Heimskringla - 10.02.1892, Blaðsíða 1

Heimskringla - 10.02.1892, Blaðsíða 1
C. W. GIRDLESTONE, FIRE AND MARINEINSURANGE. STOFNSETT 1779. Guardian of England, HöfuPtaóll.$37,000,000 City of London, London, Eng., höfuðstóll. .$10,000,000 North-weat Fire ínsurance Co., höfuðstóll. .$ 500,000 Insurance Cc>. of N. Ainer., Philadelphia, U.S. $ 8,700,000 ADAL UMBOD FYRIR MANITOBA, NORTH WEST TERRITORY OC BRITISH COLUMBIA. SKRIFSTOFA 375 OC 377 MAIN STREET, - - - WINMIPEC- FRJETTIR. UTLONÐ. Almennar pingkosningar er gert ráð fyrir að fari fram á Englandi snemma næstk. sumar, pó pingæfin sje ekki útrunnin fyrr en 1893. Sal- isbury iiefur komist að pví, að aldan sje að risa gegn honum hcercetna í landinu, og að pess fyrr sem hann uppleysir pingið, pess meiri von sje um sigur í sókninni. Er svo að sjá, sein kosningasóknin sje nú peg- ar byrjuð. Salisbury flutti ræðu í Exter í vikunni er leið. í áheyrn 10,000 manns, og sýndi hvað stjórn sín hafði gert, og hvað hún ætlaði sjer að gera framvegis. Um írlands máltalaði hann eigi all lltið, og pólti farast miður heppilega. Fánm dög- um síðar (hinn 5. p. m.), kom út fyrstaritgerðin utn pólitiska ástandið, eptir Gladstone, og umpað sem hann álítur að nú purfi að vera efst á dag skrá liberala flokksins, en pað er að rjetta leiguliðnum ísveitunum hjálp- arhönd til að eignast ábýlisjarðinar, og að vernda verkamannalýðitin fyr- ir yfirgangi klerka, auðkýfinga og stórbænda. ^r Morrell McKenzie, hinn víð- frægi læknir í London, ljezt par hinn 3. p. m. Hann var fæddur að Ley- tonstone í Essex á Englandi áríð 1837 og nam læknisfræði í London, Par- is og Vínarborg. Hann lagði sig einkttm eptir að lækna allskonar hálsmein, og er viðurkenndur fyrir- myndar læknir í peirri grein. Ein afbókumhans um pess konar sjúk- dóma, er brúkuð sem kennslubók á læknaskólum, bæði á Frakklandi og Þýzkalandi. Konuefni er fundið fyrir George prinz af Wales. Það er Margrjet frænka hans, systir Vilhjálrns Þýzka- lands keisara. Keisarinn er hæzt á- nægður með fyrirhugaðann ráðahag. Nokkrir anarkistar hafa nýlega verið teknir fastir á Englandi, og er ætlað að peir sjeu að færa pangað höfuðból sitt frá Svisslandi. Eink- um er sú skoðun ríkjandi á Rúss- landi og Þýzkalandi. Brjef frá Emin Pasha, er nýkomið til London, og er í pví voðalegar sögur um prælaverzlunina. Aákveðnu svæði á ferð sinni, kveðst h'ann hafa fundið 51 líkama dauðra præla, er látizt höfðu meðfram veginutn á rekstrinum til strandar, og 39 líkami svertingja er drepnir höfðu verið á ferðinni; höfuð peirra moluð með klumbum. Hann getur á að I pví hjeraði hafi Q200 manns verið tekn- ir og seldir síðastl. sumar.—Hann getur og um ógurlegan jarðskjálfta par í sumar er leið. Rússakeisari ætlar, að sögn, að taka frá bændum Rússlands aptur pað litla frjálsræði er faðir hans gaf peim fyrir 30 árum. Hann ætlar sjer að binda pá á sömu klafana, og peir voru bundir á fyrir panndag, af pví núverandi fyrirkomulag pykir gefast illa. Fyrirkomulagið sem hann hugsar sjer, er petta: Hverjum ein- stökutn bónda verður úthlutað ákveð- ið svæði af landi innan takmarka peirra sveitar, sem hann býr í. Meira land fær hann aldrei, og út yfir tak- mörk sveitarinnar má hann ekki heldur er hann skyldugur til að sitjaá sínum ákveðna landskekkli og rækta hann eins og hann getur. Ekki svo að segja, að hann sje pó sjálfráður hvernig hatin meðhöndlar afurð landsins. Hann ræður ekki yfir eyrisvirði af pví er ltann fram- leiðir. En embættismenn stjórnar- innar taka kornið, setja priðjung pess í kornhlöðu sveitarinnar, og úr henni er svo hverjutn einum útbýtt að pörfum, til að draga fram lífið, ann- an priðjunginn tekur stjórnin og setur til að mæta skuldum sveitar- innar, og pann priðjunginn, sem pá er eptir, tekur hún upp í skatt! Þessa apturfengnu ‘stjórnar bót” á fyrst að reyna í 2 sveitum, Samara og SaratofE, og reynist hún vel par, verður hún tafarlaust gerð almenn um allt Rússland. Hjeraðshöfðing- unum er falið á hendur að sjá um pessar framkvæmdir, og par peir eru allir aðalsmenn er gjarnan vilja ná slnuni gömlu tökum á bættdalýðnutn, pá má ganga að pví vísu, að peir segi petta fyrirkomulag affarasælast. Demókratar á pjóðpingi hafa af ráðið að vega ekki að McKinley- tolllögunum í heild sinni, heldur taka pan fyrir og tæta sundur eitt og eitt atriði f senn. Með pessu móti, ætla peir að tneira verði ágengt, heldur en tneð viðtekt mótsett laga- frutuvarps, er ekki fengist sampykkt í efri deild, par sem republíkar eru í tneiri hluta. Fyrsta atriði McKin- ley laganna, sem sundur á að tæta, er pað, er hljóða um ullartollinn. Herbúnaður Bandaríkja og annar slíkur kostnaður, sem stafaði af pappírs-orustunni við Chili, kostaði nokkuð yfir $2 milj., segir St. Raul “Globe.” Auk pess er búizt við, að verzlunarviðskiptum pjóðantla, sje um leið lokið um fleiri ár. Vitaskuld voru pau ekki mikil, um $7 milj. síðastl. ár, en á miklu framfara stígi. “Pat” Egan er kostbær embættis- ntaður. Hinn ttafnkunni Pinkertons njósn- armannaflokkur á að fá ráðningu á yfirstandandi pjóðpingi, ef nokkur tök eruá. Þaðeru ‘Farmers Alliance” menn, er vilja sundra peitn flokki, og eru að sögn, tilbúnirað sanna marga hroða-sögu um pann flokk. Pinker- tons njósnara flokkurinn samanstend- ua af 30,000 manns, og er skipt í deildir um öll ríkin. Flokkurinn er æfður í vopnaburði, og ætíð tilbúinn í stríð, er kall kemur frá formönnun- um. “Alliance”-menn segja, að pessi hálfgerði herflokkur, sje eiginlega eign auðmannanna, að Pinkertons menn vinni aldrei fyrir aðra en pá, sem geti borgað ríflega fyrir verk- ið, að peir sjeu til í allt fyrir pen- inga, og að reynslan ltafi sýnt, að ef eitthvað ber út af, skjóta pessir skálkar hvern sem fyrir verður, en fyrir samtök flokksins komist aldrei upp hver valdur er að víginu.—Það er álítið að pjóðping geti engu á- orkað í að rannsaka petta mál, að pað sje ríkisstjórnanna einna. Nokkrir stæstu eigendur tóvinnu °g klæðagerðar verkstæða í austur- ríkjunum, hafa sent bænarskrá til pjóðpings um að lækka, og helzt að afnema ullartollinn. Manntalsskýrslur Bandaríkja sýna að embættismenn pjóðstjórnarinnar eru samtals 150,000. í Minnesota er almennt talað um, að fá ríkisstjórnarstyrk til ötullar framsókttar í pví að rækta sykurbet- ur, og til að koma upp verkstæði til betu-sykurgerðar Tillaga um petta var feld á ríkispinginu í fyrra, en nú er vænt eptir að hún gangi í gegn. Trúin á komu Messíasar og evði- legging hvítra manna í Ameríku, viðhelzt enn meðal Indíana í Indíana territóríum, suður af Kansas, en engin ástæða til að óttastsama æð ið og í fyrra. Bandaríkjatnenn hafa selt Cuba- búum sjöfelt meira hveitimjöl á síSastl. mánuði, heldur en á sama tíma í fyrra. Er petta pakkað hin- um nýju verzlunarsamningnm. Hinrt 4. p. m. voru Bahama-eyj- arnar (brezku) tengdar Floridaskag- anum, og útheiminum, með tele— graph-præði, og var par mikið um dýrðir útaf pví. Hin sameinaða nefnd Bandaríkja og Breta til að ræða um Berings sunds prætuna, tekur til starfa í Washitigton pessa dagana. Gjafir til nauðstaddra áRússlandi, í Bandaríkjum, safnast í hauga hjá forstöðunefndinni í New York. Það er kvenn-vikingurinn, Clara Barton, og “Rauða Kross” fjel. hennar, er mest og bezt gengur fram í að skora á almenning að gefa. Jarðhristingur gerði vart við sig í Omaha, Nebraska, aðfaranótt hins 4. p. m. Formenn Louisiana Lotterí fjel- agsins, hafa auglýst, að fjelagið ætli sjer ekki að biðja um endurnýað leyfi, en að pað verði uppleyst árið 1894, pegar núgildandi leyfi pess rennur út. Fratnúrskarandi auðug s'lfurnáma er nýfundin í Colorado-ríkinu. Hinn 3. p. m. gekk pað boð út frá Harrison forseta, að nýr verzlun- arsamnittgur við Þýzkaland. væri í gildi. Framvegis fá blaðamenn að vera viðstaddir, er maður verður tekin af tneð rafurtnagni, i New York ríki. Governorinn staðfesti lög uin pað efni 4. p. m. Um 30 manns týndu lífi við hót- els-bruna i NewYork 7. p. m. Sambandsstjórnar tekjurnar í síð- astl. ján.mán. voru samtals $2.963, 972, en útgjöldin samtals $5.217, 925. Tekjuhallinn er pess vegna rúmlega $2J milj., er kemur til af pví, að fyrsta dag mánaðarins var greiddur helmingur árstillagsins til fylkjanna 1 sambandinu og sem nam um pað peirri upphæð, sem tekjuhallinn sýnir. Yið lok janúar (7. máttaðarins í fjárhagsárinu) var afgangurinn samt sem áður eptir 7 tnánaða tímabilið $648,126. Fullyrt er, að Ernest Pakand, hægrihandamaður MercierJ við fjár- útvegur, sje alfluttur úr Quebec til New York, og að hann sje að selja allar eignir sínar { Quebec til pess stjórnin ekki geti klófest pær og svipt hann eignarrjettinum. uGlobe” í Toronto segir Sir Ad- olphe Caron, hinn nýja póstmála- stjóra sekan i að liafa pegið fje hjá McGrevy og sem hann hafi vitað að var rangfengið. Blaðið ber og hið sama á Turte, er orsök varð í hruni Sir Hectors, ogheimtar að pessi mál sjeu rannsökuð. Gamli Alex. McKenzie, fyrver- andi stjórnarformaður, datt á götu í Toronto um dagintt og meiddist mjög. Hann hefur um mörg ár verið mjög hrumur og er pví óttast, að fall petta verði banamein hans. Advertising. ■ffiljir pú augl. eitthvivS, einhversstaðar, ' einhverntíma, skrifaSu til GEO. P. Ro- WELL & Co., nr. lo Spruce St. New Yo rk. Hver sem þarf upplýsingar um að aug- lýsa, fái sjer eintak „Book for adverti- sers, 368 bls., ogkostar einn dollar. Hefur inni að halda útdrátt úr American News Paper Directory af helztu blöðum; gefur kaupenda fjölda og upplýsingar um verð á augl. o. fl., hvernig að auglýsa. Skriflð til: ItOWELL ADVERTISING BU- REAtT, 10 Spruce St., N. Y. FRJETTA-KAFLAR úr BYGQDUMISLENDINGA. GIMLI, MAN. 1. febr. 1891. frost- snjór til Tíðih er góð, hægviðri og lítið pví nær hálfan mánuð, nokkur, pó ekki ferðum manna fyrirstöðu. Heilsufar manna allgott, nema pað sem Influenzan hefur verið að húsvitja á stöku stöðum; en hún fer með engum rosta nje yfirgangi; hún er meinleysis-grey. Aldrei ber hún að dyrum, heldur fer inn óboðin, aflýkur erindum hóglátlega, fer svo aptur, enga ögn missátt við neinn. Samkomur hafa verið langtum færri nú en síðastliðinn vetur, og er pað engum ytri áhrifutn að kenna eða pakka, heldur mun pað vera af peim orsökuin, að Kvennfjelagið hjer á Gimli, er undanfarið ltefur staðið fyrir öllum slíkum gleðisam- komum, parf langtum minna á pen- ingutn að halda nú, heldur en t. d. siðastl. vetur, meðan pað stóð í að hafa saman fje tilborgunar hinu fyr- irhugaða safnaðar-orgeli, er pví tókst svo greiðlega, að í vor, pegar allar samkomitrnar voru utn garð gengnar, stóð eptir af upphæðinni $1.25, ekki meira en svo sem svar- aði pvi, er fjenast við eina satn- komu. Var svo samkoma haldin ntilli jóla og nj'árs—sú eina, er kvenn- fjelagið hefur komið á pennan vet- ur. Fyrst var hlutaveita og að hentti afstaðinni, eða pegar menn voru búnir að fá nóg af pví að reyna lukkuna sína, var leikið uTil ræðið”—pýzkur eðarússneskur leik- ur; pólti hann purr í sjálfu sjer, en aptur urðuvel framborinn, og var pað viA rjett lýsing að mestu. Ann- ars virðist pað hrein og betn tekning hjer, að allir sjónarleikir pykja fánýtir og einskisvirði, hversu meistaralega setn efnið er framsett, ef menn ekki geta hlegið allt af tneðan á leiknum stendur. Það stendur alveg á sama hvernig dóm- greind hvers tnanns er löguð, hann verður að geta ltlegið, hvort setn hann parf mikið eða lítið til pess, pó aldrei væri nema að pví, hve klaufalega hafi tekizt að bora pessu hlátursefni, sem á að vera, inn 1 bvggingarröð viðburðanna, til pess að koma öllu á ringulreið. Pegar leikurinn v:ir afstaðinn voru ræður haldnar. sungið og dans- að; fór allt reglulega fram. Var svo samkotnunni slitið með pví að syngja uEldgamla ísafold” og fóru tnenti heim til sín, glaðir út úr góðri skemmtan og glaðir af pví, að nú væri órgelið borgað. Svo var haldin önnur samkoma á Gimli 30. jan. Stóð fyrir henni hr. Baldv. Árnason, er ferðast hefur hjer vtm nýlenduna í vetur og selt ýmsan varning, svo sem matvöru, klæðnað, saumavjelar, hljóðfæri o.fl. Varsamkoma pessi fjölsótt, endaað verðugu, pví hr. Baldv. fórst pað allt stórmannlega, gerði sjer ferð meðal nýlendubúa til pess að bjóða pá velkomna; lagði hann til hesta og tjald-sleða handa peim er lengst áttu að sækja, fyrir alls enga borg- un. Og pegar A satnkomustaðinn kom, voru pað ein 15 cents, sem hver ljet af hendi, til að verða að- njótandi skemmtananna, og tnun pað fje, er inn kom, hafa að eins hrokkið til að borga peitn, er að ein- hverju leyti styrktu samk.—eða lítið eitt meira. Skemmtanir voru góð- ar. Fyrst flutti sjera M. J. Skapta- son all-langa ræðu og mæltist ágæt- lega. Þar næst varleikið uBiðillinn’ —ofurlítið leikaorn, stutt, en skemti legt. Síðan tóku menn að skemta sjer með söng, dansi og htjóðfæra- slætti, tnilli pess, er menn gengu að veitingaborðunum og hresstu sig og kunningjana á ágætis kaffi. Er samkomunni var slitið, luku allir upp sama munni um pað," að pessi samkoma hefði verið ein með peim betri, er Ný-ísl. hqfðu haldið um langan tima, og voru menn Baldvin mjög pakklátir fyrir örlæti og dugn að, er hann sýndi í allri framkomu sinni. Þess er vert að geta, að sjera Magnús kom heill á húfi heim aptur úr höndum Levítanna rjetttrúuðu í Winnipeg og var hvervetna vel fagnað. Eins má nú geta pess, pó slikt sje nú raunar áður kunnugt, að engin kirkja eða hús í Nýja Is- landi, setn notað er til guðspjón- ustugerðar, neyðist nú framar til að bergntála djöfuls-kenninguna ásamt boðskapnum um mátt guðs, veldi hans og elsku hans á oss, breyskum börnum sínutn. Heimskringla á almennings vin- semd að mæta hjer, eins og vant er, og óska menn henni langra lífdaga. Lögberg lafir, lafir á pessari vin- semdarinnar horritn. Sumum fanst samsetningurinn uUm söngsmekk og hljóðfæraslátt” I pvi blaði æði- keimlíkur fregnbrjefum peim úr Nýja íslandi, er komu út síðastliðið vor, og geta pess til, að allt muni eiga eintt og sama föðurinn, og fitinst pví ekki ástæða til að gefa honum frekar gaum; en á hintt bóg- inn eru leiddar að pví getur, að maðurinn muni hafa unnið petta verk í bræði sinni, út úr pví, að enginn vildi hlýða á Umusicið” hans, með heyranlegum dauðamerkjum, ‘ða otganistann með liðalausu fing- irna sínar. 9. UM „SMUT”. v1^" sumar, er svo stórkostlegur og'Jlar af leiðandi vandræði að verzla með Usinut”-blandað hveiti svo mikil, að Hveitikaupmannafjelagið í Win- nipeg hefur sent opið brjef t:l bænda i fylkinu, og er eptirfylgj- andi gretn itintakið úr pví brjefi: uSkaðinn, sent Usmut” hefur gert hveitinu, cr nppskorið var síðasll. hafa beðið fyrir ljelegt útsæði og par af leiðandi Usmut” í siðustu hveitiuppskeru, er að minnsta kosti $250,00 á hverjum 100 ekrum. Sýníshorr. af Usmut”, tekið frá hreinsunarvjelum við stærstu myln- urnar hjer vestra, var sent forrnanni fyrirtnyndarbúantta, Prof. Sander i Ottawa, og skrifaði hann pannig um málið: “Sýnishorn yðar of “smut” er vond tegund af “bunt eða, fýlu- smut.” En við pessu má að miklu leyti gera ef útsæðið er rjettilega meðhöndlað áður en sáð er. Fyrir rannsóknir, sem gerðar voru að Ind- ian Head, getuni vjer gefið pessar skýringar: Þar setn mjög “smut” blöndnu hveiti var sáð, var heltn- ingur uppskerunnar ljelegur, vegna “smuts.” Eitt pund af blásteini (blue styne) uppleyst í vatni, og 10 bush af útsæðishveiti bleytt í pví, eyði— lagði svo illgresi petta, að ekki meiraen 5 bushel af 100, voru “smut” blandin í uppskerunni. Þar sem eitt pund af blásteini var brúkað, á 5 bush. af útsæði, eyðilagðist ill- gresið að heita mátti algerlega. Af- leiðingarnar verðaalveg hinar sömu af samskonar rannsöknum í fyrra, bæði i Brandon og Indian Head, og pess vegna nauðsynlegt að petta sje brýnt fvrir bændutn. Jeg veit af meir eu einu dæmi til pess I Manitoba í haust er leið, að hveiti var Usmut”-blandið, að pað seldist ekki, en par sem við pessu má gera með svo ljettu rnóti, pá er pað aumkunarvert að bændur skuli ekki hirða um að viðhafa naugsynlegar varúðarreglur. Væri mögulegt að fá bændur til pess að brúka ofan- nefnd meðul við útsæðishveitið um nokkura ára tíina, mætti nær pví al- gerlega útrýma pessutn hveitisjúk— dóini”. Eptir að hafa keypt og selt marg- ar tnilj. bush. af síðasta árshveiti, er hveitikaupmannafjelagið komið að a -i V'&’l ^ niðurstöð't, að tjónið af smut” sje nteira en pað af frosti. hveitikaupmenna-fjelagið álitur brýna nauðsýn á, að leifa athygli allra hveitiræktunarmanna I Matii- toba og norðvesturhjeruðunum að (>essu tnáli, í peirri voti, að komið verði í veg fyrir endurtekning pessa árs reynslu. Hveitimarkaður vor er nú ekki lengur takmarkaður inn- an landamæra Ontario og Quebec- fylkja. Vjer purfum nú að keppa við aðra á brezka og meginlands- markaðinutn í Evrópu og erlendu hveitikaupmennirnir lita nú pegar hornauga til hveitis vors, fyrir Usmut” í síðasta árs hveiti. Þar sem meinabótin i pessu efni er æf- inlega við hendina, ætti enginn bóndi að rýra eigin hagsmuni og á- lit fylkisins í heild sinni með pví, að láta pessi vandræði viðhaldast. Aðal-orsökin er sú, að sáð er frosnu eða óvönduðu hveiti, ogað ekki er skeytt um að hreinsa gott hveiti eins og parf, áður en pví er sáð. Fylgj- andidæmi sýnir, hvaða skaða ljelegt útsæði leiðir af sjer. Setjum svo, að bóndinn sái hveiti í 10 ekrur. Ef útsæðið er frosið eða ljelegt hveiti, kostar pað um 50 cents, bush., eða að samanlögðu $87,50 fyrir 175 bush. Sje hveitið gott, kostar pað um 75 cents bush., en pá purfa ekki i 100 ekrur rneira en 133 bush, ar samtals kosta $99, 75. Mismunurinn á útsæðiskostn- aðinum fyrir 100 ekrur er pví að að eins $12,25. En reynslan hefur sýnt, fyrir nákvæmar rannsóknir á fyrirmyndarbúunum að Brandon og lndian Head, að tjónið er bændur LÆKNISLYFIN. Veljið harðasta og bezta hveitið, seni fæst til útsæðis og leggið pað í bleyti í saltpækli um 10 mínútna langa stund. Lögurinn parf að vera viðlíka saltur og sá, er svins- ilesk er geymt í, p. e. a. s., svo pykkur, að egg eða kartafla íijóti á honum. Hrærið vel í og veiðið of— an af allt ruslið, fis, Usmut” o. p. h., sem sezt á yfirborðið. Þegar búið er að hella leginum af hveitinu, skal taka pað og láta í poka eða körfu og dýfa pví í blásteinsvatn, er hefur i sjer fólgið eitt pund af blásteini fyrir hver 5 bushels af hveiti, og láta pað liggja til pess vist er orðið, að hvert korn sje blautt í blásteinsvatninu. Þegar búið er að draga pokann upp úr stampinutn og mesta vatnið er runn- ið úr pví, pá skal dreifa pví sam— stundis og slá fínu kalki yfir pað, pangað til kornin eru hvít orðin. pornar pá hveitið fljótt, auk pess »em pessi meðhöndlun hjálpar pvf til að spíra fyrr en annars. Læknislyfin eru eittföld. Látið pví ekki bregðast aðbrúkapau. Sjá- ið til að viðskiptaverzlun yðar hafi nóg af blásteini og kuuptð yðar skerf hið fyrsta, en látið pað ekki dragast til siðasta augnabliksins. Blásteinninn er pá eins víst upp- seldur”. Bókbindari Chr. J acobsen er fluttur að 598 McWilliam Str. bindur trútt, setur skinn á horn og kjöl. ■ ■ PRICE’S _ *Sfc _ istiM Powder Brúkað af millíönum manna. ára á markaðinum.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.