Heimskringla - 01.02.1895, Blaðsíða 4

HEIMSKRINGLA 1 FEBRÚAR 1895.
Winnipeg.
Prentfélag Hkr. óskar að fá keypt
nokkur eintök af 42. no. 8. árg. blaðs-
ins, dags. 20. Okt. 1894.
Dr. M. Halldórsson, Park River,
kom til bæjarins á laugardaginn var
og dvaldi til þess á þriðjudaginn.
Fallegan og vandaðan prédikunarstól
hefirherra Halldór HaUdórsson nýlega
smíðað .og gefið Tjaldbúðinni.
Hr. Þorsteinn Pétursson, sem um
siðastl. 7—8 mán. hefir unnið að verzl-
unarstörfam í West Selkirk, kom til
bæjarins aftur um siðustu helgi.
Á ársfundi Únítarasafnaðarins á
sunnudagskvöldið var, voru þessir
kosnir í stjórn safnaðarins: Fred
Swanson, M. Pétursson, Wm. Ander-
son, Mrs. Ó. Goodman og E. Gíslason.
Landar í Selkirk ! Þegar þið er-
uð á ferðinni niðri á Evelin Str., þá
lítið inn í búð Páls Magnússonar —
beint á móti pósthusinu.
Catarrh.—Brúkaðu Nasal Balm.
Fljót og viss lækuing ; linandi, hreins-
andi, læknandi. (2
Tíðin hefir mátt heita góð allan
Jan. út, yfir höfuð venjulegt vetrar-
veður, en aldrei sérleg frost-grimmd,
suma daga enda alt að því frostiaust.
Mest mun frost hafa orðið rumar 30
gr. fyrir neðan zero. Snjór fell um
og eftir miðjan márn^ sv° að nú^er
æskilegt sleðafæri, entnjóþyngd engin.
Ný-íslands-farar gæti þess, að
hr. Kr. Sigvaldason fer með póstsleða
áleiðis til Gimli og annara staða í
Nýja-íslandi, frá 524 Ross Ave., á
hverjum mdnudegi kl. 11 f. h. og kemur
upp eftir aftur frá N. ísl. áhverjum
Iaugardegi. Þetta er lang hentugasta
ferðin, sem kostur er á, á meðan lesta-
gangi til Selkirk er ekki breytt frá
því, sem nú er.
Manitoba-skólamálið er orðið brenn-
and spursmál” á ný. Úrskurðurinn
kom á þriðjudaginn var frá leyndarráði
Breta og er þess efnis, að sambands-
stjórnin í Canada hafi vald til að hlaupa
undir bagga með kaþólíkum og rétta
hluta þeirra. , Með þessum urskurði er
nú aðal-leikvöllurinn færður austur á
sambandsþing, að minnsta kosti fyrst
um sinn. Bænarskrá kaþólskra um að
hagnýta þetta vald tafarlaust, segir til-
vonandi erkibyskup Langevin í St Boni-
face að verði afhent sambandsstjórninni
15. þ. m. _______________
LEIÐRÉTTING. Herra ritstj. — Eg
ætla að biðja þig að taka eftirfylgjandi
leiðrétting við fregnbréfið mitt hóðan,
dags. 22. Des. 1894 : í staðin fyrir 220
ekrur plægðar, á að vera 420. Sleðar eru
5 og herfi 6.
Þetta bið ég menn vinsamlega að
leiðrétta, því það var að eins ritvilla frá
mér, en ekki ásetningur að segja skakkt
frá
Bardal, Man., 18/Jan.
Fregnriti.
Yið þekkjum þá svo vel.
Látum aðra gera það sem þeim lízt
Nóra mín, en við skulum jafnan brúka
Diamond Dye, við kunnum svo vel að
farameðþá. Við höfum brúkað þá i
fimtán ár og höfum aldxei haft ástæðu
til að kvarta yfir þeim. Ýmsir af ná-
grönnum okkar hafa tapað fé og tima a
að brúka aðra liti, en okkar hefir ávalt
heppnast vel. Við skiftum ekki um,
Nóra. — Það er elveg satt, sem þú seg-
ir, mamma, Diamond Dyes taka öllum
öðrum litum fram, og í dag heyrði ég
tvo kunningja okkar fullyrða að þeir
skyldu aldrei brúka aðra liti en Dia-
mond liti.
“Lögberg”
vill ekki kannast við að4, það^hafi ikoll-
siglt sig á farinu síðasta, er Greenway
léði því—Sifton-fjárdráttar-málinu—og
sé þess vegna ekki á kjöl, nema ef vera
skyldi á kjölnum á sjálfu sér ! Samt
mun nú flestum virðast að það sé á
kjölnum á því “fagra fleyi”, eða i sams-
konar kringumstæðum, á meðan það
ekki hefir annað betra að bjóða stjórn-
inni og henöar aðgerðum í Sifton-mál-
inu til afsökunar, en : “leðjuhver” -
“leirhver” — “asni” — “ringlaður” —
“asninn að rymja’io. þvl-
Séra O. V. Gíslason fór heimleiðis á
.mánudaginn var.
Guðsþjónustur í Tjaldbúðinn á sunnu
daginn kemur kl. 11 f. h. og kl. 7 e. h.
Um helgina var komu þeir til bæj-
arins séra'jFr. J. Bergmann og Friðjón
Friðriksson. Hafði þá skólanefnd
kyrkjufél. fund með sér hér í bænum.
skólasjóði munu nú vera um $2,100.
Sóra Friðrik fór heimleiðis í gær og
Friðjón á miðvikudaginn.
Eins og auglýst er á öðrum stað í
blaðinu verður “Skugga-Sveinn” leikinn
annaðkvöld (laugardag 2. Febr.). Þetta
er eina tækifærið sem eftir er til að sjá
þetta nafnfræga rit leikið, með þeim á
gætis útbúnaði, sem ekkert meðal ís-
lendinga hér vestra getur jafnast við
Ef nokkrir skyldu vera, sem vonast eft
ir að það verði leikið fyrir fátækra
nefndina og sem hugsa sér að draga að
sækja leikinn þangað til, þá má geta
þess þeim til upplýsingar, að fátækra-
styrktarnefndin ætlar ekki að fara fram
á, að ritið verði leikið ser til arðs. Á
laugardagskveldið erþess tegna, allra síð-
asta takifœrið að sja leikinn og ætti því
að vera húsfyllir, svo framarlega sem
menn vilja meta það sem vel er gert.—
Tjaldið verður undið upp kl. 7J.
Vér höfum meðtekið eintak af
auka útgáfu Canadian Almanaksins
fyrir 1895, v litgefendur almanaksins er
prentfél. Copp, Clark & Co. í Toronto,
en auka útgáfu þessa kostaði félagið
H. H. Warner & Co. í Lundúnuum,
sem nú eru einka-eigendur patent
lyfsins nafntogaða : “Warners Safe
Cure.” Auka-útgáfa þessi er alveg
óbreytt frá hinni og er sérlega fróð-
legt rit. Meðal annars innihalds þess
má nefna: tollskrá Canadastjórnar,
ritgerð um þingreglur á dominionþingi,
um Sault skipaskurðinn nýja (Canada
megin landamæranna), pósthúsatala í
Canada, um öll leynifélög í Canada
m. m. o. fl. Bókin er 328 bls, í stóru
8 bl. broti og kostar 20 cents, hjá
H. H. Warner & Co., Toronto, Ontario.
Eiqnlegt kver er það, sem Dr. Willi-
ams Medicine Co. í Brockville, Ont.,
hefir gefið út nýlega. Það er lýsmg
hins ágæta meðals félagsins. og að auki
lafdega gert dagatal fyrir 1895 og 1896,
Á framsíðu kápunnar er sérlega vel
gerð mynd, sem nefnd er: “Four Ge-
nerations of the Royal House of Eng-
land”, og sýnir Victoriu drottmngu,
prinzinn af Wales, hertogann af York
og son hans, ungbarnið, Edward prinz
af York. Innihald bæklingsins alt er
þess virði aðlesa, eins og alt, sem þetta
félag sendir út í auglýsinga formi.—
Kver þetta getur hver leseiula Rkr.
sem er fengið ókeypis, ef hann sendir
addressu sína greinilega skrifaða til fe-
lagsins í Brockville. Eitt póstspjald er
nægilegt til þess.
Kennara vantar,
í sex mánuði, frá 15. April 1895, fyrir
Rothburv skólaliérað. Kennarinn verð-
ur að skilja íslenzku og hafa leyfisbref
frá skólastjórninni í Norðvesturland-
inu (Council of Public Instruction for
the Territories). — Þeir, sem bjóða sig
fram, verða í umsóknarbréfinu að segja
hvað mikið kaup þeir vilja hafa og hve
mikla æfingu þeir hafa haft við skóla-
k6DSlU- TOM. LAIDLAW,
skrifari.
Sinicoe Co. unclrið.
HIN ÓVIÐJAFNANLEGA SAGA
mrs.:;robinson frá
MIDHURST.
Ellefu ára sjúkdómur. Var álitinn ó-
læknandi. Læknarnir þóttust
ekkert geta að gert. Nú er hun
hress og heilbrigð.
Tekið eftir Barrie Examinator.
í nánd við þorpið Midhurst, hér um
bil sex mílur frá Barrie, stendur smiðja
Mr. John Robinsons og ekki steinsnar á
burtu stendur íveruhús hans þar sem
hann býr með fjölskyldu sinni. Mr.
Robinson er ekta eftirmynd af járnsmið,
eins og vant er að hugsa sér þá, vöðv-
arnir á hinum reykroknu handleggjum
hans eru sem járnþræðir, en Mrs. Rob-
inson er alt öðru visi á sig komin. Hún
liefir um langan tíma þjáðst af nýrna-
vatns-sýki. Skömmu eftir að hún eign-
aðist síðasta barnið, (sem nú er 13 ára),
fór hún að fá aðsvif og ákafan höfuð-
verk, og hefir það haldið áfram siðan
þrátt fyrir alla þá læknishjálp sem völ
var á. í heilt ár leit ekki út fyrir ann-
að en að hún mundi verða brjáluð.
Hinn þungi og sífeldi höfuðverkur,
slítandi þrautir í bakinu og bólga og
máttleysií fótum, gerðu útlitið alt ann-
að en glæsilegt. Við fregnrita blaðsins
Examiner sagði Mrs. Robinson : "Það
eru milli 5 og 6 ár síðan mór versnaði
fyrir alvöru.og síðan höfum við eytt svo
hundruðum dollara skiftir fyrir meðul
og ráðleggingar. Sjúkdómseinkenni á
mér voru: þungur höfuðvorkur, verkur
í baki og nýrum og bólga í fótum. Mér
versnaði stöðugt og í Júlímánuði síðast
gáfust læknarnir algerlega upp við mig
og sögðust ekki búast við að ég kæmist
á fætur aftur. Ég gat ekki reist mig
upp, ekki klætt mig hjálparlaust, og það
þurfti að hjálpa mér við hvað sem var
Nú er ég hraust] og heilbrigð og get
þvegið stóran þvott án þess að þreytast
Ég þjáðist einnig af niðurgangi i mörg
ár, og þegar ég sagði lækninnm frá því,
spgði hann, að ef hann væri stanzuður,
mundi mér versna enn meir. Fyrir á-
kafar bænir sonar mins, sem þá var í
Manitoba, og sem sjálfur vissi til að
Pink Pills höfðu reynst framúrskarandi
í ýmsum tilfellum, fór ég að brúka þær.
Tið brúkun pillanna hefir mér algerlega
batnað. Rétt viku áður etí ég fór að
brúka þær, sagði læknir mér að hann
gæti ekki læknað mig, og að með vorinu
mundi mér versna. Hann rannsakaði
blóðið í mér og sagði að það væri í fram
úrskarandi slæmu ástandi, og að sjúk-
dómurinn væri nýrnavatnssýki, sem
væri alveg ólæknandi. Þetta var um
miðjan Janúar. Þegar þriðja askjan
var búin, var bakvorkurinn liðinn frá,
og ég hefi aldrei fundið til hans siðan.
Ég hefi brúkað úr þrettán oða fjórtán
öskjum alls, og ég á þessu undrameðali
að þakka bata minn. Ég get ekki lofað
Pink Pills of mikið hvernig sem ég fer
að,” sagði Mrs. Robinson “Ég ráðlegg
öllum að brúka þær. Þær björguðu lífi
mínu, og ég finn það skyldu mína að
láta aðra vita það sem þjást eins og ég.”
Dr. Williams Pink Pills uppræta or-
sakir sýkinnar og gera sjúklinginn
liraustan og heilbrigðan. Við limafalls-
sýki, riðu, mjaðmagikt, gikt, nýrna og
lifrarveiki, útbrotum. kirtlaveiki o. s.
frv. eru þær óyggjandi. Þær taka fram
öllum öðrum læknisdómam. Þær eru
einnig sérstaklega góðar við ýmsum
kvennsjúkdómum, og geraútlitið fallegt
og hraustlegt. Karlmenn sem hafa lagt
of hart á sig, geta ekki fengiðbetra með-
al. Pillurnar eru seldar hjá öllum lyf-
sölum eða sendar með pósti fyrir 50 cts
askjan, sex öskjur fyrir $2.50, frá Dr.
Williams Medicine Co., Brookwille, Ont.
og Schenectady, N. Y. Hafið gát á eft-
irstælingum sem sagðar eru “alveg eins
góðar.”
verður leikinn
í síðasta skifti
— A —
Laugardagskvöldið 2. Febrúar.
í Unity Hall. — Byrjar kl. 7J.
Aðgöngumiðar, 35 cts., hjá G. P.
Thordarson, bakara.
VORUR MEÐ
INNKAUPS VERDI.
####
Frá 30. Janúar 1895 seljum vér all-
ar vörur sem vér höfum með inn-
kaups verði og þar á meðal 10 kassa
af klæðaefnum af eftirfylgjandi
tegundum.
####
New Print (Sirz)
Dress Ginghams.
Shirtings (Skyrtu-tau).
Sheetings (línlakaefni)
Table Linen (borðdúkar)
Flanneletts.
Factory Cottons.
Bleached Cottons.
Muslins.
Quilts (ábreiður).
Fancy Opera Flannels, &c.
Kvennhattar
Með því verði sem
þér viljið.
Kápur
fyrir liálfvirði.
####
Komið og skoðið vörurnar. Þér
sannfærist þá um, að betri tilboð haf-
ið þér aldrei fcngið. Þér þuriið vör-
urnar og vér þurfum pcningana.
Sýnishorn send til viðskiftavina
úti á landi.
John Norris & Co.
Eftirmaður Preston & Norris.
452 Jlain Str. tiesjnt P. O.
Hafið með yður auglýsing þessa er
þér heimsækið Mr. John Norris & Co.
ÍSLENZKR LÆKNIR
DR. M. IIAIIDORSSON,
Park River — N. Dak.
Kostaboð.
Á þessum hörðu tímum ættu menn
að nota sér það kostaboð, sem ég vil
gera fólki, með því að selja gott smjör
fyrir 15 cts. pundið, eða 12 cent ef
tekin er heil fata.
T. Finkclatein,
Broadway House.
$ 1.75
Það tilkynnist hér með vorum
heiðruðu viðskiftamönnum, að í
næstu tvo mánuði,
til 28. Februar,
að þeim degi meðtöldum, tökum vér
$ 1.75 sem fult andvirði
IX. árgangs Heimskringlu og
III. árg. Aldarinnar.
Lengur stendur það boð vort ekki og
þýðingarlaust að fara fram á frest.
En fjarlægum viðskiftamönnum til
hægðarauka tökum vér gilt, að þeir
sendi peningana áleiðis til vor síð-
asta dag Febrúar, svo framarlega sem
á póstmerkinu á umslagi bréfsins
stendur : 28. Febr. 1895.
Frá þessari reglu víkjum vér
ekki og óskum þess vegna að enginn
fari fram á það.
Þessi afsláttur fæst þvi að eins,
að peningarnir verði sendir oss alveg
kostnaðarlaust. Ef ávísanir verða
sendar, verða þeir, er það gera, að
greiða hin nauðsynlegu víxil-laun.
Innheimtumenn vorir fá heldur eng-
in laun fyrir að senda oss þetta nið-
ursetta gjald og mælumst vér því til
að kaupendurnir fari ekki fram á að
þeir takist ómök og kostnað á hendur
í því sambandi.
Þetta boð gildir að eins að því
er snertir fyrirfram borgun fyrir IX.
árg. (1895). Þeir sem skulda oss nú,
fyrir einn eða fleiri árganga blaðsins,
geta því að eins orðið þessa kostaboðs
aðnjótandi, að þeir jafnframt borgun-
inni fyrir 1895 sendi alla upphæðina,
sem þeir skulda nú, samkvæmt reikn-
ingi á blaðinu.
Öllum skuldlausum viðskifta-
mönnum vorum er innanhandar að
hagnýta sér þetta tækifæri, að fá
blaðið með niðursettu verði, og von-
um vér nú að þeir bregði við og sýni
viðleitni að þægjast oss, sérstaklega
þar sem sú þága vor er þeirra hagur.
I harðæri, eins og nú, álítum vér
fjöldanum lætra—og miklu betra, að
fá 25 centa afslátt á blaðverðinu, en
borga $2,00 og fá einhverja “pre-
miu” með, sem efasamt verðgildi
hefir, enda þótt sú aðferðin kynni að
verða prentfélaginu kostnaðarminni.
Þetta vonum vér að kaupendur blaðs
ins samsinni og láti oss njóta þcss,
að vér reynum að hugsa um þeirra
hag ekki síður en hag félagsins.
Minnist þess að boðið stendurtil
28. Febrúar
og ekki lengur.
Felagsneendin.
$5
$5
$5
i —
MERKI: BLA STJARNA.
434 MAIN STR.
YÉR ÞURFUM
$ 1.000
i pemngum
fyrir 19. þessa mán.
•••• IOO e®s»
karlmanna alfatnaðir
dollara 9.50 liyer.
•••• IOO «®®®
— yfirhafnir —
dollara 5.00 hver
The Blue Store,
MEEKI: BLÁ STJARNA.
434 Main Str.
- #
A. Chevrier.
180 Valdimar munkur.
vakinn upp af hugsunum sínum með því, að
hurðin var opnuð með hægð og inn gekk van-
skapaður maður, sem hann þegar þekkti að var
presturinn Savotano.
“Hvererþar?” spurði fjandi sá/ er hann
þóttist sjá mann sitja a rúmstokknum, en var ot'
dimmt fyrir augum tii að sjá þegar í upphafi
hver hann var.
“Hafðu ekki hátt, greifinn sefur!“ sagði Rú-
rik í hálfum hljóðum, sem strax náði sér eftir
geðshræringuna, af því að sjá glæpamanninn
koma inn. ,
“Hver talar?” spurði Savotano og færði sig
nær rúminu. “Ó, það er byssusmiðurinn !”
Rúrik kvað já við því oe athugaði nákvæm-
lega hverja breyting og hvert tillit kroppin-
baks.
“Eg verð að segja, að það er undarlegt mjog,
að sjá Jfig hér”, sagði presturinn, en kom sér þó
ekkí að að lítá beint Iraman í byssusmiðinn,
heldur gaut til hans augunum.
“F.kki svona hátt, berra prestur !” sagði Rú-
rik, sem vildi gjarnan komast hjá að tala við
prc'stinn. Bæði var það, að hann óttaðist að
greifinn kynni að vakna og svo var hann hrædd-
ur um, el hann vaknaði, að hann gæti ekki stilt
sig um að láta eittbvað uppafþví, sem áður
hafðl appgötvast. Eu Rúrik vildi alt annað, en
að fanturinn fengi vitneskju um það svona fyrst
um sitin.
“En því eit þú hér ?” spurði Savotano, sem
Valdimar munkur. 135
riks, sem hans veiku kraftar leyfðu. “Þú verð-
ur að koma til mín oft eftir þetta, því ég vona
nú að ég lifni við. Og ef mér batnar, þá á ég þér
líf mitt að launa. Og guð veit—sú tilfinning er
nú þegar djúpt gróðurseit í lijarta mínu , að ég
gKai ætinlega luuna hveruig þú bjargaðir iín
mínu. Aldrei, aldrei, nekkurntíma framar skal
hugur minn hvarfla til þess tima, er ég fekk
þetta sár. Komdu þess vegna til mín svo oft
sem þér er mögulegt, því eins og guð sér okkur
er það satt, að ég nú elska þig eins og bróður.
Komdu aftur, Rúrik”.
“Guð blessi þig og varðveiti”, sagði Rúrik
klökkur í anda og gekk svo út. Á leiðinni fram
að dyrunum heyrði liann greifann flytjá samsi
konar bæn fyrir sér. ogfór hann því burt frá inis-
inu eins glaður í anda, eins og hann kom þang-
að dapur í bragði fyrir fáum stundum,
Þeir, sem ekki þekkja hugheila og lireina
fyrirgefningu, þeir skilja ekki tilfinningar þess-
ara tveggjamanna og þeir þekkja þáekki lield-
ur hina háleitustu, helgustu tilfinningu manns-
ins.
Rúrik hafði skilið hest sinn og sleða eftir
við hótel litið skammt í bnrtu, beindi iiann nú
ferð sinni þangað og gekk greitt. Hann var
rúmlega hálfnaður þangað frá húsi greifans þeg-
ar bann heyrði nafn sitt nefnt fyrir aftan sig.
Leit liann þá við og sá hvar maður nálgaðist.—
Það var svo dimmt, að þo maðnrinn væri ínnan
árra skrefa frá honum, gat Rúrik ekki séð and-
134 Valdimar munkur.
honum sterkt bygggrjónaseyði, því hann mundi
þyrsta.
Að þéssu búnu lét læknirin sömn glösin, er
hann hafði með sér til rannsóknar, uppá kom-
móðuna og lét í þau meðul lík á lit og þau, er
áöur voru í þeim, en bannaoi keriíngunm aó
snerta þau eða taka úr þeim. Öil meðulin, sem
greifmn skyldi taka framvegis, var henni sagt áð
hafa undir sinni hendi fram í eldhúsi og sjá um
að hann fengi engin önnur lyf. Svo var henni
lagt á hjarta að láta vanskapaða prestinn ekki
toga eitt orð úr hálsi sér áhrærandi þessa breyt-
ingu á meðala reyTislunni. En svo ætlaði nú Ko-
pani að gera betur—að vera alveg viss. Þegar
hann hafði aflokið brýnum erindum annarsstað -
ar, ætlaði bann a« koma aftur og vaka sjálfur
hjá greifauum. Hann ætlaði að ábj’rgjast að
kroppinbakur skyldi ekki lengur fá að reyna
eitursittá hinum sjúka aðalsmanni, og fullviss-
aði hann um, að liann þyrfti framvegis ekki að
óttast þá, sem hjá honum yrðu á nóttunni.
Það var að heita mátti komið myrkur og
hafði Rúrfk ekki hugmynd um að svo framorðið
væri tímans, fyrr en hann lyfti gluggatjaldinu
og leit út. Dagurinn liafði liðið fljótar en liann
varði og hugsaði hann því til heimferðar í fiýti.
Hann gekk að rúminu, tók hönd sjúklingsins
og kvaðst nú verða að fara, en ef hann mætti sagð
ist hann gjarnan vilja koma aftur.
“Já, gerðu það. Þú mátt til með að koma
aftur”, sagði greifinn og tók svo þétt í hönd Rú-
Valdimar munkur. 131
eins víst vildi komast í skilning um hvernig á-
statt var, eins og Rúrik vildi dylja það. “Ég er
sálusorgari þessa sjúkfings”, sagði liann, “og
þykist því hafa fullan rétt til að vita hvernig á
því stendur, að sá maður er hér inni, sem er í
svo einkernnlegum kringumstæðum, að þvi er
greifann snertir”.
Rúrik hitnaði og lá nærri að hann léti bæði
gremju og fyrirlitning í ljósi, en kæfði þó þá til-
finningu niður. “Ég hafði heyrt, lierra prestur”,
sagði hann blátt áfram, “að greifinn væri aðfram
kominn, en ég vildi ekkiað hann dæi án þess að
fyrirgefa mér það, sem ég hefi gert á hluta
haDs”.
“Og hefir hann þá gert það?”
“Já,” svaraði Rúrik.
“En tilhvors ertu þá að bíða hér ? Hvar er
þjónustukonan?”
“Hún er einhversstaðar úti”, svaraði Rúrik,
“og greifinn hefir fengið hálfgert aðsvif—ein-
kennilegan krampa, svo að ég óttaðist, að fengi
hann annað, gæti ein kona ekki ráðið við hann”*
“Einmitt það—krampa!” sagði prestur.
“Já, sannarlega undarlegan, rétt eins og
hjarta bans væri í klemmu, eða heilinn að
brenna, soðna, og líkaminn allur titraði og teygð
ist sundur og saman”.
Savotano sneri sér undan, en ekki íyrr en
Rúrik hafði séð gleðisvipinn á andliti hans. Það
var eitt tillit einungis, en það var nóg, — full-