Heimskringla - 13.10.1894, Blaðsíða 1

Heimskringla.
VIII. ÁR.
WINNIPEG, MAN., 13. OKTÓBER 1894.
NR. 41.
YFIRHAFNIR!
WALSfi’S
mikla fatasölubúð.
Ef til vill dregur þú að kaupa þér vetrar-yfirhöfn eina eða tvær vikur
enn. En er það viturlegt? Nei, vér erum sannfærðir um að það er ekki.
Á þessum tíma eru birgðir vorar liinar fullkomnustu. Allar liugsan-
legar tegundir af .yfirhöfnumJJ eru nú á hoðstólum hjá oss og af öllum
stærðum. Ef þú dregur að kaupa, máttu búast við, að aðrir verða búnir
að velja úr birgðunum áður en þú ert búinn að hugSa þig um. Vér höf-
um um nokkurn undanfarinn tíma ekki haft hinar alkunnu óviðjafnanlegu
$10 og $12 Meltons-yfirhafnir, en nú höfum vér fengið nýjar birgðir af
þeim af öllum stærðum. Aldrei haía birgðir vorar verið eins miklar, vand-
aðar og ódýrar, eins og nú. Þú mátt fara um Norð-Vesturlandið þvert og
endilangt án þess að finna nokkurstaðar shkt úrval. Mest af yfirhöfnum
vorum er Meltons, Kerseys, Venetians, Cassimeres, Vorsteds og Beavers.—
Yfirhafnabirgðir vorar eru, eins og áðr var fram tekið, óviðjafnanlegar að
gæðum og sniði og saumaskapur er hinn allra bezti. Ljómandi yfirhafnir
fyrir S10 til S15.
Af Chinchillas, Mortagnacs og Elysians yfirhöfnum höfum vér einnig
ljómandi birgðir á $8, S10 og $12.
Það er ekkert of snemt nú að kaupa klæðis-yfirhafnir, en heldur
snemt enn að vera í skinnkápum. Þér getið nú fengið einmitt það sem
yður vantar, fyrir eins lítið verð og nokkurn tima endrarnær,
Me/issa & Rigby regnkápur mikíar birgdir.
Vér gefum skiptavinum vorum hin beztu kjörkaup á vetrar-nærfötum
og sokkum. Og yfir höfuð á öllu er til karl-klæðnaðar heyrir.
Ljómandi hálsbindi fyrir 25, 35 og 40 cts. Lítið snöggvast inn til
vor í kveld, og sjáið hinar geysimiklu hattabirgðir voiar. Hvað sem þér
aarfnizt á höfuðið fyrir sjálfan yður, drenginn yðar eða stúlkuna — allt
með kjörkaupa-verði.
Buxna=deildin.
Nú er tækifærið! Vér höfum ofmikið af þeim, og til þess að grynna
svolítið á, seljum vér þær langt íjn-ir neðan vana-verð. Vér ráðum yður
til ekki síður sjálfs yðar vegna on vor, að sleppa ekki þessu tækifæri.
Ef þér kaupið af oss nú, þá erum vór sannfærðir um, að þér munið
skipta moir við oss framvegis.
W/cLSH’S
mikla fatasölubud,
Wlolesals aaí Retall, 515 & 517 Maia Str., ppt City lall.
FRBTTIR.
DAGBÓK.
LAUGARDAG, 6. OKTÓBER.
Stríðsfréttir að austan segja, að
Kinar sóu teknir að flýja suður um
land úr norðaustasta héraði sínu,
Manchuria, sérstaklega frá höfuðborg
þess, Moukden, þvi þangað só ferð
Japaníta heitið. Eftir fregnunum að
dæma virðist nú svo komið að Korea
só svo gott sem laus orðin undan
yfirráðum Kínverja, að Japanítar séu
búnir að reka þaðan alla kínverska
hermenn og að þeir só jafnvel búnir
að reisa, herbúðir sínar og vígi innan
kínverskra landamæra vesti.r af Kóreu-
skaganum. — Aðrar fréttir segja og að
nú sé stór floti Japaniskra herskipa
kominn iun á Pechile-fjörðinn, inn af
Gula-flóa og þessvegna von á land-
göngu þeirra á hverri stundu ein-
hverstaðar í grend við höfuðborg veld-
isins, Peking. — Enn aðrar fregnir
ssgja að Kínverjar muni nú til með
að þiggja frið, en hvert sem svo er
eða ekki benda allar fregnir á að þeir
viðurkenni að dvergurinn sé búinn að
að lama risann.
Afríku-fréttir segja, aðBelgíu-menn
og Arabar hafi nýlega háð mannskæða
orustu í Congo-ríkinu og að Belgíu-
menn hafi borið sigur úr býtum.
Höfðu haldið upp friðskyldi, en er
Arabar voru búnir að leggja frá sér
vopnin réðust Belgíu-monn á þá og
stráfelldu.
Hr. E. A. Johnson, aðal-agent
Þingvalla-línunnar x Amenku, hofii
verið sæmdur nafnbótinni: “riddari
af Gústavs Vasa orðunni.” Var hon-
um færður hinn ytri vottui- þeirrar nafn
bótar, gull-kross, á samkvæmi honum
til heiðurs í New York nú nýlega.
MÁNUDAG 8. OKT.
Tekjur sambandsstjórnarinnar i
Canada á fyrsta fjórðungi yfirstand-
andi fjárhagsárs $lé milj- minni en á
sama tima í fyrra; eru samtals rúmar
8 milj. dollars. Á sama tíma eru
gjöldin S125,000 meiri en i fyrra.
Stjórnir Bandaríkja, Englands,
Frakklands og Þýzkalands lxafa kom-
sér saman um að vinna í samlögum
að verndun Evrópu þjóða í Kina.
Hafa allar sent herskip austur. — A
stjórnarráðsíundi Breta á fimtudaginn
var, var þetta afráöið og ákveðið að
verja til þessa alt að £4 milj. Er
mælt að Bretar séu nú i undirbún-
ingi með að senda 10,0OT liermenn
austur. Um undanfarinn tima hefir
mikið verið talað um að Englendnxg-
ar mundu skerast i leik með Kín
verjum, en á fundi þessum var ekki
á það minnst, enda ekki buizt \ ið að
til slíks komi, nema ef Japanítar ráð-
ast á Shanghai, eða aðra sjóstaði þar
sem Englendingar hafa meira í h»ttu
en jafnvel sjálfir Kínverjar.
Mál er hafið í Minneapolis, milli
tveggja sögunarmylnu-félaga, og er
þar haldið fram aö eigendur sögunar-
mylnu einnar í Hinckley, Minn., hafi
kveikt í henni af ásettu ráði og brennt
til rústa og að af þeim eldi hafi hlot-
-—r—r-x
v/X alt hið voðalega líf og eignatjón
í því þorpi og grendinni, snemma í
Sept. síðastl.
Dr, Oliver Wendell Holmes, hinn
nafnkunni rithöfundur og skáld 1
Bandaríkjum, lézt að hoimili sínu i
grend við Boston, Mass., í gærkvöldi
(7. Okt.), rúmlega 85 ára gamall —
fæddur 29. ágúst 1809. Hann var
merkislæknir ekki síður en skáld og
var um mörg ár háskólakennari
í læknisfræði við Harward-háskólann,
þar 1882 að hann sagði af sér því
starfi.
ÞRIÐJUDAG, 9. OKT.
Northern Pacific-félacið er í örð-
ugum kringumstæðum. I vikunni er
leið átti það að greiða $5 milj. vöxtu
en í þess stað bað það uin leyfi til
að gefa út $5 railj. virði af nýjum
skuldabréfum, en það bannaði dóm-
stóllinn, samkvæmt bæn hluthafa fél-
agsins. Félagið skuldar verkamönnunx
sínum meir en 1 milj. dollars, en getur
ekki goldið þeim.
téMpOO hermenn ftýndu lifi gog mörg
hundruð lemstruðust nú nýlega í Gra-
nada í Nicaragua í Mið-Axneríku við
það, að hermannaskáli mikill sprakk í
lopt upp.
Kína-Japan-stríðið er að kenna
þissum þjóðum að borða liveitibrauð,
því til sönnunar er það, að svo mikið
hveitimjöl berst nú að C. P. R. félaginu
til flutnings austur, að þess eigin skip
hrökkva ekki til að bera það. Er það
því í xxtvegum með að fá leigð 2 skip til
hveitiflutningaleinungis. Stríðið er ó-
neitanlega vatw á mylnu malaranna.
Aðfaranótt hins 8. þ. m. brutust
þjófar inn í búð í Hartney, Manitoba,
opnuðu þeir peningaskápinn og stálu
um eða yfir $2000 í peningum. Eigend-
ur búðarinnar misstu urn S4000.Ogilvie-
mylnufélagið S800 ogSkógavatnsœylnu-
fél. eitthvað talsvert, en óákveðna upp-
hæð,—Síðar Diefir frézt, að þjófarnir
fengu alls $4,700. Höfðu sprengt opinn
skápinn með dynamite.
MIÐVIKUDAG, 10. OKT.
Engin lífsvon fyrir Rússakeisara,
segir læknir hans, og hafði sagt keisar-
anum það sjálfum. Með sérlega góðri
aðbúð og varkái-ni kynni hann að lifa
nokkra mánuði, en ekki lengur. Keis-
aranumfélzt mjög urn fregnina. Stjórn-
arar Rússlands í fjarveru keisarans
verða þeir krónprifizinn og Mikael stór-
lxertogi.
Síðustu fregnir að austan segja, að
Japanítar séu búnir að hortaka borgina
Che Foo í Manchuria-héraöinu og fylgir
þar með, að innan fárra daga hertaki
þeir stjórnarsetur héraðsins, Moukden.
Kínverjar eru á nálum og hafa tvöfald-
að vörðinn um Peking. í höfuðstaðnum
næsta við Peking, Tien Tsin, er alt í
uppnámi, því von er á flota Japaníta
þangað þegar minnst varir. Þar eru
Evrópumenn margir, sérstaklega Eng-
lendingar og ÞjóðvSrjar, og hafa þeir
nú tekið að eefa sjálfðoöaliðs herflokk á
meðal sin, til þess að verja sig, ef til
kemur,því þar eins og hvervetna i Kína,
eru þeir milli tveggja elda. Þurfa jafnt
að verjast æðisgengnum Kínverja skril
og aösækjandi her Japaníta.
Magniíicent
Stereopticon Exhibition etc.
(Stórkostley myndasýníng m. fl.)
Næsta fimtudagskvöld kl.7J verður
haldin samkoma í Unity Hall (á horn-
inu á McWilliam og Nena) til arös fyrir
Únítara-söfnuðinn.
Til skemtana verður : Ræða (B. L.
Baldwinson), Solo(Dr. Ólafur Stephen-
sen), recitation (Mr. Boyce), hljóðfæi'a-
sláttur (tvö fíólín, eitt Cornet og orgel)j
upplestur og myndasýning—hin stærsta
og vandaðasta, er nokkru sinni hefir
sézt meðal íslendinga. Myndirnar eru
400 'ei'hyrningsfet á stærð og eru sumar
af merkisstöðum viðsvegar um heim,
og aðrar af atburðum úr daglega líf-
inu. Um leið og myndirnar verða
sýndar, verðúr skýrt frá því merkasta
viðvíkjandi hverri mynd fyrir sig. I
vélinni verður brúkað Calcium-ljós við
myndasýninguna, og útbúnaðurinn kost
ar $25,00 í þrjár klukkustundir, en
inny inyseyrir að samkomunni er að
eins 25 cents fyrir fullorðna og 15 cents
fju-ir börn (yngri en 12 ára).
Munið eftir fimtudagskveldinu
18. þ. m.
fgpfí gær var hátíðisdagur í Chicago 1
minningu þess, að þá (9, Okt.) voru lið-
in 23 ár frá því eldurinn mikli kom upp,
er lagði Chicago í rústir 1871. Er nú
tnlað um að gera dag þennan lögmætan
lxelgidag á hverju ári.
71,800 nautgripir og 97,248 sauð
kindur hafa í sumar, til 6. Okt., verið
sendir frá Montreal til Englands. Af
Jxeim hóp hafa komið frá Manitoba
G—8000 nautgripir og 4—6,000 sauð-
fjár.
FIMTUDAG, 11. OKT.
Ofsaveður æddi um strendur Ný.
fundnalands í gær og fyrradag og lask-
aði og sökkti fjölda af skipum. 10
manns drukknuðu sem menn viti fvrir
vissu, en ófundin eru enn þilskip með
300 hásetum og þykir eins víst að þau
hafi farizt.
Japanítar eru að gefa út ný skulda-
bréf upp á $50 milj. Alls liafa þeir þá
tekiö $130 milj. til láns til herkostnaðar.
7 tasíu há bygging í New York
lirundi í gær, var í smiðum, og varð 4
mönnum að bana.
Blaðið “Morning Post” í Lundún-
urn heimtar að nýlenduríki Breta taki
þátt í að vei'ja veldisheildina og ráö-
leggur stjórn Breta að kalla Canada,
Ástrahu og Afríku-menn á fund til að
ræða um það, því auðséð só, að ný-
lenduríkin ætli ekki að byrja á þxd um-
tftli.
FÖSTUDAG, 12. OKT.
Fregn frá Tokio, Japan, í gær
segir Japaníta hafa hertekið eirxa kín-
verska borg enn, Wi Ju, og höndlað
um leið 2000 hermenn Kínverja.
Kinverjar hafa samið við Krupp um
kaup á miklu af vopnum, er afhent
skulu áður en vetur gengur i garð.
Námuslys í Pennsylvania hafa ver-
ið tíð undanfarua viku og orðið mörg-
um mönnum að bana. Eldur mikill
kom upp í einni, er tekur marga mánuði
að slökkva. og í gær sprungu í einu 27
gufukatlar og urðu 5 manns að bana.
Rússsar etingft upp á að senda her
og taka bæði Koren og Manchuria.
Framh. frá 3. síðu
mennirnir séu kosnir á þing, en óþokk-
arnir séu látnir sitja heima, því þeir
eiga sannarlega “ekkert erindi á þing
eða í stjórnmálaþref”. Hafi nú Breta-
stjórn verið svo fáfróð að halda að víg-
girðingarnar mundu kosta langtum
minna ef hún léti Kínverja vinna við
þær, þá sýnist mér margfalt meiri á-
stæða að kalla “pólitiskt þöngulhöfuð”
á henni, fyrir þá glópsku sína, heldur
en að titla þannig Col. Prior fyrir
sína mannúðlegu framkomu í þessu
máli.
Þá kem ég að staðhæfingu þinni
um það, hvernig hraðskeyti sé almennt
tilbúin, sem þú kallar “opinberan leynd
ardóm”. Þetta er nú ugglaust heppi-
lega að orði komizt, enda þótt að ekki
sé gbtt að sjá hvernig eitt og hið sama
getur í einu bæði verið opinbert og
leynt. Að ;mínu áliti hefði það verið
mikið róttara af þér, að nefna þessa lýs-
ingu þina á liraðskeyta-tilbúningi yfir-
leitt—leyndardóms-opinberun, því það
má nokkurnveginn víst að öllum þorra
íslendinga ;hafi ekki verið það ljóst
fyrri, að hraðskeyti væru ;almennt sam-
in á þann hátt er þú skýxir frá. En
ekki get óg að því gert, að mér þykir
þessi opinberun þín—eins og flestar aðr-
ar opinberanir—í meira lagi ótrúleg.
Þú segir t. d', aðílblaðið viti ;hvað les-
endum láti bezt í eyrum, og svo skipi
það fregnrita sínum í fjarlægum stað,
að sníða fregnina samkvæmt þeirri
þörí”, Getur þessi staðhæfing 1 borið
sig! Hvernig geta þau blöð, sem hafa
svo skiftir tugum og hundruðum þús-
unda kaupendur, vitað hvað öllum les-
endum sínum “lætur bezt í eyrum?*
Ég áht að það væri ofætlun að ætlast
til þess af nokkru blaði, sem nokkra út-
breiðslu hefir. En svo er þess að gæta
að skoöanir lesenda hvers blaðs, sem
er, eru aldreiallar eins. heldur geta þær
verið eins margar og mismunandi eins
og lesendur ;blaösins eru sjálfir. Það
sýnist því ekki vera neinn liægðarleikur
fyrir fregnritann eða blaðið, ,að “sníða”
svo fregnir sínar, að þær geti látið vel í
eyrum allra lesendanna.—Þó blaðið
vissi um skoðanir þeirra allra, sem auð-
vitað nær heldur engri átt. Þá mun
mörgum vii'ðast varúðarsamt að trúa
því, að “fjöldi af hraðskeytum sé mest-
megnis rituð á skrifstofu blaðsins er
* Hvers kyns blöð em það sem
ekki vita slíkt, að því er snertir aöal-
málin í héraðinu, sem þau skipa?
Ritst.
VKITT
HÆSTU VBRBLAUS A HKIMSSÝNJKGUXSI
IÐ BEZT TILBÚNA.
Oblönduð vínbörja Cream of Tart-ar
Powder. Ekkert Alún, ammonia eða
önnur óholl efni.
40 ár» r«ynzlu.
flytur þau”. Áreiðanlegleika gildi
þeirra færi þá að minnsta kosti ekki að
verða á marga fiska, enda ætlast þú
auðsjáanlega til að menn skilji það svo,
því allar þessar hraðskeyta-hugleiðing-
»r þínar, sýnast eingöngu vera ritnar í
þoim tilgangi, að koma því inn í höfuð
in á mönnum að trúverðugleiki lxrað-
skeyti sé “bókstaflega einskis virði”.
Og alt þetta virðist þú gera til þess að
reyna að hnekkja nokkrum orðum í
einueinasta hraðskeyti!
Að því er térstaklegft snertir hrað-
skeyti það, er ég þýddi part af og tók
upp I fregnbréf mitt, þá var það sent af
fél.prentsmiðjunni* (Associated Press)
í Ottawa beina leið til blaðsins Post-
Intelligence ** x Saattle, eut ekki til
neins blaðs hér í Victoria. Blaðið
“Times” hér í bænum tók svo hrað-
skeytið orðrétt eftir Seattle-blaðinu.
Það sýnist þvi engin ástæða til að í-
mynda sér fregnina ranga «ða hlut-
*) Félagið “Associatal press” á
engft prentsmiðju, hvorki íOttawa, eða
annarstaðar. Ritstj.
**) Þarna kemur þá upp úr kafinu
að Times fékk hraðskeyti sitt frá
Otttwa lánað hjá útlendu blaði!
Ritet.
dræga, þar sem hvxn fyrst og fremst er
send af Associated Press, sem hefir orð
á sér fyrir að senda til blaða áreiðan-
legar* fregnir og í öðru lagi þar
sem hraðskeytið var sent til Bandaríkja
blaðs, som alls ekkert kemur þetta vig.
girðingarmál við, mátti því nokkurn-
veginn á sama standa hvort Kinrerjar
eða hvítir verkmenn yrðu ráðnir til
vinnu við víggirðingarnar í Esquimalt.
Þetta er nú orðið talsvert lengra
mál en ég bjóst við í fyrstu, og með því
að ég get ímyndað mér að þér kunni að
þykja það orðið helzt til langt, þá vil
ég lofa þér að vita, að umræðum í þessu
máh er að minni hálfu lokið með þess-
ari grein.**
Victoria, B. C., 16. Ágúst 1894.
Þinn
Ásgkir J. Líndal.
*) Ja, þetta, litla. Sro áreiðanlegt
er það íélag, að jafnvel Bandaríkja-
blöð hafa viðurkennt fregnir þess frá
Ottawa alveg einskis virði, svo hæfu-
laus tilbúningur væru margar þeirra.
Ritst.
**) Enda þvðingarlaust að senda
Hkr. meira af annari eins útúrsnún-
ings og hártogana-þvælu og þessi
“sending” er. Ritst,
764 Jafet í ffiðnr-leh.
niatti af annari sjá, sem titt er með stúlknr, rom
eiga sinn nstvimnn hvor og ekki hnfa minnstn á-
stæðn til afbryðissemi. Mr. Cophagns hftfði
batnað svo, að banu gat flntt úr borginni út í
gveit, sem hann lofaði, konn sinni til meetn
skapraunar, að yfirgefa aldrei og ftldrei stíga
fjeti innvfir tnkmörk Luxidúns. Áðnr en hann
fór spurði liann mig, hvort ég viesi ftf nokkrn
héraði þ»r sem hann mætti vera óhnltnr fyrir
óðum bolum. Ég gerði mér far nm að grennslast
eftir því, en hlaut að svara honnm neitandi, því
jafnvel þó h«nn f«ri norðnr andir heimsftkant^
þá værn þar bseöi moskas- og vUundft- bolftr,
og ekki mnndu þeir siður grimmlnndaðir. Sagði
hann þi aö þessi lxeimnr vreri ekki hrefsr til aö
lifa í, og til að sanna að það vreri hane einlreg
skoðún, \eelaðist vosalings karlinn npp og dó
eftir eitthvað þriggja mánaða dvöl úti í eveit-
imi. Varð viðureign hans við bola óbeinlínis
banámein hans. En áður en þessir þrír minuð-
ir voru liðnir, höfðum við Harcourt staðriðið að
kvongast báðir í senn. Ég hafði á ný kynnst
hinum góða byskupi, er ég fyrrum vildi klemma
faðerni mitt á, og fékk liann til að tengja okkur
með hjónabandi. Faðir minn gaf mér umtalaða
upphæð, hundrað þúsutid pand sterling. Mr.
Masterton gaf Súfönnu tíu þúsnnd pand, og var
arfur henuar með vöxtum orðin önnur tíu þús-
und. Auk þessa var liún gerður erfingi að eign-
uin Cophagusar, að ekkju hans látinni. Tímó-
teus kom til Lundúna til að vera í brúðkanpv
Jftfet 1 föður-lcit. 761
að skipti náði því óðor boli Mr. O/phagns, setti
hansinn nndir hnnn f>g snnraði honum í loft npp
og aftnr fyrir sig. Að vísn vildi karlinum það
h«pp til, nö hann kom niður á stóran linnd, sem
var á eftir bol«, og lin«ði p«ð fallið. En þé lnind
nrinn greti ekki náöeér xitnnd«n þnnganum, er
á honnm hríldi, T«r lxnnn í góðn etmndi til nð
bita, endft beitti hann kjnptlnnm eem mest mátti
hann. Og slatrarinn, eem átti hundinn og tók
sárt til hans, lngði eitt til i*ð misþyrma ve»nlings
knrlinnm með því, «ð berja hann nrn höfuðið
með barefli, er hann hafði í höndumxm. Ves-
lings gamli maðurinn var þess vegna rerið illa
útleikinn, þegar loks honum varð bjargað úr
klóm þeirra þrigeja: bola, seppa og slátrarans,
og llxxttur inu í bxxð í greudinni. Eftir nokkra
stund mkmöi hann við og gat sagl' til lxeimilis
síns og vnr liann þá fluttnr þangað.
Seint nm kveldið fékk ég miða frá Sxxtönnu,
þar sem hxxn sagði mér frá þ- ssu slysi, Faðir
niinn hafði þá rétt lokið við langt mdl um sonar-
lega hlýðni, sveita-stúlknr, góðar konur og fleira
slikt. Hafði hann endað mál sitt með því, að
segja mér að sér og Mr Masterton kæmi satnan
um að Miss Tetnple mundi ákjósanlegasta konu-
efni fyrir niig, og þar sem óg hefði æskt nð lxann
skyldi velja, þá liefði hann, samkvremt þeirri
ósk, kjörið liana. Ég hafði og leitt rök að sonar
ást minni og atiösveipni með því, að lofa að
reyna að elska hann og að fullnæj.ja ósk hans,
—þegar mér var afhentur miðinn l'rá Súsönnix.
760 Jafet í föður-leit.
LXXXIX. KAP.
[Óðnr boli bindur enda á sögn veelings
Cophftgusar og—hjónabnndið á mína.—
Faðir nxínn liegðar sér ágretlega, og
kTekara-konan luín er etús“mest kona í
borginni—Sannlega! hum!]
Anmingjft Cophagns hnfði sízt luigmynd um,
þegar hann fór í þcr nm morguninn, hversu
bnnvrenar nrerskornu bnxurnar hans mundu
reyriast honnm. Hsnn liafði verið kominn heim
leiðis frn Lincolns Itm nm tvo þriðju vegnr
(hann bjó við Welbeck strreti), þegar hann tók
eftir þys mikliim á strreti einu, er liggur að Ox-
ford strreti. Hann fór að athnga hvað um var að
vera, að allir voru á hlanpnm, og eá þá það. sem
fyrir hann var voðalegast hræðslu.fni—óðan
bola. Ef nekkuð xxndir sólinni gat komið Mr.
Cophagus til að lflaup i, þá v«r það þéssi voða-
mynd, enda tók hann til fótanna. En nær-
skornu bnxurnar og hessnesku st.ígvéliu þrön^u
gerðu honum ómögulegt að hlaupa. Það var
lika eins og bols vreri uppsigaö við veslings karl-
inn, þ\ í liann valdi lxann til að elta úr huudrað
möunum eða meir sem voru umhverfis. í aun-
Jftfet I föðnr-leit. 757
hún yfirskyggi yðtir fegnrð í ftllra atigtnn nema
mínnm”.
“Hvérnig getið þér *agt: "í allra augum
nema min»m”, Mr. Harcftftrt", *agði þá Cecelia
“Orð yðar *rn ljés vott«r þeM, að í yð*r auguia
yfirskyggir hú« mig, hv«l helzt lem aunara
angnm líÖHr. Ég er rétt góð með að hogua yður
xxú fyrir þett* með því, »ð *ondft yð«r á vonar-
völ »ftnr, þangað til þér komið með ha««, svo að
ég sjái hftH* ftuglitá tii anglitis, og geti dremx.
nm hana »jálf”.
“Verði ég g*rð«r útlregnr í «nnað sinn”,
svaraðt Harconrt, “fer ég til De Benyons aftur
og bið hana «m hjálp. Ég er s.nnfrerðsr nni að
hanii get«r komið með han«”.
“Og geri það máske , hvort sem er, núna
einhvern daginn”, tók ég fram í.
“Æ já, gerið það, Jafet. Ég finn á mér að
ég elska hana”, *agöi þá Ceceli*.
“ÞCr verðið samt að bíða of*rlítið”, svaraði
ég. “Ég er ekki korninn eins langt áleiðis eins
og þið Harcouri. Ég hefi enn ekki fengið sam-
þykki allra hlutaðeigenda. En nú verd cg að
fnra. Þér sjálfeagt borgið miðdag hér, Mr. Har-
court, en ég verð að fira heim og borða með
Gevernornum”.*
Þegar ég kom lieiin sá ég að borð var sett
f.vrir þrjá-og, frétti, aö hörshðfðingiun liafCi
* Governor kalla nnglingsnie-.n á Eriglatidi
og í Ameríku oft XöOur sinn í siun hóp. Þýð.