Heimskringla - 30.06.1894, Blaðsíða 4

4
HEIMSKRINGLA 30. JTJNI 1894.
L/EKNAR HINA
VERSltl SYKI.
Vinir yðar og nábúar
hafa brúkað }3að.
Paines Celery Compound er
hið eina áreiðanlega með-
al við hinum ýmsu sjúk-
dómurn í Canada. ,
Já, sjúklingur, Paines Celery Com-
pouncl getur bætt þér að fullu veikindi
þín, hversu hættuleg og langvarandi
sem þau annars kunna að vera; og vinir
þegar læknar yðar og meðul þeirra hafa
ekki getað ráðið bót á meinsemdum yðar
þá fullvissum vér yður um, að þetta á-
gæta meðal getur gert það.
Eigendur þessa ágæta meðals, Paines
Celery Compound, hafa fengið vitnis-
Vmrði frá hinum ýmsu mönnum, sem
fengið hafa bót á meinum sínum með
brúkun þessa meðals, og eftir það að
læknar og lyf þeirra höfðu reynst árang-
urslaus. Þessir vitnisburðir eru til sýn-
is hjá eigendum þessa ágæta meðals,
' Leyfið oss að gefa yður þá einlægu
aðvörun, að eiða ekki hinum dýrmæta
tíma yðar o'g peningum fj-rir þau lyf,
sem engann lækningakraft hafa í sér
fólginn, heldur farið rakleiðis til lyfsala
yðar og biðjið um eina flösku af Paines
Celery Compound, og þessi eina flaska
mun sannfæra yður um hinn mikla
lækniskraft, sem í því lyfi felst.
Winnipeg.
Mr. B. L. Baldtvinson kom heim
aftur úr Nýja íslands ferð sinni á
tímtudaginn.
Hr. sveitaroddviti St. Sigurðsson,
að Hnausum, Nýja íslandi, kom til
bæjarins á laugardaginn var og dvaldi
hér til þriðjudagskvölds.
Herra Jörundur Ólafsson kom í
vikunni vestan úr Qu’Appelle-dal. Segir
hann þar vellíðan manna og uppskeru-
útlit með bezta móti.
Á mánudagskvöldið leyfði bæjar-
stjórnin að tnka alla liestavagna af
stræta sporvegunum. Voru þeir svo
teknir af á þriðjudaginn.
Tvær stúlkur drukknuðu í Rauðá,
skammt fyrir neðan bæinn, fyrra
föstudagskvöld; voru að baða sig.
Annað hkið barst 11 mílur áður en
það fannst.
Hér um daginn rauk ‘'Tribune”
til og ságði svikið efni notað við
brúargerð yfir Assiniboine-ána, suð-
vestarlega í bænum. Vottorð um það
efni sýna þá sögu, eins og margt
annað er “Tribune” segir, hæfulausa.
ísl. bændur norðan frá “mjódd ’ á
Manitobavatni hafa verið í bænum
undanfarna daga. Q
Hallgrímur Davíðsson, frá Brandon,
lózt hér í bænum á sjúkrahúsinu á
þriðjudagskveldiö úr magatæringu, !ií>
ára gamall.
Japaniskir leikendur, 14 að tölu,
sýna íþróttir sínar í Fort Garry Park
hér í bænum á mánudagskveldið kom-
ur. Aðgangur '2öcts-
Ritstj. Lögb. hr. E. Hjörleifsson
fór suður til Dakota um síðustu helgi
á kyrkjuþingið. og dvelur þar um hálf-
an mánuð. í fjárveru hans annast hr.
Sig. Jónasson um útgáfu Lögb.
Skemtiferð fyrir alla, undir fsrustu
St. Andrews félagsins, til Rat Portage
á mánudaginn kemur (Dominion day)
kl. 7.30 f. h. Fargjald fram og aftur 82.
Hr. Sigurður Bárðarson biður oss
að geta þess, að ekki só til neins fyrir
menn að vitja hans framar í því skyni.
að fá meðul eða læknisráð, þar er ltQcna
félagið hefir bannað honum að gefa út
meðul.
Á þriðjudaginn var fór Suðaustur-
brautarnefndin á fund fylkisstjórnar-
innar og talaði við hana um það mál.
Stjórnin lofaði að hugsa um málið og
sagði nefndina velkomua að finna sig
aftur, ef hún hefði einhverja nýja til-
lögu fram að bera.
Ekki okkar Albaki.
í síðasta bl. Lögbergs er þess getið,
eins og í mörgum liérlendum blöðum,
að Canadiska söngkonan nafnfræga,
Madame Albani, só látin í París.
Söngkona sú, er lést í París á sunnu-
daginn, var ítölsk, og hét All>oni, en
ekki Albani.
Mrs. J. E. Peterson flytur á morg-
un ræðu í Únítarahúsinu kl. 7 e. h. Þar
eð hún flytur alfarin héðan úr bænum í
næstu viku, verður þetta skilnaðar-
kveðja til safnaðarmanna og annara
vina hennar hér. — Að aflokinni mossu
verður svo flutt ávarp til Mrs. Peterson
frá söfnuðinum, og væri vel til fallið, að
vinir hennar og þeir, sem að einhverju
hafa getað virt starf hennar hér, fjöl-
menntu þangað og notuðu þetta síðasta
tækifæri til að votta henni virðing sina
og þakklæti.
Hr. Nikulás Össurarson kom til
bæjarins á laugardaginn neðan frá
Nýja íslandi til að sækja konu sína.
Hann hefir að undanförnu búið hér
bænum, en hefir nú tekið land og
byggt bráðabyrgðar liús, í Árnes-
bygðinni norðarlega, um 2 mílur fyrir
norðan Arnes pósthúsið. Fremur lízt
honum vel á líðan manna í Árnes-
bygðinni og geðjast vel að því fólki
er hann hefir haft kynni af. I sumar
verður hann á bújörð sinni, en í vetur
komandi gerir liann ráð fyrir að taka
sína gömlu atvinnu, sem vöruhúss-
maöur hjá stórkaupaverzlun hér í
bænum.
Monseigneur Alexander Antonius
Tache, erkibiskup rómversk-kaþólsku-
kyrkjunnar, yfir Manitoba og Norð-
vesturlandinu, lézt fyrra föstudags-
morgun í erkibiskupssetrinu í St. Boni-
face, úr steinsótt, er lengi hafði þjáð
hann. Hann skorti rryínuö á 71 árs
aldur — var fæddur 23. júlí 1823, í
þorpinu Riviere du Loup, fyrir aust-
borgina Quebec. Hann var ættstór
maður og er ættbálkur hans allur í
Canada. frá því 1739 að forfaðir hans
Jean Tache að nafni flutti til Quebec
frá Frakklandi. Mikilhæfur maður
var hann og árið 1869 gerði hann til-
raun að semja við uppreistarsegginn
Louis Riel, er þá hélt Fort Garry,
fyrir hönd Canadastjórnar en misjafn-
ar sögur ganga um það, hvernig hann
leysti það verk af hendi. Hvernig
sóm það kann að hafa verið, þá varð
ekkert af samningum, eins og kunn-
ugt er, svo að stjórnin mátti senda
herflokk vestur undir forustu Wols-
ley lávarðar, sem nú er, sumarið
1870. Hinn látni erkibiskup kom fyrst
til St. Boniface síðla sumars 1845 og
hefir þar átt bústað síðan, Hann
var mikill vin alls Norðvesturlands-
ins, og virtur var hann mjög af öll-
um sem þekktu hann, þó ekki hefðu
þeir sömu trúarskoðanir og hann.
Útför hans fór fram á miðvikudag-
inn og var hin veglegasta. Var þar
saman kominn hiskupa fjöldi mikill
úr öllum áttum, úr Bandarikjum og
Canada. Lík hans var lagt í líkhellir
undir dómkyrkjunni í St. Boniface.
TJtanáskrift til Jóns ritstjóra Ólafs-
tonar er nú :
“NoiíIjE.N’” OFFICE,
415 Milwaukee Ave.
Chicago, 111.
Hr. St. Oddleifsson, frá Icelandic
River, kom til bæjarins á laugardag-
í þeim erindum að útvega markað
fyrir borðvið bróður sins, er sökum
peningaleysis gengur illa að selja í
Selkirk. Gufubátur þeirra Mikleyinga,
“Ida,” flytur viðinn frá mylnunni
til Sellcirk, en vegna grynninga kemst
hann ekki með “barðann,” sem við-
urinn er fluttur á, til Winnipeg.
Verður Stefán því að kaupa flutning
að C. P. R. fél., er notar einveldið
og setur honum, eins og öðrum, Sl.75
fyrir hver 1,000 frá Winnipeg til Sel-
kirk — 23 mílur.
I. O. F.
Stúkan ísafold, heldur fund á venjul.
stað og tíma næsta þriðjud.kveld.
Ýmsir nýjir meðlimir verða teknir
inn á funjinum. Félagsmenn allir eru
beðnir að mæta, og um fram alla
muni að borga bæði það sem þeir
skulda nú og eins Júlímánaðargjöld
sín.
Fundarboð.
íslenzka verkamannafélagið heldur
kjörfund sinn laugard. 30. þ. m.; er því
hér með skorað á alla þá sem eru í
félaginu, að mæta á félagshúsinu kl.
8 e. h., tóðan dag.
Winnipeg, 29. Júni 1894.
Benedikt Frímann (forseti).
Til þess að rýma ögn til í búð
minni, ætla ég um örfda daga einung-
is að selja
fyrir 5 cts. sirz það, er að undan-
förnu hefir kostað 5, 5J, 6, 6J, 7,
74, 8, 8| og 9 cents yrd., og
fyrir lO e(s. sirz, sem kostar 10,10£,
11, llj, 12, 12J, 13, 13J, 14,
cents yrd. Öll sirz, sem áður
kóstuðu ýfir 14 c. kost nú 124c.
í dag að eins er 20% afsláttur af öll-
um drengjafötum.
Guðm. Johnson.
Suðvestur horn Ross Ave. og Isabell St.
Hvar fæst best kjöt raeð lægsta verði?
Þessari spurningu verður svarað best með því að fara í kjötbúð
John Anderson & Co.
VORIÐ 1894.
THE
Blue Store
merki:
Bla stjarna.
434 Mam Str. I/Vinnipeg.
Nýkomið inn, síðan í vikunni scm leið, hið stærsta upplag af
tilbúnum fatnaði fyrir karlmenn, unglinga og drengi, sem nokkurn
tíma hefir sést í Winnipeg.
Þið getið ekki ímyndað ykkur hversu billeg þiiu eni. Þið
getið ekki trúað því nema því-'að eins að þið sjáið það sjálfir.
Komið og skoðið okkar :
Karlmanna alfatnað,
Karlmanna buxur
Unglinga alfatnað,
Drengja alfatnað og
Drengja stuttbuxur.
Látið ekki hjá íða að heimsíckja okkur og sannfærast.
Munið eftir staðnum
The Blue Store
MERKI: BLÁ STJARNA. 434 MAIN STREET.
A. Chevrier.
Fáið ykkur
SMJÖR-IvOLLUR }
Eddy’s.
Ástralíu sendimennir á nýlendna
þingið í Ottawa komu til bæjarins á
laugardaginn og dvöldu til sunnudags.
Var þeim haldin veizla mikil í Hotel
Manitoha. Sendimennirnir eru 6, Sir
Henry Wrixon, Hon. Simon Frazer,
Hon. H. H. Fitzgerald, Hon. F. B.
Sutton, Hon. A. Lee Smith, Hon. A.
J. Thyne. Konur þeirra og börn eru
með þeim, svo að alls eru í hópnum
um eða yfir 20 manns.
Við höfum ákaflega mik-
ið af nýju kjöti sem víð
seljum við mjög lágu
verði, lægra verði en
hægt er að kaupa það
fyrir annarstaðar í þess-
um bæ.
Steik og bestu tegund
af súpukjöti seljum við
fyrir 4—5 cents pundið,
roast * fyrir 6—7 cents
eftir gæðum.
Æfinlega nægar birgð-
ir og lægsta verð.
E. B. Eddys
annaðhvort
“indurated” eða tré-
smérkollur. — Iíinar
ódýrustu og beztu á
markaðinum.
SMJÖR-KOLLUR
Eddy’s.
SMJ ÖR-KOLLUR
Eddy’s.
SMJ ÖR-KOLLUR
Eddy’s.
SMJÖR-KOLLUR
Eddy’s.
Skrifið eftir prísum
fáið sýnishorn hjá
TEES & PERSSE
Winnipeg,
Jlan.
Ef föt þín vanta fagran blæ
mjög forn og slitin orðin,
þá litaðu þau í Diamond Dye
mörg dæmir hringastorðin.
Ef þessi vísa og þessi grein
er send til Wells & Richardson Co.
í Montreal, ásamt 25 cts. í peningum
eða frímerkjum, þá fær sá sem sendir
hið ágæta mánaðarlega familiu-blað
“Our Home” sent til sin í heilt ár;
sömuleiðis bók með myndum sem heit.
ir “How to make Mats and Rugs,” og
einn pakka af blek-efni, sem nægir til
að búa til 16 únsur af besta bleki.
£'egið í htaða blaði þer sdud þetta.
Alexander Logan, fjwverandi bæj-
arráðsformaður hér, varð bráðdauður
í húsi sínu á laugardaginn um há-
dfegi. Kom inn heitur og drakk teig
af ísköldu vatni. Stundu síðar kallaði
dóttir hans á hann til miðdagsverð-
ar, en þá lá hann örendur á legu-
bekknum. Hann var fæddur 5. nóv-
ember 1841, á bújörð föður síns, er
nú liggur vestur um miðbik bæjar-
ins, og er strætið Logan Ave. kennt
við hann eða föður hans. Hann lætur
eftir sig konu og 8 börn, flest upp-
komin.
Sökum þess að kjötbirgðir vorar eru mjög miklar og
hitarnir svo miklir, þá höfum við ákveðið að selja það
svona ákaflega óclýrt nm nokkra claga, til þess að minka
kjötbirgðir vorar.
Komið sem fyrst til að ná í þessi kjörkaup.
270 PORTAGE AYE. - - - - TELEPHONE 169.
JOHN ANDERSON & CO.
KAIJPIÐ ÆFINLEGA ÞAR SEM ÞIÐ FÁIÐ BEZTAR OG
.... ÓDÝRASTAR VÖRUR........
Hveiti. Bran. Fóðr-hveiti.
Oil Cake. Flax Seed. * Shorts.
Hafrar. Hey. Linseed Meal.
. . . Allskonar malað fóðr. . . .
Hjá w. BLACKADAR,
IRON WAREHOUSE. 131 Higqik Str.-
614 Jafet í föður-leit.
LXVI. KAPÍTULI.
[Eg hitti Tímóteusl.
Eitthvað mánuði síðar bar svo til, að ég
heyrði sjómann á einum fseti og með byrði af
kveðlingum, er hann var að selja, syngja með
grátþrunginni rödd:
“Hvað er þér til miska þó angnn vot ég þerri ?
Sjá. augnatárin ss’ðlun veita méi”.
Blessaðir verið þ"r, virðulegi herra, kastið þér
koparskildingi að s’esalings Jack, er missti fót-
inn í þjónustu ríkisins. Þökk fyrir velborni
herra”.
Og hann hélt áfram :
“Um harm sinn að ræða er heimska léttúð verri;
enhaon, sem eugum líknar—ég kenni’í brjóst
um hann.
Vor formaður sagði, því sízt vildi’ ég gleyms,
aðsnnnan dug má þekkja frá uppgerðnm kjuik.
“Lækkið stórseglið eitt augnablik.J æruverði
herra, cg róttið reiðal msum kugg, eftir áfóll í or-
ustam, hjilparhö. d. ‘ í orustum reynist hann
æðandi lj úi ’, lengi liti liinn ærnverði herra :
‘•I orustum reynist hann æðandi ljór.;
að uppfyhti skvldn, að nppfyliri skyldu.
Jafet í föður-leit. 619
sjálfur á hvern þann hátt er bezt gengur. F.g
skal hjálpa yður, veslingur, að svo ir.iklu leyti,
sem ég get, svo þér skuluð ekki gráta”. Svo fór
ég heim aftur, tók saman öll skjöl yðar og inn-
siglaði þau. Eg vissi að húsið varð ég að láta
laust innan farra daga. Fór ég því og seldi hús-
búnaðinn og úerði á svo gott verðseméggat
klæðnað yðar og aðra eigulega muni, er þér
skilduð eftir. Ég seldi þannig slt nema skrúð-
gripahirzluna og pístólurnar, sem majór Carbon-
nell liafði átt, cg sem ég hugði að þér kynnuð.
máske að vilja eiga—einhverntima”.
“Hvaðgóður þér voruð, Tímóteus, að liugsa
þannig um mig. Mér þykir sannarlega vænt um
að geta átt þá muni—en hvað á ég þó að gera
með pístólur og silfurhirzlur fyrir skrúðgripi ?
Ég má ekki hafa.slíka hluti, en samt þakka ég
þér fyrir”.
“Fyrir munina alla, er (g seldi, fékk ég 430
pund, aðfrádregnum öllum kostnaði”.
“Það þykir mér vænt um að heyra, vegna
yðar, Tímóteus, en þó jafnfrsmt leiðinlegt, því
að dæma eftir kringumstæðum yðar nú, liefir fé
pað komið yður að litlum notum”.
“Afþví ég reyndi ekki t,ð nota það, Jafet
Hvað gat ég gert við alla þá psninga? Eg tók
þá tilMr. Mastertons ásamt skjölum yðar inn-
sigluðum, skrúðgripahirzúmni og pístólunum.
Hann geymir þetta þangað til þér gangið eftir
því. Hann tók mér vel og bauð að gera þetta
og hitt fyrir mig, en ^g liafði ásett mér að
618 Jafet £ föður-leit.
um búning, og mæta yðnr svo. Guð blessi
. vður, Jafet.”
Háifri stund síðar kom aðstoðarmaðnr minn;
bað ég hann þá gæta buðarinnar, því ég byrfti
að fara burt stundarkorn. Gekk ég svo á á--
kveðinn fnndarstað og hafði skamma stund
beðið, er Tímóteus kom. Hafði hann þá kast-
að sjómannabúningnnm og var á nokkuð
snjáðum, en sem kalla mátti snyrtimanna
klæðum. Eftir fyrstu kveðjnna bað (g hann
strax að leysa ofan af skjóðunni og segja mér
hvað á dagatia hefði drifið, frá því ég skildi
við hnnn í Lundúnum.
Þér getið ckki hugrað yðar tilflnningar mínar,
þegar ég sá á miðanum frá yður, að þér höfðuð
yfirgefið mig. Ég hafði tekið eftir ógleöi yðar
nm uudanfarinn tíma og var þar af leiðandi ó-
kátur, eins og þér, þó ég ekki gæti greint ástæð-
ur til þess. Ég hafði ekki hugmynd um pen-
ingatap vð ir fyrri en ég fékk bréf yðar, og mér
fannst yður f.irast ver við mig, að fara undir
þeinr kringumstæðum, heldur en ef þér liefðuð
liaft nóga peninga og yður liðið vel. Ég vissi að
þýðingarlaust var að leita að yður og íór því til
Mr. Mastertons_ til þess að fá ráðlegging hans
um það, hvað gera skyldi. Iiann hafði fengið
bréf j’ðar og virtist mér hann ergilegnr j'fir því.
“Ilann fer heimskulega að”, sagði hann, “en
það er ekkert hægt að gera. Hann er vitstola
og það er lians eina afsökun. Þér hljótið að gera
eins og hann segir, býzt ég við, og hjálpa vður
Jafet í fðður-leit. 615
“Kaupið einn bæklinginn, stúlka mín,
svo þér getið sungið við unnustan yðar, þegar
þér sitjið í kjöltu lians, í kvöld kyrðinni —
“að uppfyltri skyldu—friðsamasta lamb”.
Það eru, að minni byggjn, fáir, sem ekki
kenna í brjóst um enska sjómenn, sérstak-
lega eí þeir hafa mist limi eða skaðast í
þjónustu hins opinbera. Ég hefi ætíð með-
líðun með þeim og þegar ég hej’rði þennan
vesaling á einum fæti söngla þessi kveðlings-
hrot — langt frá nokkru lagi og ekki ineð sér-
lega fagurri söngrödd, drög ég út borðskúíL
una og tók út nokkuð af koparskildingum til
að gefa honum. Undir eins og bann kom
auga á mig benti ég honum að ganga nær
og kom liann inu í lniðina. “Hérna, kunn-
lnk>>” sagði ég. “Þó ég sé friðsamur maður
sjalfur, liel ég meðlíðnn með þeim, sem liafa
liðið í stríði,” og rétti honum skildinga^ia.
“Þess óska ég að þröng þekkið þér aldrei,
æruverði herra,” sagði sjómaðuritm; “heilsu-
leysis kasti óslui ég og eftir í núgreuni yðar,
svo lyfsalan gangi b?tur.”
“Jiei, vinur, það er ekki góð ósk,” svar-
aði ég.
“Sjómaðurinn starblíndi nú á mig, eius
og væri liaun alveg hissa, þvi þangað til ég
talaði liiifði iiann ekai veitt mér sérstaka
eftirtekt.
“Á hvað eruð þ'r að horfa?” spurði ég.