Heimskringla - 05.07.1895, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 5. JÚLÍ 1895.
3
Mikael Strogoff,
eða
Síberíu-förin.
Eftir
Jules V°rne.
grísk-kaþötelcil byskupssetur, er færir með sér virðingu og
stórbæja-brag. Mannflokkar margir byggja bæinn og meðal
þeirra margir Tartarar, er sérstakt kapp lögðu á að vérnda
austræna siðu og viðhalda þeim. Þó aðal-bærinn væri svona
langt upp frá bryggjunni, var fjöldi fólks á bryggjunni, hafði
safnast þangað til að fá fréttir. Governorinn í því héraði
hafði geflð út sömu skipunina og sá í Nijni-Novgorod, og
því var fólkið þyrst í nýungar. Þar voru Tartarar i erma-
stuttum kápum, með uppmjóar barðabreiðar húfur. Þar
voru aðrir í skósíðum, grófgerðum yfirhöfnum, með litlar
húfur á höfði. og litu svo út til að sjá eins og pólskir Gyð-
ingar. Þar var kvennfólk í marglitum útsaumuðum bolum,
með nokkurskonar kórónur á höfði í líkingu við hálf-mána.
Lögregluþjónar og Kósakkar með nakin vopn í hönd-
um voru hvervetna, til að halda reglu og aðgæta nákvæm-
lega alla sem fóru af skipinu, og sem fóru út á það. Þeir
sem fóru af skipinu voru Asiu-menn, en þeir sem bættust á
það voru borgarar, sem dvalið höfðu í Kasan.
Strogoff athugaði alt þetta stímabrak, sem æflnlega er
svo mikið á bryggjum niðri, þegar gufuskip eru á ferðinni,
en ekki fór hann í land þó Kákasus ætti að dvelja klukkh
stund. Það sem aftraði honum frá landgöngu var Nadia
“systir” hans. Hann vildi ekki skilja hana eina eftir
frammi,og hún var ekki komin á fætur enn.
Fregnritamir báðir höfðu risið úr rekkju með sól, eins
og góðum veiðimönnum sæmdi. Þeirfóru í land og blönd
uðu sér inn í fólksfjöldann, sinn í hvoru lagi og fór hvor
eftir sínu'höfði, að því erfréttaieit snerti. Englendingurinn
reit niður alt sem hann heyrði og dró myndir af öllu sem
honum þótti eitthvað sérlegt við. Fransmaðurinn aftur
móti lét munninn ganga, reit minna í bók sína, en lagði
svörin á minnið, sem hann líka mátti, því það brást hon-
um aldrei.
Það var almennt talað hér eystra, að uppreistin væri orð
in æði umfangsmikil, og vist var það, aö flutningur og ferða-
lag austur og að austan gekk mjög seint og stirðlega. Alt
þetta frétti Strogoff án þess að fara í land. Nýir farþegjar
sögðu svo mikið, Þessar fréttir fengu honum mikillar á-
hyggju, og óskaði hann innilega að hann væri kominn aust-
ur yfir Uralfjöll, svo að haun sjálfur gæti dæmt um sann-
indi fregnanna og um leið búið sig betur undir ferðina.
Hann var að hugsa um að ná í greinilegri fréttir hjá borgara
einum í Kasan, sem kominn var fram á skipið, þegar hugur
hans alt í einu var hrifinn í aðra átt.
Meðal farþegjanna, sem voru að fara af Kákasus, þekkti
Strogoff nokkra af trúðurunum, er hann hafði séð að leik í
Nijni-Novgorod. Og þar á meðal þeirra var stóri giftinn og
konan, er hann átti við um kvöldið á bekknum framundan
húsinu. Með þeim, og eflaust undir þeirra stjórn, voru nú
um 20 dansarar og söngmenn, konur og karlar á tvítugsaldri
og þar fyrir innnan að fara í land með kápur miklar vafðar
um sig, svo að ekki sást í glitbúninginn, sem nauðsynlegur
er á leiksviðinu. Þó náði sólin i stöku stað að skína á lát-
úns- og blikkspengurnar og skildina, og flaug þá Strogoff í
hug, að þetta hefði það verið, sem glóði í náttmyrkrinu, þeg-
ar eldstraumur upp úr reykháfnum lýsti upp þilfarið augna-
blikísenn. “Það er au ðætt”, hugsaði Strogoff, “að giftar
þessir, eftir að hafa verið undir þiljum niðri allan daginn
hafa í gærkveldi farið upp á þilfarið og búið um sig fyrir
nóttina með fram stýrimannshúsinu. Voru þeir virkilega
að forðast eftirtekt ? Víst er það ekki siður þess þjóðflokks”.
Hann efaði nú ekki lengur að orðin sem hann heyrði um
nóttina, og sem svo greinilega snertu sjálfan hann, höfðu
farið á milli hjúanna, er hann hafði kynnzt, stóra giftans og
konunnar með Mongóla-nafninu: Sangarre. Ósjálfrátt
færði hann sig nær landgöngupallinum, þegar þessi flokkur
var að tínast í land alfarinn af skipinu. Þar var stóri gift-
inn og var auðmýktin og undirgefnin sjálf, af ytra áliti að
dæma.en sem illa varð samrýmt við siði þess flokks. Það mundi
hver maður hafa álitið að hann vildi helzt að enginn tæki eft-
ir sér. Gamla liattræfilinn sinn, beglaðann og götóttann,
togaði hann niður á andlitið svo langt sem liann gat komið
bonum. Hann gekk kengboginn og vafði sig í víðri og
þungri kápu, þrátt fyrir hitann sem kominn var, þó skammt
væri liðið á daginn. í þessum ræflum var óþægilegt að
gera áætlun um stærð mannsins eða útlit. Nálægt honum
gekk kona hans Sangarre, á þrítugsáldri að sjá, há og vel
vaxin, dökk að yfirlitu.n, með ljómandi falleg augu, glóbjart
kár, og bar sig vel eins og drottning væri.
Margir dansararnir voru sérlega fríðir sýnum og ekki
leyndi andlit þeirra hverrar ættar þeir voru. Yfir höfuð eru
gifta-stúlkumar laglegar, enda er það ekki ósjaldan, að
rússneskir aðalsmenn, sem ekki vilja vera langt á baki Eng-
fendinga hvað sérlyndi snertir, leita sér kvonfangs í flokki
giftanna. Ein dansstúlkan var að raula vers fyrir munni sér
bálf-hlægjandi, er hún hoppaði af bátnum upp á bryggjuna
og hvarf í mannþrönginni, Bæði rím og braga rháttur á vís-
unni var sérlegur mjög, og er fylgjandi erindi sem næst
réttri þýðingu :
“Glóir gullið bjart
I gljásvörtu lokkunum mínum;
Blóðrauðir kórallar kring
Um kverkar og háls á mér liðast.
Eins og léttfleygur fugl
Fer ég um jarðarlönd öll”.
Stúlkan hélt áfram að syngja, en Strogoff hætti að
klusta, enda sýndist honumekki betur en Sangarre vera að
virða sig fyrir sér, rétt eins og vildi hún festa svip hans í
ainni sér, Innan stundar sneri hún samt burt og fylgdi
karli, manni sínum. í land. "Hún er djörf, þessi kona”,
hugsaði Strogoff með sér. "Ætli það sé mögulegt að hún hafi
Pekkt mig aftur frá því í fyrrakvöld ? Það er sízt fyrir að
synja. Þessir grítis giftar hafa kattaraugu ! Það er vel lik-
|egt að hún þekki.....hér datt honum í hug, að stökkva
1 land á eftir þeim og sjá hvað af þeim yrði, en, “nei”, hugs-
aði hann svo samstundis. "Ekki tjáir það. Ekkert fljót-
ræðí má eiga sér stað. Færi ég að elta þau, gæti komist
UPP hver eB er- Svo er og hitt. Úr því þau fara á land hér,
verð ég á undan þeim yfir landamærin, verð komin austur
yfir Uralfjöll áður en þau ná landamærunum. Yitaskuld
®tla þau sér að fara beint austur um Ishim frá Kasan, en
duglegir Síberíu-hestar með léttum vagni [fara líka harðara,
en tvíhjóluðu gifta-kerrurnar. Vertu óhræddur, vinur Kor-
panoff !” Þegar hér var komið, var Sangarre og flokkur
nennar horfin sjón Strogoffs í mannfjöldanum áárbakkanum.
Kasan er rettnefnt “Asíu-hliðið”, og þungamiðjan, sem
að ser dregur meginhluta allrar Asíu og Síberíu verzlunar.
arkoma saman tveir aðal-vegirnir austur yfir Uralfjöll, en
P eiðm um Perm sé lengri, þá var hún heppilegar kjörin
> rogoff, því það er aðal-þjóðvegurinn. Og frá Perm til Ek-
erenborgar og Tiomen er póstvagn alt af á ferðinni og
andræðalaust að fá óþreytta hesta á hverri þóststöð, sem
þar eru aldir á kostnað Rúswlandsstjóauar. Sú braut og sá
ferðbúnaður helzt ósl’.linn austur um Síberíu frá Ishim alt til
Irkutsk. Sem sagt, er hin brautin frá Kasan beinni austur
til Ishim, þvl þar koma aftur saman þjóðvegirnir. en þó hún
se St'yttri, þá er hún seinfærari, af því þar er enga póst-
vagna að fá. Vegnrinn er lika verri og þorpin sem hann
liggur um fátækari, og þess vegna illt að fá hesta eða nokkur
reiðfæri. Tilgáta Strogoffs, að hann yrði á undan giftunum
austur yfir fjöllin, þrátt fyrir sveginn suður til Perm. var
þvi í alla staði hin líklegasta.
Klukkustund síðar blés Kákasus til brottlögu og varð
þá troðningur mikill meðal gamalla og nýrra farþegja að
komast fyrstir manna fram á skipið. Eldviður allur hafði
verið borin fram, og nötraði nú í viðum skipsins undan gufu
þrýstingunni, sem ekki fekk greiðan útgang fyrr en 'landfest-
ar voru leystar. I þessu, mitt í ærslunum að komast um
borð, tók Strogoff eftir þvi, að annan fréttaritarann vant-
aði. Englendingurinn var kominn, en Fransmaðurinn sást
hvergi, og leit út fyrir að hann mundi verða eftir. En rétt
þegar verið var að leysa skipið sást Fransmaðurinn koma
hlaupandi sem óður væri. Þegar hann komst á bryggju-
brúnina, var Kákasus laus orðinn frá landi og var óðum að
breikka vökin milli borðstokks og bryggju. Fransmaðurinn
óttaðist ekki vökina og hugsaði sig ekki tvisvar um hvað
gera skyldi. Hann hóf sig á loft á hlaupinu, hentist sem ör
af boga yfir vökina og kom niður í mannþröngina á þilfar-
inu og lenti um það í fanginu á Englendingnum, sem varð
fyrst fyrir að segja: “Ég hélt að Kákasus ætlaði að skilja
þig eftir”.
“Það hefði þá ekki gert mikið”. svaraði Fransmaðurinn.
“Ég hefði ekki verið lengi að ná ykkur, Ég hefði keypt hát
fyrir peningana hennar frænku, eða pósthesta, og goldið 3o
kopekka fyrir hverja verst, — eða farið á hestbaki. En það
var ekki á góðu von, það er svo skolli langt frá bryggjunni
upp á telegraph-stofuna!”
“Fórstu þangað?” sþurði Englendingurinn og beit stint
á vörina.
“Já, það var einmitt það, sem tafði mig”, svaraði Frakk
lendingurinn brosleitur.
“Kemst skeyti til Kalyvan enn?”
“Ja, það veit ég nú ekki, en ég þori að fullyrða, að
skeytin ganga hiklaust frá Kasan til Parisar!”
“Svo þú sendir frænku skeyti?”
“Með mestu gleði!”
“Svo þú hefir þá frétt-----”.
“Hálft orð, “litli faðir”, eins og Rússar segja, tók Frans
maðurinn fram I. “Ég er drengur góður og vil ekki dylja
þig neins ! Tartarar, með Feofar Khan í broddi fylkingar,
eru komnir norður fyrir Semipolatinsk og eru á ferðinni nið-
ur með ánni Irtish. Gerðu þér mat úr þessu !”
Hvað er þetta ! Svona mikilvægar fréttir fáanlegar og
Englendingurinn að vita ekkert um þær ? Fransmaðurinn
hafði augsýnilega fregnað þetta hjá einhverjum borgaranum
í Kasan, og samstundis sent fréttina til Parísar-blaðanna.
Lundúna-blöðin voru langt á eftir ! Englendingurinn sagði
ekkert meira, en lagði hendur á bak sér og gekk aftur í stafn
og settist niður, þögull og hugsandi.
Klukkan 10 um rnorguninn kom Nadia út á þilfar og
gekk Strogoff þegar til hennar og heilsaði henni vingjarn-
lega. “Líttu á útsýnið, systir!” sagði hann og leiddi hana
svo fram á skipið. Og útsýnið var þess vert að athuga það.
Kákasus var þá rétt kominn að ármótunum, og í þann veg-
inn að yfirgefa Volga og byrja bardagann við strauminn í
Kama. Hann hafði nú gengið 400 verst undan straum og
átti nú eftir 460 á móti strauminum. í grend við ármótin
voru háir bakkar að Kama og hún breið og lygn. Á hinu
slétta yfirborðí hennar var bátamergð mikil og blakti þar
víða á lítil og drifhvít segl. Til beggja handa út frá bökk-
unum risu skógi vaxnar hæðir, mest elritré og ösp, en með
köflum þétt belti af gildum eikarskógi.
Útsýniðog náttúrufegurðin gat samt ekki hrifið huga
Nadtu fx-á verkefni hennar. Hún lét hönd sína hvila í hendi
Strogoffs, horfði eitt augnablik á útsýnið og spurði svo :
"Hvað erum við nú langt frá Moskva ?”
“Níu hundruð versts”, svaraði Strogoff.
“Níu hundruð einungis, frá sjö þúsund verst”, sagði
hún mæðilega.
I þessu hringdi bjallan í borðsalnum, og var það bend-
ing til þeirra á fyrstu káetu að koma til morgunverðar.
Gengu þau þá inn, Strogoff og Nadía, en lítið borðaði hún
og keypti að eins ódýrustu fæðistegundir, því efni hennar
voru naum. Strogoff lét sér þá lynda að sitja við sama
borð og kaupa sama fæði og hún gerði. Svo stutta stund
voru þau inni, að innan 20 mínútna voru þau komin út á
þilfar aftur. Þau gengu aftur í stafn og tóku sér þar sæti
Og formálalaust byrjaði hún þá strax að segja honum sögu
sína í sem fæstum orðum, en talaði svo lágt að engir heyrðu,
nema hann.
‘Ég er dóttir eins útlagans, “bróðir”, sagði hún “og
heiti Nadía Feodór. Móðir mín dó í Riga fyrir tæpum
mánuðisíðan. Og nú ætla ég til Irkutsk, föður mínum í
útlegðinni til raunaléttis”.
“Og ég ætla til Irkutsk”, svaraði Strogoff, “og skal ég
forsjóninni þakklátur, ef mér auðnast að skila Nadiu Feódór
óskemdri í hendur föður hennar”
Hún þakkaði honum innilega, og svo fór hann að segja
henni frá vegabréfi sínu, svo vel útbúnu, að stjórnin gæti
ekki tafið för hans, þótt hún vildi. Nadiahlýddi á orð hans,
en spurði einskis. Hún var sæl í þeirri hugsun, að þar sem
Strogoff var, Korpanoff, sem hún hélt vera, hafði hún fund-
ið örugga hlíf og ótrúlegt meðal til að komast leiðar sinnar
með hraða. Sú liugsun var henni nóg. “Ég einnig hafði
leyfi”, sagðihún, “til að ferðast til Irkutsk, en svo gerði
skipun governorsins í Nijni-Novgorod það ónýtt, og ef ég
hefði ekki fundið þig, bróðir, þá hefði ég mátt sitja kyrr í
bænum og hefði líklega farist úr harðrétti”.
“Og þú vogaðir að leggja á Siberíu-slóttumar einsömul,
eða gora tilraun til þess ?” sagði Strogoff.
“Já, það hafði nú ekkert heyrzt um Tartara-upphlaup-
ið þegar ég fór frá Riga. Það var í Moskva að ég heyrði
það fyrst”.
“Og samt hélstu áfram ferðinni”.
“Það var skylda min”.
Þessi orð sýndu lyndiseinkunn meyjarinnar.
Svo fór hún að tala um föður sinn, Wassili Feódór. Hann
hafði verið mikilsvirtur læknir í Riga. En svo liafði þvr
verið haldið fram, að hann væri meðlimur í einhverju leyni-
félagi. Lauk því svo að hann fékk skipun um að flytja til
Irkutsk, og jafnsnemma skipuninni komu lögregluþjónar,
sem liöfðu hann burt með sér umsvifalaust. Engri vörn varð
við komið, enginn frestur var fáanlegur. Með tárin í augun-
um varð hann að kveðja dóttur sína og konu, sem þá var
sjúk í rúminu, og sem hann þá fékk að kveðja í síðasta sinn.
Svo varð hann að fara af stað, umkringdur varðliði eins og
glæpamaður.
Þremur missirum siðar gaf húsfrú Feódór upp andann í
örmum dóttur sinnar, sem þá stóð einmana eftir, harm-
þrungin og að heita mátti allslaus. Reit hún þá stjórn
Rússlands og bað um leyfi til að flytja til Siberíu og eyða æf-
inni hjá föður sínum í Irkutsk. Leyfið fékzt strax og hún
ritaði þá föður sínum og sagðist ferðbúin. Peningarnir, sem
fengust fyrir reitur hennar, voru tæplega nógir handa hóf-
samasta manni til jafnlangrar ferðar, en samt lagði htin af
stað. Hún ætlaði að gera alt sem i hennar valdi tóð. Guði
treysti hún að ljá sér lið þegar hennar eígin orka eða útsjón
þryti.
Þannig var saga mej-jarinnar, og meðan hún var sögð
brunaði Kákasus upp Kamafljótið án minnstu tafar.
Framhald,
ÍSLENZKK LÆKNIR
DK. M. HALIDOESSOS,
Park River — N. Dak.
Látið ekki tælast.
Kaupið Elgin úr.
Af því Elgin
o ■at úi-iri eru bezt
\ allra Amerik-
(0 ” anskra úra og
standa sig bet
ur en ódýr
Svissnesk úr.
Hiðmikla úra
einveldi er nú
brotið á bak
aftur, og vér
getum nú selt
Elgin úr ó-
dýrra en áður
< Verzlun vor
5 er hin elzta
Z gullstássverzl
O un sem nú hef-
^ ir viðskiftivið
2* yður, og vér
o mælumst til,
Ifj að áður en þtr
fTj pantið úr hjá
öðrurn klippið
þérþessa aug-
lýsingu úr blaðinu og sendið oss, ásamt
nafni yðar og utanáskrift. Ef þér gerið
það, sendum vér yður fritt, til skoðunar,
úr með 14 k. "Gold filled”umgerðfall-
ega skreyttri með útskurði (áreiðanlega
hin fallegasta umgerð sem boðin hefir
verið fyrir það verð), og með ekta Elgin
verki, gerðu af The Elgin National
Watch Co., sem gengur í mörgum
steinum og hefir allar nýustu umbætur:
dregið upp og fært með höldunni. Ef
þér viljið hafa úrið, þá getið þér borgað
express-agentinum, sem það verður sent
til, heildsöluverð vort á því, $9,50; ef
yður likar það ekki, þá borgið þér ekkert.
Þér leggið ekkert í hættu. 20 ára skrifleg
ábyrgð tylgir hverju úri. Ef 50 cts. auk
úrverðsins eru send með pöntuninni.geta
menn fengið $3.00 gullplataða festi, eða
ef þér sendið $9.50 fyrir úrið, fáið þér
festina frítt. Pantið þessi úr og sann-
færist. Segið hvort þér viljið karlmans
eða kvenmans-úr.
FRITT ! — Ef þér kaupið eða fáið
kunningja yðar til að kaupa 6 úr, fáið
þér eitt frítt. Það má græða á þessum
úrum; ýmsir selja þau fyrir $25 til $40.
RED STAR WATCH CO. Dept.
(Löggilt.)
194 E. Van Buren St., - - Chicago, 111.
Ég sendi varning tii ayra
staða { landin.
Athugið vel
hvers þið þarfnist fyrir jólin
og nýjárið.
Sparið peninga.
Að spara peninga er sama sem
að innvinna sér peninga.
Kaupið vindla og vín í inni alkunnu búð
H. L. CHABOT
Gegnt City Hall--51B Main Str.

m|CAV t AI d, i nflut MARKs^
“ COPYRJGHTS.TÍ^
CAN I OBTAIN A PATENT í For a
■■ , WTlte to
ffcy yetuV
ílss 'cs>fl55itiai."A‘inréd^.“k'SiS:
tnEfoí on ^0000™10*? F'afentM and how fco ob-
Also » eatalogue of meclmn-
lcal and scienfciflc books sexrt free.
Patents fcaken fchrough Moon & (Vj mmiva
t{in«Í1ir«0Kl3?1IkV1£^cíent*ftc Anierlcttn, and
onfc^SIt tJ^tifíí beforetho publi«wtth-
oufc cpst to the inventor. Tbis splendid Baner
issued weeklv, elegantly illustrated, has by Iat the
wífuf1 *tlon °J ***? sciantiflc work in tbe
, *3 »Sampie eopies senfc fre»
Building Edi fclon,inonfchly, f2.ro a year. Slnsla
)Cvenr number confcains beau^
fciful plafces, in oolors, and photographs of new
hSA«t8ri^Ip,anf» en»*>i*ng hullílera to show tho
latest design^^nd^secure oontracta. _Addres»
MUNN ,
. N*w YoiiK, 361 BfcUADWAT.
THE PERFECT TEA
Tmc
riNí*T TCA
IN THC WORLD
FROM THE TEA PLANT TO THE TEA CUP
IN ITS NATIVE PURITY.
'* Monsoon ” Toa ís packoá under thc supervísíon
of the Tea growers, and is advertised and sold by them
as a sampleof the best qualiticsof Indian and Ceylon
Tea«. For that reason they sec that none but the
vcry fresh leavcs gfo into Monsoon packag-es.
That Is whv “Monsoon.* the perfectTea, canbe
sold at the same price as inícriur tca.
It is put up in sealed cnddics of 54 i Ib. and
i , and sold in three flavours at 40C., joc. and 6oc.
5 Ibs
If your grocer does not keep it, tell him to write
tn STEEL. HAYTER & CO., ix and 13 Front Sfc.
East, Toronto.
W. B
---- 131 lliggin ÍStreet
gefur hverjum sem hafa vill
mjöl, gripafóður og eldivið
ari vörur, eftir gæðum, en nokkur annar í þessum bæ.
-p-rv'Vi t* sem sannað getur að
lyiir tíKKerU hann selji ekki ódýr
Watertown Marble & Granite Works.
Selur marmara og granit minnisvarða, bautasteina, járngirðingar,
blómpotta, Etc.,
Legsteinarnir kosta". $12,00 til $300,00. Fjögra — fimm feta háir
legsteinar kosta $50.00 til $100,00, uppsettir í kyrkjugarðinum “af
umboðsmanni félagsins án aukagjads. Mismunandi verðj eftir stærð
og frágangi.
Aðal-umboðsmaður félagsins er
ÍSL. Y. LEIFUR,
Glasston, N. Dak.
Dominion of Canada. .
Aliylisjarflir okeyPis iyrir milioair lanna.
200,000,000 ekra
í hveti og beitilandi í Manitoba og Vestr-territóríunum i Canada ókeypis fyrir
landnema. Djúpr ogfrábærlegafrjósamr jarðvegr, nægð af vatni og skógi, og
meginhlutinn nálægt járnbrautum. Afrakstr hveitis af ekrunni 20 bushel, ef
vel er umbúið. *
í inu frjósama belti
í Rauðárdalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum og umhverfis-
liggjandi sléttlendi eru feikna-miklir flákar af ágætasta akrlendi, engi og beiti-
landi—innvíðáttumesti íláki í heimi af lítt bygðu landi.
Málmndmaland.
Gull, silfi, járn, kopar, salt, steinolía o. s. frv. Ómœldir flákar af kolanáma-
landi; eldiviðr því tryggrum allan aldr.
Járnbraut frá hafi til hafs.
Canada-Kyrrahafs-jámbrantin í sambandi við Grand Trunk og Inter-Colonial-
brautirnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhafí Ca-
nada til Kyrraliafs. Sú braut liggr um miðhlut frjósama beltisins eftir því endi-
löngu og um hina hrikalegu, tignariegu fjallaklasa, norðr og ver n
og um in nafnfrægu Klettafjöll Vestrheims.
Heilnæmt loftslag.
Loftslagið í Manitoba og Norðvestrlandinu er viðikent ið heilnœmasta í Ame-
ríku. Hreinviðri og þurviðri vetr o g sumar, vetrinn kaldr, en bjartr og stað-
viðrasamr; aldrei þokaogsúld og aldrei fellibyljir, eins og sunnar í landinu.
Sambandsstjórnin í Canada
gefr hverjum karlmanni yíir 18 ára gömlum og hveTjum kvennmanni, sem heflr
fyrir familíu að sjá,
160 ekrur af Inndi
alveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu ogyrk
það. A þann hatt gefst hverjum manni kostr á að verða eigandi sinnar ábýlis
jarðar og sjálfetæðr í efnalegu tilliti.
íslenzkar uýJendur
í Manitoba og canadiska Norðvestrlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöð m
Þeirra stœrst er NYJA ÍSLAND, liggjandi 45—80 mí lur norðr frá Winnipeg’á
vestrströnd Winnipeg-vatns. Vestr trá Nýja íslandi, i 30—25 mílna fjarlægð
er aLFTAVATNS-NÝLENDAN. í báðum þessum nýlendum er .mikið af ó-
numdu landi, og báðar þessar nýlendr liggja nær höfuðstað fylkisins, en nokkr
hinna. ARGYLE-NYLENDAN er 110 mílur suðvestr frá Winnipeg; ÞING-
VALLA-NÝLENDAN, 260mílur norðvestr frá Winnipeg; QU’APPELLE-NÝ-
LENDAN^um 20 mílur suðr frá Þingvalla-nýlendu, og ALBERTA-NÝLEND-
AN um 70 mílur norðr frá Calgary, en um 900 mílur vestr frá Winnipeg. í
síðast töldum 3 nýlendunum er mikið af óbygðu, ágætu akr- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í þessu efni getr hver sem vill fengið með því, að
skrifa um það:
forthern Paciflc
jXrnbrautin.:
HIN ALÞÝÐLEGA BRAUT
— TIL —
ST. PAUL
MINNEAPOLIS
CHICAGO
allra staða í BANDARÍKJUN-
UM og CANADA, einnig til
KOOTENAY gullnámanna
Og
Pullman Palace Vestibuled
svefnvagnar og borðvagnar
með fólkslestum til
Toronto, Montreal,
Og allra staða í AUSTUR-CANADA
St. Paul, og Chicago.
Tækifæri til að fara í gegnum hin nafn-
kunnu St. dair-göng. Farangur
er sendur yfir línuna, án
tollrannsóknar.
tJTVEGUÐ FARBRÉF
Og káetu pláss með öllum helztu skipa-
línum frá Englandi, og öðrum
stöðum í Evrópu, Kína
og Japan.
HIN MIKLA MEGINLANDSBRAUT
TIL KYRRAHAFSSTRAND-
ARINNAR.
Farbréf og upplýsingar fást hjá
öllum umboðsmönnum félagsins eða
H. J. BELCH,
Ticket Agent, 486 Main St., Winnipeg.
H. SWINFORD.
General Agent, Winnipeg.
CHAS. S. FEE,
Gen. Passenger &Ticket Ag’t. St. PauL
CommiBBÍoner of Dominion Lnnds.
Eða B. Hi. Baldwinson, isl. umboðsm.
Winnipeg
Canada
N
orthern Pacific
AILROAD
TIME CARD.—Taking effect Sundav
Dec. 16. 1894.
MAIN LINE.
North B’und
ZiJ>
bc .
's;»
W'3
2 >'
1.20p| 3.15p
1.05p
12.42p
12.22p
11.54a
11 31a
11.07a
10.31a
10.03a
9.23a
8.00a
7.00a
11.05p
1.30p
3.03p
2.50p
2.38p
2.22p
2.13p
2.02p
1.40p
l.S2p
12.59p
STATION8.
.. Winnipeg..
•Portage Junc
* St.Norbert..
*.. Cartier....
*.St. Agathe..
*Union Point.
*Silver Plains
.. .Morris ..
.. .St. Jean.
. .Letellier
12.30p|.. Emerson
12.20p
8.35a Grand Forks..
4.55a
3.45p
8.40p
8.00p
10.30p
. .Pembina. .
.Wpg. Junc..
Duluth
Minneapolis
...St. Paul...
... Ohicago ..
Soouth Bund
N**
■3«
-*j' o

12.15þl
12.27p
12.40p
12.52p
l.lOp
l.l7p
1.28p
1.45p
1.58p
2.17p
2.35p
2.50p
6.30p
iO.lOp
7.25a
6.45a
7 25-
9.35p
5.30»
5.47»
6.07»
6.25»
6.51»
7.02a
7.19«
7.45»
8.25»
9.18»
10.15»
11.15»
8.25p
1.25p
MORRIS-BRANDON BRANCH
East Bound
&
fe.o
u *
® 30
O 3
2^

STATIONS.
W. Bound.
11'
<£> S
00 .
2 O
"Sos
2h
có
3p
7.50p
6.53p
5.49p
5.23p
4.39p
3.58p
3.14p
2 lp
2 5p
17p
19p
2.57p
2.27p
,1.57»
11.12»
*0.37a
l0.13a
9.49a
9.39a
9.05a
8.28a
7.50a
Winnipeg ,.|12.15p
1.30p ... Morris .... 1.50p
1.07p * Lowe Farm 2.15p
12.42p *... Myrtle... 2.4tp
12.32p ... Roland. . 2.53p
12.14p * Rosebank.. 3.10p
11.59a ... Miami.... 3.25p
U.38a * Deerwood.. 3.48p
11.27a * Altamont.. 4.0lp
U.09a . .Somerset... 4.20p
10.55a *Swan Lake.. 4.36p
10.40a * Ind. Springs 4.51p
I0.30a *Mariapolis .. 5.02p
10.15a * Greenway .. 5.18p
10.00» ... Baldur.... 5.34p
9.38a . .Belmont.... 5.57p
9.21a *.. Hilton.... 6.17p
9.05» *.. Ashdown.. 6.34p
8.58a Wawanesa.. 6.42p
8.49a * Elliotts 6.53p
8 35a Ronnthwaite 7.0$p
8.18a *Martinville.. 7.25p
8.00a .. Brandon... 7.45p
West-bound passenger trains stop at
Baldur for meals.
5.30p
8.00»
8.44»
9.31»
9.50»
10.23»
10.54»
11.44»
12.10p
12.61p
1.22p
1.54p
2.18p
2.52p
8.26p
4 16p
4.C3p
5.28p
5.47p
6.04p
ö.37p
7.18p
8.00p
PORTAGE LA PRAIRE BRANCH.
W. Bound
Mixed
No. 143 STATION8.
Every Day
Except
Sunday.
4.00 p.m. .. Winnipeg..
4.15 p.m. *Port Junction
4.40 p.m. * St. Charles. .
4.46 p.m. * Headingly..
5.10 p.m. * White Plnins
5.34p.m. *Gr Fit Spur
5.42p.m. *LaSalle Tank
5.55 p.m. *.. Eustace...
6.25 a.m. *.. Oakville..
6.48 a.m. *. . .Curtis. . .
7.30 a.m. Port.la Prairie
East Bound
Mixed
No. 144
Every Day
Except
Sunday.
12.40p.m.
12.26 p.m.
11.56 a.m.
11.47 a.m.
11.19 a.m.
10.49a.m.
10.40 a.m.
10.25 a.m.
10.00 a.m.
9.43 a.m;
9.15 a.m.
no agent
Stations marked —*— have
Freight must be prepaid.
Numbers 107 and 108 have through
Pullman Yestibuled Drawing Room Sleep
ing Cars between Winnipeg, St. Paul and
Minneapolis. Also Palace Dining Cars
Close connection at Chicago with eastern
lines. Connection at Winnipeg Junction
with trains to and from tlie Pacific coats
For rates and fnll information con-
cerning connection with other lines, etc.
apply to any agent of the company, or
CHAS.8. FEE. H. SVVIhlFORD,
G.P.&.T.A., St.Pml. G >n Agt. Wpg
H. J BELCH, Ticket A*'ent.
486 Main Str.. Winnipee,