Heimskringla - 06.08.1896, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 6. ÁGÚST 1896.
Kotungurinn,
- - - eða - - -
Fall Bastílarinnar.
Eptir
ALEXANDER DUMA5.
Jaínnliða þessari fylkingu á St. Antoine-strætinu var
önnur og engu síður hræðileg fylking á ferð. Var hún um-
hveríis majór Losme, sem lesarinn minnist að stríddi við
greifann fyrir stuttri stund síðan í Bastílinni, en sem um
síðir mátti tíl að láta undan, eins og undirgefinn maður æfin-
lega má til að gera. Losme var góðgjarn maður og blíður,
ekki síður en hugrakkur. og hann hafði linað þjáningar
margra og mykt sár þeirra í Bastílinni, en það var borgar-
mönnum ekki kunuugt og þess galt. hann nú. Hánn galt
þess og, að einketftiisbúningur hans var mjög svo glæsilegur,
og hugðu því margir að liann vreri Launay greifi sjálfur.
Launay greifi sjálfur hafði dregið hálfgerðan hulinshjalm yf-
ir sig, með því að vera í gráu fötunum sínum og slíta af sér
borðana og annað skart og St. Louis-gjörðina, sem hann bar
hversdagslega.
Alt þetta sá dr. Gilbert úr hásæti sínu og alt þetta gekk
bonum nærri hjarta, þó alt þetta og aðrar fieiri og stærri
hættur liefði liann séd fyrir og aðrir íélagsbræður hans, —fé-
lagar í leynifélaginu volduga, sem alt af var að vaxa.
Undireins við Bastílar-múrana hafði Hullin valið sér
fjóra eða fimm vaska drengi og reynda að hugrekki, hreysti
°g trygðlyndi. Og meðþeim litla vörð lagði hann svo af
stað með greifann á eftir félagsbróður sínum Elie. Þessir
rösku drengir tóku vel í liina veglyndu uppástungu Hullins,
að vernda líf kastalavarðarius og voru fúsir á að Ijá lið sitt.
Hin óvilhalla Saga hefir náð nöfnum þriggja þeirra og vernd
að frá glötun, og nöfnin eru : Arne, Challot, Lepine.
Þessir fjórir eða fimm menn og að auki þeir Elie, Hul-
in og Maillard, tókust þannig í fang að verja líf þessa óvin-
sæia manns, er hundrað þúsundir manna uppihaldslaust
beimtuðu sem réttmæta fórn. Umhverfis þá söfnuðust þá
einnig fáeinir hermenn úr “frönsku Grenadier”-deildinni, er
borgarmenn liöfðu lært að heiðra og elska á undanfórnum
tveimur, þremur dögum. Þeir einnig hjálpuðu nú áfram
þessu mannkærleikans verki. Allir þessir liðsmenn greif-
ans,—sannir vinir nú, þó fyrir fáum stundum síðan væru
þeir harðsnúnir féndur hans, — áttu í látlausri höggorustu.
Og á meðan þeir gátu hlífðu þeir höfði og herðum greifans
fyrir höggum og slögum. En þó þeir lengi vqI gætu borið af
honum höggin. gátu þeir samt ekki lokað eyrum hans fyrir
' bölbænunum, illyrðunum, smánarorðunum.
Þegarkomið var að torginu umhverfis bæjarráðshöllina,
var með einhverjum brögðum búið að sópa burtu öllum
Grenadiers’-hermönnunnm. Ursæti sínu á borðinu sá Gil-
bert glöggt hvernig það gekk til, — hvernigeinum og einum
þeirra í senn var rutt í þurt með bolmagni og hvernig þeir
svo ósjálfrátt soguðust burbu með straumnum, fær og fjær
manninum sem þeir vildu forða. Gilbert var það ljóst, að
það var engin tilviljun þetta, heldur að hór var um að
gera reglubundna fyrirætlun morðvarganna. Það fór um
hann hrollur, er hann sá að siguriun inyudi verða saurgaður-
með óverðskuldaðri blóðsúthellingu. Hann gerði sitt ítrasta
til að komast niður af borðinn og taka eitlhvað til bragðs,
en eins og járnviðjar þrýstu þá ótal hendur honum niðnr og
béldu föstum. Þegar hann var þannig ósjálfbjarga tók hann
loks það ráð, að senda þá Billet og Pitou til liðveiziu greif-
anum. Þeir hlýddu því hiklaust og héldu af stað, enda var
ekki vanþöifá bjálp þeirra. Challot hafði ekki fengið nær-
mgu síðan kvöldið næsta á undau og varð því að lyktum
svo máttyana, að hann komst ekki áfram. Ef aðrir hefðu
ekki kotnið honum til bjargar, er liann féll, liefði hann ver-
ið troðinn undir l'ótum og látið þar lífið. En honum var
bjálpað á fætur og skotið undan. Varð þá skarð í skjaldborg
greifans, og í það skarð hljópeinn æðisgenginn borgarbúi að
vörmu spori. Hann lylfti byssu sinni og reiddi til höggs, —
bélt um hlaupið, og atlaði sö berja greifann með skeptinu.
Það sá Lepine og var þá fljótur í snúningum. Hann kastaði
ser j’fir greifann og vafði hann í örmum sinum, og fékk svo
rothöggið sjállur á ennið. Bann kiknaði við og lá við að liði
yfir hann, enda gerði blóðgusan úr sárinu hann nærri blind-
an. Drógst hann þess vegna aftur úr.
Einmitt í þessum svifunum komu þeir Billet og Pitou, —
Eillet á undan og dróg Pitou áeftir. Var það líkast því, er
brynskip knúð af gufuafli dregur á eftir sér á orustusviðið
annað herskip smærra, sem gengur fyrir seglum einum,
Dað var gangur á Billet bónda, er liann ruddist í gegnum
manngarð nn með Pitou í taumi. Hanntókstrax eftir því,
að það sem sérstaklega mundi auðkenna greifann var það, að
bann var berhöfðaður. Hann þreif þess vegna hattimi af
Ser 0g setti á greifann, ún uokkura umsvifa:
Launay leituppog þekti undireins bóndann. “Ég þakka
þór tyrir1’, sagði hann, ”en hvt<) helztsem þið reynið getið
Þlð ekki forðað mér”.
“Komi ég þfr bara inn í bæjarráðssalinn, er ég ekki
bræddur”, svaraði Hullín.
“Já, en er það mögulegt?” spurði greifinn.
“Með guðs hjálp vona ég það, og víst reynum við þið”,
svaraði Hullin,
Dað var ástæðatil að liún deyfðist sú von, þegar kom að
lorgmu umhverfis bæjar.áðshúsið. Þar var þtttur mann-
garður fyrir hvar sem litið var, og vígahugur í þeim öllum.
Ermunum höfðu þeir flett upp fyrir olnboga og veiíuðu svo
averðum og hareflum með berum böndum og liandleggjum
b*að hafði breiðzt út sú fregp, að kaftalavörðurinn væri á
leiðinni með vörð um sig. Þangað söfnuðust því allir samau
Sem beiftræknastir voru og hiðu eftir lierfangiuu með sömu
óþreyju Qg hungraðir úlfar bíða eftir hráð sinni. Og undir-
e*ns og fylking greifans kom í augsýn róðst þessi úlfaflokknr
a bana. Hullin sá undireins að hér hyrjuðu vandræðiu fyrir
^lvöru, að nú þurfti að standa fast fyrir ef duga skyldi. Gæti
hann að eins komið greifanum fáum sþrefum lengra^-upp
Döppnrnar að dyrum bæjarráðahússins og inn fyrir dyrnar,
8*ti hann þetta, þá var signrínn fenginn. “Elie, Maillard og
ahtr póðir drengir, sem nokkurs meta heiður og drengskap,
omið nú fljótt til hiálpar!” Og þeir gerðu líka sitt til að
Verða viðbón háns og það umsvifalaust. En liinn aðgækj-
andi nianngrúi varð þeim að fótakefii, komstámilli þeirra
Hullins og rofnaði þá fylkingin umhverfis greifanti
ölta sá hinn aðsækjandi skríll að var vinningur, og eins og
mgileg kyrkisjanga v»fði nú manngarðurinn sig utan um
‘í.'e °ií MalDrdog þá som með þeim voru og sem aðskila
°lðu orðið. Sami var aðgangurinn utan um alla bina og var
einn eftir annan gerður viðskila við varðflokkum. Meðal
Pfi'rra, er þannig var sópið buit frá greifanum, voru þeir
'JftogPitou. (Jm þetta bil var Ilulliu kominn með greif-
nn °Pp á neðsta steinriðið umliverfis bæjarráðshúsið. Og
þar
lii
einniitt varð þessi hræðilesri livirfilhylur of sterkur fyrir
n,i liaiðfenga Ilullin. Honum var bylt og féll hann flatur á
oþþurnar. En haun var ómeiddur enn og stökk á fætur
w.4 augnablikinu. Launay greifi stóð enn, eníþví er
wuin koinst á fætur aftur kom annað áhlaupið og þeirn
!""a meira en hið fyrra, að greiflun var sligaður niður jafn-
bamt 0g Hullin.
, Pvinafjöldinn var svo þéttur umhverfis að greifiun geroi
1 Mlratin að stmuda á fætur aftur. Hann víssi að stundin
var komin og var hinn rólegasti. Hann kvartaði ekki og
hann hað ekki um grið. Það eina sem hann sagði var þetta.
“Látið mig ekki kveljast, tígrisdýrin ykkar, en gangið
hreinlega til verks undireins”.
Og aldrei fyrrihafði boði yfirvalds verið hlýtt fljótar eða
með meiri ánægju en þessu boði varhlýtt. Otal hendnr með
sverð o} með sveðjur voru á augnablikina á lofti yfir hneigðu
höfði greifans. Þeir sem nálægir stóðu sáu morðvarga þessa
beygja sig niður og innán fárra augnablikarétta sig upp aft-
ur. Og þá hafði einn þeirra stungið spjóti í blæðandi manns-
höfuð sueitt frá bolnum og veifaði hann þvi sigrihrósandi
yfirhöfði sér og félaga sinna. Og enn var hið kalda, háðslega
bros á hiuum köldu, líflausu vörum.
Þar \ ar fyrsta höfuðið, sem Frakk ar sneiddu af andvígis-
mönnum sínum í stjórnarbyltingunni miklu.
Gilbert sá fyrir hvaða níðingsverk hér mundi unnið og
hann liaföi líkagert aðra tilrauntil að hlaupa niður af borð-
inu sem hann satá. En tilraunin var áraugurslaus. Það
lögðust ahann hundrað hendur til að halda honum föstum.
Flesseles stóð út við glugga uppi á lofti og horfði á
æðisganginn á strætinu. Fyrri en hann vissi af reis höfuð
kastalavarðarins hátt yfir höfuð mannfjöldans og sneri þann-
ig, að hin brostnu augu virtust stara á borgarstjórann, eins
og væru þau að kveðja hann í seiuasta siun. Það var vandi
að dæma um það hvort andlitið var bleikara og blóðminna.
—það á stönginni og það á Flesseles.
í þessum svifunum reis upp grimdarlegt öskur á tröpp-
unum þar sem lá hinn höfuðlausi líkami Launays greifa.
Þeir sem umhverfis hann yoru fóru sem sé að ieita í vösum
hans og í vestisvasa liaus fundu þeir miðann sem Flesseles
hafði ritað og sent með nefndinni með friðarfánann. — mið-
ann sama og greifinn hafði sýnt Losme majór, þegar hann
vildi gefa upp vörnina.
Eins og lesarann rekur minni til var innihald þess miða
á þessa leið: “Stattu nú fast fyrir. Ég skemti Parisarbú-
um með loforðum og fjaðrafoki. En áður en dagurinn er lið-
inn skal Bezenval senda þér liðsafia. —
Undirritað: ‘Flesseles’.
Það var hræðilegt org, guðlast og hlótsyrði sem reis
hvaðanæfa á torginu, Þegar þessi miði var lesinn. Flesse-
heyrði ósköpin. Hann vissi ekki hvað þetta þýddi, en hann
þóttist þó skilja, að hér væri talað til hans. að mennirnir
voru að ógna honum. Hann beið þvi ekki við gluggan leng-
ur, en dróg sig frá honum lengra inn í herbergið. En hann
tók það viðbragð of seint. Þeir sem úti voru höfðu séð hann
í glugganum og vissu þess vegna að hann var einhversstað-
ar í byggingunni, þó hann hyrfi frá glugganum. Undireins
og þetta varð ljóst fjöldanum urðu allir svo samtaka í að
ráðast til inngöngu í bæjarráðshúsið, að enda þeir sem báru
Gilbert, sleptu honum og tóku til að þyrpast inn í bygging-
una.
Gilbert hljóp nú fram líka. Hann einnig vildi komast
inn, en í þeim tilgangi að verja Flesseles. En áðurenhann
hafði komizt lengra en í þriðju tröppuna var togað fast í
kápu hans. Hann sneri sér við í þeim tilgangi • að ávita
þann er togaði, en hætti við er hann sá að það voru þeir
^Billet og Pitou. Hann stóð hærra en þeir og sá þess vegna
yfir höfuð mannfjöldans á torginu. “Hvað eru þeir að gera
þarna?” spurði hann svo og benti í ákveðna átt, þar sem
auðsætt var að einhver mikil hreyfing var á ferðum.
Þeir Billet og Pitou gátu ekki svarað spurningunni og
létu því sem þeir heyrðu hana ekki, en beiddu doktorinn'að
koma burt með sér strax.
“Hvílíkir böðlar!” varð Gilbert að orði. Hann hafði
sem sé séð hvar major Losme hneig til jarðar undan axar-
höggum skrílsins. I ofsanum og æðisganginum sem var á
öllum höfðu menn álitið að hér væri greifinn sjálfur og þótti
þeim nú tækifæri að hefna harma sinna. Þeir vissu ekki hve
góður maður og réttlátur það var, sem þeir nú í sínu vitstola
æði voru að drepa.
“Já, látum okkur verða á burt héðan’,- sagði Gilbert,
sem svar upp á áskoranir þeirra Billets. “Því það er sann-
ast að ég er farinn að skammast mín fyrir að þiggja frelsi
mitt frá slíkum ínorðvörgum”.
“Segðu ekki þetta, doktor”, svaraði Billet. “Því þeir
sem tóku Bastílina eru ekki þeir, sem nú eru að vinna ódæð-
isverkin”.
Gilbert svaraði þessu ckki, eu fór að ganga niður tröpp-
urnar aftur. Samtímis tók stórflóð mannanna sem inn
höfðu ruðzt að falla út aftur og sópuðu öllu burtu sem fjuir
varð. Mitt í þeirri þvögu var einn maður sem barðist ura á
hæli og hnakka, en tileinskis.
“Til konunglegu hallarinnar með hann”, hrópaði hvTer
sem betur gat, og var það óp endurtekið um þvert og endi-
langt torgið.
“Já, vinir, — já, góðir drengir !” sagði sá er mest barð-
stumog var auðheyrt á mæli hans að hann var hræddur.
’Já, takið mig til konungfegu hallarinnar”.
I stað jæss stefndi allur manngrúinn til árinnar, eins og
væri tilgangurinn að drekkja þossuin vesaling.
“Þar ferannar, sem þeir ætla að myrða”, sagði Gilbert.
“Við skulum reyna að forða honum, þó ekki getum við
bjargað fleirum”. * *
Eu hann hafði tæplega talað siðasta orðið, þegar pístólu-
skot reið af og Flesseles hneig niður á torgið, umkringdur af
púðurreyk. Gilhert byrgði augu sín með höndunum. Hou-
um ranu til rifja að sjá lýöiun, svo voldugann sem hann
var. hafa svona lítið vald á sér, að sjá hann flekka sigurinn
með þrernur morðum í rennu.
Þegar hann leit upp aftur blöstu við lionum þrjú manns-
höfuð á þremur stöngum, þoirra Launays.Flesselesar og Los-
mes. Eitt þeirra reis 3Tfir steintröppunum umhve' fis bæjar-
ráðshúsið, annað í myiini Tixeranderiestrætisins og hið
þriðja í mynni Pelletierstrætisins, og var afstaðan þannig að
þau mynduðu réttan þríhyrning. Hann miutist þá ósjálf-
rátt leyninierkisins í félagi hinna ‘ósýnilegu’.
“Ó, Balsamo’, sagði hann við sjálfan sig. "Er þctta
tákn frelsitinn /”
Iíann varpaði öndinni mæðilega, hljóp svo hurt frá þess-
um hrikaleik og dróg þá Billet og Pitou með sér.
15.' KAPÍTULI.
Ilinn ungi ofsjónamaður.
Undireins og Dr. Gilbert náði í vagn steig hann í liann
og tók þá Billet og Pitou með sér. Óku þeir svo sem leið lá
að ‘Lúðvíks mikla skólanum’, þar sem Sebastian var enn á
sjúkrasalnum síðan um morguninn.
Rektor skóiaus tók á móti Gilbert við hliðið og sýndi
lionurn alla lotningu. Honum var það kunnugt, að hann
haíði f.yrrum verið fremstur í flokki lærisveinanna hjá þeim
læknunum og efnafræðingunum Cabanis og Condercet.
Hann sagði Gilbert frá því. sem lækni okki siður en
föður, að liann væri hræddur um Sehastian, — að hmm ótt-
aðist eínræni hans og dutlungaköst.
“Það er satt”, svaraði Gilhert. “Það er ástæða til að
óttast að veiklun, enda hi jálsemi búi í ungmn dreng, sem er
mjög svo alvörugefinn og einrænn”.
A meöan Pitou var að fá sér að borða heima í íbúðar-
húsi rektorsins, og á íiieðan Billet sat við drykkju með þeim
heiðursnianni sjálfum.fór Gilbert á fund sonar sins og ræddi
við hann.
“Eg vil fá að frétta oitthvað utn heilsu þína”, ;agði Gil-
bert við sou sinn, fölan og taugaveiklaðanu. “Þúsvarar
því, að þú sért heilbrygður og þór líði vel. En þá vil ég
spyrja þig, ef það sprettur af dramhi, að þú ert svo þyrkings
legur við skólabræður þína ? Eg vona að þú getir sagt nei
við því”.
Þeir vilja ekki reykja neitt annað.meðan þeir geta fengið Old Chum,
jafnvel þó þeir þurfi að fú það til láns, þvi þeir fá ekkert tóbak sem
þeim fellur eins vel, og sem gefur eins kaldan og mildan reyk.
I>. Ritcliic & Co iUannfnctnrers JIOSlTREAL.
Thb Ambrican Tobacco Co’y op Canalia, Ltd. Successors.
þetta þori ég að hengja raig upp á að er RtJGr BRAUÐ
Já, og hvar hefir þú fengið mjölið ? — Ég fékk það hjá
131 lliggins Str.
Það er ódýrt og gott eins og alt annað í þeirri búð.
^mmmmmmmmmmm^
Pappírinn sem þetta
5; er prentað á er
^ búinn til af
The E. B. EDDY Co. J
Limited, Hull, Canada.
Sem búa til allan pappír
fyrh’ þetta blað. ^E
^mmmmmMwmmmmmsi
Islendiogar i Selkirk!
Það yinnur enginn íslendingur sem stendur í búð þeirra félaga
Moody og Sutherland,
en það þarf ekki að attra neinum, því Mr. Moody talar íslenzku reiprcnnandí.
Finnið hann að máli þegar þið þurfið að kaupa eitthvað af járn eða blikkvara
ingi. — Hann selur liinar nafnfrægu
Grand Jewel Stove’s
og að sjálfsögðu hitunarofna á allri
stærð, Upplag mikið af likkistum á
allri stærð og alt sem þoim til heyrir
Mjöl- og fóður-
verzlun
Stórt upplág af Lako of theWoods
kveitimjöli æfinlega fyrirliggjandi.
MOODY d SUTHERLAND
HARÐVÖRUSALAR.
Evaline Street. — — — — West Selkirk.
Domiiiion of Ganada.
oke¥Pis í>Tir iiHiír
200,000,000 ekra
I hvetiog beitilandi í Manitoba og Vestr-territóríunnm iCanada
landnema. Djúpr og frábærlegafrjósarar jarðvegr, nægð af vatni og skógi
meginhlutmn nalægt jarnbrautum. Afrakstr liveitis af ekrunni 20^buslieí
vel er umbúið. ’
t inu frjósama belti
í Rauðárdalnum, Saskatchewan-dalnnm, Peace River-dalnuin og umhveri
liggjandisléttlendi erufeikna-miklir fiákar af ágætasta akrlendi en<-Ti og be
landi—innvíðáttumesti Háki f heimi af lítt bygðu landi. ’ ”
Máhnnámaland.
Gull. silfi, járn, kopar, salt, steinolia o. s. frv. Ómœldir flákar af kolanári
landi;eldividr því tryggrum allan aldr.
Járnbraut frá hafi til hafs.
Canada-Kyrrabafs-járnbrantin í sambandi við Grand Trunk og Inter-Coloni
brautirnar myrida óslitna jáTiibrant frá öllnm haftistöðum við Atlanzhaf í (
nada til Kyrrahafs. Sú braut liggr um miðhlut frjósama beltisins eftir bví en
lönguogum iiina hrikalegu, tignariegu fjallaklasa, norðr og ver
og um in nafnfrægu Klettafjöil Vestrheims.
Ileilnœmt loftslag.
Loftslagið í Manitoba og Norðvestrlandinu er viðikent ið iieilnœmasta í Ai
ríku. Hreinviðri og þurviðri vetrog sumar. vetrinn kaldr, en bjartr ósr st
viðrasamr; aldrei þokaog súld og aldrei fellibyljir, eins og sunnar í landint
Sambandsittjórnin í Canada
gefr liverjum karlmanni yíir 18 ara gömlum og hvexjum kvennmanni sem h,
fiyrr familíu að sjá,
160 ekrur af lnndi
g ókeypis. Hinir eiuu skilinálar aru, að landnemi búi á landinu oo-
A þann hatt gefst hverjnm manni kostr á að verða eigandi siunar ábi
ðar og sjalfstæðr í efnalegu tilliti. J
tsJemkar uýtendur
í Manitoba og cánadiska Norðvestrlandinu Qru nú þegar stofnaðar í 6 stöð
Þeirra stcerst er NYJA ISLAND. liggjandi 45-80 mílur norðr frd Winnitje,
vestrstrond Wínnipeg-vatns. Vestr tra Nýja Islandi, í 30— 25 mílna fiarl
er aLFTAVATNS-NYLKNIUN. í báðum þessum ’nýlendum ér nukiö ai
nurrfdu landi, og baðar þessar nýlendr liggja nær höfnðstað fylkisins, en nol
^ er 110 mílur suðvestr frá Winnipeg; ÞIN
VALLA-Nl LENDAN, 260milur norðvestr frá Winnipeg; QU’APPELLE-N
LENDAN um 20 milur suðr frá Þingvalla-nýlendu, og ALBERTA-NÝLEIi
A? 'W-i V1 mílur norðr frá Calgarv. en um 900 mílur vestr frá Winnipeg
siðast toldum 3 nylendunum er mikið af óbygðu, ágætu akr- og beitilandi.
rrekan upplýsingar í þessu efni getr hver sem vill fengið með bví
sknfaumþað: * ■
H. SMITH,
í <>ianiis',i(ii)(‘i' of Domiuiois Lands.
Eða 13. BaldvvÍKson, isl. umboðsm.
Winnipeg
Canada.
NORTHBRN
PACIPIC R. R.
Farseðlar til sölu
fyrir
Járnbrautir} stöðu-
vatna og hafskipalínur
til
Austur-Canada,
British Columbia,
Bandaríkjaxma,
Bretlands,
Frakklands,
þýzkalands.
Italíu,
Indlandi,
Kína,
Japan
Afríku,
Australíu.
Farþegjalestir daglega. Góður útbúnað-
ur. Margar leiðir að velja um.
Fúið ferseðla og upplýsingar á farseðla-
stofunni, 486 Main St., Winnipeg, eða á
vagnstöðvunum, eða skrifið til
H. SWINFORD,
General Agent, Winnipeg.
Scientif.o American
Agency for
C4VEAT9,
_ TRADE MARIC9,
Desscn patekts,
_ , ■ COPVRICHTS, etc.
For Informatlon and free Handbook writo to
MUNN & CO., 361 Broadway, New York.
Oldest bureau for securinff patents in America.
Lvery patent taken out by us is brouprht before
the publlc by a notice given íree of chargo in tho
fficuiiftc
Larffest cireulation of any pelentlfle paper in the
Yvorld. Snlendidly illustrated. No iutellÍRent
man should be wlthout it. Weeklv, gli.ooa
year; $1.50 six montlis. Address, MUNN <ft UO..
Publishkks, 301 Broadway, New York Clty»
N
orthern Pacific
RAILROAD
TIME CAKD.—Taking effect Sunday
April 12 1896.
MAIN LINE. ""
North B’und STATION8. boouth Bund
Freight JNo.1 153. Daily St. Paul Ex. No.l07Daily. Ht. Paul Ex., ! No.lOSDailv. •533 >-■ rH
1.20p 2.45p .. Winnipeg.. l.O.Sp 5.30a
l.Oðp 2.34p *Portage Jtinc 1.16p 5.47a
12.42p 2.23p * St.Norbert.. 1.28]) G.07a
12.22p 2.12p *. Cartier.... 1.39p 6.25a
11.54a 1.56p *.St. Agathe.. l.öG^ 6.51a
11 31 a 1.45p *Union Point. 2.04p 7.02a
11.07a 1.31p *Silver Plains 2.17p 7.19a
10.31a l.lOp .. .Morris.... 2.65p 7.45a
10.03a 12.52p .. .St. Jean... 2.48p 8.25a
9.23a 12.28p . .Letellier ... B.€6p 9.18a
8.00a 12.00p .. Emerson .. 3.25p lO.lða
7.00a 11.50a|. .Pembina. .. 3.35p ll.löa
ll.Oip 8.15a|Grand Forks.. 7.20p 8.25p
1.30p 4 85a!.Wpg. Junc.. ll.OOp 1.25p
7,30a Duluth 8 OOa
8.30a Minueapolis 6 40a
S.OOa .. .St. Paul... 7.10
10.30a ... Chicago .. 9.35p
MOIiRIS-BRANDON BRAIÍOH
East iiounp
o
GO r*
CM sS
H CC
áé
ý.h
W.o
Vv. Lound.
STATIOM8.
^ d
í.aop
7.50p'
6.5íip
í).49p
5.33p
4.39p
3.68p
3.14p
2.5 ll>
2,l5p
1.47,)
1.19p
12.57]'
I3.27p
Il.57a|
ll.12a|
10.37a
10.13a(
9.49a|
9.39a!
9.05aj
8.23a!
7.50al
o
2.451 { VVinnipeg..
12 55p ... Morris ....
12.34p * Lowe Farm
12.09p *... Myrtle...
11.59a . .Roland. .
11.42a * Rosebank..
ll.SOaj.. . Miami....
ll.OSaj* Deerwood..
10.57ai* Altamont..
10.40a . .Somerset...
H>.20a *Swan Lake..
lO.ISa * Ind. Springs
lO.OOa *Mariapolis ..
9.-)8a * Greenway ..
9.35a ... Baldur....
9 4ia . .Belmont....
8 57a *.. Hílton....
8 42a *..Ashdown..
8 35a Wawanesa..
8 ‘27a * Elliotts
8 l,9a Ronntbwaite
7.57a *Martinville..
7.4í)a .. Brandon...
1.06])
2.40p
3.02p
3.26p
3.3(ip
3.53p
4.06p
4.26p
4.37p
4.54p
ð.07p
5.‘21p
5.31p
5.4 5p
5 58p
6.19p
6.36p
6.52p
6.58p
7.08p
7.19p
7.86a
7.55p
for
5 30p
8.00a
8.44a
9.31a
9.50a
10.23a
10.54a
11.44a
12.10p
12.51p
1.22p
1.54p
2.18p
2.52p
3.25p
4 15p
4.G3p
5.23p
5.47p
6.04p
6.37p
7.18p
8.00p
meals
Number 127 stop a' lialdur
POK TAGÉLA PRAIRE BRANCH
W. Bound Mixed No. 143 Everv Day ExCept Sunday. STATIONS.
5.45 p.m. 5.58 p.m 6.14 p.m. 6.19 p.m. 6.42 p.m. 7.06p.m. 7.1:)p.m. 7.25 p.m. 7.47 a.m 8.00 H.m. 8.30 a.m. .. Wir.nipeg.. ♦Port.) unctioi, *St. Charles,. * Headingly. * Wliite Plalns *Gr Pit Spur *LaS»lleTank *.. Eustace... *.. Oakville. *. . .Curtis. . . Port.la Prairle * Fl«e STatiorP
Mixec
Ko. 14
Fvery I
Exöep
Snnda;
12.25p,i
2.. 0 p.j
11.44 p.i
11.86 p.i
11.12p.i
10.47p.i
10.39 p.i
10.26 a.i
10 03 p.i
9.49 ju
9.30 p.r
Fre gíit must be pre'paid
Numbers 107 and 108 havethri
Pullinan Vestibuled DrawingRoom 8
ing Caj s between Winnipeg, St. Paul
Minneapolis. Also Palace Dining (
Close connection at Chicago with eai
lines. Connection at Winnipeg Jum
with tvains to and from the Pacífic c
For rates and full information
cerninc conucction with nther iines
appiy to any agent of the companv.’f
CHAS. S. FEE. H. SVViNFOR
G.P.&.T.A., St.Pf.ul. Geu Agt. 1