Heimskringla - 19.08.1891, Blaðsíða 3

\
I>oiiiiiiioii of Canada.
AWsjarflir Dteypis fyrlr miljonir manna
20«,000.000 ekra
af hveiti- og beitilandi í Manitoba og Vestur Territónunum í Canada ókeypis fyrir
landnema Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarðvegur, nægfl af vatni og skógi
og meginhlutinn nálæg-t járnbrautum. Afrakstur hveitis af ekrunni 30 bush., ef
vel er umbúið.
I II I X II FRJOVSAJIA BELTI,
í Rauðár-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum, og umhverfisliggj-
andi sljettlendi, eru feikna miklir flákar af ágætasta akurlandi. engi og beitilandi
—hinn víðáttumesti fláki í heimi af lítt byggðu landi.
r r
Malm-nama land.
Duil siifúr, jáfn, kopar, salt, steinolía, o. s. frv. Ómældir flákar af kolanámalandi;
eldivHtur pví tryggður um allan aldur.
JÁMBRAVT FRÁ hafi til hafs.
Canada Kvrrahafs-járnbrautin i sambandi vií Grand Trunk og Inter-Colonial braut-
lrnar mvnda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhaf í Canada til
Kvrrahafs Sú braut liggnr um miðhlut frjóvsama beltmns eptir því enduongu og
um hina hrikalegu, tignarlegu fjftllaklasa, norður og vestur af Rfra-vatni og um'hÍL
nafnfrægu Klettafiðll Vesturheims.
Heilnæmt loptslag.
Loptsiagið í Manitoba og NorSvesturlandinu er viðurkennt hið heilnæmasta í
Ameríku Hreinviðri og purrviðri vetur og sumar; veturinn kaidur, en bjartur
og staðviðrasamur. Aidrei pokaogsúld, og aldrei feilibyljir eins ogsunnarí landinu.
SATIBA> I>SSTJORMX í CAXADA
gefur hverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur
iyrirfamilíu að sjá
1 (> O elirur al' 1 a n d i
alveg ókeypis Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu og yrki það.
Á pann hatt gefst hverjum manni kostur á að verða eigandi sinnar ábýlisjarðar og
sjálfstæður í efnalegu lilliti.
ÍSLEAZKAR X V I. K \ I) I R
Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú pegar stofnaðar í 6 stöðum.
Þeirra stærst er NÝJA ÍSLANlJ liggjandi 45—SOmílur norður frá Winnipeg, á
vestur strönd Winnipeg-vatns. Vestur frá Nýja Islandi, í 30—35 mílna fjarlægð
er ALPTA VATNS-NÝLBNNAN. báSum pessum nýlendum er mikið af ó-
numdu landi, o
hinna. AJíG---
VAT.LA-NÝLENDaJSZOO inuur i U'.» " im-. yt- .U 1 *íi,i,jirxT * -
LEND 4N um 20 mílur sivSurfráÞingvalla-nýlendu, ogALBE liTA-NÝLENDAN
um 70 mílur norður frá Caleary, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. I síðast-
töidu 3 nýlendunum er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í pessu efni getur hver sem vill fengið með pví að skrifa
um pað:
Thomas Bonnett
Eða
DOM. GOV'T. IMMIGRATION AGENT
11. l. Baldwinson, (íslenzkur umboðsmaður.)
DOM. GOV'T IMMIGRATION OFFICES.
- - - Caiiada.
W iimipeg:,
w,
LANDTwKlliO«n.
Allar sectionir með jafnri tölu, nema
mr 26 uetur hver familiu-faðir, eða
hver8 semSkomin er yfir 18 ár tekið upp
sem heimilisrjettarland og forkaupsrjett-
arlfm<L IXXIHTIJX.
Fvrir landinu mega menn skrifa sig á
peirri lundstofu. er nsst liggur landun,
sem tekið er. Svo getur og sa er nm»
vill land, gefið óðrum nmboð til pess aO
innrita sig, en til pess yertSur hann tyrs
a« fá leyfi annaðtveggja ínnanríkisstjor
ans í Ottawaeða Dominion Land-umdoðs-
mannsins i Winnipeg ÍIO Parfaðborua
fyrir eignarrjett á landi, en sje það tekið
áður, parf aö borga flOmeira.
SKVLDIUXAR.
Samkvæmt núgildandi helmilisrjett-
ar lögum geta menn uppfyllt skyldurnar
með prennu móti. , ,
1 Með 3 ára ábúð og yrkmg landslns,
má pá landnemi aldrei vera leugur ira
landinu, en 6 mánuði á hverju an.
2 Með pví að bua stoðugt í i ar mn
an 2 mílna frá landinu er Humið var.
og að búið sje á landinu í sæmilegu husi
um 3 mánutsi stööugt, eptir a* 2 ann eru
liðin og á*ur en beðið er um eignarrjett
Svo verður og lundnemi að plægja. a
fyrsta ári 10 ekrur, og á öðru 15 og a
prifija 15 ekrur, ennfremur að á^ oðru ari
sje sáð í 10 ekrur og á priðja ári í 25 ekrur.
3. Metf pví að búa hvar sem vill fyrstu
2 árin, en að plægja á landinu fyrsta ár-
ið 5 og annað árið 10 ekrur og pá að sa
í pær fyrstu 5 ekrurnar, ennfremur að
byggja pá sæmilegt íbúðarhús. Eptir að
2 ár eru pannig liðiu verður landnemi að
bvrja búskap á landinu ella fyrirgerir
hann rjetti sínum. Og fra þeim tima
veröur hann aö búa á landinu í paö niinsta
6 mánuði á hverju ári um priggja ara tima.
UB EKíXARRRJFF.
geta menn beðið hvern land-agent sem
er, og hvern þnnn untboðsmann, sem senn
ur er til að skoða urabætur a heimilisrjert
arlandi.
En sex mánvðum aður er, larnlnem
biður um eigwirrjett, verður hann að knnii-
geraþað Dominion Land-umooösmanmn-
um.
L EIDBEIXIXGA IJMBOD
eru í Winnipeg, að Moosomin og Qu’Ap-
pelle vagnstfiðvum. Á öllum pessurn
stöðum fá innflytjendur áreiðanlegr leið-
beining í hverju sem er og alla aðstotf
og hjálp ókeypis.
SEIXXl IIEIMILIHRJETT
getur hver sá fengiö, er hefur fengiö eign-
arrjett fyrir landi sínu, eða skýrteini frá
umboðsmanninum um að hann hafi att að
fá hann fyrir júnímdnaðar byrjun 1887.
Um upplýsingar áhrærandi land stjórn-
arinnar, liggjandi milli austurlandamæra
Manitoba fylkis að austan og Klettafjalla
að vestan, skyldu menn snúa sjer til
A. H. BEROESS.
Deputy Minister of the Interior.
BEATTt’S TOtJB OP THE WOBLD. 'W
Ex-Mayor Daniel F. Beatty, of Beatty’a
Celebrated Organs and Pianos, Washington,
New Jersey, has returned home from an ex-
tended tour of the world. Read his adver-
tisement in this paper and send for catalogue.
BEATTY
Dear 81r:—We
returued home
April #, 1890,
from a toar
iroand the
world, Tialtlnc
Europo, Aaia,
(Holy I.and), In-
dla, Ceylon, Af-
rica (Rgypti, Oce-
unicu, (lslaadof
the Seas,) and
AVeetern Amerl-
ca. Yet In all
our greatj ourney
of 36,974 mllee,
we do not remera-
ber of hearing a
planoor an organ
■weeter ln tone
t h a n Bentty’*.
For we belteve
we have the
Trom . Photo.r.ph t.k.n ln Londotl,
Englnnd, 18ií. m.d..T.n,
price. >ow to prove to you that thla statement ls
absolutely true, we would llke for any reader of thi i
paper to order one of our matchleM organa or planoa
and we will off«r you a graat bargaln. Partlculara Free.
Satlafaction OUaRanteíD or money promptly re-
fnnded at any tlme withln three(3) yeara, with lntereat
«t6percent. oneitherPiano or Organ, fully warranted
ten years. 1870 we left home apenniless plowboy:
to-day we have nearly one hundred thousand oi
Beatty’s organs and pianos in use all over the
^orld. If they were not good, we could not have
eold so raany. Could wo f No, certainly not.
Each and every instruraent is fully warranted for
ten years, to be manufactured from the best
material market affords, or ready money c
EX-MAYOR DANIEL T. BKATTY.
nfl 1 11 A rhurch* and F
ORGANSí^H’™
w Beautiful Wedding, Bir
or Holiday Preser
Free. Addr
Hon. Daniel F. Beatty,Washington, New Jers<
Ferpi & C«.
Bækur á ensku og íslenzku; Islenzk-
ar sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust í
borgiuni. Fatasnið á öllum stærðum.
Fergnson A < «. Maln St..
TintH, •
Man.
HÚ8BÚNAÐARSALI
Market St. - - - - Winnípeg-
Selur langtum ódýrara en nokkur ann-
ar í öllu Norftvesturlandinu. Hann hef-
ur óendanlega mikið af ruggustólum af
öllnm terundum, einnig fjarska fallega
muni fyrir s t á s s t o f u r .
C. H. WILSOX.
HEIMSKRIXRLA. WIXXIPEO 7IAX.. 1». APGIST 1891.
Samkvœmt pessari grein segir J. P.
S. að lög hafi verið brotin á einum fje-
lagsmanni. En eins og 5. grein laganna
og með því f>etta var vitanlegt bók-
færanda (M. P.), f>á er petta fölsun.
Þeir Merðirnir segja, að f>að
sem jeg 4lf>vætti um heimsending
Lögbergs í fyrra” sje ekki svara
vert. Þó pykir þeim f>að f>ess vert
að gera sig sjálfa berlega enn á ný
að áþreifanlegum lygurum út af
f>ví efni. Þeir segja nú, að f> á hafi
verið búið að fela m j e r útsending
Lögbergs. Þetta vita nú helzt til
margir að er vandræða-lygi. Jeg
tók við umsjón á útsendingunni 17.
júní. Aðor hafði jeg ekkert með
hana að sýsla, nema ef telja skyldi
að jeg eitthvað tvisvar, f>risvar
hjálpaði til að brjóta blaðið. Bæði
vita f>etta allir, sem nokkur við-
skipti áttu við blaðið, svo er J>að
áður játað af Mörðunum sjálfum í
fyrri greinum peirra, að petta var
í tíð W. H. Paulsonar, og loks ber
Lögberg sjálft vitni pess, með aug-
lýsingu í blaðinu. Og í síðasta
lagi slæst lygin svo hraparlega um
hálsinn á peim, að peir bera óvart
sannleikanum vitni fám línum síðar.
Þeir segja svo: (4En hvað snertir,
að ekki hafi verið nóg til í sjóði til
að kaupa frímerki á pessa sending,
þá má vel vera að svo hafi verið”.
Setjum nú svo, að jeg hefði átt að
sjá um útsendinguna (sem alls ekki
var J>á), átti jeg pá, sem var svik-
inn urn laun mín og fekk ekki einu
sinni þau útborguð, par á ofan að
leggja blaðinu til frímerki? Eða
átti jeg að senda pað ófrímerkt?
Svona flækist lygin eins og
snara um hálsinn á peim.
(Niðurl. næst.)
Jón ólafsson.
LÖOBERO, illkvitna og óvin-
soela blaðið, er berja pað inn i
fólk, að allir þeir sem umgangast
Mr. Jón Ólafsson eins og góðan
dreng, sje óvitur skríll. Sjerstak-
lega rnun þessuillkvitnisskeytibeint
til þeirra manna, sem nokkuð eru
viðriðnir hið nýja blað, er Mr. Ól-
afsson verður ritstjóri við.
t>að sjá nú allir heilvita menn,
hvað pessar Lögb. slettur og dylgj-
ur, til þessara manna, hafa við að
styðjast. Af pví Lögbergingar bæði
hræðast og hata Jón Ólafsson, pá
finnst þeirn eins og sjálfsagt að
berja alla hina brígzlutn, sem hafa
aðra skoðun á J. Ól. en þeir. t>ó
þessir menn breyti eptir því 'sem
þeir vita rjettast og bezt og sjeu
ærlegir menn, það hefur ekkert
gildi og finnur enga uáð í augum
Lögberginga spekinganna. Og eng-
inn þessara manna hefur nokkurn-
tíma nokkurn hlut gert Lögb. til
miska, og þó geta þeir ekki látið þá
í friði, heldur eru eins og kerling-
ar, sem ganga með slefsögur manna
á rnilli, að slangra og slaga með
glúffum og dylgjum: ((t>etta er
sagt”, ((þetta er haft á orði”, og svo
lúta sögurnar optast að því, þá þær
loksins fá að sjást í fullri mynd,
hvað þessi er heimskur, þessi og
þessi er af skrilnum. En þetta er
þá (heiðvirður maður, sem hvorki
kann að hræsna nje smjaðra.
Kr. Stefánsson.
Fjallkonan, útbreiddasta blaðið á
siandi, kostar petta árí Ameríku að eins
! dollar, ef andvirðits er greitt fyrir ágúst
mánaðar lok, ella $1,25, eíns ogáður hefir
ærið auglýst. Nýtt blað, Laiulnem-
inn, fylgir nú Fjallkonunni ókeypis til
tilra kaupenda; pað blaS flytur frjettir trá
tslendingum iCanadaog fjallar eingöngu
jm málefni peirra; kemur fyrst um sinn
it annanhvern mánuð, en verður stækk-
•tó, ef pað fær góðar viðtökur.
Aðal útsöluma'Sur i Winnipeg,
Chr. ólafsson. 575 Main Str.
NTWTT EIT;
SVÍVIRDING EYÐILEGGINGAR-
INNAR, eptir Eirík frd Brúnum, fæst á
afgreiðslustofu Hkr. og kostar 25 cents.
Unl'ocks all ths elogged avenues of the
Bowels, Kidneys ánd Livep, carrying
off graduuHy without wcakeuing the sys-
tem, nll tho impurities and foul humors
of the seoretions; at the same time COF-
reeting Aeidity of ths Stomaeh,
luringr Biliousness, Dyspepsia,
headaehes, Dizziness, Heartburn,
Constipation, Dryness of the Skin,
Dropsy, Bimness cf Vision, Jaun-
dice, Salt Rheum, Ervsipelas, Scro-
fula, Fluttering of the Heart, Nep-
vousness, and General Debility ;all
these and many other similar Complaints
yield to tho hanpy influeiiceof BURDOCK
BLOOD EITTEL3.
For Sc.'.e lg c.ll Sealcrs,
T.MILBURN & CO., Proprietors, Toronto.
SVAR
Til J. P. Skjöld.
í 14. og 15. nr. Lögbergs p. á. stend-
ur fjarska löng frjetta-grein frá Hallson
eptir J. P. Skjöld. Höfundurinn hefur
auðsjáanlega kennt í brjósti um þennan
einhvern hinn fyrsta sögulegan land-
náms stað íslendinga S Pembina Co.
Höfundurinn hefur auðsjáanlega
tekið á þeim lipurleik, sem honum er
svo eiginlegur pegar Jiann setti saman
pessa frjettagrein sem hann kallar hrær-
ing (sjá gr. hans í Lögb.)
Dagurinn sem einmitt átti við svona
háfleygt tækifæri, er ekki neinn smá-há-
tíðisdagur fyrir „narra” pessa lands. Það
hefur pótt eiga svo vel vits petta tæki-
færi atS velja daginn sem bezt, og það
hefur ekki mistekist. Dagurinn er 1.
april, sem er vanalega kallaður hjer í
landi „allra-narra-dagur” (Allfools day)-
Höfundurinn spænir í sig svo mik-
ið af andlegum „pjetta” (sjá grein hans
í Lögb.), pangað til hann er búinn að
fá svo mikið andans afl, að hann gríp-
ur upp hina helztu sögulegu og ósögu-
legu viðburði hjer frá Hallson, og send-
ir þeim alla leið norðnr í „pjóðmenn-
ingar-samsteypu” Lögbergs.
Þótt að Samson sterki sje orðinn
heimsfrægur fyrir hreysti sína, hefði
hann aldrei getað orkað slíkum tilprif-
um. En menn eru nú hættir við að Ieggja
hár sitt til grundvallar fyrir hreysti sinni,
eins og Samson sterki gerði, enda væri
paS ekki hentugt nú á tímum, pví karl-
menn eru vitiast hvar í hinum menntaða
heimi hættir við að brúka mikið hár,
svo á pessu er hægt að sjá, að J. P. S.
hefur mikla andlega yfirburði fram yfir
pað, sem Samson sterki hafði.
J. P. S. sýnir í grein sinni, að hann
hefur veri* framar öllum vonum ókunn-
ugur pví efni, sem hann tók sjer í fang
að rita um, pví engum, sem þekkir J. P.
S. vel, myndi detta í hug a* J. P. S. vœri
svo illgjarn, að hann af slæmum hug til
hins lang-mesta og fjelagslegasta fyrir-
tækis Hallson-búa, ekki hefði getað
unnt pví sannmælis. Nei, slíkt dettur
sjálfsagt ekki neinum í hug. Höf. hef-
ur að eins vantað meiri upplýsingar í
rnálinu, áður en hann lagði af statS, atS
gera pað að opinberu blaða máli.
Það eru að eins örfá feil í Þessari
grein, sem tími er tii að leiðrjetta nú í
petta sinn.
HitSfyrstaer viðvíkjandi styrk þeim,
er Hallsons kvennfjelág lagði til Fjelags-
húss byggingarinnar í Hallson bæði petta
ár ognæstliðið ár.
J. P. 8. segir, að viðbót vitS pá $50
sem kvennfjelagið upphaflega lagði til,
hafi pað lagt til $25. sem hafi verið hreinn
ágóði af þeirri fyrri samkomu sem kvenn-
fjelagið hjelt í samkomuhúsinu, og enn
fremur $10 af ágóðanum af seinni sam-
komunni. Samtals segir höf. að styrkur-
inn frá kv.fjei. hafi verið $85.
En sannleikurinn er, að íviðbót við
pá $50 sem kvennfjel. upphaflega lagði
til, bætti pað við $28 sem var hreinn á-
góði af fyrri samkomu pess og par næst
$15 löngu áður en pað hjelt hina seinni
samkomu sína, og seinast lagði pað til
$7 af ágóðanumaf hinni seinni samkomu.
Samtals $100 sem kvennfjelagið hefur
lagt til Hallson-samkomuhúss. Og par
að auki lánaði kvennfjelagið $13 til
hússins.
Þannig hefur J. P. S. annaðhvort
viljandi etSa óviljandi dregið af heiðri
peim, er kvennfjelagið átti skilið fyrir
dugnaö pann er pað sýndi í framkomu
sinni í þessum fjelagsmálum.
Annað atritsiö er eignarrjettur hlut-
aöeiganda hússins.
J. P. Skjöld þykir hann vera nokk-
uð á reyki. En eignarrjettur hlutaðeig-
enda er eins góður eins og hlutaðeig-
endur hafa kært sig um að þessu, að
undanskildum J. P. S. Hann er vitaskuld
fjarska óánægður með allt fyrirkomu-
lagið gagnvart eignarrjetti samkomuhúss-
ins; en honum *il armreðu hafa hlutað-
eigendur ekkert farið eptir haus höfði
með pað.
Sem við er að búast, er J. P. S.
fjarska óánægður metS lög fjelagsins, af
pví þau eru ekki sniðin eptir hans höfði,
pau hafa ekki vaxið upp í skjóli við
Skjöldinn. Þau bera ekki neiun pann
blæ með sjer að Skjöldurinn hafi hlúað
að peim. Til sýnis kemur J. P. S. með
5. grein af fjelagslögunum, svo menn
geti sjeð atS hann hefur svo sem kynnt
sjer þau. Hún hljóðar pannig hjá hon-
um:
„Samþykkt að peir sem leggja til
húsbyggingarinnar, fái að halda parhvers
konar samkomur, sem peim póknast, án
eudnrgjalds til hússins”.
var sampykkt á fundi 22. marz 1890 og
stendur skrifuð og er gildandi enn sem
komið er, pá hljóðar hún þannig:
„Sampykkt að peir, sem leggja til
húsbyggingarinnar fái að halda par hvers
konar óarðberandi samkomu sem peim
póknast án endurgjalds til hússins.
Allir geta sjeð, sem hafa dálítið af
heilbrigðri, skynsemi, að pa« er ekki al-
veg pað sama ati lána húsið út fyrir hvers
konar samkomu sem er, án endurgjalds,
eða lána það að eins frítt fyrir óarðber-
andi samkomur.
] Framh.
PÓLSKT BLÓD.
(Þýzk-pólsk saga þýild).
Drengurinn hló við.
.Jadwiga? Hún hefur bara verið
hjá honum litla hróðiir mínum síð-
an hún mamma mín dó. Jadwiga
hefur bara mátt kissa á höndina á
pabba, en hún hefur hvergi nærri
verið i eins fallegum fötum og hún
mamma. Ja, ef þú hefðir bara
fengið að sjá hana mömmu, hún
leit út öldungis eins og drottning-
arnar I myndabókunum mínum------
Og allir kölluðu hana ((lifdar” náð,
og alltaf voru fjórir hvítir hestar
fyrir vagninum hennar—’.
Dynar greifi hafði beygt höfuðið á
bringu sína og fór að hugsa um
eitt og annað, sem staðið hafði í
seinustu blöðunum og af orðum
barnsins fann hann eins og hugboð
sitt væri staðfest.
Hann fór þegar að unna Janek
eins og hann væri sonur hans, hanti
tók hann upp á arm sjer og kyssti
litla andlitið föla.
(Faðir þinn hefur farið burt í
langa ferð’ sagði hann. (t>ú átt nú
að vera hjerna hjá okkur á meðan,
þangað til hann kemur aptur og
kalla mig pabba þinn. Viltu það
Janek?
Vesalings barnsaugun litlu fyllt-
ust tárum og með skjálfandi vör-
um fór drengurinn að kalla á föður
sinn, sem nú var farinn burtu. En
síðar tók hann handleggjunum um
hálsinn á greifanum fast og lengi og
sagði: (Ó, blessaður, láttu hann
koma fljótt aptur, og á meðan skal
Janek litli verasvodæmalaust stillt-
ur og góður, aldrei Ólátast og ald-
rei gera neitt ljótt’.
Eptir nokkrar klukkustundir var
öll sorg gleymd og litli drengurinn
ókunni Ijek sjer í Kringum greif-
ann og kallaði hann á hverri stundu
((pabba” sinn eins og liann hefði
gert svo alla sína æfi.
Þannig varð Dynar greifi byl-
haustnóttina fósturfaðir litla drengs-
ins pólska. En að hann hefði tekið
Janek sjer í sonarstað, vissi enginn
nema uppreistarmaðurinn |og guð
almáttugur, en engin lifandi sál f
Proczna-höllinni.
Tveim dögum eptir hríðar-bylinn
höfðu þeir setið saman Dynar greifi
og pólski maðurinn og hresst sig á
vínflösku undir burtför pólska manns
ins, því hann ætlaði á stað klukkan
tiu um kvöldið.
Faðir Janeks studdi fallegu að-
almanns-höndinni sinni á kristalls-
glasið rauða og saup þegjandi úr
því burgundar-vínið forna.
Allt í einu hóf hann augu sín og
skarpleita andlitið föla horfði beint
í augu greifans og sagði:
(t>að er undir guði einum kornið,
hvort jeg nokkru sinni get snúið
aplur og stigið fæti á föðurland
mitt, til þess að reyna til að endur-
gjaldayður Dynar greifi, allaryðar
velgjörði og alla yðar góðsemi við
mig, en jeg bið yður einungis á þess
ari stund að taka við mínu hjartan-
legasta þakklæti fyrir allt og allt;
munið eptir því, að á hinininum
uppi eru eng-lar til, sem skrá hvert
einasta góðvek, sem unnið er hjerá
jörðu niðri. Að þjer hafið ekki veitt
neinum vesaling hjálp, hafið þjer
þegar reynt og sannprófað að fullu.
Drátt fyrir alla þá eymd og volæði,
sem jeg nú kem fram fyrir yður á
eptir flóttan og hriðarbyliun hjerna
um nóttina’.
Og s/o brann eldur úr augum
honum, þegar hann bætti við:
(Jeg er villidýr, sem blóðhundarn-
ir hafa rekið yfir lande.mærin. £>»ð
tekur til hjarta míns, þegar föður-
land mitt er fótum troðið og smán-
að á all&n hátt. Þess vegna vilja
menn binda og gera óskaðvæna
þessar afarmiklu hendur. Þess
vegna drap jeg hug í hjarta mjer
og vogaði að leita undir leifum Oes-
tralenku að hinu forna purpurafati
Póllands. Þess vegna fer jeg nú
landflótta eins og glæpaniaður. Þjer
eruð þýzkur greifi. Dess vegna
getið þjer ekki skilið allar þær
kvalir, sem hver Pólverji verður að
þola, þegar hann hugsar um týnt
frelsi Póllands. En hafðu bara þol-
inmæði, mitt elskaða elskaða Pól-
land, þolinmæði þangað til hin
usgu hjón þess vaxa upp og það
veit, að það er nógu sterkt til að
kasta af sjer skömminni' og asna-
okinu!
Hvað er landflótti og hvað er
dauðinn sjálfur, þegar maður veit,
að allt þetta böl er fyrir þig.
Hvað gerir það til, þó jeg fari
landflótta, fótgangandi, land úr
landi?
Hvað gerir það til, þegar jegveit
að heilagt band bindur mig alla æfi
við þig, föðurlandið mitt!
Eitt skipti á jeg að koma heim til
þín, eitt skipti á jeg eptir að koma
heim til þín og hvíla mín lúin bein
í faðmi þínum, af því jeg er sonur
hinnar frjálsu konungsdóttur, Niech
Lvl Polcka’.
Uppreistarmaðurinn hafði stokkið
upp af stólnum, sjúkdómshiti brann
á kinnum hans og úr svörtu augun-
um hans brann eldur, þegar hann
hóf vingiasið sitt oghrópaði: Niech
Zyje Polska.
Dynar greifi hafði líka hafið glas
sitt í hugsunarleysi, hrifin til þess
af ofsa-ofstæki hins pólska uppreist-
armanns, og þó var það ekki í sam-
ræmi við hana, heldur einungis af
kurteisi. Ljóshærða höfuðið hans
með látlausum og kyrrum andlits-
dráttum var líka hrein og bein mót-
setning við hinn brennandi eld, sem
skein á hverju augnabliki úr augum
og andlitsdráttum pólska uppreist-
mannsins.
Annað hlóðið var alveg pólskt og
hitt alveg þýzkt.
(Hvert ætlið þjer nú að fara?’
spurði greifinn pólska uppreistar-
manninn, sem tók hendur greifans,
þrýsti þeim að munni sjer hvað ept-
ir annað, ljet síðan fallast aptur á
bak í hægindastólinn og greip hönd
unum fyrir andlit sjer.
(Jeg hafði hugsað mjer að byrja
að hafa ofanaf fyrir mjer í ParL’.
(Ætlið þjer lika að taka með yð-
ur litla drenginnyðar út í alla þessa
óvissu og þetta stefnulausa líf?’
Pólski maðurinn stundi þungt og
alvarlega.
(Ja, bara jeg gæti búið honum
vísari vist en að volkast með mjer
ofan á bylgjum örlaga minna. Ja,
þá fyrst gæti jeg um frjálst höfuð
strokið. Allt sem jeg lief eískað
og allt sem hjá mjer hefur verið,
hefur einhver snöggur og óskiljan-
legur örlagavindur hrifið burtu frá
mjer, og seinast hann Stefán litla
son minn’.
Og um leið hrundu þung og
hörmug tár niður eptir kinnum
pólska mannsins.
Þá hóf Dynar greifi allt í einu
augu sín, eins og hann hefði tekið
einhvern fastan ásetning og sagði
við pólska manninn: (Gefið þjer
mjer hann Janek’ sagði hann stutt
og alvarlega. (.Jeg ætla að taka
hann mjer í sonar stað’.
Pólski maðurinn stökk upp og
horfði nærri því trylltum augum í
andlit greifanum.
(Gera hann að syni yðar?’ hróp-
aði hann, eins og í leiðslu.
(Forlögin hafa neitað mjer sonar’,
sagði Dynar greifi í lágum hljóðum.
(Konan mín er dáin lika og allir
sem þekktu hana og vita, hve hjart-
anlega jeg unni henni, vita það
ltka, að jeg aldrei giptisr aptur.
Þrátt fyrir það langar mig til að
eignast erfingja að nafni mínu. |Ja-
nek hefur unnið hjarta mitt og mjer
þykir verulega vænt um drenginn
Hann á einhvern tíma að erfa mig
með henni dóttur minni. Það er
nóg handa tveimur.
Framh.