Heimskringla - 23.04.1892, Blaðsíða 3
-pg—pyr-N/r<=t-Fg~T?.l T<rf^-T. A OG- OLJDinST WIWNIPEG- 23. APEIL 1892
frúnurn Ettishbash og Tarenberg.
Proczna laut enn lægra. ^Þat! parf
eigi ætrS að tala meö orðum, Xenia’,
sagtsi hann heldur ógreinilega. ,Þjer haf-
ið eptir langan skilnaS veitt mjer bróð
ur-rjettindi og um leið lagt á herðar
rnjer bróðurskyldur. Jeg bið yður, að
minnamig á skyldur mínar, et jegskyidi
gleyma peim og ætið boða mig að iilið
yðar, er bjer purgts mín við’.
Xenia leit skyndilega upp.
,Nú; svo pa-Sþarf a'K minna yður á
%ldu yðaa gagnvart mjer, yður, penn
anknrteisis-mann, ef um aðrar konur er
að ræða’.
,En pjer gleymið b''i Xenia, a* jeg
er eigi jafn ókunnugur nokkurri konu
hjer eins og yður. Þær líta á mig á mann SInn-
annan hátt en fjer. Það er bær kalla
kurteisi, nefni bjer framhleypni. Janek
Proczna hefir hingað til skemt sjer með
því »ð rjúfa öll bönd og aldrei beði'S
nokkurn mann leyfis. Þeir tímar eru
liSnir. Á þeirri stundu er yðar eigin
vilji vakti upp „greifa Hans Stefan Dyn-
ar” frá dau«um,var liin fífldjarfa þrjózka
Janeks Proczna sett í fjötra þaíí, er jeg
sem frjáls list..maður gat Darist við, verð
jeg að virðaþarsem jeg nú er þetta virðu
lega nafn, og hefi því beðið þeirrar
stundar, að sú hönd, er kuldalega fleygði
mjer frá sjer, mundi af frjálsum vilja
kalia mig aptur.
Hann mælti þessi síðustu ortS ;
gamni og hýrt bros ljek um hið undur
fagra andlit Xeniu.
Jeg mun núreyna. hvemikils þetta
má sjer. Hver veit, hve lengi að þjer
verðið að dragast me* þá byrði, er syst
ir ySar leggur a herðar yðar. Eg ætla
þá fyrst að veðja við yður, að hinn afar
stóri blómhringur, sem greifi Hechel-
berg hefir tilbúinn handa sigraranum
muni prýða háls liests ýðar’.
Xenia var allt i einu sem önnur
manneskja. Hún talaði með svo mik-
illi kátínu og fjöri, a« varla mátti þekkja
hana aptur.
,Nei, fyrir aila muni, Xenia!’ svar
aði hann hiægjandi, ,þjer munduð með
Því rjúfa töfra þá, er barónsfrúin hefir
lagt á þennan blómhring’.
,Jeg held því að be/.t sje að frú von
Gártner sje ein um þetta’.
-Jeg kom of seint <>g læt
,Hans tign hefir frestatS veiðunum
þar tii á morgun’, mælti nú barónsfrúin
og bar um leið sjónglerið upp að augun-
um til þess að virSa fyrir sjer prinb
Reusserk, er nú reið fram að vögnunum,
til að Iieilsa frúnum, fyrst fjreifafrú Ka-
ny og liirðmeyjunni baronsessu Zautier,
er var ung fölleit stúika, er blíðlega
horftSi fram undan sjer. ,Við konur rítS-
um metS og þá einnig jeg, þó að jeg, eins
og guð veit, sje nokkuð völt í söðlinum.
Jeg þarfnast auðvitati að einhver ágætis
eiðmaður sje við iilið mjer: jeg get,
náttúrlega reitt mig á Flandern, en það
er ekki nægilegt’.
Xenia hafði staðið upp í vagninum
og leit stoltlega og ógnandi á mótstöðu-
.Auðvitað.
því undan’.
Rödd hennar var kuldaleg og frá
bægjandi, þótt að luín væri smábrosandi
.Geyinið fyrirbænir yðar fyrir mjer
Hlá vera að jeg þarfnist þeirra meira ein
hvern annan tíma, pá er annatS æðra er
húfl en marglitur blómhringur’.
,Og ef barónsfrúin þá bregst yður
mun jeg ef til vill gera það, er þjer beið
Tst af mjer’.
Proezna varð ailt í einu mjög alvar
legur; strauk liann hendinni um hinn
friða háls hestsins og þagnaði.
Vagni barónsfrúar Gilrtner var nú
ekið fram rangað, er vagn greifafrúar
Dynar var.
,Jeg verii að heyra iivað áríðandi mál
það er, sem syskinin eru að þinga um
mælti liún brosandi og rjetti um leið hina
litlu fínu hönd sína atS Xeniu. ,Þið eruð
bæði eitthvað súr á svipinn. Hefir ykk-
urborið nokkuð á milli?’
.Auðvitað, barónsfrú’, svaiaði .’an-
ek glaðlega. ,Án strrSs er ekki unt að
semja friff, og sá, er vill sigra, verður á
undan að heyja baráttu’.
,Donat mun þykjast sæll, liarónsfrú,
ef liann máverða riddari yðar, og liann
mun í alla staði reynast verður heiðurs
þessa’.
,IIvað? Heller-Huningen? Á liann
þá eigi eptir gamalli venju að ríða með
yður?’
,Nei’, svaraði Xenia og keyr'Si liöf
uðið aptur á bak; ,jeg hcfi í þetta sinn
boði'K bróður minum að vera með mjer’.
Leit hún uin leið spyrjandi til bróður
sins. ,
,Þjer eruð að gera að gamni yðar!
Það er óhugsandi! Tvö systkyn, það er
fjarska leiðiulegt!’—Prú von Gitrtuer sló
veifunni saman og hristi höfuðið af
gremju. ,Nei, jeg er algerlega á móti
því’.
Proczna ypti hlægjandi öxlunum og
mælti: ,8annfærður er jeg um að þjer
munutS gera allt sem í yðar valdi stendur,
barónsfrú, en hversu sigursælar sem þjer
kunnið að vera ella, þá efast jeg um að
þjer berið sigurinn úr býtum í þetta
siun’.
^ÞatS er auðvitað, ef að jeg eigi má
eiga von á neinni aðstoð frá yður’,
Leonie feldi skyndilega niður tal sitt og
sneri sjer að Xeniu, eins og fljótlynt
barn. ,Þjer eruð mjög eigingjörn, greifa
frú. Þjer eruð líkar hinum harSbrjósta
manni, er svipti vesalings náunga sinn
liinni síðustu liuggun og liinum síðasta
peni<’g’.
,Ef svo er, að stjúpbróðir minn vill
lieldur riða með yður en mjer, þá verð
jeg að láta mjer það líka’, svaraði Xenia
keliur fálega, eti augnaráii liennar var
fremur skrítifi.
,Það er ágætt! Heyrið þjer greifi?’
,Já, jeg heyri—en að eins móflgun
ef að Xenia eigi fuliyrðir, að þetta sj
tómt spaughennar’.
Leonia hló kuidalega. ,En þvílíknr
viðbárur annars milli systkina? Riddara
skapur yðar er eitthvað viðkværaur
bezti vin. Vitið þjer eitt, Xenia. Þjer
getið eigi krafist þess, að Proczna sjálf
ur leiti lausnar frá riddaraþjónustu hjá
yður, en þjer verðið sjállar að veita
honum hana. Filjið þjer?’
Greifafrú Dynar leit npp stoltlegri
en nokkru sinni áður, og svipur hennar
var mjög einbeittur, er luín svaraði:
,Nei\
tÞið virðist bæði að liafa sofið held-
illa’, svaraði frú Gártner. og reyndi nú
afi vera spaugsöm, en skarpir illsvitandi
drættirljeku um munnhennnr. ,Það er
ekki til neins að vera að deila við menr,
er hafa ótið lítinn miðdegisverð ogstig-
ifl úr rúminu með vinstri fótinn fyrst.
En svo mikið segi jeg yður, greifafrú, ali
þjer megið búast við baráttu upp á líf og
dauða frá minni lilið. Jeg mun með
ðllu móti reyna að æsa Proczna móti y S-
ur, en þó að þjer standið svo miklu betur
ð vígi en jeg, þar sem þjer nú um f jölda
ára hafið sýnt bróður yðar svo mikla al-
S 0g trygð, og stráðuð liinum fyrstu
blómnm fyrir fætur honum’.
Hiðbitra liáð er lá í orðum þessum
knúði blóðið fram í kinnar Xeniu. Varir
liennar titruðu og liún leit dimmann
skugga leggjast ytir enni Proczna og
hún dró andann mæSilega.
Yður skjátlast, baronsfrú’, svaraði
hún seinlega. ,Það hefir aldrei verið
mikill kærleikur mefi okkur Proczna Og
er það því miður mjer afí kenna. Það
sem þjer nú sýnitS mjer, hversu liann
hefði átt að vera, þá sje jeg nú, hversu
mikið jeg lief a« bæta fyrir og því sjáiti
jer líklega bezt sjálfar, að jeg get eigi
sleppt samfylgd hans, heidnr kýs að hafa
hann eins lengi og eins oft og unnt er
við hlið mjer’.
Hún rjetti Proczna hendina og var
einlægni auðsjeð bæði á svip hennar og
augnaráði.
Þjer mæiið þetta fagurlega Xenia!’
mælti Proczna brosandi, og hóf um leið
nönd hennar upp að vörum sjer. ,Þjer
viljiðborga skuldir, er enginn krefzt, og
suúið deiiu okkar mjög vingjarnlega við
Viljið þjer, baronsfrú, leyfa mjer, þá
er næst verður ekitS á sleðum, að beita
hesti mínum fyrir sigurvagn yðar?’
Leonie ógnaði honum ( laðlega með
veifu sinni.
,Það er lítilvæg kurteisi að bjóða
manni að aka í sleða í sólskini oghláku.
,Jeg skal láta strásalti’.
F. ú von Gartner laut niður að Xe
niu me‘5miklum sakleysissvip og mwlti:
,Þjer sem ættuð ak þekkja bróður
ykar betur, greifafrú, en nokkur annar,
því liengið þjer eigi um háls þessa hættu
lega manus einhvers konar aðvörunar-
spjald með orðinu: . „Varkárni”. Menn
eru illa staddir á liáium ís, er hafa af-
skifti af honuw’.
Xenia hneigði höfnðifi liugsandi.
Henui fanst á þessari stundu sem ískald-
ur vindgustur liði tii sín frá andliti Pól-
verjans.
Prins Reusserk stöðvaði nú hestsinn
við vagninn og trufiaðl frú von Dracli
í viðræðum ' liennar við þá er sátu
Rjetti
Fopn & Co.
Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk-
ar sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust
borginni. Fatasnið á öilum stærðum.
Frrgnson & Co. 40S Jl a i n St.,
Wimipei, - - - ia».
MAN WANTEn
■ ■ ■ Totake oharge of Local Agency.
Good opening for right man, on salary oi
commission. Whole or part time. We
are the only grower of both Canadian and
and American stock. Nurseries at Ridge-
ville Ont.; and Rocliester, N. Y. Visitors
welcome at grounds (8unda}< excepted).
Be quick and write for full information.
We want yov now.
BROWN BROS. CO„ TORONTO, ONT.
fThis House is a reliable, Inc. Co. Paid
Capital $1C0,000.000.
I >omiiiioii of Canada.
STULKUR!
Sérhver yðar, sem þarfast góArar sauma
velar,og hefir enn eigi fengið neina af
þessum nýustu, beztu og fullkomnustu,
er beðin aíi gera svo vel að snúa sér ineð
póstspjaldi til Mr. G. E. Dai.man, 457
Main St.—Vér höfum fengið hann til atS
bæta úr þörfum yðarmeð því atS selja ySr
vorár ágætu
Singer Saumavélar.
Hann gefr yðr allar upplýsingar um
þær. Eins og allir vita, eru það beztu
saumavélar, sem til eru.—Um 11 miljónir
véla höfum vér selt.—3 af hverjum 4
saumavólum, er seidar vóru i heiininum
síðastl. ár, vóru Singer’s.
Borgunarskilmálar mjög léttir.
Fyrir tilmæli Mr. Dalmans hefir fél.
látið prenta á islenzku leiðbeiningar um
notkun þeirra, Látið hann njóta þess og
kaupið af honum.
The Sinpr Iianf. Co.
W. D. ROSS. Manager.
WINNIPEG.
næstu vögnunum. Rjetti hann Xeniu
höndina og heilsaði baronsfrú Gártiier.
Von Hofstraten riddaraliðforingi
skýrði nú írá því, að sæist til herra Fian
dern, er jafnan var vanur að láta bíða
sín, ogmœlti þá Hecheiberg greifi, að
nú mætti þá byrja á steypunni.
Gengu uú ailir foringjarnir til hesta
sinna og Leonie benti enn einu sinni
Proczna til sín, til þess að hvísla nokki-
um orðum að honum.
,Eg þarf að segja yður, hvernig
stendur á því, að Flandern kemur svona
seint. Komið þjer bráðlega til mín?’
Proczna leit stundarkorn á liana,
(Að eins á laun’, svaraði hann og hleypti
hesti sínum af stað.
* * *
Frú von Hofstraten nam staðar fyrir
aptan vtgnaraðirnar og virti íyrir sjer
hið margbreytta líf, er fram fór á kapp
roiðarsvæðinu.
Foringjarnir röðuðu niður hinnm
fjörugu hestnm sinum og findni og
spaugsyrðum rigndi niður úr öllum átt
nm.—Loksins datt á mikil þiign.
Abylisjarúir okeypis fyrir miljonir manna
200.000.000 ekra
af hveiti- og beitilandi í Manitoba og Vestur Territónunum i Canada ókeypís fyrir
landnema. Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarðvegur, nægð af vatni og skógl
og meginhlutinn nálægt járnbrautum. Afrakstur hveitis af ekrunni 30 bush., ef
vel er umbúið.
í HIIS U FRJOVSAMA BELTl,
Rauðár-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum, og umhverfisliggj-
andi sljettlendi, eru.feikna miklir flákar af ágætasta akurlandi. engi og beitilandi
—hinn víðáttumesti fláki í heimi af lítt byggðu landi.
r
Malm-nama land.
öull, silfur, járn, kopar, salt, steinolía, o. s. frv. Ómældir flákar af kolanámalandi;
eldivi'Sur því tryggður um allan aldur.
JARJÍBRAUT frÁ hafi til hafs.
Canada Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi vit! Grand Trunk og Inter-Colonial braut-
Irnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhaf í Canada til
Kyrrahafs. Sú braut liggur um miðhlut frjóvmma beltisins eptir því endilöngu og
um hina hrikalegu, tignarlegu fjallaklasa, norður og vesturaf Efra-vatni og uin hiu
uafnfrægu Klettafíöll Vesturheims.
Heilnæmt 1 o p t s I a jj .
Loptslagið í Manitoba og Nor-Svesturlandinu er viðurkennt hið heilnæmasta I
Ameríku. Hreinviðri og þurrviðri vetur og sumar; veturinn kaldur, en bjartur
□g staðviðrasamur. Aldrei þoka og súld, og aldrei feílibyljir eins og sunnar í landinu.
Dr. Dalgleisli
Tannlœknir.
Tennur dregnar alveg tilfinningarlaust.
Hann á engann jafningja sem tannlæknir
í bænum.
474ilain St., Winnipej;
SAIIHA \ IISST.I O K \ IX I CAIADA
gefur hverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur
fyrirfamilSu að sjá,
1 <5 0 e li r u r a 1' landi
ilveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu og yrki það.
A þann hátt gefst hverjum manni kostur á að verða eigandi sinnar ábýlisjarðar og
ijálfstæður í efnalegu lilliti.
IBLEKZKARKYLEKDER
Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stööum.
Þeirra stærst er NT.JA ISLAND liggjandi 45—80 mílur norður frá Winnipeg, á
vestur strönd Winuipeg-vatns. Vestur frá Nýja slandi, í 30—35 mílna fjarlægð
sr ALPTAVATNS-NYIjENDAN. bátSum þessum nýlendum er mikið af ó-
numdu landi, og báðar þessar nýlendur liggja nær höfuðstað fylkisins en nokkur
hinna. AliGYLE-NYLENDAN er 110 mílur suðvestur frá Wpg., ÞING-
VALLA-NYLENDAN 260 mílur í nortSvestur frá Wpg., QIPAPPELLE-NY-
LENDAN um 20 mílur sutíur frá Þingvalla-nýlendu, og AL/1ERTA-VYI.F, NI)AN
um 70 milur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. í síðast-
cöldu 3 nýlendunum er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í þessu efni getur hver sem vill fengið með því að skrifa
um það:
DOMINION-LINAN
Is-
selur uPrejiaid”-farbrjef frá
landi til Winnipey;
Fyrir fullorðinn, yfir 12 ára 4i40,50
— barn 5 til 12 ára .... $20,25
— barn 1 til 5 ára .$14,25
Sömuieiðis farbrjef frá Win.nipe^ til
Islands; ...............$78,50
að frádregnu fæði milli Skotlands
og íslands, sera farþegjar borga
sjálfir 2 kr. á dag.
Menn snúi sjer til
B. L. BALDWINSON.
IMMICRATION-HALL WP.
MUNIÐ EFTIR
að ódýrasti statir í bænum til að kaupa
GROCERIES, PROVISIONS
MEL, FEED, LEIR- og GLER-VÖRU
—er hjá—
A. HOLLONQUIST,
Skanínafískum kaupmanni.
Norskr fiskr, síld og ansjóur innflutt
frá Noregi.
688 MAIN STREET,
Winnipeg, -- — — Manitoba.
Tliomas Bennett
JJOM. GOV'T. IMMIGRA TION AGENl
Eda 13. 1 .. Baldwinson, (Islenzknr umboðsmaður.)
DOM. GOVT IMMIGRATION OEFICES.
Wiiinipeg, - - - Ciinada.
VIÐ SELJrTM-
SEDRUS-
GIRDIIÁ-STOLFÁ.
sjerstaklega ódýrt,
—Einnig alls konar—
TXMBUR.
—SJERSTÖK SALA Á—
Ameríkanskri þurri
hvít-furu.
TIMBUR, - -
- BRENNI -
- - OG KOL
E. WALL & CO.,
Central Ave. East, Cor. Victorin St.
WE8TERN LUMBER
COMPANY (limitedx
Á horninu á
PRINCESS OC LOCAN STRÆTUM.
■WIN"1TIPEG-
Allar tegundir af timbri, lathi og
fiaksjiæni. hurðum og gluggum til
sölu með lágu verði og auðveldum
skilináium fyrir þá sem langar til að
byggja.
E. F. RUTHERFORÐ,
Manager.
OLE SIMONSON
mælir með sínu nýja
Scandinavian Hotel.
710 Main Str.
Fæði $1.00 á dag.
42 Er þetta sonr yðar ?
um, en Edward Highchurch ekki ? En vita-
skuld, það er svo sem auðskilið fyrir hvern
mann. Lað er ótaminn þróttrinn gagnvart
þokkanum og mentuninni. Þegar þeir áttu að
gera ritgerðirnar við próiið, geri óg ráð fyrir
að hr. Ball hafi svarað spurningunum sem
mest blátt áfram; hann hefir verið gagnorðr
°g kjarnorðr, svo að það hefir slegið prófess-
órana eins og slöngvað væri í þá steini;en
Edward hefir klætt inar beinhörðu staðhefðir
vísindauna í skáldlegan skrautbúning; og pró-
fessórunum, sem eiga annríkt, hefir þótt rit-
gerð Balls greiðari og auðskil'dari; þeir hala
•ítt öiðugra með að fylgja inu liúleita flugi
wards. En, eius og ég hefi sagt þér, það
geti enguin hlaudazt hugr um, hvor aðferðin
i i <i,s 'ihgii, og heldr ekki um það, hvorn
meira sé í varið af þeim mönnum.“
Hun vildi að sonr sinn skyldi standa
guðfræði; on hún lét l>að „ndir eins eftir hon-
um, að lofa honum að hafa eins eða tveggja
tíma til umhugsunar, eftiP að hann var orð-
mn stúdent, áðr en hann fullréði við sig, hvaða
uám liann legði fyrir sig.
“Þú segist ekki trúa á játningarrit þeirra
og kreddur;“ sagði hún. “Það er svo sem
auövitað, að þú gerir það ekki svona bókstaf-
Er þetta sonr yðar? 43
lega ; en það er vegr til að þýða þær svo, að
þú getir vel orðið prestr í okkar dýrmætu
móðurkyrkju samt. Ef þú getr með engu
móti fengið þig til að verða há-kyrkjumaðr,*
þá hef ég ekkert á móti að þú fylgir lág-kyrkju
mönnum. Gættu nú að Dr. Phillips Brooks
og séra Heber Newton. Það eru þó tveir menn
hvor öðrum býsna olíkir; en eins og þair skýra
báðir þessi trúaratriði, sem þór eru andstæði-
legust, þá hverfa þau alveg burt úr trúnni, og
þeir orða skýringar sínar svo smekklega og
8nildarloga, að það getr fullnægt hverjum
manni, hvað kartinn sem hann er. Og svo
máttu aldrei gleyma því, sonr minn, að eng-
inn maðr á eins þægilega stöðu í fólagslífinu
eins og sóknar-prestr stórs bæjar-safnaðar. Um
það getr enginn skoðanamunr verið. Þótt
maðr só merkilegr lögfræðingr, þá getr brugð-
ið til heggja vona með álit hans í félagslífinu.
Eins þótt maðr só ágætr læknir; það gelr ver-
ið misjafnt um það, hvert álit liann hafi fvrir
því som meðlimr í félagslifinu. En sóknar-
*) Þaunig nefnast ströngustu fylgismenn byskupa-
kyrkjunnar (ensku ríkiskyrkjunnar); en lágkyrkju-
menn nefnast peir er rýmri eða frjálslegri hafa
skokanir. Þýð.
46 Er þetta sonr yðar?
III. KAP.
“ The wise sometimes from wisdom’s waysdepart;
Cau youth, tlien, hush the mandates of the heart ?”
By-on.
Hr. f red Harmon stóð þá þarna upp við
skenkiborðið í Hoffman House þennan dag, og
meðan inn gáfuminni og lágbornari vinr hans
Preston Mansfield rendi út úr staupinu sínumeð
sönnum ánægjusvip, þá horfði Fred með óá-
nægjusvip á glasið sitt,eins og til að láta í ljósi
misþóknun sína á tegund vínsins. Mansfield
tók þá til máls :
“Yerið lengi í borginni, Harmon? Heyri
þú sért nú einráðinn í sð slá þér á guðsorða-
businessið.“ Preston gaf um leið fulla vín-
glasinu, sem stóð við ölnboga Freds, þýðing-
arfult hornauga. Þá hýst ég við þú sórt hættr
við þetta hórna, og við póker,* og við stelpur.
En það þori ég að veðja um, að þú hefir
*) “Póker,” fjárhættuspil aigengt með pví
nafni. Þýð.
Er þetta sonr yðar ? 39
Ball á ekki eftir nema eitt ár, og á þeim tíma
gæti hann ekki farið fram á að þú tækir hann
með þér til meir en eins af viuum okkar, og
þú ættir að geta sloppið einhvern veginn und-
an því á þeim tíma. Farðu í öllum hamingju
bænum, góði minn, og skemtu þér sem beztþú
getr. Þú hefir gott af því. TJtlit þitt er
ekki seni hraustlegast mí. Það er ekki ólík-
legt, að þetta sé einmitt sú breyting, sem þú
þarfnast; það verðr að minsta kosti eitthvað
nýtt fyrir þig, Það er sjúlfsagt vandað og vel
hugsandi fólk á sinn hátt."
Á þessari kynnisícrð sinni var það að
Fred hitti Maude Stone og feldi þegar ástar-
hug til hennar, og varð það til þess, að móðir
hans breytti áliti sínu um það, hve “ vandað
og vel ln*£sandi“ það væri, þetta hálfgildings
vilIu-fóTlc þarna vestra. Fyrstu árin, sem
Fred var á Harvard-háskólanum, hafði bólað
nokkuð á tilhneiging lijá honum til að fara að
hætta að dýrka svo algerlega tízkuprestinn
Dr. Highchurch (sem alt “fffw fólkið" trúði á
og hafði í mestu háveg um) ; og þ i hafði móð-
ir hans andvarpað þungan, oþ' hrakið áatæður
hans með mjúklæti og röksemdum, sem honum
þá < svipinn fuudust ljúf og sannfierandi til
fullnaðar.