Heimskringla - 08.01.1891, Blaðsíða 2

IIKIMSKRlJítíLA, WISMPEti, JIA.\., H. JAKU.4K I8»i.
!í

I
kemur út á hverj-
nm fímmtudegi.
An Icelandic Kews-
paper.
Published every
Útgefrndur : Thursday by
The Heimskringla Printing & Publ. Co’y.
Skrifstofa og prentsmiðja:
151 Lombard St. - - - Winnipeg. rHnada.
Sggert Johannxon: Managing Director.
Blaðið kostar:
Heill árgangur............... $2,00
Hál fur árgangur.............. 1,00
Um 3 mánutSi.................. 0,65
Kemur út (að forfallalausu) á hverj-
am dmintudegi.
Skrifstofa og prentsmiðja:
151 Lombard St........Winnipeg, Man.
ÖP“Undireins og einhverkaupandi blaðs-
Ins skiptir um bústað er hann beðinn atS
senda hina breyttu utanáskript á skrif-
stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
verandi utanáskript.
Upplýsingarum verð á auglýsingum
„HeimskrÍQglu” fá menn á skrifstofu
blaðsins, en hún er opin á hverjum virk
am degi (nema laiigardögum) frá kl. 9
f. m. til hádegis og frá kl. 1,30 til C e. m.
Á laugardögum frá kl. 9 til 12 liádegi.
Utanáskript til blaðsins er:
The lleininkringla Printing&PublithingGo.
P. 0. Box 305
Winnipeg. Oanaila.
V. ÁR. NR. 2.
TÖLUBL. 210.
Winnipkg, 8. janúar 1891.
Svar til HSam.’
i iMi-sla lii.
ARID1890
Veturinn l*.í ei* i lanili var með
vægara móti og vorið mátti yfir höf-
uð heita gott. Fyrri hluti sumars-
ins var hinn bezti og leit ágætlega
íit með uppskeru, en þegar fór að
líða að uppskerutíma, brá hann sjer
til votviðra og hjeldust síðan vætur
að öðru hvoru fram á haust; urðu
svo mikil brögð að pvt, að skennnd-
ir urðu á uppskeru manna og pað
sumstaðar stórskemmdir; annars
hefði uppskeran orðiðhin allra bezta
Allt um petta mun mega telja, að
árið hafi viðast hvar orðið í góðu
meðallagi, sjerstaklega pegar litið
er til þess, að atvinna var venju
fremur góð, ekki sízt fyrir Winni-
peg-íslendinga.
Stórtíðindi meðal landa vorra hjer
í álfu voru helst ((íslendingsdagur-
inn” 2. ágúst. Hann mun alltaf
verða talinn með tfðinduin í sögu
Vestur-íslendinga, af pví að óhætt
er að fullyrða, að pá fyrst fengu
hjerlendir inenn, að minnsta kosti
hjer í Canada. fulla hugmynd um,
að margt væri hingað komið af ís-
lendingum, og að peir væru svo vel
að manni, að full ástæða væri til,
að takatillit til peirra. Annars ætti
engum að vera ljósara en oss ís-
lendingum sjálfum, að margt var
um pær mundir til vor talað og um
oss talað í lijerleridum blöðum með
svo mikilli lofsemd og virðingu, að
slíkt mátti fretnur telja hina fyllstu
kurteisi en fulla alvöru eða sann-
Ieik.
Dað má og með tíðindum telja,
að tveir af löndum vorum hjer vestra
voru kosnir í löggjafa-sæti, báðir í
Norður-Dakota, Skapti Brynjólfsson
í efri deild og Arni Björnsson í
neðri deild pingsins par.
pví enginn. Þó heppnuðust pil-
skipaveiðar víða vel.
Af helztu framfara-fyrirtækjum
má telja undirbúninginn undir Ölv-
esúr-brúna, sem byggja skal nú í
sumar komandi; munu allir brúar
hlutarnir nú komnir t.l íslands og
rnikið af peim pegar komið til brú
arstaðarins. Milli Reykjavíkur og
Hafnarfjarðar er nú lagður telefón
á kostnað einstakra manna, sem
mynduðu dálitið hlutafjelag í pessu
skyni. Er svo að sjá á seinustu
blöðunuin frá íslandi, sem inenn
sjeu pegar famir að nota telefóniun
allmikið og er lonandi, að pessi litla
byrjun verði mikils vísir. Enn má
geta pess, að gufubátiir hefnr í sum-
ar gengið um ísafjarðardjúp og er
pað hin fyrsta tilraun með gufubáta
innfirðis á ís'andi. Er svo að sjá
frjettum paðan úrhjeraði, sem gufu-
bátaferðir pessar haíi gengið fremur
vel og mun mega ganga að pví
vísu, að eigi líði langt um, áður víð
ar komist slíkar oufubáta-ferðir í
O
um stærstu firðina kringum ísland.
í stjórnarskrárinálinu hefur litið
gerzt árið sem leið, en sitt hvað virð
ist pó benda á, að minni hlutapeim,
sein varð í pví máli á alpingi 1880,
hafi orðið töluvert ágengt í ýmsum
kjördæmum landsins.
Annarstaðar í Evropil var árið
fremur tíðiiidalítið. Þó mun mega
segja, að friðurinn milli stórvehl-
anna hafi fremur styrkst árið sem
leið. Vilhjálirmr II. Þjóðverja-keis-
sem lætur allmikið til sín taka í
flesturn greitium, hefur margt hvað
gert í pá átt að styrkja friðinn,
eiiikum með pvf að reyna til að
binda sem fastast persónulega vin-
áttu við frænda sinn, Rússakeisaia,
en frá honutn pykir helst von ófrið-
ar, pví ekki pykir inönnum senni-
legt, að Frakkar leggi einir síns
liðs á stað til að berja á Þjóðverj-
pegar Djóðverjar hafa að baki
sínu bæði Austurríkismenu og ítali,
nema pví að eins að Frakkar hafi
Rússa með sjer.
Konungar dóu bæði í Porttigal
og áHollandi, og bar á báðum stöð-
unum, eirikum pó í Portugal, all-
mikið á, að lýðveldissinnar vildu
grípa pað tækifæri til pess að fá
stjórnarfyrirkomulaginu breytt, en
ekki varð pó neitt úr pví í petta
skipti.
Annars hefurbyltinga-hugurinn og
byltinga-tilraunirnar eðlilega verið
mest á Rússlandi árið sem leið, en
par hefur hingað til tekizt að drepa
allar slíkar tilraunir í fæöingunni
með fárlænia hörku og grimmd.
Rússneska pjóðin, iiin fjölmennasta
og sterkasta í Evrópu, er að mörgu
leyti eins og kongs-dóttir í álögum;
ófrelsið heldur henni í álögu-viðj-
um.
farnir að láta sjer skiljast, að í raun
og \ eru sje (.að pó fjöldinn, sem
sje sterkasta aflið í heirninum.
KAÞÓLSKRA KLERKA.
Eptir pví sem segir í ræðu
einni, sem birt er 1 blaðinu ((The
Nortlr”, eptir I. I. Franck, prest í
Minueapolis, hafði kapólska kirkjan
ekki nema 25 presta í Bandaríkj-
unum fyrir 100 árum en nú hefur
hún 8300 presta. Þá var eitt ka-
pólskt kiaustur til í Bandaríkjun-
um en nú eru par 350 klaustur
fyrir konur og .150 fyrír karla. Auk
pess á kapólska kirkjan 2000 sam-
komuhús, 70 ((ColIeges”, 600 aca-
demf og 4(K) prestaskóla og í ka-
pólsku söfnuðunum í Bandaríkjuin
eru alls unr 10 milljónir manna.
Það pyrfti nú ekkert illt að
vera í pessu, pví pessar stóru tölur
sýna bar'a, að á pessari seinustu öld
hafa Bandaríkin fengið fjölda inn-
flytjenda frá Suður-Þýzkalandi og
og írlandi. En hættulegt er pað
samt og háskinn liggur í hinu af-
skaplega ofstæki kapólsku kirkjunn-
ar. Hún pekkir ekkert til uinburð-
arlyndis. Hún segist hafa sann-
leikann, allan sannleikann og ekk-
ert nema sannleikann, og einmitt af
peim sökum rís hennar óviðjafnan
legi skortur á rnnburðurlyndi. ((Ka-
pólska kirkjan f Bandaríkjunuin”—
segir McClosky, .Kardináli í New
York—((elskar svo páfann og ver-
aldlega valdið hans, að engir menn
Evrópu gera pað betur, og ka-
pólska kirkjan er pess fullbúin að
sýna petta i verkinu, hvenær sem
vera skal”. Annar kapólskur höfð-
itigi, Hecker, sagði fyrir skemmstu,
að kirkjan stæði yfir ríkinu og að
pað væri skylda sjerhvers inaiins að
starfa að pví, að kirkjan næði rjetti
sínutn í pessu efni, og sömuleiðis
sagði hann, að alla iöggjöf pyrfti
að laga samkvæint guðs vilja, eins
og pessi guðs vilji væri skilinn og
skýrður af peirn, sem einn hefði ó-
skeikult vald til pess, páfinn í Róm.
Fjölda margir leikmenn og
klerkar kapólskir í Bandaríkjunum
hafa látið sjer lík orð um munn
fara, en petta, sem hjer er til fært
að ofan, nægir til að sýna andann
í kapólskú kirkjunni í Bandaríkj-
unurn.
Með stórtíðiiiduin ir.á pað telja,
að Vilhjálmur Þýzkalands keisari,
kvaddi til fundar í Berlin fulltrúa
frá ýrnsuin pjóðum til að ræða hag
erkamanna; árangurinn varð reynrl-
ar harla lítill, en petta atriði er pó
nóg til að sýna, að ýmsir menn erti
peir í Evrópu, sumir jafnvel á kon-
ungsstóli, sem sjá, að pað mál parf
bráðra aðgerða við og að pað er
skylda peirra, sem kvaddir eru til
pess að vera leiðtogar pjóðanna, að
í sjálfu sjer er pessi ofstæki
kapólsku kirkjunnar mjög senni-
leg, pví við hverju er að búast
pegar páfinn er óskeikull skýrandi
guðs vilja. Þennan ((óskeikulleik”
fjekk hann á einhverju hinu hlægi-
legasta og vesalasta kirkjupingi sem
sögur fara af, kirkjupinginu 1870.
En ef nú pessar tíu milljónir (sem
geta orðið tuttugu, pegar minnst
vonuin varir) trúa vitleysunni, senda
einhvern góðan veðurdag eptir páf-
anurn og setja hann svo skör hærra
en bæði stjórnarskrána og pjóð-
veldis forsetann, af pví a*ð hann sje
sá eirii rjettborni til veraldlegs valds,
hvað verður pá um pjóðveldið og
hvað verður páum samvizkufrelsið?
* *
Greinin lijer að ofan er pýdd
eptir ((Sv. Trib.”, og sýnir hún bezt,
hvað irienn eru farnir að verða hra'dd-
ir við ofstæki kapólskra manua Jrar
í laiuli, enda mun pað ekki imi
skör fram, pví að í suinum helztu
páfablöðunum í Evrópu er farið
að benda á Ameríku sem páfadóms-
ins fyrirheitna land og gefa í skyn,
að með tilstyrk Ameríku megi pað
allt aptur vinna, sem páfadómurinn
hefur misst í Evrópu.
Af látrium mönnurn árið sem leið
skuium vjer að eins nefna tvo, Jón
Ólafsson, læknir í Þinvalla-nýlend-
unni, heppinn læknir og hinn hjálp-
samasti, og Sigurbjörn Stefánsson,
gáfaður riiaður og góður drengur.
Á Islantli mátti árferðið til
landsins heita hið bezta, veturinn
mildur víðast livar um land, gras-
spretta víða góð, en svo brá til vot-
viðra síðari hluta sumars, svo að nýt-
ing spilltist mjög víða. Fjársala
einhver liin niesta um haustið. Apt-
ur var árferðið til sjávarins langtum
siður, aíli tregur og sumstaðar nær
ganga hjer á unda’n tilpess að reyna
til að kippa pessu velferðarrnáli
heimsins á einhvern háttí lag. Það
verður reyrrdar með sanni sagt, að
árið sem leið varð merkisár í sögu
verkamannamálsins að fleiru leyti.
Það varð ýmislegt árið sem leið, er
sýndi að samheldni verkamanna er
að fara vaxandi og að peir jafnvel
eru farnir að taka höndum' saman
til að styðja hver annan, pó sinn sje
í landi hvoru. Verkföll voru með
allra tíðasta móti og meiri kraptur í
peim en vanalega gerist. Ymislegt
virðist benda á, að verkamenn sjeu
HXÚTURINN EKKl LEYSTUIi
ENN?
Mitt síðasta orð að vestan verður
alinennt svar til ísafoldar og Þjóð-
ólfs út af undirtektum peirra blaða
uinlir ((Einfalda sönnun” míria fyrir
pvf, að íslanrl tapi stöðugt IOOjic. á
seðlum, sem jióstávísatiirnar hafa ver-
ið fengnar fyrir, og síðan eru seldir
Iandssjóði. Bæði blöðin halda pví
frain, að petta geti ekki átt sjer
stað, vegna pess, að seðlarnir
sje ekki landssjóðs eign.
Þessa grundvallarreglu hafa bæði
pessi blöð tekið upp úr ((Lögbergi”
Til pess að hrinda henni rækilega,
varð eg enn á ný að íhuga vandlega
hi^eiginlega eðli íslerizkra seð'ia og
að rannsaka gaumgæfilega hverja
pýðingu hvert smástig, hver leikur
á fínanz skákborði íslands hefði.
Niðurstaðan, sein eg hefi koinizt að.
er hin saina og fyrri; enn röksemd-
irnar fyrir henni eru leiddar frá
nj'rri hlið, og liafa pað úr til með-
mælis, að pær eru víst hverjum
inanni aufiskiijanlegar án pess, að
purfa að grafast djúpt eptir.
Seðlar íslands eru eins og allir
seðlar í eðli sínu skuldabrjef,
sem pjóðin hefur heimilað að gefir.
væru út ú sjálfa sig, og lofað að
borga á tilskildum eindaga. Þessi
eindagi verður pá, er bankinn hætt-
ir sti'irfum slnum. Af pví pjóðin
sjálf efaði ekki, að hún gæti borgað
skuldabrjef pessi á eindaga, pá er
máldaginn um útgáfu og innlausn
peirra var settur, skipaði hún svo
fyrir, að pau skyldu vera ((löglegur
gjaldeyrir” í landi allt pangað til
pau yrðu eindöguð. Skuldabrjef
pessi eru pví í eðli sínn óupp-
s e K j a 111 e eða, eins og pau eru
tíðast nefnd, ó i n n I ey s a n 1 e g i r
landssjóðs seðlar. Þeir eru
gefnir út (|fyrir” landssjóð af lands-
höfðingja.
Sá sem skuldabrjef gefur eða læt-
ur gefa út á sjálfan sig á skulda-
brjefið eins óneitanlega eins og
maður ú kind með eigin marki.
Ekkert skuldabrjef getur náttúr-
lega hljóðað upp á rneira, enn á-
kvæðisverð sitt, pað er sjálft eirisk-
is virði, pví virði pess liggur í pen-
ingasjóði útgefanda. Því er pað,
að pegar útgefandi borgar pað út,
pá lætur hann út úr peningasjóði
sínum hundrað fyrir hundrað hvert
í nafnverði eða ákvæðisverði brjefs-
ins. Sjóður hans tapar lOOpic. í
jieningum á pví kaupi.
Þegar skuldabrjef er pannig
innleyst, er æfi pess á enda og pað
er úr pví útgefendanum ónýtur
jiapjilrslapipi.
Af pví að eitt og sama skulda-
brjef eptir eðli hlutarins aldrei get-
ur dregið úr jieningasjóði, nje tná
draga úr peningsjóði, útgefanda
ineira en pað hljóðar upp á, er pað
regla banka, pegar komið er með
seðil til peirra að víxla fyrir gull, að
eyðileggja seðilinn samstundis. í
((Bank of England” er á bankaborð-
inu vjel, sem klipjiir úr seðlinum
númerið og sendir pað niður I lok-
aða hirzlu undir borðinu, en ritj-
unui sem ejitir er er varjiað I ofn,
sein á gólfinu stendur, og alla daga
logar I. Þetta fer fram fyrir allra
auguin. Hjer sjer maðtir, að peir
vinna að verki, sem rannsaka hlut-
arin^ eðli, og gegna boðum heil-
brigðrar skynseini.
En hvað er nú landssjóður lát-
inn gera? Ejitir liáskabrjefi lands-
höifðingja frá 23. mai 1886, sem
skipar rfkispóstineistaranum I Rvík
að taka seðlana I borgun fyrir póst
ávísanir á rlkissjóð er landssjóður
látinn kaujia pessi skuldabrjef sín
af rfkissjóði. Vjer höfuin nú sjeð,
að par sein Iandssjóði, öldungis
eins og iill öinnur skuldabrjef eru
útjiefanda alsendis verðlaus er hann
kaupir pau. Ilefði hann eðlilega
lnert eit-t og einasta peirra ejitir
hendinni er hann borgaði pau, pá
hefði taj) lians á peitn orðið lítið sem
ekkert að telja í samanburði við pað,
sem nú er orðið.
En petta er nú landssjóð
ur ekki látimi gera. Heldur er hann i
látinn gefa söiiru skuldabrjef-
in út á sjálfan sig ujiji aptur og ajit-
ur, svo að hann getur á saina árinu
Irorgað út á sama/ skuldabrjefið
rnörguin sinniim ákvæðisverð pess.
Landssjóður er látinn stöðugt búa
til nýja skuld á liendnr sjer
méð saina skuldabrjefiini sem hann
hefur samstundis borgað út. Hann
er látinn fara með skuldabrjef sín á
pann hátt, sem ekki eru dæmi til nú
í menntuðu mannfjelagi.
Vel veit jeg pað, að bankans
eigin menn { Reykjavík og blöðin
ís ifold, Þjóðólfnr og Lögberg svara
mjer í orðuin Sighvuls (Heimskriiigla
8. maf); ((.iá en lnnds-jóður t.ip r
engu; pvert á móti, ef einhver á-
vfsaði t. d. 2000 kr. f seðlúie, pá |
SICURDSOfll IÍII0S.
ALLSKOXAR BŒNDA-YÖRIJK 0« Va R\IX(í|JB
MEÐ BEZTA VERÐI, SEM IIEYRZT IIEFUR í NY.IA ÍSLANDI.
Mola-sykur (hnrSur) 9 p.und á $1,00, púður sykur hvitur 13 pd. á $1.00 rúsíntir !)
pd. á $1,00, kúiinur 11 pd. á $1,00, góð epli 11 pd. á $1,00, grjón 17 pd á $1 00
Ullar-kjólatau frá 10 cents yardi-k, alfatnaðar-elni framúrskarandi i-ott og ódvrt
o. s. frv, Komið inn og sjáið fyrir yður sjálfa, pað skal verða tekið vel "’á móti
þeim sein heimsækja okkur.
IIMI SI’II. |{|{KIDIJVI h.
NYJA ISI, VM»f.
fær landssjóður til sinna afnota
pær 2000 kr., sem ávísandi fór
með á pósthúsið f seðlum; sjóður
lands eykst pannig nni 2000 kr.
og pessar 2000 kr. eru landssjóði
eins dýrinætar í seðlum eins og pær
væru í gulli eða silfri”.
Skoðum nú til! Þær 2000 kr.
í peninguin sem landssjóður var lát
inn borga fyrir pær 2000 kr. í seðl-
um sein af jiósthúsinu koiiiii, pær
lukn enda á pnu skuldabrjef lands-
sjóðs, Idjóðandi ujiji á 2000 kr. sem
póstmeistari fairði honurn úr jióst-
húsinu. Þau skuldalirjef voru pann-
ig búin að hlaupa út skeið tilgangs
síns með pví að útgefandi var bú-
inn að borga pá skuld er hann fyrir
öndverðu setti sig í ineð útgáfu
peirra.
Hvernig fær nú sama skulda- !
brjef, scrn rnaður býr til með nýja
skuld á hendur sjer, verið borg-
un sknldabrjefs af sOinti upphæð
setn hann er ný-bfrnn að borga út í
peníngtiin? Sjá ekki allir að, í stað
pess, er pað sama skuldarbrjefið
vakið upp aptur til að baka útgef-
enda söinil ábyrgðar, sarna tapis á !
nýjan leik og fyrsta útgáfa pess
gerði? Sjá ekki allir, að pegar |
petta skuldabrjef kenmr til útgef-
anda, og hann borgar pað, pá hefur
hann tapað á einu og saina skulda-
brjefi sínu 200% og itð taj)ið verður
hið sama fyrir hverja nýja útgáfu
hins eina og sama skjals?
Hver dirfist að neita nú, að
landssjóður tapi 100% í peningum
í hvert skipti er hann kaujiir seðla
sína af ríkissjóði?
A engu hafa blöðin veriö fast-1
mæltari enn pví, að aldrei yrðu
gefnar út meira enn 500,000 kr. í
seðlum landssjóðs. Þessi staðhæf-
ing hefur ávalt korriið mjer kyn-
lega fyrir. Eg he: spurt sjálfan
mig: hvernig vita pessi blöð petta?
Enn nú er gátan atiðráðin, pessu
var sjiy’tt í pau af peim, sem vel
vissu, hvað verið var að gjiira við
land sjóð og að pað var einstakur I
óparfi að fara að aimtrast i I ö g-
1 e g r i auka útgáfu seðla, pegar
svikamillu útgáfa peirra gekk svo
liðugt, að sömu seðlarnir voru gefn-
ir út inörgum siniiiim á ári.
Hver dirfist að neita uú að með
svikaútgáfu eigin seðla sje lands-
sjóður látinu ausa peningiim íslands
unnvörpium inn í peningainarkað
Danmerkiir?
Iljer er nú íjósi lýst að hinnni |
síðasta hnút hins voðalevra fslenzka í
svikamillu-máls. Núerölluin Ijóst, j
lnað peir liafa til síns ináls, sern
ausiS liafa niig pví niði, sem mjer j
er ekki kunnugt að hlaðið lrafi ver- j
ið á nokkurn inann á undan mjer
sögu ísDnds. En öllum hlýtur og
að pera pað jafn-ljóst nú, hvílíkar
ósannindavarnir pessir inenn hafa
borið frairi fyrir pað mál, sem ekk
ert pýðir annað etiu eyðileggingu í
hinnar saklausu, óárei tUH, löghlýðllll, :
konungtrúu íslenzku pjóðar.
Cambridge, 3. des., 1800.
Eiríhur Mttynússon.
T I L ((Ó VI N S”.
Einliver i 204. tölubl. líkr. sem j
nefnir sig ÓWnn liefurorðið til að ieiryja
allt aðra býðiug, heldur en hœ.ct var,
ísvarmitt til Ilkr., sem stendur í 25—27
no. LögK 2. árif. Kur mótmælti ekki einti
orði í Jeim parti tit.-tjórnargreiuariuuar
í Hkr. sem hægt var atS heimfæra undir
fyrirsðgnina ((Um búnatíarfjelag” í Nýja
íslandi”. Umrnæli þessa háttvirta „0-5-
ins” í grein sinni því viðvíkjnndi er ein-
tómur heilaspuni.
í byrjun svarsins í Lögbergi er þatS
tekið fram, að það sje einungis partur
afáminnstri grein í Hkr. semsvarmitt
gangi út á. Eg stend því frí við um-
inæli þau sem þessi hr. Óðinn hefursagt
iim svnr mitt Að endingu óska jeg hon-
iim endi.-t aldiir til nð „þrumn” nokkr
nm sinu.im iiin „búnaðar gucrækni” í
íslen/.ku blöðiiuuni!!
(Juðl. Mhijhúhkoh .
Vjererum mjöggliiMr yrtrað geta sagt
til íslendingn, irS vjer æskjum verzluniir
þeirra freinur en annara. Vjer búum öll
okkar föt tilsjálfir, og getiiiu því sparað
ágótta þann, sem stórkaupineuii hafa á
þeim.
Vjerlhifum alfatnað með alls koriar
verði, einnig buxur og yfirfrakl.u. Skyrt-
ur, nærbuxur og fótabúna'S kaupum við
mjög ódýrt og getmn því selt þnð ódýrt.
Einnig höfum við ótul teguudir af skinn-
vöru.
Vjerhöium f»ngið herra C. B. .Júiíus
til að vinna hjá okkur, sjerstaklegn vegna
yðar, svo þjer getiit beðifi um allt, sæm
y*ur 'imtnr áyðar eigin yndislega máli.
Cnrley Bim
4**^ Maiii St., Winnipeg-.
(jiíir!

hjá HIvCroNMan A Co’. með niflur-
eetiH rerfli. einnig karimannaorr Urensria-
fot, nærföt og fl., 8vo ódýrt að enginn
getnr komist. la'gra. Vjer höfum einnig
trefia, uliar-hufnr, skiun-húfiir, muffur
Kvenntrefla. Komið beina
■w'V JJIcCyrws*an & €«.. 568
.rlaiu 8t. og munið að þeir hafa allt
sem vanalega er seit í etmreta og beztu
B'U Ooode buðum.— Vjer höfurn allar
tegundiraf Dry Qoods, Triinminr/K, jrrátt
Oglmttijerept, h'lnnml. „lbir ábreiður,
þurkuefni flikaefni, borðd.íkaelni, olíu-
dukn. fotabunað, belg-- 0g tingravetlinga
o. fb o. fl.,- Mofum allar tegundir af
Þræðl, imlum Og baudi. Kir.U„„.,ur..rð
okkar er: „ftjót s..la og lítill dr/ófli".
Vjeræskjum eptir, að vorir Isl.'vinir
muni eptir okkur, þegar þeir fara út til
aö kaupa.
MOSSASÍ & 0«.
5IJS Ilílíll St. -- WiIIIIi||(‘<r.
Jewelery.
Undirskrifaður hefur um tíma um-
boð frá árelðaniegu stórkanpahúsi i Chir
cago, til að selja egta ameríkönsk ÚIl og
KLUKKUIi nt beztu tegundum, einnig
HÚSBÚNAÐ og allskonar ,tJewelery”*
fyrir
25% LÆ«RA YKRD
en jeg lief áður getað s.-lt, eð'a uokkur
imiiar hjer nærlendis selur. Kgta gull.
lu'ingar allskonar, smiðaðir eptir máli
einnig með inngreyptum gull-bókstöfum
í steina, settuni með demöntum, ogán
þeirra, nllt eptir pví sem uin er beðið.
(li'.malt, guil og silfur er teki« flpp í
borgmi, með liæsta verði eptir gæðiun.
í Þeir, sem viiju kaupa gott ÚR eða
eitthvatf ofaijnefudra tegunda, gerðu vel
í að Hniia sjer til mín liið allra tyrsta
rneSaii tilboð petta stendur.
Rilton, C'avnlier Co . Dak.
^ • S utruirliðason.
. _ r _________
\V lAHi'Kt; - Isminm
Bneðflrnir Holman,kjöt;verz unarmenn
í Port«/æ-byggiiigunni iiafaætíð áreiðum
hondum birgðir i.f nauta- sauða- og kálfa-
kjoti o. s. frv. og selja við lægsta gang-
verði
Komið inn og skoðið varniuginn og-
yflrfarið verðlistann.
fslenzk tunga tölufl i búðinhi
Ifoliiiiiu ItroM. - a.*{5* íi„itl .st-
ATHHGID!
Hjer með bi1S jeg alla þá, sem skulda,
mjer, bæði i Winnipeg og annarstaðar í
Canada, og liafa vilja og hentuleika til
þess, að greiða það hið allra fyrsta til
Áma Fríðrikssonar kaupm. Iíoss St. eða
Jóns Landy kjötsala, Ross St.
S tefán Hrútfjörd.
líiioMSbs!
JOI. O. Sni i I h. shósmiður.
S5ÍJ5 Komm St., Wliinipcg'.