Heimskringla - 25.03.1891, Blaðsíða 2

IIKlMSKRIXOIiA, WIWKIPKK, MA?i.,gá.MAR/ IHtfl.
55
£i
kemur út á hverj-
tim miðvikudegi.
5
1 um. E>ess konar trú á sig hefur
tHkr.” aldrei heimtað og hún álít-
| ur pað bæði heimskulegt og glanna-
Útokfenduh: Wednesday by
The Heimskkinola Printing & Publ. Co’y.
Skrifstofa og prentsmiðja:
151 Lombard St. - - - Winnipeg. Oanada.
Blaðið kostar:
Heill árgangur............. $2,00
fíálfur árgangur............ 1,00
Um 3 mánu'Si................ 0,65
Skrifstofa og prentsmiSja:
151 Lombard St......Winnipeg, Man.
|y Undireins og einhverkaupandi blaðs-
Ins skiptir um bústað er liann beðinn a5
genda hina, breyttu utanáskript á skrif-
gtofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
earandi utanáskript.
Upplýsingarum verð á auglýsingum
1 „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu-
stofu blaðsins.
Anlcelandic Ne'vs L af nokkru blaði, að lieiinta að
paper • I “
Published every menn strax triíi sínum einhliða skoð
unum, án f>ess að fá svigrúm til að
melta málið og skoða f>að frá fleiri
hliðum.
RITSTJORI (Editor):
Gestur Pdlsson.
Hann er að hitta á skrifstofu blaðs-
ins hvern virkan dag ki. 10—12 f. h.
BUSINES3 MANAGER:
Þorsteinn Þórarinsson.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg-
is og frá kl. 1—6 e. m.
Utanáskript til blaðsins er:
The Heimskringla Printing&PvblisTiingCo.
P. 0. Box 305
Winnipeg. Canada.
V. ÁR. NR. 13.
TÖLUBL. 221.
Winnipkg, 25. marz 1891.
SIAR
TIL
LÖGBEEGS.
I.
Pað hefur dregist nokkuð, að Jrað
kæm:, fetta sv&r, einkum af p>ví, að
meðan að kosningarhríðin stóðyfir, J>á
komst svo litið annað að, margt
varð að bíða, ogpegar hríðinni sleit,
f>á varð f>etta, sem beðið hafði, að
ganga fyrir, en svarið til LOgbergs
að dragast, úr f>ví f>á líka kosning-
arnar sjálfar voru afstaðnar, svo að
svarið gat, hvort sem var,engin á-
hrif haft á f>ær.
Menn gætu nú spurt að f>ví,
hvers vegna pá væri yfir höfuð J>örf
á nokkru svari. E>að er saga að
segja frá pví. Fyrst ætluðum vjer
alls engan pátt að taka í kosning-
unni, bæði af f>ví að blaðið var al-
veg óháð báðum flokkunum og
einkum og sjer í lagi af pví, að
blaðið og blöðin hjer íslenzku höfðu
undanfarandi alls ekki á nokkurn
verulegan hátt reynt til að setja
landa vora inn í Canada-pólitfk.
Tfminn var svo naumur, að pað var
ekki hægt að veita lesendum blað-
anna fullnægjandi leiðbeiningu f
Canada-pólitik, pví slika leiðbein-
jngu, svo ítarlega og óhlutdræga,
sem kostur er á, er ekki hægt að
veita á einum mánuði svo, að les-
endur blaðsins fái ráðrúm til að búa
sjer til sjálfstæða pólitíska skoðun;
til pess parf marga mánuði eða jafn-
vel ár. Hægt er að segja, að
flestir Islendingar hjer hafi svoljósa
hugmynd um flokkana hjer og
peirra efni, að par purfi svo sem
enga undirbúnings-fræðslu. Það er
sem sagt hægt að segja slfkt, en
rjett er pað ekki,fremur heldur en
margt sem sagt er. Sannleikurinn
er, að allur porri landa vorra er
fjarri pví, að geta í sannleika tek-
ið pátt í hjerlendri pólitík. Af
pessum ástæðum fannst oss pað sam-
vizkusök fyrir íslenzku blöðin, að
fara að skipta sjer af pólitíkinni
hjer, úr pví að kosningarnar bar svo
brátt að, að blöðin gátu ekki með
bezta vilja búið íslenzka kjósendur
svo undir kosninguna sem vera bar.
Til pess að'geta átt kröfu á nokkr-
um verulegum áhrifum purftu blöðin
að heimta, að menii tryðu skoðunuin
Idntaðeigandi blaös, án pess að
purfa að eignast sannfæringu
bvggða á verulegri umhugsun og
rökum, sem til væru orðin af
Nú lagði Lögberg á stað í
kosningarhríðina og pað er synd að
segja, að kosningardeilu-málin par
væru skoðuð frá ýmsum hliðum og
svo reynt til að leggja óhlutdræg-
an dóm á. Nei, par var fram hald-
ið hlið uliberala” flokksins á allt ann-
að en stillilegan hátt; pað var meir
að segja hreinn og beinn auglýsing-
ar-blær á sumum ritstjórnar-grein-
ur.um, svo hranalega einsýnn, að
kaupmaður, sem er aú bjóða vörur
sínar tii kaups, gat ekki farið stór-
yrðari eð& frekari lofsorðum um vöru
sína er. Lögberg gerði um fyrirætl-
anir og málstað (tliberala” flokks-
ins. Og pað,.sem mest er um vert,
var, aðaldrei var minnst á mótstöðu-
mennina nema eins og kvikindi og
ef peir voru látnir heita menn, pá
voru peir kallaðir bæði pjófar og
lygarar. Svo kom nú pessi stór-
kostlega saga, um að Lögbergi hefði
verið haldið aptur i Selkirk l(af
kvikindum stjórnarinnar”. Þaðreynd-
ist náttúrlega tóm lýgi, en allt um
pað, var petta brúkað sem sterk-
asta liðsöfnunar-meðal fyrir líberala
flokkinn og einkum til kaupenda-
söfnunar fyrir Lögberg. Ritstjóri
uHkr.”, sem til pessa hefur átt ýmsa
góða kunningja í flokki Lögbergs-
manna, talaði stöku sinnum um pess-
ar mundir um pað við Lögbergs-
menn, að slíkur ritháttur væri hvorki
sæmilegur fyrir blaðið nje heppi-
legur fyrir lesendur pess. E>essu
var svarað með pví, að svona væri
ameríkanski rithátturinn. Að svo
stöddu máli verður ritstj. ttHkr.”
að neita pessu, og þó
væri, að petta væri rjett, pá er ekki
par með sagt, að rjett sje, að ís
lendingar geri sjer far um, að (aka
pað upp, sem miður má fara, I
pjóðlífi Ameríkumanna.
Svona var málið vaxið, pegar
(lHkr.” fór að taka pátt í kosningar-
málinu; hún varð að gera pað sem
hún aldrei hafði ætlað sjer, af pví
að málinu var fram haldið með svo
óumræðilegum hranaskap og svo
alveg blindu flokksfylgi í Lögbergi,
aðslíkt var lítt samboðið jafn-mennt
uðum manni og pví blaði sty;rir.
Þar var um málið ritað eins og lí
berali flokkurinn hefði sannleikann
einan fyrir sjer og meir að segja
allan sannleikann. Nú er vitan-
legt, að enginn hefur sá pólitískur
flokkur risið upp á jarðríki, sem hafi
haft sannleikan einan fyrir sjer og
pvl slður allan sannleikann. Meira
að segja, pegar einhver lfberal mað-
ur, hver sem hann var, bauð sig
fram I einhverju kjördæminu hjer í
Manitoba, pá reis Lögberg upp til
handa og fóta og hældi honuip svo,
að varla fannst nokkur hans líki að
vitsmunum og pingmanns-hæfileik
um. Nú er pað vitanlegt, að sjer
hver pólitiskur flokkur hefur mjög
misjöfnum mönnum á að skipa, og
pessir menn, sem buðu sig fram hjer
í fylkinu, voru yfir höfuð engir sjer-
legir garpar. En pað, sem einkum
gerði úrslitin í pá átt, að uHkr.” fór
að taka pátt 1 kosningardeilunum
pó seint væri, var pað atriði, að toll
afnáminu við Bandaríkin var haldið
fram I Lögbergi svo einkennilega
einstrengingslega og villandi fyrir
almenning. Þar var pví haldið fram,
að petta væri lífsatriði allra frjáls-
verzlunarmanna, og til óumræðilegs
að hafa pær afleiðingar í för með
sjer, að tollarnir f Canada hœkkuðu
yfir höfuð í stað pess að lækka og
að Canada á pann hátt yrði pví nær
úti lokað frá sfnum bezta markaði,
Bretlandi. Enginn frjáls-verzlunar-
maður f víðri veröld getur, grund-
vallarreglum sínumsamkvæmt,geng-
ið að pví, að afnema toll á litlum
hluta ríkisins, einungis til pess, að
purfa að hækka liann á öllum öðrum
ogbaratilpessaðstækkamarkað hins
tollfrekastá lands í vfðri veröld og
auðga pað. E>að er einkennilegt,
að merkasta verzlunar-tímaritið f
Yestur-Canada, sem óháð er öllum
flokkum, hefur sagt, að hinir liber-
Ölu í Canada væru nú að yftrbjóða
hina konservatívu í toll-álögum ein-
mitt með pessu toll-afnámi á suður-
landamærunum.
Svo kom uHkr.” með greinar
sínar uFullt tolhafnám við Banda-
ríkin” og uHudson-flóa- járnbrautin”
Greinarnar voru ritaðar i peim ein
um tilgangi, að sýna mönnum dá-
lftið aðra hlið á verzlunarmáluiri og
pólitík Canada en gert vat í Lögbergi
meðhinu of-lofaða og al-lofaða toll-
afnámi við Bandaríkin; par var
ekki sneitt með einu orði að Lög-
bergi og pað ekki einu sinni nefnt
á nafn; pað var bara ætlast til, að
kjósendur fengju, pó um elleftu
stundu væri, svolítið sýnishorn af
öðrum skoðunum en pví, sem stóð
í Lögbergi, en ritstj. uHkr.” vildi
reyna til að láta kjósendurna bera
skoðanirnar saman, melta málið og
búa sjer svo til sannfæringu. Þetta
gat uHkr.” pvf fremur gert, sem
hún var óháð öllum flokkum; pað
hafði enginn flokkur boðið henni fje
til að vera með sjer og hún hafði
ekki boðið sjálfa sig upp, til pess
að sá hlyti sig, sem hæst byði á upp-
boðspinginu. E>essar greinar ltHkr.”
voru svo lagaðar, að hver heilvita
maður gat sjeð, að pær voru lausar
við alla flokka og höfðu engan ann-
Svo byrjaði
Fundarhúsið var
nú fumlurinn. | sem ritstj. Hkr. hjelt alltaf fram og
fyllt pegar í I sem hann dags daglega lagði
byrjun af Lögbergs flokk, mest-
megin af ókosningarbærum mönn-
um,svo aðpeir sem voru gagnstæðr-
ar skoðunar og Lögberg og komu
f stór-flokkum síðar um kvöldið
náðu ekki inngöngu.
stöðu sina í hættu fyrir, svo, að
Hkr. væri skyldug til f hvert ein
tes, Seneca, höfundar Vedabókannn, eða
aðrir á vorum dögum, sem rita um trúar-
brögð pað sem þeirra eigin skynsemi
flnnst vera satt. Encir af pessum hafa
þá ritaS undir guðlegu alræði, heldur
asta skipti að fara í kjölfar f-ðg- j j,ag sem peim hefur sjálfum hugsast t
bergs, meira að segja án pess að , hreinskilui samkvæmt peirra takmarkaða
parpyrfti að tala eitt einastaorð um. j skilningsþroska. Af pessari skoðun Próf.
Fundarstjóri spurði strax, hvort
nokkur vildi tala fyrir hðnd konser-
vativa flokksins, en par gaf sig eng-
inn fram. Ritstj. uHkr.” bað um
orðið frá óháðu sjónarmiði og var
pað veitt. Þegar ensku ræðunum
sleit, kallaði fundarstjóri ritstj. pessa
blaðs fram. Auk hans höfðu peir
ritstjóri Einar Hjörleifsson og fyrr-
verandi ritstjóri Jón Ólafsson beðið
um orðið. Ritstjóri pessa blaðs bað
fundarstjóra að lofa sjer að tala á
eptir báðuin hinum og spurði fund-
arstjóra, hvort pað væri tilætlun
hans, að han'n, ritstj., talaði á und-
an báðum hinum, sem vitanlega litu
á málið frá gagustæðri hlið, og
hvort hann pá fengi ekki leyfi til
að tala optar en einu sinni; en pvf
var alveg neitað. Lolts fjekk pó
ritstjóri uHkr.” leyfi til að tala milli
beggja hinna, en pvf var alveg
neitað, að hann fengi að tala optar
en einu sinni. Ræða Einars Hjör-
leifssonar var, eins og áður hefur
verið tekið fram í pessu blaði, ein-
tómar háðulegar glósur og illgirn-
islegar getsakir til uHkr.” og par
af leiðandi til ritstjóra hennar. Það
var ofboð hægt að tala um málið án
skamma, pað hafði uHkr.” sýnt í
sínum greinum. Meðal annars var
f ræðu E. H. tekið fram, að einung
is síðasti hluti greinarinnar l(Fullt
tollafnám við Bandaríkin” væri
skrifuð af einhverri sannfæringu, eða
með öðrum orðum var par fyllilega
Hann sagði líka, að á móti skoðuti
Lögbergs væru ekki lijer i bænum
nema eitthvað 2—3; en pegar til
kosningannakom reyndustpeir reynd
ar um 50, og heldur fleiri en fylgi-
fiskar Lögbergs. Hann sagði líka,
að hver einn einasti munnbiti, sem
maður borðaði, og hver ein einasta
flík, sem maður klæddist, væru toll-
uð, og allur sá tollur yrði afnuminn
ef toll-afnámið við Bandaríkin kæm-
ist á. V jer setjum petta hjer, sera
inerki pess, hvað hann leyfði sjer
að bjóða áheyrendum sínum og öllu
var tekið með lófaklappi.
Eptirfundinnhaföi einhver 4l’nönu”
skrifað skýrslu um liann i blaðið
t,Tribune” hjer í bænum. Blaðið
tlTribune”, fyririnynd Lögbergs í
pólitikinni, var ekki sjerlega vant
að sannleikanum um pær mundir,
en sú skýrsla hefur pó lfklega kór-
ónað allt, pvf par var tæplega nokk
ur stafur sannur. Ritstj. Elkr. sagði
minnsta kosti ekki eitt einasta
orð í pá átt, sem par er hermt. Höf-
undurinn er að sögn íslenzkur og í
stjórn Lögbergs.
Briggs leifiir þá, aö lærisveinar hans
eiga einungis að aðhyllast þær kenning-
ar ritningarinnar, sem honum flnnast vera
sennilegar, en kasta hinum, sem lýsa
þekkingarleysi og hindurvitnum rithöf-
undanna frá eldgömlum tímuin. Á
þessum grundvelli er byggð sú guð-
fræðislega menntun í ritningunni, sem
Próf. Briggs ætlar prestaefnum Kal-
vinsku kirkjuunar. Blöð kirkjunnar,
álíta að úrlausn þessa mikla spursmáls
heyri undir úrskurð kirkjuþings, en ekki
Próf. Briggs eða annara einstakra manna.
Ef trúarskoðun Próf. Briggs er haidið
áfram, fellur öll tlWestminster”-trúar-
játning kirkjlliinar, sem er byggð á þeirri
kenning, að ritningin sje innblásin af
gutsi og sje hin eina áreiðanlega regla
fyiir trú manna og líferni. Ef ritning-
in er ófullKomin bók— að nokkru leyti
ósönn— þá er hún eltki innblásin og hef-
ur ekkert guðlegt vald; skynsemi og
ástæður eigaatiráða en ekki rituingin.
Vjer getum ekki sjeð livernig kirkjan
getur komizt undan a5 ræða þetta mál og
gerum nú ráð fyrir, að kirkjuþingið
komizt að gagnstæðri niðurstöðu ogPróf.
Briggs. Ilver verSur þá afleisingin?
Mun skólastjórnin reka liann frá em-
bættií Vill hún ekki heldur kasta frá
sjer yflrrátSum kirkjunnar yfir skólanum,
og láta áhangendur skólans og þessarar
nýju kenningar ganga sinn eigin veg
samkvæmt þeirra .-igin skoðun? Næsta
Ritstj. Hkr. hefur litla von um> kirkjuþing verSur frótílegt.
að hann verði nú lengi hjer vestan j (New York Sun).
an tilgang en pann einan, að reyna
til að sýna pað, sem ttHkr.” áliti
vera satt í pessu máli, án pess að
gera pað í pjónustu nokkurs flokks.
Hún hafði svo opt áður ótvíræðlega
lýst pví yfir, að hún væri móti öll-
um tollum að reglunni til, og par
sem hjer var ekki að ræða um toll-
afnám yfir höfuð, hlaut hún að
mæla móti peirra málstað, sem höfðu
mesta tollana í för með sjer og í
>essu efni var pað liberali flokkur-
inn.
Svo kom nú fundarboð Lög-
berginga. E>ar í stóð, að uallir ís
lendingar” væru velkomnir. E>essu
samkvæmt ætlaði ritstj. ttHkr. ’ að
koma á fundinn, ekki til pess að
rífast eða lenda í neinum illdeilum,
heldur eiuungis til aðstanda við pess-
ar greinar, sem staðið höfðu í ttHkr.
og verja pann málst&ð, sem pær
höfðu að geyma
Daginn áður en fundurinn var
haldinn, hitti ritstjóri ttHkr.” einn
af allra-beztu kunningjum sínum,
Lögbergsmann, einn hinn dreng-
lyndasta og hreinlyndasta rnann, sem
ritstj. ttHkr.” hefur nokkru sinni
pekkt. Þessi maður bar pað upp á
ritstj. ttHkr”, að blað hans væri
keypt af konservativa flok'knum, til
rrenu 1 ÖKVII av «... — - ~j Oöw o
•2000-möliina, ,.,n LOnb.rgnmní- b.rg.hlib, H.nn ,.i. ,kki,h..«ha„n «« f “f
T n , ... s . Ur að. Noi liggur í tjaldi smu dauða-
urinn hafðigetiðum viðritstj. ttHkr.” er peim mun ljelegr, en allir aðrir drukkinH ((g veit ekki að hann er nak_
daginn áður, væri sannur. Síðan j menn til að eiga i blaðadeilum, sem -nn Qg er sa eini sem var kosinn til
reyndi ritstj. ttHkr.” að bera hönd hann er ófúsari til að leggja út í stjórnarí örkinni vegna hans góðu yflr-
fyrir höfuð sjer og blaðs síns bæði pær. En nú verður hann að reyna burða,—Jakob laug etf föiSur sínum, og
að þvi er rógburðar-söguna um pað; par er ekkert undanfæri. er Þó sjerstaklega i velþóknun guðs,-
r n . Samson stérki er í önnum að veiða tóur,.
mútuna snerti og málstað pann, er Vegna sóma blaðs.ns og vegna I ^ ^ brennt ^ korn Fi]isteanna
blaðið hafði tekið, að pví er toll- lesenda pess, er nauðsynlegtað svara I ð& hann þarí-að drepa 30 af peim til a«
málið snerti. Undir eins og rit- mótbárum peim, sem komið hafa ^ I eignast fötin af peim eða a*5 drepa 1000>
stjóri ttHkr.” hafði lokið máli sínu, Lögbergi móti peim pólitisku skoð- af þeim með asnakjálka, eða að leika
hafs; pað starf, sem hinn hafði sett |
sjer, að reyna til að koma á veru-
legci og gagnlegri samvinnu milli
beggja blaðanna til gagns og sóma
fyrir pennan litla hluta pjóðflokks
II.
Brot tr ræio.
Presturinn, Dr. Boardman i Phila-
iynr dciuhhi ] J---------
J , , , delphia, sagði fyrir stuttu í ræðu sinni::
vors, sem býr hier í landi, hefur af _ . . . .....
’ J J ,tÞað er erhtt að geta komizt til sam-
einhverjum glannaskap og lirana gimjjuggj vjg siðferðisupplag söguhetj-
skap eða ósegjanlegri illgirni verið anna i gamla testamentinu, þegar vjer
"efið i skyn að orðrómurinn um I leikið sjer &ð eyðileggja frá Lög- «tum í ritninguna. og virðum fyrir oss
" J __ híP.r crrá.t.lpo’n ndnftir hf»ir orn habtf--
kom E. Hjörl. fram aptur og Unum, sem staðið hafa í Hkr.
hjeltræðu, án pess að ritstj. ttHkr.
væri gefinn nokkur kostur á, að tala
>ar á móti. E>á fyrst bauð fundar
stjóri ritstj. Hkr. að tala á eptir
Jóni Ólafssyni, en ritstj. Hkr. var
ekki nógu lítillátur til að piggja
boðið, pví að hann vissi af reynsl-
Það verður gert næst.
11
1
sjerí ástarfari vitS Dalíla og þó var hann
ttgufli helgaður allt frá móðurlífl”.—Da-
víð sem tók Batseba og sendi dauðadóm-
inn yfir mann hennar til Rabba sem bið-
ur óttalegustu óbæna saklausum konum
og börnum (Sálm. 109), var svikari, hór-
karl og morðihgi,—en samt var hann
ttmaður eptir guðs hjarta”! Bræður
minir og systur, gangið ekki í siðferð-
booiö, pvi ao naim viss, m reyusr-i [Vjer minnum lesendrr ttHeims- „ . -- -
•. „ „ ,, 1! kringlu” á, að undir uRaddir frá almenn- isfjelag við pvílíka rnenn! Jeg tek ekki
unni, a . y I jngj« er paö ekki ritstjórn blaðsins, sem ^jnn drukkna Nóatil fyrirmyndar í bóf-
að halda, fengi náttúrlega báðir að talar. fíver maíur getur fengið færi á hinn ^ j hreinleika) hinn
talaá eptir honum aptur, og hvttð t^eu'"Lveg^ga^tæ'ðar tkoðunum I Ijúgandi Jakob í sannleiksást nje binn
sem ritstj. Hkr. segði máli sínu 1 ritstjórnarinnar, en menn verða að rita morðgjarna, hatursfulla Davíð i bróður*
stuðnings, pá var ætíð hægt að gera sæmilegaog forOast persónulegar skamm- ást”.
„ , . „ ir- auk þess verða menn af rita um ‘>
pað ónýtt með marklausu oröa- ei;thvert það efni) 8em almenning að |
glamri og hringlanda í stað ástæðna, einhverjuleytivarðar].
og svo ópum og óhljóðum par sem !
annað dygði ekki til; áheyrendurnir
áfundinum voru ekki proskaðri en !
en svo.
Svona er pessi fundarsaga og
biðjum vjer lesendur blaðsins af-
sökunar á pví, hvað hún er hjer
langorð, par sem pó stuttlega er
buið að minnast á hana áður, en
Tveir kaflar.
(Þýddir.)
1.
Merlisatrili.
SVAB
frá Eirlki Magnússyni
til G, sem greininaá í Hkr. 15. þ. m.
póstmál ísl. greinast, að lögum, í
tvennt: i n n 1 e n d póstmál og ú 11 e n d
póstmál; og eru hiu síðar nefndu heitin
öðru nafni sameiginleg póstmál, þat! er:
rikis-póstmál. Innlendu póstmálin á-
kveða stöðulögin (og stjórnarskráin)
með orðunum: tiPóstgöngur á íslandi”,
og yfir þeim ræður stjórn fslands—yfir
að vera með honum í kosningunni,
fyrir 12000. Hann hafði pað vitan-
lega eptir öðrum. Ritstj. ttHkr.
brást reiður við, eins og von var,
pví hann vissi pað með vissu, að
Hkr.” hafði ekki fengið eitt einasta
cent fyrir sína frammistöðu eða ætl-
ast til pess að fá laun. Kunningi
hans sagði honum, að hann pyrfti
alls ekki að bregðast reiður við,
pví petta væri algeng saga, sem
öllum væri kunn, pó lágt færi.
' Ritstj. ttHkr.” var ekki í neinum
duio ao . Þær skoðanir ábiblíunnioguminn- pelmeinum, velaömerkja. Yflr sam-
. , . . ... a komu fram í eiginlegu póstmálunum ræður stjórn rik-
vjer verðum að segja hana greim- blástur lieilags anda, lsins e j n> þvi að) eptir stöíulögunum og
le^a af því að þessi fundur varð 1 ræðu peirri, er prófess l, ræ stjórnarskránni helir ísland ekkert at-
stæða til pess, að sambúð blaðanna við “LTDÍOn Theol°gÍ< a ' Seminary” | kvæíi í þeim málum, meðan það heflr
liagnaðar fyrir Canada, par «»“ | vafa ^ hvaðan sagan. væri up,
sannleikurinn var, að enginn óháður |
frjáls-verzlunarinað'.r í öllu Cana- i
da-veldi hjelt tollafnámi pessu fram,
af peirri einföldu ástæðu, að tollaf-
,iu ttv.u.«« ------- - - | kvætíi í þeim málum, meðan það heflr
Dr. Briggs, flutti, um leið og hann eigi fulltrúa áríkisþingi. Um þetta tjá-
' •“ ir engum að þræta, því þetta vita allirís-
lendingar að er dagsanna, þeir sem neita
því öldungis eins vel eins og þeir sem
því játa, því það er fastur lagastafur.
Eun hjer liggur til sönnunar fleira
en þau lög, sem ákvefia hina stjórnar-
legu stöðu íslands í ríkinu. Þegar Ilan-
ir gáfu út stöðulögin—og skyldu menn
ekki gleyma því, að það er ríkisdagurinn
sem heflr gefl* þáu út. og því rikisdags,
að láta til sín taka, ef þau eru rofln að
nokkru af stjórninni)—þá stóð nú svo á,
að því er til póstmála kemur, að ríkits
hjer breyttist alveg, breyttist svo, I ^ yið emhættinu, hafa vakið blaða
að pað eru engin líkindi til, að hún storm \ mörgum flokkum kristinnar
komizt aptur í gamla horfið um lang- kirkju, sem í einu hljóði álíta þær eyki
an tíma. Dað var eptirtektavert, leggjandi fyrir þá trúmanna, að ritningin
_ „ , , . * . „r Uie guðs opinberaða or ð, og að
að E. H. í byriun ræðu sinnar gat
J * pær muni verða til þess, ali fella grund-
pess, aðhannhefði búizt við, afl I ^ ^ gömlu guðfræði.
allt og allir yrðu á sama míl 1 I Blöðinsdgja, að ef rifningin sjeóáreiðan-
og Lögberg, af pví að menn væru ]eg bók> eing og próf. Briggs tekurfram,
nú orðnir hjer svo sáttir og sam- með ósannindum, er mannleg skynsemi
mála vegna viðburðar sem orðið hefði og þekking verði a* greina frá sann-
siðastliðið sumar. Hann hafði nátt- indum bennar, þá er hún komin niður Danmörk var b u n d i ð p ó sts am n
s'oastlioiö su | nnara trúarrita. hún verður þá ingumviíöllþau nki, semþaðvarþá
pví að skoða málið frá öllum hlið-| námið á suðurlandamærunum hlaut
runnin, nefnilega frá Lögbergs-
mönnum, og honum fór aö finnast,
að meðölin gætu verið í meira iagi
misjöfn, pó pau væru kölluð ttli-
beröl”.
úrlega ekki með einu orði borið sig 1
saman við rilstjóra Hkr., en samt
vissi hann, að Hkr. niundi fylgjast
vneð sjer að málinu. Hann Jiafði
auðsjáanlega skilið friðarstefnu pá,
mannleg smí«, mörkuð með mannleg-
urn ófullkomleikum, en alls ekki ómot-
mœlaulegur guðsorða-sanuleikur. Mós-
, Duvíð, Jeremías, væru þá ekki fram-
ar innblásnir af guði, en Bl&to, Sokru-
I
komið í skjalbundið póstsamband við.
Þessir samningar tilskyldu, meðal ann-
ars, ivS hið dauska ríkí skyldi standa skil
á þeiin póstávísunum, sein íbúar rikisin3
þurftu að senda til samninga ríkjanna.
sem og ti þeim, vr frá samningaríkjun-