Heimskringla - 23.09.1893, Side 4

HEIMSKRINGLA 23. SEPTEMBER 1893.
Vmnipeg.
— Boi'"id „Hkr“. nú; oss liggr á
peniiig'imi í vikunni.
—- Stcf.in kaupm. Sigurðsson í
Bræðraliöfn er hér á f'erð.
— Jlr. Sv. Brynjólfsson er kominn
á fætr, enn þó lasinn enn.
— Séra Fr. Bergwiann fór niðr til
Ný-Tslands.
— Mr. Sæmundr Steinsson kom í
fyrradag heim aftr fiingað sunnan
frá Dakota.
— Mr. Scartii er nú sagt afr.iðið
að verði fylkisstjóri (Lieut. Govemor)
hér í Manitoba.
— Bj'irn Pétrsson er lieldr betri.
Dr. Halldórsson kveðst muni gera
hann góðan á 8 dögum.
— Mr. Árni Eriðriksson kaupm.
og Mr. G. Thomas úrsmiðr fóru á
laugard. \ ar til Ciiieago á sýninguna.
— Mrs. J. E. Peterson heldr fyrir-
lestr í Únítara-húsinu á morgun kl.
71 e. h. Mr. Oddson stýrir söngnum.
— S«'ra Friðrik Bergmann frá
Garðar, X. I)., kvað haf'a verið liér í
bænum í vikunni.
— Þessa viku liefir verið hér kalsa-
veðr, svo ekki hefir veitt af að leggja
í of'na; þó ekki frost að munum neina
nótt.
— Mr. Hans Júlíus á 744 Moligan
Ave. hefir til sölu ýmsa góða hús'
muni fyrir lágt verð. Gott tækifæri
fyrir nýkomna landa að heiman.
— Þau hjónin Mr. Teitr Sigurðs-
son og kona hans (312 Owena Str.)
mistu á sunnudaginn son sinn missir-
isgamlan, Gest Emil Siverson, úr
magaveiki.
—Móritz læknir Ilalldórsson frá
Park River leit inn til vor á miðku-
daginn; kom að sunnan á þriðjudag
(að vitja séra Jóns Bj.) og iór suðr í
fyrradag.
— Vildi ekki ekkja Tryggva Jóns-
sonar, sem nú cr fiutt burt af Ross
Str., gera svo vel að vitja cða láta
vitja til ritstj. Hkr. peninga, sem
hann varðveitir handa henni ?
— Ayer’s Sarsaparilla gerir það
sem ekkert annað lyf getr gert. Hún
leitar uppi öll óhreinindi í líffærun-
um og rekr þau út rétta leið. Fyrir
þessa sök er Aycr’s Sarsaparilla svo
ágætt gigtveikislyf.
— Slys. í fyrri viku vildi það
Slys til uppi á ,,Fjöllum“, N. D., að
unglingspiltr 16 ára, Gunnar Geir-
hjartarson frá Gardar, N. D., lenti í
þreskivél og tók hún af' honum hand-
legginn og höfuðið.
— Loksins höfum vér nú fengið
meginið af letri því, er vér áttum von
á; að vísu ekki alt, en þó svo, að vér
getum nú byrjað aftr á setning á
Öldinni. Verðr útgáf'u hennar nú
hraðað eftir föngum.
— Venjulega er það bezt að brúka
ekki sölt cða önnur sterk lyf við
harðlífi eða hægðaleysi, þurfi á hreins-
unarlyfi að halda þá eru Ayer’s Pills
fijótastar, áhrifamestar og beztar.
Verkun þeirra er sú, að þær styrkja,
en veikja ekki, reglulega starfsemi
innyfianna.
ÍSLANDS-FRÉTTIR.
(Framh. frá 1. bls.)
IJrvknan. í vikunni sem leið drukn-
aði í Grímsá x Borgarfirði Mdgnvxs
Hannesson frá Deildartungu, sonr
bóndans þar, efnispiltr, tæplega tví-
tugr að aldri. Var ætlað, að hann
hefði sundriðið ána til að stytta sér
leið.
Skagafjaróarsýiila 12. Jirtí. Xú er
alment farið að slá hér um pláss ; gras-
vöxtr er þó ekki meira en í meðal-
lagi, — Óþurkar hafa verið um tíma
(þoka og logn). Allgóðr afli er kom-
inn hér utantil á fjörðinn, og fuglafli
var góðr við Drangey i vor, en stutt
vertið, því menn fóru snemma að slá
og hættu því róðrum. Pöntunarfé-
lagsvörur Skagflrðinga eru nú komnar
allar og munar miklu á verði á þeim
eða hjá kaupmönnum, t. d. rís-
grjónatunnan hjá kaupmönnum á 30
kr., en í pöntuninni með öllum kostn-
aöi 20 kr., salttunnan 200 pd. 2,50
kr., en hjá kaupmönnum 6 kr. tunn-
an. TJll er hjá kaupmönnum N. 1. á
55 au., en Nr. 2 á 50 au. Rúgtunn-
an á 17 kr., en í pöntuninni 14 kr.
9. Agúst.
Mesta veðrbltóa heflr nú verið um
langan tíma, hitar allmiklir daglega,
alt að 10 gr. C.
Heynýting og þurkun á fiski gengr
víst vel.
15. Ágvíst.
Norðrþingeyjarsýslu, 12. júlí. — Það
nritti svo heita, að við Norðrþingeying-
arnir hefðum sífeldan vetr í 3 mánuðina
síðustu. í fyrra, síðustu dagana í maí-
mánuði, vóru svo mikil frost, að eggin
frusu í varplöndum, og urðu ónýt til út-
ungnnar, og fyrstu dagana af júní vóru
réttnefndar norðlenzkar stórhríðar, og
alir ásauðr í húsum, ekki vitund farið
að lifna i jörð, enn einmitt sömu mánuð-
ina í vor var féð rekið á algróna afrótti,
og um og eftir 20. júní var farið að heyja
þó ekki væri fullsprottið, þvi enn er
grasið að þróast í hinni indælu sumar-
sólarblíðu, og ef sumarið verðr áþekt,
þá auðvitað heyjast með langbezta móti.
Víða var oröið tæpt með heyföng þegar
batnaði, enn alstaðar gekk fé vel undan,
enda kom gróðrinn skjótt. Væri nú
líking af þessu tíðarfari hér jafnaðar-
lega, þá væri óvíða á þessum hnetti
betra að búa, enn það er mótlætið, að
það bregzt hraparlega, enn þó er það að
minni hyggju ekki eingöngu tíðarfarið
og óblíða náttúrunnar, sem knýr menn
til að flýja vestr um haf, heldr miklu
fremr in óhagkvæma, illa, ég vil segja
grænlenska verzlun, sem hér er, og mein-
vitlaus lög, sem búa verðr við; má til
nefna sveitarstjórnarlögin, sem leyfa að
þurfamenn, t. a. m. letinginn, drykkju-
rútrinn og óráðlingrinn megi svo að
segja fara í vasa iðju- og reglumannsins
og taka það sem vanta Þykir, enda flýtr
af þessu, að sóma og sjálfsstæðistilfinn-
ingin virðist vera að þverra í þeim efn-
um, svo þegar það er( ekki ætíð fyrir
augum er éta skal, þá er er auðvitað svo
vís aðgangrinn til sveitarinnar, að ó-
þarft eraðleggjaásig fösturog meinlæti.
Þessa tvær meinvættir, verzlunina og
þjarfalögin er öllum meinilla við, og
breyta því hag sínum á ýmsan liátt,
einkum með því að flýja til Ameríku,
svo til landauðnar horfir. Má svö að
orði kveða, þar sem góðar bújarðir eru
hér um sveitir nú í eyði, og þeir sem við
bú eru, bíða tækifæristil að gcta losnað
x'ir dróma, og geta allir séð, hvað af
þessu leiðir; auðvitað engra framfara
von, meðan þessi óöld ræðr ríkjum. XJr
flestum hreppum Þingeyjarsýslu flytr
fjöldi fólks í sumar til Ameriku, þar á
meðal ýmsir merkismenn og nytsamir
bændr, og ungt fólk, efnilegt og ein-
hleypt; hefir víst sjaldan farið álitlegri
hópr vestr. Gangi þeim vel. — IleiUu-
far manna er yfir höfuð ágætt hír um
slóðir. — Fisldafli svo að kalla enginn
enn, enda ér sjór ekki sóttr með neinni
elju. — Ilvalir tveir iiafa borizt á land.
Annan rak á Syðralóni á Langanesi lítið
skertan. Hinn komu útlendirfiskimenn
méð upp að Héðinshöfða; kvað sá hafa
verið heill og 30 állia. Inn setti sýslu-
maðr, Einar Benediktsson, keypti hval
þenna, eða hlut fiskaranna, og seldi aftr
með vanaverði, 3—4 kr. vættina. Ohætt
er að sleppa allri matarást á. nefndum
Einari; þar fyrir utan kemr hann sér
mætavel; þykir efnilegr til yfirvalds og
háttprúðr“.
Norðrmúlasijslu (Uthéraði), 14. júlí:
,,Oiasvöxtr ágætr hér yzt á héraðinu,
byrjað að slá í 10 viku, og nú komið
saman mikið af heyi víða. Málnyta í
betra lagi. Heilbrigði almenn hér um
slóðir. Lungnabólga að stinga sér niðr
upp á Húraðinu. Ur henni hefir ddið
nýlega Jón bóndi Þorsteinsson í Brekku-
gerði í Fljótsdal. Hann var einhver
merkasti bóndi Húraðsins, og alment
virtr fyrir hyggindi og mannkosti11.
NoiðrmúInsfjslu, 25. júli: — ,,Óþurk-
ar hafa verið nú um tíma. Tún víðast
slegin, enn ekkert af töðu hirt enn á all-
flestum bæjum. Heilbrigði almenn.
Nýddin Guðbjörg Guðmundsdóttir á
Litla-Steinsvæði í Hróarstungu; háöldr-
uð ekkja. Hún var hálfsystir Stefáns
sýslumanns Bjarnasonar, sem síðast var
sýslumaðr í Árnessýslu“.
Tiðarfar. Sama veðrblíðan helzt
enn, og að því er til hefir spurzt er veðr-
ið mjög líkt um alt land. Heyskapr
gengr þvi ágætlega.
22. Ágúst.
Tíðarfar. 19. Ágúst brá til kuldxi
og hefir síðan verið hvassviðri á norð-
an, en úrkoma engin.
Fornleifajelagið. Á aðalfundi þess
2. Ág. var kosinn form. Eiríkr Briem
og varaformaðr Pálmi Pálsson, forn-
gripasafnsvörðr; enn fremr var kos-
ið í stjórnarnefndina (fulltrúar) að
nokkru leyti. Forseti gat þess, að Ar-
bók félagsins kæmi nú út með rann-
sóknarskýrslum eftir Sig. Vigfússon
frá árunum 1889—91 og einhverju smá-
vegis fleira.
Fólkstalan d fslandi 1890. Það er
ekki fyrri en nú að íólkstöluskýrsl-
urnar 1890 koma á prent í C deild
stjórnartíðindanna. Eftir þeim hefir
mannfjöldinn á öllu landinu verið þá
70927. Mannfjöldi í Reykjavík var þá
3886, en hefir líklega fjölgað síðan svo,
að bæjarbúar munu nú vera um 4000.
Fólksflesta sýslan er Gullbringu og
Kjósarsýsla með 6370 íbúa, þá Árnes-
sýsla með 6313 og ísafjarðarsýsla með
6036.
— Ágæt bújörð til sölu: 320 ekr-
ur, þar af 60 yrktar, með góðum hús-
um og brunni, \ mílu f'rá járnbraut-
arstöð, 19 inílur frá Wpg. Ágætt
verð og beztu kjör. Snúi sér til rit-
stjóra þessa blaðs.
1892, lljominn af Havana uppskcrunni.
„La Cadena:1 og „La Flora“ vindlar eru
án efa betri að efni og töluvert ódýrari
heldr en nokkrir aðrir vindlar. Fordóms-
fullir tóbaksreykjendr vilja ekki kannast
við pað en þeir, sem vita hvernig peireru
tilbúnir, kanuast við það. S. Davis &
Sons, Montreal.
Þess virði að það se lesið. Mr. Win.
McNee frá St. Ives, Ont., liafði 11 mj «g
liættuleg sár, og þar eð allar lækninga
tilraunir höfð.u orðið árangurslansar,
bjóst enginn við að hanti mundi koma tii
tieiLu aftr. Sex tiöskur af Burdock
Blood Bitter læknuðn iiann alge !eg
yfsali Sanderson frá St. Marys, 0;it.
h flr refið vituisburð pessu viðvíkjai.di.
Vantar
fáeina reynda umboðsmenn til að
vera fulltrúar fyrir t
The Northwestern Benevolent
Soeiety of Duluth.
Fulltrúar geta unnið sér inn $10
til $15 á dag. Þeir verða að hafa
góða vitnisburði. Vér gefum um-
boðsmönnum á tilteknu svæði arð-
samt verk. Ritið mér cða talið við
mig.
Benj. F. Anderson,
Gen'l Agent, Duluth, Minn.
Home Office 103 Chambers of Com-
merce Bdilding, P. O. Box 1012.
E3V Ég verð í Hensel, N. D., næstu
2 vikur, og þangað má rita mérþann
tíma.
X X
(CUT PLUG.)
OLD GHUM
(PLUG.)
Engin önnur tóbakstegund heflr
nokkum tíma átt jafnmiklu
útbreiðslu-,áni að fagna
á jafnstuttum tíma,
eins og þessi tegund af
„Cut Plug“ og „Plug Tobacco".
Leit út eins og heinagrind. ITerrar. —
Síðasta sumar var b truið mitt svo veikt
af iiitaveiki, að p.tð leit út eins og beiua-
grind. Ég hafði þá (>nga trú á Dr.
Fowlers Extract of Wild Strawberries, en
gerði það samt íyrir kunningja minn að
reyna það. Barninu fór þegar að smá-
batna. Ég er sanufærðr um, að það liefir
frelsað iíf þess.
Mrs. Harvey Steeves, Hillsborougli, N. B.
Sla’.m magaveiki lceknuð. Jlerrar. — Ég
var í þrjú ár veikr af óstöðvandi niðr-
gangi, og fékk enga meinabót af öllum
þeim meðulum er ég reyndi. Mér var
ómögulegt að vinna meira eu 3—4 daga í
viku. Af tilviljun lieyrði ég getið urn
Dr. Fowlers Extract og Wild Strawberr-
ies, og byrjaði ég þegor að brúka það.
Kg er nú alheili. ,
John Stiles, Brucebridge, Ont.
Gefr góóa list. Herrar. — Ég held að
yðar ágæta meðal eigi ekki siun líka, að
dæma eftir hve gott þ ið gerði mér. Eftir
að nafa i þrjú ár verið veik af höínðverk
og lystarleysi fór ég að reyna B.B.B., og
dugði það ágætlega. Mér fór þegar að
smábatna og er nií við beztu heilsu.
Mrs. Matthew Sproul, Dunganuon, Ont.
‘‘Clear llavana Ciíars".
„La Cadena“ og „La Flor»“. Biddu
ætíð um þessar tegundir.
Nú hraustr og heílsugóður. Herrar. —
Það er mér ánægja að mæla með B B. B.
í tvö ár var mér nær ómögulegt að hreyfa
mig fyrir nýrnabólgu. Sex flöskur af
B.B.B. læknuðu mig alger ega. Ég er
nú hraustr og heilsugóðr, og er mér
ánægja að mæla með B.B.B. sem læknaði
mig er ég var orðinn hér um bil voalaus
um bata.
Edward Johnson, Abordeen, B. C.
Sunnleíkr viðvíkjandi „Dyspepsia“.
Óstand é magauum og lifrinni er oft or-
sök í „dyspepsiu“, sem svo aftr orsnkar
óhreint blóð. Hvorttveggja þessa sjúk-
dóma læknar B.B.B. sem verkar á mag-
ann, lifrina og blódið, og lagfærir og
styrkir öll innyflin.
— Maginn í mönnum er sá p irtr lík-
amans, sem er einna meðtækilegastr
fyrir allskonar sjúkdóma, svo sem
krampa, niðrgangi, kóleru, vindþemb.
ingi. harðlífl o. s. frv. Að láta þe-skon
ar sjúxdóma ná fótfestu af birðuleysi, er
mjög hættulegt. Allir þessir sjúkdóm-
ar eru mjög tilfinnanlegir. og liið bezta
og áreiðanlegasta meðal við þeim er
Perry Davis Pain Killer, meðtl sem
liefir verið reynt um allan heim um
flórðung aldar, og aldrei brugðist. Það
er selt hjá öllum góðum lyfsölum. Stór
flaska að eins 25 cts.
STEINOLIA,
bezta tegund^
sem hingað
til hefir kostað 40 cts. gallonan, fæst
nú, frítt flutt á heimilið til livers bæj-
irmanns, fyrir að eins cts.
gallónan.
C. GERIÍIE,
275 Market Str.
Elztu „Cut Tohacco'‘ verksmiðja
Canada.
JIOXTREAL.
xl
rS
EDOUARD RICHARD,
356 Main Str.,
hefir til s'ílu sU i ferhyrnta björð
240 ekrur á stærð, 4 mílur frá borg-
inni; hæfileg fyrir 2—3 landnema.
Kostar aðeins $1200.00 með góðum
borgunarskilmálum.
AUGLÝSING.
Kennara vantar við Gimli-skóla
fyrir 6 mánuði frá 15. Okt. næstkom.
Umsækjendr snúi sér til undirskrifaðs
fyrir 3. Okt. næstk.
G. M. Thompson, Gimli.
TIL SOLU.
Hús fyrir $500 til $1000; þægilegar
afborganir.
Lóðir á Nens og Boundarý strætum
á $50 til 250.
Þér getið gert samninga við oss um
þægilegar, litlar mánaðar afborganir
og einnngis 6 pc. teknir í vöxtu.
Hamilton & Osler,
426 Main Str.
FERGUSON & CO.
403 Main Str.
Bækr á ensku og íslenzku; íslenzrar
sálmabækr. Ritáhöld ódýrustu í borginni
Fatasnið af öllum stærðum.
Carley Bro’s.
458 IVIAIRT STR.
[Beint a móti posthusinu.]
----®----
BÚÐ VOR ER NAFNKUNN FYRIR AÐ HAFA ÞÆR MESTU, ÓDÝR-
USTUOGBEZTU BIRGÐIR AF KARLMANNA FATNAÐI OG
OLLU ÞAR TIL HEYRANDI, SEM TIL ERU FYRIR YESTAN
LAKE SUPERIOR. •
Það er án efa mikill kostr, er þeir verða aðnjötandi, sem verzla við
oss, að við búum til vor vor eigin ícit, þar af leiðandi getum vér selt yðr
eins ódýrt og sumir verzlunarmenn kaupa vörurnar fyrir. Annar kostr
er það, að vér ábyrgjumst öll föt keypt hjá oss og ef þér eruð ekki ánægðir
með þau, þá getið þér skilað þeim aftr og fengið yðar peninga. Vér get-
um selt yðr föt fyrir $5, og upp til $30, sem mundi kosta yðr helmingi
meira hjá skraddara.
Og svo höfnm vúr Mr. J. Skaptason, sem er vel þekktr á meðal ís-
lendinga fyrir ráðvendni og lipurð í viðskiftum, og getr talað við yðr
á yðar eigin hljómfagra máli. Vér seljum allt, sem karlmenn brúka til
fatnaðar, nema skó.
Carley Bro’s.
310 Jafet í föður-leit.
„Jæja“, sagði cg þá; „það tjáir ekki að
fást um það sem verða vill; en sjálfr ákveð
ég skilyrðin eins ng mér líkar“.
„Það er enginn háski á að hann gangi ekki
að þeim og það viðstöðulaust“.
Ég hugsaði mig um stundar-korn, og gekk
svo upp á loft og hringdi eítir fímóteusi.
„Heyrðu mig nú, Tímóteus“, sagði ég; „nú
lofa ég þér því statt eg stöðugt, og legg við
drengskap minn, að ég skal aldrei taka fé til
láns, er ég lofa að greiða vöxtu af; og við
þetta lóforð skal ég standa þangað til þú leys-
ir mig sjálfr frá því“.
„Vel er það, berra“, svaraði Tímóteus ; „ég
get ráðið í ástæðu yðar til þessa lieits, og ég
treysti því að þér haldíð þsð. "V ar það nokkuð
annað, sem þér vilduð mér?“
„Já, nú máttu fara að ijúka við að hera á
fxorðið”.
Við höfðum rétt lokið við morgunverðinn,
þegar Tímóteus lauk upp dyrunum og sagði
að Mr. Emaniíel væri kominn, og fylgdi hann
honum inn til okkar.
„Æ komið þér nú sæiir, gamli Hundrað-
prósent! Hvernig líðr yðr?“ sagði majórinn.
„Má ég ekki kynna yðr minn sérstaka ástvin
Mr. Newland?
„Ó, herr majór!“ svaraði ættstuðull Abra.
hams — en hann var smávaxinn og pervisa-
legr maðr, kengboginn af elliiirumleik og hélt
annari liendinni fyrir aftan bakið, eins og til
Jafet í föður-leit. 315
skömmu síðar og var all-forvitinn; „hvað vór-
uð þér nú að gera?“
„O, ég tók þúsund pund til láns, mót því
að borga aftr fimtán hundruð þegar ég fengi
föðurarf minn“.
„Yðr er þá óliætt. Það er ágætt. Þá fær
gyðingrinn langt nef'1.
„Nei, Timóteus; ég ætla að endrborga
þetta lán svo fljótt sem ég get“.
„Ég hefði gaman að vita, hvenær það
verðr‘\
„Það hefði ég líka gaman af að vita, því
að það er undir því komið, að mér takist
að finna hver faðir minn var. Æjá! hvenær
skyldi mér takast að komast fyrir það, hver
er faðir minn.
314 Jafet í föður-leit.
sín; að vísu hafði hann víst ætlað sér að grenslast
betr eftir högum mínum; en þegar ég neitaði
aö skrifa undir vaxtaberandi skuldbréfið og
vildi ekki ganga að öðru boðinu hans heldr,
þá varð hann alveg grandalaus og taldi mig
öruggan.
„Það veit hamingjan, Mr. Newland, að
þér fenguð betri kjör, heldr en ég hefði getað
búizt við, lijá gamla skrögg“.
„Já, miklu betri en ég hafði búizt við
sjálfr“, svaraði ég; „en hvað viljið þér bafa
mikið af peningunum, majór?“
„Góði vin. Þetta er mjög fallega boðið
af yðr; það er víst og satt. En svo er ham-
ingjunni fyrir að þakka, að ég verð nú senn
fær um að borga yðr aftr. En það sem mér
þykir vænst um við yðr, Newland, er það>
hve fullkomið traust þér rxerið til míii, sem
enginn maðr annar í heiminum þyrði að trúa
fyrir túskildingi. Ég vil þiggja boð yðar eing
hiklaust og það er gert, og taka við 500 pund-
um, rétt til þess að geta ’verið með’ þessar
fúu vikur, sem enn eru eftir þangað til ég
veit vissu mína um afdrif vona minna; og
þá skuluð þér sjá, að livað sem annars að
mér er, þá er ég ekki vanþakklátr".
Ég skifti peningunum jafnt á milli mín
og majórsins, og fór hann svo út skömmu
síðar.
„Nú, nú 1“ sagði Tímóteus, sem kom inn
Jafet í föður-leit. 311
að vega salt móti höfðinu og herðunum, sem
slúttu mjög fram — „Ó, herr majór; yðr dókn-
aðist að kalla mich hundert-prósent; ich vildi
ich gæti haft dat upp úr skildingum mínum.
Mr. Newland, kann ich vera yðr til dénustu
í nokkru?
„Fáið yðr sæti! Fáið yðr sæti, Emanúel.
Þér vitið ad ég ábyrgist áreiðanleik og dreng-
skap Mr. Newlands; og því er bezt að ljúka
erindinu sem fyrst“.
„Ó, herr majór; dat er satt að dér hafið
mér útvegað marga schiftvini góða — nei, ekki
aila góða —, och ich er yðr mjög dakklátr.
Vað kann ich gera fyrir yðar unga och fríða
vin ? De^sir ungu menn alt af vantar peninga;
ocb dat er æskan, sem er tíminn til að sér
skemta och njóta lífsins“.
„Hann þarí á þúsund pundum að lialda,
Emanúel".
„Dat er stór summa — eitt tósund pund!
Darf hann dá ekkert meira?“
„Nei“, svaraði ég; „þati nœgir mér“.
„Dat er só; nví, icli liefi peoingana í vas--
anum. Ich vil bara dann unga herr biðja
einn lítinn miða að undirskrifa, so að ich
trygging hafi mina peninga á sínum tíma
aftr að fá“.
„Hvernig eigum við að stýla það?“
„Að herrin lofar peningana aftr að borga,
ocli rimtán prósent — bara flmtán prósenti