Heimskringla - 19.03.1892, Qupperneq 2

mniiyrsKi^xisriJi-x^ og oxydixt, whstntpeg, iq. nvc^xiz: 1092.
k
og ÖLI)I>’
Kðiaar út á Miðvikud. og Laugardögum.
(A Semi-weekly Newspaper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdays).
The Heimskringla Ptg. & Publ. Co.
útgefendur. (Publishers.)
Skrifstofa og prentsmiðja:
161 LOMBARO STREET, ■ ■ WINNIPEC, MAN
Blaðið kostar:
Heill árgangur........... $2,00
flálf ur árgangur......... 1,25
Um 3 minu'Si.............. 0,75
Gjalddagi 1. Júlí. Sösíðar borgaS, kost-
ar árg. $2,50.
Sent til íslands kostar árg. borgaðr hér
$1,50—Á íslandi 6 kr., er borgist fyrir
fram. Á NorSrlöndum 7 kr. 50 au.
Englandi 8s. 6d.
jgp-Undireins og einhver kaupandi blaðs
ins skiptir um bústað er hann beðinn aS
senda hina breyttu utanáskript á skrif-
stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
ve'andi utanáskript.
Aðsendum nafnlausum greinum verð-
ur ekki geflnn gaumur, en nöfn höf-
undanna birtir ritstjórnin ekki nema samlega fá ísler.zkan
með sampykki peirra. En undirskript-
ina verða höfundar greinanna sjálfir að
til taka, ef þeir vilja að nafni sínu sje
leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til
ati endursenda ritger-Sir, sem ekki fá rúm
í blaðinu, nje heldur að geyma pær um
lengri eða skemmri tíma.
Upplýsingarum verð á auglýsingum
í „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu
stofu blaðsíns.
Uppsögn blaðs er ógild, sain-
kvæmt hjerlendum lögum, nema að
kaupandinn borgi um leið að fullu
skuld sina við blaðið.
Ritstjórl (Editor) :
JÓN ÓLAPSSON.
BUSINESS MANAGER:
Einar ólafsson.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg-
is og frá kl. t—6 síðdegis.
Auylýsinga-agent og innköllunarmaðr'.
EIRÍKR GÍSLASON.
(Advertising Agent & Collector).
Utaráskript til blaðsins er:
Vhe H eimskringla PrintingdcPublishingC
P. 0. Box 305
Winnipeg. Canada.
VI. ÁR. NR. 15.
(öldin I. 28.)
Winnipkg, 19, Marz 1892.
— I>að pekkja flestir pá aðferð
kaupmanna eða annara, er eitthvert
rusl hafa á boðstólum, sem ekki
gengr út, að setja niðr varninginn í
peirri von, að einhver ginnist pá
fremr til að kaupa.
Blöð, sem alt af eru á rassinum
og einlægt færri og færri vilja líta
við, spila oft sinn eiginn útfarasálm
með pessu niðrsetningar-lagi. Það
er líkt og sumir kaupmenn gera, sem
sjá fyrir gjaldprot sln. Þeir setja
pá niðr von úr viti, til að kræla inn
nokkra skildinga á undan hruninu
Hór er opinn atvinnuvegr fyrir ís-
lenzkan lækni, og pað góðr atvinnu-
vegr. Einhver af læknaefnum vor-
um heima ætti að leita hingað. En
pað parf að vera maðr, sem er vel
að sór í ment sinni, góðr drengr og
reglumaðr.
Þess ber að gete, að enginn má
iðka hér lækningar, nema hann gangi
undir próf hér í landi. Sá sem kæmi
pví vestr, yrði að búast við að verjr.
einum vetri eða ári til að nema mál-
ið og búa sig undir próf hór.
En á meðan gæti liann iðkað
lækningar sór til atvinnu, pví að
læknar hér vilja ekki amast við
fslendingi, sem peir vita að hef-
ir læknisfræðispekking og von er
til að taki hér próf.
Það sýndu peir á Niels Lambert-
sen heitnum.
Sannleikrinn er, að læknar hér
hafa nóg að gera, og vilja gjarn-
lækni í hóp
sinn.
Það er óhætt að segja, að pað
yrðu engin vandræði fyrir efnileg-
an læknaskólamann að komast hér
af, par til hann næði prófi, pótt
hann kæmi hingað fólaus.
Vill énginn af efnismönnum vor-
um heima, peim er læknisfræði
stunda, taka petta til íhugunar
Hér getr orðið pægileg framtíð
fyrir slíkan mann.
Frá lesborðinu.
GÓD UPPFKæriSI.A.
Daniel C. Gilman, forseti ins frægi
John Hopkins háskóla, hefir ritað
grein í Febr.-heftið af JEducational
Meview um petta efni, og er pað að
alatriði hennar, að halda fram ment
andi uppfræðslu, og sýna yfirburði
hennar fram yfir svo kallaöa ein—
göngu praktiska uppfræðslu. Eins
og pratisk uppfræðsla er alment
skiliní framkvæmdinni, er hún venju
lega alt of mjög fólgin í að kenna
— Einn vinr vor spyr oss í brófi
um álit vort á vistarbands-leysing-
unni á lslandi, og hverri hliðinni
ritstj. pessa blaðs hafi fylgt í pví
máli heima. Vér getum visað hon-
um til pingtíðandanna um pað efni.
Ritstj. pessa blaðs fylgir og hefir á-
valt fylgt, og mun ávalt fylgjafram
sem ýtrustu atvinnufrelsi. Vistar-
Viandsskylduna á íslandi álítr hann
eigi að eins brot á eðlilegum mann-
réttindum, heldr og beinlínis skað-
væna fyrir hag bænda og landsins
yfir höfuð. Vistar-skyldan er og
verðr prælband. Vér erum á móti
öllum böndum á frelsi einstaklings-
ins, öðrum en peim sem óhjákvæm-
ileg eru til að tryggja pað, að frelsi
og réttr annara verði ekki skertr.
TÖLUBL. 275. tómt minnisverk og handverk, sem
engin proskunar-áhrif hefir á sálina
In mentandi uppfræðsla aftr á mót
jroskar skilninginn og gerir parin
sem hennar nýtr, hæfan til nærrr
sjálfkrafa að setja sig inn í praktísk
störf, og gefr manninum miklu víð
ari sjóndeildarhring og gerir hann
lannig í rauninni miklu fjölhæfari
praktískan í allarstefnur.
Dað er of langt mál að gefa hór
nokkurt verulegt ágrip af pessari á-
gætu ritgerð. Að eins skulum vér
geta pess, að Mr. Gilman telr fimrn
andlega hæfileika, sem hver mentaðr
maðr purfi að hafa, og álítr hann að
sann mentandi uppfræðsla(sem jafn
framt verði in sann-praktískasta upp-
fræðsla) eigi að stefna að pví að
proska pessa hæfileika og veita pá
fræðslu, er nauðsynleg er til pess, að
nemandinn geti haft pá til að bera
Þessi fimm atriði eru:
1. Samdráttar-gáfa, p. e. hæfileiki
til að beina huganum einvörðungu
og staðfastlega að pví efni, sern vera
á viðfangsefni athyglinnar í hvert
sinn.
2. Deili-gáfa, p. e. hæfileiki til að
flokka og deila skipulega niðr peirri
pekkingu, sem maðr hefir öðlazt.
B. Minnis-gáfan, hæfileikinn til að
varðveita og hafa jafnan á reiðum
höndum f huganum pá pekking, sem
maðr hefir öðlazt.
4. Framsetningar-gáfa, p. e. hæfi-
leikinn til að gera öðrum pað ljóst,
sem ljóst er fyrir manni sjálfum.
5. Dómgreind, p. e. hæfileikinn
t-'l að geta glögglega deilt, hvað er
víst, rétt og rökstutt, og hvað er
rangt, órökstutt eða óvíst; hvað er
hverfult og hefirað einsstundargildi,
og hvað er varanlegt oghefir ævar—
anda gildi; hvað er verulegt og hvað
er óverulegt; hvað er aðalatriði og
hvað auka-atriði.
íslenzkr læknir.
Það fer æ meir og meir vaxandi
pörf á íslezkum lækni hór I Winni-
peg-
Ekki svo að skilja, að hér sé hör-
gull á læknum; en peir eru ákaflega
dýrir, og margir hafa peirra ekki
full not fyrir málsins sakir.
Auk pessa verðr sá maðr, er Mr.
Gilman vill kalla sann-mentaðan, að
hafa pekking á líkauiseðli sjálfs sín;
hafa grundvallaða pekking á móður-
málisínu og leikni í að notapað; enn
fremr verðr hann að hafa pekking á
nýju málunum; pekkja grundvallar-
reglur og aðferðir vísindalegrarr
rannsóknar,og ætti að pekkja nokk-
uð beztu bókmentir heimsins.
Borgin keisakans.
í Munsey's Magazine hefir Mr.
Wm. H. Hotchkiss ritað (í Febr.-
heftinu) skemtilega grein um Ber-
lín, Berlínarbúa og peirra óskilj-
anlega keisara.
Reglulegr nýtízku-boer segir
hann að Berlín só. Að vísu er
bærinn gamall að ára-tölu, (500 ára
gamall; en samt er Berlín ung
og nýtízkuleg, og veldr pví inn
hraði vöxtr hennar in síðsri ár, og
velmegun bæjarbúa. Strætin eru
einkar-hreinleg og- snotr og öl)
lögð asfalti. Járnbrautir víða
lofti lagðar á stöngum, svo umferð
peirra verðr yfir höfðuin manna
Loftbrautir mætti líklega nefna
pær.
Jafnvel elzti hluti bæjarins hefir
nýlega verið skorinn í tvent með
nýju stræti, að öllu í nýlegum
stýl; og í miðjurn gamla bænum
mænir nú í loft upp ið risavaxna
steinvirki, ráðhúsið.
Borgin við Spree-fljótið vaknaði
upp einn góðan veðrdag við pað,
að hún var orðin aðsetrsstaðr keis-
arans. Og hafi gömlu Berlín stig-
ið til höfuðsins pessi nýi heiðr, pá
jók pó Bismarck á hitasóttina með
pví að steypa par niðr frönsku
millíörðunum umhverfis keisarakór-
ónuna. En pá fókk Berlín líka
höfuðóra. Þá kom yfir bæinn reglu-
legt fjárglæfra og loftkastala J>oom.\
slíkt sem sumar papplrsborgirnar
hér vestra mættu vel hafa öfundað
Berlín af. Allar eignir putu upp
í verði ótrúlega hátt á örstuttum
tíma ; auðmagnið óx eins og með
töfrakrafti; menn pyrptust tugum
púsunda saman til pessarar pjóð-
versKu Eldóradó-borgar; og ait
gekk í lystilegasta gengi, eins og
I æfintýri I púsund og einni nótt,
pangað til blaðran sprakk.
Þá vaknaði Berlín aftr upp á ný
einn góðan veðrdag með höfuðverk
og timbrmðnnum eftir óspilunina
og svallið, og vaknaði upp við
pað, að hún var gjaldprota. En
svo fór hún að iðrast og sjá að
sér, og verða hyggin eftir tjónið.
Síðan 1873 hefir bærinn náð sór
aftr og farið slvaxandi að auð og
keyrandi til og frá í leiguvagni. pess að hafa sjálfstæðan viVja og vona
Hann var eins og sýnileg Imynd atf jeg sje par ekki einsömul á pví máli.
djúprar hugsunar, en jafnframt á-
valt eitthvert ánægjulegt alpýðu-
manns snið á öllum hans háttum. En
nú er hann horfinn líka—dauðr. Þeg-
ar hann dó, komst keisarinn svo að
orði I hraðskeyti, sem hann sendiút:
“Ég hefi mist heilan her.”
Kveldið eftir að Moltke dó, sást
enginn yfirmaðr úr hernum I bjór-
sölubúð Krolls. En pjóðverjinn er
ofr-laðanlegr I skapi. Lífið er skemti-
ferðmeðnægum bjór og gleðiglaumi
á hverjum viðstöðustað, Og Ber-
línarbúinn er glaðr og ánægðr.
Keisarinn. Mr. Hotchkiss er
fjölorðr og segir allskemtilega frá
höfuðborginni, stórhýsum hennar,
dýragarðinum, leikhúsunum, og un
fram alt bjórbúðunum og bjórgörð
unum. En pegar pað er alt búið,
pá er enn eftir-—keisarinn.
Eiun daginn sér pú pennan al-
vörugefna unga mann pjóta fram
hjá I léttum vagni, með að eins einn
pjónustumann til fylgdar við sig;
hann heilsar til allra hliða, eins oo-
hann só að vinna skylduverk, og lítr
út sem hann só hálf-preyttr á pví.
Annan daginn sórðu hann hleypa hjá
á hestsbaki í hvíta einkennisbúningi
lífvarðarins, og pá lítr hann út sem
keisari frá hvirfli til ilja. Stundum
kanntú að mæta honum með einum
fylgdarmanni á afsiðis-stigum I dýra
garðinum. Ogí leikhúsinu getr hver
sem vill, horft á hann svo nákvæm
lega og lengi sem vera vill. Það
mannfjölda. Nú er Ibúatala Ber-
línar 1,600,000, og pó eigi útjaðra-
bæirnir taldirmeð; og fólkinu fjölg-
ar nú um 35 af hundraði á hverj-
um tíu árum. Berlín getr nú l&a
gortað af miljóna-eigendum sínum
alveg eins borginmannlega eins og
New York eða Chicago,
Þœgindi og óþœgindi skriffinsku
stjórnarinnar. íbúar stórborga vorra
hér vestra munu öfunda Berlín, er
peir heyra, að sporvagnarnir par
mega aldrei taka fleiri farpegja,
heldr en sæti eru til handa í vagn-
inum.
Svo eru fyrirmæli lögreglustjórn-
arinnar. En sú afskiftasama lög-
reglustjórn gefr býsna inörg og
margvísleg fyrirmæli, og pað eigi
að eins fyrir íbúa bæjarins, heldr
snerta pau engu síðr aðkomumenn,
er dvelja par um stundar sakir.
Ameríkumaðrinn, sem dvelr um
hríð I Berlín, getr aldrei vitað fyr-
ir, er hann gengr að heiman frá sór
jaðan sem hann heldr til, hvort
hann muni sofa heima hjá sér næstu
nótt, eða gista inn tvílæsta helgi-
dóm pessara friðarins varðengla.
Ef maðr kastar I hugsunarleysi
hnotskurmi á strætið, pá getr pað
bakað manni sektir. Og ef vesl-
ings Yankee, sem er gestr í bæn-
með-
an vagninn er enn á hreyfinga, pá
hann á hættu að verða að sæta
mánaðarlangri hegningarvinnu I
ýzku fangahúsi. Þessu kunna peir
illa, sem vanir eru rýmra persónu-
frelsi. En prátt fyrir petta alt lær-
ir pó útlendingrinn von bráðara að
bera virðing fyrir lögregluliði Ber-
línar.
engan mann hægra að fá að sjá, né
örðugra að skilja, en keisarann. Ber
línarbúar eru fyrir löngu búnir að
gefast upp við að skilja hann,
Vilhjál.rir II. er blátt áfram “keis
arinn.” Persóna hans skyggir á alt
annað I Berlín. Menn hafa kallað
stjórn hans “föðrlega.” Og satt
að segja,pessi ungi maðr,petta “barti
I lögum,” er faðir pjóðar sinnar í öll
um skilningi, nema peim sem vér
munduin I orðið leggja. Litlu prins
arnir og prinsessurnar eru “börnin
hans; en hermanna-öldungarnir, sem
börðust við Königgrátz og Sedan
eru líka“börnin” hans.
Berlínarbúinn er ráðsettr borgari
Er hann auðugr? Hann skuldar
Hohenzollerns-ættinni alt. Eru
eignir hans óhultar ? Ho
henzollerns ættin verndar par. Er
borginn lians stór? Aún er verk
Hohenzollerns-ættarinnar. Berlínar'
búinn skilr, livað hann á keisara-
ættinni að pakka.
Eitt er Berlín um fram alt: hún er
borgin keisarans.
PÓLSKT BLÖD.
(Þýzk-pólsk saga þýdd).
Bismurcfcs og Moltke t^udnni/o
rcl
druknuðu l bjór. Bismarclc«bm_
Berlínar vorið 1891, eu að eins fá-
vinir fögnuðu honum. Hann
er nú I rauninni útlagi. Sömu
Berlínarbúarnir, sem eitt sinn vóru
ópreytandi að æpa fagnaðaróp fyr-
honum, reyna nú að gleyma hon-
um sem mest; pví að "der kaiser ist
der kaiser11 (o: keisarinn er keis-
arinn), segja peir. Snemma á árinu
1891 var Moltke ein af merkissýn-
um Berlínar. Það er naumast nokk-
ur sá, sem Berlín hafi gist, að eigi
inuni hann eftir pessutn háa, gainla
manni ineð hrukkótta andlitið,
ing. j'
fjö
En rjett í pví mundi hun eptir pví
að hún ætti fyllilega að fyrirlita Douat
og pví sneri hún hiklaust að honum bak-
inu, en hafði þó áður sent honum hálf-
grett bros.
Greifafrú Xenia stófl undir einum
ijósahjálininum og voru þar all margir af
gestunum hjá henni. Svo virtist sem
hún eigi hefði hirt sjerlega um búning
sinn, er litið var til hinna annara kvenna
er auðsjáanlega höf-Su gert sjer allt far
um að bera hærra hlut I þessu turniment
fegurðarog prýðis.
Greifafrú Dynar hafði, þó skrítið
væri, kosið sjer dökkan búning; var það
dimmblár siikikjóll með samlitum slóða
og voru gulldregnar myndir ofnar um
hann. Engin skartgripur ijómaði á
hálsi hennar, þar voru að eins nokkrar
fjólur, er prýddu hár hennar og brjóst.
Hún var eins eigilagleg á að sjá og ella
Yflr hinum föla svip hennar hvíldi ein-
hver ískuldí og í augum hennar lýsti
sjer við og vi* illa dulin reifli.
Frú Leoaie og hin trúa fyigikona
hennar Kany greifafrú litu eigi augunum
af húsmóðurinni.
,Er þíiðjgfa, bezta Kany, að August
tínaSptli sj^u; í kveld að láta Mrs.
Goner korna hjerV'^birði greifafrú Et-
tisbash reiðuglega.
,Mjer þykir ólíklegt, að þessi mann-
eskja sje svo óskammfeilin að koma’.
Hirðkonan yppti öxlunum. En Xe-
nia svaraði stillilega fyrir hana:
,Þau bæði lijónin Goner hafa þá*
boflið, er jeg sendi þeim fyrir hönd hans
konunglegu tignar’.
Barónsessa Giírtner lypti liinu fagra
höfði sínu og leit til Flandern.
,Hans tign virðist hafa lítinu grun
um, hve lítið við hirðum um þessa konu
og ailan flokk hennar. Jeg fyrir mitt
ieyti skal sýnaaðjeg er full-göniul til' kveðju
Ef Mrs. Goner eigi getur sjálf sjeð að
henni er ofaukið hjerna, verðum við að
sýna lienni það’.
,Það er alveg rjett’ mælti Flandern.
,Mjer liggur við að hlægja mig mál-
alausann, er jeg hugsa til þess að Mrs.
Gover var nýlega á grímudansi, klædd
eins og ungfrúin af Orleans! Ilún sem
erensk! Ha ha hal’
,Gott kvöid, vina mín!’ Furstafrú
Reusserk gekk fljótlega fram til Xeniu;
dró hún eptir sjer afarlangan slóða og
klappaði á herðar henni, eins og hún ætl-
aði að faðma hana að sjer.
,Nú. Hvarhaflð þjer manninn fræga.
Á að geyma .Janek Proczna þar til siðar
meir? Jeg sperrti þegar augun upp á
stiganum’.
,.Ianek Proczna? Húsmóðurin hefur
boðið honum fyrir hálfri stundu síðan
til þess að gefa þjóninum uægan tíma
að koma silfrinu undan’, mælti nú hirð-
konan, og ranghvolfdi I sjer augunum.
Koma silfrinu utidan? Og hvers
vegna?’
,Þetta erágætt’, tautaí5i Leonie fyrir
munni sjer.
,IJvers vegna? Er ekki J anek Proc-
zna, eins ogallir vita, Pólverji?’
,Þjer talið í gátum, greifafrú. Jeg
bið yður að lita dálítið til
skynsemisleysis okkar’.
,Þjer viljið þó liklega ekki gefa í
skyn—pólskan lipurleik í fingrunum?’
mælti nú Flandern og skelli liló.
HirSkouan leit stórum augum til
hans.
,Mjer datt rjett núna I hug gömul
saga’, bætti hún við og vaggaði hlnvi
margskreytta liöfði á hinum skökku
herðum. ,Það er skrítla ein, sem faðir
minn var vanitr aðsegja. Ha ha ha! Hon
um var eitt sinn boMð til samsætis með
pólskum mauni og það heldriháttar
manni. Þegar vínið hafði stigið til höf-
uiSsins á þessum Pólverja og losað um
tunguhaft hans, stakk hann pentudúkn-
um og borðbúnaðinum I vasa sinn og
ijet svo þessa skoðun sína i ljósi: Pól-
verjinn er trúr sem hundur, en þó hann
steli, það sakar alls ekki.
Mikill skellihlátur var gerður að
þessu. Lenie og Flandern voru scm
agndofa, en greifafrú E tisbach, frú von
Tarenberg og nokkrir liinna yngri for-
ingja tóku málstað Pólverjans og sóru
og sárt við lögðu, að eigi væri til ridd-
aralegri maður en Janek Proczna.
Xenia hafði eigi haft augun af hirð
konunni. Allt blóð hennar streymdi að
lijartanu og var sem skýlu drægi fyrir
augu hennar. Er liún loksins sá eitthvjcS
skýrara, varð henni litið til barónsfrúar
G itrtner.
Brjóst hennar reisog fjell af þungum
andardrætti og hún reis á fœtur stolt og
tignarleg. Nú vissi hún hverjar hendur
þær voru, sem veit höfðu steininum á
götu hennar og liverthöfuð hafði brugg-
að sár þessi, og nú sá hún hverjar hvat-
irnar voru. Skrítið logn kom yflr hatia;
hún fann sig vaxua hverri árá$.
Nú voru vængjal.i.rðirnar opnaðar
og inn kom Janek Proczna.
Áttaaugu iitu til hans. Var þá líkt
og rafurmagnsneisti færi um allan konu-
hópinn og greifafrú Ettisbach kreisti
fast handlegg vinkonu sinnar Tarenberg
eins og hún ósjálfrátt ætlaði að nota
hann sem verndarhlíf fyrir hjarta sitt.
En augu frú Leonie gengu sem örv-
aroddar til hins ljósbjarta höfuðs, er
raeð ískaldri kurteisi sneri sjer nt5 þeim,
er inn gekk. Enginn dráttur bærðist I
andliti greifafrúir Dynar.
Barónsessa Gártner beit á varirnar.
Því næst hristi hún höfuðið háðslega
framan í þrenninguna, Reusserk—Taren-
berg -Ettisbash, er virtist alveg frá sjer
numinu, og hegðaði sjer eigi ólíkt ung-
um skólastúlkum.
Úlanforingjarnír heilsuðu söngmann-
inum metS háu ópi, líkt og gömlum vin,
enda voru þeir nýkomnir frá ágætum
morgunverííi, er liann liafði haldið þeim,
og voru því nokkuð glaðværir.
Heller-Huningen tók undir liand-
legg hans og leiddi hann fram fyrir Xe-
niu, er á móti venju sinni gekk nokkur
fet á móti gesti sínutn.
,Það gleður mig mikið, að þjer liaf-
i-8 efnt orð yðar og veitt mjer þá ánægju,
að geta í húsi mínu leitt yður fyrir
þeirra tign’ mælti hún með hinni skæru,
hægu rödd, og brosti um ieifi með mik-
illi kurteisi og vingjarnlega.
,Janek Proczna s^raði hæversklega
nokkrum orðum og kvaddi þá baróninn,
er virtist að hafa lagt alla hina sönuu
gletii sína í fingurgómana og reyndi með
því fastlega að kreista hond Proczna, að
bæta nokkuð úr hinni viðhafnarmiklu
TicHIe
l\
Tbe Eartb
With s Hoe.SOW FERRY’S SEEDS and
nature will do the rest.
Seeds largely determine the harvest-—always
plant the best—FERRY’S.
A book full of information about Gardens—-how
and what to raise,etc., sent free to all who ask
for it^j Ask to-day.
D. M. FERRY WINÐSOR,
& co., / jr ont.
rpHE RIPANS TABULES
regulato the stomach, $
’y the blood, are pleas- *
• J. liver;and bowels, purify the blood, are pleas-' •
• antto take, safe and alwayseffectual. AreMable •
• remedy for Biliousness, Blotehes on the Face. •
2 Bright’s Disease, Catarrh, Colic, C'onstipation, •
T Chromc Diarrhœa, Chronic Liver Trouble, Dia- •
Z bctes, Disordered Stomach, Dizziness, Dysenterv. f
Z Dyspepsia, Eczema, Flatulence, Female Com- X
• plaints, Foul Breath, ríeadar.he, Heartbura, Hives 2
• Jaimdice, Kidney Complaints, Liver Troubles S
• Loss of Appetite, Mental Depression. Nausea. *
• N ettle Iiasn,| — Painful Diges- •
• tion, Pimples, " • - -■ ■ -
• to the Head,
x plexion, S a 11
H« ‘
Painful Diges-
Rusli of Blood •
S a 11 o w Com- •
Rheum, Scald 9
ula,Sick Head- •
eases, Sour Z
Feeling.Torpid Z
WaterBrash &
er symptom •
_ -----— —1-------- .... fr esults from •
S lmPure m°oo or a failure in the properperform- •
Z ?nce of their functions bv ‘
X intestinee.
Bead, ácrof-
ache, Skin Dis-
8tomach,Tired
Liver, Ulcers,
and evcry cth-
or disease that
- ....tae properperl-----
functions by the stomach, Jiver and •
- Persons given to over-eating are ben- •
ented by taking ono iabuie after each meal. A 2
w continued use of the Ripans Tabules is the surest 2
• constipation. They contain Z
• nothing that can be injurious to the most deli- Z
• cate. I gross *2, 1-2 gross $1.25. 1-4 srross 76c., •
• 1-24 prroas 15 cents. Sent by mail postage paid. •
• Address THE RIPANS CHEMICAL COMPANY. •
• P. O. Box 672. New York. * *
HOTEL X 10 U 8
á Main Str. gegnt City Hai.l
Sérstök herbergi, afbragðs -',*örur, blý-
legt viðmót. Restaurant uppi á loftinu.
JOPLING Sf ROMANSON
eigendr.
DOMINION-LINAN
selur ((Prepaid”-farbrjef frá Js-
landi til Winnipeg:
Fyrir fullorðinn, yfir 12 ára $40,50
— barn 5 til 12 ára .... $20,25
— barn 1 til 5 ára ..$14,25
Sömuieiðis farbrjef frá Wimiipey til
lslanda:................£78,50
að frádregnu faeði milli Skotlands
og íslands, sern farþegjar
sjálfir 2 kr. á dag.
Menn snúi sjer til
B. L. BALDWINSðN,
IMMICBATION-HALL WP.
borga
Advertising.
yiljirþú augl. eitthvalS, einhversstaðar,
' einhverntíma, skrifaíu til GEO. P. R0-
WELL &Co., nr. 10 Spruce St. New
Yo rk.
jTver sein þarf upplýsingar um að aug-
•Hlýsa, fái sjer eintak „Book for adverti-
sers, 368 bls., ogkostar einu dollar. Hefur
inni að halda útdrátt úr American News
Paper Directory af helztu blöðum; gefur
kaupenda fjölda og upplýsingar um verð
áaugi. o ft,hvernigað auglýsa. Skrilið
pittR°i, ULL ADVERTISING BU-
REAU, 10 Spruce St., N. Y.

húsbúnaðarsah
IWaiket St. .... WimnJpeg-
Selur langtum ódýrara en nokkur ann-
ar í ollu NorXvestiirlandinu. Hann hef-
ur óendanlega mikið af ruggustólum af
ollum terundura, einnig fjarska falleKa
muni fyrir stasstofur.
c. H. WILSON.
|’astei«jia.salaR.
^ffice
3ý3 Main STJ
RO.
BOX
118.
OLE SIMONSON
mælir með sínu nýja
Scandinayian Hotel.
710 Main Str.
Fæði $1.00 á dag.
Dr. Dalgleisli
Tannlækiilr.
Tennur dregnar alveg tiifinningarlaust
Hann á engann jafningja sein tannlæknir
í bænum.
474 llain St., Wlnnipeg