Heimskringla - 29.03.1895, Blaðsíða 1

i*.,? ’vqr
•eAýputSia fiS9
gg uef uobio ‘a 'iUJv
kringla.
IX. ÁR.
WINNIPEG, MAN., 29. MARZ 1895.
NR. 13.
Kosningum frestað.
Sambandsþing Canada kemur sam-
ttn 4 fimtudaginn 18. Apríl næstk. Er
þannig bundinnendi 4 spádómana enda-
lausu um það hvort mundi fyrr hafa
framgang kosningar eða þingseta.
XJndireins og stjórnin hafði tekið á-
hveðna stefnu í skólamálinu kallaði
htin þingið saman.
Fylkisþingið.
Fimtudag 21. Marz.
Nokkrar umræður spunnust útaf
tUlögu þingm. O’Malley, þess efnis,
að öllum Sheriffs og Bailiffs o. fl.
skuli framvegis borguð fikveðin laun.
Ástæðan til þeirrar tillögu er sú, að
Þessháttar piltar þykja heimtufrekir
að því er laun snertir, þegar þeir eru
sendir til að taka lögtaki hjá einhverj-
nm. Dómsmálastjórinn sýndi fram á,
að það væru ekki meira en einn af
20 búendum í fylkinu, sem nokkurn-
tíma lentu í klærnar 4 þessum mönn-
um og mundi því þykja hart, ef allir
settu að borga fyrir þessa fáu. Jafn-
framt gat hann þess að í þeim hér-
uðum sem líkur væru til að gæfu af
sér meira fé, en svaraði sæmandi
launum, væri þessum mönnum borg-
uð laun, en afgangurinn ef nokkur
rynni í sjóð stjórnarinnar. Gerði hann
Því breytingar uppástungu þess efnis,
að núverandi fyrirkomulag héldist og
Var hún samþykkt með 23 gegn 8
atkv. — Ekki kvaðst stjórnin sjá sér
fært að stofna héraðsrétt í þorpinu
Souris, en lofaði að hugsa til þess
f framtíðinni áður en langt liði. —
Þé var flutt og samþykt mótmælaust
tiílaga þess efnis, að landstjóra Canada
verði ritað og hann beðinn að sjá um
að Dominionþingið veiti því að eins
bænir Great North-West Central járnbr.
félagsins, að það skuldbindi sig til að
fullgera þá braut tafarlaust vestur á
vesturjaðar fylkisins.
Eöstudag 22. Marz.
1 dag í fyrsta skifti leyíði heilsan
stjórnarformanni Greenway að sitja á
Þingi og lagði hann þá fram ársskýrslu
sina áhrærandi innflutningastörf og ak-
uryrkjumál. Meðal annars segir hann í
skýrslunni, að á síðastl. sumri hafi í
Manitoba verið sáð í 1,502,394 ekrur
alls (39,132 ekr. fleira en 1893). Búpen-
ingsfjöldi: hestar 88,689, (vöxtur á árinu
®89), nautpieningur 183,966 (vöxtur á
érinu 10,716), sauðfénaður 35.430 (vöxt-
ur á árinu 430), svín 68,367 (vöxtur á
árinu 17,667). Húseign bænda segir
hann hafi verið aukin með $725,534 á
árinu. Skyrslur fylgja frá hínum ýmsu
innflytjenda-agentum fylkisins. þar á
meðal frá báðum agentunum á íslandi:
M. Paulson og Sigtr. Jónasson. Alls
8egir Greenway að 149 ísl. hafi kom-
!ð til Manitoba og sest að í fylkinu
á árinu. — Meginhluti þingtímans gekk
f að lesa upp og athuga hóp mikinn
af ýmis konar lagafrumvörpum. Fundi
frestað til mánudagskvelds.
Manudag 25. Marz.
Aukafjárveitinga-áætlun var lögð
fyrir þingið í gær, og nemur upphæð-
in, sem um er beðið, $9,245. Þar af
eru $6,000 ætlað til að lána þeim, sem
ráðast í að stofna smjör og ostagerðar-
verkstæði. Þar er og bætt $1000 við til-
lagið til NVinnipeg-sýningarinnar og fær
því sýningin alls $3,500. — Fyrir þingið
Var og lagður reikningur yfir íslenzku
farseðlalánin, innheimtu þess fjár o. s.
frv. Fargjöld íslendinga með Beaver
Dinunni alis $10,744,61; fyrirfram borg-
að $4,245,43 ; eftirstöðvar reikningsins
sendar Manitobastjórn $6,499,18; inn-
Þeipit frá íslendingum til Des. loka
1894 $3.255,04; borgað af stjórninni
$1000; eftirstöðvstr skuldarinnar, sem
féll í gjalddaga 31. Des. 1884 $2,244,14.
Uþþhæð víxla í höndum stjórnarinnar
91. Des. 1894 $2,638,13. Innheimtukostn
aður $607,26. Kostnaður við að leið-
beina landnemum og útvega þeim at-
vinnu í mánuðunum Okt., Nóv. og Des.
1893, er alls $90,50, en er tilfært í fylkis-
reikningunum 1894.
Þriðjurag, 26. Marz.
Réttarbóta krafa kaþólíka frá do-
minionstjórninni var í dag lesin á
þingi. Stóð lesturinn yfir 54—55 mín.
útur og er þó þingskrifarinn vel hrað-
læs maður. Ekkert meira var gert í því
máli, en Greenway sagði það yrði íhug-
að. — Þá kom fram uppástunga í Sif-
ton-sveitarmálinu, þess efnis, að stjórn-
in gæfi meiri upplýsingar en þær sem
fyrir þingi eru. Sifton gerði ekkert úr
þeirri kröfu og var uppástungan síðan
feld með 23 atkv. gegn 8.
Miðvikudag 27. Marz.
Stælur voru engar á þingi i dag, en
kappsamlega unnið að þingstörfum, at-
hugun frumvarpa og nefndarálita, en
þær skiluðu af sér verkum hver um
aðra þvera. — Áður en fundi var frest-
að um kveldið, tilkyntu þeir Greenway
og Sifton, að á föstudag flyttu þeir til-
lögu þess efnis, að þingfundi yrði frest-
að frá þeim degi til fimtudags 9. Maí
næstk. — Má því segja þingi frestað
þangað til, þvi vitanlega verður tillagan
samþykt, sem til er orðin vegna skóla-
málsins.—Colcleugh hefir rausnast til og
setið á þingi síðan á mánudagskveldið
var.
FRETTIR.
DAGBÓK.
FÖSTUDAG, 22. MAB.Z.
Tyrkjastjórn hefir skipað að láta
lausa alla Armeniu-prestana, er lengi
hafa setið i haldi.
Friðarþing Japaníta og Kínverja
var sett í gær, í hafnarstaðnum Shimo-
noseki, suðvestast á Japan-eyjum.
Hungursneyð mikil í miðhluta
Afriku vegna sífeldra þurka og engi-
sprettu-plágu.
LAUGARDAG, 23. MARZ.
Þó fátt væri sagt um uppreistina í
Perú, sem nú er afstaðin, var hún með
mannskæðasta móti. í borginni Lima
voru strætin stráð með líkum 1000
manns eða meir, en ótaldir þeir sem
féllu utan þeirrar borgar. Uppreistar-
menn unnu sigur og byltu stjórninni
enn einusinni, en eru sjálfir teknir við
stjórnartaumunum. Liggur nú næst
fjTÍr að safna liði og bylta þeim aftur
og svo kofl af kolli.
í gær var afmælisdagur Vilhjálms
I., afa núverandi Þýzkalands keisara,
og í minníngarskyni lét þá keisarinn
það boð út ganga, að ríkisþingið skuli
eftirlauna alla gamla hermenn, sem
þurfandi eru.
Á þingi Breta var í gær samþykkt
með 176 gegn 158 atkv. tillaga þess efn-
is, að þingmönnum á Englandi skuli
launað. Fjármálastjóri stjórnarinnar,
Sir Wm. V. Harcourt, mælti fastfram
með tillögunni og lofaði að fylgja því
máli. Salisbury-sinnar andæfðu.
Um eða yfir 40 manns biðu bana í
gær í kolanámu í Colorado.
Kornhlaða brann í þorpinu Meth-
ven f suðvestur Manitoba í gær og 15
þúsund bush. af hveiti, sem í henni
voru. Ogilvie félagið átti hvorttveggja.
MÁNUDAG, 25. MARZ.
í grend við New York var nýlega
reynd ný uppfinding, nokkurskonar
telefón-útbúnaður, sem skip á sjó úti
geta notað og sent fregnir frá sér til
lands. Embættismaður í flotastjórnar-
deild var viðstaddur fyrir hönd Banda-
ríkjastjórnar; sagði hann engann efa á
að skipverjar gætu þannig sent skeyti
til lands úr alt að 200 mílna fjarlægð.
Gufubátur fórzt í grend við Victo-
ria, British Columbia, 22. þ. m. og
týndu þar 6 menn lífi.
Seint í vikunni er leið reyndu Jap-
anítar að hertaka hafnstað á smáeyju
einni fyrir ströndum Formosa eyjar-
innar, en urðu að hverfa frá—í fyrsta
skifti um langan tíma, án þess að sigra.
En talið er sjálfsagt að Kínverjar selji
þeim eyna í hendur á friðarþinginu.
Mad to “Grln an4 B«ar It” whon k«
liad u puln, You oan crrin *uid Uui-
lflh lt at once by UBiag Pxlrjit Datm'
iPotinKiUev
chæt
oy ltaelr. KU1« •▼rry form external or lnternal p&ln.
I>Qg«—A. teaapoonful la haJf glaum »f waUr or milk
PYNY - PECTORAL
brings quick relief. Cures all Ín-
flammation of the bronchial
tubes, throat or chest. No un-
oertainty. Relieres, eoothes,
beaie promptly.
A Lavge Bottle for £5 Cents.
DilflS d UWBEMGE CD.t LID.
PftOPRIBTOM.
MONTREAL.
Fregn frá Ottawa segir að stjórnin
hafi ákveðið að lána Hudson Bay járn-
brautarfél, $2J milj., og fá fyrstu
skuldabréf félagsins sem tryggingu og
að hún að auki hafi veðrétt í landeign
félagsins og haldi inni árlega tilla/jiuu
($89,000), sem fyrir löngu var lofað,
þangað til þessi upphæð verður endur-
borguð.
Eullyrt er að Thomas B. Reed, frá
Maine, verði forsetaefni Repúblíka i
Bandaríkjum við næstu kosningar.
ÞRIÐJUDAG, 26. MARZ.
Banatilræði var Li-Hung-Chang
sýnt í gær þegar hann var á heimleið
frá friðarþinginu. Japiniskur unglings-
maður hljóp framan að honum og skaut
á hann. Kúlan hijóp í kinnbeinið og
hafði ekki náðst þegar siðast fréttist, en
ekki er sárið álitið hættulegt. Keisari
Japaníta sendi strax 2 sína beztu lækna
til að stunda sjúklinginn, ogþingjap-
aníta samþykkti tafarlaust mótmæla-
yfirlýsing yfir ]>essu áhlaupi. Hinn
seki unglingur er i haldi.
Ríkisþing Þjóðverja hefir neitað að
að samþykkja heillaóska-ávarp til Bis-
marcks og er Vilhjálmur keisari vondur
út af því, segir það sér og allri þjóðinni
til skammar.
Nú er vist orðið að yfir 8000 Arme-
niumenn létu Tyrkir myrða og drepa
síðastl. haust.
MIÐVIKUDAG, 27. MARZ.
Li-Hung-Chang er á góðum batavegi.
Uppreistarmönnum á Cuba eykst
afl með degi hverjum.
Sir Donald A. Smith er orðinn for-
seti allsherjar sýningarfélagsins í Mont-
real.
Ging-morðmálið í Minneapolis
verður tekið fyrir að nýju. Kemur fyr-
ir rétt 14. Apríl.
Nova Scotia-menn stinga upp á að
óvilhöll nefnd só kosin til að dæma í
Manitoba-skólamálinu.
EIMTUDAG, 28. MARZ.
Stórehlur í Milwaukee í gær. Eigna
tjón um $L milj.
Dómsmálastjóri Canada, Sir C. H.
Tupper, sagði af sér því starfi í gær, en
von til að hann afturkalli uppsögnina.
Er reiður af því hann fékk ekki að ráða
því, að kosningar færu fram á undan
þingi.
HermáUstjóri Canada, J. C. Patt-
erson, hefir sagt af sér og fylgir sög-
unni, að honum sé veitt governors-em-
bættið í Manitoba.
Þingi Japaníta var slitið í gær. —
Skeyti frá Japan til Washington segir
álit þýzks læknaskólakennara í Tokio,
að Li-Hung-Chang deyi af sári sínu.
Bóluveiki er sögð skæð í Chicago,
en að blöðin þar hafi samið um að segja
sem minnst um það.
Sendinefnd Nýfundnalandsmanna,
til að ræða um inngöngu eyjíwinnar í
Canada-sambandið, fór af stað í þá för
í gær. _
Mcnn græða á að brúka
Diamond Dye.
í öllum pörtum Canada er Dia-
mond Dye brúkaður, enda er það
gróðavegur. Einn sem brúkar Dia-
mond Dye segir: "Eg hefi brúkað
liti yðar í sjö ár, og get ég sagt að
þeir eru hinir beztu htir sem fáan-
legir eru. Eg hefi stundum innunnið
mér $24.00 á viku, en það hefði ég
ekki getað nema af því að óg brúkaði.
Diamond Dyes. Ég gæti ekki verið
án þeirra því ef óg væri það þá væri
ég lika peningalaus.” Einn annar
segir: “Konan mín hefir dyggilega
reynt Diamond Dyes, og segir þá betri
en nohkra aðra hti sem við höfum
brúkað. Hún fór með þá eftir því
sem sagt var fyrir í forskriftum. og
við höfum þvegið efnið sem litað var
úr sápulút, látið það hanga úti í frost-
vindi og síöan breitt það móti sólunni,
enn þrátt fyrir það liefir það haldið
sínum upprunalega og íallega lit.
Ask your Druggist for
Murray &
Lanman’s
FLORIDA WATER
A DAINTY FLORAL EXTRACT
For Handkerchief, Toilet and Bath.
Orða-belgurinn
Frá löndum.
HNAUSA, MAN.. 18. MARZ.
[Frá fregnrita vorum.]
Óvanaleg góðviðri hafa verið allan
Febrúarmán., að undanteknum 6 fyrstu
dögunum, en með byrjun þ. m. skifti
um og liefir verið fremur kalt til þess 15.
þ. m., en þó gott vetrarveður, en nú lít-
ur út fyrir að góðviðri séu aftur byrjuð
fyrir alvöru. 28. f. m. rigndi hér, og
mun það sjaldgæft í þeim mán,; mega
brautir lítið missa af snjó til þess að
verða alófærar.
1. Febr. hélt sveitarráðið fund með
sér i Mikley og 15. þ. m. annan við Icel.
liiver. Eru skattamál fremur erfið og
hefir heyrst að uppástunga hafi komið
fram, um að sveitiu taki $ 500 lán.
Ymsir eru að taka sér liér lönd, þó
hart sé víða, eru þeir landtakendur bæði
frá Winnipeg og svo nýlendumenn; mun
nú ekki bygð aukast fremurí öðrum ný-
lendum en Nýja Islandi.
Ishús er Mr. Sigurmundi Sigurðsson
Árnes P.O., byrjaður á að setja sér upp.
Vegavinna er hór oj;; þar á aðalvegi
nýlendunnar. Stendur fyrir henni viss
flokkur manna, og vilja ekki gefa utan-
flokksmönnum vinnu með sér, þó svo
virðist að allir gjaldendur sveitarinnar
eigi jafnt tilkall til hennar. Er sú að-
ferð fremur til að auka óánægju meðal
manna, og dreifa þess háttar ráðsmenn
fremur kröftum vorum en sameina þá ;
er slíkt mjög illa farið, ef partiskan skal
hafa svo ill og mikil áhrif.
7. þ. m. gaf séra O. V. Gíslason
saman í lijónaband Mr. Sigfús Magn-
ússon (Icel. River) og Miss Kristbjörgu
Jónsdóttir (Hnausa P. O.)
10. þ. m. messaði séra Magnús
Skaptason hér, og fermdi um leið 3
ungmenni og gaf saman í hjónaband,
um kveldið í húsi St. kaupmanns Sig-
urðssonnr, þau Mr. Magnús Magnús-
sonog Miss Ingibj. Vidalín Sveinsdóttir.
Var þar um 40 manns og komu þó
ekki nærri allir af þeim sem boðnir
voru. og lengra áttu að að sækja.
Veizla var hin bezta og skemtun góð.
Skildu menn glaðir og ánægðir næsta
dag og var þá sól hátt á loft koinin.
I gær hrann til kaldra kola í-
veruhús Guðmundar Jónssonar, Finn-
mörk, Hnausa P. O., flestu var bjsrg-
að, enda mun lítið hafa verið í því.
Eldurinn kviknaði í þakinu við ofn
rörið og læsti sig í næfrur sem þakið
var klætt með. Húsið var gamalt,
litils virði, óvátryggt.
Gestur Oddleifsson er um það bil
að loggja af stað í landskoðunarferð
um svæðið milli Winnipegvntns og
Manitobavatns, sem vinnumaður fylk-
isstjórnarinnar. og er vonandi að hann,
á sínum tima gefi fróðlega skýrslu
um það sem fyrir hann ber í þeirri
ferð.
með, eins og skiljanlegt ei hjá svodd an
I fólki.
Þér gefið mönnum í skyn, að ég
I muni hvergi geta borið hönd fyrir höf-
uð mér í vestur-íslenzku blöðunum. Það
kalla sumir fremur lítilmannlegt af yð-
ur, að skáka í því skjóh, og er ég með
því áliti. Altsvo hafið þór ritað sóma-
grein yðar í þeirri einföldu von, að mér
| yrði ervitt að jafna á yður. O, jæja,
veslingur !
Það kemur víst ekki til mála, að
Þormóður Karkur hefði ráðizt í að
I skera Hákan jarl Sigurðsson, ef karlinn
| hefði verið vakandi.
Og svo kemur fíkjan, gráfíkjan góða,
inngjöfin tillesendaLögb.,aðnú sé égað
‘spekulera í” að verða kostaður af lands
fó til þess að ljúga upp á ísl. hór og land
þetta !!
Hvar hafið þér sannanir fyrir því ?
Ó, blessaður selshausinn !
Allra síðast viljið þér, sannleikans
vegna “fá það rannsakað hvort ég sé
“hrepplægur” (!) á íslandi, áður en
menn hleypi mér þar á land !
Sumir mundu segja blátt áfram, að
þetta kæmi málinu ekki fjarska mikið
við og^væri líkt tali úti á þekju. Það
þori ég hreint að fullyiða, að enginn
allsgáður maður hefði haft þessa setn-
ingu í sambandi við hitt, sem stendur í
taðhaug yðar. Hvar mundi ég svo sem
vera hrepplægur annarsstaðar en á ís-
landi, eins og þér ? Að minnsta kosti
eigum við þar báðir fæðingarhrepp.
Svo skal ég, yður og öðrum fleiri til
skýringar, fara hér um nokkrum fleiri
orðum, þó slíkt verði aldrei talið nauð-
synlegt þjóðmál
‘Ég er “borinn og harnfæddur” að
Keldunesi í Kelduhreppi i Þingeyjar-
sýslu og á þar óefað sveit og svo marga
Jæja, Sigtryggur sæll! Ég held það I góðvini og frændur, að ég er handviss
só svo réttast að masa dálítið við yður í um’ aú ijémandi vel yrði með mig farið,
eigin persónu. Þér munuð tæpast þora Þ*-* sv0 læri aú ég þyrfti á sveitarstyrk
að bregða mér um feimni hvort að er. Þ^lda. En ég get sagt yður meira.
Ég vildi þá láta yður vita það fyrst af á þar svo styrka vini, að þeir myndu
öllu, að þér megið búast bráðum við að Þjóða mér vist, án þess að til hreppsfjár
sjá greinarkorn frá mér, útgefið heima Þyrfti aú taka mér til framfæris ef ég
á íslandi, um ?árnftra«far-jamlið, sem kæmi þangað allslaus. Þessari grein
þér voruð að laumast með í fyrra. Svo er yéur úhætt að skjóta inn í truarjátn
býzt ég einnig við að Þjóðólfr færi okk-1 in» ydar- Hún stendur ekki á veikari
Sendibréf
til Sigtryggs þess,
er sat á Greenways höndum
á “Gritta”-bækur gól sín vers,
þá gleymdi’ ’ann skulda-böndum.
Og öll voru kerin orðin tóm,
þá amlaði gauð á hnjánum
og kynbótanna gætti ei gróm
hjá gleiðum Indíánvm.
Og ‘servatívar” hröktu hann,
sem hund, frá sínu borði.
Og enga smugu aumur fann
og ekkert segja þorði.
Og vppboða-tilraun /tver var klár
og kaldir fangurgómar,
en slæpingslegt var húsgangs hár
og hirzlur fjárins tómar.
Eftir orðalagi og innihaldi greinar-
aumingja, sem Lögberg er stássað
með, — nr. 10. þ. á. — tel ég vafalítið
faðernið. Grein þessi hljóðar um mig
og á sjálfsagt að vera laglega rétt
kjaptshögg fyrir það, að Þjóðólfur birt-
ir frá mér nokkrar línur um “Vestur-
flutninga”, í 58. nr. f. á. Höf., sem án
efa er Sigtryggur Jónasson, talar að
visu ekki eitt einasta, orð gegn ummælum
mínum, heldur mokar hann saman öll-
um þeim illyrðum, sem hann er orðinn
hundgamall handhafi að.
Ég hafði reyndar ekki ætlað mér að
svara S. J. á annan hátt en þann, að
koma upp ofurlitlum skóla, í þvi skyni
að vita hvort ekki væri hægt að kenna
honum að tala likt oghvítir menn gera.
En vegna þess að ég er heldur peninga
lítill, sem stendur, eins og fleiri, þá get
ég ekki sett manninn í lceri að svo
stöddu. Þykir þó allmörgum ærin
nauðsyn til þess.
ur hérna vestur eina fréttagrein frá
mér, áður en allur klaki fer úr jörð. I
þriðja lagi hefi ég hugfast, ef heilsa leyf-
ir, að láta sjaldan líða langt á milli þess,
að í einhverju íslenzku blaði sjáist vikið
á það, hvað þér og yðar líkar liérnameg-
in hafsins séu að starfa.
Nú, nú, höldum þá við efnið. Þér
munuð vera mér sammála um það, að í
hreppsbókum Eyjafjarðarsýslu — ekki
Þó svo fari nú, sem sízt er fyxir að I iangt frá þarfainga-skrá—megi finna
synja, að það kynni að koma reiðikippur nafn yðar * Það var einu sinni, eitt
í yður, við að lesa sumt af því sem ég Pjómandi fallegt kolsvartkvöld, á árinu,
hefi sagt um yður heim, þá kvíði égl aú móðirin lagðist meö háhljóðum inn {
ekki afleiðingunum fjarska mikið. Ég | baðstofuhorn. Þér munið náttúrlega
VEITT
HÆSTU verdlaun a iieimssýningunni
IÐ BEZT TILBUNA.
Oblðnduð vínberja Cream of Tartar
Powder. Ekkert álún, ammonia eða
önnur óholl efni.
40 ára reynzlu.
grundvelli en sumt annað, sem þér
treystið á. Ég held nærri því að þér
ættuð að hafa skifti á henni og áttunda
boðorðinu.
veit að þér bara farið aftur—að moka.
Éghefi tekið eftir því, að þér hafið
bæði gert mér og Þjóðólfi talsvert gagn
með níðgrein yðar, kunniugjar minir
hafa heldur fjölgað og kaupendur Þjóð-
ólfs eru hvaðanæfa að drýgja töluna.
Ég spái þvi, þcss vegna, að ritstj. Þjóð-
ólfs verði að því skapi ánægður með
mig sem útsölumann blaðsins, og, ef
til vill, sem “fróttaritara”? — eins og
hann hefir áður látið í ljósi, að hann
beri draigskapar traust til mín fremur
en mótparta minna vestan liafs. Skyldi
hann ekki hafa átt við L..berginga ?
Ja, það er víst eitthvað satt í þvi
sem sagt er: “Það er ekki nettur þjófur
sem ekki kann að fela”.
O, það svarar ekki æfinlega fyrir-
höfn að gera sig að mannorðsþjóf ? !
Eg verð að játa það, að þó ég tæki
svo til orða í ritgerð þeirri, sem Þjóð
ólfur fór með, og ég hefi áður áminnzt,
að tveir þokka-piltar hefðu verið sendir
heim i smölun af Greenwaystjórninni,
árið sem leið, þá þótti mór sannast að
segjamenn og mann-áosÞV í rýrara lagi.
Ég hélt það hefði ekki þurft að kosta
langa leit að fá bragðlegri og heillegri
félaga til þess að leiðbeina vesturförum.
En eftir titlum þeim að dæma, sem þér
vikið mér, munum við liafa liaft alls ó-
líkar skoðanir á þessu atriði.
Ég ætla nú að sleppa því að sinm,
að minnast á hvað þér munið meina
með titlunum : “Mannræfill”, “mann-
fýla”, “óþokki”, o. s. frv., en víkja
einu orði að því, hvað fyrir yður vakir,
er þér segið, aðég sé “alstaðar útrekinh
frá heiðarlegu fólki”. Ef þór nú ann-
ars vissuð nokkurn skapaðan hlut af
nokkru tægi—sem mér auðvitað dettur
ekki i hug að halda fram—, þá ættuð
þér að vita svo mikið. að ég umgengst
tæplega annað en siðað og heiðarlegt
fólk, og það segir mig miklu fremur ve]
kominn, heldur en að það vísi mér á
dj-r. Það hefir aldrei komið fjrrir. Og
það kveður svo rammt að í þessu efni,
að óvina-klíkan, Lögb.-klíkan hefir lield
ur aldrei haft svo mikið vald j’fir mér,
að hún gæti “útrekið” mig. Ég hefi
nefnilega aldrei veiðzt í þann hluta
mannkynsins. Yður hefir líklega orðið
mismæli, lagsmaður ?!
Meistari Jón segir I einum stað
“Laugstu því Satan!” Það var um
eitthvað sem djöfullinn hafði farið rangt
ekkert eftir því, þér voruð svo litill,
nærri því eins og rúllupilsa. En samt
voruð þér nú á ferðinni. Móðirin fæddi
barnið og þótti ósköp vænt um litla son-
inn. Þá var kveikt á kolunni til að sjá
hvað þetta væri. Og allir sögðu: “Hrút-
ur, hrútur !” Og litla baðstofan þarna
frammi í Yxnadalnum varð alveg troð-
full af hljóðum, en úti á víðavangi var
alt kj-rt og hljótt í næturdýrðinni. Og
nóttin var altaf kolsvört. Þá fór að
heyrast dálítið arg uppi í brúnunum,
sem luktu dalskoruna. Svo fóru að
koma skrækir og seinast varð ekkert hlé
á ólátunum. En þetta voru bara skolla-
tóur altsaman, sem ekki gátu stilt sig
um að kalla til nágranna sinna og seýja
þeim, að einn undur efnilegur meðlimur
hefði bætzt í hópinn. Svo fór alt Urðar-
fólkið að sofa; — en litli drengurinn í
dalskorunni óx upp og fékk mikla
flökkunáttúru, en varð aldrei vel sterk-
ur í boðorðumtm.
Já, já, Sigtryggur sæll, blaðið er nú
næstum á enda. Við máske minnumst
síðar á málefmð.
Þér hafið af einhverju sterku n&tt-
úrufari, ausið yfir mig talsverðum
smánarorðum. Ég er hálfhræddur um,
að þér berið ekki nærri góða uppskeru
úr býtum fjrir það og ekki einusinni
hjá >-ðar eigin mönnum, ef það er satt,
að þeir hafi þegar dustað j-ður dólitið og
hótað burtrekstri, ef þér bættuð ekki
orðbragðið. Ég fer ekki að skratt-
yTðast við yður til að auka á harm-
kvæli yðar, af þvi líka að mór er nokk-
uð kunnugt um hvaða traust að almenn
ingur ber til orða jTðar og verka.
Mér þj’kir siðlegra að hafa það eins
og ljóðasmiðurinn segir í alldýru skot-
hendunni :
Þó að alira vamma vömm
vamma klingi nótum,
ég fer valla að skamma skömrrt
skammj-rðingum ljótum.
J. E. Eldon.
*) Það er siður & íslandi, að setja
nafn hvers krakka-bjálfa, þó hann só
þrælborinn í allar ættir—,inn í kyikju-
bækurnar, undireins og barnið fæðist.
Svo kemst vesalingurinn í hreppsbæk-
urnar og seinast—ja, máske, í stjórnar-
tíðindin. J. E. E.