Heimskringla - 05.03.1896, Síða 1

Heimskringla - 05.03.1896, Síða 1
X. ÁR. WINNIPEG, MAN., 5. MARX 189G. NR. 10. FRÉTTIR. DAGBÓK. PÖSTUDAG 28. FEBR. Þessa dagana sendir herstjóri Spán- verja á Cuba út þann bobskap, að up.p- reistarmönnum í tveimur fylkjum verði gefin upp sök, ef þeir biðja afsökunar innan 15 daga. Þeir sem gera það ekki verða í-éttlausir og eignir þeirra gorðar upptækar. Rússar eru í þann veginn að byrja é skipakvíagerð í Sebastopol og sv® Btórar, að þar megi smiða brynskip. Þykir það benda á að samningur sé miili þeirra og Tyrkja um greiðann gang um Hellu sund. Fregnir koina frá Armeníu, er segja að þar hafi 8000 menn verið myrtir nú nýlega. Dunravon lávarður var í gær gerður rækur úr New York Yacht-félaginu,— hafði verið heiðurs meðlimur þess. Þeg- ar á alt er litið eru þau úrslit engan veginn óeðlileg. Samuel Edison, faðir völundarins Thos. A. Edison, lézt í gær að heimili sínu í2íorfolk, Ohio, 91 árs gamall. LAUGARDAG 29. FEBR. I efrideild Bandaríkja var í gær samþykt með iU gegn 0 atkv. að viður- kenna uppreistina á Cuba semlögmæta- sókn gegn ofríki. Eftir tali manna í neðri deildinni að dæma, eru líkur til að samskonar tillaga verði samþykt þar, Samkvæmt tillögunni á Cleveland forseti að somja um frið og sjálfræði Cuba-manna við Spánverja. I erfðaskrú sinni gaf H. A, Massey iTerontoglJ milj. til gustuKa-stofnanna og kjrrkjufélaga. Lög hafa verið samþykt ú New Brunswick-þingi, er ákveðaað 2 konur skuliveiaí stjórn hvers einasta skóla héraðs í fylkind* . Ráðherra Bandaríkja í Tyrklandí kvartar yfir umræðum íblöðumí Banda- rikjum og á Englandi um ódæðisverk Tyrkja í Armeníu. Gegir að það umlal ftlt geri sér ómögúlegt að vernda hið vesala fólk, ekki einu,-sinni kristniboð- ana. Skarn nia-drifan oystra á Sir Charles Tupper hefir lyktað með þvi, að karl hefir hafið meiðyrðamál gegn ritstj, blaðsins “Chroniclé” í Hafifax. Það átti °g að gera ritstj. blaðsins “Herald" í Montreal, en ritstj, bað þá afsökunar í blaðinu, MÁNUDAG, 2. MARZ. Spánverjar eru fokvondir yfir til- lögunni, sem efri deild Bandaríkja-þjóð- Þingsinssamþykkti á föstudaginn. Af ræðum og ritum að dæma mætti ætla, að Spánverja dauðlangi til að herja á Bandarikin. Með 198 gegn 38 atkv. samþykkti neðri deild þjóðþíngsins á Iaugardaginn frumvarp til laga. er forsetinn hafði synjað staðfestingar. Lög gau veita Arizona-stjórn leyfi til að leigja skóla- land sem beitiland. Ofriðlegar horfur í Egyftaiandi. Er ástæðan sú, að Tyrkja soldán vill helzt hræða Breta á burt þaðan, en fá rótt sinn til aðal-stjórnar viðurkendann. Mörg slys áttu sér stað á New Yrork höfn á laugardaginn. Eitt skip sökk, eitt rak npp á land og eitt brotnaði. Alt þetta stafaði af niðmyrkuvs-þoku. Skipið sem hljóp á land var ‘New York’ stórskipið eitt og ferðmikla, tilhej-randi ‘American Line”. Sagt er að Japanítar séu að semja Við stjórn Rússa um sameiginlega stjórn beirra á Koreu. — Konungurinn í Kor- eu situr enn hjá erindsrcka Rússa, — Þorir ekki heim til hallar sinnar. VKITT 3ÆSTU VKROLAUN A HBIMSSÝNINGUNN DR BMIN6 POHMR IÐ BEZT TILBÚNA Oblönduð vinberja Cream of Tartar Powder. Ekkert álún, ammonia eða Önnur óholl efni, 40 ára reynslu. ÞRIDJUDAG 3. MARZ. 105 milj. dollars þurfa Bretar til viðhalds sjóflotanum og til að auka hann á komandi ári. Viðaukin er: 5 brynskip, 7 njósnarskip. 28 torpedo- .eyðendur; alls 40 skip. Mönnum í sjó- liðinu á að f jölga sem svarar 5,400. Það er sagt ekki ómögulegt að Frakkar leggist á syeifina með Spán- verjum í Cuba-málinu, ef Bandaríkja- stjórn fer að skifta sér af því. Stór rigningar og flóðí ám ogvötn- um í austur Bandaríkjum hafa ollað etórkostlegu eignatjóni. Járnbrauta- umferð er sumstaðar bönnuð, Jafnmikil iflóð fivo snemma á árinu eru sjaldgæf. Það gengur hvorki né rekur með skólamálið enn. Miðlunarsaennirnir fara nú fram á að Greenway sé boðaður til 'Ottawa ásamt erki byskupnum í Manitoba og þar gerð tilraun að jafna leikinn, svoihættamegi viðumbótalögin iLlu. « MIÐVIKUDAG, 4. MAHZ. Eftir alÞlangt hlé kom skólamálið ti! uœrœðu á dominionþingi í gær. Sir Chas. Tupjaer flutti nppástungn um að umhótalaga-frumvarpið yrði yfirfarið í annað sinn og flutti við það tækifæri langa ræðu. Lautier talaði og lengi og andæfði rækilega frnmvörpinh og stefnu stjórnarinnar. Að llyktum flutti hann þá tillðgu að frumvarpið sé lagt til síðu um 6 mánuði. Ræður um þetta er bú- izt við ad haldi áfram hálfsmánaðar- tíma. Nú eru sagðax líkur til að Rússar og Japauítar leiði saman hesta sína og berjist út af Koreu-skaganum. Báðir vilja hafa öli meginráð á -skaganum í sinni hendi og Hklega iitlar vonír um samkomulag þekra. ítalir hafa nýlega beðið mannfail mikið í Abyssinia og er óáuæsijii yfir því svo megn á Italíu, að búizt er við að ráðaneytið segi af sér. Meginhluti stórveldanna í Evrópu ef ekki öll, eru andvíg Bandaríkjastjórn inni að því ersneftir Cuba-inálið. Þau eru alveg hissa á þessari nýju stefnu Bandaríkja að skifta sér þannig af einu Norðurálfumálinu á fætur öðru. Er þess tll getið, að ef Spáuverjar vilja herja á Bandaríkin, muni :þá ekki skorta fylgismenn, ekki af því að Norð- urálfuþjöðir séu ánægðar með aðferð inni á Cuba, heldur af því að Spánverj- ar hafl lagalegan rétt til að eyða upp- reistinni eins og bezt þeir mega. íslancls-blöð eru komin alt til 7, Febr. þ. á. Merkis inenn látnir eru: Jón Péturssor., liúyflr- dómari, rétt 84 ára gamall (fæddur lfi •Tan. 1812, dáinn 16. Jan. 1896), Var al - bróðir Péturs heitins byskups Péturs- souar. 14. Jan. lézt í Rvík Egill Egiis- sen kaupmaður, bróðir Benedikts Grön- dals, 67 ára gamall. 11. Jau. lézt í Rvik frú Jóhanna ÞorleiLdóttir (pró- fasts og r. iJ dbr. í Hvammi), ekkja Ilá konar kaupmanns Bjarnasonar á Bíldu- dal, er úti varð á Mýrdalssandi 1877. — 18. Des. lézt að Bergstöðum í Svartárdal séra Guðmundur Helga- son, 33 ára gamall. 23. Des. by.t í Rvík frú Katrín Þorvaldsdóttir, ekkja Jóns Árnasou r bókavarðar, 67 ára. 14 s. m. lézt í Rvík Sol\eig Þorkelsdóttii', tengdamóðir Einars ’ Hjörleifssonar.— Dáinn er ]í Tjarnarkoti í Njnrðvíkum Arnbjörn Ólafsson, rúmlega 60 ára að aldri. Diíinn er og merkur bóndi í Þingeyjarsýslu, Björn Gunnlaugsson í Skógum í Axarfirði.—Dáinn er og flæk- ingurinn nafnkunni Sölvi Helgason, hálf-áttræður. Tíðin á Suðurlandi er sögð hörð frá því laust fyrir midjan .Tan. og hnrðæri er á suðurlandi, cf dæmt cr af ritgerð um það efni í “Fjallk.” — 21. Des. bfunnu um 300 liestar af lieyi og 2 hús í Stokkhólma í Skagafirði, en sagt að að eignndinn sé heybyrgur samt “Fjall- konan” segir Svo : “Hra. Fr. (B.)ALd- erson hefir nú um nokkur ár feiigi-t við rannsóknir á rafsegulaíli, einkanlega í sambandi við þyngdarlögiriálið. Hann hefir komizt að þeirri niðursröðu, að rafsegulaílið sé hreyfanlegnr straumur, sem fer í Vissa átt, og að hvar sem seg- ulafl er, þar sé rafstraumur umhverfls. Hann heflr búið til áhnld t il að sýna þetta. Enn fremur álítur hann að nota megi segulafl jarðarinnar sein vinnuafl. Hefir hann góðar vonir um, að honum ;akist uð fulikomna þassa fundningu sina”. Jarðskjálftar liöfðu verið í Rvík í Desem ber. Ræða Flutt á skemmtisamkomu í Hóla-skóla- húsi, Alberta, 4. Febr., 1896. Eftir Jónas J. Húnford, Heiðruðu landar ! Mér finnst það ófyrirsynju, að ég skuli vera staddur upp á ræðupallinum .á þessu skemmti- kvöldi. F>yrir stuttu hafði ég heldux ekki ætlað mér að 'eyða tíma samkom- unnar til ræðuhalds, af þeirri einföldu ástæðu, að mér fanst að ég ekki hefði það umtalsefni fram að bjóða áheyrend- unum, sem væri nokiurs um vert, því síður að það svari tilganginum, nefnil., að skemta, En vegna þess að ég var beðinn að koma hér og taka til máls, þá vildi ég verða við þeim tilmælum, án þess óg hefði minstu hugmynd um, hvað ég gæti sagt. Þér megið þess vegna taka á umburöarlyndi og þolin- mæði, ekki siðui en vant er. Ég ætla mér nú að þessu sinni að leggja fram spursmál, sem ég fleirum sinnum hefi lagt fyrir sjálfan mig, og fara um það nokkrum orðum. Spursmálið er Jietta : “Hæfir það Vestur-íslendingum að týna íslenzku þjóðerni, móðurmáli sinu og bókmentum ? Er það nokkurt verulegt skilyrði fyrir því, að þeir geti betur not- ið sin í þessu landi ?” Því er miður að rekja mun mega spor til þess, að eigi allfáir af þjóð vorri vestan hafs, einkum af yngri kyn- slóðinni, hafi þann villandi hugsunar- hátt, að alt íslenzkt sé sem þyrnir á veg þeirra í þessum nýja heimi, og það stundum strax áður en þeir þekkja minsta deili á honum. Þeir eru svo ást fangnir í sjálfum sér ; sjálfsþóttinn og hégómaskapurinn hefir auöveldlega stungið þeim fleyg í höfuð þeim; þetta gengur enda svo langt, aðdæmi fínnast þess, að sumum þykir skömm að kann- ast við sjálfa sig, sem Islendinga, og er þá auðráðin gáta, hve mikla ást og virðingu slíkir menn heri fyrir móður- máli sínu og bókmentum þjóðar sinnar. I staðinn fyrir að leggja rækt við þjóðerni og móðurmál sitt, þá er það því miður ekki svo sjaldgæft, að Islend- ingav þegar þeir koma til þessa lands, kasti þeir skírnarnafni sínu og taki sér hérlent nafn, jafnvel áður en þeir vita hvernig eigi að stafsetja eða bera það fram, svoernú sjálfsagt að reyna aö tala saman á ensku, þegar þeir hitta landa sína, meira að segja, ég liefi orð- ið þess var, að stöku persónum þykir smátt til koma, ef þeim er heilsað á is- lenzkri tungu. Að lítilsvirða þannig þjóöerni sitt og móðurmál er háskalega villandi hugsunarháttur, og ætla með því að slá um sig í augum hérlendra manna, þeir lítilsvirða engann fyrir þjóðerni hans, langt frá, því allur slíkur hógómaskapur og óstaðfesta er athlægi í augurn þeirra. Þettaer ekki tilfellið um okkar mentuðustu og fjölfróðustu rnenn hér vestan hafs. Þeir elska og virða tungumál og bókmentir þjóðar sinnar, þeir áminna landa sína í ræðum og ritum, að geyma vel þjóðerniog bók- mentir vorar. Flestir þjóðflokkar, sem flutzt hafa til Ameríku austan um liaf' viðhalda, að svo miklu leyti sem unter, móðurmáli sínu og hókmontuin. að minsta ko.sti er þetta tilfellið með Skan- dinava. Eun liafa þeir eklci viljað týna móðurmáli sínu og hókmentum. Séu þeir nú svo þjóðiæknir, svo hrifnir af viröingu fyrir .tungu og bókinentum feðra sinna, að vilja leggja tíma og fé i sölurnar til að geyma og vemda ])að, hversu miklu fremur mættum vér, Vest ur-Islendingar, finna oss ljúft og skylt að vilja þetta, oss, sem höfum svo mikl- um mun fullkomnara og fegurra mál en þær þjóðir. Þegar vér gætum þess, að nálega ekkert af hinum lifandi tungu málum evrópisku þjóðanna komst í nokkurn samjöfnuð að fegurð og full- komnun við hina íslenzku tungu, þá ætti oss sannarlega ekki að vera mjög ant um að kasta henni í gleymskunnar- djúp. Þegar vér enn fremur gerum oss grein fyrir því, hvo mikla andlega auð- legð íslenzkar bókmentir hafi að geyma, þá er ekki liklegt aðoss langi til að glata þessum* vornm dýrmæta arfi, sem geymdur hefir verið með ærnum orvið- ismunum og baráttu vorra mestu þjóð- snillinga og mentamannn. Hvaða mál Norðnrálfnnnar skyldi það nú t. d. vera, sem eins eða beíur Iiefir geymt sögu þjóðar sinnar um þús- und ár, en íslenzkau. Sagnfræði þessa litla afskekta lands, þessarar fúmcnnu, fátæku[og kúguðu þjóðnr, hefir svo inilcið til síns ágætis, að saga liinna roldugu stóru ríkia liefir ekkert þvílíkt íi.ð bjóða. sé tekinn óvilhallur siutan- liurður, þrátt fyrir það þótt margt hafi glatast og margt liafi glevmzt, eigum vér þó í sagnafræöi vorri þá iunstæðu. sem er gulli og gimsteinum fegurri. Til læss að færa oss haim sannirm um þetta til þess að ganga úr skugga um ágæti . agnfræði vorrar, þurfum vér að eins ð lesa vandlega Verk hinna islenzku -agnaritara, svo sem Snorra Sturluson- ir, Ara prests Þorgifssonar, Bjarnar frá ijkarðsá, Jóns Esþólíns, Guðbrandar, Gísla Konráðssonar ogýmsra fleiri, sem mest og bezt hafa staríað að lienni og sem með ritum sínnm hafa áunnið ætt- jörðu sinni ómetanlegt gagn og heíður, en sjálfum sér þann orðstýr. sem seint fyrnist. Eða skyldum vér gleyma skáld- fræðinni, skyldi það geta dulist nokkr- um manni, að í þeirri bókmenntagrein eiga Islendingar sannarlega mörg fögur og merkileg verk ú móðurmáli sínu, bæði frumsamin ogþýdd, verk, sem ís- leudingar ef til vill eiga meira upp að ynna, en nokkrum öörum bókmentum. Hver sem vandlega les skáld vor, alt í frá Eggert Ólafsson til nálægs tíma. hlýtur virkilega að sjá og kannast við, hvílík auðlegð, hvílíkur lærdómur og andans unaður sé fólginn í hinum ís- lenzka kveðskap. Þrátt fyrir það þótt skáld vor hafi átt við bág kjör að húa, þrátt fyrir það þótt vér íslendingar hvorki höfum haft vit, vilja né 'þrek til að sæma skáid vor neitt í þú líkingu, sem viðtekið er núlega um allan hinn mentaða heim, hafa þau þó með verk- uin sínum áunnið þjóð sinni meira gagn en almennt hefir verið viðurkent. Það eru þau—að hyggju vorri—sem meira en nokkuð annáð hafa vakið þjóð sína af doða-dúr miðaldanna. Það eru þau, einungis þau, eem hafa vakið þjóðina til meðvitundar um sjálfa sig og ústand sitt. Það eru skáld vor, sem hafa opn- að augu þjóðarinnar og komið henni til að sjá meinsemdir sínar og lcvatt hana til að brjóta hlekki þá, er kúgun og á- þján óstjórnar, höfðu lagt á hana. kom- ið henni í skilninginn um hvers hún þarfnaðist. Það eru skáld vor, sem mest og bezt hafa endurlífgað og glætt sjálfstæðis löngun og framsóknaranda hinnar íslenzku þjóðar. Það eru skáld vor. sem björguðu móðurmáli voru frá eyðileggingu þeirri. er vofði yfir því um og eftir síðustu aldamót. Úr skálda flokknum voru þeir, sem öndverðlega á þessari öld réðust i að hreinsa það og lagfæra, Eða hvað er það nú eínkan- lega, sem hefir vakið eftirtekt hinna voldugu þjóða á liinni litlu ísfölduðu eyju, eru það auðæfi, gullnámar og silf- ur? eða er það háreysti styrjalda og stjórnbyltinga ? Nei, langt frá. Það er málið og sagan, og þó einkanlega skáld vor, sem erlendis hafa gert garð- inn frægann. Það eru þau sérstaklega, sem hafa leitt athygii, jafnvel hinna mestu vísindamanna heimsins, að þjóð- vorri og bókmenntum. Að skáld og rithöfundar hinna menntuðustu þjóða gefi Ijókmontiim Islendingft heiðarlega viðurkenningu, sést bæði af því. sem þeir hafa nú þegar ritað um þær, og því eigi síður af hinu, hve kappsamlega þeir viuna að þýðingu á ýinsum íslenzkum rithöfundum. Ilið unaðssamlega móðurmál vort, hinn fagri sögustýll, sagan um fjall- konuna fríðu, sem ól oss í skauti sínu. Sagan, sem minnir oss á forna frægð og frelsisdagur forfeðra vorra. Sagan, sem enn andar að oss hinum fornnor- ræna hetjuanda, og verk vorra mestu manna, skáldanna. Þetta þrent, er ná- lega hið einá, sem vér—fjöldinn af oss —fluttum með oss handan um hafið. Þetta er trygðapantur og minningar- merki það, sem vort “kæra feðra-frón” gaf oss hörnum sinumaðskilnaði. Hæf- ir oss nú að týna þessum dýrgrip, þessu hnossi þjóðar vorrar, þessari andlegu auðlegð. sem hefir gert hina fátæku og fámennu þjóð að mikilli þjóð í augum hins menntaða heims. Erum vér Vest- uríslendingar þáekki svo miklir menn, að vér treystum oss til að vernda þjóð- erni og móðurmál vort? Kg er viss um að allir vorir beztu menn svara liik- laust, jú, sannarlega, ef vér að einshöf- um einbeittann vilja, og það hæfir oss betur. Því er miður, að mjög munu skoð- atiir Vestur-íslendinga dreifðar og mis- munandi þegar ræða er um viðhald ís- lenzkrar tungu og þjóðernis. Nökkrir lialda því fram, að fslenzkau seinki fyr- ir enskunámi Islendinga, tálmi framfar- ir þeirra og þýðingar í þessu landi og geri þá of fráskilda liinu ameríska þjóð- lífi. Vér þurfum, segja þeir, aö segja skilið við alt íslenzkt, cf Atnerikanar eiga að geta meðtekið oss, setn með- bræður sína, og gefið oss þá viðurkenn- ingu, sem yér æskjum eftir. Þesus til sönnunar hi'6r t. d. ekki löngu síðan veriðborið lyrir, nð þo’: landar vorir, sem mest liefðu fjarlrogt sig íslenzkum félagsskap, sent mest, hefðu samið sig að dæmi innlendvar þjóðar, væru ein- mitt mennirnir, sem lengst væru á veg komnir. sem mestri viðurkenningu liefðu náð. Vel má vera að þeir hafi nokkuð til síns máls, þar um skulum vér ekki þrátta, en að þetta sé aðal-til- fellið, því neitum vér algerloga, Vér vitum fullvel, að fjöldinn af þeim Vest- ur-íslendingum. sem lengst eru komnir ú vegi enskrar mentunar og framfara, sem stærsta viðurkenningu hafa fengið, hafa ekki unnið það með því löðttr- mannlega tiltæki, að kasta móðunnáli sínu og bókmentum þjóðar sinnar. Nei, þvert á móti. Þeir unna þjóðerni sínu og bókmentum og tala og rita fslenzka tungu svo vel sæmi. .Tá, það sem meira er, stöku ungir menn, sem fóru hörn af Islandi, hera gott skyn á bókmentir vor ar og tala og rita góða íslenzku. Þess- ttm þroska hafa þeir náð, ekki moð því (Niöuilag á 4. bls.) Kennari getur fengið stöðu við Thingvalla skóla fyrir 6 mánuði; kennslan byrjar 1. Apr. næstkomandi. Umsækjandi verður að hafa staðist próf, og fú “certeficate” sitt samþýkt af kenslumálastjórninni í Re- gina. Gott kaup borgað kennara sem heldur 1. eða 2. class certificate. Send- ið tilboð yðar strax. Öllum umsóknum svarað fijótt. Churchbridge, Assa, 29. Eebr. 1896. G. Narfason. TAKIÐ EFTIR! Ég hefi nýlega sett upp búð ú horn- inu á Nellie Ave. og Ness Str., og von- ast eftir að geta selt eins ódýrt og aðrir, og múské ódýrar. Komið og sjáið áður en þið leitið annarsstaðar. Ég útvega stúlkum vistir, og geta þær sem vanta vistir vitjað min. Búðin er á horninu ú NELLIE- AVE. & NESS STR. Guðbjörg Þorbergsdóttir. 0 0 0 0 0 0 0 0 0 Agœtar Premiur! Kaupið og borgið Heimskringlu ! Tilboð sem þið getið ekki gengið framhjá ! 0 Nyir kaupendur ^ ínní fri htrfinn íhvii q r o-q r> rra áftfl « \ í fá HeIMSKRINGLI! Og ÖLDINA þetta ár, 1896—1897, ásamt Öld- inni frá byrjun (þrjá árganga, 480 stórar blaðsíður), sem inniheldur allar sögur herlæknisins, eftir Zakarias Topelius, ásamt mörgum fróðlegum ritgerðum, fyrir að eins #JÍ,'J'5 fyrirfram borgað. \ 0 0 0 0 * f 0 f 0 0 0 $ Allir Kaupendur sem hafa borgað hlaðið eða borga það nú upp að 1. Jan. 1896, eða senda oss minst $2.00 upp í gamlar skuldir, ef stærri eru, geta fengið eina eða fleiri af bókum þeim, sem hér eru taldar, með því að senda oss, auk borgunar fyrir blaðið, upphæð þá, sem stend- ur aftan við þá bók eða bækur, sem þeir velja sér : “Peoples Atlas,” landakort með allskouar . fróðleik.um löndin, 12| hls. .20 c. “Picturesofall Countries, ” með skýringrm yfir hverja mynd, 256 hls. 20 c. “United States History,” með myndum 607 bls. 15 c, “Standard Cook Book,” 320 bls...............10 c. “Gems of Poets,” 200 bls....................15 c. “Ladies Home Companion,” mánaðarblað, 24 gríðarstórar bls. í hvert skifti, 50 c. um árið. Allar þessar bækur eru þess vel virði, að þær séu á hverju hsimili, og verðið er sett svo lágt að engan munar — að eins fyrir buröar- gjald og fyrirhöfn. Sérstaklega er Peoples Atlas nauðsynleg bók, og Pictures of all Countries er einkar skemtileg bók. Ladies Home Companion er mjög vandað og stórt mánaðarblað, 24 bls hvert hefti vanaverð $1.00 um árið. Það er ómissandi blað fyrir alt kvenfólk sem vill fylgja með tímanum í öllu sem til heimilis og klæðnaðar heyrir. — Allar þessar bækur eru til sýnis á skrifstofu hlaðsins. kringlu,—eða þeir sem borga upp gamlar skuldir sinar og fyrirfram fyrir þennan árgang, — eða þeir sem gerast nýir kaupendur og borga fyrirfram, fá allir hinar ofangreindu bækur með þeim skil- yrðum, sem sagt hefir verið, og að auki endurgjahhlaust söguna Mikael Strogoff, 0 \ 0 0 The Heimskring/a Prtg. & Pubi. Co. 0 0 0 0 \ --------------- I 0 Tjpir Sfom hnrtra llll eðahafa þegar horgað þennan a 1 úlL öCIII UUIgd, ÍIU nýbyrjaða (10.) árgang Heims- 0 0 0 0 0 innfesta í kápu, þegar hún er komin út, sem verður um miðjan Fehrúar. Saga þessi, som er að koma út í dálkum Heimskringlu, er eins og mörgum er kunnugt, eftir hinn alkunna skáldsagnahöf- uud JöLES Verne, og er ein af þeim beztu sögum, sem í islenzku blrtði hefir birtst. Bókin veröur um hdlft fjórðn hvndrnð blaðsíðvr að stærð, og verður send til allra, sem hafa áunnið sér tilkall til hennar, ]>egar hún er komin út, þeim aö kostnaðarlausu. Tilboð jiettíl stendur meðan upplag sögunnar endist, þó ekki lengur en til 31. Marz næstkomandi. Auglýst verður í blaðinu ef upplagið þrýtur fyrir þann tíma. Se.ndið gjöld yðar og pantanir sem fyrst, áður en upplagið af sögunni er útgengið. Vér höldum lista yfir alla, sem borga og ávinna sér tilka.ll til sögnnnar, og verða pantanir afgreiddar í þeirri röð, sem þær koma fyrir á listanum. Ensku bækurnar fá kaupendur 2—3 vikum eftir að þeir hafa sent borgunina. #// /r / /7/7//r Engin hlöö at þessum árgangi verða 1 l l' J l'Lll LA- J. gend til íslands, nema kaupendur þeirra horgi allar eldri skuldir og fvrirfrnm fyrir þennan árgang. Borp- anir þurfa að vera komnar til vor fyrir 15. Febrúar, frá öllum þeim sem ætlast til að blaðið verði sent heim með næstu ferð. Vei’ð blaðsins heimsent er $1.00 fyrir þá sem einnig kaupa blaðið sjálfir, en $1.50 fyrir þá, sein að eins kanp það til heimsend- 0 0 0 0 0 0 \ \ 0 0 0 0 0 0 1

x

Heimskringla

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.