Heimskringla - 27.01.1894, Blaðsíða 4

4
HETMSKKIN3LA 27. JANÚAR 1894.
Winnipeg.
— Mr. Stephan Sigurðson oddviti,
Hnausa P.O., er í bænum.
M. J.
Skaptason
kemr
— Séra
hingað í dag, messar hér á morgum
í Únít.-kyrkjunni, og dvelr r.æstu
vU.u hér.
— Dominion-stjórnin liefir fyrir
miliigöngu og tillögur Mr.'B. L. Bald-
winsons opnað aftr odda-sectíónirnar í
N.-ísI. fyrir landnámi.
— Samkoma og tombóla Únítara-
safnaðarins gekk vel. - Það var fásótt-
ara að vísu, en verið hefði i betra
veðri (liðl. 100 manns). Inn komu
vel $40. Yér minnumst væntanl. á
hana betr í næstu viku.
Við barkabólgu.
„Ég hefi aldrei fundið eins til góðr
ar meðala-verkunar, eins og síð-
ustu mánuðina, er ég hefi þjáðst
af barkabúlgu samfara lungnabólgn.
Eftir að hafa reynt ýmis lyf árangr-
laust, íór ég að nota Ayei’s Cherry
Pectoral, og verkunin liefir verið furðu-
leg; ein inntnka bætti mér hóstann
og veitti mér svefnró." T. A. Higgin-
botham, Gen. Store, Long Mountain
Va.
Kvefsótt
— Öllum, sem þjást af teppu, veita
Ayer’s Pills óhultan, vísan og fljótan
baia. Olíkt ilestum öðrum hreinsun-
ariyfjum styrkja þessar lyfkúlur mag-
ann, lifrina og ínnyfiin og styrkja líf-
færin t. ný til reglulegrar starfsemi.
— Þetta er ef til vill ekki kaldasta
veðr, sem þér hafið vifað á æfi yðar;
en þó finst yðr það nú, af því að um-
Jiðnar þjáningar gleymast skjótt, og
blóð yðar þarf inna styrkjandi og hress-
andi áhrifa af Ayer9 SarsaparjJla —
fyrirtaks lyfinu.
Horfixk Íslbndingr.
Mr. Thorl. Guðjnundson, er bjó /
Main Str. hér í bænum, er horfinn.
Hefir að likindum arðið úti,
— Mr. Guðjón Þorkelsson og Miss
Lilja Skanderbeg vótu gefin saman í
hjónaband af séra Hafst. Pétrsyni 24.
þ. m. Brúðkaupsveizla mikil, boðsfólk
margt og vel veitt fram á morgun.
“Clear Ilavana Cigars”.
„La Cndena1* og „La Flora“. Biddu
ætíð um þessar te'gundir.
— “Gimli House,” veitingahús Mr.
Kr. Lifmanns á Gimli, brann til kaldra
kola j8. þ. m. og varð engu bjargað,
er inni var, er oss skrifað frá Gimli.
—“Lögb.” segir húsið hafa verið vá-
trygt fyrir $100, og innanstokksmuni
(þeirra hjóna) fyrir $100.
„í vor, sem leið, lagðist ég í la
Orippe. Ég var alveg fi á með köflum
og mér var svo þungt um andann,
pins og andardráttarfærin væru lokuð.
Ég keypti flösku af Ayer’s Cherry
Pectoral, og fór mér undir eins að
batna við þ ið. Ég hefði ekki að ó-
reyndu trúað svo skjótum umskiít
um.“ W. II. Williams, Cook City,
B. Dak.
Lungna-veiki
„Ég hefi þjáðst af brjóstveiki yfir
25 ár, og fylgdi oft svo mikill hósti,
að blóðspýju olli; stóðu köstin stund-
nm 3—4 stundir. Mér var ri.ðið að
reyna Ayer’s Cherry Pectoral, og varð
ég albata eílir fjórar flöskur. Ég get
örugt mælt með þessu lyfi.“ Franz
Hoffmann, Clay Centre, Kans.
AYER’S CHERRY PECTDRAL.
Tilbúið af Dr. J. C. Ayer, Lowill,
Mass. Selt í öllum lyfjabúðum.
Verð: $1 flaskan, 6 fl. Sö.
störf vor, þá megum vér treysta því
að hann muni gæta vor fyrir hásk-
anum. En vér verðum að gæta vor
vel í öllum félagsskap, og þá er vér
finnum, að vér ætlum að fara að
sýkjast, verðum vér að flýja þann
félagsskap eins og vér mundum flýja
höggorm.”
Heiði'. kaupandi Hkr. í Argyle
sendir oss ofanskráðar línur, sem
hann kveðst hafa kbpt út úr ÍMgb.
og biðr oss að skýra fyrir sér þýðing
þeirra.
Vér verðum, því miðr, að leiða
vorn hest frá að skilja; ráðum spyrj-
andanum að snúa sér heldr til
Lii/jb.; það er fremr von að það geti
skýrt þetta “guðs-orð.”
— Kaldasti dagr, ekkí að eins í
vetr, heldr í mörg ár, var miðku-
dagróítl síðasti, og undanfcrinn
þriðjudagr mjög kaldr. Þriðjudags-
kuldann höfum vér ekki getað fengið
að vita, því að Free Press, sem stöð-
ngt getr um veðrið, laug um frðe+'*?
báða þessa daga, eins og hún ávalt
hefir gert í vetr þegar verst hefir
viðrað. Á observatóríinu á St. Johns
College sýndi hitamælirinn lægsta
stig kl. 4 aðfaranótt miðkudagsins :
4- 46 stig Fahr. (nærri 4- 35 stig
Réaumur), en kl. 9 á miðkud.morgun
4- 45 stig Fahr.
— Mr. Magnús Pálsson fór á
miðkud.kveldið áleiðis héðan tii íslands,
t il að kaupa hingað vestrfara á fylkis
kostnað. Kona hans fór með honum.
Mr. Sigtr. Jónasson fór og til Eng-
lands (einnig í vestrfara-erindum).
Rjominn af Havana uppskernnnL
„La Cadena:* og „La Flora“ vindlar eru
an efa betri að efnl og töluvert ódýrari
heldr en nokkrir aðrir vÍDdlar. Fordóms-
fullir tóbaksreykjendr vilja ekki kannast
við það en þeir, sem vita hvernig þeireru
tilbúnir, kannast við það. S. Davis &
Sons, Montreal.
VEITT
HÆSTU VERÐLAUN A HEIMSSÝNTNGUNNI
w CiiEAM
BMIING
POWDfR
IÐ BEZT TILBÚNA.
Óblönduð vínberja Cream of Tartar
Powder. Ekkert álún, ammonia eða
önnur óholl efni.
40 ára reynzlu.
AÐSENT.
Pétr sál. Guðlaugsson er andaðist
15. þ. m. að 86 Gomes Str.. Point
Douglas, var fæddr 19. Okt.' 1820 að
Vík í Reynistaðarprestakalli, og giftist
28 ára gamall Jóhönnu Ólafsdóttur frá
Stórholti í i’ljótum, þcim hjónum varð
15 barna auðið af hverjum fjögur lifa
hér í Ameríku. Hann bjó alls 40 ár
og mest af þeim tíma á eignarjörð
sinni Miklahóli í Viðvikrsveit, og það-
an flutti hann hingað 1888, það sama
ár andaðist kona hans á Steinstöðum
í Víðirnesbygð í Nýa ísl. Pétrsálvar
af öllum er til hans þektu bæði nær
og fjær viðrkendr inn mesti gestrisn-
is og gæðamaðr; hann var ætið í betri
bænda röð livað efnahag snerti, og
•gleymdi aldrei að úthluta þeim fátæku
eftir efnum, og mun því minning hans
lifa lengi í hjðrtum vandamanna og
vina.
Fyrirspui’n.
Herra ritstjóri Hkr. Vegna þess
vér vitum að þú ert kunnugr öllmn
ríkjum veraldar og þeirra dýrð, þá
biðjum vér þig svo vel gera að vísa
oss á pláz fyrir einn afbragðs dugn-
aðar og bvimann, sem vér höfum
meðal vor, enn ekki getr hér notið
sín vegna óblíðu náttúrunnar og
ýmsra örðugleika.
Af hans eigin orðum að ráöa
væri bezt að öllu hagaði til sem lík-
ast þessu: tíð ákveðin ár eftir ár,
eða þá bezt að hann fengi nð stjórna
henni sjálfr; aldrei kaldara enn svo
að ganga megi ber; aldrei heitara en
svo, að í skinntreyjum megi gangaí
allr honum nauðsynlegr jarðargróði.
vaxi án kostnaðar eða fyrirhafnar.
Kvikfénaðr gangi sjálfala alt árið án
kostnaðar; sauðfé vcrjist sjálft villi-
dýrum, eða villidýrin sé svo sköpuð,
að þait vilji ekki lamha-ket. Allir
þurfa að verða honum sammála um
alt, svo hann ekki lciðist til að
skrifa til annara ríkja ósannindi um
náungann. íslenzkan prest og kyrkju
þarf hann nð geta haft sér kostnaðar-
laust. Bújörð háns á að véra við
Vath eða á, þar sem hvítfiskr veiðist
án fyrirhafnar; og nógan skóg þarf
hann að hafa og marga góða ná-
granna; þó má enginn þeirra heita
Grímr og því síðr nokkur þeirra hafa
“Turkeys”, því það oru þeir ágengustu
fuglar í heimi. Vér vonum að þú
verðir fljótlega við kvöð okkar. Það
væri máske réttara að segja þér, að
lang hentugast álítum vér fyrir þenn-
an náunga að komast þangað, sem
hann ekkert þyrfti fyrir lifinu að
hafa og mæt.ti liggja uppi í rúmi og
væri mataðr með gullspæni eins og
karlinn í 1001 nótt.
Tindastóll, Alta.
Með virðing
1. 2. 3. 4.
fiuar : Himnaríki ætti án efa bezt
við karlinn, en vér efumst, um að í-
búarnir þar vildu liða hann.
liitttj.
Saga garnals bóncla.
Bréfa-skrína.
Torhkilinn prédikun.
“Hafi guð sett okkr þannig,
við ekki getum umflúið illan félags
skap án þess að vanrækja skyldu
að
Reynsla landnamsmanns í Perth-
SVEIT.
Þjáðist í nálega tuttugu ár. — Hafði
ekki unnið samtals mánaðar verk
í tíu ár. — Fær aftr heilsu og
þrótt. — Nágrannarnir tala um
kynja-lækninguna.
Eftir The Listowel Banner.
Trowbridge er snotrt lítið þorp í
Perth-sveit. Það er fimm mílur frá
járnbraut og hefir ekki aö segja af ys
stórbæjanna, en þeim mun meira af
rósemd sveitalífsins. Einn af bezt látnu
mönnum í þorpinu er Mr. Isaac Deleyea
sem hefir átt hér heima í fjörutín ár,
eða altaf síðan “ljómandi” vegrinn
gegn um skóginn var lagðr inn að
bæjarstæði því, þar sem þá var ætlað
að upp inunrli risa höfuðborg héraðs-
ins. Svo lengi sem höfundr þessara
lína man til, hefir Mr. Deleýea nær
sífelt verið sjúkr, og frá öllum verk-
um ; og þegar það heyrðist í vor, sem
leið, að hann væri orðinn albata og
hefði læknazt af Dr. Williams’ Pink
Pills, þá gaf The, Banner þessu tilfelli
auga, en lót ekki til sín taka fyrrí
en fyrir fám dögum, til að sjá, hvort
batinn vœri varanlegr, en þá fórum
vér að kynna oss sjálfir málið. Vér
liittum Mr. Deleyea bæði hraustan og
fjörugan að minsta kosti. Vér spurð-
um, hvernig honum liði, en hann kvaðst
vera ungr í annað sinn, og allæknaðr,
og var hann meir en fús á að segja oss
sögu sína, því að hann gat engan efa
haft á áhrifum lyfsins á sig, “Ég liefi
verið sjúkr í tuttugu ár,” sagði hann,
“og hefi ekki unnið mánaðarverk í tíu
ár. Ég þrútnaði allr upp og fætrnir
bólgnuðu mjög. Við þessu gat ég eng-
an læknisdóm fengið. Lyf þau sem ég
fékk frá lækninum, hjálpuðu mér, en
gátu ekki læknað mig. Ekkert gat út-
rýmt bólgunni, og ég var orðinn sann-
færðr um að mér væri örvænt alls bata.
Eg gat varla á ferli verið og ekkert
handtak gert, ekki ið allra léttasta.
Fyrir ári las ég um undraverkanir Dr.
Williams’ Pink Pills og keypti tvær
öskjur. Þegar ég var búinn úr hálfri
annari öskju, fanst mér sem tindadofi
í öllu lioldi mínu, on mér fór að batna
og afréð ég að lialda áfram að taka
pillurnar. Alls liefi ég tekið tuttugu
og átta öskjur ; og þótt það sýnist mik-
ið, þá vildi ég heklr taka helmingi fieiri
en að vera eins ósjálfbjarga og Sárþjáðr
eins og ég var áðr. Allr þroti er ger-
samlega horfinn og ég er alheill á ný,
hraustari en ég hefi veriö í mörg ár.”
Vér spurðum liann að aldri, og kvaðst
liann hafa sex um sextugt og hafa ver-
ið 8jukr í full tuttugu ár, og svo hætti
hann við alvarlegr í bragði: "Enginn
hlutr i heimi annar en Pink Pills lækn-
aði mig, og ég held þær lækni Jivern
þann, sem reynir þær alvarlega. Spyrj-
ið oinhvern af inum göinlu grönnum
mínum, hve sjúkr ég var og hversu ég
hefi hrknazt. Nú, það er ekki nóg
með að mér finst é<j vern sem nýr maðr,
en cg lít líka svo v.t. Ég vinn nú öll
verk þau, 6em ég varð áðr að lialda
menn til að vinna, og ég finn ekki til
þreytu. Það er engin ágizkun, heldr
full vissa, af hverju mér hafi batnað,
og hve.r maðr, sem þekkir mig, veit,
að mér hefir hatnað af Dr. illiams’
Pink Pills, og ég get aldrei oflofað þær.”
Dr. Williams’ Pink Pills innihalda í
samdreginni mynd öll frumefni þau sem
nauðsynleg eru til að endrlífga blóðið og
endrhressa veiktar taugar. Þær eru
óbrigðult einka-lyf við slíkum sjúkdóm-
um sem locomotor ataxia, magnleysi í
útlimum, riðu, mjaðmaverk, taugasýki,
gigtveiki, höfuðverk og eftirstöðvum af
la grippe, lijartslætti, þreytutilfinning af
tauga-veiklan, og öllum þeim sjúkdom-
um, er orsakast af slæmu blóði, svo
sem kirtlaveiki, illkynjuðum útbrotum
o. s. frv. Einnig eru þær ágætar við
kvennsjúkdómum svo sem tíðateppu,
óreglu tíða og alls kyns lasleika. Þær
styrkja blóðið og gera fölva rnenn og
bleika rjóða og liraustlega. Á karl-
mönnum lækna þær gersamlega öll
tilfelli, er stafa af áhyggjum, ofreynslu
eða hvers konar óhófi.
Þdssar Pillur eru tilbúnar af Dr.
Williams’ Medicine Company, Brock-
ville. Ont., og Schenectady, N. Y. og
eru að eins seldar í öskjum, (aldrei
lausar i tylfta eða hundraða tali og fólk
ætti því að vara sig á ýmsuin eftir-
líkingum, sem þannig eru seldar) fyrir
50 cts. hver askja, 6 öskjur fyrir $‘2.50
og fást hjá öllum Ivfsölum, eða beint
með pósti frá Dr. Williams’ Medicine
Co., og má panta frá hvorum af inum
tveim stöðum sem er. Verðið, sem
þossar pillur eru seldar fyrir, er svo
lágt, að það er tiltölulega ódýrt að
lækna sig með þeim í samanburði við
önnur lyf eða aðrar lækninga aðferðir.
CtfC^Gf
mr rim
Chum
lug.
Ekkert annað rej'któbak virðist
geðjast almenningi jafn vel og
hið ágæta Old Chum. Nafnið
er nú á hvers manhs vörum
og allir virðast samhuga með
að ná sér í það.
Allir menn
í öllum kringumstæðum reykja ina
alkunnu vindla I-JI Padre
og La Cadena.
S.Davis & Sons.
KOSTABOÐ
býðr ið íslenzka verzlunarfélag um
þessar mundir; lágt verð, góðar vör-
ur, og 2 pr. cent afslátt á öllu, sem
keypt er fyrir peninga og mánaðar-
borgunum.
Allir velkomnir ; ríkismaðrinn með
$100.00 og og fátæklingrinn ineð $1.00.
OI o Simonson
mælir með sínu nýja
Skandinavian Hotel,
710 Main Str.
Fæði 61.00 á dag.
0LAFR STEPHENSEN,
I.ÆKNIR
er fluttr í Nr. 164 Kate Str. (græna
terrasið), og er þar heima að liitta kl.
10—12 árd. og kl. 1—6 síðd. — Eftir
þann tíma á Ross Str. Nr. 700.
KAUPIÐ ÆFINLEGA ÞAR SEM ÞIÐ FÁIÐ BEZTAR OG
.... ÓDÝllASTAR VÖRUR...................
Bran. Fódr-hveiti.
Flax Seed. Shorts.
Hey.
Hveiti.
Oil Cake.
Hafrar.
Linseed Meal.
. . . Allskonar malad fódr. . . .
Hjá.
IRON WAREHOUSE.
Innlent Raudavín. .
Canadiskt Portvín. .
California Portvín. .
Eg er nýbúin að fá mikið af ofan-
nefndum víntcgnndum, og einnig áfeng-
vín og vindla sem ég sel með mjög lágvi
veröi. Mér þætti vænt um að fá tseki-
færi til að segja yðr verðið á þeim.
Bréflegar pantanir fljótt og greiðlega
afgreiddar.
H. C. Chabot
Telephonc 341. 513 3ÍAIN STlí.
Gegnt City Hall.
STEIN0LÍA, b“ta ,rK"”a
’ sem hingaS
til lieílr kostað 40 cts. gallonan, fa-st
nu, fntt ílutt á lieimilið til hvers D<ej-
armanns, fyrir að eins *2r> cts.
gallónan.
C. GERRIE,
174 Princess Str. (2. dyr lrk Jemimii Str.
Aíex. Taylor.
Bækr, ritfæri, glysvara,
barnagull, sportmnnir.
472 MAIN STREET,
ORTHERN..
131 Hiogin Str.
PACIFIC R. li.
In vinsæla braut
—TIL—
St. Pau/, Minneapo/is
—OG—
Chicago,
Og til allra staða í Bandarikjunum og;
Canada; einnig til gullnám-
anna í Kootenai hór-
aðinu.
Pullman Palace svefnvagnar
og bordstofu-vagnar
með hraðlestinni daglega til
Toronto, Montreaí
Og til allra staða í. austr-Canada
yfir St. Paul og Chicago.
Tækifæri til að fara í gegnum rrj
viðfrægu St. Clair jarðgöng.
Earangr tekr félagið í ábyrgö
alla leið, og engin tollskoðuíi
við landamærin.
SJOIEIDA FARBIUEF
útveguð til og frá Stóra Bretlands.
Evrópu, Kína og Japan með
inum allra beztu flutn-
ingslínum.
Farið til umboðsmanna félagsius-
til nd fá farbréf og upplýsingar.
CHAS. S. FEE,
Gon. Passenger og Ticket Agent St.Psw.
H. SWINFORD,
General Agent, Winnipeg.
H. J. BELCH,
Tickit Agent, 486 Main St., Winnipeg-
462 Jafet í föður-lelt.
“Blessaðir, haldið þér áfram!”
“Nei, ég má ekki koma öðrum í bölvun;
það tjáír ekki,” svaraði (g, því að ég fann
dú að ég liafði þegar talað helzt til mikið.
“Þér hafið komið sjálfum yðrí bölvun nú,
að minsta kosti," svaraði Melchior; “og nú
segi ég yðr pað, að þangað til -------- ----- og
neí, það er ekki vert,” sagði hann svo og flýtti
sér út. Hann harðlæsti dyrunum, og ég var
attr aleinn.
Nú fékk ég tóm til að hugleiða, hve ó-
gsetinn ég hafði verið. Þegar Melchior fór út
frá mér, var sviprinn á honum alveg eins og
djöfli. Það var eins og því væri livíslað að
mér, að nií skyidi ég búast við dauða mín-
um, og það hugboð mitt var rétt. Næsta dag
kom Melcoíor ekki, né lieldr daginn þar á
eftir. Vistir mínar vóru nú allar þrotnar, svo
að ég átti ekkert eftir nema ofrlítið af víni
og vatni. Þóttist ég nú skilja, að bann ætlaði
sér að svelta inig í liel. Skyldi enginn vegr
vera til að komast liéðan? Nei, enginn; ég
hafði ekkert vopn, ekkert verkfæri, ekki svo
mikið sem hníf. Ég var búinn að eyða öll-
um kertnnum. Loks kom mér til liugar, að
þótt ég væri í kjailara, gæti þó verið að heyra
mætti rödd mína ef ég kallaði, og hugsaði ég
mér nú að reyna það sem síðustu þrautaúr-
ræði. Ég gekk að kjallarahurðinni og hróp-
aði svo hátt sem mér var framast auðið:
“'Morð!—morð!” Ég kallaði aftr og aftr svo
Jafet í föður-leit. 467
“Já,” svaraði hún; “ég skal ljxíka upp
aftr-dyrunum; það er enginn kominn liér í
kveld—það er ekki nógu framorðið til þess
enn.”
Ég fór inn og Tímótens með mér, en um
leið og ég sté inn yfir þreskjöldinn, léið ég í
ómegin. Undir eins og ég raknaði. við aftr,
fór Mrs. M’Shane með mig npp í lierbeigi
sitt til varúðar, og von hráðar gat ég mat .zt
dálítið og þannig fengið þá næring, sem ég var
svs sárþurfi fyrir. Ég sagði þeim Mrs. M’-
Shane og Kathleen alt, sem á dagana hafö i
drifið, og félst þeim mikið um.
“Það er varlegra fyrir ykkr að híða hór
fram á nóttina áðr en þið haldið lengra,”
mælti Mrs. M’Shane; “það verðr óhultira fyrir
ykkr. Klukkan er nú níu, og fólk ve ðr hér
á ferð í þorpinu fram yfir klukkan eliefu.
Ég ætla að gefa hestunum ykkar liafra; þeg-
ar þið eruð komnir svo sein fimm nulur
lengra, þá megið þið telja ykkr nokkurneginn
örugga. Drottinn minn góðr! hvílík mildi að
þér skylduð þó komast lífs af.”
Mrs. M’Shane réð okkr auðsjáanlega heilt,
og varð ég feginn að fylgja réoi hennar, því
að ég þurfti livíldarinnar með. Ég lagðist út
af í rúmi Mrs. M’Shane, en Tímóteus vnkti
yfir mér. Ég svaf nokkra stund, þangað til
húsmóðirin kom og vakti mig, og sagði, að
nú væri tími til kominn fyrir okkr að fara.
Kntliieen kom þvl næst upp tii mín og mælti
466 Jafet í íöður-leit.
“Ekki fyrri en hann er kominn alveg í
mín spor,” svaraði ég og lét aftr hurðina og
.harðlæsti. “Nú getr liann fengið smérþefinn
at því, iivað það er að svelta í liel."
Ég fór 8vo með Tfmóteusi og gengum við
um göng, sem lágu út úr kastalanum, og liöfðti
þeir f lagar komið inn þann veg.
“Hestar okkar eru hér íast hjá,” sagði
Tímóteus; “því að við áskildtim okkr það, að
við færum úr landi undir eins og verkið væri
unnið.”
Það var rétt komið myrkr þegar við kom-
um út úr kastalanum. Við stigum á hestana
og riðuin 6urt sem hraðast við ináttum. Við
fórum þjóðveginn til næstu póststöðvar, þeirr-
ar sem ég hafði áðr komið til, og ég afréð að
við skyldum æja lijá Mrs. M’Shane, því að ég
var svo léniagna að ég treysti mér ekki lengra.
En að þessu varð varlega ad fara; og með
því að tunglsljós var úti, beygði ég út af
veginum rétt áðr en við komum að þorpinu,
st*m hún átti heima í; riðtim við svo þannig,
aö við komum ekki inn aðalveginn gegn um
þorpið, heldr komum fram að liúsabaki heim
til Mrs. M'Shane. Ég gekk að glugganum á
afheihergi því, sem ég liafði fyrst lagzt fyrir
í, og drap smáliögg á ruðuna aftr og aftr, en
enginn tók undir. Loks kom Katlileen að
glugganum. “Má ég koma inn, Kathleen?”
spurði ég; “ég er hálfdauðr af þreytu og
magnleysi.”
Jafet í föður-leit. 463
liátt sem ég gat, Þ’mgað til ég var uppgcf-
iim. Eftir því 8C,n síð ir kom i Ijós, þd vaið *
þetta þó til Þe88i að Melcliior hætti við þú
fyrirætlun að svelta mig í liei, eins og hann
ætlaði sér í I"yrstn. Að svo sem klukkustund
liðmni höf ég iiftr köll mín á ný: “Morð! —
inorð!” og þetta hafði vinnufólkið í kastalan-
um heyrt, og tiaft orð á því við Melchior, .
að það væri einhver inaðr einhverstaðar niðri
í einhverjuir kjallaranum, sem væri að kalla :
“Jlorð!—inorð!”
Nóttina eftir og næsta dag endrtók ég af
og til þesgi köll. En nú var ég orðinn alveg
mHgnþrot;^ því að ég iialði nú verið matar-
laus í nálega tvo sólarhringa, og vínið og
vatnið liafði ég lokið við alveg. Ég settist
niðr þurr í kverkunum og með liitasteikings—
verk í liöfðinu og var nð hiða eftir að n>ór
styrktist svo rómr a ný, að ég gæti kallaö
enn eina sinni; en í því heyrði ég fótatak.
nálgast. Hurðinm var lokið upp og inn komu
tveir menn; lmfði livor þeirra storu sleggjn í
liendi, og annar liélt ú ljósi.
“Þli er loksins úti um mig,” gagði ég;r
“og ég á þá aldrei að komnst að, liver faðir
minn er. Komið þið, morðingjarnir, og vinniö
verk ykkar. V.-rið þiö fljótir að því !”
Mennirnir komu inn Cg hvorugr mæltí
orð. Sá sem á undan gekk, bar skriðljósið,
og setti liann Ijóskeiið á gólfið; gekk síðaii.