Heimskringla - 01.10.1896, Blaðsíða 3

HE1M3KRINGLA 1 OCT. 1896.
Kotung’urinn,
- - - eða - - -
Fall Bastílarinnar.
Eftir
ALEXANDER DUMAS.
“Jæja, herra ininn 1” eagði hún svo styttingslega sem
hún gat. “Hvað á það að þýða að standa svona og glápa á
mig, í stað þess að segja hvað að mér gengur ?”
Þessari orðahríð fylgdi andlegt leiftur, sem dregið hefðí
alt þor úr hveijum einastamanni við hirðina Jog knúð hann
til að falla á kné og biðja um fyrirgefning og um náð og það
þó hann hefði verið viðurkend hetja, marskálkur, eða goð-
borinn að áliti konungs.
Ea Gilbert brá ekki ögn. Hann bara svaraði með hægð :
“Læknirinn athugar augu sjúklingsins fyrst af öllu, göfuga
frú. Og þar sem yðar hátign sendi eftir mér sem lækni, þá
kom ég ekki í þeim tilgangi að seðja forvitni, heldur tilþess
að hlýða boðum yðar og vinna skylduverk mín. Af því
leiðir að ég athuga yðar hátign svo nakvæmlega sem ég
get”.
“Er ég veik ?” spurði drottning.
‘Ekki í venjuiegri merkingu þess orðs. En yðar hátign
þjáist af hóflausum geðshræringum”.
“Því þá ekki að segja að ég sé í i!lu skapi ?”
“Þér leyfið mér, vænti ég, að viðhafa orðtæki lækn-
anna, þegar ég er kallaður sem læknir”.
“Jæja. Látum svo vera. Enafhverju stafa þessar hóf-
lausu geðshræringar?”
“Þér hljótið að gæta þess, yðar hátign, eins gáfuð og
þér eruð, að læknir rannsakar að eins hið ytra ástand, —van-
heilsu líkamans. Hann er ekki töframaður, sem á augna-
bliki getur lesið í hugmanna og hjörtu”.
“Á. ég a<J skilja þessí orð svo”, spurði drottning, “að í
annað eða þriðja sinn gætuð þér séð meinsemdir sálarinnar
ekki síður en meinsemdir líkamans ?”
“Ekki ómögulegt”, svaraði Gilbert kuldalega.
Hún skotraði til hans augum, þrnngnum af heift og fyr-
irlitningu, en hann gaf sig ekki að heldur, en héltáfram að
stara á hana með mestu rósemd. Hún var yfirbuguð og hú n
gerði sitt ýtrasta til að slíta sig burt fra þessu, einhvernveg-
inn svo hræðilega, en þó undireins aðlaðandi ástandi. í ó-
Bköpunum sem á henni voru hratt hún um koll ofurlitlu
borði, en á því stóð postul.bolli fullur af súkkulaði,er steypt-
ist út um alt, en bollinn fór í mjöl. Hann sá þetta, en
hreyfði sig ekki til að rétta henni hönd. Hún reiddist enn
meir af því og roðnaði upp að hársrótum og ofan á háls.
Hún lyfti kaldri liendinni upp á ennið, en ekki treysti hún
sér til að líta á dáleiðarann.
“Hjá hvaða manni lærðuð þér?” spurði hún með svo
átakanlegri fyrirlitningu, að blátt áfram vonzka og heift
heíði verið bærilegra.
“Þeirri spurningu get ég ekki svarað nema til þess að
særa yðar hátign”, svaraði Gilbert.
Hér þóttist drottningin fá færi til að kvelja læknirinn
og skakkaleikinn. Og hvin greip það tækifæíi með sömu
græðgi og ljónsinna sýnir, þegar herfang er í nánd.
S æ r a mig ?” öskraði hún upp yfir sig. “Ég má segja
yður að það er misskilningur ! Ég er hrædd um að dr, Gil-
hert hafi ekki numið franskatungu hjá eins góðum kennara,
eins og þeim er hann nam læknisfræðina hjá. Það getur
enginn alþýðumaður s æ r t menn eða konur í minni stétt.
Hann getur þreytt oss, eu heldur ekki meira”.
“Ég bið afsökunar. tignaða frú!” svaraði Gilbert. “Ég
er að gleyma að ég var kallaður til yðar sem sjúklings. Þór
ætlið alveg að kafna af geðshræringu og hlýt ég því að kalla
a þjónustumeyjar yðar og láta þær afklæða yður og leggja í
rúmið!”
Hún hamaðist aftur og fram um gólfið, stjórnlaus af
reiði yfir því að þessi maður skyldi fara með sig eins og
barn. Eftir litla stund sagði hún:
“Svo þér eruð doktor Gilbert ?” Það er undarlegt að
^rer flnst mig ranka við dreng með samanafni. Sá drengur
Tar með úöð og ógreitt hár, f rifnum tötrum, rétt eins og
Jean Jakob Eousseau, þegar hann var flækingur!v>gþessi
drengur var að stinga upp garð með spaða, sem hann hólt í
hræklóttum og óhreinum höndum !”
“Það var ég !” svaraði Gilbert rólegur. “Það var árið
1772, að þessi litli garðyrkjumannsdrengur, sem yðar hátign
heiðrar með umtalinu, var að vinna sér fyrir matikouung-
lega garðinum að Trianon. Síðan eru liðin 17 ár, og á þeim
tima hefir margt komið fyrir. Það var ekki lengur þörf að
setja viltandreng i skóla til að geraúr honum lærðan mann
Stjórnarbyltingartímabilin eru vermireitir mannsandans.
Skörp eins og er sjón yðar hátignar, tekst yður þó ekki að
sJa að þessi unglingur, sem þér lýstuð, er nú þrítugur mað-
ur' Og það er rangt að verða hissa þó þessi litli, einfaldi
r*filslegiGilbert sé nú umliverfður orðinn í lærðan heim-
Sþeking, eftir að audi tveggja stjórnarbyltinga hefir blásið
um hann”.
“Eínfalda!” sagði drottning og hélt svo áfram. “Ég má-
minnistá það atriði síðar, hvað einfaldur þessi litli
Oilbert var ! En látum oss nú skifta við hínn lærða heims-
spekiug, hinn endurbætta fullkomna mann, sem ég nú sé
frammi fyrir mér!”
Gilbert lét sem liann heyrði ekki orðin, eða skildi
oaðið, þ6 hann vissi órköp vel að hún var að reyna að
kvelja læknirinn.
“Svo þér eruð skipaður sérstakur læknir konungs?” hélt
áfram, en hann svaraði ekki. “Ég vil í því sambandi
s®gja, að mér er a!t of ant um heilsu og líf konungs til þess
sleppa honum við algerlega ókunnan mann”.
„ "í'g bauð mig fram. göfuga frú”, svaraði hann stillilega,
boð mitt var þegið. Hans hátign lagði ekki minnsta efa
*rdóm minn eða vilja til að gera gagn. Ég er aðallega
jórnmálálæknir, eins og Necker ráðherra getur borið
yúni nm. En hafi konungurinn þörf á læknislyfjum og lækn-
n H*P> 6et ég verið eins góður að græða sárin eins og nokk-
r aunar samtíða læknir. En það sem konungur þarfnast
Jkln fremur en meðala og góðra ráða, eru góðir vinir !”
, Og þykist þér máskó véra góður vinur konungs?” spurði
fottning með allri þeirri fyrirlitning, er hún átti ráð á. “Þér
nur konungs ! Á það að gerast með meðala-fúski og töfr-
m • Erum vér máské horfin aftur á miðalda tímabil og ætl-
þér
tnáské að fara að stjórna Frakklandi með kukli og sær-
ln8um, líkt ogFaust viðhafði forðum ?”
tlp .
longun hefi C*g til þess, n6 heldur hefi ég hugsað
^.Þaö”, svaraði Gilþert.
Eo- .^lnmitt! Hafið þér máské kastað allri slíkri kunnáttu?
íelt að þér gætuð eina auðveldlega stungið óllum skrímsl
ej Um svefnþorn, sem orga og spú eldi fyrir dyrum vorum,—
3 °8 þér auðveldlega létuð Andreu hniga í svefn !”
þetta skifti, þegar drottning þannig mintist á dáleiðslu
*eu’ gat Gilbert ekki varistað roðna ofurlítið. Honum
þar >|V° drottning sá þið og fagnaði yfir. Hún hugði að
k\n llun hann finná til. “Því ég veit að þér
vit-!ð svrefa f'iik”, bélt lmn svo áfram. “Þér hafið auð-
Um' nUllllð Þ4 íþrött og það hjá einhverjum þossum skúlk-
ar E>rulía kunnáttu sína t:l ills eins, — til að lesa leynd
«>ál yor í svefninum”.
greir Ji\’ K'ifnga fru> þnð er satt- ^g hefl numið þá fræði-
11 blá liinum nafntogaða Cagliostro!”
“Hjá þeim kennara mannorðsþjófnaðar, sem kendi læri-
sveinum sínum að beita ráni og þjófnaði gagnvart Eiædi súl
og likama manna!”
Gilbert skildi meíninguna í öllum þessum o»ðum og brá
honúm nú í annað sinn. Og drottning gladdist enn meir en
áður. “Fanturinn! hugsaði hún. “Ég hefi komið ómjúkt við
opna kvikuna og honum blæðir!”
En Gilbert lét ekki á sér sjá til lengdar. Hann hafðii
of mikið vald á sjálfum sér til þess að sýna öðrum tilfinning-
ar sínar nema augnablikslanga stund. hversu miklar Bem
þær voru. Drottning var svo ógætin að lyfta augunum mitt í
fögnuði sínum, ognáði því dáleiðarinn á augnablikinu haldi
á þeim.
“Það er rangt að dæma meðbræður sína svo vægðar-
laust”, sagðihann. . “Þér dæmið Cagliostro og kallið hann
fúskara og vitið þó að hann kunni hina sönnu iþrótt. Þé •
fenguð sönnun fyrir því, þegar þér fyrst komuð til Frakk-
lands og voruð erkihertogainna af Austurríki. Þegar ég sá
yður að Taverney var þessi maður, sem þér nú hall-
mælíð, einmitt að sýna yður í hreinum vatnsbolla þær mynd
ir af afdrifum yðar hátignar, að þér féliuð í ómegin ?”
Mynd þá sem Gilbert talaði um hafði hann sjálfur ekki
séð, en hann hefir eflaust fengið lýsingu af því sem bar fyrir
Marju Antoinettu hjá lærimeistara sinum. Með þessari
spurningu hjó hann svo djúpt að drottning bliknaði, þó áð-
ur væri hún dreyrauuð af geðshræringu.
“Já”, svaraði hún, og var þungt, “Hann sýndi mér
hræðilega morðvél og blóðelfur. En ég veit ekki enn, að
slíkur hlutur sé nokkursstaðar til”.
“Það veit ég ekki heldur”, sagði Gilbert. “En því getið
þér samt ekki neitað, að sá maður má teljast snillingur af
lærðum mönnum, sem hefir eins mikið vald yfir meðbræðr-
um sínum, eins og hann sýndi þú”.
“Meðbræðrum!” sagðí drottningin í háði.
“Það er máské of sagt”, svaraði Gilbert, “því vald har.s
var svo mikið, að krýndir þjóðhöfðingjar stóðu á lægra stigi
en hann”.
“Þetta er skammarlegt!” sagði drottning. “Eg segi yð-
ur, að Cagliostro var blauðgerður fúskari og dáleiðslusvopn
hans glæpur? 1 eitt skifti varð árangurinn sá, að ég hefi hugs
að mér að vinnaað því, að maðurinu sem glæpinn vann fái
sín maklegu málagjöld!”
“Menn eiga að vera vægir í dómi um þá sem hrasað
hafa”, sagði Gllbert.
“Ha, ba! Þér meðgangið þá?” sagði drottningin hlakk-
andi. Af því hann var svo blíður, er hann talaði þessi orð,
hélt hún að hann væri að biðja hana um vægð og miskunn.
Og í ósköpunum og fögnuðinum, leit hún á hann einusinni
e nn. En eins og fyr var það tillit banvænt. Augu hans
mættu augum liennar aftur og var þá sem augu hennar
bráðnuðu, eins og stálið bráðnar þar sem rafmagnsstraum-
urinn skellur á það. Hún fann hyernig heiftin sem hún bar
í brjósti ósjálfrátt umhverfðist í hræðslu. Hún réði sér ekki
en hörfaði undan í þvískyni að komast hjá væntanlegri á-
vítunarræðu.
“Hafið þér inngrip í það, göfuga frú”, sagði Gilbert,
hvað vald það pýðir, sem ég liefi frá lærimeistara mínum,
sem þér svívirðið? Þér megið trúa því, að væri ég ekki einn
af yðar auðsveipustu þegnum, gæti ég sannfært yður um
vald.mitt með hræðilegri tilraun ! Ég gæti komið yðar há-
tign tíl að rita méð eigin hendi þau orð, sem þér hlytuð að
kannast við að hafa ritað, þegar ég leysti yður úr dróma.
Af þessu getið þér ráðið hve mikil er þolinmæði og góð-
mennska mannsins, sem þér alt af hafið verið að smána, er
þér hneptuð í Bastilinni og sem þér syrgið að‘ var brotin
upp, af því lýðurinn leysti þennan mann. Og þér munuð
halda áfram að hata inig og enda efast um vald mitt, eftir
að ég liefi leyst af yður töfraböndin”.
Um stund hætti hann nú að horfa á hana—gafhenni
lausn, svo liún næði sér ofurlítið aftur. Hann fór með hana
eins og þeir fara að, sem eru að gera tilraunir við fugla með
því að loka þá í loftlausu hulstri, og hleypa inn litlu lofti
annan spretUnn, bara til að verja þá köfnun.
“Svo þértalið um að lúta mig sofna—að láta mig tala og
rita á meðan ég er í því ástandi !” sagði drottning skjúlf-
rödduð afhræðslu. “Hafið þér máské leyft yður s!íkt? Eða
vitið þér ekki að þessi hótun yðar gildir sama og landráð ?
Að það er glæpur sem verðskuldar dauðaliegningu?”
“Það er þarflaust að æðrast þannig svona undireins”,
svaraði Gilbert. “Ef ég tækist þettaí fang og neyddi yður
til að opinbera yðar leynilegustu leyndarmál, mundi ég ekki
gera það nema að vitni nærverandi. Sá vottur gæti þá bor-
ið um það sem gerst hefði, svo ómögulegt væri fyrir yður að
vera á moti”.
“Yitundarvott? Hafið þér hugsað útí það, herra
minn, að sá vitundarvottur yrði meðsekur yður ?”
“Ekki eiginmaður yðar”, svaraði Gilbert, “og sem hefði
ánægju af að sjá tilraunina gerða”.
“Hvað! Konungurinn ?” hrópaði Marla Antoinetta og
leyndi sér nú ekki að hún var lirædd, og að bún þá óttaðist
meir utn eiginkouuua en drottninguna, ef dáleiðarinn skyldi
gera tilraunina. “Svei, svei! doktor Gilbert! Þér að tala
svona!”
“Konungurinu”, svaraði Gilbert, “er yðar verndari og
eðlileg stoð og stytta. Hanu mundi, eftir að þér væruð vökn-
uð aftur, segja yður alt sem gerðist og jafnframt það hve
heiðarlega mér hefði farizt verkiðúr hendi. þrátt fyrir stæri-
læti mitt yfir að geta þannig sannað vald mitt yfir jafn æru-
verðri og göfugri frú”. Hér nam hann staðar. Gaf henni
tækifæri til aðyfirvegaorð sín.
“Einmitt !” sagði hún eftir nokkra þögn. “Þér hljótið
að vera banvænn óvinur--------”.
“Eða vinuriraun!” tók liann frain í.
“Þaðíirómögulegt”, sagði drottning. “Vinskapur og
hræðsla eða vantraust geturekki verið samfara”.
"Hvað snertir konung eða drottningu og þegna þeirra”,
svaraði Gilbert. “þá getur vinskapur ekki þrifist nema að
svo miklu leyti sem þegninn sýnir að hann verðskuldi hylli.
Ég hefi strengt þess heit að beita þessu valdi miau ekki,
nema ég þurfi sð hefna fyrir rangsleitni sem mér er sýnd. Ég
beiti því eingöngu til varnar, en aldrei til sóknar!”
“Ég sé nú gildruna, sem þér hafið búið mér og veitt mig
í”, sagði drottning aumkunavleg. “Þér hræðið fyrst kon-
una og ætlið með því að ráða fyrir drottningunni!”
“Nei, frú! Ép-er ekki neiun smásálarlegur bragðamað-
ur! Og hvað yðnr snertir, þá eruð þér fyrsta konan, sem ég
hefi kynst, er hefir til að bera allar kvennlegar tilfinningar
samfara öllum ráðandi ciginleikum karlmannsins. Þér getið
því verið hvorttveggja: kveunmaður og vinur. Ég get ekki
annað en dáðst að yður og ég vildi geta þjónað yður. Og það
skal ég líka gera, án þess að taka nokkurt gjald fyrir, — til
þess eingöngu að athuga eiginleika yðar. Ég vil enda gera
meira til að sýna livernig ég get þjóuað. Sé ég yður ógeð-
þekkur eða þrepskjöldur á vegi yðar, getið þér auðveldlega
vísað mér burtu”.
“Vísað yður burtu?” sagði hún og rödd hennar sýndi ag
tilhugsunin var kær.
“Já, en svo hafið þér eflaust athugað, að ég get beitt
valdi mínu þó ég sé fjarverandi. Það er satt! En svo megið
þér vora óhrædd; það kemur ekki til að ég beiti því!”
Drottning var að hugfa um þetta alt, og lienni var ó-
mögulegt að svara þessum makalausamanni eins og henni
líkaði, þegar húnheyrði skóhljóð í ganginum.
“Konungurinn !” varð henni > ð orði.
“Bendið mér þá á dyrnar sem ég geti farið um, svo að
hansliátign sjái mig ekki hér,— ef yður fellur það betiir”,
sagði Gilbert.
“Verið þórhér inni”, sagði hún.
Hann hneigði sig, en svaraði engu og stóð hreyfingar-1
GOLD
Virginia Flake Cut
Reyktobak
••••
W. S. KIMBALL & CO.
Rochester, N.Y., U.S.A.
••••
17 Hæstu verðlaun.
þetta þori ég að hengja mig upp á að er RtJG BRAUÐ
Já, og hvar hefir þú fengið mjölið ? — Ég fékk það hjá
131 lliggins Str.
Það er ódýrt og gott eins og alt annað í þeirri búð.
Miumiumiuwwwwmui m uimuimiumuimuim^
Pappírinn sem þetta
S er prentað á er
búinn til af .
1 The E. B. EDDY Go. |
•IE Limited, Hull, Canada. 3
Sem húa til allan pappír ^
fyrir þetta blað. ^
iiumuimuimuimium uí muimuimuimuimiumK
Biair’s Fountain Pen

OF FULL SIZE OPEN.
Eitt af þvi nauðsynlegasta sem þú getur haft í fórum þínum er BLAIR’S
SECUKITY FOUNTAIN PEN. Þú hefir þá penna ætíð við hendina. Og þú
sparar þér margt ómak með því að þú skrifar jafnara og betur, og þeir kosta
þÍÉflninna með tlmanum holdur en vaualegir stálpennar og ritblý. Pcnninn
geyinir sjálfur blekið í sér.
Þessir pennar eru úr 14 karat. gulli og endast mannsaldur.
Þið getiö fengið að reyna þá í 30 daga án þess það kosti nokkuð. Ef þeir
reynast ekki góðir. þá sendið þá til baka og vér sendum yður peningana aftur.
Verðlisti : No. 1 gullpenni með fínum snáp................Sl.75
No. 2 gullpenni með fínum eða stýfðum snáp 82,00
No- 3 gullpenni með fínum eða stífðum snáp 82,50
No. 4 gullpenni með finum eða stýfðum snáp $3.00
Með sérlega vönduðu skafti 75 cts. auk áðurgreinds verðs,
Sendið pantanir til
Blair’s Fountain Pen Comnany,
141 Brodway---New York.
Þið fáið 5% afslátt á pennum þessum, ef þið minnist þess í
pöntuninni, að þið hafið séö þessa auglýsing í Heimskringlu.
Dominion of Canada.
AtJilisjardír okevPis fyrfr millonlr manna.
200,000,000 ekra
í hvetiog beitilandi í Manitoba og Vestr-territóríunum iCanada
landnema. Djúpr og frábærlegafrjósamr jarðvegr, nægðafvatni og skógi, ög
megmhlutinn nálægt járnbrautum. Afrakstr liveitis af ekrunni 20 busheí, ef
vel er umbúið.
í inu frjósama belti
í Rauðárdalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum og nmhverfis-
liggjandi sléttlendi eru feikna-miklir flákar af ágætasta akrlendi, engi og beiti-
landi—innvíðáttumesti fláki í heimi af lítt bygðu landi.
• Málmnámaland.
Gull, silfi, járn, kopar, salt, steinolía ó. s. frv. Ómceldir flákar af kolanáma-
landl;eldiviðr því tryggrum allan aldr.
Járnbraut frá hafi til hafs. ,
Canada-Kyrrahafe-jámbrautin í sambandi við Grand Trunk og Inter-Colonial-
brautirnar mynda óslitna jámbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhafí Ca-
nada til Kyrrahafá. Sú braut liggr um tniðhlut frjósama beltisins eftir því endi-
lönguogum hina hrikalegu, tignariegu (jallaklasa, norðr og ver n
og um in nafnfrægu Klettafjöll Vestrheims.
Heilnœmt loftslag.
Loftslagið í Manitoba og Norðvestrlandinu er viðikent ið heilnœmasta í Ame-
ríku. Hreinviðri og þurviðri vetrogsumar: vetrinn kaldr, en bjartr og stað-
vidrasamr; aldrei þokaog súld og aldrei fellibyljir, eins og sunnar í landinu.
Sambandsstjórnin í Canada
gefr hverjum karlmanni yíir 18 ára gömlum og hveTjum kvennmanni, sem heflr
fiyrr familíu að sjá,
160 ekrur af Inndi
g ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu ogyrk
A þann hatt gefst hverjum manni kostr á að verða eigandi sinnar ábýlis
ðar og sjálfetæðr í efnalegu tilliti.
tslenzkar uýlendur
í Manitoba og canadiska Norðvestrlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöð m
AN um 70 mílur norðr frá Calgary, en um 900 mílur vestr frá Winnipeg. í
siðast töldum 3 nýlendunum er mikið af óbvgðu, ágætu akr— ogbeitilandi.
Frekari upplýsingar í þessu efni getr h'ver sem vill fengið með því að
skrifa um það:
M. SIVIITH,
í 'oist ui ÍNSionur of Dominion Lands.
Winnipeg*
Canada.
“ SiiöDaiifari,”
Fræðiblað með myndum. Kemur út
í Reykjavík einu sinni á hverjum
mánuði. Eina íslenzka ritið er stöð-
ugt flytur myndir af nafnkuni|um ís-
lendingum. Ritstjóri og eigandi
Þotsteinn Gíslason.
Blaðið kostar í Ameríku, fyrirfram
borgað, einn dollar árgangurinn.
THE PERFECT TEA
IVIONSOON
TEfl
FlNCtT TEA y Bi
IN THE WORLD ■ ■ ■
FROM THE TEA PLANT TO THE TEA CUP
IN ITS NATIVE PURITY.
** Monsoon” Tea is packed undcr the supervis
* “ .............oldbytF
ision
of the Tea growers, and is advertised and sold by them
as a sampleof the best qualitiesof Indian and Ceylon
Teae. For that reason they see that none but the
▼ery fresh leaves go into Monsoon packages.
That is why ** Monsoon/ the perfect Tea, can be
sold at the samc príce as inferíor tea. \
It is put up in seaied caddies of lb., i Ib. and
5 tbs., and sold m three flavours at 40C., 50C. and 6oc.
If your grrocer does not keep it, tell him to wríte
to STÉEL, HAYTER & CO., u and 13 Front St.
East, Toronto.
Sclentifio American
Acency for
East iiounp
No.254 Wed. Friday ■T+i O 3S <NGQ

W p
CAVKAV8,
TRade swaí
DESICN PATESITS,
„ . . COPVRICHTS, eto.
ForlnformatlGnand freeHandbook wrlte to
MUNN & CO., S61 Bboadway, Nttw YokK.
Oldest bureau for securlnpr patcnts In Amerlea.
Every patent taken out by us is brouprlit before
the publio by a notico given free of cliargo ín the
,f(if#íifjf JtmctóQw
Largest clrcnlatlon of any solentlflc papcr ln tho
world. Splendldly lllnstrated. No iutelllgont
man should be wlthout It. Weeklv, K.I.OOa
year; $1.50 alx months. Address, MUNxLa; CO..
Ppbushebs, 361 Broadway, Kew York City,
N
orthern Paciíic
RAILWAY
TIME CARD.—Taking efíect Mouday
August 24. 1896
MAIN LINE. "
North B’und
I*
So
bO .
'SiS
H Í7
W'3
11
i2 w
8.30a|
8.15a
7.50a
7.30a
6.59a
6.45a
6.23a
5.53a
5.28a
4.52a
3 30a
2.30a
8.35p
11.40a
3 OOp
2.49p
2.33p
2.20p
2.00p
l.ölp
1.38p
1.20p
1.06p
12.46p
12.20p
12.l0p
8.45a
5 05a
7,30a
8.30a
Ö.OOa
I0.30a
MORRIS
STATIONS.
.. Winnipeg..
*Portage J unc
* St.Norhert..
*..Cartier....
*.St. Agathe..
*Union Point.
*Silver Plains
.. .Morris ....
.. .St. Jean...
. .Letelller ...
.. Emerson ..
. .Pembina. ..
Grand Forks..
.Wpg. Junc..
Duluth
Minneapolis
... St. Paul...
... Chicago ..
Scuth Bound
*
•3°
P-S
« o
•sS
kcrH
Þ,
11.45al 6.45p
11.57a| 7.00p
12.11p
12.24p
12 42p
l2.51p
1.08p
1.20p
1.34p
1.55p
2.15p
2.30p
5.55p
9.40ji
8.00a
6 40a
7.l0c
9.85a
7.20p
7.39p
8.05 p
8.l7p
8.84p
9.00p
9.22p
9.55p
ll.OOp
11.45p
7.56a
5.00p
BRANDON BRANCH
STATIONS.
VV. Bound.
m • b
on:
« a'ð
S -g
á
-eiH
Þh p
8.30a( 3.00fú Winnipeg . ,|11.45aj 6 4Í
- H 7-0i
7.5i
8.30p
7.35p
6.34 p
6.04P
5.27p
4.53 p
4 0'2p
3.28p
2.45p
2.08?
1.35p
1.08p
12.32p
11.56a
11.02a
I0.20a
9.45a
9.2‘2a
8.54a
8.29a
7.45a
7.00a
1.05p
12.43p
12.18p
12.08p
ll.ðla
11.87a
U.17a
11.04a
10.47a
I0.32a
10.18a
t0.02a
9.52a
9.38a
9.17a
8.59a
8.43a
8.36a
8.28a
8 I4a
7.57a
7.40a
Number 127
.Morris
* Lowe Farm
*... Myrtle...
...Roland. .
* Rosebank..
... Miami....
* Deerwood..
* Altamont ..
. .Somerset...
♦Swan Lake..
* Ind. Springs
♦Mariapolls ..
* Greenway ..
... Baldur.,..
. .Belmont....
*.. Hilton....
*.. Ashdown..
Wawanesa..
* Elliotts
Ronnthwaite
♦Martinvilie..
.. Brandon...
stop at Baldur
1.30p
1.53p
2.18p
2.29p
2.4típ
3.00p
3.*22p
3.33p
3.52p
4.06p
4.20p
4.31p
•447p
5.01p
5.22p
5.40p
5.6típ
6.08p
6.12p
6.25p
6.43p
7.00p
for
9.1C
9.47
10.17
11.17
11.46
12.28
1.03
1.39
2.07
4 If
5.02
6.1!
6.5Í
7.4!
meal
POR TAGELA PRAIRE BEANCH.
W. Bound
Mixed
No. 303
Every Day
Except
Snndav.
STATIONS.
5.45 p.m. .. Winnipeg..
5.58 p.m *Port JunctíoD
6.14 p.m. *St. Charles. .
6.19 p.m. * Headingly..
0.4‘Jp.m. * White Plains
7.06p.m. *Gr Pit Spur
7.13p.m. *LaSalleTauk
7.25 p.m. *.. Eustace...
7.47 p m *.. Oakvilie..
8.00 p.m. *.. .Curtis. . .
8.30 p.m. Port.la Prairie
f Flav Stsfions
East Bou
Mixed
ISo. 301
Every Dí
Except
Sunday.
12.15p.m,
11.57 a.m,
ll.30a.rn.
11.22 a.m.
I0.57a.m,
10.31 a.m,
10.23 a.m,
10.09 a.m,
9 46 p.m,
9.80 a.m.
9.10 a.m,
Stsitions markeo—*—have no age
Fre ght must be prepaid
Numbers i03 and 1C4 havethror
PullmanVestibuledDrawingRoom Sl<
ing C«is between Winnipeg. St. Paui f
Minneapolis. Also Paisice Dining Cf
Clos< connection at Cliicago with easti
'inpR. Connection at Winnipeg Junct
with t.rains to and from the Paciflc co;
Forrates and full information c
1 erning connection with other lines, e
apply to any agent of the companv. or
CHAt . S. FEE. H.SWLNFÓRI
P.&.T.A., St.P&ul. Gen Agt W