Heimskringla - 04.02.1897, Blaðsíða 4

Heimskringla - 04.02.1897, Blaðsíða 4
HEIMSKRINGLA 4. FEB. 1897. Skeiiitisanikoma. Stúkan SKULD I. O. G. T. heldur skemtisamkomu á North-West Hali, á mánudagskvöldið kemur (þann 8. þ. m., kl. 8. Á samkomunni í'er fram Silver MeJal Coitest” á milli nokkurra meðlima stúkunnar. Þar að auki verður ágætt “musieal” program, sem nokkrir hinna beztu söngmanna meðal Islendinga hér í bænum taka þátt 1. Aðgangur ^yerður ókeypis en samskota verður leytað til arðs fyrir Stúkuna. Allir eru boðnir og beðnir vel- komnir- * undir forstöðu íslenzka söng- félagsins “I. A. C. Orchestra” i Unity Hall, (Corner Pacific Ave. & Nena St.) á Fimtudaginn 11. þ. m. Programme: Part I. 1. March : “Welcome.”.......S-wift. Orchestra. 2. Sextette: "Stars of the Summer- night”.......Kerrúon. Thos. H. Johnson, C. B. Julius, H. Lárusson, H. B. Halldórsson, Ó. Björnson, M. B. Halldórsson. 3. Recitation: “The last charge of General Custer .....Whittaker. Frank Morris. 4. Schottische : “Ladies Favorite.” ..........II. Ldrusson^ Orchestra. 5. Solo: “Come, silver moon.” ............G. A. White. Anna Johnson. 6. Violin Duet: “Neapoletan.” .............Henry Lawson. Paul Dalmann, C. B. Julius. 7. Cornet Solo: "Dreams of old Waltzes.”................//. Ldrusson. H. Lárusson. Part II. 1. Overture : "Dramatic” D.L.Ferrazzi Orchestra. 2. Solo : “Doris.”......Geo. Afaywood Thos. H. Johnson. 3. Recitation: “The face upon the Barroom floor.”.....Lindly. O, A. Eggertsson. 4. Sextette: “Skógargildi”.......... Thos. H. Johnson, C. B. Julius, H. Lárusson, H. B. Halldórsson, 0. Björnson, M. B. Halldórsson. 5. Waltzes : "Till we meet again.” ...........E. A. Baily, Orchestra. 6. Solo : “Madeline.”...G.A.White. Anna Johnson. 7. Instrumental: “Ó guð vors lands” .........Sv. Sveinhjörnson. Orchestra. Dyruar opnar kl. 7,30 e. h. Skemtanir byrja kl. 8 á slaginu. Aðuangur 25 eents. Aðgöngumiðar eru til sölu hjá G. Johnson, S. Johnson, Á Friðrik- son og G. P. Thordarson, og hjá söngfélagsmönnunum. Clriinn-daiis. HtJRRA! HÚRRA! Miðvikudagskvöldið 10. Febr. næstkomandi verður haldinn GRÍMU-DANS á North-West Hall. Húsið verður opnað kl. 8. — Aðgöngumiðar verða til sölu í búð Mr. Árna Friðrikssonar og einnig hjá Mr. S. Melsted í búð Stefáns Jönssonar, og kosta 25 cent Fyrir böm innan 12 ára verða tekin 10 cent við dyraar. I næsta blaði verður auglýst hvar grímur verða seldar. Grímur fást I búð hr. J. G. Thor- geirssonar, Notre Dame St. Því sem kann að verða afgangs kostnaði, verður varið til styrktar fá- tækum og heilsulausum landa hér í bænum. Komið ailir nngir og gamlir og hlægið einu sinni lyst ykkar. Forstöðunefndin. Winnipeg. Lesið ‘prógramm’ fyrir ‘Orchestra’- samkomuna á öðrum stað. - Það mælir með sér sjálft. Hra. Pétur Erlendsson frá Bel- mont, Man.. kom til bæjarins í vikunni sem leið, og fór aftur heim til sín í gær. Hr. M. Brynjólfsson, málafærslu- maður i Cavalier, N. Dak., kom til bæj- arins á sunnudagskvöldið og dvaldi til þriðjudags. Hr. Joseph B. Skaptason brá sér til Nýja-íslands á mánudagskvöldið var, í kynnisför til foreldra sinna að Hnaus- um. Hr. Eiríkur Gíslason kom heim á laugardagskvöldið úr vörufiutningsferð norður um Winnipegvatn fyrir þá Sig- urðson bræður að Hnausum. Maður að sögn til heimilis í grend við Winnipeg, varð úti og fraus til dauðs á Rauðavatni í Minnesota í fyrri viku. Þeir Haraldur Olson og Benedikt Jónsson komu heim á laugardagskvöld- ið var úr fiskdrætti norðan af Winni pegvatni. Fylkisráðaneytið hafði fund á fimtu daginn var og var þar afráðið að kalla saman fylkisþingið á fimtudaginn 18. þ. m. Annar maður til varð úti hér í fylk- inu i'hríðinni hinn 21. f. m., — James Allen, bóndi í grend við þorpið Hami- ota, um 40 mílur norðvestur frá Bran- don. Tveir bræður, Simpson að nafni, voru í vikunni er leið dæmdir til tveggja ára betrunarhússvinnu fyrir innbrots- þjófnað. Félagshróðir þeirra, er var í vitorði, fékk 4 mánaða fangelsi. Patterson fylkfsstjóri hefir sent á- skorun til allra sveitastjórna í fylkinu um að gefa og útvega gjafir til hjálpar hinu nauðlýðandi fólki á Indlandi. Bæj- arstjórnin gefur $1,000 og fylkisstjórnin gefur $2,000. Hra. Gísli Ólafsson hefir legið þungt haldinn í lungnabólgu síðan í vikunni sem leið. Þegar blaðið fer till prentun- ar (miðvikudag) er hann heldur á bata- vegi. Nýdáin er hér á sjúkrahúsinu Björg Pétursdóttir Pálssonar. Útför hennar fór fram frá 1. lút. kyrkjunni á þriðju- daginn. Nú er loksins fengið leyfið til að hyggja brú yfir C. P. R. sporaklasann; er talað um að taka niður Assiniboine- brúna á Aðalstrætinu og hagnýta þar það, sem hún nær, en byggja aðra breið ari miklu og sterkari yfir ána. Það er nú loksins fullvíst orðið, segja dagblöðin hér í bænum, að J. E. P, Prendergast hefir sagt af sér þing- mensku fyrir St. Boniface kjördæmið. Fylkisstjórnin hafði gert sitt ýtrasta til að fá hann til að haldaáfram á þinginu, en til einskis. Madame Albany syngur hér í bæn- um í annað sinu á föstudagskvöldið 12. þ. m. Aðgangur er sagt að verði þá ó- dýrari en um daginn — verði $1—$1,50. —Montreal-blöðin segja, að þegar hún söng hér um daginn hafi komið inn $6000 að frádregnum öllum kostnaði. Það er álit manna að snjórinn á jörðu hér í fylkinu sé nú þegar orðirm fullum helmingi meiri en hann varð mestur í fyrra. Þó eru nú eftir mestu snjóamánuðirnir, sem að venju eru Fe- brúar og Marz. Þiðni snjórinn snögg- lega, er þess vegna vænlegt útlit með flóð í vor, enda “gainlir” menn þegar teknir að spá ómuna flóði. St. Andrew8-strengirnir. Það er nú að virðist öll von til að byrjað verði á aðgerð Rauðár í vor er kemur, Maður hér í bænum, Thos. Maxwell að nafni, fékk boð frá Ottawa um að fara til und ireins og grafa holur bér og þar ;í ár- botninn og beggjamegin hennar, til að rannsaka jarðlögin. Lagði hann af stað til þessa hinn 27. þ. m. með nokkra menn með sór. Ætla þeir aö grafa einar 50 þessar holur. Hra. Sigurður Andrésson, þóndi í Qu’Appelle-nýlendunni, sem kom til bæjarins um jólin, fór heimleiðis á föstu daginn var. A vesturleið ætlaði harm að dvelja vikutíma hjá syni sínum í Brandon. Sigurður kom til bæjarin -: il j að fá gert við gamalt kviðslit. i’ór | hann því á hið almenna sjúkrahús og var þar gerð‘operation’á honum, er tókst ágætlega. Hann var ekki búinu j að ná sér þegar hann fór af stað, en það j virtist honum að þetta mein hans vteri j albatnað. John Shaw, hinn alþekti ‘contract- or’, sem margir íslendingar hafa unnið hjá, lézt í vikunni sem leið. Ókeypis samkoma á Northwest Hall á mánudagskvöldið kemur. Gott að vera þar fyrir “fátækan landa ! !” Sjá auglýsingu. Gleymið ekki grímu-ballinu í North west Hrll ámiðvikudagskvöldið kemur. Skeratun verður hin ákjósanlegasta, en kostar bara 25 cents. Arður allur geng- ur til hjálpar fátækum landa, sem legið hefir ósjálfbjarga siðan i sumar er leið. Bæjarstjóruin lét í vikunni sem leið teljaþá sem þ ggja styrk frá bæn- um í vetur, taka nöfn þeirra, aldur, hvaðan komnir og hvenær hingað komn ir. Tilgangurinn er að bæði fylkis- og dominionstjóruin taki þátt í að hjálpa fólkinu, sem ný komið er hingað frá útlöndum og er allslaust. Hra. J, P. Sólmundsson á Gimli kom til bæjarins á mánudagskvöld og fór heimleiðis á miðvikudag, Hefir hann nú tekið að sér skólakenslu við Grundarskóla í Mikley, það sem eftir er vetrarins. — Árnesskóla hafði verið sagt upp um 20. Janúar síðastl. Gimli- skóla var lokað fyrir jól vegna mislinga en búizt við að kensla yrði hafín aftur með byrjun Febrúar. Ráðherranefnd Lauriers, sem er að leita álita almennings í því hvað gera skuli við tolllögin, er væntanleg hingað um næstu helgi. Formaðurinn, Fiel- ding fjármálastjóri, hefir telegraferað Richardson sambandsþingmanni þess efnis, að nefndin taki til starfa í Winni- peg á mánudaginn 8, þ. m. Helzt vill hann að yfirheyrslu hér verði lokið á þriðjudagskvöld. íbúatal bæjarins er nú, samkvæmt nafnaregistri og vegvísir Mr. Hender- sons (Hendersons Directory) 42,150. nokkurskonar formála við bókina er þess getið sem vott um framförina, að þegar Manitoba gekk inn í fylkissam- bandið árið 1870 voru íbúar fylkisins 11,965, er þannig skiftist: Indíánar 581, kynblendingar franskir 5,694, enskir kynblendingar 4,076, hvítir menn 1,614, Nú eruí fylkinu taldir 225,000 íbbúar. Viðaukinn á 26 árunum þess vegna 213,035, eða sem næst 9000 á ári hverju að meðaltali. Þegar íslendingar fyrst komu til Manitoba voru þar 65 póstaf- greiðsluhús. Nú eru þau 857. Þá voru í fylkinu 30 alþýðuskólar og 2000 nem- endur. Nú eru þeir 982 og 35,871 nem- endur. Þá voru í Winnipeg taldir 3, 240 íbúar, 2 eða 3 alþýðuskólakennarar og rúmlega 100 nemendur. Nú sem sagt eru íbúarnir 42,150, alþýðuskóla- kennarar 99 og nemendur 5,232 — á síð- astliðnu ári, — Árið 1872 komst Winni- peg fyrst í telegrafsamband við umheim inn; fékk þá telegrafþráð til St. Paul, Minn. Þá var næsta járnbrautarstöð í Breckonridge, Minn., 260 milur burtu. Af þvi ég hefi orðið þess var, að missögn sú hefir breiðst hér út um bæ- inn að ég væri hættur við að sjá um jarðarfarir og selji það sem þeim til- heyrir—lýsi ég því hér með yfir, að slíkt er alveg tilhæfulaust. Eg sinni öllu þesskonarenn sem fyrr, ætíð þegar til mín er leitað, og hefi jafnan á reiðum höndum, kistur og líkklæði af ýmsum sortum og öllum stærðum, ásamt sér- hverju öðru er til þessa útheimtist svo sem líkvögnum og öðrum vögnum eftir því sem hver æskir. Og sökum þess ég hefi komist að betri innkaupum á ýmsu enn nokkru sinni fyrr, get ég selt altþessu viðvíkandi, mun lægra en áður. Ég vona því að þeir af löndum mínum sem þurfa kunna á þessu að halda, fyrir sína dánu vini og vandamenn, leiti til míu ekki síður en annara, ogmun ég reyna að breyta við þá svo vel sem mór er unt. Winnipeg, 710 Ross Ave. S. J. Johannesson. Dánarfregn. Þann 12. þ. m, þóknaðist guði að burtkalla okkar einka elskulegu dóttir, Önnu Halldóru Kelly, 7 ára gamla. Hún andaðist að heimili hjónanna Guð- mundar Árnasonar og Guðrúnar Þórð- ardóttur í West Selkirk, eftir að hafa verið veik af heilabólgu í tæpa 2 sólar- hringa.—Hjá þeim heiðurshjónum hafði hún verið í fóstri í fleiri ár, fyrir lítið endurgjald. Og nú að síðustu kostuðu þau og börn þeirra jarðarför hennar að ðllu leyti og mjög sómasamlega. Við biðjum guð að launa þeim þeirra veglyndi og ástúð á þann hátt sem þeim er fyrir bestu, og við minnumst þeirra með vinarhug. Mr. oo Mrs. Kelly. Winnipeg, 30. Jan. 1897, Mikilsverð forskrift. Morrison ritstjóri “Sun” Worthing- ton Ind. skrifar : “Electric Bitters er gott rneðal. og ég get með ánægju mælt með því. Það læknar óhægðir og höf- överk, og kemur lífíærunum í rétt lag.” Mrs. Annie Stehle 2625 Cottage Grove Ave. Chicago var orðin mjðg af sér gengin. gat ekki borðað eða melt nokk- urn mat og hafði slæman höfuðverk, sern aidrei linaðist, en sex flöskur af EI- ectric Bitrers læknuðu hana algerlega. Verð 50c. og $1.00. Fæst í öllum Iyfja- búðum. Sérhvað það sem til jarðarfara heyrir, selur S. J. Jóhannesson, 710 Ross Ave. Winnipeg. BELMONT, MAN., 25 JAN. 1897 A. R. McNichol, Esq., Manager Mutual Reserve Fund Life Association, Winnipeg, Man., Kæri herra : Mér er sönn ánægja í aðviðurkenna að hafa veitt móttöku ávísun á $2,000, en það er upphæð lifsábyrgðarinnar, sem Erlendur sál. Erlendsson hafði keypt að Mutual Reserve Fund lífs- ábyrgðarfélaginu, samkvæmt ábyrgð- arskjali hans nr. 111025. Verið svo góðir að flytja embættis- mönnum félagsins mitt innilegt þakk- læti fyrir alla kurteisi mér auðsýnda, og fyrir að hafa greitt ábyrgðarféð þó nokkrum tíma áður en þeim virkilega bar að greiða það, samkvæmt skilmál- um framteknum í lífsábyrgðarskjalinu. Mér er ánægja að mæla með félagi yðar við alla sem æskja að standa í ör- uggu lífsábyrgðarfélagi, en undireins hinu ódýrasta sem orðið getur. Yðar með virðingu, (Undirritað) Pétur Erlendsson. skiftaráðandi á eignum Erlends Er- lendssonar. Fargjald til B. C. Éylgjandi spurning hefir oss verið send vestan frá Vancouver og vér beðn- ir að svara henni í blaðinu. “Hverniger best og áreiðanlegast að senda fargjald til íslands, á hvaða tíma ætti að senda það, og hvað hátt verður það til British Columbia ?” Fyrsta liðnum, þeim um það hvern- ig best sé og áreiðanlegast að senda far- gjaldspeninga heim, er auðvelt að svara Það er engum blöðum um það að fletta, að það er áreiðanlegast að senda þá með póstávísun, á Reykjavíkurpósthús. Sé viðtakandi á suðurlandi, ekki því lengra frá Reykjavík, verður greiðast að senda honum ávísunina og hafa hana áritaða til hans, rita nafn hans fullum stöfum, bæjarnafn og sýslunafn, og svo að ávís- unin verði borguð í Reykjavík, Sé við- takandi búsettur eða til heimilis langt frá Rvík, verður greiðast að senda hr. Sigfúsi Eymundssyni ávísunina, segja honum nafn og heimili viðtakanda og samtímis að rita viðtakanda um að ávís- unin hafi verið send Eymundsson. Hvað snertir það, hvónær eigi að senda peningana, er óhætt að segja, að það má gera á hverjum tíma sem er úr þessu, en helzt ætti ávisunin að vera í höndum viðtakanda eða Eymundsons i Apnlmánaðarlok. Væru peningarnir sendir frá Vancouver 9. eðalO. þ. m., mundi ávísunin ná næsta póstskipi frá Leith og komast til Rvíkur í Marzmán. Það er óvíst enn hvað fargjald verð- ur hátt. Það hefir verið auglýst 150 krónur til Winnipefj, en hvort það verð- ur meira eða minna er óvíst enn. Far- gjald yfir Atlantshaf hefir síðan verið fært upp um 25%, en hvort sá verðauki nær til íslands, er ókunnugt. Því síður er hægt að segja hvað fargjaldið verður til British Columbia. Frá Winnipeg er það nú lægst $40 og þar við lagðar 150 kr. frá íslandi, eða $40,50, gerir fargjald ið alls $81,00, en það er áætlun þetta og ekkert annað. Það eitt má segja með vissu, að farþegja af íslandi til British Columbia verður kostnaðarminst að kaupa á ísland farbréf til Quebec að eins. og kaupa svo í Quebec farbréf til Vancouver, eða hvaða helzt staða í B.C. sem er. Fargjald með járnbraut er sem sé tiltölulega miklu ódýrara fyrir langa leið en stutta. Þetta stórkostlega tíu centa 'tilboð. Þeir sem búa til Diamond Dye hafa löngun til að geðjast mönnum, ef hægt er, og sérstaklega unglingunum. Þeir bjóðast því til að senda alla þessa muní sem hér eru taldir hverjum þeim í Cana- da, sem sendir tíu cents í peningum eða frimerkjum, Ein ‘Excelsior Rhj-ming A. B. C. Book Illustrated’, fallega prent uð. Ein litmynd, Cabinet stærð: ‘Three Future Kings of England’. Hver Cana- damaður ætti að hafa liana. Eina deild af Diamond Dye Ink Powder, sem búa má tú úr sextán unz- um af bezta bleki. Alt þetta sem í rauninni er 60 cents virði verður sent hverjum sem vill fyrir 10 cents. Sendið smáa Silfurpeninga eða þá 1, 2 eða 3 centa frímerki. Stærri frí- merki verða ekki tekin. Læsið bréfinu vandlega áður en þér sendið það og munið eftir að láta á það nóg af frímerkjura (minst þriggja centa virði). Ef það er ekki nóg af frí- merkjum á bréfinu, þá verður því ekki veitt móttaka. Sendið til Wells & Richardstn Co., Montreal, P. Q. I. O. F. Foresters-stúkan “ísafold” heldur mjög áríðandi aukafund á North-West Hall næsta laugardagskvöld, 6. þ. m., kl. 8 e. h. J. Einarsson, R. S. Skrá yflr nöfn þeirra sem gefið hafa peninga í sjóð til hjálpar því fólki í Árnes- og Rangárvallasýslum á Islandi, er urðu fyrir jarðskjálftunum síðastl. Ágúst og Sentember: Áður auglýst $1154,75 Mrs Dora Wittstruck,Sprague,Neb. 2,00 Ónefnd, Winnipeg 0,25 Miss S. Björnsdóttir, Montreal 2,00 Mrs. F. Kreiser, Milwaukee 5.00 Jörundur Ólafsson, Westbourne, 1,00 Mattías Bergson, Winnipeg 1,00 Safnað hefir Thomas Paulson, Winní- peg, $2,00, sem fylgir : Ónefndur, Winnipeg 1.00 Ónefndur “ 25 Th. Paulson “ 75 J. P. Sólmundsson á Gimli hefir safnað (arður af samkomu) 4 00 Gunnar Sveinsson, Winnipeg, hefir safnað $4,00, sem fylgir : Sveinn Pétursson, Winnipeg 1,00 W. Blackadar “ 1,00 Gunnar Sveinsson “ 1,00 Kristín Finnsdóttir “ 0,50 Finna Sveinsson “ 0,25 Meken Sveinsson “ 0,25 Samtals $.1176,00 Winnipeg, 2. Febr. 1897. H. S. Barðal. Yerkamenn og Trades and Labor Council. Það er ekki óeðlilegt þó margir af verkamönnum byggi miklar vonir á “Trades and Labor Council,” ekki sizt þeir menn sem tilheyra íslenzka verka- mannafélaginu. Jafnaðarlega á fund- um þar lofa ræðuskörungar hátt og lengi stórvirki T. L. C., sem gjörð hafi verið fyrir félagið. Þess vegna er fróð- legt að komast að niðurstöðu um, hvað T. L. C. hefir verið að starfa í hag verkamanna yfirleitt nú í seinni tíð. Fyrst skal á frægu byrja, sem sé bæjarráðssamþyktinni, sem ákveður að borga skuli 17, J cts. á klukkutímann á öllum nýjum verkum bæjarins, hvort sem bærinn lætur vinna þau eða veitir þau öðrum til forráða. Trades and La- bor Council, eftir uppástungu og áskor- un íslenzka verkamannafólagsins, um fastákveðið tímagjald, kom þessu máli áleiðis til bæjarstjórnarinnar, og fylgdi því fram við hana. Eftir nokkra yfir- vegun gerði bæjarstjórnin þessa 17,4 c. samþykt í Júnímánuði 1895. — Þessi gleðifrétt glumdi þegar hátt í eyrum lýðsins, með gleðivonum um fagra fram- tíð fyrir verkamenn. Svo líður þar til í Nóvember 1895, að T. L. C. dubbar upp emn af gæðingum sinum, Mr. C. Hislop sem umsækjanda fyrir bæjarráðsfull- trúa i Ward 4. I byrjun sóknarinnar var hann kallaður amsækjandi verka- lýðsins, sem auðvitað hafði mikla þýð- ingu í sóknardeilunni. Mr. Hislop boð- aði fljótlega til fundar mekal íslenzkra verkamanna, sem sóttu fundinn vel. FJjótlega bar hann það á borð fyrir fund- armenn, að hann hefði fyrir hönd T. L. C. bariet ötullega fyrir 17, J cts. sam- þyktinni við bæjarstjórnina, og þóttist stórvel hafa gert að koma því máli til leiðar. Karltetrið var því ekki feiminn að krefjast fylgis verkamanna yfir höf- uð, og sjálfsagðra atkvæða á kosninga- degi. Svo mintist hann á margt fleira og sló i kringum sig, en sérstaklega roeð grjótbrotinu til sfrætagerða. Hann Kvaðst ætla að láta gefa það út sem dag- verk með venjulegu kaupgjaldi, en ekki samningsvinnu, sem ekki gæfi óvönum mönnum meira dagkaup en 25 cent. Væri slík umbót ómetanlegur hagur fyr- ir verkalýðinn. Og svo margt fleira sem of langt yrði hér upp að telja og hefir ekkert að þýða, því þegar hann var kominn í sætið, varð ekkert úr neinu nema svikin, eins og vanaiegt er. Svo vai nú alt í dúnalogni þar til í haust(1896) að Trades and Labor Council rís af svefni og dubbar upp 3 eða 4 bæj - arfulltrúa-efni á sjónarsviðið. Allir komu þeir fram fyrir kjósendur sem verkamanna-fulltrúar, sem nauðsyn krafði. Þar að auki tók T. L. C. sér á hendur að styrkja eitt bæjarstjóraefnið í gegnum verkalýðinn, n. fl. fyrverandi bæjarráðsmann Mr. McCreary, sem er fljótgáfaður maður og kunni að nota bragð þetta sem dugði. Vikublað T. L. C. (Peoples Voice) flutti lof um Mr. Mc- Creary, en sjálfur barðist hann á ræðu- pöllunum með 17.J cts. samþyktina glansandi og gljáandi milli handa, og hlaut þá alt fyrir að hrökkva, því maö. urinn er bráðskarpur og að því skapi ó- sanngjarn. Skoraði hann á verkamenn að gefa sér nú eindregið fylgi fyrir fram- göngu í því máli. Verkalýðurinn sá ekki sólina gegnum alt moldviðrið í T. L. C. og McCreary. og gáfu honum svo atkvæði sín fyrir allar eftirtökurnar Nú er að brjóta þessa 17,\ samþykt til mergjar, sem ekki er mjög erfitt. Eg ætla að taka tímabilið frá bvrjun ársins 1892 til Júnímán. 1895, er 17 J cts. sam- ryktin náði gildi. Á þe-:su tímabili borguðu vinnuveitcndur í skurðagrefti frá 17,J til 22 cts. á tímann. Eg ætla ekki að telja nein sérstök verk sem kaup þetta var borgað við, því ég get sannað sögu mína hvar sem er. Eg ætla að minnast á íslenzkaa verkstjóra, Mr. Ketil Valgarðsson, sem stýrði dagverki fyrir bæjarstjórnina þetta tímabil. Hann hafði 10 til 16 menn í vinnu sem borgað var 18 til 20 cts. á tímann og þar yfir. Þetta er nóg til að sanna að verkalaunin eru færð niður en ekki upp með þessari 17. b cts. samþykt. Og svo höfum vér í þokkabót fengið aðgjörðalausann bæjarráðsmann, og marggallaðan bæjarstjóra. Lagleg þóknun fyrir að setja niður daglaun nauðlíðandi verkamanns ! Þess er vert að geta, að þessari 17,) cts. samþykt hefir ekki verið framfylgt við alia verktakendur. Henni var fram- fylgt við þá félaga Jackson & Dobson.af því að ísl. verkamannafélsgið krafði bæjarstjórnina til að gera það. Aftur á móti hefir hinn alþekti verkveitandi, Mr. Lee, margoft brotið oftnefnda sam- þykt. Samþykt þessi hefir haft önnur á- hrif. Þegar að óviðkomandi* verkyeit- endur hér heyrðu þennan hvalablásVir í T. L. C., þá bjuggust þeir eðlilega við árásum á sig. Svo urðu þeir fljótir til að slá varnaglann. Þeir sáu í gegnum alt gumið og gjálfrið og þektu hina veiku hlið verkamanna mjög vel. Þeir notuðu líka tækifærið. Þeir sem aldrei áður höfðu borgað minna en 17,J cts. á timann, færðu sig ofan i 15 cts., og hafa sumir ekki borgað hærra kaup síðan. Þess má geta, að bæjarstjórnin hefir i seinni tíð borgað mörgum af verka- mönnum sínum að eins $1,25 á dag, fyr- ir að standa allan vorlangan daginn klakavatni, eða við snjómokstur á stræt- unum í hvaða heiftarveðri sem er. Þess má ennfremur geta í sambandi við þetta mál, að það er mjög eðlilegt þó T. L. C. og gæðíngar þess geti leitt verkamenn á eyrunum. og sagt þeim það sem þeim sýnist. Enskir verka- menn hafa ekkert félag og þar af leið- andi enga sendinefnd á T. L. C. fundum Aftur á móti hefir íslenzka verkamanna" félagið haft 3 sendinefndarmenn í T. L. ráðinu auðvitað til að framfylgja þeim málum verkamannafélagsins sem undir T. L. C. heyra, og líka eiga þeir að gefa verkamannafélaginu nákvæmar skýrsl- ur yfir aðgerðir T. L. C. En heila sein- asta kjörtímabilið sóktu sumir af sendi- nefndarmönnum ísl. verkamannafélags- ins aldrei fund, þrátt fyrir það þó að þeir tækju kosningu mótmælalaust. Svo að auðséð er á hve miklum rökum blástur þeirra er bygður um alt mögu- legt sem T. L. C. geti gert, geri og vilji gera. Það er svo sem auðráðin gáta. að T. L. C. vindgangurinn er ekki útdauð- ur. Hann verður óefað notaður mörg- um sinnum enn þá sem agn til að koma inn í bæjarráðið svona allra handa mannskepnum, sem auðvitað verða á einhverju að lifa. Að endingu skal ég láta þá einlægu og sterku skoðun'í Ijósi, að það þurfa sannarlega að skipast betur sæti alla leið neðan frá verkamannafélögum, í gegnum Trades and Labor Council, og það upp í gegnum bæjarráðsmennina og alla leið upp fyrir bæjarstjóra, ef að réttur verkamannsins á að standa í stað en ekki að fara hríðversnandi. Þótt margt fleira þyrfti um málefni þetta að segja, þá læt ég það ógert í þetta skifti. Winnipeg, í Janúar 1897. Ólafur Sigurðsson. *) Með “óviðkomandi” mönnum meina ég þá menn, sem takast á hendur að vinna ýms störf fyrir prívatmenn, en ekki fyrir bæjarstjórnina. Ó. S. Tala þeirra sem lækn- azt hafa síðastl. Jan- úarmánuð. Fleiri en á nokkrum einum mánuði á undan. PAINESCELERY COMPOUND ER HIN VIÐURKENDI KONUNGUR MEÐALANNA. Meðalið sem fólkið þarf til að halda heilsunni við. Hið viðurkendasta meðal í heimin- um nú er Paines Celery Compound. Tala þeirra sem hafa læknað sig með því næstliðin janúarmánuð er stærn en á jafnlöngum tíma nokkru sinni áður áður. Það hafa komið til vor svo hundr uðum skiftir af bréfum frá fólki, sem hefir læknast af þessu meðali og frá vin* um þeirra, sem höfðu búizt við að standa yfir moldum þeirra áður en mán uður var úti. í fullri alvöruog með hita endurlifnaðrar vonar ber þetta fólk vitni um það nema fyrir verkanir þess meðals hefði það ekki komizt til heilsu. Sannarlega er þetta eftirtektavert fyrir þá sem þjást. PainesCelery Coin' pound getur læknað þig eins og aðra. getnr gefið þér nýlt lif. Iteyndu þa® einnsinni, 1 eða 2 flö.skur get i gcrt mik* ið til.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.