Heimskringla - 23.04.1892, Blaðsíða 3

Heimskringla - 23.04.1892, Blaðsíða 3
-pg—pyr-N/r<=t-Fg~T?.l T<rf^-T. A OG- OLJDinST WIWNIPEG- 23. APEIL 1892 frúnurn Ettishbash og Tarenberg. Proczna laut enn lægra. ^Þat! parf eigi ætrS að tala meö orðum, Xenia’, sagtsi hann heldur ógreinilega. ,Þjer haf- ið eptir langan skilnaS veitt mjer bróð ur-rjettindi og um leið lagt á herðar rnjer bróðurskyldur. Jeg bið yður, að minnamig á skyldur mínar, et jegskyidi gleyma peim og ætið boða mig að iilið yðar, er bjer purgts mín við’. Xenia leit skyndilega upp. ,Nú; svo pa-Sþarf a'K minna yður á %ldu yðaa gagnvart mjer, yður, penn anknrteisis-mann, ef um aðrar konur er að ræða’. ,En pjer gleymið b''i Xenia, a* jeg er eigi jafn ókunnugur nokkurri konu hjer eins og yður. Þær líta á mig á mann SInn- annan hátt en fjer. Það er bær kalla kurteisi, nefni bjer framhleypni. Janek Proczna hefir hingað til skemt sjer með því »ð rjúfa öll bönd og aldrei beði'S nokkurn mann leyfis. Þeir tímar eru liSnir. Á þeirri stundu er yðar eigin vilji vakti upp „greifa Hans Stefan Dyn- ar” frá dau«um,var liin fífldjarfa þrjózka Janeks Proczna sett í fjötra þaíí, er jeg sem frjáls list..maður gat Darist við, verð jeg að virðaþarsem jeg nú er þetta virðu lega nafn, og hefi því beðið þeirrar stundar, að sú hönd, er kuldalega fleygði mjer frá sjer, mundi af frjálsum vilja kalia mig aptur. Hann mælti þessi síðustu ortS ; gamni og hýrt bros ljek um hið undur fagra andlit Xeniu. Jeg mun núreyna. hvemikils þetta má sjer. Hver veit, hve lengi að þjer verðið að dragast me* þá byrði, er syst ir ySar leggur a herðar yðar. Eg ætla þá fyrst að veðja við yður, að hinn afar stóri blómhringur, sem greifi Hechel- berg hefir tilbúinn handa sigraranum muni prýða háls liests ýðar’. Xenia var allt i einu sem önnur manneskja. Hún talaði með svo mik- illi kátínu og fjöri, a« varla mátti þekkja hana aptur. ,Nei, fyrir aila muni, Xenia!’ svar aði hann hiægjandi, ,þjer munduð með Því rjúfa töfra þá, er barónsfrúin hefir lagt á þennan blómhring’. ,Jeg held því að be/.t sje að frú von Gártner sje ein um þetta’. -Jeg kom of seint <>g læt ,Hans tign hefir frestatS veiðunum þar tii á morgun’, mælti nú barónsfrúin og bar um leið sjónglerið upp að augun- um til þess að virSa fyrir sjer prinb Reusserk, er nú reið fram að vögnunum, til að Iieilsa frúnum, fyrst fjreifafrú Ka- ny og liirðmeyjunni baronsessu Zautier, er var ung fölleit stúika, er blíðlega horftSi fram undan sjer. ,Við konur rítS- um metS og þá einnig jeg, þó að jeg, eins og guð veit, sje nokkuð völt í söðlinum. Jeg þarfnast auðvitati að einhver ágætis eiðmaður sje við iilið mjer: jeg get, náttúrlega reitt mig á Flandern, en það er ekki nægilegt’. Xenia hafði staðið upp í vagninum og leit stoltlega og ógnandi á mótstöðu- .Auðvitað. því undan’. Rödd hennar var kuldaleg og frá bægjandi, þótt að luín væri smábrosandi .Geyinið fyrirbænir yðar fyrir mjer Hlá vera að jeg þarfnist þeirra meira ein hvern annan tíma, pá er annatS æðra er húfl en marglitur blómhringur’. ,Og ef barónsfrúin þá bregst yður mun jeg ef til vill gera það, er þjer beið Tst af mjer’. Proezna varð ailt í einu mjög alvar legur; strauk liann hendinni um hinn friða háls hestsins og þagnaði. Vagni barónsfrúar Gilrtner var nú ekið fram rangað, er vagn greifafrúar Dynar var. ,Jeg verii að heyra iivað áríðandi mál það er, sem syskinin eru að þinga um mælti liún brosandi og rjetti um leið hina litlu fínu hönd sína atS Xeniu. ,Þið eruð bæði eitthvað súr á svipinn. Hefir ykk- urborið nokkuð á milli?’ .Auðvitað, barónsfrú’, svaiaði .’an- ek glaðlega. ,Án strrSs er ekki unt að semja friff, og sá, er vill sigra, verður á undan að heyja baráttu’. ,Donat mun þykjast sæll, liarónsfrú, ef liann máverða riddari yðar, og liann mun í alla staði reynast verður heiðurs þessa’. ,IIvað? Heller-Huningen? Á liann þá eigi eptir gamalli venju að ríða með yður?’ ,Nei’, svaraði Xenia og keyr'Si liöf uðið aptur á bak; ,jeg hcfi í þetta sinn boði'K bróður minum að vera með mjer’. Leit hún uin leið spyrjandi til bróður sins. , ,Þjer eruð að gera að gamni yðar! Það er óhugsandi! Tvö systkyn, það er fjarska leiðiulegt!’—Prú von Gitrtuer sló veifunni saman og hristi höfuðið af gremju. ,Nei, jeg er algerlega á móti því’. Proczna ypti hlægjandi öxlunum og mælti: ,8annfærður er jeg um að þjer munutS gera allt sem í yðar valdi stendur, barónsfrú, en hversu sigursælar sem þjer kunnið að vera ella, þá efast jeg um að þjer berið sigurinn úr býtum í þetta siun’. ^ÞatS er auðvitað, ef að jeg eigi má eiga von á neinni aðstoð frá yður’, Leonie feldi skyndilega niður tal sitt og sneri sjer að Xeniu, eins og fljótlynt barn. ,Þjer eruð mjög eigingjörn, greifa frú. Þjer eruð líkar hinum harSbrjósta manni, er svipti vesalings náunga sinn liinni síðustu liuggun og liinum síðasta peni<’g’. ,Ef svo er, að stjúpbróðir minn vill lieldur riða með yður en mjer, þá verð jeg að láta mjer það líka’, svaraði Xenia keliur fálega, eti augnaráii liennar var fremur skrítifi. ,Það er ágætt! Heyrið þjer greifi?’ ,Já, jeg heyri—en að eins móflgun ef að Xenia eigi fuliyrðir, að þetta sj tómt spaughennar’. Leonia hló kuidalega. ,En þvílíknr viðbárur annars milli systkina? Riddara skapur yðar er eitthvað viðkværaur bezti vin. Vitið þjer eitt, Xenia. Þjer getið eigi krafist þess, að Proczna sjálf ur leiti lausnar frá riddaraþjónustu hjá yður, en þjer verðið sjállar að veita honum hana. Filjið þjer?’ Greifafrú Dynar leit npp stoltlegri en nokkru sinni áður, og svipur hennar var mjög einbeittur, er luín svaraði: ,Nei\ tÞið virðist bæði að liafa sofið held- illa’, svaraði frú Gártner. og reyndi nú afi vera spaugsöm, en skarpir illsvitandi drættirljeku um munnhennnr. ,Það er ekki til neins að vera að deila við menr, er hafa ótið lítinn miðdegisverð ogstig- ifl úr rúminu með vinstri fótinn fyrst. En svo mikið segi jeg yður, greifafrú, ali þjer megið búast við baráttu upp á líf og dauða frá minni lilið. Jeg mun með ðllu móti reyna að æsa Proczna móti y S- ur, en þó að þjer standið svo miklu betur ð vígi en jeg, þar sem þjer nú um f jölda ára hafið sýnt bróður yðar svo mikla al- S 0g trygð, og stráðuð liinum fyrstu blómnm fyrir fætur honum’. Hiðbitra liáð er lá í orðum þessum knúði blóðið fram í kinnar Xeniu. Varir liennar titruðu og liún leit dimmann skugga leggjast ytir enni Proczna og hún dró andann mæSilega. Yður skjátlast, baronsfrú’, svaraði hún seinlega. ,Það hefir aldrei verið mikill kærleikur mefi okkur Proczna Og er það því miður mjer afí kenna. Það sem þjer nú sýnitS mjer, hversu liann hefði átt að vera, þá sje jeg nú, hversu mikið jeg lief a« bæta fyrir og því sjáiti jer líklega bezt sjálfar, að jeg get eigi sleppt samfylgd hans, heidnr kýs að hafa hann eins lengi og eins oft og unnt er við hlið mjer’. Hún rjetti Proczna hendina og var einlægni auðsjeð bæði á svip hennar og augnaráði. Þjer mæiið þetta fagurlega Xenia!’ mælti Proczna brosandi, og hóf um leið nönd hennar upp að vörum sjer. ,Þjer viljiðborga skuldir, er enginn krefzt, og suúið deiiu okkar mjög vingjarnlega við Viljið þjer, baronsfrú, leyfa mjer, þá er næst verður ekitS á sleðum, að beita hesti mínum fyrir sigurvagn yðar?’ Leonie ógnaði honum ( laðlega með veifu sinni. ,Það er lítilvæg kurteisi að bjóða manni að aka í sleða í sólskini oghláku. ,Jeg skal láta strásalti’. F. ú von Gartner laut niður að Xe niu me‘5miklum sakleysissvip og mwlti: ,Þjer sem ættuð ak þekkja bróður ykar betur, greifafrú, en nokkur annar, því liengið þjer eigi um háls þessa hættu lega manus einhvers konar aðvörunar- spjald með orðinu: . „Varkárni”. Menn eru illa staddir á liáium ís, er hafa af- skifti af honuw’. Xenia hneigði höfnðifi liugsandi. Henui fanst á þessari stundu sem ískald- ur vindgustur liði tii sín frá andliti Pól- verjans. Prins Reusserk stöðvaði nú hestsinn við vagninn og trufiaðl frú von Dracli í viðræðum ' liennar við þá er sátu Rjetti Fopn & Co. Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk- ar sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust borginni. Fatasnið á öilum stærðum. Frrgnson & Co. 40S Jl a i n St., Wimipei, - - - ia». MAN WANTEn ■ ■ ■ Totake oharge of Local Agency. Good opening for right man, on salary oi commission. Whole or part time. We are the only grower of both Canadian and and American stock. Nurseries at Ridge- ville Ont.; and Rocliester, N. Y. Visitors welcome at grounds (8unda}< excepted). Be quick and write for full information. We want yov now. BROWN BROS. CO„ TORONTO, ONT. fThis House is a reliable, Inc. Co. Paid Capital $1C0,000.000. I >omiiiioii of Canada. STULKUR! Sérhver yðar, sem þarfast góArar sauma velar,og hefir enn eigi fengið neina af þessum nýustu, beztu og fullkomnustu, er beðin aíi gera svo vel að snúa sér ineð póstspjaldi til Mr. G. E. Dai.man, 457 Main St.—Vér höfum fengið hann til atS bæta úr þörfum yðarmeð því atS selja ySr vorár ágætu Singer Saumavélar. Hann gefr yðr allar upplýsingar um þær. Eins og allir vita, eru það beztu saumavélar, sem til eru.—Um 11 miljónir véla höfum vér selt.—3 af hverjum 4 saumavólum, er seidar vóru i heiininum síðastl. ár, vóru Singer’s. Borgunarskilmálar mjög léttir. Fyrir tilmæli Mr. Dalmans hefir fél. látið prenta á islenzku leiðbeiningar um notkun þeirra, Látið hann njóta þess og kaupið af honum. The Sinpr Iianf. Co. W. D. ROSS. Manager. WINNIPEG. næstu vögnunum. Rjetti hann Xeniu höndina og heilsaði baronsfrú Gártiier. Von Hofstraten riddaraliðforingi skýrði nú írá því, að sæist til herra Fian dern, er jafnan var vanur að láta bíða sín, ogmœlti þá Hecheiberg greifi, að nú mætti þá byrja á steypunni. Gengu uú ailir foringjarnir til hesta sinna og Leonie benti enn einu sinni Proczna til sín, til þess að hvísla nokki- um orðum að honum. ,Eg þarf að segja yður, hvernig stendur á því, að Flandern kemur svona seint. Komið þjer bráðlega til mín?’ Proczna leit stundarkorn á liana, (Að eins á laun’, svaraði hann og hleypti hesti sínum af stað. * * * Frú von Hofstraten nam staðar fyrir aptan vtgnaraðirnar og virti íyrir sjer hið margbreytta líf, er fram fór á kapp roiðarsvæðinu. Foringjarnir röðuðu niður hinnm fjörugu hestnm sinum og findni og spaugsyrðum rigndi niður úr öllum átt nm.—Loksins datt á mikil þiign. Abylisjarúir okeypis fyrir miljonir manna 200.000.000 ekra af hveiti- og beitilandi í Manitoba og Vestur Territónunum i Canada ókeypís fyrir landnema. Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarðvegur, nægð af vatni og skógl og meginhlutinn nálægt járnbrautum. Afrakstur hveitis af ekrunni 30 bush., ef vel er umbúið. í HIIS U FRJOVSAMA BELTl, Rauðár-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum, og umhverfisliggj- andi sljettlendi, eru.feikna miklir flákar af ágætasta akurlandi. engi og beitilandi —hinn víðáttumesti fláki í heimi af lítt byggðu landi. r Malm-nama land. öull, silfur, járn, kopar, salt, steinolía, o. s. frv. Ómældir flákar af kolanámalandi; eldivi'Sur því tryggður um allan aldur. JARJÍBRAUT frÁ hafi til hafs. Canada Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi vit! Grand Trunk og Inter-Colonial braut- Irnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhaf í Canada til Kyrrahafs. Sú braut liggur um miðhlut frjóvmma beltisins eptir því endilöngu og um hina hrikalegu, tignarlegu fjallaklasa, norður og vesturaf Efra-vatni og uin hiu uafnfrægu Klettafíöll Vesturheims. Heilnæmt 1 o p t s I a jj . Loptslagið í Manitoba og Nor-Svesturlandinu er viðurkennt hið heilnæmasta I Ameríku. Hreinviðri og þurrviðri vetur og sumar; veturinn kaldur, en bjartur □g staðviðrasamur. Aldrei þoka og súld, og aldrei feílibyljir eins og sunnar í landinu. Dr. Dalgleisli Tannlœknir. Tennur dregnar alveg tilfinningarlaust. Hann á engann jafningja sem tannlæknir í bænum. 474ilain St., Winnipej; SAIIHA \ IISST.I O K \ IX I CAIADA gefur hverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur fyrirfamilSu að sjá, 1 <5 0 e li r u r a 1' landi ilveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu og yrki það. A þann hátt gefst hverjum manni kostur á að verða eigandi sinnar ábýlisjarðar og ijálfstæður í efnalegu lilliti. IBLEKZKARKYLEKDER Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stööum. Þeirra stærst er NT.JA ISLAND liggjandi 45—80 mílur norður frá Winnipeg, á vestur strönd Winuipeg-vatns. Vestur frá Nýja slandi, í 30—35 mílna fjarlægð sr ALPTAVATNS-NYIjENDAN. bátSum þessum nýlendum er mikið af ó- numdu landi, og báðar þessar nýlendur liggja nær höfuðstað fylkisins en nokkur hinna. AliGYLE-NYLENDAN er 110 mílur suðvestur frá Wpg., ÞING- VALLA-NYLENDAN 260 mílur í nortSvestur frá Wpg., QIPAPPELLE-NY- LENDAN um 20 mílur sutíur frá Þingvalla-nýlendu, og AL/1ERTA-VYI.F, NI)AN um 70 milur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. í síðast- cöldu 3 nýlendunum er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beitilandi. Frekari upplýsingar í þessu efni getur hver sem vill fengið með því að skrifa um það: DOMINION-LINAN Is- selur uPrejiaid”-farbrjef frá landi til Winnipey; Fyrir fullorðinn, yfir 12 ára 4i40,50 — barn 5 til 12 ára .... $20,25 — barn 1 til 5 ára .$14,25 Sömuieiðis farbrjef frá Win.nipe^ til Islands; ...............$78,50 að frádregnu fæði milli Skotlands og íslands, sera farþegjar borga sjálfir 2 kr. á dag. Menn snúi sjer til B. L. BALDWINSON. IMMICRATION-HALL WP. MUNIÐ EFTIR að ódýrasti statir í bænum til að kaupa GROCERIES, PROVISIONS MEL, FEED, LEIR- og GLER-VÖRU —er hjá— A. HOLLONQUIST, Skanínafískum kaupmanni. Norskr fiskr, síld og ansjóur innflutt frá Noregi. 688 MAIN STREET, Winnipeg, -- — — Manitoba. Tliomas Bennett JJOM. GOV'T. IMMIGRA TION AGENl Eda 13. 1 .. Baldwinson, (Islenzknr umboðsmaður.) DOM. GOVT IMMIGRATION OEFICES. Wiiinipeg, - - - Ciinada. VIÐ SELJrTM- SEDRUS- GIRDIIÁ-STOLFÁ. sjerstaklega ódýrt, —Einnig alls konar— TXMBUR. —SJERSTÖK SALA Á— Ameríkanskri þurri hvít-furu. TIMBUR, - - - BRENNI - - - OG KOL E. WALL & CO., Central Ave. East, Cor. Victorin St. WE8TERN LUMBER COMPANY (limitedx Á horninu á PRINCESS OC LOCAN STRÆTUM. ■WIN"1TIPEG- Allar tegundir af timbri, lathi og fiaksjiæni. hurðum og gluggum til sölu með lágu verði og auðveldum skilináium fyrir þá sem langar til að byggja. E. F. RUTHERFORÐ, Manager. OLE SIMONSON mælir með sínu nýja Scandinavian Hotel. 710 Main Str. Fæði $1.00 á dag. 42 Er þetta sonr yðar ? um, en Edward Highchurch ekki ? En vita- skuld, það er svo sem auðskilið fyrir hvern mann. Lað er ótaminn þróttrinn gagnvart þokkanum og mentuninni. Þegar þeir áttu að gera ritgerðirnar við próiið, geri óg ráð fyrir að hr. Ball hafi svarað spurningunum sem mest blátt áfram; hann hefir verið gagnorðr °g kjarnorðr, svo að það hefir slegið prófess- órana eins og slöngvað væri í þá steini;en Edward hefir klætt inar beinhörðu staðhefðir vísindauna í skáldlegan skrautbúning; og pró- fessórunum, sem eiga annríkt, hefir þótt rit- gerð Balls greiðari og auðskil'dari; þeir hala •ítt öiðugra með að fylgja inu liúleita flugi wards. En, eius og ég hefi sagt þér, það geti enguin hlaudazt hugr um, hvor aðferðin i i <i,s 'ihgii, og heldr ekki um það, hvorn meira sé í varið af þeim mönnum.“ Hun vildi að sonr sinn skyldi standa guðfræði; on hún lét l>að „ndir eins eftir hon- um, að lofa honum að hafa eins eða tveggja tíma til umhugsunar, eftiP að hann var orð- mn stúdent, áðr en hann fullréði við sig, hvaða uám liann legði fyrir sig. “Þú segist ekki trúa á játningarrit þeirra og kreddur;“ sagði hún. “Það er svo sem auövitað, að þú gerir það ekki svona bókstaf- Er þetta sonr yðar? 43 lega ; en það er vegr til að þýða þær svo, að þú getir vel orðið prestr í okkar dýrmætu móðurkyrkju samt. Ef þú getr með engu móti fengið þig til að verða há-kyrkjumaðr,* þá hef ég ekkert á móti að þú fylgir lág-kyrkju mönnum. Gættu nú að Dr. Phillips Brooks og séra Heber Newton. Það eru þó tveir menn hvor öðrum býsna olíkir; en eins og þair skýra báðir þessi trúaratriði, sem þór eru andstæði- legust, þá hverfa þau alveg burt úr trúnni, og þeir orða skýringar sínar svo smekklega og 8nildarloga, að það getr fullnægt hverjum manni, hvað kartinn sem hann er. Og svo máttu aldrei gleyma því, sonr minn, að eng- inn maðr á eins þægilega stöðu í fólagslífinu eins og sóknar-prestr stórs bæjar-safnaðar. Um það getr enginn skoðanamunr verið. Þótt maðr só merkilegr lögfræðingr, þá getr brugð- ið til heggja vona með álit hans í félagslífinu. Eins þótt maðr só ágætr læknir; það gelr ver- ið misjafnt um það, hvert álit liann hafi fvrir því som meðlimr í félagslifinu. En sóknar- *) Þaunig nefnast ströngustu fylgismenn byskupa- kyrkjunnar (ensku ríkiskyrkjunnar); en lágkyrkju- menn nefnast peir er rýmri eða frjálslegri hafa skokanir. Þýð. 46 Er þetta sonr yðar? III. KAP. “ The wise sometimes from wisdom’s waysdepart; Cau youth, tlien, hush the mandates of the heart ?” By-on. Hr. f red Harmon stóð þá þarna upp við skenkiborðið í Hoffman House þennan dag, og meðan inn gáfuminni og lágbornari vinr hans Preston Mansfield rendi út úr staupinu sínumeð sönnum ánægjusvip, þá horfði Fred með óá- nægjusvip á glasið sitt,eins og til að láta í ljósi misþóknun sína á tegund vínsins. Mansfield tók þá til máls : “Yerið lengi í borginni, Harmon? Heyri þú sért nú einráðinn í sð slá þér á guðsorða- businessið.“ Preston gaf um leið fulla vín- glasinu, sem stóð við ölnboga Freds, þýðing- arfult hornauga. Þá hýst ég við þú sórt hættr við þetta hórna, og við póker,* og við stelpur. En það þori ég að veðja um, að þú hefir *) “Póker,” fjárhættuspil aigengt með pví nafni. Þýð. Er þetta sonr yðar ? 39 Ball á ekki eftir nema eitt ár, og á þeim tíma gæti hann ekki farið fram á að þú tækir hann með þér til meir en eins af viuum okkar, og þú ættir að geta sloppið einhvern veginn und- an því á þeim tíma. Farðu í öllum hamingju bænum, góði minn, og skemtu þér sem beztþú getr. Þú hefir gott af því. TJtlit þitt er ekki seni hraustlegast mí. Það er ekki ólík- legt, að þetta sé einmitt sú breyting, sem þú þarfnast; það verðr að minsta kosti eitthvað nýtt fyrir þig, Það er sjúlfsagt vandað og vel hugsandi fólk á sinn hátt." Á þessari kynnisícrð sinni var það að Fred hitti Maude Stone og feldi þegar ástar- hug til hennar, og varð það til þess, að móðir hans breytti áliti sínu um það, hve “ vandað og vel ln*£sandi“ það væri, þetta hálfgildings vilIu-fóTlc þarna vestra. Fyrstu árin, sem Fred var á Harvard-háskólanum, hafði bólað nokkuð á tilhneiging lijá honum til að fara að hætta að dýrka svo algerlega tízkuprestinn Dr. Highchurch (sem alt “fffw fólkið" trúði á og hafði í mestu háveg um) ; og þ i hafði móð- ir hans andvarpað þungan, oþ' hrakið áatæður hans með mjúklæti og röksemdum, sem honum þá < svipinn fuudust ljúf og sannfierandi til fullnaðar.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.