðilog gullbyrgftir land sjóðs þannig:. . . alls eru þá fjárbyrgtSir sjóðs ins—ja hver þó grefillinnibara.. ekki einnar kr. tekju-auki! og klíkau sagði að sjóðurinn ykist um ................................ 2,000 einmittsem liann átti að gera eptir eðli lilutar, lög- um og heilbrig'tiri skynsemi, því í honum ftttu að , vera........................... l*2,000kr. Hvað j gefni eða hinir uppgefnu eru bornir gert. Pvi dagurinn kemur, pegar j peirra sjálfur með talinn (!), sje » hvora áttina, en takmark beggja var það I burt. af víö'vellinum oe afhentir lækn- landshöfðingja verður skipað íiarðri orðnir beir dðmadags moldhausar að ; samn> aSmíralsbyggingin. Kn það vur ° R , , , , . hægar sagt en gert að nálgast þalS stór- Xiðurstaðan hjá Jónier sú, ef unu,n- ffræði alit af eitthvað á hend. að gefa sanna skyralu um pe.r trú. hverju sem pe.m er|h^. b,ifl rnrtnnnmnrtt, orð hans og liugsun eiga annars að að hafa nokkra pýðingu, að póst- 1 111111,111 > 1T" 7 ; , b n"i hvort sem pær koma í Lögberg, ísa- gagnslaus, að hann hafi áð sjoður Islands, með pví að taka seðia ‘ftlf ^ Heimskringlu, J i eptir pví sem hlöðin dæmdu eesm póstávísunum ,.og víxla peim . . ........I ......... ...............100,000 póstávísunum uog víxla pei I í útlenda mynt” setur lands- jsjóð í 100% tap fyrir l.verja e i n u s t u s 1 í k a póstávísun. Alveg hin sama verður niður- staðan samkvœmt Sighvati i Heims- kringlu, Ilaldóri í Lögbergi, hinum ónefnda í ísafold, Þorleifi Jónssyni í Pjóðólfi, og landshöfðingja og Briemunum á pingi. Alveg að sömu niðurstöðu hef eg komist, að eins með peim mun, að eg hef rakið rjett og satt, að pað er ríkissjóður frá byrjun sem dendiir pessu afskaplega gulltapi yfir úlarmað ísland. í hjartans oin- sama sömu hýsi. Það var mannmargt þar umhverf- hverri nýrri ritgerð mótstöðumanna vitleysur mínar, og pá verður pað logið landshöfðingjalega mn stjórn-, is dagilin áður, en nú var hver strætis- pví pó pær höggvi allar, , hans eini bjargvættur, og pó alveg arathöfn lands peirra?—Heyrið pjer : smuga ókleif fyrir manngarðinum langar íafi áður farið ! íslendingar! Það er .bankatiókarinn’ j leiðir út trá byggingunui á allar síður. um mig yðar, skrifstofn-pjónn bankastjóra, j °S inni ‘ henni var ailt elnB .vs troS“- farið, hali allt af etnar og o: hann sjalfur. Li. að l.alda, að I h áy f. rd ó ma ra landsms, sem )mfðj tju> ^ Uoniu kl)1,Hr. röksemdir og einn og sama j peir sem nokkurn hlut lesa með vak- la n d sh ö f ði ng i lætur panmg fara arnir ti) S(-ignnnal. og |,æl(1n niðllr aMail ritmáta, pá gægast pó allt af fram j anda skyni og sjálf-stæðri rannsókn ! undir föt við yður! llr siBuðum ! hávaða. ný og ný atriði, optast i ógáti, sem j — og pað eru mennirnir sem e g rita i löndum pekki eg ekkert dæmi upp ’ Helen, Vanvitch og Pnshkmí sútu í stundum eru dýrmæt, og petta tíni j fyrir—meti orð landshöfðingja ípessu i á annao eins hneixli. Ilvernig lí/t j 8ama stað og rtaginn áðnr, skammt frft eg allt saman í skreppu mína, eins ! efni meira enn flapur tómt fyrr en ! yður ft pað? líiseleff greifa, eruú satineð sigurvegara og pó merkilegar formnenjar væru. peir hafa kynnt sjer röksemdir mín- Xft> ej)tir ei.-iu orðmn pes.ta höf- br°S á ollitu hó^na. ra.ið» andin.nu. Eggetnú vel unnt vinnumönn-j ar’ er' hreint M “B*’ nant heinlska‘ „ndar er pað" pá landssjóður sem bankastjóra oo' þjónum lands- j Hvcrs I>en' y’rðft orð hans l,eRar j gefur út póstávisai.irnar á rikissjóð í hafa lesio oít skilii rOksemdir i . * 5’V' r’ ■ s-* lægni sinni er bví klíkan, eptir eioyin landssjóð hlýtur aðauka bann sjoð, ( . 1 ’ / * >. , * o • * 11 íatningfu, alveg1 (i sömu skoðun og t að löorum or íarið, eins oof alla J * 1 f ^ B nieð pví, að allur lögeyrir goldiun í ef aðra sjóði stóra og smáa um hæð pá sem inn er goldin; verður petta ofan áí öllum tilfelluni seðil-innborgana í landssjóð, nema Hað er föst reynsla, að pegar einmitt í p ó s t á v í s a n a - ti 1 - einusinni er búið ftð finna út fina!!Z- fellinu. Hjer er nú ómögulegt1 svik’ I>a verða allar tilraunir fil aðkoma við vitleysu-viðbárunni; pví, varna I>eirra meí?in er 1 slIku fari pá verðurgrátiðyfirýmisteða hleg-!stan(la’ h. að útfarnir sem eru, að ið að ffnanz riðusótt Jóns Ólafssonar j ögöngimi. Á pessu hefur nú Jón austan frá I.anganesi og vestur að 1 Ólafsson fenSið kirfilef?a að ker.na og Kyrrahafi. En hver vei't nema mjer | Þeir' sem hamPa I>essn enfant takist nú að sannfæra Jón Olafsson terrii|!e- e<j í ffnansmáli íslands, með beim upp- ° ’ * ond'i mun I>ð að llún teh|r petta ósak- uæmt, eg eyðileggjandi. eptir altsaman. Á11 i ekki usú grein 1 landssjóðs sem póstsjóður nefnist” seðla .Tóns, Jiegar hann (póstsjóður) var búinn að taka við peim í and- 1 virði fyrir póstávísunina sem Jón fjekk? Ekki tjáir að neita pví, [>ví svo segir klíkan sjálf. En verður ekki landssjóður að liorga liinum ('ambridge, 5. júní, 1890. Kiríkur Magnússon. T, A X DSII <"> FÐ T NGT X X og— l'USTS .1Ó »IIR I X X. Herra ritstjóri. Eg 1iefi pegar beðið ygur pess , , i , peir viröa orð um bankastióra og pjónum lands- . 1 höfðingja peirrar ánægju, að vera ^e,r hftfft le8,ð/ sklh ' r--“j Höfu,eins og auðvitaðer, fyrst eng að slást upp á mig, og pað í opin-1nlínftr’ 'æ1 e£ en< a >er ít- inn sjóður er til á íslandi netna beru landsmáli, sem peirn kemur ! lnu kviðboSa 1 I>vi ef,”‘ , landssjóður er geti gefið pær út ekkert við, pvf peir eru ábyrgðar *Xú kem jeg að ineginmáli! (sjá grein landshöfð. 12. marz í Lög- lausirstarfsmenn viðbankann. Banka- landshöfðingja og pví eina af öllum j bergi og svar mitt í uHkr.” 1. maí). stjóri og landshöfðingi bera náttúr- hans vaðli, sem svara er vert í pví, Eg hef pegnr sagt í uIIkr.”, að lega ábyrgðina á skrifum pessara nfl. meðferð hans á umeinlokum” petta væri tthauga-lygi” og skýrt pjóna sinna. Eun i engu landi ! míniun, sein iioinun póknast svo að hvað hlægilegt pað væri, að kenna nema íslandi hjeldist nokkrum á- nefna. mönnum, að rikissjóður væri grein byrgðarlausum pjóni uppi að blanda Fyrsta nieinloka mín á nú að eða befði nokkurn tfma verið af sjer í opinbera prætu um mál- vera petta, eg færi til orð greinar- jarðabókar eða landssjóði íslands. efni opinberrar stofnunar sem peir j liöfundarins sjálfs; Knn ótrúleg freistni er nit annað sjálfir pjónuðu við. Þessir menn uað l.ann (o: eg) telur að ríkis- eins’ að Þetta’ sem yr kenninS skrifa náttúrlega af pví, að sá sem | sjófturmn danski hali uFilial” á ís-! lan fls h f ð 1 n K J a sj!íifs skuli nú (Knllið Elísabet Huloff!‘ sagði dómar inn þegar þögn var fengin. Nafn hennar var svo kallað þrisvar sininun að venju, og svo kom hún og— og þá fór nú að fara um dómarana ekki síður eu aðra—með henni engiu önn- ur en hin tignafia, djarfa og fagra Alex- andrína frænka Gortschakofls! Húnfylgdi henni að vitna stólnum kyssti liana og hvíslaði að henni—svo hátt að allir heyrðu: Vertu hugrökk, systir, vertu liug- rökk’. Og svo gekk lnin til Gallitzins, seitist hjá honum og heilsaði honuin svo vingjarulega með handabandi að ínörg- um vöknaði um auguti. Elízabet var hversdagslega kiædd, í svörtuin kjóli alveg stásslausuni, en sein fjell bárulaust utanað henni og sVndi landi. er heíti nóstftvísanasióður höfundurinn g» llkr. svo vel sem mátti hve vaxtarlag liennar að minni var aðdáanlega fagurt, og liturinn— endanum ft peirri ugrein landssjóðs lengstra orða, að synja ekki rit— sem póstsjóður nefnist”, [>að er að gerðutn móti mjer viðtöku í blaði segja, (tríkissjóði”, andvirði pess- \ yðar. Eg sje ft tHeimskringlu’ 8. arrar seðilávísunar í gulli? Ójúljmaí, er pjer enn liöfðuð eigi fengið nldrei hefur klíkunni dottið í hug! brjef mitt, að pjer purftuð ekki að neita pví. Hefur pft ekki lands- j beiðni minna^við. t>að er öldungis veitti peim vistina lætur peirn hald- ast in Sert nda parf engann galdur til að við hrjef-peningunuin islenzku, til sjá gegnum rithátt pessarar síðustu [)ess? ,lð landssjóður kaupi |>á svo í að ríkissÍ6ðnr J**rra s-'e ffreln tG„ð minn góður!' hngsaði Helen. rittxerðar, að hún er runnin úr penna aptur fyrir gull; pessuin viðskiptum ^an< ss.)b i <> vai. . a, \\a s > ( 1 g^tur ekki verið jarðnesk vern! landshöfðingjans sjálfs og einkis landssjóðs og ^póstAvísanarsjóðsins” í I>eim verða fyr,r að seffJa’ ef peir | Hún er engill! engill fegurðirinnar, sk(r- annars. Ergo, landshöfðingi einn sein sje jrrein'af ríkissjóði Danasje h*-'r" sam*n «1,ankagj«‘Wkera”-grein- j lifisins og ljóssins’ Og eins ogósjálfrátt I ber ábyrgð hennar, og við lands- |nln,iig vmrið, að landssjóður tapi!inR ! ,narz við penna ^ðihnn stóiinnsem Inin sat á nær, laiu höföiníia einn á eff orðastað aao," t • • , ' xr w kaila hankahókara” greinarinnar STO áfram’Si>enntl Kreii>ar R,arðl svo a [ hotoingja einn .v eg oroastao, 100% á hverjum einasta seðli er iát- “ h . ! hana «1 þess að missa ekki af hinni , meðan liann lætur pjónuni sínum inn sje j póstávísanasjóðinn”. Svoi' 'r' mft ') >eil s* ff'"’ eins minnstu svipbreyting. og til að heyra lialdast pað uppi, pvert á móti öllum heldur landshöfðingi enn áfram, <>g °Þ' bver mun seK.Ía> se,n lftSa ka,m ; livert eitt ng einasta ortt, er liraut af vör- administrativ reglum siðaðra landa, nft bið e(r menn a?) taka e{)tir; ; saman mál og liera kann saman hugs- j um liennar. ekki eitiungis að vera að blanda ft a ð líkindnm að vera jióst- anir mannR: hvndshöfðingji sa að Elízaliet hafði þekkt Gallitzin prinz sjóður keypt, eins eg sagði í j víst, að eno’inn ve gur er beinni nje ttoj)nu brjefi til íslendinga” í fyrra,; hreinni til rjettra og endilegra úr- eigin eigu sína, eigin lögeyri, góðra | slifa fínanzn.áls íslands enn sá, að og giidra 2000 kr. virði fyrir 2000kr. eg og mótstöðumenn mínir preytum í gulli?sei sei jú, óneitanlega. .Tá, röksemda-glimuna par til áliorfend- en pað er nú akkúrat pað saina sem ur leiks skerast í hann, og liinn upp- sjer f, heldur að vera að flytja A j s j óð ur i n n fslenzki, sem Ei- l,Rnn l,afði eil,a heljar vitleysu frá þvl fyrst hvín mundi eptir. Feður . .. . > TT 11 1 / __! . ■ . ___ l. 1 f hatri«i nvrll vi n i r- aí» cnm lii'irn Tt /ífA’n hn i» prent lygar og fals um, pað mál rikur ka„ar póstávísanasjóð. Enn 11 Hftlld6rs preininni; [,að var l.áíf- þeirravoru vinir oS« böru höMu þau sem staða peirra skyldar pá t,l að að segja að p ó sl s j óð u r i n n le,ð,nl‘M ft< l.vta. Halldór sjalfan , ^ y|jr hmm h;>m ||ún sjt,ft prinzinn P°SÍa °£» landsliöfðingi, liaim j | s le n z k i sje grein af ríkis- r[an^a >e,nt ° *,n 1 sJl ,,n s,£’ *I,n ; sjuldnar. Ilann haffii ferðast víða um vissi skyldu sína, ætti að hirta fyrir | sj Dana, mundi Eirikur ekki ví1?ri Sighvalur latinn marsera niður útlönd op kom ekki aptur fyrr en stríðið að slá sjer fram i. <rera, ef hann vissi, að fiárhagur fs- hi,1R slimufíu lirant og kenna Eiríki við Tyrki var byrjað. Faðir hennar, Htil T, '. . ... .■ . ,, , Í i-iÁ vitievsuiia um leið, |>á kynni niiinn- °*f Rreifi, var rsuglega kærður fyrirdroit- E<í fer nu ekki lner í eltinga- landsotr Daninerkurer aðskilinn. . .. i I ’ I I . Mk & « .< per-' er s,4, ...... ,»1, Þ.’kÍ* >«* “ * <>™ *"• ~ Hall.Idre! Þvílíkt sónulegutn skvettuin hans til mín; j enn ókunnugt”. £>etta er donsaleg- en á eitt eða tvö atriði verð jeg að ur hnykkur og donsuin ætlaður og minnast. I.andshöfðingi vænir mig ! skynleysingjum. Fyrst læt tir lands- pví, að liafa farið að skrifa fyrst um höfðingi mig (ta ð 1 i k i n d u m” bankann, pegar eg ekki varð fram- , meina pað sem hann sjálfur og allir kvæmdarstjóri useni reyndar ekki j heilvita menn sjá að eg aldrei gat j hafði sótt um pessa stiiðu, en sagt meint, og í næstu andrá lætur hann j var að hefði viljað láta” (hvern pá?) j mig segja [>að sem eg aldrei hefi ' bjóða sjer hana”. llver lial<lainenn sagt, og pegar liann liefur pannig humbugr!!! (NiSurlag í næsta iilaði). VUDIMIR NIHILISTI. Bpt-ir a l fhkd noaiiKFonr. (Eggert. Jóhannsson þýddi). I>essa síðustn bæn flutti hann ft hnjáu- til aS droiua hann sekann. Svo var hann dænidur til útlegíar í Sílieriu og allar eignir hans -gerðar upptækar, en familíu hans varpað ósjáiflijarga á náðararnia helmsins. Ilún og móðir liennar höfðu ofanaf fyrir sjer með saunvaskap. I>róX- ir lienuar var ranglega kærður fyrir drott- insvik, eptir aX hann var gerður ræknr úr embætti viS námaskólann. Allir er dyrffiust að rjetta þeim Iijálparhönd voru grunaðir mn græsku. Allt þetta sagði 1 )<>niiiiion of < ^anadii. ir 0K6YII1S ir ...... Klizalx't ineðstakri rósemi, 'ki'kin að 1 hafi sagt petta? Magnús landshöfð- vísvitandi falsað orð min og hugsun um tremnu fyrir Helenti oglijelthægri liei(ju p([ h(jtl skftrfti fni npturkoma Stephensen var að segja mönnum leiðir hami paraf ályktun uin fáfræði h°nd liennar fastri í sínum tveimur liond-. ])rinzins til pjetursbosgar, eptir striðið pað í frjettum af mjer, pegar til mína, sem er svo idiotisk að hún er ,nn' i hvernig hann þá heimsótti þær mæðgur stóð að 'setja upp bankann, að eg aðeins til að hlægja að. ITeims- ,Kístu á fætur Vanviteh!’ sagði lnin j I þeirra fífeeklega heimili og ennurnðjað ætlaði sjálfsagt að sækja um að kr.ngla 1. maí fræð.r l.ann full- langt til að smía aptur( hef of iengi verið verða framkvæmdarstjóri. Nú bæt-! glögglega urn pað, hvað ókunnug- j staðföst til að gngna nú. Jegskal mæta 200.000-000 cki-n heitin, er hann vann á bernskudöguuum. (Framhaid). ir hann sína eigin uppdiktan með ut ejT or pvi, að landssjóður og rik- i fyrir rjettiuum og segja mína sögu!’ annari, til að sverta t'.lgang minn issjóður voru skildir, að fjárhagur 31. KAl'. með ritgerðir mínar, og gefur mönn- íslands og Danmerkur var aðskilinn Snéinma næsta morgun liittusí þeir um að skilja, að eg hafi farið að með stöðulögunum. nf hveiti- og beitila-idi i Manitoba og Yestur Territóríunum í Canada ókeypls fyrir „íða óaðfinnanlega stofnun af tómri í hendi hvormn okkar Þet landuema. Djúpur frabærle^a frjt>vsainur jarovegur, af vatni og skógi . ~1 » » » . # r og meginhlutiun nálægt járnbrautum. Atrakstur bveitis af ekrunni 80 bush., ef vonsku ut ur pví, að mjer var ekki j ara. í>vi höfðinginn heldur ftfram ia dauliega ft Kurvk og lionum fannst j er nú rjett heim komin rjttir að hafo vel er umbuið. boðið að verða bankastjóri. Það 0g segir—taki menn tiú eptir: Ileury .11. Stanlev, e.f til vif/ fiitni merkasti milifandi Við sÍMnni ni'i Vladimir, sem var öruggur ísmumdular , , ' 10 sJ*lum nu . . . • ,, : Bamlaríknnna&ur ad />ri er snertir . , bumngi, og Kuryk kosaklu, 1 kjallata-I J 1 [>e a r 'uini knæpunni, sem fyrr vur eetiðum. Það ! fntt/rekkt, por og unnin afreksverk. 1 II I X I! T'RJOYSARA Itlil/TI, var nú hvortveggja, að mjer datt r r Malm-nama Gallitzin ekki liafa gert rjett, er hann ttl’óstsjóðurinn er greinaf land- nftit“ði að draga upp fftna byltinganna. í Hauðftr-dalnuin, Saskateliewan-dalnum, I’eace Kiver-dalnum, og umhverfisliggj- I Þessi upphefð í liiinu aldrei í hug, sjftði eiin ekkj ríkÍK«jóði eins og all- f'e^ki kftj'akkann ’ S!Ulði hann’. ‘og amli sljettlendi, eru feikna miklir tlákar af ágætasta ukurlandi. engi og beitilandi hefi aldrei í ræðu við nokkurn mann i r .. j t a n e m a Eiríkur'" \ net talað vl< D» svo hunclruöum s ip ír —hiun víðáttuniesti tiáki í heimi af lítt byggðu landi. i „ ,, ■ . . ‘ Og það er ekki einn i borglnnl og jeg I eða nti til nokkurs manns ínnt orð fs|ari<ii er nft e k k i til neinn trúi ekki í veldinn, sem ekki er fús á atf I pessa átt, enda læt eg pað óskorað s j ó ð u r, sem sje grein af ríkissjóði láta lif sitt fyrir prinzinn. F.n, það er nú | Bcrif>ner',s Bons e></ verðttr bœð uppi, að enginbónnje beiðni hefði Dana” Hfræfni og lýgi, eins og «f seint, of seint! Kkkert fyrir mig að |(|af|rf. frœðandi ferðasaga ’! nokkurntfma fengið nng t,l pess, að. vailt er! póstsjóður íslands or gftra nema fara somu forina! ,{(./W Gull, silfur, járn, kopar, salt, steinolía, o. eldivi'Kur því tryggðui' um nllan aldur. land. Omæhlir flákar af kolanftmalnndi; fuflkomnað sift stœrsta starf—björg- un Emins. Sagan af ferð hans og vppffndingmn u/myrkustu Afri.hu”, verðttr innan skamtns prentuð á kostnað þeirra herra: Char/es hceði .I V HMtlC AI T T' ItÁ II AT'I T I I, II A T S. ’óstsjóði uíðast svo á samvizku roinni og sið- [greiuaf landssjóði pað er mikiðrjett. ,Við hvað áttu Kuryk?’ spurði Vladi- | ferðistilfinningu, að eg hefði augna- Knn að enginn rí k is-pósts jóð ur mir ,iriei'ð,lr- Ganada Kyrrnliafs-járnbrautin í sambandi yifl Grand Trunk og Inter-Colonial braut- | blik tekið að mjer stjórn bankans ! sje ti[ á íslandi, eða ein orein hans ,Það áað kalla tnlg fram sem vitni, En Stanley <i að rjettu dvöxt iðju sinnar og rjettfcetistifffnning Ame- \ rikumanna mun affa honum \ hans nteð þvi etð kmtpa irnar mvnda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhaf í Canada til t • , . , . _ > ...i * ,, . _ ° .. i,b»a irct ímr nkki skiliö Kyrrahafs. Sú braut liggur um miðlilut frj<>vt«cma heltÍHÍnR eptir því endilöngu og ! el,,s hanti \ar stofiitiður. Lands sje ekki póstftvísanasjóöur, er blfttt . r , • . ' ., iiiu liina lirikalegu, tignarlegu fjallaklasa, norðiir og vestur af Efra-vatni og utn liin lii'ifðitioi setíir e<r hafi fyrst farið að .-,rr.lln | ir j . I)að er i»vðimrarlaiist D*gar þar Kemur ic »3<‘ga • egj ' nafnfrægu KMtafjöll vesturheims. ., * , i ,, f i ,1 , •’ ^ ’ 1 *• K arannm ogöllum viðstoddnm.livaðaskoð- . - r,ta 1,1,1 bankamál lslands pegar; að verft að fara m,l,ium orðnm um un j,.g imf á keísaraveldinu, á rftðs- C l II «1 11 P ^ “ bankinn var stofnaður og stjórn hans j jafn-illar refjar o<r lijer eru framini mennsku stjórnarinuar frá keisaranuin Lopt slagiö í Miuiitoba og Nor«vesturlandinu er viðurkennt hið heilnæmasta í sett. Etr var búinn að vera að rita í ilofa»» t;i i,„Á. ...*T..;Íl» --------UU fr. til hins iæirsta þiónsins’. \hina einn bók, sem hann hefur hag Ameríku. Hreinviðri og þurrviðri vetur og sumar; vet.nnnn kaldur, eii bjartur | , , .... , naioar iu |>ess, ,i > ma ogxjt.ia i.i , ■"1 og staftviörasamur. Aldrei þokn ogsúlil, ogalilrei felliliyljireins ogsunnarí landiuu., u,n t>ankamftl Islands í ijögur ar frftða. Tlalda menn kannske aðhöf- Það dugar ekki, þú vcrður þá tek- "t V k> i//>f. frretndtr ntentt og J myrkustu ÁfrM” SAMBAMIISST.IÓRNIN í <’AMDA gefur liverjnm karlmanni yfir 18 ára gíimium og hverjum kvennmanni sein hefur fyrirfamilíil að sjá 1 <><) okrui' í» I* 1 itn <1 i alveg ókeypis. IUnir einu skilmálav eru, nð landnemi búi ft landinu og yrki pað. Á þann hfttt gefst, hverjum niauni kostur á að verða eigandi sinnar ábýlisjarðar og tjálfstieður í efnalegn lillit.i. áður. á Enn að err tvseti O ekki tient un(]nr pessara orða sje sá rati í lög- inn fastur’! á ólag bankans fyr enpað varð uin< að vita ekkit að ejitir.ö. lið 8. til held eg öllum pyki eðlilegur; ^reinar stiiðnlaganna (2. jan. 1871) í S I. T1 \ / li A It t X V I. T’. X l> (I R Maqitoba og canadiska Norðvesturiandinii eru nú þegar stofnaðar í (i stöðum. Þeirra stærst er NÝ.TA ÍSLAND liggjandi 45—80 mílur norður frá Winnipeg, á vestur strönd Winnipeg-vatns. Vestur l'rá Nýja Islandi, í 30—85 mflna fjarlægð er ALPTA VATNS NÝI.KNDAN. bá’iíum þessum nýlendum er mikið af ó- nu li I I.ENDAN um 20 mílur sirSur frft Þingvalla-nýlendu, og ALÍiKRTA-NÝLENDAN um 70 niílur norður frft Calgary, en uin 000 mílur vestur frá Winnipeg. í síðast- töldú 8 nýlendununi er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beitilandi. Frekari upplýsingnr í þessu efni getlir hver sem vill fongið með því að skrifa um þnð: *r A t.ri v ai jso x i.niivii/i t\. uasum pessum nyienctum er nukio at ó- iiumdu landi, og báðar þessar nýlendur liggja nær höfuðstað fylkisins en nokkur íiiuna. ARGYLE-NÝLENDAN er 110 milur suðvestur frá Wpg., PfNQ- VALLA-NÝLKNDAN 200 mílur í norSvestur frft Wpg., QU'APPKLLK-NÝ- Tliofflas Bennett, mannlegur breiskleiki nema lands- j hefur heimastjórn íslands ekkert að höfðingja íslands. . gera við önnnr jióstmftlen upós1- Annað sem eg skal stuttlega göngur íslands”? Halda menn að minnast á, er pað, að viðkvæðið hjá pessi maðnr sjt' svo vitlaus, að landshöfðingja hvort sem er í Lög- j ímynda sjer, að rfkis—póststjórnin bergi vestur i Manitoba, eða í j sem annast póstsamband íslands við Heiinskringlu eða í blöðum Islands, | útlönd, geíi landssjóði allan imrðar- er, aðeg fari með eintómar vitleysur, eyri útlendra lirjefa, pegar á hverju tTil þe*s ictlast jeg!’ (Og liaíið mál gegn þjer' (Einmitt!’ (Og þú týnir svo lítinu!’. (.lá, og jeg hef líka unnið þess eið at( lifaekki liúsbónda mion!’. góðgjarnir mttnn ekki kaupa hinar sviknu uStan/ey beekur”, setn verið er að reyna að glœpa ntenn d. I>eir ntunu hiða eptir hinni einti authoriscreðu ftók um þetta efni, sem Stanfey sjdtfnr hefur samið. Og með því að kaupa hana feggja , iþeir i hans vttsa öqn af hveritt bók- tJft, en viljirðu endilega ileyja er lietj 1 • ulegra að faíln vlð tilrmin að lata hann j orverdt. J mf/rkusti, Afríkn' inusann. Stúdentarnir em að sameina ; verðttr < 2 bindutn, i S hfaða brot.i, slg í þeini tilgangi og 20 þúsundir prí i f utf af uppdráttinn og myndttnt, sem ekki hafi nieiri pýðingu heldur I jiósthúsi í landiini liggja leiðhein-1 rat borgaraeru tilbúnir að ganga í fylk fóttu/rafernðum af Stantei/ sjáffunt, enn pó frá óðum uianni kæmi. Þetta | ingaskrár um [>að, livað af burðar- inguna. <>g meiru en 20 þúsundir lier ^ l>tyantsski~um eptir hamt. Kost- liefur nú sfna ástæðu. Hetta er eyri úth-ndra l.rjofa lieri landssjóði ’lið ' FyrSlanin‘er-5 ar i'sterku/jereptsbandi »3,75 hvort nefnilega vitnisburðurinn sem mjer j ogh v a ð r i k i ss j óð i, og j>óststjóri „rinzinn verður dæmdurdauðnsekur-að bindi. Fa *t með dskriptnm eh,- er borinn af íslandi embættislega til íslands, sem inn leið er jióst.meist- gera áhlaup á keisaraliöllina nóttina fyrir ! ungis. tia-tið þess að d titilhlaðinu ráÖgjafaíslands. Keykjavíkur frjetta- ari rtkisins, hefur pað starf á hendi aftökutlagian, taka keisaraTamilíuna fiusta fje/agsuafnið: ritarar einkavinir landshöfðingja að heimta inn ríkis-jKistsjóð f vrir j sendu blöðum Dana sama tóninn utn ! p ó s t j ó r n r i k i s i n s ht'nnar hluta DOM. CO V Kða r TMVTPr irTON \r l?KrT mig’ °g 8V0 Þe£ar landshðföingi fór i af burðareyri útlendra brjefa? Nú ' 1 1 ’ I af stað sj&lfur í blöðunum til að verja í er [>að einmitt pessi sjóður ojz euo- . , ,.í , . 1 r . ■ leg fyrirætlan! Skipa þu, lierra, og jeg andráð Islands stjórnar, varð honum annar som gefur út póstávfsamrnar. hlýöft) og hið slima gerir hver eii. Kr B. La. Uald \vinson, (islenzkur umboðsmaður.) DOM. QOV'T IMMIGRATION OFFICKS. J náttúHega fyrst fyrir að syngja sinn Er hann grein af landssjóði?!! Wiiinii>e<>', - - - Canada. og halda henni fastri þangað til fæst upp- n, , ~ ., , n gjöf sekta fyrir lmnn og fyrir alla’.... C 11 3 T 1 6 S S CTl U flBT S SöIlS. Jegsver það við liinn lielga 1’jetur!’ ----------------- tók Kuryk frntn í, (að þetta^ er meistnra- ^ J^“Agentar fyrir íslendinga eru: Tlie lleimskrinela I»tg. <’•. asti maðuri fiokki Freehoffs! Ruryk ljefc Winniptg, ('anndo. I eigin ((T)ikt” sem optast. Hetta er j pað tekið í líeykjavík svo sem gef- nú elns og liami væri á hjólum. r.ú, eins og jeg sagði, með ráðum ! ið mál, að allir lslendingar, póststjóri Þeir skildn að svobúnu og fóru sinn

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.