Heimskringla - 03.09.1896, Síða 1

neimskrmgla.
X. ÁR. WINNIPEG, MAN., 3. SEPTEMBER 1896. NR. 36.
FRETTIR.
DAGBÓK.
FIMTUDAG 27. ÁGÚST.
Langa “jáiö” hans McKinley, með
öðrum orðum, svar hans upp á áskor-
unina um að gefa kost á sér sem forseta
efni Bandaríkja, var birt almenningi í
dag. Er það ritgerð er samanstendur
af 10,000 orðum og höndlar um þvjú að-
al málefni: Gjaldeyrismálið og um það
fer haun flestum orðum, um tollmálið
og um jafnréttisviðskifti við aðrar þjóð-
ir. Tollinn segir hann þurfi að hœkka
og með því kúga aðrar þjóðir til að
slaka til og biðja um jafnréttis viðskifti.
Gjaldeyrismálið áhrærandi segir hann,
að lieiður þjóðarinnar sé undir því kom-
inn, að haldið verði áfram að hafa gull
fyrir verðmiðil, þangað til þjóðirnar
komi sér saman um að ákveða jafnræði
bæði gulls og silfurs.
Upphlaup mikið átti sér stað í Kon-
stantiópel og voru margir drepnir.
Byr jaði það þannig að ræningja-flokkur
fór inn í Ottoman bankann, aðal-banka
Tyrkja, ráku þjónana burtu, en her-
tóku bygginguna og aðrar í grendinni.
Leið svo dagur til kvölds, þrátt fyrir
öfluga sókn, að ræningjarnir héldu
bankanum.
Húsbruni kom upp í þorpinu On-
tonagan í Wisconsin í gær og mátti heita
að hann gjöreyddi þorpinu áður en hann
varð slöktur. 2000 manns eru hús-
viltir.
Independend order of Forester-stór-
stúkan i Quebec fylki, er um það að
klofna. Þjóðflokka-stríð er ástæðan.
Fransk-kaþólskir menn eru fleiri orðnir
en enskutalandi menn í félaginu og
vilja nú einir ráða.
Af 4 eða 5 írum sem lausir vor
látnir nýlega, eftir 10—12 ára fangelsi
fyrir dynamite sprengingar, eru nú 8
sagðir ýmist algerlega brjálaðir eða
hálf-brjálaðir. Kenna írar það fanga-
vörðunum og illri meðferð og bitnar það
á stjórn Breta. Daðþykir ekki ólíklegt
að rannsókn verði hafin til að komast
eftir hvert slíkar kærur hafa við nokk-
uð að styðjast.
FÖSTUDAG 28. ÁGÚST.
Repúblikar hófu forseta-kosninga-
sóknina í gærkvöldi, með fundi í Carne-
gie Hall í Nevv York. W. H. Harrison,
fyrverandi Bandarikja forseti var aðal-
ræðumaður. — Sama kvöldið flutti
Bryan forseta-efni ræðu í Buffalo, N.Y.
Var Bryan tekið betur í Buffalo en í
nokkrum öðrum stað eystra.
Útríkjastjóri Breta, Joseph Cham-
berlain, er á leiðinni til Ameríku í kynn-
isför. Kona hans er fædd og uppalin í
Boston og lætur hann sem aðal-erindið
sé að heimsækja fólk hennar. Aðallega
mun hann þó koma til að tala við Can-
adastjórn.
Ávarpið til^sambandsþingsins var
í gær samþykt í Ottawa. án þess
gengið væri til atkvæða,
Soldáninn sem ríkt hafði f Zanzibar
i Afríku um undanfarin ár lézt í vikunni
er leið og lék grunur á að hann hefði
verið drepinn á eitri, Hann var ekki
fyrri liðinn en maður gaf sig fram og
kvaðst vera róttur erfingi stólsins. Hét
sá Said Khalid og var í rauninni ekki
annað en verkfæri í höndum þræla-
verzlunarmanna, er svíðurhve mikil ráð
Bretar hafa í héraðinu, er gersamlega
banna þrælasölu alla. Tilgangurinn
var því að ná stólnum áður en Bretar
vissu af og hrífa svo héraðið úr þeirra
höndum. Þeim tókst að ná stólnum,
en áður en liðnir voru margir dagar
voru 4 herskip Breta komin á höfnina
°g er þessi sjálfgerði soldán neitaði að
víkja úr höll soldáns, var hafin skothríð
og innan skamms var höllin í björtu
VBITT
HÆSTIT VEUDr.ATJN A HEIMSSÝNINGUNN
DH
BÚKING
P0MDIR
IÐ BEZT TILBÚNA
Óblönduð vínberja Cream of Tartar
jowder. Ekkert álún, ammonia eða
finnur óholl efni. •
40 ára reynslu.
báli, en hinn nýji soldán og hermenn
hans flúnir á náðir konsúls Þjóðverja.
Zanzibar er á samnefndri eyju rétt fram
af meginlandinu og hafa nú Bretar skip-
að vörð svo þrjótar þossir komist ekki
af hólmanum og geri uppreist á megin-
landinu.
Ráðsmaður Manchester skipaskurð-
arfélagsins, er sem stendur í Ottawa.
Vill koma á beinum viðskiptum milli
Manchester og hafnbæja í Canada.
LAUGARDAG 29. ÁGÚST.
Bréfin sem fóru á milli fyrverandi
Canadastjórnar og Aberdeens landstjóra
í sambandi við misklíðina út af em-
bættaveítÍDgum, voru lögð fyrir þingið
í gær.
Populistar í Bandaríkjunum eru
ekki á því að sleppa Watson sem vara-
forseta-efni, Og af því silfur-demókrat-
ar halda eins fast í Seewall halda þeir
báðir áfram sókninni enn og óvíst alvag
livernig því máli lýkur.
I viðtali við fregnrita blaðs í Mont-
real í gær, sagðist Russell lávarður frá
Englandi álíta skyldu stjórnarinnar að
borga fyrir verslega uppfræðslu á al-
þýðuskólum, enda þótt fulltrúi ákveð-
ins trúarbragðaflokks veitti þá tilsögn
og enda þótt auðsætt væri að það væri
skylda stjórnarinnar að annast um
verzlega uppfræðingu að eins.
Herskip Bandaríkja í Berhings-
sundi hafa tekið föst tvö selaveiðaskip
frá British Columbia og rekið þau heim
til sín.
Li Hung Chang náði til New York
í gær. Skipafloti mikill fór til að mæta
honum langt út á höfn og meðal þeirra
nokkur Bandaríkja-herskip.
Sú ólíklega fregn kemur frá Cuba,
að þar hafi Bandaríkjamaður nýlega
verið brendur lifandi að boði Weylers,
af því hann hafði Cuba-manna féttablað
í vasanum ! Sagan segir að hann hafi
verið sveipaður í Bandaríkja-fána og
síðan brendur. Sagan er ærið ótrúleg,
en sé hún sönn, getur afleiðingin orðið
tilfinnanleg fyrir Spánarstjórn,
Á Englandi er talað um að Wm
Waldorf Astor muni kvongast Victoriu
prinzessu af Wales og samstundis
krýndur hertogi.
MÁNUDAG 81. ÁGÚST.
Utanríkisráögjafi Rússa, Labanoff-
Rostovsky, varð bráðkvaddur á járn-
brautarlest í Austurríki í gær. Hann
sat á tali við Rússakeisara í vagninum
þegar hann alt í einu hneig niður ör-
endur. Voru þeir á ferð til Þýzkalands
Frakklauds og England. Átti sú ferð
aðhafa mikla þýðingu, að því er snertir
úrlausn “austrænu” þrætunnar, —
Tyrki, Armeníu og Krit, m. m. Er sagt
að furstinn hafi verið með samning í
vasanum áhrærandi samvinnu Rússaog
Austurríkismanna í þessu efni, og fylgi
Þjóðverja var einnig talið víst. — Nú
verður ekki af neinu þessu fyrst um
sinn, að ætlað er. og skemtiferð Rússa-
keisara er á enda.
Frakkar og Japanítar hafa staðfest
nýjan verzlunarsamning, er gildir í
12 ár.
Upphlaup og manndráphaldaáfram
í Konstantinópel. — Orustur skæðar á
Krit undanfarna daga, en fréttir þaðan
alt annað en greinilegar. Að Tyrkir
megi miður ráða menn samt af ný-
komnu skeyti frá soldáni þess efnis, að
hann gaugi að kostum stórveldanna á-
hrærandi úrlausn Krítar-málsins.
“Afriku-konungurinn” Rhodes er
væntanlegur til London i Desember í
vetur. I Janúar verður hafin rannsókn
í máli hans og Suður-Afríku-félagsins,
í sambandi við herferð Jamesons.
Skógareldar valda tjóni miklu i
Wisconsin ríki norðanverðu.
Tveir menn á vitlausra spítalanum
í Brandon, Man., voru notaðir til að
mjóika kýr. Á laugardaginn þegar
þeir voru að þessu kom vitleysis kast
að öðrum. Hann þreif exi og hjó hinn
banahögg í höfuðið.
D. R, Francis, fyrrum governor í
Missouri, er orðinn innanríkisstjóri
Bandaríkja, í stað Hoke Smiths.
ÞRIÐJDAG 1. SFPTEMBER.
Clara Barton, foringi “rauða kross”
félagsins, er síðastl. 8—9 mán. hefir ver-
ið i Armeniu að útbýta gjafafé, fór af
stað í dag frá Englandi til Ameríku.
Félag þetta hefir bjargaðlifi og eignum
200 000 Armeníumanna.
Kona féll niður af loftfari, fulla
hálfamílu, í St. Louis, Missouri, í gær,
Mátti heita að hvert bein í líkama henn-
ar væri brotið. — Sama daginn fór karl-
maður sömu förina í Denver, Colorado,
en það vildi honum til, að hann var
kominn að eins 80 fet upp, þegar hann
datt og því mögulegt að hann lifi. —
Samt halda menn áfram við að ‘skemta’
fólki með þessu, — að faraupp í körfu-
lausu loftfari og hlaupa svo út, með út-
búnað í regnhlífar líki, en margfalt
stærra, er takmarkar ferðina. En svo
bilar sá búnaður stundum eins og sýndi
sig í þessum tveimur stöðum.
Bryan er enn að prédika hið nýja
gjaldeyrisguðspjall fyrir lýðnum í New
Yorkríki. Var í Jamestown í fyrradag
og talaði fyrir 10.000 áhe.yrendum. W.
B. Cochraneá að fylgja á eftir honum
fyrir hönd repúblíka, og flytja tvær
ræður í viku, þar til kosningar eru af-
staðnar.
Mr. F. R. Burnham, hernjósnar-
inn, sem í sumar skaut átrúnaðargoð
Matabelamanna, er á leiðinni til Ame-
ríku.
Eftir 25 daga vinnu að gulltekju í
sandi og leir í Caribou-héraðinu í Brit.
Columbia, fékk félag eitt 81 þús. dollars
virði af gulli. Er það sögð mest gull-
telija ermenn þekkja á jöfnu tímabili.
Þjóðfundur Ira verður settur í dag
í Dublin. Þar mæta 1700 fundarmenn
frá öllum löndum.
Bryan forsetaefni náði til Cleve-
land í Ohio i gærkveldi. 16,000 manna
á funo.i hans, og í öðrum stað 8000.
MIÐVIKUDAG, 2. SEPT.
íbúarnir á Formosa eru seinir til
að viðurkenna Japaníta sem herra sína
Smáupphlaup gegn Japanstjórn hafa
alt af átt sér stað, og skeyti nýkomið
segir, að nú sé að lieita má hver maður
á eyjunni genginn í lið með uppreistar-
mönnum.
Li Hung Chang heimsótti Kínverja
bygðina í New York í gær og var meir
en vel tekið. Veizla var honum haldin
til dýrdar og réttir allir þeia sömu eins
og ef hann hefði verið austur í Peking.
Skemtunum héldu Kínverjar áfram
þangað til í dögun í morgun.
Burtrekstur conservative-skrifstofu
þjóna sambandsstjórnar, var aðal-um-
ræðuefni á sambandsþingi í gær. Um
það flutti Hon. H. J. Macdonald ræðu,
meðal annara. Sagði að tiltölulega fáir
hefðu enn verið reknir í Winnipeg, en
kvaðst þó ekki geta látið vera að minn-
ast á óverðskuldaðan burtrekstur B. L.
Baldwinsons, sem hefði unnið landinu
stórmikið gagn sem íslenzkur umboðs-
maður, Sér vitanalega hefði hann aldrei
haft afskifti af sambandsþingskosning-
»m, þó hann hefði tekið þátt í fylkis-
stjórnmálum. Jafnframt mintist hann
á að J. A. McDonnell þingm. fyrir Sel-
kirk væri enn eða hefði verið til skamms
launaður starfsmaður Manitobastjórn-
ar. Hann sýndi og að aðrir þjónar
fylkisstjórnar hefða tekið ósvikinn þátt
í kosningunum, en þó skifti yrði í Mani-
toba mundi hann ekki biðja um burt-
rekstur þeirra þess vegna.
Frá löndum.
OTTO, MAN., 21. ÁGÚST 1896.
Fréttir eru litlar eins og vant er.
Heyskapurinn gengur seint fyrir all-
flestum sökum vatns og svo eru af og
til einlægt rigningar, svo lítið getur
þornað. Þó er von fyrir að fjöldinn
nái svo heyjum að ekki þurfi að lóga
fyrir fóðurskort.
Nú er byrjað á að grafa skurðinn
vestur í Álftavatnsnýlendunni, en held-
ur verður hann stj’ttri en menn bjugg-
ust við, og verði hann ekki lengdur
kemur hann að litlum notum.
Samkoma var haldin hér í bygðinni
laugardaginn 1. Ágúst, sem menn köll-
uðu Islendingadag, í þetta sinn. Skemt-
anir voru: ræður, hlaup og fleira því-
líkt, sem vanalegt er að hafa á þesskon-
ar samkomum. Mr. Daniel Sigurðsson
talaði fyrir mipni íslands og Mr, Jón
Bildfeld fyrir minni Canada og mæltist
þeim báðum vel. Þá talaði Mr. N. S.
Snædal nokkur orð um Bandaríkin. Að
endingu talaði Mr. B. S. Líndal sköru-
lega um þýðing íslendingadags tilhalds-
ins og þótti mál komið að menn kæmu
sér alment saman um einlivern vissan
dag, þótti —sem og líka er—nógu mikið
orðið af blaðadeilum út af þeim degi.
Hann stakk upp á að menn f þessari
bygð kæmu sér saman um vissan dag
til þess hátíðahalds, á meðan ekki væri
alment búið að ákveða neitt visst, og
var kosin 5 manna nefnd til að ákveða
þjóðhátíðardag.
Mr. James Walton frá Stonewall
var hér á ferð í síðastl. viku að kaupa
gripi. Hann keypti hér í bygðinni yfir
70 gripi, en gaf lieldur lægra verð fyrir
þá nú en fyrirfarandi sumur, frá 828 til
$27 fyrir 3 ára ‘steers’ (par aknauta).
Hinn “þríeini”.
SigtryggUr Jónasson hefir skrifað í
Lögberg heillanga æruleysis-skamma-
grein um mig, út af því að ég með fá-
um orðum ávítaði hann sem ritstjóra
fyrir það, að fara að birta í blaði sínu
skammagrein til mín frá E. H. án þess
jafnframt að sýna fólki framá fyrir
hvað ég var skammaður.
Auðvitað er annað eins kjaptæði og
þessi áminsta grein Sigtr., miklu fram-
ar fyrirlitningar en svara verð í sjálfu
sér. En vegna þess að óg er ekki alveg
vonlaus um að mögulegt kunni að vera
að betra þann náunga lítið eitt, með því
að reyna með göfugum fortölum og ó-
rækum röksemdum að sannfæra hann
um hans eigin s.ynd, eða um það, hve
viðbjóðslegur veraldar-ódámur að hann
sjálfur er í rithætti, þá tek ég það ráð í
þetta sinn að svara honum nokkrum
orðum, í því trausti, sem sagt, að hann
reyni til að taka sór ofurlítið fram, svo
framarlega að ekki liafi tekist'svo herfi-
lega illa til, að liann hafi tapað allri sam-
vizku og sómatilfinning og séþess vegna
alveg óbetranlegur.
Ég gæti auðvitað ausið Sigtrygg
verðskulduðum óbótaskömmum, svo
kunnugur er ég lífsferli hans og það á-
lítur fólkið líklega sjálfsagðast að gert
sé. Og ég gæti einnig talið upp öll auk-
nefnin sem hann hefir áunnið sér hér
vestra, og hvernig á þeim stendur, svo
sem t. a. m. “Taðhaugstryggur”,
“Hundtryggur”, “kjafteinninn” og fl.;
einnig gæti ég sjálfur gefið honum
nokkur makleg auknefni. Og þótt mér
kynni að takast að framsetja þessháttar
óþverra eins viðbjóðslega og “safnaðar-
forsetanum” þá álít ég að betra væri að
vera laus við það ef þess væri nokkur
kostur.
Til afsökunar ósvifni sinni segist
Sigtr. hafa tekiö upp í Lögb. Isafoldar-
grein E. H. til mín til þess að sýna
fólki hér hvað verið væri að skrifa héð-
an heim um almenn mál hér vestra, og
ódæðið sem ég framdi var svo ekki ann-
að en það, að ég gat þess sem ég nú er
búinn að sanna að er rétt, að k.félags-
skólinn hérna sé mislukkuð prestaskóla-
stofnun; þannig, að ef takandi er tillit
til þess sem skrifað stendur í hinum
“helgu” bókum kyrkjufél. (Lögb. og
Sam.) um þetta skólabrask þess félags.
þá var prestaskólahugmyndin lang-
sterkasta tilgangsatriðið í því máli frá
byrjun, sem og eðlilegt var, þareð aðal-
inál kyrkjufél. fram á þennan dag hefir
verið “prestleysis plágan”, en lútersku
prestaruir á íslandi svo ólúterskir, að
vænta má að þeir hefðu steindrepið kfél.
ef tekist hefði að fá nógu marga af þeim
hingað vestur. Ef svo að það er sann-
arlega tilfellið sem út lítur fyrir að sé,
n.l. það, að framsögu menn þess máls
vilji nú ekki kannast við prestaskóla-
hugmyndina í samþandi við þá stofn-
unartilraun (af hvaða ástæðum sem þeir
gera það) þá Segir það sig alveg sjálft,
að sem prestaskólastofnunartilraun er
skólamál kfél. alveg mislukkað, eða eins
og ég komst að orði í Þjóðólfi: “mis-
lukkuð tilraun til prestaskólastofnun-
ar”. Þannig eru þá mótmæli E. H.
gegn þessu eina atriði í grein minni er
hann mótmælir, á engum rökum bygð:
bara bull út í veður og vind. Svo að þó
að Sigtr. hefði verið að sýna fólki hér
fram á það, hvað óg hafi skrifað um
skólam., með því að birta grein mína í
Lögb. (sem hann þó gerði ekki), þá hefði
málstaður hans orðið engu betri í raun
og veru, vegna þess að ég hafði á alyeg
réttu að standa. En til þess að koma i
veg fyrir að það yrði opinbert, þá birtir
hann ekki grein mína, en segir svo fólk-
inu að hann hafi ekki álitið hana þess
verða að koma út í Lögb.! En hann
ætti alvarlega að gæta, þess, að vegna
þess að þessi ám. Þjóðólfsgrein min er
er ómótmælanlega ekki einungissiðlegri
og háfleigri og sannleikanum samkvæm
ari, heldur og einnig langtuin fimlegar
stilfærð en flest það sem hann sjálfur
ber á borð fyrir almenning í Lögb. — að
þá er alveg ómögTilegt að.trúa því að
hann hafi ekki álitið gretn mína verða
þess að birtast f blaðinu, nema því að
eins að maður hafi áður verið kominn
að þeirri niðurstöðu um safnaðarforset-
ann, að hann sé gjörsneyddur öllum vel-
sæmiseiginleikum og öllum náttúrleg-
um möguleikum til þess að meta hið
sanna og góða hjá öðrum mönnum nema
að það miði honum sjálfum til metnað-
ar og hagsmuna. En mór getúr ekki
betur skilist, en að það geti verið vara-
samt fyrir forseta “kristins” safnaðar
að gera sér far um að verðskulda slíkt
almennings álit, þótt honum kunni að
Meðalið bjargað lífi hans.
Mr. G. Caillonelle, lyfsali í Beaversville,
Ill.,segir: “Ég á líf mitt að þakka Dr.
Kings New Discovery. Eg fékk influ-
enza og reyndi alla lækna í nágrenninu,
en það var árangurslaust, og mér var
sagt að mér gæti ekki batnað. Ég hafði
Dr. Kings New Discovery í búð minni
og sendi óg eftir einu glasi, og fór að
brúka það, og frá því ég byrjaði á þvi.
fór mér að batna. og þegar ég var búinn
úr þremur glösum, /\-ar ég orðinn frísk-
ur. Eg liefi það ætíð í búðinni og heima
hjá mér.Fáið að reyna það fyrir ekkert.
Til í öllum lyfjabúðum.
finnast sem svo að hann sé því nú óháð-
ur vegna tignar sinnar. Og sjálfur ætti
hann að geta séð það. að takist honum
að koma því inn hjá fólki alveg alment,
að liann sé blygðunarlaus mannlastari
og ofstækur klikkuböðull, sera einskis
þess svifist er ekki varðar við hegning-
arlögin, til þess að undirþrykkja mót-
stöðumönnum sínum, eða þá menn sem
dirfast að lifa án þess að lúta honum,
að þá getur vel svo farið, aðhann yðrist
sinnar illu breytni (en of seint og árang-
urslaust fyrir þetta líf) eins og Júdas
forðum, þegar að því kemur að kon-
ungdómurinn verður frá honum tekinn
og fenginn í hendur öðrum sem eru betri
en hann, þ. e. a. s. þegar liberals og
kyrkjufél. hafa neyðst til að leggja nið-
ur völdin. Það má búast við að valt
verði að treysta fylgi indíánakynblend-
inganna, þegar ölið er af könnunni.
Ég hefi nú hrakið það eina atriði
sem Sigtr. tilfærir til afsökunar fyrir ó-
svífni sinni, eða því, að hafa birt Isa-
foldargrein E. H., án þess að birta
Þjóðólfs-grein mína jafnframt. Og ég
hefi einnig sannað, að ég hafði alveg á
réttu að standa viðvíkjandi ágreinings-
atriðinu (prestaskólaspursmálinu) og ég
hefi sannað það með eigin orðum aðal
valdsmanns kyrkjufélagsins (sjá svar
mitt til hr. E. H. í Hkr.).
En svo er nú eftir að athuga aðal-
innihald skammagreinarinnar til mín
frá Sigtr., en það eru persónulegu níð-
yrðin sem þar eru frainsett um mig, og
sem ekki koma málefninu nokkurn hlut
við, og eru auk þess alveg óverðsk uld-
uð.
Það er t. d. ekki gott að sjá hvaða
þýðing það hefir ágreiningsspursmálinu
til upplýsingar, þótt hann líki mér við
æskufólaga('P) sinn Sölva Helgason. Fyr
ir utan það, að ég hygg það láti miklu
nær, að líkja Sigtr. við þann mann, en
mér, það er að segja að því er snettir
óvöndun í vali meðalanna til að koma
sér áfram með í heiminum. En líklegt
tel ég þó það, að Sölvi sál. hafi verið
miklu gáfaðri og fjölhæfari maður en
Sigtr. er. Eða er það t. d. ekki eitthvað
skylt passafölsun !Sölva, að fara til Is-
lands á kostnað almennings í Manitoba
til þess að starfa að því að fá þarlagð-
ar járnbrautir, sem eftir hugsjóninni
(en án tillits til kringumstæðanna þó)
mundi leiða til þess. að koma í veg fyr-
ir útflutning þessfólks frá Islandi, sem
ferðin var gerð til að flytja vestur hing-
að. Þetta eina dæmi er nægilogt til að
sýna, hve vandaður maðurinp er, þrátt,
fyrir það þótt hann nú liafi slampast i
opinbera heiðursstöðu f.vrir óhappa til-
viljun. Þar sannast það sem skáldið
segir: “Sa-ir er saur, þótt sólin á hann
skíni, og gaur er gaur, þótt gæfa heims
hann krýni”. Það er haft fyrir satt,
að Sigtr. hafi á Manitobaþinginu í vet-
ur lialdið því fram sér til varnar í þessu
járnbrautarmáli, þegar verið var að
rifja upp fyrir honum járnbrautarraáls-
fréttirnar eftir ísafold, að á íslandi
væri ekkert blað til með þvi nafni, Isa-
fold, eins og það var borið fram at mót
stöðumanni hans, Mr. Roblin. Ef |það
var þá ein sterkasta varnarástæðan í
því máli, þá er ekki gott að gizka á
hvernig hann muni verjast gagnvart
þeim sem vfta upp á hár að blaðið Isa-
fold er til á íslandi, og sem kunna að
bera það frain rétt, sem munu vera all-
ir fslendingar í heimi. Ég gæti haldið
áfram í það óendanlega að tilfæra þessu
lík sannanagögn fyrir andlogum skyld-
leik safnaðarforsetans og Sölva Helga-
sonar, gn óg læt þetta eiua nægja í bráð
jafnframt er ég skora á safnaðarforset-
ann. bf í honum er ærlegur blóðdropi,
að sýna fram á og sanna (ekki með
ljúgvitnum þó). þó ekki só nema eitt
einasta, þessu likt atriði i öllu mínu lífi
og sem þá megi skoðast sem heimildar-
atriði fyrir þvi að likja mér við Sölva
Helgason. En hafi hann ekki gert það
á fullnægjandi hátt innan 30 daga frá
þeim degi nð þessi grein Jkemur út í
Hkr., þá sé hann af sjálfum sér brenni-
merktur nð almennings vitund sem við-
bjóðslngt inannhrak, sem hafi neyðzt til
að meðganga að hann hafi af óviðráð-
anlegu grimdaræði lagt mig i einelti án
allra saka til þess að fk mig dæmdan
sekan fyrir lians eigin tilverknað, eða
annan samskonar og hans eigin, af
þeirri einu ástreðn að ég hefi aldrei vilj-
að falla fram og tilbiðja bann.
Hvnð “prófessors” uppnefnings-
fígúruna snet tir, þá er hún í sannleika
lélegt vopn. Eg yæti auðvitaö gengið
fram hjá þvi atriði, vegna þess hve ó-
ekta það er i sjálfu sér, en þó vjl ég gefa
því svo sem nugnabliks alhygli rétt að
gamni.
í fyrst.a lagi, þá lýgur herra’safn-
aðarforsetiim því, að ég gangi hér undir
þessu prófe-ssorsnafni og vitandi að svo
er, þá óvirðir það safnaðarforsetann
meira en góðu hófi gegnir, að hafa gert
sig seknn i að segja þetta. En setjum
nú svo til dæmis aö það væri satt að ég
gengi hér undir þessu nafni, og af læim
ástæðum sein “kjaft.” tekur frani,
nefnil. þeim, aö ég hafi svo mikið álit á
sjálfum mér, að ég telji mig að hafa
eitthvert vit á t. a. m. hagfræði, stjórn-
fræði, trúfræði o. s. frv. Væri þaö þá
ekki ókristilegt og alveg ófyrgefanlegt
af forseta kristins safnaðar að fara að
meiða tilfinningar mínar með því að
tilkynna heiminum það, (mér til óvirð-
ingar) þrátt fyrir það þótt ég væri ut-
ansafnaðar hans? En ef það skildi svo
verða ofan á við nánari yfirvegun að
safnaðarforsetinn sjálfur hefði svo mikl
meira álit á sér, en ég á mér, sem störf
þau er hann fúskar við eru í sjálfu sér
vandasamari en þau sem ég stunda,
þrátt fyrir það að hann hefir ekki nema
meðal vinnumannsgreind, þá verður
ljóst, að houum ferst ekki að álasa mór
fyrir sjálfsálit.
Eins og menn vita, þá hefir Sigtr.
verið kallaður “kapteinn” (í skopi) af
því að hann einu sinni stýrði bátskrifli
á Winnipegvatni. Það hefir að vísu
verið reynt til að gera það >að óverð-
skulduðu auknefni að virðulegum titli
manngarminum til metnaðar, en samt
sem áður stendur nú svo á, að kapteins
titillinn er jafn óverðskuldað auknefni
fyrir Sigtr. sem prófessors auknefnið er
fyrir mig. Því eins og það ei; víst að
,ég hefi ekki áunnið mér prófessorsnafn-
bótina í neinum skóla eða annarsstað-
ar, eins víst er það, að Sigtr.hefir aldrei
svo mikið sem fúskað inn i sjómanna-
fræði, né á annan háttfullnægt skilyrð-
unum fyrir því að nokkru leyti að verða
kallaður kapteinn, nema þá í háði, eftir
þeirri merking sem það orð hefir haft
meðal íslendinga fyrr og síðar.
En svo ætti ég kanské að reyna til
að hafa framvegis minna álit á sjálfum
mór—helzt ekkert, og að sama skapi
meira álit á safnaðarforsetanum, til
þess að honum mætti þóknast náðar-
samlegast að hætta við að halda að mér
prófessorsnafnbótinni og í þess stað að
stj’ðja mig til metorða undir hans hand
leiðslu í söfnuðinum. Að ég reyni það
er líklega það sem hann á við þar sem
hann segir: “Ef prófessórinn vildi taka
sér fram og hætta að þroskast niður á
við, : þá yrði hann í meiri metum en
hann er”. En tilfellið er nú það, að
þótt ég guðsfeginn vildi nú reyna að
gera svo lítið úr mér að fara að komast
til metorða í söfnuðinum, þá væri mér
það hér um bil ómögulegt velsæmis
míns vegna, meðan söfnuðurinn verður
að líða þá óvirðingu að hafa annan eins
mann fyrir forseta og Sigtr. er ; mann
sem út lítur fyrir að lífs-ómögulegt sé
að blygðast sín fyrir nokkurn skapaðan
hlut. Mann sem státar sig af öðru eins
og þvi, að standa frarami fyrir almenn-
ingi rymjandi, sparkandi og ausandi ó-
þverranum viðstöðulaust í allar áttir
og á alla sem ekki vilja ilúta honum, til-
biðja hann og vegsama fyrir hve dug-
legur og veglegur skítmokari hann er.
í þetta sinn nonni ég ekki að span-
déra meiru á þennan náunga. Og ég
vildi óska að hamingjan gæfi honum
náð til að sjá að sór áður en það er orð-
ið of seint. Efsvovel tekst til. þá er
ég glaður yfir að hafa gert mér þetta ó-
mak honum til frelsunur.
Winnipeg í Júlí 1896.
S. B- Jónsson.
[Ath.: Rúmleysi í blaðinu um und
anfarinn tima veldur því að greín þessi
kemur ekki út fyrri en þetta. — Ritstj.]
Hjartveiki er lækn-
anlcg.
Alfred Couldrey frá West Stafford,
Quebec, læknaði alveg í sér hjartveiki,
sem h«nn hafði haft í 4 ár með Dr. Ag-
news Cure for the Heart. Stúlka f
Pembroke læknuð af hinu ve.rsta kvefi
með Dr. Agnews Catarrhal Powder.
Dr. Agnews áburðir við gylliniæð, og
lifraroillur.
Fjögur mjög merk mt ðöl.
Nýjar verulegar uþpfindingar gefa
von um að hægt verði að lækna flesta
kvilla sem menn þjást af. Jafnvel eins
háskaleg sýki eins og lijartveiki er lækn
anleg. Það er sýnt og sannað á degi
hverjum. Dr. Agnews Cure for the
Heart ir meðal það scm linar veikina í
öllum tilfellum á hálfum tima eftir
fyrstu inntöku. og er það mjög svo á-
ríðandi, þvi lijartveiki er oft svo varið
nð hún drepur á fáum mínútum. Alfred
Conldry frá West Stafford, Quebec,
þjáðist af hjartveiki i 4 ár. Hanu fékk
ekkert meðal seni gerði honum gagn
fyr en hann náði í Dr. Agnews Cure for
the Heart. og segir hann um það: ‘Þeg-
ar óg var búinn að brúka 8 flöskur af
þessu meðali. var þessi hræðilega veiki
horfin. Kvef á versta stigi er haldið ó-
læknandi. En hér er það sein George
Graves frá Ingersoll, Ont., segii: ‘Eva
litla dóttir mín sem er 13 ára. fékk of-
ur slætnt kvef fyrir 1 árum siðan. Við
reyndmn öll ji<‘kt meðöl við þeirri veiki,
og fetigutn læknishjálp meir en þrjú ár,
eu það dugði ekki. Við álitum þessa
sýki ólæknandi. Síðastl. vetur heyrði
ég utn liið mikla orð setn fór af Dr. Ag-
news Catarrlial Powder og lét ég Evu
litlu reyna eina flösu af því, og verð ég
að viðnt kenna, vegna þeirra er kynnu
aðliafa gagn af því. að dóttir inín varð
alheil eftir að hafa brúkað upp úr tveim
ur flöskuin.
Dr. Agnews hefir búið til 4 meðöl,
sem hvert utn Sig er óvggjandi við fieiri
| sýkt setti þaneru ætlnö fyrir. Hið mikla
J smyrsli hans læknai* hina verstu tegund
j af gyUiniæö á þremur til sex dögum.
Á þessutn timum þegar alt er fullt
at lifrarpiilum, er það eftirtektavert að
Dr. Agnews Liver Pills eru í miklu á,-
liti hjá þeim sem þekkja þær. G’ <i
með fjörutíu inntökumkostar tíu cts.