Heimskringla - 08.07.1891, Síða 2

H FIJ1SKRIX4" I-A. WlSÍSlPKtí, MAX.. *i. JI'LI 1»»I.
55
{{JUUllUWi».ixxxö^ 5
lemur lít á hverj- AnlcelandicNews-
am miðvikudegi. paper.
Published every
ÚTGKFENDim: Wednesday by
The Hkimskringla Printing <fc Publ. Co’y.
Skrifstofa og prentsmiðja:
Lombard St. - - - Winnipeg. Canada.
Blaðið kostar:
Heill árgangur............ í2’00
Hálfur árgangur............ ^00
Utn 3 ................... • °>63
Skrifstofa og prentsmiSja:
151 Lombard St......Winnipeg, Man.
fyUndireins og einhverkaupandibiaðs-
íns skiptir um bústað er hann beðinn aí
senda Mnn breyttu utanáskript á skrif-
stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
ttrandi utanáskript.
Upplýsingarum verð á auglýsingum
S „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu-
stofu blaðsins.
Lfi fylkið hefði af f>essu verki, fá |porter hefur rjett fyrir sjer. Það
| virðist svo sem stjórninni hefði ekki ætti að vera hinn mesti hagur bæði
RITSTJOKI (Editor):
Gestur Pálason.
Hann er að hitta á skrifstofu blaðs-
!ns hvern virkan dag kl. 10—12 f. h.
BUSINESS MANAGER:
Þorsteinn Þórarinsson.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg-
ís og frá kl. 1—6 e. m.
UtanásKript til blaðsins er:
Tlu. Heinakringla PrintingéPublishingCo.
P. 0. Box 305
Winnipeg. (Janada.
V. ÁR. NR. 28.
TÖLUBL. 236.
Winnipkg, 8. júlí 1891.
SKIPGENGI
RAUDAR.
Eptir seinustu frjettunum frá Ot-
tawa verður ekkert gert í ár til pess
að dýpka Ilauðá og gera hana skip-
genga milli Winnipeg-bæjar og
Winnipegvatns. Sir HectorLange-
vin, ráðherra opinberra starfa, segir
átt að vaxa pessi kostnaður í aug-
um. Winnipeg-vatn ermikið vatn,
á líkri stærð og Erie- og Huron-
vötniu. Eyrir pann hluta landsins,
sem að vatninu liggur, eða í grennd
við f>að, eru pessar umbætur fram-
úrskarandi áríðandi. Því án pess-
ara bóta er gagnið af Winnipeg-
vatni sem skipgengu vatni aðmiklu
leyti einskisvert. Til pess að ýms-
ar vörur og margs konar efni kring-
um vatnið geti orðið að miklum
arði og tnikils virði, pá er pað alveg
nauðsynlegt, að Rauðá sje gerð
skipgeng.
Stjórnin hefur verið ofboð ör á
fje til járnbrauta eystra, en Mani-
toba hefur par á móti svo sem ekk-
ert fengið, að pví er styrk til járn-
brautasnertir, fráOttawa. Þegar til
f>ess hefur komið, að styrkja hefur
purft járnbrautir, pá hefur pað ver-
ið fylkið, sem hefur orðið að opna
budduna. Hið eina sem Ottawa—
stjórnin hefui gert í pví efni er að
gefa vort eigið land járnbrautarfje
lögum til að hvetja pautil brautar-
gerða. Þessi löggjöf getur á eng-
an hátt skoðast sem gjöf frá hinum
sameinuðu landshlutum eðá með
öðrum orðum frá ríkinu í heild sinni
og pess vegna er á engan hátt hægt
að sk°ða pað sem jafngiWi peninga-
gjafanna til járnbrautanna eystra.
Landið hjer áttu fylkisbúar eðlilega
og pað hefði átt að geymast handa
landnemum. Og landgjafir til járn-
brautanna hafa orðið fylkinu til
hnekkis, af pví að landflákar hafa
orðið eptir ónumdir. Aptur á móti
hefur Manitoba borgað sinn hlut af
peningagjöfunum til járr.brautanna
eystra, en hefur prátt fyrir pað eng-
an styrk fengið frá ríkinu til sinna
bráð og lengd fyrir sveitirnar i
Manitoba—og öldungis eins fyrir
sveitirnar í Norðvesturlandinu að
sýna nú efni sín sem bezt má verða
á pessari sýningu í Winnipeg. Það
er enginn efi á pví, að par verður
margt manna saman komið, ekki
einungis úr fylkinu og Xorðvestur
landinu, heldur einnig úr öðrum
landshlutum og erlendis frá. Bú-
ið er að fast ákveða pað, að pá verður
efnt til skemmtiferða frá Austur-
Canada og að öllum líkindum einn-
ig frá öllum stöðum í Bandaríkjum,
til pess að gefa allri alpýðu n.anna,
að minnsta kosti hjer í álfu, færi á
að skoða Manitoba án mikils fjár-
kostnaðar og geta á sýningunni
skoðað og litið yfir pað, sem fylkið
frain leiðir. Þau hjeruð, sem nú
leggja sig bezt fram og gera sjer
mesta fyrirhöfn til að sýna efni sín,
fá á pann hátt vörur sínar og efni
auglýst á hinn mikilsverðasta hátt.
Nú er útlit hið bezta fyrir ágætri
uppskeru og par af leiðandi útlit
fyrir, að fylkið geti á sýningunni
sýnt svo góðar og mikilsverðar vör-
ur og efni, að sýningar-gestirnir
verði alveg hissa á. Allt, sem nú
parf á að halda, er framtakssemi,
dugnaður og fjelagsskapur, til pess
að gera sýninguna svo úr garði, að
öllum pyki hið mesta um vert. Að
auglýsa á pennan hátt frelsi vort,
auðæfi pess og frjóvseini er ef til
vill meira vert en nokkurt annað,
pegar litið er til
fy’lkið og framleiðslu pess
höfuð.
járnbrautar-stöðvunum, sem sáu u*n,
að við lentum ekki í neinum óskil-
uin. Við settumst að og sváfuin
úr okkur ferðalúrinn. Calgary er
einhver priflegasti og bezt byggður
bær, sem jeg hef sjeð af álika stærð.
Bæjarstæðið er hentugt og útsýni
fallegt.
Frá Calgary fórum við pann
15. til Poplar Grove, sem er næsta
stöð á Cálgary & Edinonton-braut-
inni, við byggð Islendinga hjá Red
Deer, 80 mílur norður frá Calgary.
Ekki komum við til landa fyrri en
um morguninn eptir, pví Red Deer
River var pröskuldur á leið okkar
og við urðum að bíða eptir ferju
yfir hana J>angað til.
Næstu tvo dagana hvíldum
við
en hjeldu
um
innflutninga í
yfir
að pað muni kosta $913,000, að fú j^rnLrauta. Og nú er oss neitað um
umbeðnar umbætur, og af pví að ^ nauðsynjaverk framkvæmt, er
gæti orðið fylkinu til ómetanlegs
hags; og ástæðan, sem borin er fyr-
ir pví, að ekkert verði úr neinu í
kostnaðurinn sje svona mikill ætli
stjómin sjer ekki að gerafrekar við
málið eða framkvæma pað að sinni.
Þetta eru verstu frjettir fyrir
Manitobafylki. Þörf á framkvæmd-
um í pessu efni hefur verið brýnd
fyrir stjórninni ár eptir ár og pó
hún ef til vill hafi ekki lofað neinu
læinlinis, páhefur hún eigi svolitlu
lofað óbeinlínis á pann hátt, að gefa
i skyn hvað eptir annað, að stjórn •
in mundi taka verkið að sjer og
framkvæma pað. Og satt að segja
hefur petta mál tvisvar sinnum ver-
ið haft fyrir kosninga-agn við ping-
kosningar Canada. Stjórnin hefur
talað um málið ár eptir ár, en aldrei
viljað segja neitt fast ákveðið um,
hvenær verkið yrði hafið, en látið
sjer nægja, að segja, að byrjað
yrði á verkinu, pegar „mæling yrði
gerð og áætlun um kostnaðinn feng
in”. Og pegar svo mælingin er
gerð og áætlunin fengin, pá er á-
ætlunin einmitt höfð að ástæðu til
pess að sleppa verkinu. Ýmsir
menn hafa pegar um langa hrlð lit- an
ið svo á, sem stjórnin hefði petta
Ilauðár-mál að leikfangi og pað er
tæplega hægt að líta öðru vísi á, en
að stjórnin með yfirlýsingunni um,
að hún ætti að sleppa framkvæmd-
um öllum í pessu efni, hafi sjálf
lagt sannanirnar npp á herðarnar á
pessum mönnum fyrir pví, að peir
hafi haft rjett að mæla um stjómina.
pví pessi yfirlýsing hefði einungis
eins vel getað komið fyrir löngu
síðan og hyggilegra og heiðarlegra
hefði pað verið fyrir stjórnardeildina
að koma með hana pegar f byrjun,
en að vera að draga menn á tálar
með óbeir.um vilyrðum og almenn-
um orðatiltækjum um að verkið
pyrfti pess að bíða, að áætlun feng-
ist.
Þegar á allter litið, pá hefur Ma-
FRA ALBERTA
eptir
Jónas Hall.
pví efni er sú, að kostnaðurinn sje
of mikill. Og allt petta kemur ept-
ir að vjer erum búnir að leggja fram
vom hlut til annara fylkja prifa.
Það mun líta svo út fyrir mörgum
manni sem tími væri kominn til pess
að fara að Shuga, hvaða gagn vjer
hjer í Manitoba höfum af pví að
hafa stjórn og fulltrúa í Ottawa.
Að pví nú er kostnaðinn snertir,
pá er eigi svo lítil ástæða til að
efa, að ástæða sú, sem ráðherrann
getur um, sje á fullum rökum bygð.
Að minnsta kosti eru til aðrir menn,
sem athugað hafa petta mál, og
sem færir eru um, að dæma um pað,
og peir komast að allt annari nið-
urstöðu og segja, að hægt sje að
gera ána skipgenga fyrir langtum
minna fje. Það er ekki svo mikil
hætta á pvf nú orðið, að flóð komi f
ána, Hkt ogvarð 1882 og pará und-
pví nú er landið orðið svo
bvggt og ökrum hefur fjölgað tfu
sinnum, en bygging landsins og
ræktun hefur, eptir pví sam al-
mennt er viðurkennt, stórmikil áhrif
á vatnsmegin áa. Af peim ástæð-
uin pykir óparft að miða aðgerðar-
kostnaðinn við vatnsmegin árinnar,
enpað ætla menn að gert hafi verið
pegar gerð var pessi heyrum kunna
áætlun um $913,000.
á land. Er
með barefli,
WINNIPEG-SYN-
INGIN.
Blaðið uRapid City Reporter
segir: uÞað er allt útlit fyrir, að
Winnipeg- sýningin verði hin bezta.
Nú er kominn tími til fyrir bænd-
ofboð lítið M stjðrninni f.g- j g.rOyrkjomen.tín. „g kv.k-
18 „„ .» Irf. |„l sjón.rn.iði hel»i fjSr-«ig»nUur «ð f.r. .ð bú. ,ig
, „, r ! Gríni Þeir nú tækifærið og gæti
stiórnin vel getaðlagt pennan kostn ; W1P‘ V » »
.ð , *lu,n.r fjrir fjlkið. Þ.g.r 1-». *» >’Í“*5 »»« k»'"' ‘
)>.„ er g»t,, hve stórmikinn h.gn-, .jningunni e.n. og ver. b.r . /.»
Jeg var beðinn um ferðasögu
af kunningjum mfnum, áður en jeg
fór að heiman, eptir að jeg væri bú-
inn að sjá Alberta, og vil jeg pví
biðja Heimskringlu að færa pei
eptirfylgjandi lfnur.
Þá er að byrja á pvf, að jeg
lacrði á stað með samferðamönn
um mSnum Jóni Jónssyni og Einari
Guðnasyni, frá Garðar N. D. 10
maí næstliðinn. Við fórum með
járnbraut frá St. Thoinas og koinum
til Winnipeg kl. 3 um daginn. Þar
dvöldum við til næsta dags kl. 2,30
e. m., að við fórum á stað vestur
með Kyrrahafsbrautinni eptir að
hafa fengið farbrjef til Calgary. Við
komum til Brandon kl. 8 um kvöld
ið, par var hálfs tfma dvöl. Á peirri
leið er be/.ta akuryrkjuland í kring-
um Portage La Prairie og Carberry.
Á meðan við töfðum í Brandon, kom
deild af sáluhjálparhernum I fylk—
ingu að járnbrautarstöðvunum, Viarði
trumbur, prjedikaði og söng. Ekki
kom jeg svo nálægt að jeg heyrði
orðaskil. Mjer fannst fyrirliðinn
svo ógeðslegur í sjón, að jeg hefði
tæpast viljað vinna pað til sáluhjálp-
ar að setjastá bekk meðpeim maniii.
Litlu eptir að við fórum frá
Brandon, ilimmdi af nótt, svo að
jeg gat ekki sjeð landslagið fyr en
við komuin til Regina morguninn
eptir. Þar er landið sljett og skóg-
laust, eins langt og augað eygir,
graslítið og alkalikennt að sjá, alla
leið vestur að Moose Jaw. Þá
hækkar pað og verður hólótt moð
tjörnum á milli, hvftum af salt- eða
alkali-skán, sem flýt.ur ofan á peim.
Svona er pað á parti svo hundruðum
milna skiptir. Frá Maple Ceeck til
Medicine Hat ber ekki mikið á salti,
en jarðvegurinn er mjög punnur,
og lftill grasvöxtur að sjá. Til
Medicine Hat komum við urn kvöld-
ið pann 12. og biðum par hálfan
tíma. Það er litill bær en snotur
og stendur við South Saskatchewan-
ána, í sljettum hvammi,. sem pver
hnýptir saiulbakkar umgirða á prjá
vegu.
Frá Medicine Hat sá jeg ekki
landslagið nemaskammt vestur, pví
pá fór að dimma, og til Calgary
komum kl. 2,30 um nóttina eptir
36 kl.tfma ferð frá Winnipeg.
Við hittum kunningja okkar á
okkur að mestu leyti
svo áfram eptir pað við laudskoðun
pangað til við fórum til Calgary
aptur p. 22. s. m.
Landið í kringum Calgary er
allt hæðótt, smágrýtt, sendið og
harðbalalegt, mjög graslítið, og Ó-
yrkt nema sniáblettir sem hafa verið
brotnir upp í hverunum og dældun-
um meðfrain Bow River, sem renn-
ur í gegnum bæinn og Nose Creek
sem kemur að norðan og og fellur í
Red Ríver, rjett austan við Calgary.
Jarðvegur er allstaðar mjög þunn-
ur nema í dældum. Landið er ann-
ars lítið notað, nema til beitar, og
sy*nist fullhrjóstugt til pess. Cal-
gary & Edmonton brautin liggur
beint norður úr bænum og meðfram
henni hækkar landið, pangað til
kemur uin 25 mílur norður, ekki
að stórum mun, en svo, að lækir
renna suður á pví svæði og fa'la í
Bow River. Þá fer að halla norður
af, að Red Deer, landið óðum að
lækka, og um leið að fríkka. Hæð-
irnar og hólarnir ininnka, og jarðveg-
urinn batnar eptir pví sem norðar
dregur og nær Red Deer River,
sem er all-niikið vatnsfall og hefur
upptök sín undir tindi peim í KlettK-
fjöllunum, sem nefnist Devil’s Head
og myndar næsta dal austur frá
fjöllunum fyrir norðan Bow River.
í kringum Lowe Pine á milli 60 og
70 milurfrá Calgaty, er landið sljett
og grösugt og vel fallið til akur-
yrkju, að pví leyti sem jarðveginn
sr.ertir, en skóglaust eins og annars-
staðar par fyrir sunnan. í kring um
Poiilar Grove, sem fyr var getið,
skiptist á grassljettur og poplar-
skógur. Þar fyrir norðvestan ligg-
ur hóla-belti um 4 mílur á breidd,
meðfram Red Deer að sunnanverðu.
Sögunarinylna Alberta Lumber Co’s
stendur par sunnan við ána 5 inílur
frá Poplar Grove.
hjer og par af víðirrunnum. Snake
Lake er fullt af fiski mestmegnis
t Pike” og gengur hann eptir pess-
um lœk ofan í Swan Lake á vorin
og parf ekki annað fyrir að hafa til
að ná honum, en að setja smá-stýfl-
ur í lækinn, kreppa par að honum,
og kasta honuai upp 5
hann ýmist rotaður
stunginn með fork, eða tekinn með
tómum höndunum og fleigt upp á
land. Þarna segjast landar hafa
veitt yfir 10,000 í vor. Við vorum
eina nótt við vatnið, fórum að lækn-
um litla stund um kvöldið, stýfluð-
um hann, og svo aptur um morgun-
inn, og tókum 232 fiska úr honum,
án pess að ganga mjög nærri, pvt
jafnóðum bættist við.—Jarðvegur-
inn er ágætur á milli pessara vatna
og suður með Swan Lake að vestan,
tm kaldur og alkali-blandinn pegar
lenora kemur suður með pví, pang-
að til að landið hækkar sunnan við
pað. Þegar nokkuð dregur frá pví
að sunnan, keinur skóglaus öldu-
mynduð sljetta, sem er umkringd
af Red Deer og Medicine-ánuin og
fellinu að vestan. Á pessari sljettu
og austan í fellinu er aðal-byggð
íslendinga enn sem komið er. Jarð-
vegurinn á pessu svæði er góður,
pó landið í heild sinni liggi heldur
lágt til að vera vel fallið til akur-
yrkju, en gott er til slægna og
beitar. Þegar kemur suður fyrir
fellsendann, myndast dalur sem ligg-
ur norður með pví að vestan, á
milli pess og hólanna, meðfram
Medicine River, eitthvað á aðra
mílu á breidd og 4—5 inílur á
lengd, par enda hólarnir með ánni,
og hallinn verður nokkuð jafn frá
fellsbrúninni og ofan að henni. Dal-
ur pessi má lieita að sje óslitið
meginland, en akurlendi er austari
við hann f fellshlíðinni. Hólarnir
vestan við eru lítt notandi til ann-
ars en beitar, en par er jarðsælt á
vetrum. Á milli Red Deer og
Medicine—ánna, samhliða hólabelti,
sem er með fram Medicinc að vest-
an, liggur að mestu óslitinn engja-
fláki, 10 til 12 mílur norður með
henni. Vestan við engið er flatt
purlendi vaxið smá-víðirbrúski. Ná-
lægt 15 mílum upp með ánni hækk-
ar landið og hallar mót suðaustri.
Þar er einhver dýpsti jarðvegur
sem jeg hef sjeð. Þegar kemur 25
til 30 mílur upp með lienni, skiptir
um landslag, og taka pá við flóar
°g poplar-belti í kring; mosaflesjur
og muskegs með spruce-toppum
hingað og pangað og er landið par
taisvert hærra.
$45, preskingarmaskínur, 2 til 4
hesta afls, $250 til $300, gufu-preski-
vjelar, 12 til 14 hesta afls $1640»
Eldstór kosta frá $22 til $48 og
eru fullt eins ódýrar eins og í Dak-
ota eptir gæðum.
Fatnaður er ódýrari en í Dak-
ota pað sem munar, einkum ullar—
fatnaður. En matvara og groceries
er mun dýrara.
[Vjer minnum lesend ir „Heims-
kringlu” á, að undir „Raddir frá almenm
ingi” er það ekki ritstjórn blaðsins, sem
talar. Hver ma’Sur getur fengið færi á
að láta þar i Ijósi skoðanir sínar, þótt
þær sjeu alveg gagnstæöar skoðunum
ritstjórnarinnar, en menn verða að rita
sæmilega og forðast persónulegar skamm-
ir; auk þess verða menn að rita um
eittlivert það efni, sem almenning að-
einliverjuleytivaröarj.
Ekkert var unnið par pá, en
sagt var að þeir ætluðu að fara að
höggva sögunarvið.
Jarðvegurinn á öllu pessu
svæði, sem jeg fór um í kringum
Reil Deer og Medicine ánna, er svört
mold, uloam”, meira og minna sand-
blönduð, frá 4 pumlungum til l^
eða 2 fet á pykkt, pynnst á hæðun-
» ... . .* .. urn, en dýpst í lægðunum; undir
pessu er sand- og malar-lag á hæð-
um. En i lægðum og á
lág-sljettu blendingur af gróðrar-
mold og leir. Þetta undirlag er
misjafnlega pykkt, en undir pví er
allstaðar lag af hvítum umarl”-
kenndum leir sem jeg veit ekki um
jykkt á.
armylnuna á alfaravegi ísiendinga
til Poplar Grove og er par heldur um °S
slæmt yfirferðar. Þarna, skammt
austan við . sögunarmylnuna, liggur
Red Deer nærri pví í vínkilkrók,
kemur að vestan nærri 10 milur, en
fellur svo norður um 6 mílur, og
hallar svo til norðausturs. Hjer um
bil 4 mílur fyrir vestan sögunar-
mylnuna fellur Medicine River í
Red Deer að norðvestan, og mynd-
ast pannig allstór vík á milli ánna,
umgirt af Red Ðeer að sunnan og
austan og Medicineað vestan 4 til 5
townships að stærð. Landslagi á
pessu svæði er svoleiðis háttað, að
meðfram ánum í kring, er viða hvar
hólótt og nokkur skógur með pört-
um, grannur poplar og lítið eitt af
Spruce. Nálægt 6 mílum frá Red
Deer að sunnan og austan, en 3
frá Medicine að vestan, byrjar fell
nokkurt eða höfði, sem liggur norð-
vestur samhliða Medicine ánni að
vestan, en meira til norðurs að aust-
an, og breikkar pannig eptir pví,
sem norðar dregur. Þetta fell er
allt vaxið smá-skógi og kjarnvið of-
an í rniðjar hlíðar, og eru í pví
hjer og hvar belti af góðum bygg
inga- og girðinga-við. Austan við
fellið 13 mílur norður frá sögunar-
inylnunni kemur maður að Swan
Lake, pað er 4 mllur á lengd norð
ur. Rúma inílu Viorðvestan við pað,
byrjar Snake Lake, heldur mjótt
vatn, og liggur til norðvesturs, jeg
veit ekki hvað langt, sumir segja
10 mílur. Meðfram pvf eru skógi
vaxnar hlíðar báðum megin. Ur
pví rennnr dálftil lækjarspræna suð-
ur f Swan Lake og meðfram hon-
um er gott engi, en slitið sundur
JÓN ÓLAFSSON
L Ý((TN.
Svar frá stjórnarnefnd Lögbergs.
(Framh. frá nr. 25.)
Áður en vjer skiljumst við at-
riðið um samninga fjelags vors við
J. Ölafssou, viljum vjer geta pessr
að hann pegar í o-ktober byrjun
fór að reyna að setja fjelaginu stól-
inn fyrir dyrnar með pví, að heimta
hærra kaup en honum hafði verið
boðið á íslandi og hann komið
uppá. Og pegar pá fjelagið ekki var
reiðubúið að verða við kröfum hans,
ljet hann nefndina munnlega vita,
að ef hann gæti fengið sjer annan
starfa, sem borgaði sig betur, tæki
hann pví hvað sem fjelaginu liði.
Hann ljet í veðri vaka, að hann ætti
hjer um bil vísa einhverja ágæta
stöðu á íslandi, og yrði að skrifa
heim um pað tafarlaust. Ef pessi
staða byðist sjer, gæti hann ekki
neitað henni.—Nefndin fór pá að
hugsa um, hvernig bezt mætti ráða
fram úr pessu máli, og par eð reynzla
virtist vera komin fyrir pví, að
ekki blessaðist að J. Ól. væri við
ritstjórn og starf-nmsjóli o. s. frv.
jafnhliða, var álitið bezt að aðskilja
petta alveg, og að pá mundi mega
komast af með einn ritstjóra. Var
álitið, að hægt væri að hækka rit-
stjóra kaup e’ ritstjórí gæti tekið
að sjer meira verk. Nefndin bað
pví bæði Mr. Hjörleifsson óg Jón
Ólafsson á fundi 22. nóv. að gera
skrifleg tilboð um að taka að sjer
ritstjórn Lögbergs, og lagði Jón
Ól. fram á fundi 3. janúar tilboð
pað, sem pre'itað er hjer á eptir, en
Mr. Hjörleifsson gjörði ekkert tilboð,
efalaust af pvf, að hann ekki vildi
hlaupa í kapp við .1. Ólafsson, sem
pegar til stykkisins kom, áleit heppi
legra fyrir sig að vistast hjá fjelagi
voru en reiða sig á embættið á Is-
landi, er hann liafði talað svo drýg-
indalega um—náttúrlega til pessað
vjer glæptumst pví heldur á hon»
um og tilboði lians, pví embættið á
slandi var ekkert nema „humbug”
ig Ubluff”.
Tilboð .1. ÓI. hljóðar sem fylgir:
Þessi landspartur, sem jeg fór
yfir og hefi pegar lýst, er eptir pví
sem jeg kemst næst, allgott sýnis-
horn af svieðinu á milli Red Deer
og Saskatchewan-ánna, sem enn er
að mestu leyti óbyggt, að öðru
en pví, að meðfram Saakatchewan
eru meiri skógar, meira af stöðu-
vötnum lieldur en sunnar, fjöllineru
par vestan og lengra frá, landið ligg-
ur lægra yfir sjáfarmál, Edmonton
nálægt 1000 fetum lægra en Cal-
gnry. Þessi mismunur gerir pað að
verkum, »ð akuryrkju meðfram
Saskatchevan verður ekki eins mikil
hætta búin af ofpurkum og sumar-
frostum eins og sunnar. En hjarð-
lönd eru eitis góð í kring um Red
Deer.
Frostið sem kom f ágúst í fyrra
sumar skemmdi ekki til muna í kring
um Edtnonton. Við Red Deer
frusu allir garðar, hveiti og hafrar
skemmdist. Samt sá jeg hveiti par
ekki verra en svo, að vel hefði matt
brúka ti! útsæðis og mölunar, og
hefði gert 25 til 30 pund af mjöli
úr bushelinu.
Akuryrkju- og búskapar-ahöld
kosta f Calgary meira sein stendur.
Vagnar $70,00 til $110,00, plógur
$21 til $30, brúskplógur $34, herfi
$17 til $22, sláttuvjel og hrffa $100,
sjálfbimlarar $l8r>, aktýgi $33 til
^Winnip. Man-, desemb. 9. 1890.
Til Directors of the Lögberg
Prtg. & Publ. Co.
Herrar!
Þjer skoruðuð á mig á síðasta
fundi að láta brjeflega í ljósi, með
hverjum kjörum jeg væri viljugur
að hafa á hendi ritsljórn tlLög-
bergs” næsta ár. Samkvæmt pv£
skal jeg leyfa mjer að tjá yður að
kjör mín eru pessi:
1. að jeg megi vera óbundinn öðr-
um fyrirmælum um stefnu blaðs-
ins, en peiin sem skriflega verða
fastákveðin, áður en samningurinn
um ritstjórnina verður gerður við
mig, eða pvf jafnframt, svo að
engar breytingar eða nýjar tak-
markanir verði gerðar án mfns-
sampykkis á verksviði mínu ept-
ir að samningr er á kominn.
. að pað sje injer frjálst að rita
og ræða um hver pau mál, er
mjer pykir nokkru varða, á al-
mennuin mannfundum eða undir
nafni mínu f öðrum tímaritum,
blöðum eða ritgerðum, pó svo,
að jeg riti eigi fyrir borgun f
neitt annað blað íslenzkt, sem út
kemur hjer f landi.
I. að jeg megi fylgja peirri sömu
reglu sem hingað til hefir fylgt