Heimskringla - 27.05.1891, Blaðsíða 3

ISF.niSK!i>\(il.A, WISXIl'IHi, MAX.. 27. !HAI I Hl» I.
Dominion oí* Caiiadn.
ÁWsjaröir aktpis W iijornr nu
i manni í sandruiiiiarniAli þessu. Það
jer eig'i enn pá fullsannað, hvaða á-
hrif hr. Björu Pjetursson hefur haft
i í f>essu efni. Kins og M. J. veit, pá
voru fleiri fulltrúar á prestmálafuud-
inum á Gimli, en G. t>. einn, sem
lýstu f>ví yfir, að J>eir hefðu sömu
trúarskoðun ogsjera Magnús. Held-
ur M. .1., að enginn Jiessara manna
hafi viljað eða getað”, haft nein á-
hrif í fiessu máli? í „Lögbergi” 22.
apríl komu [aær fregnir frá Nýja ís-
landi, að Miklevjarsöfnuður hafi ráð
í ið sjera Magnús „með [>vi skilyrði,
af hveiti- og beiti1audi_i_ rerri_U>r11muun,^o^Wj. ; að hann minnist aldrei [>ar í eyj-
200.000-000 ekra
Piúnur og frábærlega frjúvsamur jarðvegur, næjrX af vatni ojí skúgi
Ínn nálæct iárnbrautum. Aírakstur hveitis at' ekrunni 30 bush., ef un
landnema. . .
og meginhlutiuu nálægt jarnbr;
ui íl trúar-atriði |>au, sem hann
greinir á um við kirkjufjelagið. j
vel er umbúið.
í IIIN U. F RJOVSA M A It F, I, T I,
kristindömius verða f>ær alls eigi
hraktar. Sjera Magnús segist hafa
hrakið ástœður nn'r.ar norður við
íslendingatljót, en svo virðist sein
Bræðra-söfnuður sje eigi á sima
máli.
Auðvitað
á prestmálafundinum á Gimli allein-
kennilegar. Það var eins og allir
andmælendur mínir væri að meira
eða minna leyti Unitarar. Bæði
ræður þeirra og spurniiigar gengu
í [>á átt. Einn fnlltrúinn bar upp
fyrir mig alkunna, eldgarnla Unit
ara-spurningu um guðdóm Krists.
Og G. t>. bar upp alkunna Uguðs-
afneitara” spurningu um uppruna
hins illa. Jeg svaraði f>eim báðum
Þar á móti er sagt, nð sjera Magn- | frá sjónarmiði kristindómsins með
hvern annan ój-ægilegan stað. Af pví að
húsið hans, eins ogjeg hef teaið fram
var i fyrstu brúkað fyrir skemmtisam-
komur almennar ogaf pví ati jeg heyrði
I tiesta aðra kalla pað uTown Hall”, þá
voru uuiræðurnar | leyfði jeg mjer að við hafa þetta nafn í
frjettagrein minni; hvort fað lipfur ver-
i'S málfræðislega rjett, læt jeg ósagt, jeg
lofa öðrum eins málfræðingum og hr. S.
A. að spreyta sig á því. Mjer virðist sem
þat! geri minna til fyrir húsráðandanu,
í Rauðár-dalnnm, Saskatchewan-dalnuin, Peace Uiver-dalniun, og mi.hverlisliggj
andi sliettlendi, éru feikna mikiir flákar af acætasta akurlandi. eugi og tieitiland;
—hinn viðátturoesti fláki i heimi at lítt byggðu landi.
r »
Alíilro -nama
1 :i n<l.
Ointeldir flákar af kolanámalnhdi;
Gull, silfur, járn, kopar, salt, st.einoha, o. s. frv
eldivi'Sur því tryggður um allan aldur.
jIrxrrait FKÁ HAFI TIIi hafs.
Panada Kvrrahafs-jérnbrautin í sambandi viS Grand Trunk oc Inter-Colonial bram
irnar mvnda óslitua járnbraut frá ðiltim hafnstöðum við Atlan/.haf i Canada til
Kvrrahafs Sú braut liggur um miðlilnt frjóvMm/t beltitinx eptlr þvi endil mgu o?
um hina hrikalegu, tignárlegu fjallaklasa, norður og vestur af hfrn-vatni og um liii
nafnfrrcgu KlettafíöU Vesturlieiins.
II e i 1 si æ in t loptslag.
Lontslagið í Manitoba og NorKvesturlandinu er viðurkemit !iið lieilnæmasia i
Ameríkn. Hreinviðri og þurrviðri vetur og sumar; vetnriun kaidur, en bjaitur
og st-aðviðrasamur. Aldrei þokaogsúid, ogaldrei fellibyljireiusogsuniiarilatidinu.
SAMIIANDSST.IiiKNIN í CAXADA
gefur hverjum karlmanni yfir 18 ára gömlurn og liverjum kvennmanni -em hefur
#fyrirfaniiliu að sjá
1 <3 O ekrui
a 1' 1 a a cl
alveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að ltindneini búi á landinu og yrlu það.
1 þann hatt gefst hverjum manni kostur áað verða eigaudi sim.ar ábýlisjarðar og
sjálfstæður í efnalegu iillit-i.
ISL E X/K A It N V 1, E N S> U It
Þeirra stærst er NÝJA ISLAND liggjandi 45-80 mílur no
vestur strönd Winuipesr-vatns. Vestur frá Nýja Islandi, í :
er ALPTAVATN8-NÝLENDAN. **
iur u
110
Hið einasta mark ogr mið ferð-
Mauitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú þegar stofnaðar i 6 stöðum.
& ——, — j, ak ot\ —-v*--* norður frá Winnipeg, á
30—35 mílna fjarlægð
báðum þessum nýlendum er mikið af ó-
numdu landi, og báðar þessar nýlenditr liggja nær höfuðstað fylkisins en nokkur
hinn't ARQYLE-NÝLKNDAN er 110 milur suðvestur frá Wpg., DÍNfí-
VAI } A-NÝLRNDAN 200 mUur í norSvestur fra Wpc., QK'AI'RRLi.E-N7- -. f
LENDAN um 20 mílur sutiur frá Þingvalla-uýlendu, n* ALRKRTA-NÝLHNDAN ar mi.inar til Nyja-Islands var að
um 70Ynílur norður l'rá Calgary, on um 900 milur vestur frá Winnipeg. í síðast
töldu 3 nýlendunum er mikið af óbyggðu, ágætn akur- og beiíilandi.
Frekari upplýsingar í þessu efni getur liver sem vill fengið »n-ð því að skrifa
um það:
ús sje skuldbundinn til að prjedika
j.au sjerstaklejra á Gimli”. Þetta er
óhrekjandi söniuin [>ess, að sjera
Magnús ræður eipi niestu í pessu
sundrungar-máli. Hann fer eptir
bvf, setn hinir einstöku söfnuðir á-
kveða. Hann lætur f>annig aðra
menn ráða. Og einmitt petta gef-
ur mjer von um, að hann geti sansað
sig og aptur orðið sannfærður um
sína gömlu trúarskoðun, ef hannfær
sjálfur fyllilega að njóta sin. Auð-
vitað er trúarneitun sjera Magnúsar
borin fram af brennandi sannfær-
ingu hans hreinskilna hjarta. Og
pannig verður pví sjálfsagt varið,
þangað til hann fær næði til að
skoða þetta trúaratriði í samband'
við önnur aðal-atriði kristindóms-
ins.
Það, sem sagt hefur verið um
innbyrðis samband sjera Magnúsar
og G. t>., gerir auðvitað hvorugan
peirra að minni manni. öll slík
leiðandi áhrif eru næsta eðlileg og
Óhjákvæmileg meðal alúðarvina.
Thoias Bennett
Eða
DOM. tiOV'T. IMMIOliATlONT AGENT
13. Íj. Baldwinson, (íslcuzfon• nmboðsmuður.)
DOM. fíOV'T JMMífí b’ATION OFFICKS.
- » - Ciinada.
WÍllllIlK'íi.
L A X IITii K U - Ii 0(1 I X -
Allar seetionir með jafnri tölu, nern.i
oe 26 eetur liver familíu-faölr, eöa
hver sem komin er ytir 18 ár tekið upp
sem hcimilisrjettarland og forkaupsrjett-
arland. ____
IXXIUTIN.
Fvrir landinu meea menn skrifa sig á
þeirri landstofu er nxst liggny landinu,
sem tekið er. Svo getur oe sa er nem-
vill land, geíiö öðrum uniboð til þess að
iunrita sig, en til þess verRur hann lyrst
att fá leyfl aunaðtveggja innanrilusstjor-
ans í Ottawaeða Domihion f.and-umdoos-
mannsins í Wiuuipeg. splO þarf > horea
fyrir eignarrjett á landi. en sje það tekio |
áður, þarf að bcrga $10 meira.
Slá VLIHRXAR.
Samkvæmt núgildandi heimilisrjett- j
arlögumgeta menn uppfyllt skyldurnar |
með þrennn móti.
1. Með 3 ára ábúð og yrktng landsins:
má þá landnemi aldrei vera leugur frn
landinu, en 6 mánuði á hverju ari.
2. Með því að liúa stöOugt i 2 ar mn
an 2 mílna frá landinu er wumið var.
og að búið sje á landinu i sremilegu husi
uni 3 mánu'Bi stöfliurt. eptir aS 2 arin fru
liðin og áfiur en beðið er um etgiiarrjeii
Svo verður og landnemi að plæcja- i
fyrsta ári 10' eltrur, og á öðru 15 og a
þriBja 15 ekrur, ennfremur að á oðru an
sje sáð í 10 ekrur og á þriðja ári í 25 ekrtir.
J 3. MeB því að búa hvar sem viil fyrstu
2 árin, en að plæcja á landinu fyrstu ár
ið 5 og annað áriö 10 ekrur og þá að sá
í þær fyrstu 5 ekruruar, enufremur að
byggja þá sæmilegt íbúðarhús. Eptir að ,
2 ár eru þannlg liðiu verður landnemi uð j
bvrja búskap á landinu ella fyrirgerir
hann rjetti sínuin. Og frá þoim tíma I
verður hann að búa á landinu í þafl minsta j
(i mánuði á hverju ári um þriggja ára tíma.;
IIM EIKXABBIUKF.
geta menn beðið hvern laud-agent.sem j
er (>"■ tiveru þann umboðsmann, sem send-
urer til aö skoða urabætur a heimilisrjett-
arlandi.
En sex mdnuðum aóar e;
biður vm eignarrjett, verður hannað knnn-
geraþað Dominion Land-umboðmnnnm.
um,
LEIDREINIXGA U5IBOI>
eru í Winnipeg, að Moosomin og Qu’Ap-
pelle vagnstöðvum. Á öllum þessuni
stöðum fú innflytjendur ftreiðanlegr leið
beiriing í hverju sem er og alln nöst.oi'j
og lijálp ókeypis.
SEIA XIHEIIIIISKJ ETT
getur hver sá fengiB.er hefur fengi'Beign-
urrjett fyrir landi sínu, eða skýiteitii frá ;
uruboðsmanninnm um að liann liati átt að
fá lninn fyrir júnímdnaðar byrjun 1S87.
Um upplýsingar áhrærandi land stjórn-
arinnar, liggjandi milli austurlandamæra
Manitoba fylkis að austan og Klettafjaiia |
að vestan, skyldu menn snúa sjer til
A. M. KUIKÍESM.
Deputy Minister of the Interior. j
BEATTY’S TOCK OF TIIE WORLD. >
Ex-Mayor Daniel F. Beatty, of Beatty’s
Celebrated Organs and Pianos, Washington,
New Jersey, has returned home from an ex-
tended tour of the world. Reád his adver-
tisement in this paper and send for catalogue.
De»r Slr:—Wf
returued home
Aprll 9, 1890,
from n toirr
around the
worLI, vislting
Europa, Aaia,
(Holy l.and), In-
dia, Ceylon, Af-
rica (Egyptl, Oce-
anica, (Islandof
the Seas,) and
Weatern Ameri-
ca. Yet in all
our groatj ourney
Of 35,974 niilea,
wedo wot remem-
Þer of heuring a
piuno or on orgun
awoeter ln tone
t h a n Ueatty’s.
For we believe
Frcn, Pl.otogr.ph t.k.n In I.ondon, m'oTtl
l.ugland, 1889. mado at any
prlce. Nov to prore to you that thi* staternent !e
abeoluteiy true, we would like for any reader of thii
paper to ordcr one of our matchieae organs or pianos
and wo will offeryon a preat bargain. Particulars Free.
satlafactlon GUARANTKRD or money promptly re-
fuuded at any time withln three (8) yeara, with lnterest
at Opercent. on eitlier Piano or Organ, fully warranted
ten years. 1870 we left hotne a pennileas plowboy:
to-day we have nearly one hundred thouaand or
Beatty s onjans and pianos in use all over the
world. If tney wero not good, we could not have
sold so many. Could we! No, certainly not.
Each and every Instrument ia fully warranted for
ten years, to be manufactured from the beðt
material markct affords, or roady money can buy.
spili, sem hindri þáfráaðslita sig frá
því þegar þeir eru byrjaðir fyrir alvöru?
Hvort þeir hafi gert sjer ljósa hugmynd
um, að spil þetta geli haft skaðleg
áhrif á æskuiíf þeirra? Að þess r spyr
jeg alla þá drengi eiSa unga menn, sem
uokkuð vilja liugsa um alvöru lífsins og
bið þá að hngsa sig vel um svar fyrir
sjálfa sig, áður en þeir haida lengra á-
fram út í spilafreistinguna.
Þar sem hr. S. A. er að leytast við alS
hvað það er kallað, heldur en til hvers ] afsaka sigmeð því, að lik spilaborð sjeu
það er bi ákað.
í öðrum smábæjum, þá væri vert að geta
KX-MAYOK DANIEL F, BttATTV.
leiða sj'era Magnúsi bróðurlega fyrir
sjónir, að petta trúaratriði kristin-
dómsins eru óhrekjandi sannindi.
Bæði vnunnleo'a oa skriflejra benti
jeg honum á aðalástæðuruar fyrir
þessu, en hann reyndi aldrei að
svara J>eim. Jeg fór eins vægilega
í [>etta niál, og mjer á nokkurn
hátt var unnt. Sjera Magnús er
vinur minn, og vildi jeg sízt af öllu
houum mein gera. Auk f>ess kenndi
jeg í brjósti um söfnuði Nýja-ís-
lands, ef f>eir neyddust til að afsala
sjer pjónustu hans og verða prests-
lausir.S?Og anðvitað sá jeg fyrir-
fram, að f>annig mundi fara, ef hann
hjeldi áfram trúarneitun sinni.
Þetta sjezt ljóslega af grein ti.inni
(Lögberg 8. ajiríl). I svari sínu
(Heiinskringla 6. maí) segir sjera
Maonús, að jeof hafi enou o-etað mót-
mælt í ræðu J>eirri, sem hann las
upp fvrir “söfnuðum sinum, um for-
dæmingarlærdómiun. En um ástæð-
j ur mínar kemst hanu pannig ftð orði:
j t [>ær voru 'hraktar strnx af mjer
nyrðra og á Gitnli af hverjum á fæt-
j ur öðruin, en ekki reyndi Hafst.
| prestur að lirekja, pann, sem svar
j aði honum, heldur braut hann
upp á einhverju nýju, par til
| f>að var tekið og hrakið fyrir lionum
aptur. Dað var rjett eins og Haf-
stein prest langaði til að vjer lirekt-
um allar hans trúarskoðanir eina af
annari”. G. Þ. og M. J. taka í
sama strenginn. Deir segja, að jeg
hafi engin rök fært fyrir skoðunum
mínum, og ekki hafi jeg heldur get-
að svarað einn: einustu spurningu,
se,.. að mjer var beint”.
ORGANS
Chureh, Chapel, and Par.
SsffisPIilOS
Beautiful Wedding, Birth-
■ day or Holiday Presente.
tt 1 Catalotrue Free. Address
Hon. Daniei h. Beatty.Washington, Newjersey.
lJækuT'á cnsku oir ísIomz'áii: íslen/.k-
j ar sillniitliækur. I!it áiiöld ódýriot
liorglnni. Fatn-nið á íilium sfrerðiini.
S’eitfusoi. & Co. (OS JJuin S(.,
firaipi,
meiri hógværð en fieir áttu skilið.
Jeg svaraði öllum [>eirra spurning-
um pannig, að J>eir gátu ekki mót-
mælt úrlausn minni. G. Þ. og
fylgismenn hafa komið fram með
ómótmælanlega sönnun [>ess, að jeg
hafi getað svarað ölium spurningum
og ákærum peirra gegn kirkjufjel.
Þeir gerðu J>að með pví að þora
eigi að gefa mjer orðið á fundi
Gimli-safnaðar. Þeir vissu vel að
mjer mundi veita ljett að hrekja
allar peirra ósönnu ákærur. t>að
hefur komið til tals, að haldnar verði
almennar umræður um fyrirdæming-
arlærdóminn á kirkjupingi í sumar.
Ef jeg lifi, vonast jeg eptir að verða
f>ar staddur. Og mjer væri [>að
sönn ánægja, að eiga pá orðastað
við guðfræðinga Nýja-íslands um
petta atriði. Og ef peir hafa einu-
smni hrakið allar ástæður mínar,
pá mun f>eim veita f>að ljett í ann-
að sinn.—Um sjálft trúaratnðið vil
jeg eigi rita fyr en eptir kirkju-
ping. Það yrði líka of langt mál,
of jeg færi að rita um f>að í pessu
svari mínu.
(Niðurlag I næsta blaði).
Haýsteinn Pjetursson.
STAR
til
S. A. Anderson.
Ein« og lesendur bla'Ssins muna ept-
ir, birtist grein í 18. nr. Hkr. þ. á. með
undirskriptinni: S. A. Anderson, semá
að vera athugasemd við grein þá, er
jeg reit í vetur, þar sem jeg minntist á
spilahúsið á Mountain. Og þar sem lira.
S. A. virðist í þessum athugasemdum
sínum vera ati revua að slá því ryki í
augun á lesendum blaðsins, að frásögn
mín, viðvíkjandi þessu góða liúsi hans á
Mountain, liafi verið ósönn, þá vil jeg
biðja yður, hr. ritstj., að ljá mjer rúiní
blaðinu til að gefa dálítið frekari skýring-
ar á múlinu.
Það fyrsta, sem lir. S. A. iýsir ósann-
indi í grein ininni er þicS, að liann hafi
nokkuð „Towd Hall” byggt. á Mountain,
heldurað liann hafi flutt smiðju sína frá
Hallson og sett liana þar niður. Eu hvatí
gerði svo hr. S. A. með þessa smi'itju
sína frá Hallson, þegar hann var búinn
að flytja liana til Mountain? Því bretti
liann ekki þeirr. sannleika við, að hann
ljet stækka þessa góðu smiðju hjer um
bil um % ogsetja í hana nýtt þilgólf.
Yar það ekki bygging? Og hvers vegna
gat hann ekki þess sannieika um leið,
að liann hef'Si ljeð þetta hús sitt fyrir
danza og iieiri opinberar skemmtisam-
koniur, frá þeim tíma aö það var full
gert og að minnsta kosti þar til irS jegrit-
aði hina áminnstu grein? Eða því gat
liann þess ekki, að hann hefði keypt
spilaborð (Billiard Tjible), sem liann
hafði sett í þetta liús, til þess að gefa
öllum uugum og gömiuin tældfæri til að
æfa sig í þeirri spila íþrótt og jafnframt
tilaðgræða peninga í sinn vasa? Hvers
vegna minntist hann ekki þess? Var það
virkil. meining hans, að koma fólki til að
trúa því, að hann liefði brúkað þessa
gömlu smiðju sína fyrir s m i -Sj u, eptir
að liann setti hana niður á Mountain?
Efsvo licfiir veiið, þá er jeg hræddnr
um að honuin takist það il.'a, við þá sem
| nokkuð þekkja til á Mountain, af því trS
fleiri hafa opin augu heiduren járnsmiS-
EptiraS hr. S. A. liefur með mikilli J þess, a* þeim mun víðast vera stjórnað
rögg lýst þirS ósannindi, a'S hann hafi ! meS nieiri reglusemi heldur en hjá lir. S.
byggt „Town Hall” á Mountain, virðist A.; að minnsta kosti veit jeg et ki til þess
sem hann hafi ætlað að gera sjer inat úr | ftð menn flykkist þar hópum saman inná
því sem jeg sagði í frjettagrein niinni, að I sunnudögum til að sj lla, eins og sjezt
Mountain-bygg'S imindi að ölluin likind- hefur optar en einu sinni lijer á Mount-
um sú eina af íslendinga byggðum lijer
vestra, sem komizt hefði svo langt, að
setja slíka snöru fyrir ungmenni sín o. s.
frv.; en svo verftur þessi matur, er hann
hugði vera, að obiátu uppi i lionum og
getur því ekki ná'S til að seðja hungur
hans, svo í stað þess að reyna atS hrekja
þessa setningu mína, fer hann að brígsla
mjer um eptirtektaleysi; að jeg skuli ekki
bafa orðifS þess var, að varlá sje til svo
lítilfjörlegur bær eða þorp bjer í landi,
að eigi sjeu þar 1 eða 2 spilaborð. Þessu
hef jeg nú einmitt veitt eptirtekt, Sig-
uröur minn, að þessi spilaborð eru viða
hjer í smábæjum, þó ekki sjeu þau vílSa
út um land í jafniitlum þorpum og Moun-
tain er; og það er þess vegna, að jeg hef
minnst á spilabðríSið þitt eins ogjeghef
Hr. S. A. álítur mig svo kunnugan
á Mountain, að jeg ætti að vita að þar
sje ekki nema einnkennari; mikið rjett.
En jeg hugsaði hann svo eptirtektasam-
an, atS hann mundi gá að leiðrjetting á
misprentun og það getur liann sjeð að
var misprentun, ef hann vill líta yfir 14.
nr. Hkr.
Hvað snertir ráðlegging hr. 8. A. í
seinustu málsgr. hans um,hvernigjegeigi
að stýra „frjettarekunni”, sem liann svo
kallar, þá skal jeg lofa honum því einu,
a?! finni jeg ástœlSu til að koma víð kaun
hans með rekustúfnum, þámunjegekki
hlífast við því, ogtil þess að það geti
orðið honum nógu viðkvæmt, mun eng-
in „ósanninda-della” þurfa að fylgjast
gert. Það er af því, að jeg hef veitt því þegar jeg kasta af henni. Jegætla
Jeg gat eigi varizt brosi, f>og-
; ar jeg þetta. Og jeg er lirædd-
ur um, að J>eir íslendingar austan
og vestan lrnfs, sem nokkuð þekkj'a
j til rnín og andmælenda rninna, niuni
| heldur eigi geta varizt brosi, J>egar
peir lesa petta. Og J>að er óneitan-
: laga dálítið brosleg hugsun, að jeg
j hafi staðið á almennuin orðfundi al-
[ veg orðlaus, fyrir guðfræðingum
; Nýja-íslands og hafi eigi getað
j svar.ið J>eim einu orði til f>úsund.
Dví jeu1 er guði pakklátur fyrir J>á j ir, jeg vissi ekki til aö nokkur fyrirsta'Sa
náð, að mig hefur hingað til aldrei I væri mcð að fá lnísið lieð til m-kkurra
vgntað orð á orðfundi, ]>egar jeg lief j opinberra samkoina allt fram að þeiin
j>urft á að h iida. Og f>aunig var j tíma, sem slagurinu mikli varð þar inni
dálitla eptirtekt hverjar afleiðingar að
slík spi’.amennska hefur vanalega í för
með sjer; en hvað þvíviðvíkur, að eng-
um hvítum manni detti íliugaðfinnaað
slíku nema mjer, lýsir svo mikilli fá
vizku, af> það gegnir furðu, a'S jafnvel
hr. S. A. Anderson skuli skrifa nafn sitt
undir slíkt. Sá maður sem nokkut! les,
hugsar eða heyrir, ætti að vita svo mik-
ið, að það eru margir sem finna að slik-
um spilaborðum, sem hjer er um að
ræða; og hr. S. A. til liugfróunar skal
jeg benda honum á ræKu þá, er dr. Tal-
mage, einn afhinum nafnfrægustu orþo-
doxu prjedikurum Bandaríkjanna flutti
í Brooklyn að morgni þess 22. febr. þ. á.
og að kvöldi s. d. í Neiv York. Fyrir-
sögn ræðunnar er: „Plague of Gamb-
ling”, og getur hr. S. A. fengið að sjá
hana i bhvðinu: uThe North Dakota Inde-
pendent”, sem margir af bændum hjer í
nágrenniuu kaupa (ræðan birtist í 8. nr.
þ. árg.). Jegbendiá þessa rædu, af þvi
svo skammt er síðan hún kom fyrir al-
menningssjónir, af því liöfundur hennar |
er svo merkur maður, að jeg skil ekki j
animð en lir. S A. kynoki sjer við a'S I
neita honum um að teljast með hvítujn i
mönnum.
Þá kem jeg nú að því atriði í grein
minni, er hr. S. A. skorará mig að sanna,
nl., að kennariuu liafi orðið að sækja
skóiadrengi inn á spilaskólann. Sú frá-
sögn mín var byggð á annara sögusögn
og reyndist að vera nokkuð mishermd,
og jeg' skal fúslega játa, aS það var of
mikið fljótræði af mjer að skrifa þetta í
frjettagrein mína, á'Sur jeg hafði tal af
kennaranum sjálfum. Sannleikurinu var
sá: ati nokkrir skóladrengir (þeir sem
optast spiluðu billiard) komu ítvö skipti
of seiut í skólann, eptir liádegi. í fyrra j
sinni beits kennarinn nokkurn tíroa með
að kalia upp nafnalista barnanna, tif því j
hann sá að spiladrengina vantaði, og svo |
ætlaði hann að senda 'ejitir þeim inn í j
spilahúsið, en þá komu þeir rjett í því;
og kennarinn hótaði þeim þá að reka bá
algert úr skólanum, ef þetta kæmi fyrir !
aptur. í annað sinn sendi keunarinn af
stað eptir þeim stax, þegar hann var bú-
innaðhringja, og mætti þá sendimaður
þeim á leiðinni. Eptir sögusögn spila-
diengja sjálfra, fóru þeir að passa sig að
mjer sem sagt að geta þess opinberlega,
•svo lengi sem jeg sendi Hkr. [frjettir, er
jeg álít að unni'S sje til aS hindra fram-
farir vorar, hvort heidur hr. S. A. er or-
sök í því eða einliver aunar, ef að það
þarf aS kosta svo mikið, aS slíkir menn
verði allir mótstöðumenn mínir, þá verð-
ur þaS svo að vera.
Til þess aðslíta þrætu um það, livort
jeg þurfi að uhcetta að sletta ósanninda-
dellu og óhróðri um náungann”, þa ætla
jeg að leggja það undir dóm allra óvii-
hallra manna, er þekkja mig, livort jeg
hafi nokkurntíma lagt slíkt í vana minn?
Og svo skora jeg á hr. S. A. að benda á
þau ósanninda- atriði, sem hann hefur
orðið var við í frjettagreinum mínum,
að undanteknu þessu atriSi, sen. j.fo hef
aliareiðu játað, að hafi verið misheimt
í grein minni. Hefði lir. S. A. gáð vel
að, þáhefði hannátt að geta sjeð atribi í
j þessari opt áminnstu grein, sem meiri
j nauðsyn var fyrir liann að reyna að
I hrekja, en á það hefur hanu ekki minnzt.
Jeg skal að endingu liughreysta lir.
S. A. með því, að eptir því sem jeg hef
komizt næst, munu nú flest-allir vera
liættir við að kalla hús hans „Town
Hall”—þessu nafni, sem honum viríist
vera svo mein-illa við. Enga hef jeg
þó heyrt kalla það „sniiðju”; nptur kalla
jsumir það „verkstæði”, sem kvað vera
| dregið af því, að járnsmiðurinn heíur
verið nú upp á síðkastið a'S duuda þar
J við trjesmíði, þegar hije liefur oriúðá
. 1 meti spilamennskuna. Aptur kalla sum-
ir þessa miklu byggingu „Goðahof” og
en atirir „Sæluliús”. Þó held jeg að al-
mennasta nafuið á því nú orSið sje
„Spilahús”. Jeg ímynda mjer aS öllum
j standi nú á sama, livað hr. S. A. kallar
það, því mönnum er orðið það full-ljóst,
að praktiskasta nnfnið fyrir þaS nú orð-
ið er: „Spilahús”.
Thorl. ThorAnnsson.
NYIB
wmm ISAFOLBAR
fá ókeypis rl7.7.7’ SÓGUSAFN fSA-
FOLDAR 1889 og 1890, i 3 bindnm, milli
hafa einhvern a vakt, til að gera þeim | 30_40 einkar-skemmtilegar, um
aðvart strax og hringt væri, og urðu því
eptir þettafí tíma. Hvort kennarinn sjálf- j
ur varð að sækja drengi þessa inn i skól-!
S(MI bls. alls.
í Ameríkn kostar ísafoid hjeSan af
doll. IJiO um árið, ef borgað er fyrir fram;
ann etSa hann þurfti að bíSa eptir þeim, j annars doll. 2.- -Nýir kaupendur þurfa
iltti j seint í vet.ur, en síSim hefur aldrei verið
xC.xlI :■:?/
[> ið einuiir í Nýja-Isbtnili. .1
tvisvftr ii fiiinli orðnstað við sjora | liölð þar uokkur samkoma svo jeg viti,
Majfnús. Frá sjónaritnði kristin
(kimsins
HÚS’BÚNAÐARSALl
Xlarkct St. - - - • Wlnnipcg-
Selur langtum ódýrara en nokkur ann-
ar í ölln NorSvesturlandinu. Iiann hef-
itr óendatilega mikið af ruggustóium a! j
lirakti
j setn ræða iiaus
jt-g [>;or astæður,
bysíYÍst á. < )vr til
að hún
skoraði
irenta liana.
[>ess
orðs.
nema hvuð bllliaid inennivnir liafa kom-
ið þar snman á fiistuiidtiin símini, enda
uiun fáum dctta í hug að iá húseigíind-
hrakin orði til | anum það, þó hann ekki viiji vísvitandi
i, hann að láta ! stofnu lieiisu siuni í hættumeð því frnm
En hann tók dauflaga vegis, að ljá húsið fyrir nokkrar sam-
yrði
jeg
mdir bað. Auðvitað revndi hvorki
1 4 J
öllum tej unduiu, einuig fjarsku fallega hann njeaðrir fundarmenn að hrekja fram, hvenær þeir ntenn kunna að s!re?
komur, þar sem ekai er hægt að vita fyrir
muni fyrir stásstofur.
C. II. WILSGX.
j aðal-ástæðurnar fyrir [>essu atriði j ast irS, sem sýna þá ókurteisi, að gefa
kristinnar trúar. Frá sjómirmiði honum S. A. á liann et?a berja hann á ein-
eptir að hann kallaði skólnun saman, ger-
ir lítinn niismun fyrir málstað hr. S. A.
Spilahús hans vnrð orsök til þess irS þeir
komu ekki í timn iskólaun. Og uf hverju !
mun það hafu verið að sumir uf bæöi;
skóiadrengjum og ekki skóiadrengjum, j
slicptust þar svo opt og .lengi fntm e)itir
kvöldum eptir uð skóli vur viti, netiiit uf,
þvi (-eir Jiafa orði'S svo lóle.ir við nð i
si'ila, að þcim lnifi fundizt ertitt ii\N s ita !
-'itr frá þvi?. Jcg skýrskota þvi til for-
eldra þcirrn drengja, er tóku þátt i spila-
mennskunni lijá lir. S. A., livort þeir iiafi j
aldrei forsómað þau verk, er þeir áttu að i
gern, einmitt vegna þcssa spilaborðs á
- því ekki annað en leggja l'ý pappírs,
j doliar innan í p'intunarbrjefið (registenvS)
j ásamt greinilegri adresse; þá fá þeir Sögu-
j safnið allt mcð pósti um ,liæl, og blaðið
st'Ran scnt svo ótt sem ferSir falla allt árið.
YERZLAB MEI) ALI.SKONAR
AKURYRK'JU-ÁHÖLD.
Er iiij'">g' glaður að sjá alla bændur,
sem koma tií (Jnlgary, heimsækja sig til
að skoða vörur sínar. Ug gefur upp-
''nn-
eptir i
Mountain. Og þar næst vil ie" spyrja 'í Usingftr viðyíkjandi limdtöku o. fl. M
alla þá drengi, ertekið hafa þítt í billi-
ard spilinu, hvort þeir ekki liafi fuudið
eitthvert ósjálfrátt aSdráttarafl i þessu
A. Harris, Son & Co.
Wih. Maloney