Heimskringla - 30.08.1895, Blaðsíða 4

HEIMSKRINGLA 23. ÁGÚST 1895.
J Dagatal
Heimskringlu. $
1895 - AUGUST - 1895
S. M. Þ. M. Fi. Fö. L.
é
}
*
i
9
4
*
}
:
4 5
II 1»
18 1!)
85 ‘20
O
1»
80
‘27
7
14
81
88
8
15
88
80
8
0
16
83
30
3
lO
17
84
31
Winnipeg.
bréfritarinn, “og sem vert væri fyrir
aðra menn í nýlendunni að taka sér til
fyrirmyndar”. Og vér vildum bæta
því við, að framfarir eins og þetta, hvar
sem eru, eru þess virði að þeirra sé fs-rr
getið, en þessarar framtakssemi er
minst.
Hia. BarðaG. Skúlason, B. A
hefir verið veitt yfirkennarastaða við
High School í Tower City, N. Dak
skamt fyrir vestan Fargo. Tekur hann
við þeirri skólastjórn núna um mánaða-
mótin og heldur lienni 9 mánuði að
minsta kosti.
Hra. J. W. Finney brá sér til Nyja
Isl ands í vikunni er leið.
Hinn 27. þ. m. lézt hér í bænum
eftir 3 vikna legu hinn alkunni þjóð-
hagasmiður Þórarinn Finnbogason,
frá Vestdalsej'ri við Seyðisfjörð, 03 ára
að aldri. Lík hans verður flutt vestur
til Argyle-nýlendu til greftrunar, sam-
kvæmt ósk hans sjálfs,
Albert Vigfússon og Martha Guð-
mundrdóttir voru gefin í hjónaband í
West Selkirk á fimtudaginn 22. þ. m. af
Hev. Mr. C. R. Littler.
R. L. Richardson, ritstj. blaðsins
“Tribune”, hefir hafið meiðyrðamál
gegn Thomas A. Bell, útgefanda blaðs-
ins “Nor-Wester” hér í bænum.
Adlai E. Stevenson, varaforseti
Bandaríkja, er kominn aftur úr Aíaska-
för sinni; fór hér um bæinn á austur-
leið á miðvikudaginn var.
Hra. G. B. Björnsson, ersíðastl.
•vor gerðist meðeigandi og meðritstjóri
hlaðsins “Minneota Mascot”, hefir yf-
írgefið þá stöðu. S. Th. Westdal er nú
einn eftir sem útgefandi og ritstjóri
blaðsins.
íslenzkur piltur í West Selkirk. Þor-
valdur Þórðarson Jónssonar, slasaðist
á laugardaginn. Hafði ásamt 10 til 15
drengjum verið að leika sér með 2 byss-
ur. Skutu þeir úr annari þeirra og
kom skotið í annað lærið á piltinum.
Ekki hafði beinið skaðast og missir
hann því að vændum ekki fótinn.
Hinn 14. þ. m. lézt í West Selkirk
eftir 3 vikna legu konan Anna Mál-
fríður Bjarnadóttir. Hafði verið
flutt til Selkirk eftir tvegga vikna
legu heima hjá sér í Mikley.
Málfríður sál. var rúmlega 21 árs
gömul, fædd á Fljótsbakka í Eiðaþing-
liá, dóttír Bjarna Andréssonar og Krist
bjargar Magnúsdóttir, og alsystir J. M.
Bjarnasonar skólakennara að Geysir,
Man. Með foreldrum sínum yfirgaf
hún Island á barnsaldri og kom með
þeim til Winnigeg árið 1882 austan úr
NovaScotia. Síðastl. 4, ár hafði hún
.verið skólakennari, frá því hún varálV.
ári. I September í fyrra giftist hún
Boga H. Sigurgeirssyni Jakobssonar (?)
fyrrum prests að Grund í Evjafirði.
Iðnaðar strætasýningin (Industrial
parade), sem fram fór á “Labor Day” í
fyrra, þótti almennt fyrirtak, en þó
lofa forvígismenn hátíðahaldsins í ár,
að sú á mánudaginn kemur skari langt
fram úr þeirri í fyrra; verði bæði miklu
lengri og fjölbreyttari. I göngumanna
flokknum verða í fyrstu deild prentarar
í stílsetjarafélaginu, í 2. skraddarar í
skraddarafélag’nu, í 3. íslenzkir. dag-
launamenn og allir aðrir alinennir dag-
iaunamenn, sem verkmannafélagi til-
heyra, í 4. múrarar og steinleggjarar,
í 5, járnbrautaVagnastjórar og lesta-
menn, í 6. járnsteypumenn, í 7. A. R.
U. félagsmenn (járnbrautarþjónar), í 8.
Plasterers and Lathers, f 9. járnbrauta-
gufuvélastjórar, kyndarar og vélasmið-
ir, i 10. steinhöggvarar og í 11. deild
fótgöngumanna. timbursmiðir allir og
snikkarar. Aðal-skemtanirnar, ræðu
höldin o. s. frv., að göngunni lokinni,
fara fram í Elm Park.
Peningar lánaðir til að byggja
kaupa eða endurbæta heimili
manna, og til að hefja gamlar
áhvilandi veðskuldir. Tveggja
til fimmtán ára tími gefinn til
afborgunar. Afborganir mán-
aðarlega, sem er vanalegasti
borgunarmátinn. Upplýsingar
um skilmála vora fást kostnað-
arlaust.
Globe Saving & Loan Co.
E. W. DAY Manager,
383 Main Str.
Fatabud G. Johnson’s,
S. W. Corner Ross & Isabel Str.
Hr. J. M. Bjarnason, skólakennari
að Geysir, Man., kom snögga ferð til
bæjarins á mánudaginn. Fór aftur
miðvikudagsmorgun og ætlaði þá til
Mikleyjar: byrjar þar á skólakenslu
jnánudaginn 2. Sept.
“Engin matarlyst.” Reyndu þá
ekki að kvelja ofan í þig mat, en brúk-
aðu hina skynsamlegustu aðferð til að
oæta magann. Hvernig? Nú, með
því að hrúka Ayer’s Sarsaparilla, sem
gefur þér matarlyst á mjög stuttum
tíma.
I útdrættinum úr ræðu hr, O. G.
Ákraness. sem birt var i síðasta blaði,
er prentvilla, sem menn eru beðnir að
leiðrétta. Þar stendur: “og þeir hafa
tekið við hver fram af öðrum á þessum
1051 ári”, en á að vera 1021, eins og
augsýnilegt er.
Ein inntaka af Ayer’s Cherry Pect-
oral, ef hún er tekin í tíma bjargar
snörgum mönnum frá veikindum og
dauða. Þetta sýnir hve nauðsynlegt er
að hafa þetta óviðjafnanlega meðal við
hendina, svo bægt sé að ná í það á öll-
um tímum.
í “Minneota Mascot” er þess getið
23. þ. m., að á laugardaginn 17. Ágúst
hafi Guðmundur Eyjólfsson slasast all-
mikið. Hafði setið á stóli í hestavagni
«n hraut út í snöggum sveíg á braut-
:nni. Annað afturhjólið á vagninum
hafði farið á snið yfir hann og viðbeins-
brotið hanu. Blaðið segir hann á bata-
wegi, en að batinn sé hægur.

Stæi’ota og besta íslensk fataverzlun í bænum. Al-
fatnaðir $5.00 og yfir. Nýar ágætis vörur nýkomnar.
Orða-belgurinn.
VARMENNSKA
ER ÞAÐ AÐ BERA ANNAN
BRIGSLUM, EN GETA SVO
EKKERT SANNAÐ.
IJr Mikley er oss skrifað, að þar
nafi verið bygð bryggja all-vænleg síð-
*stl. vetur fram af landi Eyvindar
Jónssonar, sunnanvert viðmylnuvíkina.
Bryggjan er um 300 fet á lengd og
kostaði um $300. Eigendur hennar eru
þpir Eyvindur Jónsson, Jóhannes Elí-
n: ou op i ræðnrnir Olafur og Jóhann
G < .• tókust þennan kostn-
hö i .ts.ig Uioð tilstyrk þeirra kaup-
mannanna Sigurðsson-bræðra aðHnaus
um, sem lánuðu alt efni er þurfti að fá
til bryggjunnar. Auk {>ess er bryggju-
gerð þessi gaf talsverða atvinnu á harð-
asta tíma ársins, er árangur hennar nú
þegar séður, þar sem stórir gufubátar
hafa lagst að henni í sumar og keypt
mest allan “cord”-viðinn, sem þar var
til, en það voru um 200 “cords”. Ná-
grannarnir geta nú óhræddir höggið
eldivið og flutt að bryggjunni upp á
það, að hann selzt, og bryggjan liefir
þegar sýnt að hún þolir ísþungann, er
á hana leggst á vorin. “Þetta eru fram-
farir, sem vert er á að minnast”. segír
Af hinu síðasta neyðarópi vesal
mennisins Gunnst. Eyjóffssonar, sem
birtist í 30. nr. Lögb. þ. á, virðist svo
sem hann líði óttalegar Kvalir, en naum
ast verður annað séð, en að það séu út
vortis kvalir, enda þegar alls er gætt
mjðg eðlilegt, þar sem hann, jafn út
lima langur maður sem hann er, sprikl
ar nú í gapastokknum bundinn á báð
um endum. Svo fer öllum þeim sem
ekki kunna að beita vopnum þegar á
völlinn kemur ; þeirra óp verður neyð
aróp. I stað þess ganga þeir sigri hrós
andi. sem befta vopnunum vel og iieið
arlega. En svo má nú lesa það á milli
línanna i þessu síðasta ópi Gunnst. að
það eigi að vera nokkurskonar þakkar-
ávarp til Sigtr. fyriralla gestrisnina, og
finst Gunnst. víst mikill munur á því
að gista að Lögb. með heilt kúgildi af
ærumeiðandi skammagreinum, eða
greiðasöluhúsi, þar sem hann fær ekki
annað en “hálf-hráan rúsínu-púdding
og nokkra “secondhand” jómfrúkossa!
Við þetta síðasta neyðaróp Gunnst,
er lítið að gera, og varla ómaksins vert
að athuga það. En það er bara þetta
sem mér er óskiljanlegt, að til sé nokk-
ur bóndi við Islendingafljót svo andlega
skyldur Gunnst., að hann hafi gefið
Gunnst. fullmagt til þess að birta á
prenti, að éghafi stolið af honum $12,
og er ég hjartanlega sannfærður um
það, að þessi skjólstæðingur Gunnst.
mundi ekki vilja standa við það fyrir
rétti, en af því að Gunnst. getur þess
sambandi við þennan stuld að ég hafi
átt að borga þessa $12 fyrir mág minn í
Utah. þá læt ég þess hér getið. að mág-
ur minn skyldi ekki eftir hjá mér nrina
peninga til að borga skuldir sínar með.
Hann að vísu bað mig að innkalla
skuldir fyrir sighjá nokkum mönnum í
Nýja Islandi og víðar, en það liefir eng
inn borgað mér svo mikið sem einn doll
ar af þeim skuldum, eins og þeir allir
sem mági mínum skulduðu, geta bezt
borið vitni um. Gunnst. segist liafa
bréf (rétt eitt enn) frá mági mínum í
Utah til mín ; það bréf hefi ég aldrei
séð, og hefir Gunnst. þá orðið liandhafi
að því bréfi, eins og sagt er að hann hafi
orðið að svo mörgum fleiri bréfum um
æfina. Jæja, það reiknast honum til
góða !
Um timbur-“contraktina” er það
að segja, að það verk var aldrei full-
gert og þar af leiðandi var mór aldrei
borgað nema nokkuð af þeim peningum
sem til var ætlast í fyrstu, en ég hefi
borgað meiri peninga fyrir það verk, en
ég tók á móti. En flest verður nú vesal
rnennin Gunnst. til að tína og ákafiega
gerast nú pokalegar getsakir hans og
aðdróttanir, og virðast vopn hans vera
farin að digna og gerast sljó.
Hann getur þess í sínu síðasta
neyðarópi í Lögb., aðhonum komi pkki
til hugar að sanna neitt af því sem
hann hefir sagt um mig, og það sem
meira er. að hann vilji ekki að ég
sanni neitt heldur af því sem ég liefi
gefið í skyn um hann. Það vissi ég
líka fyrir lörigu að hann mundi ekki
langa til þess, en hvílíka dæmalausa
vesalmennsku sýnir það ekki, að sjóða
saman langar blaðagreinar af tómum
ærumeiðandi ósannindum og skömm
um og beita mótstöðumann sinn öllum
vopnuin svívirðingarinnar, en geta svo
ekki sannað ngitt, heldur verða að éta
As many good things are likely
to. But you are safe in running
the risk if you keep a bottle of
Perry Davis*
PAIN
KILLER
at hand. It’s a nevcr-failing
antidote for pains of all sorts.
Sold by all Druggists.
^Qgg^OpeteaspoopfuMn ahalf nlafigof waterormllk fwarm If convealenU
vrynprl
<?IVE Yi
o. fl. værisvo almennt á Gimli, að slikt
væri óþolandi”. Hvort Mr. G. Th. líð-
ur Gunnst. þessi ummæli bótalaust, því
ræður hann auðvitað sjálfur. Það mál
kemur mér alls ekkert við framar, en
mikið hlýtur það að vera átakanlegt
fyrir Lögberg að hafa orðíð til þess að
flytja lesendum sínum annan eins ó-
sanninda óhróður um G. Th. og þetta
og það frá öðrum eins andlegum aum-
ingja og Gunnst., að líkindum einungis
fyrir þá óvissu von, að Gunnst. mundi
hanga “Liberal”-megin framyfir næstu
kosningar, þó öllum ætti að vera alveg
sama um hvormeginn hryggjar hanri
liggur.
Af því að Gunnst. er að leitast við
að telja sjálfan sig með heiðvirðum
mönnum, þá vil ég geta þess, að það
varð töluvert umtal hér úm hið ógæfu-
sama bréf, sem hefir, eftir sögu Gunn-
steins, að innihalða um “bréfaþjófnað-
inn” á Gimli, og er víst óhætt að segja
að allir sem á það mintust gáfu hik-
laust í skyn, að ef Gunnst. hefði ekki
bréfið, þá mundihann búa til bréf sjálf-
ur, til þess að koma með og sýna, og
sýnir það betur en nokkuðannað hversu
heiðvirður liann er almennt álitinn, en
ef Gunnst. er nokkur hugfróun í því að
kalla sjálfan sig haíðvirðann, þá er hon
um það vel komið fyrir mér.
Ekki hefi ég heyrt þess getið, að
hlutabréf Lögb. hafihækkað í verði síð-
an Gunnst. tór að rita skammirnar í
það, né að kaupendalisti þess hafi
lengst. Eg vil ráleggja Gunnst., að
næst þegar hann fer að skrifa um póli-
tik, að skrifa minna af lygum og per-
sónulegum skömmum en að undanförnu
en halda sér betur víð málefnið. En
fremur skal ég hér taka það fram, að
ég ætla mér ekki að svara honum einu
orði framar út af þessum deilum. Það
er svo langt frá að ég vilji sverta sjálf-
an mig á því að rita um prívatlíf hans
eða persónulegheit, en á hans opinberu
stöðu mun ég hafa gætur, og eins ef
hann færi á liundasund aftur í pólitík-
inni, þá mun ég taka í hann, ef mér
þykir þörf.
Að endingu lýsi ég því yfir, að ég
er reiðubúinn að sanna alt sem ég hefi
sagt um Gunnstein hvenær sem hann
krefst þess fyrir rótti. Þar af getur al-
menningur dæmt um hvor okkar hefir
betri málstað. — Ég minntist á það í
síðustu grein minni, að ég mundi neydd
ur til að lýsa Gunnst. ósannindamann
í fylsta skilningi að því sem hann hefir
sagt um mig, ef hann ekki sannaði
neitt, en til þess sé ég ekki neina á-
stæðu, af því Gunnst. hefir sjálfur svo
rækilega auglýst hver maður hann í
raun og veru er. En ég hefi aldreí haft
tilhneigingu til að berja liggjandi
mann.
K. L.
J3ACKACHE
feel§ §ora ache§
wihfi inugcular ftmg.aqd
ju§t puT on H\al'
. Baaighec of Backache§
^ MCntRol PlASiPi
J* McLaciilan. Point au Chene, writes: Noth-
ing better for Lame Haok and Luinbago than the
D. & L. Menthol Plaster.
A. E. MacLean writes from Windsor: “The D.
& L. .Menthol Plaster is curiȒ? Sore Racks and
Rheumatism at afirreat rate in this vicinity.
25c. each in air-tight tin box.
Mr. Frank, sem er 25 ára að aldri
er rússneskur að ætt, mikill gáfumaður
og talar nokkur tungumál viðstöðulaust
og virðist nú vera alheilbrigður., “Eg
varð veikur á undarlega hátt, sagði Mr.
Frank. “Þangað til fyrir þremur ár
um hafði ég beztu heilsu. Eg var þá
í Glasgow á Skotlandi og var aðstoðar
maður á veitingahúsi. Eg fór einu-
sinni að skemta mór á bát á ánni Clyde
og lenti í stormi sem hossaði mér ó
þægilega um tíma. Ég hef hlotið að
skaðast inn vortis þó ég findi ekkert til
þessþá. A leiðinni heim varð óg svo
yfirkominn að það varð að flytja mig í
vagni því litlu eftir að ég kom á land
varð ég svo yfirkominn í fótunum að ég
gat ékki staðið, Kg lá nokkra daga, í
ruminu ósjálfbjarga, og þegar ég fór
að skána gáði ég að því að þvagið hafði
ovanalega rauðan lit. Ég sendi eftir
lækni sem gaf mér forskrift sem þó ekki
kom mér að neinu gagni. Þar næst fór
Dr. Williams Pink Pills í blaðinu Mont-
real Herald. Ég stanzaði fyrir framan
lyfjabuðina og fór að hugsa um þetta,
°g aö loknu fékk ég mér eina öskju. Eg
var búinn að reyna svo mörg meðöl að
varla verður tölu á komið og ég sagði
við sjálfan mig þó þær lækni mig ekki
þá geta þær þó ekki skemt mig. Þegar
ég var búinn úr 1. öskjunni varégorðinn
töluvert hressari þrátt fyrir það þó
þvagið breyttist ekkert. Eg varð nú
samt vonbetri og fékk mér þrjár öskjur
til og setti mér fyrir að reyna pillurnar
til þrauta. Ég hólt áfram með þær, og
tók. tvær pillur moð hverri máltíð, og
þegar ég var búinn úr þessum þremur
öskjum var þvagið orðið eins og það
átti að sér. Það létti yfir mér og ég
fókk mér þrjár öskjur í viðbót og brúk-
aði upp úr þeirn. Ég er alheill nú og
enn hefir ekkert borið á að sjúkdómur-
inn taki sig upp aftur og eins og þér
sjáið sjálfur þá er útht mitt gott. Að
ég skuli hafa læknað mig með þriggja
doliarsvirði af Dr. Williams Pink Pills
eftir að vera búihn að reyna marga
lækna og meðöl, er nærri ótrúlegt, og
mér þykir fyrir að ég skyldi ekki þekkja
þetta ágæta meðal fyrri. Eg hefði fljót-
lega gefið hverjurn sem hefði læknað
mig 2 til 3 hundruð dollara.”
Að endingu sagði Mr. Frank : “Ég
er viljugur að tala við hvern sem vill fá
að vita fyrir vist að þessi frásaga sé
rétt höfð eftir, og ég álít það skyldu
mína gagnvart mannfélaginu og gagn-
vart þeim sem búa til þeUa óviðjafnan-
lega meðal. Ég er á þeirri skoðun að
Pink Pills sé hið bezta blóðhreinsandi
meðal sem til er, og ég held að allir
ættu að reyna þær”.
Lenti í ofviðri á Clydefljótinu.
Illa kominn.
MONTREAL MAÐUR SEGIR FRÁ
MARKVERÐUM ATBURÐI.
Hann hafði reynt marga lækna og hafði
verið skorinn upp en að árang
urslausu. Dr. Williams Pink
Pills læknuðu þegar engin önn
ur meðöl dugðu.
Tekið eftir Montreal Herald.
Það eru til margar merkilegar- sög
ur um það hverníg menn hafa læknað
sig með Dr. Williams Pink Pills for
Pale People, en sagan sem hér fer á eft-
ir þó sérlega eftirtektaverð vegna þess
hve sjúkdómurinn var sórstakur í sinni
röð, og vegna þess að maðurinn er svo
vel þekktur í Montreal Mr. Charles
Frank umsjónarmarmaður Bell Tele-
alt ofan í sig jafnóðum og skammirnar phone félagsins, á Aqueduct St. og sem
koma á prent. Þannig leggur almenn- býr að 54 Argyle Ave. sagði fregnrita
ingur það út, og það eru sannarlega sár blaðsins Montreal Herald eftirfylgjandi
fá dæmi til þess, að nokkur maður hafi
orðið sér eins átakanlega til skammar
fyrir ritverk sín eins og Gunnst. hefir
orðið nú að undanförnu. Hann hefir
bara verið aö sýna almenningi hvaða
einstakt varmenni hann er, og sem bet-
ur fer hafa engir Vestur-íslendingar orð
sér eins átakanlega til minnkunar
sögu um það hvernig liann hefði lækn-
að sig með Dr. Williams Pink Pills.
fyrir rithátt sinn eins og Gunnst. Öll
hans vopn hafa illa bitið og snúið hon-
um sjálfum í fang; þaðer einungis fyr-
ir tilstilli góðra marina að ég ekki hefi
enn höfðað meiðyrðamál á móti honum
og svo af hlífð við ættmenn hans; það
eru fullar Iíkur til, að ef ég á annað
borð færi í það, mundi hann komast í
þá tign að verðadálítill “tugthús kandi-
dat'” um tíma
Þess ber að gæta, að þar eð Gunn-
steinn ekki getur sýnt bréfið, sem
hann sagði að ég hefði skrifað sér, þá
eru það hans eigin ummæli, sem standa
24. nr. Lögb. þ. á. um Mr. G. Thor-
steinsson póstafgreiðslumann á Gimli :
’aðvanskil á bréfum, bréfaþjófnaður
You (aní Gofo Sleep
|N Church
IF you’ve GOT •
A BAD COUGH.
A quick
PleASAnf
Cure
for AH
obsfi mxfe
(ough.Cold
HoAt'seness
of
Bi^ Boífle 25*
ég til Sir George McLeod M. D. sem
einnig gaf mér fqrskrift og ráðlagði mér
að fara a spítalann. Eg hafði á móti
því, og ráðlagði liann mér þá að ferðast
og breyta um verustöð, um leið og hann
sagði mér að þvagfærin -væru biluð.
F.g fylgdi ráðum hans í að breyta um
bústað, og fór ég þá til Montreal. Ég
starfaði ekkert í heilt ár því ég ætlaði
að lækna mig fyllilega fyrst. Allan
þennan tfma har á blóðdrefjum f þvag-
inu þrátt fyrir það þó að ég hefði enga
tilkenningu, en þessi stöðugu sjúkdóms-
einkenni gerðu mig órólegan. Að lok-
um for eg á spitalann, og staðnæmdist
þar um tíma, eftir ráðleggingu yfirlækn-
isins. Þegar ég var búinn að vera þar
í fjórar vikur, án þess að fá nokkurn
bata héldu læknarnir fund með sér, og
ályktuðu að skera inig upp, f þetta
skifti lét ég tilleiðast.þegar uppskurður-
inn var um garð gengin fann ég engan
mun á mér; ég var alveg eiris og ég
hafði verið áður, upp frá þessu var ég
altaf að reyna nýja lækna og ný meðöl
sem þó ekkert gagn gerðu mér. Ég
var mjög illa settur því læknarnir sem
höfðu stundað mig væru ekki vissir um
hvað gengi að mér. Ég fór á spítal-
ann einusinni enn, og læknarnir sögð-
ust ætla að gera aðra uppskurðartilraun
en ég kærði mig ekki um það því ég
hafði enga vissu fyrir að það tækist bet-
ur en í fyrra skiftið. Sumir læknarnir
Iiéldu að sjúkdómur minn væri blöðru-
tæring, og aðrir, að það væri Brights-
sjúkdómur; en ekkert meðal fékkst sem
gat stanzað þennan sifelda blóðgang í
þvaginu. Loks fór ég að vinna fyrir
Bell Telephone-félagið, fyrir eitthvað
tveimur árum síðan, og vann ég mig
þar áfram þangað til ég náði því stigi
sem ég er nú á. En ég var alt af í
háska staddur og ég fann að mér fór alt
af aftur: ég var daufur, framtakslaus
og ónýtur til gangs. Ég var fölur og
illa útlítandi, ejálfsagt af blóðmissir.
Gagnstætt því sem ég hafði verið varð
ég nú þunglyndur og einrænn, og slepti
alveg voninni uin bata. Það var á laug-
ardag fyrir nokkrum mánuðum, að ég
var á gangi um Bleury Str. og kom að
lyfjabúð Jolin T. Lyons. Ég minntist
þess þá að eg hafði séð auglýsingu um
Stórbreyting á
munntóbaki.
TUCKETT'S
T & B
Mahog-any.
er hið nýjasta og bezta.
Gáið að því að V. & B. tiimicrli
sé á plötunni. 1
Tilbúið af
The Geo. E. Tuckett & Son Co., Ltd.
HAMILTON, ONT.
Fruit Store.
Munið eftir aldiuabúðinni
405 ROSS AVE.
Þar fáið þið nú, eins og áður,
ALLSKONAR ALDINI,
KALDA DRYKKI,
ÍSRJÓMA,
KAFFI,
SÚKKULAÐI,
VINDLA,
TÓBAK,
SKÓL ABÆKUR,
RITFÆRI,
LEIKFFÖNG
og ymislegt fleira. Vörur vandaðar og
með vægu verði.
John Hall.
BRISTÖL?S
Sarsaparilla
ÍSLENZKR LÆKNIR
DR. M. IÍALIDOKSSON,
Park River — N. Dak.
Kennara
vantar við Baldurskóla frá 1. Nóv. þ.
á. til 31, Marz 1896. Umsækjendur geti
þess hvort þeir hafa staðizt kennara-
próf, eða hafi tímabils-leyfi, og tiltaki
mánaðar-laun. Tilboðum veitt mót-
taka af undirskrifuðum til 3. Okt. næst-
komandi.
Hnausa, Man., 14. Ágúst 1895.
O. Guðji. Akraness
Sec.-Treas.
Cures Rheumatism, Gout,
Sciatica, Neuralgia, Scrofula,
Sores, and all Eruptions.
BRISTOL’S
Sarsaparilla
Cures Liver, Stomach and
Kidney Troubles, and Cleansés
the Blood of all Impurities.
BRISTOL’S
Sarsaparilla
Cures Old Chronic Cases where
all other remedies fa.il.
Be sure and ask your Dnjooirt for
BRISTOJVS
Sarsaparilla
Ljósmyndarinn
John McGarthy
mælist til að þér' gangið ekki framhjá
sér. Hjá honum fást myndir í fuliri
líkamsstærð; myndir af húsum teknar
þegar um er beðið gamiar myndir end-
urnýjaðar og stækkaðar eftir vild.
Alt verk vel leyst af hendi.
Hliltou N. Dak.
Bjór
og
Porter
um hitatímann:
BASS & COY’S HVÍTÖL
GUINESS STOUi'
SCHLITZ ÖL
PABST ÖL
DAVIFS TORONTO ÖL
LABATT LONDON OL
DREWRY’S ÖL
PORTER & BUCKBJÓR Etc. Etc .
Fljót afgrciðsla hjá
H. L. CHABOT
Gegnt City Hall--513 Main Str.
Telephone 241.