Heimskringla - 29.11.1895, Blaðsíða 2

2
HEIMSKRINGLA 29. NÓVEMBER 1895.
Heimskringla
PUBLISHBD BY
The Heimskriogla Prtg. & Publ. Co.
•• ••
Verð blaðsins í Canda og Bandar.:
$2 um árið [fyrirfram borgað]
Sent til íslands [fyrirfram borgað
af kaupendum bl. bér] $ 1.
••••
Uppsögn ógild að lögum nema
kaupandi sé skuldlaus við blaðið.
••••
Peningar sendist í P. O. Money
Order, Registered Letter eða Ex-
press Money Order. Bankaávis-
anir á aðra banka en i Winnipeg
að eins teknar með aSöllum.
• • ••
EGGERTJOHANNSSON
EDITOR.
EINAR OLAFSSON
BUSINESS MANAGER.
• • ••
Office :
Corner Ross Ave & Nena Str.
P «. Uox 305.
Kosningarnar.
Það eru allar likur til, að þaer verði
sóttar með kappi í þetta skifti, þar sem
tveir aðkvæðamenn sækja um hið tign-
aða sæti ma.vorsins, og þar sem kröfur
nm breytingar á stjórnarfyrirkomulag-
inu eru almennari nú en nokkurntíma
áður. íslenzku atkvæðin í bænum eru
mörg, enda eru sækjundirnir búnir að
sýna, að þeir muna eftir íslenzku at-
kvæðunum, Sumir þeirra ganga á það
lagið, að kunngera mönnum, að þeir
til þessa hafi haft fylgi íslendinga og
og láta svo íljósi þá von, að þeir hafi
það óskert enn. Ef til vill glæpast sum-
ir þá á að lofa fylgi sínu þannig, án
þess nákvæmlega að athuga málefnið,
sem þessi eða hinn fylgir. En það má
ekki. Málefnið verður að sitja fyrir
manninum eða persónulegri velvild.
Það ætti að vera áhugamál íslendinga
ekki siður en annara, að bænum só vel
stjórnað og ráðvandlega farið með allar
eignir bæjarins. Fjöldi íslendinga í
bænum ætti að vera trygging fyrir
þeim áhuga—sívaxandi áhuga.
Umbætur eru öllum kærar—í orði
kveðnu að minsta kosti, en svo er ekki
sagt að allar uppástungur um brey ting-
ar séu umbætur. Það er nokkurnveg-
inn auðséð, að það eru ekki umbætur
að fá einum manni öll yfirráð í hendur,
eins og “umbótanefndin” hér í bænum
vill fákomið á. Sú nefnd varð til í þeim
tilgangi að sjá ráð til að meðhöndla fé
bæjarins ráðvandlega, og fá gjöldin
rýrð, ef unt væri. Og eitt aðal-um-
bótaatriðið hennar er svo það, að skip-
aður sé einveldisherra með $5000 laun-
um til að ráða örlögum bæjarins. I
stað þess að skýra frá ráðum til að rýra
gjöldin. skýrir hún frá ráðum til að
aukaþau um $5000 á ári, Eins og nú
er þykir Engineer bæjarins viðunanlega
mikill einvaldur, og þó er hann verk-
færi bæjarráðsins. Þessum nýja ein-
valdi, sem upp á er stungið, virðistaftur
á móti ætluð þeim mun meiri völdin,
að bæjarráðið í raun og veru verði
verkfæri hans. Þessar umbætur eru
þess vegna á sama grundvelli bygðar
og skattjöfnunar umbæturnar um ár-
Ið. er verkuðu það, að sérstakur skatt-
ur, miðaður við rúmmál allra búða og
verkstæða, var lagður á smásala alla,
en stórkaupmenn allir voru undanþegn-
ir þeim skatti. Það eru sömu fingra-
förin á þessari uppástungu um einvalds
herrann, enda ekki óeðliiegt þegar at-
hugað er að höfundar hvorttveggja eru
tílheyrandi «»ma félfl<r«skapnum—stór-
kaup.n.oina .eiagu.’ii
,Sú tilla ;a aítur á móti er góð, enda
ekkert nýrnæli. aðfyrir bæjarstjórnmni
ráði fastákveðnir ráðherrar, með full-
kominni ábyrgð fyrir gerðum sínum.
Eins og nú er, er bæjarstjórniu svo
gott sem ábyrgðarlaus. Það er helzt
ómögulegt fyrir nokkurn mann að
sýna hvar ábyrgðin fyrir þessu eða
hinu hvílir. Það hrindir einn af sér á
annan og annar af sér á þann þriðja,
þangað til flækjan er orðin óviðráðan-
leg. Þessari tillögu fylgir auðvitað
kostnaður. Ráðgjafarnir geta ekki
unnið launalaust, en svo ættu þeir þá
líka í sameiningu að geta unnið öll þau
verk, sem einvaldsheiranuin eru ætluð.
Formaður fjármálanefndarinnar ætti
að vera einfær um öll fjármál bæjarins
og sama er um formann verkanefndar-
innar, að hann ætti að vera einfær ineð
hjálp Engineersins, að annast um öll
verk, ráðning verkamanna o. þvl. Yfir
þeim báðum væri svo að sjálfsögðu
mayorinn, sem aðal-umsjónarmaður.
Á þessum mönnum þremur hvíldi öll á-
byrgðin. Þessi tillaga, hvernig sem
hún er skoðuð, er góð, og ættu allir að
styðja að því að hún verði meira en til-
laga, undireins og allir ættu að stuðla
til þess, að feld verði tillagan um ein-
valdsherrann. Það er nóg af þeim eins
og er.
En svo er ekki nóg að einblína á
þessar fyrirhuguðu breytingar. Það þarf
að hafa gætur á gerðum þeirra, sem
hafa verið í bæjarráðinu og sem bjóða
sig fram á ný, hvortheldur sem alder-
men eða mayor. Einveldis-tímabil gas-
gerðar og raflýsinga félagsins annars er
að renna út, og þá ríður á að í bæjar-
stjórninni séu menn, sem hafa vit og
vilja til að hugsa um hag kjósendanna,
þegar kemur til tals að endurnýja samn
ingana. Menn þurfa að hafa það hug-
fast að sannað er, að það kostar ekki
meira en 60—65 cents að framleiða hver
þúsund fet af gasi, að meðtöldum kostn
aðinum v;ð að leiða það um bæinn.
Þetta verð á við bæi eystra, þar sem
kol eru ódýrari en hér. Hvað mikið
meira tilbúningurinn kostar hér, er ó-
sýnt, en undir engum kringumstæðum
ætti kostnaðurinn við framleiðslu þús-
und feta af gasi hér í bænum að vera
meira en 90 cents til $1. Þó hefir þeg-
ar komið fram uppástunga á bæjar-
stjórnarfundi um að endurnýja leyfi fé-
lagsins með þeim skilmálum, að það
framvegis selji gasið á $2,05 þúsund fet-
in—fái nýtt einkaleyfi til að selja gas
með meir en helmings ágóða !
Annað áríðandi málefni er það
um vatnsveitingar, — að leiða neyzlu-
vatn um bæinn. Einkaleyfi félagsins,
sem það hefir á hendi nú, er útrunnið
að 5 árum liðnum, enda félagið nú þeg-
ar farið að hugsa um endurnýjun leyf-
isins. Ef leitað er í gerðabókum bæj-
arráðsins má þar einnig finna meðmæl-
endur endurnýjunar, þrátt fyrir 'al-
menna óánægju með félagið og kröfur
um að bærinn kaupi eignirnar og standi
fyrir öUum vatnsveitingum. Vatn fé-
lagsins er illt og h'tið, en selt við meir
en helmingi hærra verði en þyrfti væri
því veitt i fleiri hús en gert er. Eftir
öH þessi ár á félagið ekki meir en 23
mílur af vatnsveitingapípum eftir stræt
unum, að undanteknum kvíslunum ut-
an af strætunum inn undir húsin, en
uppbygð stræti í bænum yfir 100 milur.
Félagið hagnýtir þannig minna en J
aHra strætanna, en af því það hefir
einkaleyfi er ékkert að óttast, Það er
sjálfrátt hvort það gerir nokkuð eða
ekkert, því svo er samuingurinn útbú-
inn. að jafnvel bærinn sjálfur má ekki
veita vatni í sin eigin ræsi, nema hann
kaupi það að félaginu. Eins og stend-
ur getur enginn nema fyrir tilviljun
notið bæjar þæginda, þó hann búi í
miðjum bænum og geti hann fyrir til-
viljun orðið þeirra aðnjótandi, þá því
að eins að hann borgi 2 eða 3 dollara
fyrir 1, með öðrum orðum. það sem
vatnsveitingaeinveldinu vel líkar að
setja upp.
Þetta tvennt J gas- og raflýsinga-
verksmiðjurnar og vatnsveitinga útbún-
aðinn ætti bærinn sjálfur að eiga. Með
því móti sparaði bærinn sér gjöid svo
skifti mörgum þúsundum dollars á ári,
og með því móti gæfist ibúum bæjarins
kostur á að njóta bæjar-þæginda fyrir
sanngjarnt verð. Ef vel væri ætti bær-
inn einnig að eiga alla strætasporveg-
ina, en um það atriði er ekki til neins að
tala í þetta skifti, af því einkaleyfl
brautarfélagsins er ný til komið. Þess
má hér að eins geta, að í ýmsum stór-
um bæjum á Englandi, þar sem stræta-
sporvegir. ljós og vatn er eign bæjarins,
þar gefa þessar eignir af sér meginhlut
þess fjár, er þarf til að framfleyta bæj-
’ .-r.j ri.iuni ■. in-ia pið sem viiju.i
þarf í bænu n. Við þvílíku er ekki aA
búazt hér, þar sem alt er óunnið, s sru
búið er að vinna í gömlum bæjuin, en
þaðer eflaust að stórmikið fé má spara
bæjarstjórninni á ári hverju og undir-
eins gera bæjarmönnum flestum mögu-
legt að njóta almennra bæjarþæginda,
ef bærinn sjálfur ætti Ijósgerðar- og
vatnsveitinga-áhöldin.
Að öllu sjálfráðu liggur það fyrir
næsta árs bæjarráði að úrskurða eitt-
hvað um ljósgerðina og ef til viU uin
vatnsveitingar. I [xstta skifti er þoss
vegna Hfsspursmál að góðir menn og
forsjálir séu kjörnir í bæjarstjórnina.
Þegar þeir menn biðja um atkvatði,
hvort heldur fyrir mayor eða aldermeri,
s jm úður hafa setið í bæjarstjórninui,
þurfa menn, áður en þeirlofa atkvæð-
inu, að kyDua sér framkomu sækjand-
ans í þessum tveimur málum á undan-
förnum tíma, en ekki láta ginnast af
fagurgala þeirra nú. Þeir menn eru nú
þegar dregnir fram á völlin, sem áður
hafa verið vinveittir ljósa- og vatns-
veitinga einveldi, en gala nú allra hana
hæst um umbætur. Þeir eru viðsjálir,
í þetta skifti þurfa menn einnig að
gefa skólakosningunum gaum. Það
mál sem skólastjórnin hefir á prjónun-
um, að losa einstaklinginn við skóla-
bókakaup, veldur ef til vill, og líklega
sjálfsagt, all-miklu kappi og flokka-
drætti. Efnamennirnir líklega óttast
að komist sú breyting á og verði bóka-
verðinu jafnað niður á alla gjaldendur
eins og sköttum er jafnað niður, þá
verði þeir að borga meira en sinn skerf
Það bólar enda ótvíræðilega á þeirri
skoðun nú þegar innan skólastjórnar-
innar sjálfrar, þar sem einn nefndar-
maðurinn, James Porter, stakk upp á
að fátækbngarnir hættu að brúka tóbak
ef þeir ættu örðugt með að kaupa skóla-
bækur handa börnum sínum ! O’Dono-
hue, sem í fyrra komst í nefndina fyrir
fylgi verkalýðsins, er hann kvaðst vera
svo vinveittur, tók lítið betur í þetta
mál, en var þeim mun vitrari en Porter,
að hann kvaðst óttast sjúkdóma, sem
kynnu að hyljast í skólabókum, sem
gengu frá einu barni til annars. Þetta
er vottur þess að mótspyrna er vís, ef
til kemur og er þá áríðandi að þeir sem
eru hlyntir því, að skálastjórnin annist
um bókakaupin, séu viðbúnir að mæta
þeirri væntanlegu mótspyrnu og verða
yfirsterkari.
Ástæðurnar sem hin sérstaka nefnd
skólastjórnarinnar — nefndin sem skip-
uð var til að athuga þetta mál/— færði
fram til stuðnings fyrirhugaðri breyt-
ingu, voru á þessa leið :
1. — Að það standi aldrei á bókunum,
ef skólastjórnin standi fyrir kaupunum,
en eins og nú er, standi sífelt á þeim, en
það tefji mjög tíma nemendauna ;
2. — Að það sé peningasparnaður.
Þegar mikið sé keypt af bókunum í
einu kosti þær miklu minna en ella, og
auk þess, af því bækurnar þá eru eign
skólanna, gangi þær altaf frá einu barni
til annars, þar sem þær annað tveggja
verða ónýtar eða er kastað, eftir fárra
mánaða brúkun, þegar eínstaklingurinn
kaupir þær. Af því bækurnar séu eign
skólanna. séu þær í ábyrgð kennaranna
er þá láta sér ant um að vel sé farið
með þær.
3. — Að skattur hvers eins aukist
ekki svo að þess gæti. en létti þó að
mun gjöld fátæklinga, sem oft eigi í
striði með að útvega öllum börnum sín-
um bækurnar. Af því leiddi þá, að
skólarnir yrðu miklu betur sóttir, ef
skólastjórnin keypti bækurnar.
4. — Að í Winnipeg sé kostnaðurinn
í ár, að meðtöldu nákvæmlega áætluðu
verði þeirra bóka, sem enn er eftir að
kaupa, $1.10 fyrir hvert barn að meðal-
tali.
Meðal-kostnaðurinn fyrir hvern nem-
anda er þannig áætlaður :
í 1. bekk..................... 28
2. “ ......................... 35
“3. “ ........... ........ 84
“ 4. “ $1.33
5. “ $1.63
“ 6. “ $2.32
“ 7. “ ..............,..... $3.01
“ 8. “ $4.13
5. — Að í bæjum þar sem skólastjórn-
in kaupir bækurnar, sé meðal-kostnað-
urinn miklu minni, og er sýnishorn af
þeim mismunandi kostnaði sem fylgir :
í Philadelphia..........80 cts. til $1.00
I New Ark, N. J.....................45
í Hartford, Conn....................75
í Springfield, Mass............. .88
í Boston (ár 1885)...............$1.23
“ “ (ár 1886).....................90
“ “ (ár 1886 — nýrri skýrsla
ekki til)...............70
í Toronto, (ár 1894)................35
Af þessari skýrsla nefndarinnar er
auðsætt »ð mikið má rýra kostnaðinn.
et skóLstjóriiii kaopiv bu ki.i t ár 'i’ak
inaður Toionto til sanftnburðai og T u -
onto-skólar mr standa ekki á baki nokkr-
mn alþýðuskólum í allri Ameríku, sér
rnaður af skýrslunni aö munurinn or
mikiU. Bér kaupir einstaklingurinn
bækumar hæzta verði, eina og eina í
senn, og er þá moðal kostnaðurinn fyrir
árið $1.10. Þar kaupir skólastjóruin
allar bækut nar í einu að útgefendunum
sjálfuta og af því lc-iðír að nieðnl kostn-
iiðurinn er aðe ns 35 cents fyrir hvert
barn. Við svo miklum mun á kostnaði
verður ekkí húizt þó skólrstjórnin
keypti þær, af þvi brokurnar fii star eru
prentaðar í Toroi.to, en engm hér, að
uridanteknuM máskobó tur uni tveimur,
som höndla um gr.-saf •æð: jarðyrkju.
Enþaðerfyr viðananlog ii;ðú.færsla,
en hún nemur t.veim þriðj ■ blu i i alls
verðsms.
HardvarA!
-----
Allskonar harðvara fyrir alla.
Stærsta og bezta upplag af harðvöru og olíu í Cavalier, selt við
mjög vægu verði.
Vér höfum vörur sem allir þarfnast, og yfir höfuð allar þær vörur,
sem mönnum getur dottið í hug að spyrja um, og sem tilheyra
harðvöruverzlun, ásamt steinolíu, Etc. Heimsækið oss og skoðið
vörurnar. Landi yðar, Mr. Chr. Indriðason, vinnur í búðinni.
Gangið ekki framhjá. Gáið að yðar eigin hag.
John E. Truemner,
Cavalier, North Dakota.
Það má af líkum ráða að íslending-
ingar flestir, ef ekki allir, séu þessari
breytingu hlyntir. Sé svo, þurfa þeir
þá líka í þetta skifti að athuga með
gaumgæfni alla þá menn, sem bjóðast
til að sitja í skólastjórninni á næstk.
ári, og greiða þeim einum atkvæði, sem
nokkurnveginn er víst aðframfylgi vilja
og þörfum fjöldans. J
Nýjar bækur.
Arbók hins íslemka fornleifafélags
1895. Ileykj *ÍÆ, Isafoldar prentsmiðju.
í þessari bók er lýsing á sögustöð-
um í vesturhluta Húnavatnssýslu, er
höfundurinn, hra. Brynjúltur Jónsson,
rannsakaði sumarið 1894. Fylgja upp-
drættir nokkrir af rústum eða tófturn
á þeim sögustöðum erhann rannsakaði.
Tvær aðrar ritgerðir í bókinni eru eftir
hra. Br. J.: “Flosatraðir” og þingfar-
•arvegur Þjórsdæla” og “Bær Þórodds
goða”. Er hin síðartalda ritgerð lang-
merkastagreinin eftir Br. J. í þessari
árbók. í bókinni er og fróðleg’ritgerð
um “Forn leiði fyrir ofan Búland í
Skaptafellssýslu, þar sem þeir Kári
börðust við brennumennina”, eftir
Pdlma Pálsson. Er þar sagt frá 4
leiðum nýfundnum, og leidd rök að því,
að þar sé að ræða um leifar manna
þeirra er féUu fyrir Kára Sölmundar-
syni og Birni (að baki Kára !) sumarið
1013 í fyrirsátinni fyrir Grana Gunnars
syni og þeim 8 mönnum sem með hon-
um voru. í bókinni eru og fjórar vel
gerðar myndir af gripum í forngripa-
safninu: “Skrúðgöngu-merki”. “Á-
breiða”, “Líkneski” (af Maríu mey með
sveininn Jesúm, og af Elisabet), ‘Tveir
hanskar”, og fylgja skýringargreinar
eftir Pálma Pálsson. — Að síðustft er
skýrt frá aðalfundi félagsins (12. Okt.
síðastl.), reikningar þess sýndir og nöfn
félagsmanna talin.
EftHvill kemur einhverjum “fé-
lagsmönnum” hér í landi einkennilega
fyrir, að þeir fá ekki árbók félagsins í
þetta skifti. Hvernig á því stendur sjá
þeir af fylgjandi setningum í fundar-
skýrslunni: “Enn fremur var sam-
þykkt. að nema úr félagstölu nokkra
menn, sem eigi hafa gjört félaginu nein
skil í langan tima ; flestir þeirra aru í
útlöndum (Ameríku) og ókunnugt um
verustað þeirra”. Sökin er hjá þeim
sjálfum, sem vilja fá bækur félagsins,
en fá þær ekki nú. En bregði þeir nú
við og borgi skuld sína, geta þeir sjálf-
sagt íengið nöfn sín innrituð í félagið
á ný. Drengilega væri það gert, enda
ekkert meira en siðferðisleg skylda, ef
aUir menn hér í landi, sem skulda félag
inu, vildu nú í árgæzkunni senda
því upphæðina, sem þeir skulda, og
segja sig svo hreinlega úr því, ef þeir
ekki hafa ánægju af að tilheyra því og
lesa rit þess lengur. Það er ekkert
réttlæti við útgefendur blaða eða hóka,
að látast vera fyrirtækinu blyntur, en
hagnýta sér svo bústað sinn í landi, þar
sem áskriftargjaldið verður ekki heimt-
að með lögum, til þees að borga ekki
árgjald sitt fyrr en seint og síðarmeir
eða alls ekki. Því síður er það þá
drengilegt, að breyta þannig, En svo
er nú líklega sannast að vanskil þessi
öll séu sprottin af hugsunarleysi, en þá
er líka að sýna það nú og senda það sem
menn skulda. Peningana má senda (í
póstávisun bezt) séra í>órhalli Bjarnar-
syni í Reykjavík.
því nú að sögumaðurinn frétti ekkert
um þessi aUsherjar samtök fyrri en hann
göngumóður og þreyttur kom til þessa
ákveðna bæjar, þá hlaut hann að hafa
gengið austan eða vestan yfir haf! og
fengið svo fréttir þessar í hafnstaðnum
sem hann bar að. Það er lika lítið ólík-
legra að hann hafi gengið yfir hafið eða
frá einhverri jarðstjörnu, heldur en
sumt annað í sögunni, það t. d., að
þessi ónáttúrlegu og ómögulegu samtök
kvenna hafi gerst á 19. öldinni. Á sama
stigi er margt fleira í þessari sögu, þar
sem lýst er búskap karlmannanna konu-
lausra. Alt slíkt er hlægilega vitlaus
samsetningur, eða “sorglega” vitlaus,
alt eftir því hvernig á það er litið. Það
er ekki auðgert að sjá hvert sagan á að
vera háð frá upphafi til enda, eða hún
á að vera gerð í góðri meiningu — í þvi
skyni að styrkja málstað kvenna í rétt-
arkröfum sínum. Hvortheldur sem er,
þá hefir höfundinum stórlega misheppn-
ast.
Skaðleg getur sagan ekki heitið.
Þó hún máske kunni að hneyksla suma,
sannar það ekkert—þar þarf svo lítíð
til. Hinsvegar er ekki hægt að segja
hana neitt sérlega hoHa andansfæðu og
undir öllum kringumstæðum er hún ó-
þörf, hvort heldur er á frummálinu eða
í þýðingum. Það eru til miklu betri
sögur en þessi í hérlendri eða enskri
"literature”. Því ekki að leita þær
uppi og þýða þær fremur en ófimlega
framsettar ráðgátur eins og þessi saga
er? Þær seldust ekkert síður en ruslið,
ef þær væru til og þær ekkert þyngri
að þýða, að undanteknum einstökum
nafnfrægum höfundum* svo sem E.
Bulwer Lytton (Lytton lávarður) og Sir
Walter Scott. Það er ekki allra með-
færi að þýða þeirra sögur svo vel fari,
en það eru fleiri höfuuda um að relja.
sem rita góðar og uppbyggilegar sögur.
Frá löndum.
WEST SELKIRK, 18. NÓV. 1895.
Herra ritstj.
Það var glatt á hjalla meðal landa
hér í bæ á föstudagskvöldið 15. þ ru-
Kvennfélagið íslenzka hélt þá nefnilega
stóreflis samkomu á Lisgar Hall hér í
bænum. Samkoman var aðallega hald-
in til styrktar ísl. lút. kyrkjunni, sem
á að flytja um þessar muudir á sína
nýju lóð á horninu á Jemima Str. og
Clandehoye Ave. Verður kyrkjan þar
mun betur sett og eflaust betur sótt, en
hún var á sínum afkáralega stað.
Samkoman var fremur vel sótt aí
löndum og innlendum. Var þar skemt
með upplestri, ræðum o. fl., einnig Bm
Social, þar sem ungum mönnum gafzt
færi á að kaupa skrautbúna kassa af
ýmsri gerð og lögun fulla aí allskonar
sælgæti, er boðnir voru upp og slegnH
hæstbjóðanda fyfir 25 cents alt upp að
$3. En jafnvel þó kassar þessir v»rU
margir hverjir hreinustu snildarverk
og innihald þeirra gómsætt og girni'
legt til fróðleiks, þá mun þó ekki
minnst hafa vakað fyrir kaupendunun1
að komast í nánari kunningsskap við
kvenn-völunda þá er útbúið höfðu alla
þessa prýði, er bæði útlieimti hugvit og
handlægni, og sem samkvæmt gömluna
vana voru sjálfsanðar að fylgja hver
sinum smíðisgrip. En er öU þessi kassa
verzlun var um garð gengin, var tekið
til fótanna og dansað langt fram á nótt.
—Alls mun hafa komið inn á samkom'
unni um $30.
Þeir herrar, D. J. Laxdal, mála'
færslumaður frá Cavalier, N. Dakota,
og John Anderson ketsali frá Winni'
peg, eru hér þessa dagana að heimssekja
kunningjana.
Á laugardagskvöldið 16. þ. m. vorU^
hér í bænum gefin saman í hjónaband
af Rev. C. R. Littler Mr. Helgi Stur'
laugsson, Selkirk, og Miss Ingunn
María Jóhannesdóttir frá Gimli. Und-
irritaðar óskar hinum ungu hjónum til
lukku.
S. J. Scheving.
AUDLEGD
B0NDANS.
Samanstendur ekki eingöngu af breiðum
ekrum og hörðum peningum.
Verkfall Icrenna, eftir Qeorge N. Mill-
er. Gvnili, Man. Prentsmiðja Q. M.
Thompsons 1895. 108 bls. Kostar 25
cents.
Ef til vill hefði réttasta nafnið á
þessari skáldsögu verið : Fjórtán föstu-
hugvekjur útaf Malthusarkenningunni!
Það er margt í þessati litlu sögtt sem
neiid ■ i ,»<«'•' r.ðii.. u utíiiiiu só aunaö-
i.vcj tje viðvimiiig u , eða trigixm snill
ing'.if. Sag.in for Irura i ákveðuum bæ
i Ameríku. Maðurmn, sem segír haua,
keinur þangað fótganpandi, hvert held-
ur austan eða vestan yfir haf, eða frá
einhverri jarðstjörnunni, segir ekki.
Eu ef dæmt er af þvíhve ófróður hann
er um ástæðurnar í öllu landinu á und-
ariförnum 3 mánuðum, þá gat hann
ekki hafa átt heimili neinstaðar á bygðu
bóli í Ameríku, né gengið daglangt um
nokkurn hluta landsins, án þess að
fregna eitthvað um stórtíðindin, þau.að
kvermfólk alt, ungt og gamalt, gott og
ilt, væri komið í allsherjar “systrafélng”
og burt frá bústöðum karlmanna í því
skyni að kúga þá, sem þær og gerðu,
td að sambykkja hina "miklu skrá,”
uieð öðrum oiðum, aö létta af þeim um
ald u' og ti-fi okirtu því, að ala börn! Af
Heilsan er auðlegð.
Paines Celery Compound færir manni liana aftur,
ef hún jrlatast.
Breiðar ekrur og þrifleg hankahók
■ ru el:K• !*.■'i .*, t.i • : ■;
etu til bændui i h.i.uid,' .11 -u i.
oss sem eiga guægö ds •••: 1, d-
C'gft samt ekkt hinn s« u,i> i • >. • » 'G■
ágirnast—heilsuna. KarliQciii kft jiviht
og hraustur armleggui, etu bf-ztu gjáfit'
íorsjónarinnar, fyrir allj tnenn.
Það er sorglegur sannleiki. að karl-
ar og konur í sveitum úti, er auda að
sér hinu hreinasta lofti og teiga hiðtær.
asta uppsprettuvatn, — guðadi ykkinn
sjálfan—er engin sóttfræ fá tækifæri að
saurga — það er sorglegur sannleiki að
þetta fólk er háð sörnu sjúkdomuuuin,
er dynja í sífellu á íhúum borganna.
Hin háleitu lög náttúrunnar eru
hvervetna brotin á hverri stundu. Af
því leiðir, að sjálfsögðu að sjúkdóninrn-
ir sækja menn heím, sjúkdómar í öllutn
myndum. Vér sjáum hvervetna tauga-
slekju, gigt, fluggigt, nýtna og lifrar-
vciki, hjartveiki, meltingarleysi og alls
konar hiæð.lega blóösjúkdóma.
Þegar sjúkdómnrnir genga í garð og
stings. nienn og sajra nteð eituryddum
skeitum, þá letta bændurnir uppi lækn
isdóminn sama og moðborgarar þeit ra í
bæjunum V'ðurkenna örugga meinabót.
I’að er Paines Ceiery Comj'Ound. sem
hér orum að ra-.öa og baö er nú orðinn
hinn sannnefndi lieilsu og lifgjafi 1> «nd-
anrta. • FeriU þoss ei glöggur og gl si
legur hvervetna í hinum béttbvp-ðu
' - ...................... ■ • i'M ' - ’f
N' .i m n pi iöíi^ið aó
r líi 'ííí!-, ekJii hila .ið p, •yin^ ©,Jl'
tlórtko ebj tJeu-j b«ra til yara.
Pn ri >’s Celery Oompotind hofir bjar
aðlífifleiri manna, en öll önnur lyf ?
samnns. Það hefir bjargað margra u i
að læknum frágengnum ; fært mörguf
heilsu eftir margra ára tilraun við
konar önnur lyf. Mr. Samuel Hanþl.
góðkunnur bóndi að Manvers, Onta>'i‘
segir frá sinni reynslu á Paine’s Ce'el-
Compound sem fylgir :
“Eftir langvarandi heilsuleysi,
til
kynni ég fagnandi að Paine’s CeJefj
Compound bætti mér að fuUu. A.ð n?
á faítur með fullri heilsu inuan tvegP
vikna eftir langan lasleik og rúinl'Tj,
það er sannarlega yfirgengilegt og
ert aúnað meðal en Paine’s Celery CoP’
pound hefði getað afrekað sbkt.
Eftir að hai'a brúkað úrhálfrifiuSu
af I’aine’s Coleiv Compound, gat. j i
grafið póst-holur fyrir meiren lOOfutf*
langa girð.'ngu og hjálpað til að bypffi
hana. Aður en ég byrjaði ftð hrtt
Pame’s Celery Compound gat ég
sofið og hafði enga mat.irlyst. ei1'
nýt ég hvorttveggja. P.iine’s CeJ
Compound er gullgildi fyrir allft
j þjást. Það er heimsins bezta lyf•