Heimskringla - 23.04.1892, Blaðsíða 2

23. APEIL 1802
HEIMSKBILTG-LA OC3- OLDILT, 'W"I3ST3STIE3EGí-
“HemskriBgla
og ÖLDI^”
*einar út á Miövikud. og Laugardógum
(A Semi-weekly Newspaper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdays).
Tho Heimskringla Ftg. & Publ. Co.
útgefendur. (Publishers.)
Skrifstofa og prentsmiðja:
'51 LOMBARD STREET, • • WINNIPEC, MAN.
Blaðið kostar:
Helll árgangur......... |2,00
Hálf ir árgangur......'. 1,25
Um 3 mánulii........... 0,75
Gjaiddagi 1. Júlí. Sésíðar borgaK.kost-
ar árg. $2,50.
Sent til íslands kostar árg. borgaðr hér
$1,50.—Á íslandi 6 kr., er borgist fyrir-
fram. Á Nor-Krlöndum 7 kr. 50 au. A
Knglandi 8s. 6d
«ar* L ndireins og einhver kaupandi blaðs
ins skiptir um bústað er hann beðinn afi
senda hina breyttu utauáskript á skrif-
stofu blaðsins og tilgreina um leið lyrr-
veramdi utanáskript.
Aðsendum nafnlausum greinum verð-
ur ekki geflnn gaumur, en nöfn höf-
undanna birtir ritstjórnin ekki nema
meö samþykki peirra. En undirskript
ina verða höfundar greinanna sjálfir að
tll taka, ef peir vilja að nafni sínu sje
leynt. Ritstjórnin er ekki skyldng til
atf endursenda ritgertSir, sem ekki fá rúm
í blaðinu, nje heldur að geyma pær um
lengri eða skemmri tima.
Upplýsingar um verð á auglýsingum
í „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu-
stofu blaðsins.
Uppsögn blaðs er ógild, sam
kvæmt hjerlendum lögum, nema að
kaupandinn borgi um leið að fullu
skuld sína við blaðið.
Ritstjóri (Editor):JÓN ÓLAFSSON.
Business Manager:EINAR ÓLAFSWON
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til bádeg
is og frá ki. 1—flsiðdegis.
Anglýeinga agenl og innköUunnrmaðr:
EIRIKR GÍSLASON.
(Advertising Agent & Colleetor).
Utaraskript til blaðsins er:
Rei mekringla Printirg&PublithingC
P. O. Box 305 Winnipeg. Ganada.
VI ÁR. NR. 25. TÖLUBL. 285.
(öldin I. 37.)
Winnipeg, 23, Apríl 1892.
/
Islenzkt kristniboð.
i.
t>að er ekkert smá-lítið fé, sem
Vestr-íslendingar senda á ýmsan
hátt heim til íslands árlega. Hvað
miklu það nemr á hverju ári, veit
enginn til fulls. L>að eitt getuin vér
sagt að vér vitum með vissu, að kom-
ið hefir f>að fyrir, að pað hefir r.umið
20 -30 f>ús. króna á ári.
Hingað eru engir peningar sendir
frá íslandi, sem teljandi sé. Menn
hér, sein eiga úti standandi skuldir
|>ar, fá p>ær ekki einu sinni borgaðar.
Kn nær aliir f>eir peningar, sem héð-
an eru sendir heim, eru gjafir.
Þetta er vottr pess, sem allir líaa
vita, að velmegun er meiri hér meðal
Janda alinent, heldr en heima; ör-
birgð að minsta kosti miklu minni
hér. Auk pessa er þess að gæta, að
alt verðgildi er hér haerra. Það er
flesturn hér hægra að draga við sig
$10 hór, lieldr en 5 kr. heirna. Vér
hinn er heilsulítill, horaðr matvinn-
ungr á harðæristíð í mögrustu bar
lómssveit. Hvor er eðlilegra að
hjálpi öðrum ?
Lr nokkurt vit í f>ví, að vesalingr-
inn, sem varla hefir í sig og á, fari að
klípa af matarbitanum sínum og
draga saman í hálfa smjorsköku til að
senda sínum auðuga bróður óðals
bóndanum
En þetta er einrnitt ]>að sein nokkr
ir góðfúsir Iandar vorir heima vilja
láta alf>yðu par fara að reyna.
Þeir vilja sem sé fara að stofna ís-
lenzkt Jcristniboð.
^éra Oddr Gíslason og ýmsir aðrir
góðir guðsmenn vilja endilega fara
að reita saman nokkra aura til að
hjálpa til að kristna heiminn !
Vér pekkjuin séra Odd persónu-
lega, vitum, hve góð og guðhrædd
sál hann er og vandaðr og velvilj
aðr inaðr; og vér virðurri hann fyr-
ir sinn góða vilja, eins og líka
fyrir ötulleik hans með bjargráð o
bindindi og önnur mannkærleiks-
verk.
Kn hér álítum vér hann sé kom-
inn út á gersamlegan villustig—af
f>ví, að megnið til að vinna hérnokk
uð að gagni, er hér ekkert hjá
f>jóðinni; <>g f>að er svo fjölmargt,
sem brýnni naðsyn er til; og pað
er miklu skynsamlegra ávalt, að
verja kröftum sínum til J>ess, sem
talsverðan árangr getr borið. en til
hins, sem Iftinn eða engan árangr
getr borið.
Þaðernefnilegaekki nógað segja:
„Hvað lítið sem vér gerum, jiótt
tillög vor megni að eins að snúa
einni einustu sál, pá er starii voru
vel varið“.
Það er alls ekki víst, að þvl starn
sé vel varið !
Þetta mun þykja nokkuð fjar
leitlega sagt af oss, í fyrsta bragði.
En samt er. f>að nú rétt.
Það, að snúa einni heiðinni sál
til kristni, skuluin vér ekki hafa á
móti að geti verið gott verk. En
ef til pess er varið svo mikluúi
kröftum, aðgerahefði mátt ineðf>eim
góða og nýta menn úr einum 5-6 and-
legum og líkamlegum mannrolum,
hann virðist í sumu vera of rnikið
skáld. Honum hættir við að festa
sig f orðum og óljósum hugboðum.
Hann er í einn orði rómantiskr.
(Framh. næst).
[ Vjer minnum lesend ir „Ileims
kringiu” á, að undir „Raddir frá almenn
ingi” er pað ekki ritstjórn blaðsins, sein
talar. Hver ma«ur getur fengið færi á
«o láta þar í Ijósi skoðanir sínar, J?ótt
Þær sjeu alveg gagnstæðar skoðunum
ritstjórnarinnar, en rnenn verða að rita
sæmilega og forðast persónulegarskamm-
ir; auk pess verða menn að rita um
eitthvert pað efni, sem alinenning að
einhverja ieyti varðar.
EINAR HJÖRLEIFSSON.
f>á segjum vér að kröftu num
Óhyggilega varið.
,,( harity begtns t.t hotneu sijgju
Englendingar. Vór íslendingar
segjum: „Hver ersjálfum sér næstr“.
Það er náttúrlega gott verk, að draga
flísina úr auga bróður síns, en næst
liggr að draga fyrst bjálkann úr
sínu auga sjálfs.
Það er vafalaust gott, ef íslend
ingar geta kostað upp á að l(um-
venda” einum Eldlending eða ein-
um Hottintotta einu sinni eða tvis
var á öld. En ef f>eir gætu
einum
alræmdi, illmálgi og almenningi
sárleiði Lögbergs-tilberi—hefir að
nýju fengið eitt af sín um alvatia
legu skamma-búkhlaupum, og fokið
f>ar af leiðandi um Lögberg eins og
púðurf>autur, og ræpt }>ar úr sór
nýrri skammadellu uin inig. Til-
efnið til pessarar dellu er, að hann
segir að ég f fréttaritgerðum mín-
um héðan skrifi „svo að segja ein-
göngu heimsk degar og illgirnislfg
ar skammir um Lögberg“; og or-
sökin frá minni hendi á að veia sú,
að ég hafi sent Lögb. grein í „Heiin
ilið“, sem ekki var f>egin. Út af
f>essu segir hann að ég hafi orðið
hamslaus af vonzku; skrifað sér
skammabréf o. s. frv. og f>ví sama
sé ég nú að halda áfram í „Hkr.
og ö.“—Það er svo sem ekki hætt
við, að hægt sé að segja neitt um
Lögberg, utan maðr hafi sórstakar
persónulegar orsakir til J>ess ! Lög-
berg er ekki svoleiðis úr garði gert,
að hægt sé að setja út á f>að rétt
frá skynsatnlegu sjónarmiði; o svei
nú f>ví ! Það er annars engin furða,
f>ó að jafn hrokafullum flautaf>yrh
sein Einar Hjörleifsson er, falli illa
að Lögberg sé dregið fram f dags-
birtuna, og almenningi sýnt f>að í
sinni réttu mynd; f>vf enginn veit
betr en hann sjálfr, hvað pað er á-
þreifanlega satt, að Lögberg er að
sarnan eins hor^/enilingrj
með öðruin orðum: einlægt að
líkjast meir og ineir skeiuisblaði, og
enginn veit betr en hann sjálfr, hvað
f>að er lélegt og svfvirðilegt, sem
liann hnoðar í Lögberg. Hvað er
vanalega innihald Liigbergs? Auo-
lýsingar með stóru letri, persónu
legar rogaskannnir um heiðvirða
menn, töluvert af roga-vitleysum,
og að endingu lygasðguin og slúðri;
svo sem eins og ura „loftsteininn
líklegt að pað hafi verið það sem
Einari pótti lakast f henni, pví
pað er „seiut að kenna göinlum
hundi að sitja“.
Að pessi grein hafi verið „sú
allra vitlausasta endaleysa“, er
Kyrkju-Rottan hroint ekki einfær
um að dærna. Hún ætti að láta al
menning gjöra f>að, pað liti ^ki
ems sjálfbyrgingslega út. Og ég
skora hér með á Rottuna, ef að
nokkr œrleg taug er í henni*, að
hirta ritgjörð mína orðrétta f Lög-
bergi, svo lesendr pess geti sjálfir
dæmt uin, hvort hún er mikið vit-
lausari en margt, sem hún hefir rit-
að sjálf í „Heimilið“ og álitið full-
gott í „skrílinn11. Sömuleiðis ætti
hún
Þessi meðmæli með Jóni vóru gef-
in pegar hann sótti fyrst um kennara-
stöðu hór í fylkinu; síðan hefir hann
mór vitanlega ekki purft á meðinæl-
um að halda. Skólastjórnirnar hafa
sótt um pjóuustu hans.
20 4-92.
Ji. X. JJaldwinson.
POLSKT BLÖD.
(Þýzk-pðlsk saga þýdd).
að birta „skammabréfið
prenti, pví ég er viss um að marg-
, , - . Ir mundu hafa gaman af að lesa bað-
að auknefm Kyrkju-Rottan - inn ekki sízt niðrlag pess, f>ar sem óg
e> að kveðja „kúmens-kringlu11
höfðingjann hans B. Gröndals.
Að endingu vil óg geta pess, að
ég mun hér eftir líta eftir pvf sem
Lögberg hefir meðferðis, og <rera
V’ð Það alla>- athugasemdir,
sem ég álft nauðsynlegar, án minsta
tillits til Kyrkju-Rottunnar og henn
ar persónulegu skamma. Vilji Ein
ar Hjörleifsson tala um málefni eins
og maðr með öllu viti, skal óg svara
honum; en skammir lians og ujit>-
nefni til mín persónulega, virði itr
ekki framar svars, hvað lengi sem
honum póknast að gjamma.
Spanish Fork, 24. Marz 1892
X. II. Johttson.
MIXNROTA, MTNN., 18. APR.
Herra ritstjori:-
Viðvíkjandi letrinu framan á búð
verzlunarfólags ísleudinga, hefir fiétta-
ntan yðar „rðið svo slysinn að tljúga
með Þetta mikilsvarðandi máiefni (!) ,
>lað yðar dðr en að lmns krítiska auga
hefir glöggvað letrið réttilega fyrirsér-
Hann segir að Þar sta..di „felaff“ en
Þ«ð er ekki rótt. Þar stend; FELAG
alt með upphafsstöfum.-Þetta gerir
ekki litinn mun, Því Þó Þa« kumii að
vera rett að hafa brodd yfir breiðum
hljóðstofum í upphafsietri, pá er Þeirri
reglu Þó aiis ekki fastlega fy|gt. Þess
utan eru Þessar ,rúnir*(f) sem fréttarit-
annn fann ástæðu tii að gera að blaða-
mali einmitt sömu ,rúnir„ar‘, er stað-
i hafa a sendibréfapappfr og umslög-
,,rn ^ lngsins síð?in veizlunin var stofn-
uð. Broddirm yfir e ið heflr einlægt vant"
að. Og í öj| pau ár> 8em fréttaritarinn
hehr setið í stjórnarnefnd fólagsins, veit
egekki til að hanu hafi nokkurn tíma haft
■K minsta út á Það að setja; honum
hefk, Þo verið svo laf-hægt að kom-
ast að með sína breytingartillögu, og
ekki Þurft að hafa fy,ir pvf að koma
henni á prent.
/c. H. Johnton.
skulum fara vægt í mat, og gera vent” einum eða tveimr löndum
vinnukonukaupið hér fyrirísl. vinnu- sfnuin heima á hverju ári með sama
konu$120 um árið; heima má að I kostnaði, pá sýnist oss pað óneitan-
líku hlutfalli telja pað 36 kr. Segj- legt, að pað er meiri andleg arðs
Vísdómr “Lögbergs,a
MINNEOTA, 10. APRtL, 1892
Herra ritstjóri !
■ ó allð víst> að starf repúblikauska
flokkspingsius í Chicago í sumar
muni ekki verða nematil málamvnda
. . aiamynaa, , mmm suerur, pa er nann einliver hinn
síns ,nótl,.r:,,n'.'’U‘ nrfnÍng.,l0kU lag^tií allrideildinniogjegsegiyð-
(Við vorum komin dálítits frá efn
inu, Proczna. Eg á við Þetta, um ólnnn
Reginu. Má jeg reiða mig á yðurf
Hún lagði flngurna á varirnar og hvísl
aðiað lionum: .Þatf er ekkert tryggara
band milli tveggja manna en sameigin
legt ieyndarmál. Þess vegna gerði jeg
yður að trúna'Sannanni mínum’.
Proczna lineigði sig djlípt niður yfir
hönd liennar, en pað var ekki hægt að
lesa á svip lians, liver álirif að orð lnms
höfðu haft.
XVIII. KAP.
Á heræflngavelli Franz-Úlanriddar-
anna, er iá all-langt fyrir utan stafiinn,
var nm hádegisbilið mjög margmennt og
fjörugt, Þó en væri vetur. Hafði foringj-
unum komi* saman um, að nota hið hag-
stæða veður og haida veðreið á ósöðluð-
um hestum.
Þ rurnar óku fiestar í vögnum. Frú
von Hofstraten var hin eina Þeirra, er
var ríðandi. Reið hún á „Krattan”, en
Þa* var afarmikill riddaraliestur, er greifi
Hechelberg hafði sett undir hana.
Janek Proczna reið við hlið stjúp-
systur sinnar og fursti Heller Huniugen,
skemtandi sjer me« pvi, að troðast með
hestsinn fast að vagninum, svo að hann
gæti, ineð Þ'í að rykkja i taumana, snúitt
hinu fagra höfði hestsins fast að hinni
blómlegu kinn litlu Becky.
.Darling langar að eins til að Þefa af
fjóluniiBi yðar’, sagði hinu ungi foringi
t gamni, er fröken von Drach hörfaði
undan út í vagnhornið. (llann er vanur
við sykur og Því sækir liann til vðar’.
(Jeg hefi ekkert á injer’.
(Það stendur á litlu. ÞJer eruð sjálf-
ar svo sæ*, Becky’.
Ilechelberg Þrýsti sjóugleri sínu að
augunum ogsneri sjer nú skyndilega i.ð
furstanuin.
(Hvar í skoilauum liafið Þjer lært
Þetta rósamál. Jegskal segja y«ur eitt
mjer verður kent um þuli, þ°í mönnum
kann að koma tii hugar, að Þjer hafið
lært þetta hjá mjer. En, náJStiga fröken
jeg álít Þ»ð vera skyldu mína að gæta
yðar fyrir Þessum yngsta foringja; Það
I«STFUT\|>(;|{
í /i!1',1 M tiiboðum stýluðum til
i<)faw«taia!ítejGeneral>vel"5rveittmóttaka
1 hadegis Föstudagiun 27. Mai
L>e "V; !lm Úutuing á |>ostsendinguni
Hennar Hátiguar eltir vanalegum „amn-
gum fynr^„gr ar trá stræta brefköss-
uuum tii VVinuipeg póststofu frá 1 -.11111
næstkom. 1
Þ bitdingrinn fari frain á einu e«d tieir-
uin liæfijeguin akiwrum; dreguum al ein-
um hesti e*a fleirum. Áætluð veglengd,
sem yfir Þarf að fara tii að safna sendiug-
tim ur kössum Þessum daglega, eru 20
milur. Þrisvar a d».g á að tæma kassaua,
nema iiva* ekki Þarf a* tæma nema tvis-
var á dag kassana á St. -Jofin’s College,
Manitoba C’oilege og 12tli. Avenue Þoutii
(Fort Ro íge). Eigi má iengr standa á
Þvi en eina oghália klukkustuiid í bvert
sini1’ aö safnað sé úr öllum kössunum. 1
tilboðinu verðr og a* taka fram ; (1) hvað
bjo*a,idi viil hafa fyrir hverja mílu af
vegiengd er yið kyuui aö bætast til að
sækja post í nyja kassa, er settir kynnti
(2) kiún fvHUrm »a saœn*ngs‘tíinabiiinu ;
G) kitip fyrir að tæina serhvern nvian
kagsa, er við kynm verða bætt af Po8t
iriaster Generai’ „„ Þess «ð amferðar vee-
lengd aukist nokkuð vitl pað g
'ísass
W. W. McLEOD,
Post Offiee Inspector
bkrUst. Post Offlce Inspector’s )
Winmpeg, 15. Afril, 1892. \
um svo, að pað só að minsta kosti von af að verja fónu heima
ekki örðvgra að spara hir 5 af hundr- Séra Valdimar Briem, einn af in
aði af kaupinu, heldr en að gera pað um fáu andriku kristnu prestum
heima. Eftir pvi verðr einni fsl. heima, leggr til I “Kyrkjublaðinu,”
stúlka I meðal-vist eins létt að spara að verja kristniboðs-samskotunum
hér $6,00 um árið, eins og heima að til að kristna nokkra heiðna og hálf
Montana11, „Draugagsngiuu í Minne-
sota“, „bardagi viðRottur-1 (Kyrkju-
Rottur), „einkennilegt afkvæini11, „á
öðrum fæti11 og margt annað pessu
líkt lengra til baka, sem of langt
yrði hór upp að telja. Þetta er
inyndin af Lögbergi, og svona er
Lögberg, pví getr enginn neitað,
sem les pað og ekki er blindr af
meðhaldi með pv(. Það tjáir ekki
hót, pótt Einar semji hverja lyga-
lofræðuua eftir aðra um stefnu og
um' blaðsins; allir sem lesa pað og
hafa heilbrigða skynsemi, sjá hvað
í pví er, og hvernig að ritstjóra-
ræfillinn kemr hvað eftir annað í
mótsögn við sjálfan sig. Menn
purfa ekki annað en lesa „Rottu-1 bin*r «;♦/ < w I
... * , ... J P,nK s,tt 1 Mmneapolis, en ekki í1 pilt’.
fyrir, að jeg verði a* láta skjóta liann’
(8kjótal’ Becky starði á liann, eins
og ’að haiin væri draugur. (Það gerið
Þjer trnu*lega. Það er , igi gert nema
Þegnr einhver hefir strokið og Þá Því að
eins, að mikið kveði að því. Hvað nu
Donat snertir, Þá er iiann einliver hinn
spara 1 kr. 80 au.
22 kr. 50 au. heima. En
an. = tæp 50 cents hér.
En $6 eru jafnir heiðna landa slna hér i Vestrheii
1 kr. 80
og forða öðrum af oss við að falla í
heiðni og hvers kyns villu. Og a pv,
Vér höfum farið hér mjög lágt í I að hann hyggr, að pað yrði tiltölulega
mat; pví að vitanlega er miklu auð-1 árangrslítið að fara að reyna að út-
veldara fyrir vinnandi manneskju vega oss presta, pá leggr hann til að
hér að spara 10 til 15 af hundraði af hefja kristniboðs-samskot handa lút-
launum sínum, heldr en að spara erska kgrkjufélaginu!
5 af hundraði heima, af pví að laun-1 Svo skynsömum inanni sein séra
in eru par alveg ónóg brýnustu pörf- Valdemar er, hefir ekki dulizt, hve
um, en hór svo miklu hœrri en brýn árangrslaust yrði íslenzkt kristniboð
ustu þarfir. meðal villi-pjóða. Og pví kemr
Af pessu leiðir, að pað er eðlilegt honum íhug að staifa meðalvor hálf
í alla staði, að peningar renni héðan villinganna.
heim, og pað sen gjafir oghjálp. En Það er auðséð á öllu, að séra
óeðlilegt í alla staði, að peningar! V’aldemar hefir enga hngmynd um
renni í peim notum heiman og hing- ástand hér. Annars gæti ekki jafn-
að.
síns mótspyrnulaust.”—Lögbero- 13.
Apríl, 1892.
Hvar skyldi Lögberg hafa grafið
UPP Pvilíkar kryddbaunir ? Eða ( -
heldr blaðið, að demókratar ætli að slvörusvip
tilnefna Rarrison ? Það er ólíklegt, ’Nú, Þ»* er svo. En ef nú skyldi
a ,iig >erg lia.fi ekki heyrt pess get- . svo fara, að jeg einhverutíma gæti opuað
!.’ H rePúl>1- ætla að hafa flokks-1 augu yðar, að pví er snertir Þennan snyrti
ur satt, að hann hefir aldrei gert nokkr-
um inanni mein’.
Peir er við voru skeltu nú upp yfir
sig, en ridijaraforinginn tók á sig rnikinn
PATENTS.
t>«u
pe»ls prraet'uted in the 1’,’ént Qfítf
”s»“
rlr|"VéS.o£.,»>”,!£
signingto prjvate business hav
ers.e° f‘X,'1"S'Ve attentinn "> PHtent’ matt-
Kd,or!i?íS,f;sS.i2LT«,.lrs;
charge!1 “‘oSntabnRy'freeof
tents g°mery’ eX Oommissioner of Pa
tentOfflce! ^ ’ Ul,ef01erk of P«-
Address: BKNJ. R. CATLTN
Ati.antjc Buji.di.nÓ,
Mention tliispaper. l»-C.
TAKIÐ EFTIR!
Allir peir sem eignast vilja heim-
ili í pessum bæ, ættu, áðr en peir
ganj>a að nokkruin samningum bví
viðvíkjandi, að leita samninoa við
er til einskis, að Þjer tælist af honum, Því (McWilliam St.),' »,7ókey^Tfr
einn góðan veðurdag getur vel koini* allar na»ðsynlegar upplýsinirar r'i°
I/ifawwl,* ° rt J r>nr PS,r
að lútandi/ “^s,nKar J>ar
SSTiJÆ kos,“ði”" "pp 1
Mann hefir til boðs lóðir víðsve^-
ar um bæmn fyrir*125upp; $25—50
mðr, og auðveldum afhorgunum.
Hann útvegarpeninga lán með TV
rentu, og ágætum horgunarskilmál-
um peim sem semja við hann um
sintðar ,t húsnm og kaup á lóðum.
gáfuðum manni dottið önnureins til-
tíst með randglósum11 í „öldinni
og bera pað saman við svo margt
rétt í Lögbergi sjálfu, til að sann-
færast um, hversu mikils virði að
Einar Hjörleifsson er sem ritstjóri
Ég læt pvf hvern og einn sjálf-
ráðan að pví, hverju peir trúa af
lvgasulli Einars. Það er svo hvort
sein er ekkert nýtt, pótt hann fylli
skeinisblað sitt ineð persónulegurn
sköinmiim um heiðvirt fólk, en
gangi alveg fram hjá inu rétta
m&lefni. Ef ég er ýmsum kunnur
fyrir að vera „allra sveita kvikmdi11,
>á ætti Einar Hjörleifsson ekki síðr
að vera kunnr fyrir að vera „allra
landa kvikindi11, reglulegasta ætt-
arskömm, af orðspori að dæma, rit-
stjóra skömm, af Lögbergi að dæina,
og bæjarskömm J Winnipeg, eftir
kunnugra manna sögusögn að dæma.
Það er að vísu satt, að ég sendi
Lögbergi f fyrrahaustgrein í „Heim-
ilið“ með fyrirsögn „Regla11. En
Chicago, en só svo, pá geri “Hkr.og
Ö.” svo vel að láta p„ð (Lögberg)
vita ið rétta pað allra fyrsta
Með verðing,
O. A. Ðalmann.
EKKl LEIÐUM Afí
LlKJAST.
(Gerið mig eigi óliamingjusamann,
bezti greif’, greip nú Donat fram í með
miklum hátignasvip, e*a Þjer neyðið
mig til Þess að senda fulltingismann
mína til yðar’.
(Látið hann tala, Donat. Jeg trúi
svo hvort sem er engu af Því, er bann
segir’.
Heyrðist uú hófatak og fursti Rens-
Út af greinarkorni í Lögbergi 8<>rk k<’1U ríðaudi-
Foringjaruir riðu til móts við ofurst-
sinn og varð uú mikil hreyfing me*a]
Úlanna, er hjeldu liinum ósö*iuðu i
hestum og svipum foringjaDna,
dags. 6. p. rn., par sem pess er get
ið, að ég hafi mælt með lierra Jóni
Rm.ólfssyi.i í barnakennarastöðu,
skal pess getið til leiðbeiningar
peim, sem ekki eru málinu kunnug-
ir, að óg var einn, að eins einu, af
mörgum, sem gáfu Jóni meðmæli.
A meðal peirra, er pá rituðu undii
rneðinælin rneð.l. voru t.d. peir herr ar
Einar Hjörleifsson ritstj., Eggert
Jóhannsson ritstj., Árni kaupm. Frið-
riksson, I)r. McDirmid, og fleiri. pér
P. BRAULT & 00.
417 MAIN STR.
WINNIPEG
flytjajinn
ÖLFÖISJG VÍN
Og
VINDLA.
Haia nú á boðstólum miklar birgðir
°g fjölbreyttar, valdar sérstak-
lega fyrir arstíðina.
Gerið svo vel að líta til vor
Vér ábyrgjumst að yðr iíki
kæði verð og gæði.
i r/n 'r 'i. sjaið pvi, að pótt nafn mitt stæði á
mór stóð rétt a saina, hvort það i tt,„a..,.„i; > • >■ »
-5, , ... T ., , , 1 Inenrnænngaskjahnu,pá stóð pað par
var becið eða ekki. I iim >ah! féðr. .. . r r r
Hugsum okkr tvo bræðr heima á I laKa f hug'
, I l ja, uiciitt «•» öGgja- iieioi vei matí
Islandi. Annar býr blóma-búi í beztu Hann er skáld, séra Valdemar, | fara eftir sumu 1 henni á skrif-komp-
sveit landsins, og græðir á ári hverju; I og meira að segja gott skáld. En um kyrkjublaða, og pað er mikið
var pegið eða ekki. Irimhald tóðr- ekki. eitt> eins * . 't|/að
ar gremar var um ymsar reglur,1 verið hafi, síðan peir lásu Lögbergs-
nauðsynlegar fynr hvert heimili;! greinina.
já, meira að segja hefði vel mátti
*) Það er óÞarfi að gera róð fyrir Því.
Ritstj.
Janek P,ocznahaf*i heiisað frúunm
og Þá beint hesti sín um yfir „ð vagn
forsetafruar Gaitner og nam Þar staðar
Xenia einblíndi á hi* brosandi and I T
lit hans. Ilann Þóttist Þekkja Þennan | 1 .
svip, og sneri sjer ailt í einu vi* og
IT.
-NÝKOMNAR TIL_
r’t1
horfði á hana. Mælti hauu um leið nokk- KjóladúkarálOc.yardiðogyfir bóm
ur or* að fru Leome og var á sömu uliardúkaraf öllum tegundum, miklar
stundu er hann við hlið Xeniu. Lyrgðir af prints álágu verði. Flann-
’Kölluðuð Þjer til mín,’ spyr liann I eletts> skirtudúkar, handklæði, ocr
lágt ogleit til hennar. f,r, h!utLr se,“ vanalega eru í Dry
Xenia nísti saman tönnunum Kam.ð og 8jr
.......... ö|ar ágætu vörubyrgðir vorar
keyr*i upphöfuðið. I J B '
.Nei’.
Frú von Drach og Becky hölluðuj 566 Mai„ gtreet>
I sjer til hinnar liliðar og lieilsu* greifa-j Cor. Main and McWilliam Sts
T. McCROSSAN,
566 Main Street,