Heimskringla - 26.08.1893, Blaðsíða 4

4
HEIMSKRINGLA 26. ÁGÚST 1883.
Winnipeg.
— Mrs. J. E. Peterson talar á
sunnud. kveld í Únít. kyrkjunni.
— N. Pacific járnbr. fi*l. er gjald-
þrota, nú í höndum umsjónarmanna.
— Seha Jón Bjarnason er nú
með heilsulxízta móti; fór í vikunni
vestr í Argyle-nýlendu.
— Fóein eint.ök eru til af Ljóðm
J. Ól.; þau kosta í bandi $1,25. Að-
eins öRFá eru til.
— Íslenzkt kvennfólk, sem vill
komast í enskar vistir, getr snúið sér
til ritstj. Hkr.
— Miss Ingirjörg Jóhannesson
er komin heim aftr úr kynnisför
sinni til N. Dak.
— UTANásKRiFT til Ólafs læknis
Stephensen er P. 0. Box 535, Winni-
peg-
— í Frakklandi fóru svo kosning-
ar, að einveldismenn cru nær hoifnir
af þingi.
— Miss Sigrídr Brynjólfsson frá
Mountain, N. D., dvelr hér um tíma
1 kynnisferð hjá Mr. S. J. Jóhannes-
son.
— Rev. B. Pótrsson kom í fyrra-
dag yfir á skrifstofu vora. Það er ið
fyrsta sinn cffcir skurðínn að hann
kemr í annað liús.
— I Bæringsiiafsmálinu er fallinn
gerðardómr; féll í öllum atriðum
andstætt Bandaríkjunum, en En -
landi (Canada) í vil.
— I fyrradag mikill eldsvoði í
Suðr-Chicago. Brann yfir $1,000,000
virði; 250 bús bmnnu ; 7000 manns
húsviltir.
— Enn er ekki búið að setja fast-
an „liquidator" fyrir Commercial-
bankann, en Mr. Fcrguson fékk meir
en helming allra atkvæða á fundin-
um.
— Utsölumenn, sem kynnu að
hafa eitthvað óselt af Ijóðmælum
Jóns Ólafssonar, cra beðnir að gera
s o vel að endrsenda honum það
undir eins.
— Ungr liðlegr íslendingr, sem er
góðr að taka pantanir og talar Iiæði
málin, getr fengið góða atvinnu.
Winnipeg Portrait Co., Higgins
Block, 620| Main Str., Winnipeg.
— Menn, sem fóra suðr til N. D.
til að leita þar vinnu um uppskeru-
tímann, era smám saman að koma
norðr aftr. Kaup þar lágt: frá $1,25
til $1,50 á dag, og fleiri vinnumenn í
boði en þörf er á.
— Rinai Hjörieifsson ritstjóri í Winni-
peg sótti í sumar um „skáldlaun" til Al-
þingis, liklega í líking viðTorfhildiHolm.
En fjárlaganefnd neðri deildar var ein-
huga á móti þeirri veitingu, og er oss
ritað að „engin útsjón“ sé til þess að
Einar fái hæn sina veitta.
— Einnver hrekkjalimr hefir ætl-
að að gera séra Matth. Joch. að tví-
mælismanni með því að setja undir
hans nafni grein í Lögb., sem lýsir
ranghennd þau orð, er séra Matth.
aftr og aftr talaði hér á skrifst. Hkr.
— Þingmannskosning (til fylkis-
þings) fer fram í Brandon 8. sept.
(tilnefning 1. þ. m.). Af hendi and-
stæðingaflokks Greenway-stjórnar-
innar er í kjöri Mr. Macdonald, for-
vígismaðr andstæðingaiiokksins ásíð-
asta þingi, einn inn færasti og bezti
þingmaðr.
— Áhrif loftslagssins sýkja menn
ekki ef menn halda hreinu blóðinu
með Ayer’s Sarsaparilla. Dálítil
varúð í þessu efni getr fyrirbygt
sjúkdóma um þetta leyti. Ayer’s
Sarsaparilla er bezta lyf, sem til er,
árið um kring.
— Ekkert á betr við þurra og
laslega lifr en Ayer’s Pills. í þeim
er ekkert calomel né steinetni, en þær
erú gervar af beztu et'num Sgætustu
læknisjurta; það bregzt ekki að þeim
sjúklingi batni, sem brúkar þær.
— Mr. Burgess, staðgöngumaðr
innanríkisráðgjafans (Deputy Minist-
er of the Interior) kom hér á miðku-
daginn að vestan á undan ráðgjafan-
um, fór austr sama kveld. Vér áttum
aíði-stund tal við hann, og lét hann
ánægju sína í ljósi yfir innflutning-
unum frá íslandi.
Hverntg þeir orsaknst. Um hita tím-
ann kemr krampi yfir oss eins og þjófr
á nóttu og heldr fast við oss þangað til
læknirinn kemr eða verkrinn er drifinn
í burtu með Perry Hnvis Pain Killer, ið
alþekta meðal við öllnm hita sjúkdóm-
um. Ekkert heimili ætti að vera án
Pain Killer, ef ekki er lyfjabúð í næstu
derum. Allir góðir lyfsalar selja það.
Að eins 25 cts. stór flaska.
Til góðra manna.
Fyrir nokkru hvarf liéðan Tryggvi
Jónsson, nýkominn að heiman. Það
er lítill efi á að maðrinn hafi fyrirfar-
ið sér; hvergi hefir til hans spurzt.
Hann lét eftir konu, Helgu Jónsdóttr,
með bam á öðru ári og langt á leið
komna að öðru baminu til. Hún á
hér engan að í álfunni, er ófær til
vinnu sem stendr, og alveg bjargar-
laus fjTÍr sig og bamið. Hún heldr
til hjá Guðm. Sigurðssyni á Ross Str.
vestarlega. Vildi einhverrétta henni
hjálparhönd, er hana þar að hitta.
Vilji einhver afhenda nokkra gjöf tij
hennar hér á skrifstofuna, skal verða
grein gerð fyrir þvf. Að taka af
henni bamið, væri án efa mikið góð-
verk.
Jón Ólafsson.
íslands-fréttir.
i.
(Eftir ísafold].
10. Júlí.
Skúta-mdliö. Sakamálið gegn Skúla
sýslumanni Thóroddsen og bæjarfógeta
á Isafirði hefir verið dæmt í héraði
10. þ. m. Hefir kærði verið dæmdr
frá embætti og til þess að greiða all-
an af rannsókninni og málinu gegn
honum löglega leiðandi kostnað, fyrir
brot gegn þessum greinnm inna alm.
hegningarlaga frá 25. júní 1869: 125.
gr. (að beita embættisvaldi sínu til
þess að neyða menn á ólöglegan hátt
til að gjöra eitthvað, þola eitthvað
eða láta eitthvað ógjört), 127. gr. (ef
rannsóknardómari í sakamáli beitir ó-
löglegri þvíngun til þess að kúga
mann til játningar eða sagna), 185. gr.
(embættismaðr tilgreinir nokkuð í bók-
um þeim, er fylgja hans embætti, er
aldrei hefir gjörzt, aða tilgreinir eitt-
hvað öðruvísi, en það hefir gjörzt o.
o. frv.), 142. gr. (ef embættismaðr í
öðrum tilfellum en nefnd eru í grein-
unum á undan notar embættisstöðu
sína ranglega sér til ávinnings eða til
þess að gjöra nokkuð það, er hallar
réttindum einstakra manna eða ins
opinbera), og 144. gr. (fyrir vanrækslu
eða hirðuleysi í embættisrekstri, sem
ekki er lögð nein s'rstök hegning við
í lögum, — ef nokkrum verðr það oft-
ar á, eða ef hann sýnir af sér stór-
kostlega vanrækslu eða hirðuleysi),
sbr. 63. gr. (um samsteypu brota).
Dómrinn hefir verið birtr inum
dæmda hér, eftir samkomulagi við
hann er hann fékk fararleyfi á þing,
og mun honum verða þegar áfrýjað
til yfírréttar.
26. júlí.
Afnám helgidaga. Neðri deild hefir
aðeins samþ. afnám kongsbænadagsins,
en ekki hinna 4, er stungið var upp á.
Embcettispróf við háskólann í lögum
hefir lokið í vor Eggert Briem með 1.
eink., og í læknisfræði þessir þrír: Stef-
dn Stefdrison með 1. eink., Bjarni Thor-
steinsson með 2. eink., og Sigurðr lljör-
leifsson með 3. eink.
Vestrfaraskip. 1 dag kom hingað
gufuskipið Wiltshire, 521 smál., frá New-
castle, sent að tillilutan Beaver-linunnar
í því skyni að fara kring um land og
hafa saman á eina höfn, Seyðisfjörð, alla
vestrfara þeirrar línu og jafnvel fleiri, í
því skj-ni að þeir verði þar til taks 1.
ágúst, en þá á að vera þar komið stórt
Atlanzhafsflutningaskip frá sömu línu,
5000 smálesta, er á að flytja allan hópinn
beina leið lil Quebec, og er ætlazt til að
hann verði þá kominn til Winnipeg 12.
ágúst. Þeir Sigtr. Jónasson og Sveinn
Brynjólfsson eru báðir með „Wiltshire"
og segja svo frá, að orsök þess, að ekki
kom skip hingað í öndverðum þessnm
mánuði, eftir vestrförum, eins og til
stóð og þeir höfðu reitt sig á, hafi verið
prettir af hálfu gufuskipafélagsins
danska, er hafi átt að senda eitt af sín-
um ákipum (Romny) hingað aukaferð í
því skyni.
Eftir því sem frézt hefir, eru vestr-
farar hópum saman búnir að bíða tölu-
vert á höfnum fyrir norðan og vestan,
og munu eflaust krefjast skaðabóta fyrir
eða eru jafnvel farnir til þess. Sé dráttr-
inn eingöngu að kenna samningsrofi
af hálfu danska gufuskipafélagsins, getr
línan auðvitað náð aftr hjá því skaða-
bótum þeim, er henni kynni að verða
úrskurðað að greiða.
Kláýossbrúin. Brúin yfir Hvítá í
Borgarfirði hjáKláffossi var fullger laug-
ardag 22. þ. m. Er vel af látið bæði
brúnni sjálfri og stöplunum undirhenni.
Er nú tekið til að leggja veg að henni
yfir mýrina fyrir noraðn ána; það er
skilyrðið fyrir, að brúin verði almenni-
lega notuð.
29. júlí.
Ejárlaganefndarálitið. Helztu um-
bætr, sem nefndin, í neðri deild, vill
hafa í fjárlagafrumvarpinu : aukin
fjárveiting útgáfu landhagsskýrslna í
Stjórnartíðum 800 kr. á ári; búnað-
arskólastyrkr aukinn upp í 14—15,000
kr. á ári (úr 10| þús.), og á Hóla-
skóli að fá þar af 6000 og Eiða 3000 ;
til laxaklaksí Hjarðai-holti í Dölum veit-
ist 200 kr. á ári; neitað um auka-
lækni í Eyjahrepp á Breiðafirði, en
þar á móti bætt við aukalækni í Jök-
ulfjörðum og öðrum í efrihluta Ár-
nessýslu; 5000 kr. veitist til brúar á
Austr-Héraðsvötnin ; 3000 króna gufu-
bátsstyrkr hvort árið veitist Húnvetn-
ingum og Skagfirðingum, og sömu-
leiðis Eyfirðingum og Þingeyingum, en
Múlsýslungum 5000 kr. til að kaupa
gufubát, er notaðr sé til flutninga
inn um Lagarfljótsós, og Húnvetn-
ingum 5000 kr. til bryggjugerðar á
Blönduósi; ölmusustyrkr við presta-
skólann skal minnkaðr niðr í 200 kr.
á ári (nú 600), og við latínuskölann
lækkaðr um 500 kr. fyrra árið og 1000
kr. ið síðara; enginn stjTkr veittr
fimleikakennaranum til utanfarar ; ölm-
usur við Möðruvallaskóla lækkaðar um
100 kr.; laun forstöðumanns stýri-
mannaskólans hækkuð upp í 1800 kr.
(úr 1500); sveitakennaraþóknun aukin
upp í „allt að 60 kr.“ og um 800 kr.
alls á ári; stj'rkr til verzlunarskóla í
Rvík falli burt; G. Zoega adjunkt
veitist 400 kr. hvort árið til þess að
ljúka við ensk-íslenzka orðabók ; neit-
að um 500 kr. til að gera við sund-
laugina hjá Laugarnesi (Rvík); deild
Bókmfél. í Khöfn veitist 500 kr. á
ári; Náttúrufræðisfélagsstyrkrinn færðr
upp í 600 kr. á ári (úr 400); G.-T.
Reglunni veitist 300 kr. hvort árið
„til að stofna nýjar stúkur"; Birni
Ólafssyni aukalækni á Akranesi veit-
ist 500 kr. launaviðbót, en neitað um
2000 kr. til að setjast að í Rvík;
ritstjóra „Þjóðólfs" veitist 1000 kr.
fyrra árið til að semja skrá yfir pakka
í landsbréfasafninu og endrskoða niðr-
röðun skjalanna í þeim; fjárveitingin
til séra Matth. Jochumssonar hækk-
uð upp í 1000 kr. á ári og nefnist
skáldlaun ; Skúla Skúlasyni á Akrejri
veitist 700 kr. til að læra mynda-
smíði erlendis.
Allt að 40.000 kr. lán úr viðlaga-
sjáði vill nefndin láta veita sýslufélög
um til að koma á fót tóvinnuvélum,
gegn ávöxtun og endrborgunar á 25
árum, og eins einstökum mönnum til
þilskipakaupa gegn fulltryggu veði og
4000 kr. mest iil hvers skips.
Frettaþráðr. Verzlunarnefndin vill
láta þingið skora á ráðgjafa Islands
að hlutast til um, að það verði borið
fram við erlend ríki, hvort og að hve
miklu leyti þau kynnu að vilja stj-ðja
að því, sérstaklega veðrfræðinnar vegn-
a, að lagðr verdi fréttaþráðr (telegraf)
til íslands.
Islenzk málaferli í Norvegi. Jón Jóns-
son, fyrrum kaupmaðr í Borgarnesi,
hefir tapað við yfirréttinn í Bergen
máli sínu gegn stórkaupm. Joh.
Lange þar í bænum.
Mannaldt. Inn 16. júní andaðist
í Hergilsey á Breiðafirði ekkjan Sig-
þrúðr Ólafsdóttir, fædd 18. okt. 1807 í
Gautsdal í Geiadal.
Inn 11. júní andaðist í Hvallitr-
um á Breiðafirdi bóndinn Bergsveinn
Jónsson, Eyjólfssonar dbrmanns í Svefn-
eyjum, 44 ára gamall.
Inn 11. júlí andaðist í Skáleyjum
á Breiðafirði bóndinn Guðmundr Jó-
hannesson, frábær dugnaðar- og bú-
sýslumaðr.
Mánudaginn 24. f. m. (júlí) drukkn-
aði maðr í Borgarfirði, unglingspiltr,
ekki tvítugr, Magnús Hannesson, bónda
í Deildartungu, Magnússonar frá Vil-
mundarstöðum.
31. júlí andaðist merkismaðrinn
Kristinn bóndi Magnússon i Eng-
ey-
II.
Af lögum, sem þingið var búið að
samþykkja, viljum vér geta þessara
helzt :
Lög um sameining Austr-Skafta-
fellssýslu við Austrumdæmið. í Aust-
rumdæminu eru nú þannig 4 sýslur :
Norðr-Þingeyjarsýsla, Norðr-Múlasýsla,
Suðr-Múlasýsla og Austr-Skaftafells-
sýsla.
Lög um 1800 kr. eftirlaun handa
Páli Melsted sögukennara.
Lög um kjörgengi kvenna, veita
ekkjum og ógiftum konum, sem eiga
með sig sjálfar, kjörgengi í hrepps-
nefndir, sýslunefndir, bæjarstjórn og til
safnaðarembætta (sóknarnefnd, safnað-
arfulltrúar), ef þær fullnægja annars
sömu skiljTðum sem karlmenn.
Lög um löggilding verzlunarstaða
á Búðum í Fáskrúðsfirði, Hlaðsbót í
Arnarfirði og Svalbarðsej-ri við Ej-ja-
fjörð.
Lög um brúargjörð á Þjórsá, veita
75,000 kr. til járnbrúar nálægt Þjót-
anda.
Af frumvörpum, sem fyrir þingi
lágu, viljum vér sérstaklega geta eins,
sem lóndum hér vestra mun þjkja
fröðlegt að sjá. Það er :
Frumvarp til laga um breyting á
útflutningslögunum frá 14. Jan. 1876.
Aðalefni þess er svo látandi:
1. gr. Enginn má koma fram sem
útflutningastjóri, nema hann hatí feng-
ið sérstaklega leyfi til þess. Hver sá
maðr verðr álitinn litflutningastjóri,
sem tekst á hendr á eigin kostnað eða
annara, að annast um flutning útfara
í aðrar heimsálfur. Engir aðrir en þeir,
sem eru löggiltir útflutningastjórar og
umboðsmenn þeirra, mega gera samn-
inga við útfara um slíkan flutning.
2. gr. Engan útfara má á skip
taka, fyr en lögreglustjóri á þeim stað,
er skipið leggr út frá, hefir gefið skrif-
legt leyfi til þess...'......
3. gr. Ef einhver maðr, hvort sem
hann er innlendr eða útlendr, gerist
til þess að æsa menn til að flytja af
landi burt, með ginnandi fortölum eða
með því að halda ræður eða fjrir-
lestra í þá átt, að gera menn óánægða
með þetta land, en gylla fjrir þeim
önnur lönd, þá varðar það sektum frá
20—2000 kr.
Sömu sektum varðar það, ef nokkr
verðr kunnr að því, að hann hafi sam-
ið skriflega eða munnlega við útfara
um flutning í aðra heimsálfu á þann
hátt, að \itfari skuli vinna af sér far-
arej-ri, er þangað kemr, enda er og
sá samningr ógildr.
Nú lánar einhver hér á landi út-
förum, einum eða fleirum, farareyri,
og þykir grunsamlegt, að hann gjöri
það fyrir hönd erlendrar stjórnar, eða
fj-rir hönd þegna eða erindreka ann-
ara ríkja, og er þá lögreglustjóri skjddr
að rannsaka tafarlaust það mál. Verði
maðr sannr að sök, liggja inar sömu
sektir við, sem fyr var talið.
4. gr. Sektir þær, er um getr í
3. gr., falla hálfar í landssjóð, en hálf-
ar til sögumanns.
5. gr. Utflutningastjóri má engan
mann taka til flutnings, né styðja á
nokkurn hátt að útför hans, nema hann
hafi fengið vissu fjrrir, að hann hafi
greitt allar lögmætar skuldir, er hon-
um ber að greiða, þar á meðal lög-
skyldan framfærslueyri með skj-lduó-
mögum þeim, er hann lætr hér eftir,
eða útfarinn hafi sett trygging fjrir
þessum greiðslum, eftir þvi sem lög-
regluttjóri álítr nægja. Taki útflutn-
ingastjóri mann til flutnings, án þess
að hafa gætt þess, er hér segir, skal
hann sjálfr greiða skuldir útfarans,
áðr en ár er liðið frá því er hann tók
hann til flutnings, svo og aðrar þær
fjárgreiðslur, er útfaranum bar skj-ldu
til að greiða, þá er hann fór.
X x
(CUT PLUG.)
OLD GHUM
(PLUG.)
Eng-in önnur tóbakstegund hefir
nokkum tíma 4tt jafnmiklu
útbreiðslu-,ftni að fagna
4 jafnstuttum tíma,
eins og þessi tegund af
„Cut I’lug“ og „Plug Tobacco“.
E/ztu „Cut Tohacco“ verksmiðja,
i Canada.

Oikt í hnjánum. Herrar. — Fyrir hér
um bil tveim árum síðao fékk ég gikt í
hojen, og varð ég svo slæmr, að ég gat
varla gengið hjálparlaust upp og ofan
stiga. Öll meðul reyndust árangrsiaus,
þar til um síðir, að mér var rátilagt að
reyna B.B.B. Er ég hafði brúkað tvð
glös var ég mikið betri, og eftir þriðja
glasið var ég alheill.
Amos Becksted, Morrisburg, Ont.
Oóðr matreitslu maðr gefr oss aldrel
ómeltanlega fæðu. Það er fáir góðir
matreiðslumenn, og pví er m< lting manna
alment i slæinu lagi. Þú mátt borða hvað
sem pú vilt og svo mikið sem þú vilt,
pegar pú ert búin að taka inn Burdock
Blood Bitter. In bezta meltingar hjálp
sem til er.
Náma-frettir. Námafræðingar hafa
tekið eftir, að kólera gerir aldrei vart
við sig í innyflum jarðarinnar. En
mentaðar þjóðir finna hve nauðsynlegt er
i öllum magasjúkdómum að brúka Dr.
Fowlers Extract of Wild Strawberries.
Það er áreiðanlegt læknis lyf.
EnKanai w.hTf'jgj'-* cr uitu Aojrr,lo„ goga
öllum hitasjúkdómum. Ekkert lyf er
jafn alþekt og áreiðanlegt við þess konar
veikindum elns og Dr. Fowlers Extract
of Wild 8trawberries. Hafðu það í hús-
inu eins og verndarengll.
1892, RjðtnÍDD af Havana uppskerunni.
„La Cadena:1 og „La Flora“ vindlar eru
án efa betri að efni og töluvert ódýrarl
heldr en nokkrir aðrir vindlar. Fordóms-
fullir tóbaksreykjendr vilja ekki kannast
við það en þeir, sem vita hvernig þeir eru
tilbúnir, kannast við það. S. Davis &
Sons, Montreal.
Meðal við magaveiki. Magaveiki heflr
æfinlega slæm áhrif á bióðið og höfuðið,
og lifrina. Burdock Blood Bttter bregst,
aldrei í þeim tilfellum ef farið er eftir
forskriftum. Þúsundir manna hafa lækn-
ast af því. _________
15 ára sagst. í 15 ár höfum við brúk-
að Dr. Fowlers Extract of Wild Straw-
berries, til heimilislækninga við al skon-
ar hitagjúkdómum, og höfum vlð aldrei
haft neitt meðal jafngott. Við gefum
því okkar beztu meðmæli.
Samuel Webb, Corbett, Ont.
“Clear Havana Cigars”.
„La Cadena“ og „La Flora“. Biddu
ætíð um þessar tegundir.
78 Jafet í föður-leit.
að ég ætlaði aldrei að borga honum“.
„Jú, en bann hélt þér væruð að spauga“.
,.Það er lians yfirsjón; mér var bláföst
alvara. Ég hefði ekki getað komið svona ár
minni fyiir bcrð, ef það væri ekki altaiað,
að þer séuð ungr maðr, sem hafið 10,000
pund í árstekjur, og ég téíðféfletta j-ðr. Ég
segi yðr frá þessu eins og það ei; og nú
góða nótt!“
Ég var að velta þessu fyrir mér í huga
mínum þegar ég tiáttaði um kveldið — ráðvand-
legt var það ekki,— en ég borgaði þ<» þegar
ég ti paði, og hiiti aðeins þa peninga, sem ég
vann—samt likaði mér þetta ekki ; en svo
varð mér litið > bankaseðlana á bordinu, og
svo sætti ég mig við þetta. Því er nú miðr
að oss gengr einatt hilzttilhtt að friða sam-
vizkuna þegar vér ernm í peninga-þröng.
Margi e< sá »em blygðast sín við að láta sér
svo mikið sem detta i hng nokkra óráðvendni
þegar liann liefir alls nægtir, alt leikr honum
í lyndi i g ekkert fieistar hm.s, og lætr í ljosi
andstygð sína er hann lieyiir getlð um ein-
hvern, sem lietir gert sig ^kan í nokkru
slíku. En h fi sami niaðrin komizt sjálfr í
kró gui, iieíir iiui.n stu dum drýgt alveg sama
athæfið, s m l.ann liafði áðr dæmt aðia svo
strnnglega tyrir. Ern ekki þær konur býsua
maiga , sem iiafa dæmt óvægilega hart þær
adrnr koi ur, e fallið i af.., en fallið þó sjálfar
á sama liátt þegai jjeria var tn istaö. Ver-
Jafet í föður-leit. 283
síðar lögðum við upp. Ég var mjög hugsi —
og vildi ég reyna að komast eítir, hver
maðrinn í vagninum hefði verið; bað ég Tímó-
teus í kyrrþey að reyna að komast eftir því
á viðkomu.stöðvur.um síðustu, hvert hann hefði
sagt fyrir að halda.
Majórinn sá, að ég var ekki upplagðr til
að tala, svo að hann mælti fátt á leiðinni;
en einu, sem liann sagði, veitti ég sérstaklega
eftirtekt. „Ég man það‘', sagði hann „að
eitt sinn þegar ég var að hrósa yðr, sagði
Windermear lávarðr, að þér væruð ljómandi
unglingr, en hefðuð dálitla skrúfu lausa í
eina stefnu; nú sé ég að það hefir verið þetta
sem hann átti við“.
Eg svaraði engu. Það var undarlegt að
majórinn skyldi aldrei gruna neitt í þessa
átt; en þad eitt er víst, að iiann grunaði
mig alls ekki. Við höfðum eitthvað einu sinni
eða tvisvar átt tal um mína hagi; ég hafði
leitt haun til að ímynda sér, að foreldrar
mínir liefðu bæði dáið meðan ég var í baru-
æsku, og að ég ætti mikinn arf í vændum er
ég yrði fulltíða; en ég hafði ekki sagt konum
neitt slíkt, heldr að eins leitt hann til að
gizka á það eða ráða það af tvíræfium orðum
mínum.
Satt að segja var svo mál með vexti, að
majórnum, sem sjálfr var svo leikinn í að draga
aðra á tálar með tvíræðni, datt ekki í hug að
vo ungr, geðslegr og sakleysislegr unglingr
282 Jafet i föður-leit.
„Að mér?“ svaraði ég. „Eg hefi séð hann
föðr minn“.
• „Föðr yðar, Newland? Þér hljótið'að vera
genginn af göflunum. Hann var dáinn áðr en
þér munið eftir yðr — eða svo hafið þér sagt
mér. Hvernig farið þér þá að þekkja hann
aftr, þó að það hefði nú verið’ sviprinn(hans,
sem þér sáuð?“
Þessi orð majórsins mintu mig á, hve ó-
gætinn ég bafði verið.
„Majór“, svaraði ég; „ég held ég sé eitt*
hvað geggjaðr; en hann var svo líkr mér og
mig hefir svo oft langað eftir föður mínum,
þráð að sjá hann augliti til auglitis — að — já,
ég er fífl — það er alt og sumt!“
„Þér verðið að bregða yðr til annars
heims, góðrinn minn, til að sjá lrann augliti
til auglitis; það er einn lilutr vís; en þegar
þér íhugið málið betr, vona ég þér afráðið að
fresta þeirrl ferð. Ég liefi annars oft lieyrt
yðr tala upp úr svefninum um föðr yð.r, og
hefir mig kynjað, hví hann væri svo ríkt í
huga yðar“.
„Eg get ekki að því gert“, mælti ég;
„frá því fyrsta er ég man eltir inér, liefi ég
sífelt verið að lmgsá um hann“.
„Ja, ég get ekki annað sagt, en að fæstir
synir bera hálfa rækt á við yðr til minningar
í'öður síns. En ijúkið nú við morgunverðiim
svo leggjum við af stað til Lundúna“.
Ég reyndi að borða eftir fongum, og litlu
Jafetí föður-leit. 279
um því mildir í dómum; enginn veit, hvað
fyrir sig kann að koma. Og þegar oss finst
brot náunga vors vera stórt, þá skulum vér
beldr hryggjast yfir honum heldr en ámæla
honum, og biðjum svo, að eigi veiðum ver
líka í freistni leiddir.
Eins og við höfðum aftalað fórum við í
klúbbinn næsta kvöld og hittum við spilafé-
laga okkar frá kveldinu á undan. Nú kvaðst
majórinn ekki viija spila, nema við vsei lim sam-
an, ég væri svo heppinn; hinir höfðu ekkert
á móti þvi. Við fórum svo að spila og sátum
við til klukkan fjögr um morguninn. I fyrstu
var heppnin með þeim mótspilurum okkar, og
spiluðuin við þó vel; en það skifti skjótt um
eftir nokkra slagi, og svo lauk nóttunni, að majór-
inn hafði unnið alt, sem liann tapaði fyrra
kveldið, og 40 pund um fram; en ég vann
þessa nótt 171 pund sterling; höfðum v'ö
þannig á tveim nóttum unnið 342 pund. Svona
héldum viö áfram í þrjár vikur, spiluðum við
ýinsa og lét majórinn vera að borgn þegar
honum þótti svo mega vera, °K höfðum
við um átta hundrað pund í vöeunum ):egar
við fóriun frá Cheltenham; bafði niajórinn
borgað alls um 120 pund tii liinna og þessara
er í klúbbinn komu; en Þ‘lð v°ru írar, sem
ekki var aldæla við aö eiga. Eg stakk upp
á því við majórinn að við skyldum borga það
sem hann skuldaði ýmsum eftir spilamenskuna ;