Heimskringla - 18.06.1892, Síða 2

ZEazrEIIfcÆSIKIIRIIISriJkL^ OGr OLDIN", ^ÁTIIISriISriIE^IEGk, 18. JULTI 1802.
Heimstringla
og
*einar tít á Miðvikud. og Laugardógum-
(A Semi-weekly Newspaper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdaysj.
The Heiraskringla Ptg. & Publ. Co.
étgefendur. (Publishers.)
Skrifstofa og prentsmiðja:
'61 LOMBARD STREET, * • WINNIPEC, MAN.
Blaðið kostar:
Helll árgangur..........
Hálf ír árgangur........ i;
XJm 3 ................. 0>‘o
Gjalddagi 1. Jtíli. Sésíðar borgaS, kost-
^^Sent tíí ’ slands kostar árg. borgaðr hér
*1 50.—Á slandi 6 kr., er borgist fyrir-
fra'm. JL NorSrlöudum 7 kr. 50 au. Á
Englandi 8s. 6d
rUudireins og einhver kaupanai oiaös-
ins skiptir um bústað er hann beðinn a*
senda hina breyttu utauáskript a skrlt-
stofu blaðsins og tilgreina um letð fyrr-
terandi utanéskript.
Aðsendum nafnlausum gretnum verð-
ur ekki geflnn gaumur, en nöfn hof-
undanna birtir ritstjórnin ekkt nema
með sampykki þeirra. En undirskript-
ina verða höfundar greinanna sjalfir að
tlltaka, ef þeir vilja að nafm sinu sje
leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til
ati endursenda ritgerKir, sem ekki fa rum
i blaðinu, nje heldur að geyma þær um
lengri eða skemmri tima.
Upplýsingar um verð á auglýstngum
í „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu-
stofu hlaðsins. _________________________
^g^Uppsögn biaðs er ógild, sain-
kvæmt hjerlendum löcrum, nema að
kaupandinn borgi um íeið að fullu
skuld sína við blaðið.
Ritstjóri (Editor):JÓN ÓLAF38QN.
Business Manager: F,INAR ÓLAh SAON
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
sins hvern virkan dag kl. 9 tH hádeg-
blaðsins
ls oe frá kl. 1—6 síðdegis.
Auglýeinga-ageiil og inniöUunarmaðr:
eirikr gíslason.
(Advertising Agent & Coliector).
Utaraskript til blaðsins er:
r'\e R ‘timekringla Printing&PublishingC
P. 0. Box 305 Winnipeg. Canada.
VI. ÁR. NR. 41. TÖLUBL. 301
(öldin I. 53.)
Wtnnipeg, 18, ttíní 1892.
_ „BYÐUR NOKKUR BETUR?
Kafli dr bréfi frá Lögberge-félaginu fyr
ir liðugu ári:
„The Lögberg Printing & Publ. Co
(Incorporated).
Book & Job Printers.
Office 573 Main Str.
P. O. Box 368.
Winnipeg, Man., Jan. 26. 1891.
____________Blaðið [Löglerg] hefir
ávalt verið hhjnt Ottawa-stjórninn
og verði sanngjarnlega við það skift.
atlar það að styðja aftrhalds-flolk
inn í kosningum þeim, sem rnífara
{ hönd.--------------
Yðar einlœgr
SlGTR. JÓNASSON.
Greenway-flokkrinn
lafir mest á pví lúasagS að kalla
sig “frjálslynda“(!) flokkinn.
Og f>á er auðskiliu afleiðingin:
mótstöðuflokkrinn á að vera “aftr
halds-floKkr11.
Lítum snöggvast á, hvað f>að er
sem stjórnarflokknum hér í fylkinu
(Greenway-flokknum) og mótstöðu-
mönnum hans ber á milli. Það
ætti að skýra betr en nokkurt stoi-
ið rangnefni, hvað einkennir hvorn
flokkinn um sig.
Hávaði íbúa pessa fylkis eru
menn, sem fyigja aftrhalds-flokkn-
um í stjórnmálum ríkisins (Domini-
on-málum), eins og kosningar til
ríkisf>ingsins sýna; fylkið hefir haft
fjóra fungmenn á ríkispingi; f>rjá
comervative, og að eins einn liberal,
og er f>að vottr þess, að conservativ
flokkrinn hefir £ atkvæða hér I
fylkinu.
Að Greenway-flokkrinn komst til
valda, er f>annig bezt sönnun fyrir
f>ví, að flokkaskiftingin: liberal og
conservative, ræðr ekki kosningum í
fylkie-rnálum, enda hefir fylkisþing-
ið ekkert atkvæði um f>au mál,
sem eru ágreiningsefni þeirra flokka.
Ef vér Jítum sögulega á, f>á vóru
I mótstöðuflokki Greenways einir
5 f>ingmenn, er hann kom til valda.
Nú er f>riðjungr pingmanna á móti
honum.
Hvað hefir á milli borið?
Hvað hefir verið orsökin til að
gamlir fylgismenn hans, menu, sem
eru eins frjálslyndir og nokkrir ber oftast tilætlaðan árangr; pað
! aðrir í bessu fylki, hafa snúist kemr hreyfing á sandinn^ og fiskr-
inn kemr til hálfs upp úr holunni.
gegn onum. Fiskimenn bregða pá vi(5 ið snar-
Fyrsta ágreiningsatriði var pað, agta 0g reyna ag krækja í hann;
er Mr. Greenway varð uppvis að en ef pað mishepnast, hverfr fiskr-
pví, að hafa boðið að selja Mani- inn inn i holuna aftr og allar til-
toba Central-félaginu löggjöf um ^aunir fiskimanna að narra hann út
, _ .,. á ný, verða árangrslausar—skelfiskr-
löggilding pess og látapað sttja inn\efir lœrt J reynslunni.
fyrir í samningum við stjórnina um # .
J , í ii Menn hafa tekið eftir svipaon
járnbrautarlagning .nn i fylk.ð, og ^ ^ hjá sem
áskildi sér Í.12,5U0 í sinn vasa (en wu mj0g gvQ ólík a0 eðiis(ari og
ekk fylkisins) fyrir, eftir pví sem er ðmögUlegt að álíta að hún só
sönnunargögn hafa verið fram færð annað en afleiðing af reynslu.
fyrir, par á meðal bróf með eigin rp0a gem fiefir jenl. j gildrU) en
handar undirskrift hans, o£( eiðsvar- getað losað sig aftr, mun verða
inn vitnisburðr er fyrir. Enda með- hyggin af reynslunni og vara sig
tók hann, eftir pví sem upplýst á dýrabogum framvegis. Ið sama
hefir verið, nokkuð af vipphæðinni, 8™* og um fjölda annara dýra,
s par á meðal um fugla. (ýuail, sem
bótt hann svikist um að efna loforð ,
P hefir venð snaraðr með einhverjum
sitt. brögðum, mun vara sig í næsta
Annað atriði, sem mótstöðumenn sinn, ef hann sleppr lifandi úr net-
saka Greenwáy stjórnina utn, er i"u. Sórhver veiðimaðr pekkir pá
toíi nna algildu reglu, að hægra er að narra
$500 á míluna eða alls $00,000 « , ,
ungt dýr en gamalt og reynt.
fjárveitingin til N. P. brautarinnar,
umfram nauðsyn, eins og sýndi sig. Bortase segir merkilega sögu um
Stjórnin gerði par tilraun til að pað, hvernig humar einn bar af
ræna fylkið $93,000, og að eins ár-1 ostri. Humarinn færði klóna hvað
, , _ . j-i D eftir annað inn 1 ostru-skelina með-
vökr mótspyrna lilaðsins rree I ress .
an hún var hálfopin, en ostran brá
og pingmanna, er meira meta sam- ^ af gkeUnni saman j tíina. En
vizku sína en flokksfylgið, hamlaði bumarinn varð ekki ráða'aus, liann
pví, að pessari miklu upphæð yrði greip stein og kom honum á milli
stolið af fylkinu. j skelbarmannaog náði pannig I ostr-
Er pað nú nokkurt sérstakt ein- una.-Apar nota sama bragðið við
, , _ . , ostru-veiðar, eri menn furðar ekki
kenni á liberals, að nota opmbera
• á pví um pá, pví allir vita áðr ao
stöðu sína til að raka fé í eigin peir eru jjænir og biögðóttir.—Kir-
vasa, eða að reyna að ræna fóhirzlu segir frá pví, að býflugrnar hafi
8 Ef pað er ekki, pá verðr bygt nokkurs konar varnargarð úr
Slík og pvílík dætni um greind
dýranna eru til svo hundruðum
skiftir; en hvað er greindin annað
en notkun reynslunnar? Maðrinn
kemst feti lengra; hann saman-
safnar og niðrraðar reynslu liðinna
alda og ákveðr meginreglr til al
mennra nota. In lægri dýr geta
ekki gert neitt pess háttar. Hæfi-
leikar peirra eru takmarkaðir til
að fást að eins við sórstakleg atvik
er fyrir koma. Þau hafa enga niðr 'nn; hann hafði ætfð ráð með
skipunargáfu til að bera. Skilningr
peirra nær ekki svo langt.
HVAÐ ERTU, NÁTTVRAJ
Ó hvað er dimt; ó hve stormvindar
stynjandi kveina
Svo storðin við skeifur, og eldingar þjót
andi fljtíga
Um loftið, sem ætli fær alheiminn sundr
að kljtífa;
Oglífið í fjörhrotum fniknhörðum sýnist
að veina.
Ó, hvað ertu nátttíra? Öfl þín svo ógurleg
skelfa
iunbtía þína, sem stæðu þeir allir á
nálum
Og skepnurnar hamast í lagardjiíps lang-
dýpstu álum,
8em óttist pær vötnin sér ætli upp á
þurlendi hvelfa.
Og hvað ertu líf ? Er þá tilviljun tilvera
lífsins?
Þess takmörk að fæðast, að berjast, að
sigrast, að eyðast?
Af hverju ertu sprottin? Og hvert muutu
að endingu leiðast?
Hvort þangað, er brotna allar brimöldur
mannlega kífsins?
fylkisins!
trauðlega sagt, að framkoma Green- vaxi fyrir framan innganginn að
. . _______ ,i forðabúri sínu, eftir að lilraunir
way-stjórnannnar I pessutn málum ’
einkemii h,„. „n, lib.,.1. ,***• ***" .*». ►**:,«> »í..fa, »s é
Duges tók einu sinm eftir, að kvörðun pinni.
í pessum tveim málum lieíii á- köngurváfa greip T>fflngu aftan fra fiefir gl tlma til önytju-málum al
r . . _ og varnaði henni pannig flugs. En >
oreiningrinn verið um pað eitt, að ,
s h 1 bíflugan sem var sterkan og gat
peir sem nú eru í mótstöðuflokki, neytt fðtannsl) gekk af stað og dró
vildu ekki fylgja. Greenway-stjórn- köngurváfuna á eftir sér, en hún
inni að málum til að ræna fylkið, spertist við og reyndi að draga
né viljað styðja stjórnarforseta, sem fluguna inn í bæli sitt. Þessi bar-
, „ , , . , - * - c t dacfi stóð vfir nokkurntíma, Þancr-
enn hefir ekki hreinsað sig af pví, s J ’ r . ”
.. að til köngurváfan gat lagt sig á
að hafa samið um að selja löggjof ukið m@ð brfið gín^ Biflugan 1&
fyrir peninga í sjálfs síns vasa. pannig á bakinu og gat ekki neytt
Næsta sinn skulum vér rekja fótanna. Og köngrváfan hélt henni
nokkur önnur helztu ágreiningsat- Pannifí PanSað t'1 hún hafði ko",ið
_ , , t, . vilja SMium fram.
riðin, sem aðskilya fylkisstjórnar- ■’
flokkinn og mótstöðumenn hans, og jjað er 5mðgu]egt að færa rök
sýna fram á, hvoru megin frjáls- að pv-í að petta sóu undantekning-
lytidið er í hverri grein.
(Framhald).
svara.
Og svo viltu efalaust sjálfum ossómakið
spara;
En leysa að endingu loks muntu’ tír
spurningu minni.
Maggie Johnson.
V I S U R.
1 Album.
Frá lesborðinu.
KENNINOIN UM NYT8EMI
REYNSLUNNAR FYRIR DÝRIN.
Eftir Eijuard Rudigar.
ar sem ekki sanui pað, að dýr hafi
til að bera neina almenna andlega
hæfileika. Öll slík reynsla á að
eins við einstaklinginn, sern hana
hefir fengið, en getr ekki uppruna
síns vegna náð til allrar tegundar-
innar, sem einstaklingrinn er af.
Vór hljótum einnig að viðrkenna, '
að jafnvel meðal dýranna skara sum- j
ir einstaklingar langt frain úr öllum t
_____ fjöldanum af sinni tegund. Menn ;
- . „ , , hafa sóð pess ótal dæmi meðal hesta, '
Á pessari gufu- og rafmagns old ‘ . _ .
, „ r , , . • , ,,, hunda, fua og apa. Að neita pessu
hefir gamla kenningin serii héit . r _ . , .,
. n _ , , . , ,, væri sama sem að neita möguleik-!
Því fram að dyrin hefðu enga sál, , . , ,. ,7
, , , ,. , , _ _ anum fyrir framforum dyranna. :
sem betr fer liðið undir lok. Pað , , 1
_ _ . . . , _ Móguleikaruir fyrir slikri framför
er nú sannað, að inir .yngri bræðr . , , , , ,
, . , , , ,, , eru vitaskuld takmarkaðir, en sama
mannkynsins’ hafa sálarbæhleika. . ..
„r. , „ , , , . má lika segia um inoguieikana fyr-
Að dýnn hafi sál og pekkingu, sem . J
Hvað er oss sigur og sæmd?
Bókn djörf í orustu lífsins.
Hrós fékk ei hugrekki óreynt,
Sem hættuna aldregi sá.
Svo égbið ekki um alblómgan veg,
Né ekkert þér blási á móti;
Því sá erei verðr af sæmd,
Er sjálfur par ekkert til vann.
En ég óska þér alls, sem er gott,
Með atgervi líkams og sáiar,
Og verðugri knýti þér kranz
Komandi aldir met! lof.
Maggie Johnson.
Fórnin.
Kojli úr bœndullfinu.
Eftir August Strindberg.
dýrin hafi sál og pekking
só auðvitað ólík mannssálinni að
>ví leyti, að hún sé á lægra stigi,
er. alveg sameðlis; hún sé að eins
ólík mannssálinni að sama skapi.
pótt
Faðir hans átti búgarð á Upp-
ir framförum mantikyiisins,
. , , .. , , ... , 1 . iandi, hann hafði áðr verið ieigu
pau takmörk sóu enn ekki komin , , «
J |.óg liði, en nú var hann orðinn óðals-
'bóndi. Hann var í mjög miklu á-
In fullkomnari dýrin eru mikið liti í sveit sinni
^ ---- og hafði margoft
og ungbarnssál sé ólík sál ins full- færari um að mæta ófyrirséðum at- , f jallað um sveitarmál og hlaut jafn-
iroskaða, mentaða manns. Að menn vikum, heldr en in lægri, bæði sök- j vel atkvæði og atkvæði á stangli,
hafa fundið og viðrker.t pessa sál- um pess, að pau eru fullkomnari, pegar kosningar til ríkispingsins
artilveru dýranna, er einungis að og pó einkam vegna pess, að skyn- fóru fram. í einu orði sagt, hann
jakka inni ótrauðu og fordóms- '■ semi peirra hefir proskast við miklu hafði almennings álit, var ráðvandr,
ekki annað vinnufólk. Pað borg-
aði sig dável, pví pau fengu ekki
annað en matinn.
Enginn grunaði hann um sér-
plægni eða óhreinar hvatir; allir
hæidu pessmn fyrirtaks foreldrum,
sem áttu svona iðjusöm börn og
kurteis. Börnin voru niðrbæld af
harðrótti og vosbúð. uÞað er svo
óholt að borða mikið”, saííði faðir
að
klæða allar sínar vesælu athafnir í
heiðarleikans kufl. Börnin gengu
illa til fara. uÞað verðr að venja
pau við að pola kuldann”, sagði
dánumaðrinn. Þau fengu ekki að
njóta neinnar mentunar, en urðu að
ganga að vinnu eins og vinnuhjú,
og almenningr sagði: uMikið fyr-
irmyndar uppeldi er á pessum
börnum, og ekki er stærilætið hjá
foreldrunum, pótt pau hafi kornið
sér svona, vel fyrir, pví pau láta
krakkana ganga út eins og vinnu-
hjú”.
En menn hefðu sagt atinað, ef
pe>r hefðu sóð 1 hugskot hans.
Vonzkan sauð f houum yfir pví, að
prestrinn, pessi fátæklings-garmr,
skyldi vera honum frernri. Og hann
lót ekkert tækifæri ónotað á sókn-
arnefndarfundunum td að reyna að
komast í stælur við hann. En prestr
gerði ætíð pá viðleitni að engu,
með pví að slá hann af laginu með
góðum og gildum rökum. Hann
varð hamslaus af reiði með sjálfum
sér, pegar hann hugsaði til pess, að
til væri pað í beimi pessum, er ekki
yrði keypt peningaverði; hann, rík-
ismaðrinn, sem með vaxandi auð-
legð bafði hlotið sæmd á sæmd of-
an, gatpóekki kom>zt á sama stig
ogprestrinn. Orðalag prestsinsvar
fyrir ofan hans skilning, og hann
hafði svo margar hugsanir á vað-
bergi í senn og beitti peim svo
kænlega, að hann eins og snaraði
skynsemi hans í pví neti; og par of-
an í kaupið .hafi prestr einn sunnu-
dag leiðrétt viliur, sem siæðst höfðu
inn í fundargerninginn hjá honum,
og pað gat haiin aldrei fyrirgefið
klerki. í stuttu máli, hann hataði
prestinn af öllu hjarta.
IIEUIS
Kl8eda.soIubu d
KARLMANNA ALULLARFÖT CðOO
drengja ALULLARFÖT . So
BUXUR - . .
• • • • - - $100
HATTAR Aí’ ÖLLUM SORTUM. 1
SKYRTUR, HALSBINDI,) Ódýrasta í
SILAR, NÆEFÖT
J borgi
nm.
UppbodNsala a hverjn kveldi.
Öeegmis
Ked Store.
>lfl Main Ntr.
timbur, - -
- brenni -
' ■ OG KOL
E- W ALL & CO„
Central Ave. East, Cor. Victoria St.
Allar tegundir af timbri, iathi off
pakspæm. hurðum og glUírsrum %
bjÍgjI!"n Jr'r 'em '"8“ “l *»
E. F. RUTHERFORD,
. Manager.
Eitt kveld leit hann yfir iiarna-
hópinn sinn og hans föðurauga
valdi úr pann drenginn er mann-
skapsminstr var. Hann vék sér að
honum svona eins og af tilviljun J ^ ^
og fór að segja honnm frá Uppsala
lífinu, stúdenta-flagginu, söngnum
og hvítu húfunum o. s. frv. Og að
endingu sagðist, hann skyidi iofa
honum að ganga mentavoginn, uen”
bætti hann við, upú ert fátækr og
verðr að hjáipa pérsjálfr, mór er ó-
mögulegt að greiða neitt fyrir pér,
pú verðr eins og aðrir fátækir piltar,
að liafa ofan af fyrir pér með
kenslu; og ef pú gætir fengið heim-
iliskenslu hjá góðu fólki, pá er pér
borgið. Þess eru mörg dæmi”.
P. BRAULT & CO.
SEM FLYTJA INN
A iiifong' og Yindla,
— eru ntí fluttir til —
•>13 Jlain Ntreett,
dalitið norðar en þeir voru áður,
gegnt city hall.
Innlendu vínin sem peir hafa og
seld eru a
*!"* 1 ,50 gallon,
eru pess verð að tekið sé eftir peim.
BRAULT & CO.
513 MAIN STREET.
víðtækari reynslu. heiðvirðr og óaðfinnanlegr maðr og
Strend átti kött, sem hann iðu- ' vel megandi> e" í,ar fjn'r utan var
, legagerði tilraunir á með loftp'impu. , hann reyudar mjög slærnr maðr, en
lausu rannsókn náttúrufræðinnar.
Fyrst af öllu verðum vér gera
oss grein fyrir, h.vað vér meinum. „ Q t r ,
með orðinu reynsla. Til pess að Köttrinn komst fljótt upp á að láta pa var nú upplags irestr, sem eng-
hafa reynslu útheimtast atburðir og ' framlöppina fyrir pað opið á pípunni, j M,r' útt' með að áfella hann fyrir;
endrminning um pá, pekking á inu sem vindrinn kom fram úr. Ið sarna , r>a var a e,ns öKeðfelt fyrir son
yfirstandandi og samburðr á pví
við ið liðna og um fram alt ieikni
að draga út úr pví, hvaða afleið-
ngar pað hafi í framtíðinni. Með
öðrum orðum: reynslan útheimtir
irenskonar sálarlega hæfileika
minni, samanburðargáfn og fram-
sýni.
Sannanir fyrir pví, að reynslan
sé leiðarljós inna óæðri dýra, finnast
meðal inna lægstu dýrategunda.
Skelfiskrinn grefr sig í sandinn und-
ir eins og fer að fjara að aftr, oft
mörg fet niðr. Fiskimennirnir sem
veiða pá, hafa til pess rnjóa járn-
stafi með krók á endanum, eða
iáta dálítið af salti renna niðr í hol-
urnar til að narra pá út. t>etta
gerði líka froskr einri, en pað er hans, sem fékk að kenna á pví.
Hann átti mörg börn, en tekjurnar
jukust ekki að saina skapi og ó-
megðin, og pess vegna varð hann
að fara að spara; en faðirinn kunni
kunni pví illa. Honum pótti ofr
vænt uin indverska rasaklúta og
merskúms-pípur hansurðu að leggj-
ast með hreinasta silfri og hann á
leitað konan sín ætti ekki að ganga
í hálfsilkiskjólum, pegar kjólar
syslumannsfrúarinnar værn úr al-
silki. Og hann varð reiðr við
krakkana, pegar jhann sá fram á,
að hann ekki mundi geta látið slíkt
lítilræði eftir sér, og létpau ganga
tötrlega til fara; en pegar pau fóru
að komazt á legg, iét hann pau
vinna, og á endanum hafði hann
erfitt að fullyrða, nerna slíkt liafi
getað verið tilviljun ein.
Winckellt átti taminn ref, sem
lagfii pað í vana sinn að stela eggj-
u.n. Einu sinni voru látin fyrir
hann sjóðandi heit egg og brendi
hann sig á peim; eftir pað hætti
hann alveg að stela eggjum.
Hundr einn hafði tekið eftir pví,
að í hvert skifti sem húsbóndi
hans hringdi kem einhver pjónn.
Einn dag hai'ði pjónninn gleymt að
gefa hundinum miðdegisverð; hundr-
inn rauk pá í klukkustrenginn og
hringdi, og pegar pjónninn kom,
gekk hann að diskinum til að gefa
til kynna hvað sig vanhagaði um.
Drdngrinn fór í skóla og var
námfús. Þegar skólabræðr hans
höfðu frí, varð hann að kúldast við
að kenna ungbörnum, og pað var
ekki skemtilegt. Sjálfr vnrð hann
að læra uin nætr. Ef hann hafði
eitthvað afgangs af pví sem hann
vann sér inn, pá tók faðir hans pað
til sín og lét hann fá f staðinn slit-
n föt af bræðrum hans, er peir
höfðu lagt niðr. ( Með pví móti
koma peningarnir heimilinu til
góða”, sagði hann.
Og pannig hélt sonrinn áfram að
præla öll sín æskuár; baráttan var
hf>rð og oft var hann í nauðum
staddr, en in óbilandi Cramtíðarvon
hans gaf honum prek til að stríða.
uÞegar óg er orðinn stúdent!” Dað
var hugsunin sem gaf honum prek.
Og hann varð stúilent. Og undir
eins og prófið var afstaðið, keypti
hai.n sór hvítu húfuna fyrir sinn síð-
asta pening, labbaði svo af stað úr
bænum til að finna foreldrana; pað
voru sex niílur, sein hann varð að
ganga, en petta var á vordegi og
engin liætta að hann ienti f myrkri
pótt kvöld væri komið.
Hann gekk með fram innm langa
og illa Vaksala-vegi og honurn
sýndist hann fagr eins og alt annað,
er fvrir augun bar; hann söng og
hann hljóp og hann kaliaði gagn-
tekiun af ungdómsfjöri og ánægju;
hann gekk undan sól og sá skugg-
ann sinn iengjast saiátt og smátt,
og pegar hann leit aftr hylti enn pá
undir ýms stórhýsi bæjarins; pau
höfðu horfið sjónum hans
FOBKITOBE
ANu
ertaking II onse.
Jar-Sarförum sinnt á hvaða tíma sem er,
öganurutbunaðui' sjerstaklega var.daður.
Husbuna'Sur í stór og smákaupum.
31. HUbHE.S éi Co.
315 & -117 ^AÍn Sí. Winnipeg.
Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk-
ar sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust
borginni. Fatasnið á öllum stærðum.
Fcrgngon&Co. 108 Maiii St.,
fflaa
~|V~roBTH:ER]sr
PACIIPc. R.
R.
HENTUtrASTA BEATT
—til—
ST. PAUL,
MINNEDPOLIS
Og allra staða í Bandaríkjum og Canada.
Pullman Vestibuled Svefn -vagnar
Og borðstofu vagnar með öll-
um farpegjaiestum
sem ganga til
T0R0NT0, MONTREAL
og allra staða í AUSTUR-CANADA
gegnnm St. Paul og Chicago.
Tækifreri til að fara í gegnum hinn
nafukunna 8T. CLAIR TUNNEL.
Flutningur sendist án nokkurar
tafar. Eiigiim toilrannsök-
un vi6 höfð.
FARBRJEF TIL EVROPU
með öllum beztu línum. Sjerstök-
svefnherbergi fyrir þá sem
fess óska.
Hin mikla " i'ranscnntinint.nl" braut
hyrrahafsstrandarinnar
Til frekári upplýsingar leitið til
nresta farbrjefasala við yður, etfa
H. .T. BELCH,
Ticket Agent, 486Main Street, Winnipeg.
H. SWINFORD,
General Agent, Winnipeg.
CHAS. S. FEE,
sem Gen. Passenger aud Ticket Agt. St. Paul