Heimskringla - 24.06.1891, Blaðsíða 3

IIEmSKKIHi<<iLA. WISSIPEU MAK„ 24. JlTJíI IS»1
Dominion oí’ Oanada.
ttylisjatílit otsyjis fýiír uliooir Mna
200,000,000 ekra
af hveiti- oK beitilandi i Manitoba og Vestur Territónunum i Canada ókeypls fyrir
landnema Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarðvegur, nægtS af vatni og skógi
og meginhlutinn nálægt járnbrautum. Afrakstur hveitis af ekrunni 30 bush., ef
vel er umbúið.
ÍHINIT FBJOVSAMA BELTl,
í Rauðár-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum, og umhverfisliggj-
andi sliettlendi éru feikna miklir flákar af agætasta akurlandi. engi og beitilandi
_hinn víöáttumesti fláki í heimi af lítt byggðu landi.
r r
Malm-nama land.
Gull, silfur, járn, kopar, salt, steinolía, o. s. frv. Ómældir flákar af kolanámalandi;
eldivitSur pví tryggður um allan aldur.
jÁbXBRAIIT FBÁ HAFI TIL HAF8.
Canada Kvrrahafs-járnbrautin í sambandi vi* Grand Trunk og Inter-Coloniai braut-
frnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhaf i Canada til
Kvrrahafs Sú braut liggur um miðhlut friovsama beltisms eptir pvi endilongu og
um hina hrikalegu, tignarlegu fjallaklasa, norður og vestur af Efra-vatni og um hÍL
nafnfrægu Kletíafíöll Vesturheims.
Heilnæmt loptalag.
Lontslagið i Manitoba og NorSvesturlandinu er viðurkennt hlð hellnæmasta í
Ameriku Hreinviðri og þurrviðri vetur og sumar; veturinn kaidur, en bjartur
og staðviðrasamur. Aldrei poka og súld, og aldrei fellibyljir eins og sunnari landinu.
SAJIBAIÍDSSTJORAIÍí I CAXADA
gefur hverjum karlmanni yflr 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur
iyrirfamiliu að sjá
10O ekrur af landi
alvec ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu og yrki það.
Á pann hátt gefst hverjum manni kostur á að verða eigandi sinnar ábýlisjarðar og
sjálfstæður í efnalegu lilliti.
I8LE1ÍZKAR NÁjLENDIJB
Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöðum;
Þeirra strerst er NÝJA ISLAND liggjandi 45—80mílur norður frá \\ innipeg, a
vestur strönd Winnipeg-vatns. Vestur frá Nýja fslandi, í 30—35 milna fjarlægð
er AIPTAVATNS-NÝLENDAN. baíum þessum nylendum er mikið af ó-
nmndu landi og báðar þessar nýlendur liggja nær höfuðstað fylkisins en nokkur
hZa ARGYIE-NÝLENDAN er 110 milur suðvestur frá Wpg., PÍNO-
VAir A-N ÝLENDAN 260 mílur í nortSvestur frá Wpg., QITAPPELLE-NÝ-
LENDAN um 20 milur su-Sur frá Þingvalla-nýlendu, og ALBEIiTA-NÝLENDAN
um 70 mílur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. I síðast-
töldu 3 nýlendunum er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beitilandi.
Frekari upplýsingar i þessu efni getur hver sem vill fengið með því að skrifa
um það:
Tloias Bennett,
DOM. GOV'T. IMMIGRATION AGENT
11. T Baldwinson, (Islenzkur umboðsmaður.)
DOM. 00 VT IMMIGRATION OFFICES.
Winnipeg, - - - Canada.
Eða
LASDToKlI-I^OLiOí.f
Allar seetionir meö jafnri tölu, nema
og 26 getur hver familiu-faðir, eða
iver sem komin er yflr 18 ár tekið upp
em heimilisrjettarland og forkaupsrjett-
IXXRITUX.
Fvrir iandinu mega menn skrifa sig á
þeirri landstofu. er næst liggl\r landinu,
sem tekið er. Svo getur oKs»err'™
vill land, gefið öðrum umboð til þess að
innrita sig, en til pess yerflur hann fyrst
a« fá leyfi annaðtveggya innanríkisstjor-
ans í Ottawaeða Dominion Land-umdoðs-
mannsins í Winnipeg. $10 þarf að borga
fyrir eignarrjett á landi, en sje það tekíö
áður, þarf að bcrga $10 meira.
SKYLDlBJiAR.
Samkvæmt núgildandi heimilisrjett-
ar lögum geta menn uppfyllt skyldurnar
með þrennu móti. , , .
1. Með 3 ára ábúð og yrking landsins;
má þá landnemi aldrei vera lengur fra
landinu, en 6 mánuði á hverju ari.
2. Með því að búa stoðugt l 2 ar ínn-
an 2 mílna frá landinu er numið yar
og að búið sje á landinu í sæmilegu hus
um 3 mánu«i stöflugt, eptir a« 2 ann eru
liðin og á«ur en beðið er um eignarrjett
Svo verður og landnemi að plægja: a
fyrsta ári 10 ekrur, og á oðru 15 og a
þriðja 15 ekrur, ennfremur að á oðru an
sje sáð í 10 ekrur og á þriðja ári i 25 ekrur.
3. Me« því að búa hvar sem vill fyrstu
2 árin, en að plægja á landinu fyrsta ár-
ið 5 og annaö árið 10 ekrur og þá að sá
í þær fyrstu 5 ekrurnar, ennfremur að
byggja þá sæmilegt íbúðarhús. Bptir að
2 ár eru pannig lioin verður landnemi að
byrja búskap á landlnu ella fyrirgerir
hann rjetti sínum. Og frá peim tíma
verður hann að búa a landmu í þat! minsta
6 mánuði á hverju ári um þriggja ára tíma.
ITM EIGNABBRJEF.
geta menn beöið hvern land-agent sem
er og hvern þann umboðsmann, aem usnd-
ur er til að skoða umbætur á helmilisrjett-
arlandi.
En sex mánuðum áður en landnemi
biður um eignarrjett, verður hannað Knnn-
geraþað Dominion Land-umboðsmannin-
um.
LEIDBEIJIIIIKA ITMBOD
eru í Winnipeg, að Moosomin og Qu’Ap-
pelle vagnstöðvum. Á öllum þessum
stöðum fá innflytjendur áreiðanlegr leiö-
beining í hverju sem er og alla aðstot!
og hjálp ókeypis.
SEIITOIHEIMILISRJETT
getur hver sá fengifl, er hefur fengl* eign-
arrjett fyrir landi sínu, eöa skýrteini frá
umboðsmanninum um að hann hafl átt að
fá hann fyrir júnímánaðar byrjun 1887.
Um upplýsingar áhrærandi land stjóm-
arinnar, liggjandl milll austurlandamæra
Manitoba fylkls að austan og Klettafjalla
að vestan, skyidu menn snúa sjer til
A. M. BIJBGESS.
Deputy Minister of the Interior
BEATTT’8 TOUB OF THE WOBLD.
Ex-Mayor Daniel F. Beatty, of Beatty'a
Celebrated Organs and Pianos, Washington,
New Jersey, has returned home from an ex-
tended tour of the world. Read his adver-
tisement in this paper and send for catalogue.
BEATTY
I)e»r Slr:—W>
returued home
Aprll •, 1890,
from b toor
iroond the
worLi, TÍBltlnc
Kurope, A«ia,
(Holjr l*nd), In-
dla, Ceylon, Áf-
»lca(K*ypt), Oce-
anlca, (Islaadof
the Seaa,) and
Weetern Ámerl-
ca. Yet ln all
our creetj ourney
of 86,974 mllee,
wedonot remera-
ber o f hearlng a
pleno or an organ
aweeter In tone
t b a n Beatty’e.
Por we belteve
w e h a▼e the
Fro” * rhoto,™ph tohoa in I.oodon, „.VTtt
íngUnd, 1M*. m.dontnny
price. Kow to prove to you that thta atatement Is
abeolntely true, we would llke for any reader of thle
paper to order pne of our matehlees organa or pianoa
and we wlll offer you a great bargaln. Partlculare Free.
Sattefectlon QUARANTKKD or monejr promptly re-
fonded at any tlme wlthin three (8) yeara, wlth tntereet
atSperceot. on either Plano or Organ, fully warranted
tea yeare. 1*70 w« left home a pennlless plowboy:
to-day we hare nearly one hundred thousand of
Beatty’a organa and pianoa ln uee all over the
world. If they were not good, we could not hare
eold eo many. Could we I No, certainly not.
Each and erery instrument ie fully warranted for
ten years, to be manufactured from the beat
material market afforde, or ready money ean f-
KX-MAYOK DAKIXL F. BIATTY.
Chapel, and Par.
ORGANS ^^PIOOS
Dprivht
Beautlful Wedding, Birth-
iday or Holiday Preaenta.
^ . _ * Cataloguo Free. Addreea
Hon. Daniel F. Beatty,Wa»hington, New Jersey.
íslendingar gleymi því, að þeir eru brotn
ir af stuðlabergi NorfSurlanda, þegar
þeir eru að flytja til „dýrðarlandsins”
með þeirri hugsun, að moka þar upp
peningum og verða ríkir”. En eitt er
merkilegt. Hann er ekki frá þvi að þjóö-
ernismeövitund kunni að vakna eptir að
hingað kemur. Hvat! heldur ísdal það
sje, sem vekur þessa meðvitund, eptir að
komið er til dýrðarlandsins? Hvað skyldi
það eiginlega vera, sem glæðir ást og
virðing fyrir móöurþjóðerni voru hjá
hinni uppvaxandi kynslóð, ef sú von
lians rætist, (lað mörg foreldri eru svo
hugsandi að þeim er sama hvort barnið
lærir íslenzku eða ekki?” Það munþó
aldrei vera meining lians, að stjórnin
leggi fje til að viðhalda íslenzkri þjóð-
rcekni, eins og til að gera þjóðernis-vega-
bótina hans í Nýja íslandi!!
En þó tekur út yfir allt þegar ísdal
fer að minnast á fjelagsskap íslendinga
Jeg skal nú ekki fást um, þó hann segi
að jeg sje allt of grænn og grunnhygginn
til að vita nokkuð um slíkt, en hitt er
meira að hann skuíí leyfa sjer að full-
yrSa, að fjelagsskapur Islendinga sje
„svo lítill, að varla sje hægt að taka eptir
honum, a« minnsta kosti hjer vestan
hafs”. Hvað skyldi það annars vera, sem
Jsdal getur tekið eptir? Ef hann hefði
nokkra mögulegleika til að skrifa stór-
lýtalausa setning á móðurmáli sínu, þá
væri rjett að heimta hann til að færa á-
stæður fyrir þessu, þvi þó hann geti ekki
teU« eptir því, þá er það engin sönnun
fyrir að allir skynberandi menn með op-
in augu sjeusvo eptirtektalausir. En það
þarf ekki til, því áður en hann lýkur við
þessa makalausu grein, verður hann tví-
saga. „Það vantar ekki að landar reyna
opt til a« stofna ýms fjelög” segir hann.
Þetta er orð og at! sönnu, en þó framhald-
ið á fjelagsskapnum verði mismunandi,
þá er þa« engin sönnun fyrir ófjelags-
lyndi; það lýsir því miklu fremur að
iandar eru allt of stórhuga í fjelagsskapn-
um upphaflega, meðan þeir eru fátækir
og ókunnugir í landinu.
Jeg hirði ekki um að segja m^ira
við J. P. ísdal um þetta mál, því það er
hægðarléik"r að veita sjer þýðingar-
meira starf en þreyta vi« fáfræði hans,
skilningsleysi og ósanngirni. Hann hef-
ur greinilega sýnt, að hann þekkir ekk-
ert út í fjelagslíf íslendinga, að hann er
með öllu óhæfur til að hugsa eða rita um
þau mál, er varða aimenning og að hann
er íslenzkur þjóðernis-liðhlaupi á fiótta.
Sölvi Þorláksson.
Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk-
ar sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust
borginni. Fatasnið á öllum stæröum.
Ferxnson A €o. 408 Main St.,
fiDiipei,
Jlan.
>:C.
Hjermeð er útrætt
í Hkr. að sinni.
þetta mál
tj.
LEIDRJETTING
°g
SVAE.
í grein minni 1(Sundrungin í
Nýja-íslandi” tlHeimskringla” 3. þ.
m. eru pví miður nokkrar prent-
villur.j^í 3. dálki á 2. bls. stendur:
Og Canada-menn verða að hlýða
lögum pess fjelags, sem f>eir eru
. Dar á að standa: l(Og Cana-
da-menn verða að hlýða stjórnar-
skrá Canada. Menn verða yfir höf—
uð að hlýða iögum pess fjelags,
sem peir eru í”. Seinna 1 sama
dálki stendur ((heimsku”. t>ar á að
vera ((bernsku”. í 5. dálki stend-
ur: ((Seinna var mjer bannað að
svara fyrir hönd kirkjufjelagsins,
pótt á pað væru bornar ailar ósann-
ar og ósannaðar sakir”. Hjer er
orðinu ((allar” ofaukið. I>að á að
falla burtu.
í ((Heimskringlu” 20. maí hef-
ur hr. S. O Eirlksson ritað um trú-
armál og fjelagsmál Nýja íslands.
Hann segir par meðal annars: ((Sjera
Hafsteinn Pjetursson hjelt pví fram,
á Gimli, á prestmálafundinum, að
hann (o: sjera Magnús J. Skaptason)
gæti ekki talizt lútherskur af pvi,
að hann vildi eigi kenna samkvæmt
Augsborgar-játningunni. En viti
menn, samkvæmt pví er Hafsteinn
prestur ekki lútherskur heldur, pvi
honum var bent á pað á fundinum,
að í ræðu peirri, sem hann hjelt á
Gimli, hefði hann haldið pví fram,
að börnin yrðu hólpin, pó pau dæu
óskírð. Hann viðurkenndi petta
satt að vera með pví að hann mót-
mælti pví ekki. Augsborgarjátn-
ingin neitar pví, að börnin geti
orðið hólpin án skírnar. Allt svoer
sjera Hafsteinn ekki lútherskur, ept-
ir hans eigin úrskurði”.
I tölu minni á Páskadaginn í
kirkju Gimli-safnaðar minntist jeg
að eins lítið eitt á eilífa hegning.
Pað var alls eigi aðalefni tölu minn-
ar. Og jeg minntist alls eigi á
pau börn, sem deyja áður en pau
hljóta sktrn. Auðvitað get jeg
látið skoðun mina í ljósi í pessu
efni. Skoðun mtn er í pessu efni
eins og öðru samkvæm ritningunni
og játningarritum k’rkju vorrar.
t*ví játningarrit k’rkjunnar bygg-
ast á ritningunni.—Hr. S. 0. Eirlks-
son virðist algerlega misskilja Angs-
borgar-játninguna í pessu atriði. En
sá misskilningur hverfur undir eins.
Jeg vilminna S. O. E. á eina grein
í ..kverinu hans”. Greinin er pann-
ig: ((Þau börti, sem deyja, dður
en þau hljóta sklrn, koma samt í
guðs ríki; pví að Kristur hefur end-
urleyst pau, og peim verður eigi
tilreiknuð forsómun á skírninni, en
hafi foreldrar eða vandamenn af á-
settu ráði haldið barninu frá skirn-
i, pá verður pað peirra ábyrgð-
arhluti, vegna pess peir með J>vt
sýndu, að peir virtu lítils Krists
boðorð”. Þótt pessi grein sje með
smáu letri í ((kverinu”, pá efast
jeg alls eigi um, að S. O. E. hefur
lært hana t æsku sinni. Jeg efast
heldur alls eigi um, að hún geti
veitt honum fullnægjandi skýring
á orðum Augsborgar-játningarinnar
um petta efni.
Hafsteinn Pjetursson.
Mail Contraet
INN8IGLUÐ BOÐ, send póstmálaráð
herranum, verða meðtekin 5 Ottawa þar
til á hádegi föstudaginn 14. ágúst næstk.
fyrir að hafa á hendi póstflutning í 4 ár
milii neðantaldra staða, frá 1. okt. næstk.
Pósturinn að vera fluttur í forsvarandi
vögnum met! einum eSa tveimur hestum
La Bkoquerie og Winnipeg, koma við
á Giraux, St. axne des chenes’ Lore
tte og Prairte Grove tvisvar i viku;
vegalengd 43 mílur. Pósturinn á atS
leggja af stað frá Winnipeg og koma
þangað aptur næsta dag.
St. Annik Des Chenes og Stein-
back og koma við á Clever Springs
tvisvar í viku; vegaiengd 11 mílur. Póst-
urinn að leggja á statS frá St. Annie Des
Chenes og koma þaugað sama dag á eptir
Prentaðar reglugjör«ir, gefandi næg-
ar upplýsingar viðvíkjandi þessari ((con
tract”, fást á átiurnefndum pósthúsum
og á þessu pósthúsi.
Post Office Inspectors Office, )
Winnipeg, 5. June 1891. (
W. W. McLfod,
SITT AF HVERJU.
Hún var alltaf að hugsa um,
hvernig hún ætti að fá að njóta
allrar pessarar brjefbera-fegurðar,
allrar, frá hvirfli til ilja; og loksins
fannst henni, að úr pví að hann nú
dag eptir dag og ár eptir ár hefði
gengið upp öll stigin að hásætinu,
pá stæði hann pó hásætinu nær en
nokkur maður annar, og eiginlega
ætti hann skilið að fá að setjast að
í hásætinu eptir allt stritið—og pá
náttúrlega að verða bóndinn hennar
og hennar æfinleg eign.
Og svo varð.
Þegar drottningin var nokkra
daga búin að klóra sjer á bak við
éyrun, út úr vandræðunum og ást-
inni, baða allt bronshörundið í köldu
vatni, til pess að fá úr sjer hitann
og ástarglóðina og hugsa pó alltaf
um brjefberann,—ja, pá stóðst hún
ekki mátið lengur og eitt sinn segir
hún blátt áfram við brjefberann,
pegar hann færði henni brjef:
((t>ú skalt verða konungur. Já,
meira að segja pú ert konungur”.
((Guð sje oss næstur, ja hjerna,
jeg konungur?” sagði aum-
ingja brjefberinn, sem aldrei hafði
hugsað hátt í henni veröld, en hófst
nú allt i einu upp í sjöunda himin.
((Hvað skyldi pingið segja?”.
E>ví Sandwich-eyjarnar hafa nátt-
úrlega ping eins og aðrar pjóðir.
((E>ingið”, segir ((Himinstyttan”
og setur upp drembilegan drottn-
ingarsvip, ((ólukkans pingið, ja hvað
skyldi pað segja? E>að kyssir bara
á tærnar á pjer. Jeg held pað sjeu
svo sem ekki fá dæmi úr gömlu
sögunni um líka giptingu og okkar.
Og skoðum hana Victoriu, drottn-
inguna parna, pú veizt, sem átti
hann Albring”.
((Albert” segir brjefberinn.
((Jæja, Albert, pú skalt nú
verða minn Albring eða Albert, pað
kemur svo sem ekki npp á nöfnin í
>ess konar sökum”.
Og nokkrum dögum síðar leiddi
Kalakaua, ljómandi af ánægju eins
og tunglí fyllingu, drottninguna upp
að altarinu. Og par voru pan sam-
an pússuð og saman vígð, ((Himin-
styttan” og Brjeftaskan—pví brjef-
beri er nú í raun og veru bara
sljett og rjett brjeftaska með hönd-
um út úr.
Allir brjefberar heimsins ættu
nú að hugsa vel og vandlega um
svona sögu.
E>að er nógu gaman að verða
allt í einu kongur, fá að ((spássjera”
allan liðlangan daginn með hendur
í vösum, borða góðan mat og verða
feitur eins og selur, og purfa ekkert
að gera—nema vera bóndinn kon
unnar sinnar.
húsbúnaðarsali
Market St. - - - • Winnipe*;-
Selur langtum ódýrara en nokkur ann-
ar i öllu NorKvesturlandinu. Hann hef-
ur óendanlega mikið af ruggustólum af
öllum tefundum, einnig fjarska fallega
munifyrir stásstofur.
C. H. WIL.SON.
í MEIRA EN 50 ÁR.
Mrs. Windslvwes Sootling S;
hefur veriti brúknt! meir en 50 ár af milí-
ónum mæðra, handa börnum sínum, við
tanntöku og hefur reynzt ágætlega. Það
hægir barninu, mýkir tannholdiö, eyöir
verkjum og vindi, heldur meltingarfær-
unum í hreifingu og er hið bezta met!al
við niflurgangi. Það bætir litlu aumingja
börnunum undir eins. Það erselt i öllum
lyfjabúöum í heimi. Kostar 25 cents
flaskan.—Verið vissir um, að taka Mrs.
Winslaws Sootting Syrup og ekkert annað
Verkmanna-ijflagrid heldur
framvegis fundi áhverju laugardags
kvöldi kl. 8 á venjulegum stað.
Allir meðlimir, sem annt er um að
fjelagið nái tilgangi sinum, ættu að
sækja fundina.
KALAKAUA
gamli, hinn nýdauði konungur á
Sandwick-eyjunum, var vanur að
segja frá pví, svona að gamni sínu,
pegar hann var orðinn kenndur,
karltetrið, að haun ætti konungs-
tign sína pví að pakka, að hann
væri svo fallegur maður og karl-
mannlegur á velli.
í raun og vera var hann aldrei
I byrjun nema bara brjefberi við
pósthúsið í höfuðborg drottningar-
innar á Sandwich-eyjunum; hún
hjet Capiolani (himin-styttan). Hann
hafði pað starf á hendi, að færa
drottningu brjef, blöð og pess liátt-
ar, sem henni var sent frá menntaða
heiminum.
Og í hvert skipti, sem drottn
ingin tók á móti brjefberanum
sagði hún við sjálfa sig: ((Drott-
inn minn góður, hvað hann er fram-
úrskarandi fallegur, blessaður brjef
berinn”.
Og ((Himin-styttan” gekk sein
ast alveg af göflunum. E>egarbrjef-
berinn hringdi á dyr, pá ætlaði
litla hjartað I vesalings drottning-
unni alveg að springa og pegar
hann gekk upp stigin að bambus
hásætinu, bliknaði bronsleita andlitið
á drottningunni,—pví Kanakar geta
bliknað eins og aðrir menn— og
pegar svo loksins fingur hans snertu
fingur drottningarinnar, um leið og
hann rjetti henni brjefin, pá fór
um hana, aumingjann, svo mikil
ástar-skjálpti og tryllingur, að hún
var nærri pvi dottin í ómegin ofan
úr hásætinu og allri dýrðinni, beint
í faðminn á brjefberanum.
Útlagi.
Áttnngiiriiiii
• eða
CORA LESLIE.
(Snúið úr ensku).
,Mé jeg spyrja, Mr. Leslie’, sagði nú
ÁgústRS, ,hvaða erindi knýr yflur og
frænda minn til at! koma þannig í hús,
þar sem þjeT ekki getið búist við að vera
velkomnir gestir?’
,Þjer skuluð fá að vita þat! bráfllega,
Mr. Horton! Erindi okkar er nú öllu
fremur við Mr. Craig. Jafnframt viljum
vjer að þjer vitit!, hver sá maður er, sem
þjer haflð gert að samvinnumanni yiiar’.
,Jeg hafRa engri slíkri uppfræðslu
Mr. Lesliei’ svaraði Ágústus þyk kjuleg:
,En þvi situr þú eins og steinn, Silas
Craig! Þvi talarðu ekki og spyrð Mr,
Leslie, hvað þetta þýði?’
,Á Jeg a* svara þessari spurningu
Mr. Horton?’ spuröi Gerald oghjeltsvo
áfram: ,Silas Craig segir ekkert, af því
hann þorir það ekki, af þvi hann veit
um sekt sína—veit, að fast-setRÍng eigna
minna i gær varólögmæt!’
.Ólögmæt!’ endurtók Ágústus.
,Já, ólögmæt! Eiguirnar voru fast-
settar og seldar upp í skuld, sem var
löngu greidd. öll sú upphæð er jeg
skuldaði Craig var eitthundratSþúsund
dollars, og þá sknld greiddi fjelagsbróflir
minn, Philip Treverton, fyrir ári síflan.
Silas hló, en það var kuldahiátur.
,Annat!tveggja eru þjer heimskingi í
meiralagi, eða æöisgenginn, Mr. Leslie’,
sagðihann. ,Ef Philip Treverton hefði
greitt skuldina, hefíi hann fengið mót-
tökuvottorð. Og hver getur sannað að
hann hafi borgað skuldina?’
,Þat! get jeg sannak!’ sagði William
Bowen, sem gekk nú fram á gólfi'8 úr
hvolfglugga, er hann hafði staðifl 1 á bak
við gluggatjöldin. ,Þú neitaðir mjer um
skitna þúsund dollars, Mr. Craig, en nú
hef jeg a5 mig grunar jafnað það upp.
Hjerna er móttökuvottoröið—alvegósvik
ið—með þínu eigin handriti, með þinni
eiginhandarundirskript;hið sama sem þú
sjálfur gafzt Philip Treverton!’ Bowen
fekk Craig skjalió, sem sat agndofa, eins
og steini lostinn. ,Já, þú mátt staral’
hjelt Bowen svo áfram. ,Þú sag8irmjer
að brenna vottorðið, var ekki svo, sama
kvöldið sem Treverton dó? Og þú í-
myndaðir þjer að þú hefðir sjeð mig
brenna það, en jeg þekkti skiptavin
minn ogskipti um skjalið. Þjer heyrð-
ist fótatak fyrir utan dyrnar og fórzt að
gægjast út. Á meðan tók jeg óskrifaí
hlað á sömu stærð, en stakk vottorðinu í
vasa minn. Óskrifafia pappírnum kast-
aði jeg svo ílogann, en geymdi hitt blað-
ið rækilega.
Gamli málshátturinn: „Hei r mefS-
al þjófa” er ekki æfinlega sannur. Willi-
am Bowen var fús til að þegja, að hylma
yíir glæpina og hjálpa til að vinna þá, á
meðan Craig borga«i honum fyrir það.
En í fyrsta skiptið sem þagnarkaupið var
ekki goldið, gneri hann við blaðinu og
sveik klækjabróður sinn. Það var í þe»su
augnami8i, a5 hann geymdi vottorðií—
honum datt þá strax í hug, a5 það kynni
að koma sjer vel að eiga slíka skrúfu.
Hinn auðngi málaflutningsmaður og
máttarstólpi kirkjunnar stó5 nú grímu-
laus—opinher glæpamaður.
,Jeg tek yður til vitnis Mr. Leslie
og þig Mortimer Percy, að jeg vissi ekki
hver þessi maður var’, sagði Ágústus, er
nú vildi gjarnan sýnast hafa hreinar liend-
urnar.
Silas Craig nísti tönnunum, stó5 á
fætur og leit á hópinn umhverfls sig, eina
og villidýrí grindum og grenja«i svo eins
og hann væri flugreiður: ,Þetta mót-
tökuvottorð er faisvitni! Jegneita því að
það hafl gildi!’
,Yaraðu þig Silas Craig!’ sagði nú
Bowen. ,Lýgi forflar þjer naumast. Jeg
hefði sagt að þjer væri hollara að segja
satt einu sinni og biðja þessa menn held-
ur um vægð og miskunn!’
,Jeg neita að þetta móttökuvottorð
hafl gildi!’ endurtók Craig. ,Þetta er
bara djöfullegt hragð, sem þessi maflur,
William Bowen, hefur búið út. Jeg mana
aila lifandi menn að koma fram og sanna
það, að Philip Treverton hafi borgað
mjer hundrað þúsund dollars’.
,Varaðu þig, SilasCraig!’ sagðí rödd
karlmanns í Ö5ru herhergi. Þú manar
þá sem lifandi eru, en manarðu líka þá,
sem dauðir eru?’ í þessu gekk sá fram
sem talað hafði.
,Hinn dáni sagði’ Craig eins og í ó-
sjálfræði og lineig ni5ur á stólinn aptur.
Og þeir sem á horfðu gleymdn aldrei
ásýnd Craigs, er hann agndofa og gap-
andi glápti á komumann. En hann horfSi
ekki lengi á hann, heldur huldi andlit
sittmeð höndnnum og endurtók ísífellu:
Hinn dáni!’
,Philip Treverton!!’ varð Gerald Les-
lie að orði.
,Já, Gerald!’ svaraði komumaður, er
nú heilsaði gamla fjelagshróður sínum
vingjarnlega. ,Hinnsami Philip Trever-
ton, sem þjer var talin trú um að væri
hæði spilamaður og svikari; hinn sami,
sem sem þú fólsí á hendur að borga þess-
nm ræfli þarna stóra upphæð peninga,
þegar þú varst að fara á stafl til Eng-
lands. Og þú fórst fullviss um það, að
fjelagsbróðir þinn var heiðvirður maöur
og peningarnir þess vegna eins visir og
væru þeir S þínum eigin liöndum. Þegar
þúkomst aptur, frjettir þú að þessi vin-
ur þinn væri dauður og peningarnir 6-
goldnir. Það var fyrst núna i dag, að
jeg frjetti frá Bowen, hversu vel, hversu
göfulega þjer fórst við mig. Þú kvartaS-
ir aldrei nje ásakaðir mig með einu orði
en harst me« þolinmæði allt í gegn byr«-
ina, sem þú hjelzt að ótrúverður fjelags-
hróðir hef ði bundiS á hak þitt’.
,Við skulum sleppa því Philip’ sagSi
Gerald. ,Jeg kenndi peningatapið ban-
vænni ógæzlu, en ekki einu sinni
kom mjer í hug að kenni óráðvendni um.
,V angæzla í svo stórum stil hef«I S
þvíefni verið óráðvendnl’ svaraði Phil-
ip. ,Já, Silas Craig!’ sagði hann svo og
sneri sjer að málaflutningsmanninum:
,Þú hefur ástæðu til að fela andlit þitt,
en líta ekki upp á manninn, sem þú vild-
ir hafa myrt!’
,Myrt!’ endurtóku nú karlmennirnir
allir i senn, en kvennfólki* sat alveg or5-
laust yfir þessum uppljóstrunum.
Framh.