Heimskringla - 18.02.1897, Blaðsíða 4

HEIMSKRINGLA 18. FEB. 1897.
Winnipeg.
Hr. Þorsteinn M. Borgfjörð, frá
Geysir, Man., kom til beejarins 1 vik
nnni sem leið.
Það er S. A. D. Bertrand sem sækir
gegn Lauzon í St. Boniface. Eftir að
hafa hugsað um málið hafði Richard
hætt við að gefa kost á sér.
Meðal gefenda í Indlands hjálpar-
sjóðinn, eru Kristján Benediktsson og
Sveinbjörn Hjaltalín, báðir til heimilis
á Baldur, Man. Vér höfum ekki enn
tekið eftir öðrum íslenzkum nöfnum á
þessari gefendaskrá.
Forseti Verkmannafélagsins íslenzka
hefir beðið oss að geta þess, að félagið
hafi frestað hinni fyrirhuguðu sam-
komu þess til 18. Marz næstkomandi. —
Prógrammið verður auglýst síðar.
blaði.
JÓN Ólafsson og Stbfan
Pétursson i Chicago biðja
að skrifa ntan á öll bréf og blöð til sín
Keimilú adressu þeirra :
806 Grand Ave,
Chicago, 111., U. S.
Skemtiferð unihverfis hnöttinn aug-
lýsirC. P. R. fólagið nú, fyrir $5f>0,00.
Skipið á að koraa við á Höfðaþorpi
(Góðrarvonarhöfða) og víðar í Afríku,
Ástralíu, Nýja-Sjálandi og Havai-eyj-
unum. Verður farið af stað frá London
17. Marz næstkomandi.
Argylemenn flestir sem hér hafa
dvalið í bænum undanfarinn tíma fóru
heim á mánudaginn var. Meðal þeirra
sem vér höfum orðið varir við eru Mr.
og Mrs. Friðjón Friðriksson i Glenboro
og Kristján Jónsson, Baldur, Man.
Hra. A. F, Reykdal, sem verið hef-
ir í kynnisför í Nýja Islandi, fór heim-
leiðis til Dakota laust fyrir síðustu
helgi. Hann hefir nú selt eign sína hér
í bænum og keypt fyrir hann stóra bú-
jðrð við Assiniboineána, 12—13 mílur
fyrir vestan bæinn.
Þeir menn sem fyrir nokkru beiddu
um að ónýtt yrði kosning McCreary’s
sem bæjarráðsformanns, hafa nú séð sig
um hönd. Létu lögmenn sína kunn-
gera það hinn 11. þ. m., að þeir gætu
ekki fengið nægar sannanir og sleptu
svo málinu. McCreary má því sitja í
friði, eins og líka er rétt, þar sem hann
fékk svo greinilegan meirihluta atkv.
Hra. Jósef Skaptasonkom heim úr
Nýja íslandsferð sinni um síðustu
helgi.
Hra. Sveinn Thorvaldson á Giml
kom til bæjarins á mánudagskvöld í
verzlunarerindum og hélt heimleiðis a
Jiriðjudag.
Bæjarstjórnin hefir ákveðið að biðja
fylkisþingið um leyfi til að taka til láns
að bæjarmönnum óspurðum S27,00Q, til
þess að koma upp sterkri og breiðri brú
yfir Assiniboineána á Aðalstrætinu.
Ný-íslendingar nokkrir voru hér á
ferð i vikunni sem leið. Þeir sem vér
urðum varir við, voru þeir bræður Guð-
mundur og Jón Nordal, Andrés J.Skag-
feld, Thomas Björnson. Sigmundur
Gunnarsson. Fiskiveiðamenn nyrðra
eru nú allir komnir heim.
t---------
Hra. B. Anderson í Selkirk heilsaði
oss á mánudaginn. Var þá að fara af
stað norður á Commissioners-eyju í
Winnipegvatni, til að sækja hvítfisk,
sem þar var eftir og sem hann bafði
keypt. Ætlaði hann að hafa í förinni
4 pör hesta til að flytja fiskinn á.
Hra. B. L. Baldwinson og hra. T.
Thomas fóru af stað héðan úr hænum
um síðustu helgi ofan til Nýja íslands
og austuryfir vatn til gulllandsins ný-
fundna. og er getið til að tilgangur
þeirra sé að líta eftir hvort tiltækilegt
sé að festa sér námuland á því svæði.
Þess var getið í Hkr. um daginn að
íslenzkur maður, Hans Júlíus að nafni,
hefði orðið brjálaður og verið fluttur á
vitskertraspítalann í Brandon. Síðan
hefir hr. Jón J. Sadler, sem býr hér í
bænum, ritað spítalalæknunum í Brand-
on og féKk þess efnis svar, dags. 11. þ.
m., að Hans sé á batavegi og von mikil
til að hann nái sér og komist út þaðan
eftir skamtna stund.
Demorest Medal Contest. Síðasta
frí samkoma á vetrinum fyrir landa
verður á North West Hall á föstudags-
kvöldið kemur, (annað kvöld). Þar
ætla 5 eða 6 af unga fólkinu f stúkunni
Hetlu að reyna sig, hvort geti best flutt
ræðu eða kvæði og verður þeim sem
vinnur gefin silfur medalía. Auk bess
verður ágætis söngur og hljóðfæraslátt-
ur. I lok samkomunnar verða tekin
samskot til að borga kostnaðin. Sam-
koman byrjar kl. 8 e. m. Alllir boðnir
og velkomnir.
John McCulloch, skautahlauparinn
og hjólreiðarmaðurinn aljiekti hér í
bænum, reyndist ferðmeiri en allir aðrir
skautahlauparar, sem reyndu sig um
daginn í Montreal. Er hann nú mesti
skautamaður í heimi, í flokki ‘;amateur’
skauthmanna, þ, e. í flokki þeirra sem
ekki hafa skautahlaup fyrir atvinnuveg
en að eins til skemtunar sem íþrótt.
Hann er væntanlegur heim nú þessa
dagana og hefir verið ákveðið að fagna
honum með gildi miklu honum til heið-
urs.
ósegjanlegar þrautir.
Bæklaður af gigt, Sjö ára óþolandi
kvalir. Fkkert meðalkom að haldi
—enginn læknir dugði, en South
American Rheumatic Cure
dreifði þrautunum á 12
klukkustundum og
hinn sjúkier laus
við sína þungu
byrði.
J. D. McLeod frá Leith, Ont., segir:
"Ég hetí þjáðst af gigt í nokkur ár og
legiðí rúminu svo mánnðum hefir skift
Margir hinna beztu lækna hafa fengizt
við mig, en það hefir orðið árangurs-
laust. Ég hafði enga trú á meðölum, er
ég sá auglýst, en konan mín fékk mig
til að reyna flösku af South Americau
Rheumatic Cure. Um þetta leyti þjáð
ist ég óbærilega, en eftir 12 klukku-
stundir voru þrautirnar liðnar frá. —
Þrjár flöskur læknuðu mig til fulls og
mér þykir vænt úm að hafa tækifæri til
að segja hve mikið Jretta moðal bætti
mér.
Fregn frá Ottawa segir. að borgar-
stjórinn McCreary verði skipaður for-
maður innflutningastjórnardeildarinnar
hér vestra. í viðtali við fregnrita eins
blaðsins sagði McCreary, að þetta væri
satt og að hann líklegamundi taka boð-
inu. Það er og sagt að gamli Hislop,
bæjarráðsmaður frá 4, kjördeild, fái
stöðu á innflytjendahúsinu hér í bæn-
um. Fleiri nýir menn til að vinna að
innflutningi eru tilnefndir og á meðal
þeirra er W. G. King, sami heiðúrsmað-
urinn sem í haust bar það fyrir rétti,
að hann vissi ekkert um hvað satt væri
í kæruskránni, er hann áður með eiði
hafði staðfest að hefði að geyma sann-
leikann og ekkert annað. Samtímis
hafa 3 menn í innflytjendahúsinu verið
reknir, þýzki agentinn, franski agent-
og húsgæzlumaðurinn.
Læknun hjartveiki.
Var í tuttugu ár milli líf3 og dauða, veik
ur af hjartveiki. 30 mínútum eftir að
hafa tekið inn dr. Agnews Cure for
the Heart fann ég til bata, Eins
og Alfred Couldrv, West Shef-
ford. Que.. reyndist þettameð-
al, eins mun þérreynast það.
‘Ég hafði þjáðst af mjög slsemri lijart
veiki í meira en fjögur ár, og höfðu
læknar reynt að bata mér en ekki hepn-
ast. Þegar svo var komið fékk ég mér
Dr. Agnews Cure for the Heart og.
mínútum eftir að ég tók inn fyrstu inn
tökuna, fann ég til bata og þrátt, fyri
það þótt veiki mín væri göinul, þá samt
batnaði mér til fulls af 8 flöskum og ég
hefi þá skoðun, eftir að hafa sjálfur
reynt það. að þetta meðal geti læknað '
flestum tilfellum.’
Hvellvindar í kjóllöfum
Jóhanns Bjarnasonar.
Það er ekki lítið flas á hr. Jóhanni
Bjarnasyni þar sem hann geysar á stað
í Lögbergi 11. þ. m. með ritgjörð við
víkjandi grein sem ég ritaði í Heims
kringlu um verkamenn og ‘‘Trades and
Labor Council.” Mér kom það hreint
ekki á óvart að J. B. hefði athugasemd
ir á reiðum höndum. Hitt »r undravert
að hann, gáfaður lærlingur, skuli hér
um bil undantekningarlaust misskdj
og rangfæra irrein mína frá upphafi til
enda. Auðsjáanlega ætlar J. B. sér að
koma viða við, þó það fari ekki sem
hönduglegast fyrir honum. Eg er hon
uin samt þakklátur fyrir þann kafla
sem hann tekur upp í grein sína eftir rit
stjóra Jón Ólafsson, hér um bil orðrét.t
sem hann (J.Ó.) flutti á skemtisamkomu
sem verkamenn héldu fyrir nokkrum ár
um siðan, um félagsskap og mismunandi
kaup verkamanna, sem eðlilegar orsak
ir olla. Sá kafli úr ræðu hr. J. Ó.
ekki einasta þess virði, að alt fólk lesi
hann með ánægju. heldur lika til þess
að nokkrir að minsta kosti, lesi umgjörð
J. B. framanvið og aftanvið. Hvell
vindarnir standa svo stíft í kjóllöfin, að
J. B. hefst á loft strax og hann fer sjálf
ur að skapa eða rita frá eigin brjósti, og
mun hamingjan sjálf ekki vita enn þá
hvar J. B. hlunkast niður á endanum.
Það er dálítið fyndið en þó skrítið
um leið. að J. B. skuli kalla grein mína
"Gönuhlaup.” Honum er vel kunnugt
Concert I. A. C. hljóðfæraleikenda.
félagsins á fimtudagskvöldið var, var
vel sótt, yfirgengilega vel sótt þegar
tekið er tillit til þess, að veðrið var hið
óhagstæðasta,— fannburður og skafhríð
með ofsaveðri á sunnan. Eigi að síður
voru tiltölulega fá sæti i salnum auð.
Skemtunin var hin ágætasta, og mun
óhætt að segja að allir hafi farið heim á-
nægðir. Svo vel h'kaði áheyrendunuin
framkoma söngmanna og liljóðfæraleik-
enda, að þeir kröfðust endurtekninga
þrisvar sinnum, sem þó er ekki all-titt
hjá íslendingum. Kom sú krafa, um að
fá meira, fyrst fram, er “sextettan”
söng “Starsof the summernight”. Létu
söngmennirnir að vilja manna, eftir
alvarlega áskorun, og sungu þá sænsk-
ar vísur : “Krigernes dröm.” Hvað
orkestruna sjálfa snerti, þá gerði hún
vel. Fíólínin eru ef til vill veikasti lið-
urinn í þeim flokki, enda ekki við full-
komnun að búast svona rétt í byrjun.
“Cornet”-spil Hjartar Lárussonar er
hrein snild og má mikið vera ef hann
fær ekki gagnlega viðurkenningu f.vrir
það á sínum tíma. Vér vonum að I. A.
C. Orkestra-félagið geri vart viðsig sem
oftast á opinberum samkomum.
Ráðherrar ;,Lauriers, Hon. W. S.
Fielding, fjármálastjórí, og Hon. Wm.
Patterson, tollmála-umsjónarmaður,
dvöldu hér i bænum frá sunnudegi til
fimtudags 11. þ. m- á hádegi, og hlýddu
á orð manna og óskir áhrærandi afnám
tolla eða viðhaldj þeirra, eftir því sem
hver einn leit á það mál, frá því kl. 10 f.
h. til kl. 6 e.h. á hverjum degi, aðfimtu-
deginum undanteknum, þá að eins frá
kl. 9 til 11 f. h. Fundirnir til að heyra
þennan framburð og rita, voru haldnir í
bæjarráðssalnum og var þar alla jafna
húsfyllir af áheyrendum. Allflestir
vildu fá afnuminn eða lækkaðan tollinn
á akuryrkjuvélum öllum, steinolíu o. fl.
Aðrir vildu sópa öllum tolli burt, og
nokkrir vildu litlar eða engar breyting
ar á núgildandi tolllögum,‘< að undan-
teknum akuryrkjuvélum og einstöku
vörutegundum. — Áður en fáðherrarnir
fóru kom fram nefnd manna frá Prince
Albert, sem send hafði verið til að biðja
þá um styrk til að fá Manitoba North-
Westernbrautina framlengda tafarlaust
til Prince Albert, — 209 rnílur frá York-
ton. Héldu nefndarmenn því fram, að
meir en helmingur landsins á þeirri leið
vreri nú þegar þéttbygður orðinn og
mundi brautin því reynast hluthöfun-
um arðberandi eign, ef iiún væri bygð
alla leið til Prince Albert. Fielding svar-
aði góðu til, þó ekki gæti hann bundið
sig eða stjórnina nokkrum ákveðnum
loforðum.
á hinum flóknu "Licn”-lögum. Hann
virðist vera hræddur að fjalla víða um
þetta málefni, enda býst ég við áð ó
kunnugleiki og fáfræði standi þar í vegi
væri því nauðsynlegtað skýra mál þetta
dálitið meira.—Eftir margra ára reynslu
og sviksainlega daglaunaborgun við
húsabyggingar og annað fleira, kom það
í Ijós, að verndunarlög verkamanna
voru grundvallarlega lítils virði. T. &
L. C. fékk sér einhverja nasasjón um
þetta og færðist í ásmegin. Yfirfór
téð lög og saindi breytingar á þeim
kaus svo nefnd manna og sendi með
breytingarnar á fylki-þingið. Þegar til
þingmanna kom sýndist þeim lagabreyt
ingar T. & L. C. ekki sins æskilega
grundvallaðar eins og þyrfti, í jafn mik-
ilsvarðandi lagaspursmáli, og fór því
undan að drífa þegar í gegn T. & L. C.
“Lien” lagabreytingarnar, fyr en þeir
hefðu tíma til að yfirvega þær og endur-
bæta. En þá var eigi um grið að mæl
asthjá nefndarmönnum T. & L. C., svo
að þingið, sér til griða og í mesta
flaustri, kom lagabreytingum þessum í
gegn, sem reynslan hefir sýnt og sýnir
að eru einskis virði, hversu góðir lög-
menn sem sækja mál verkamanna í
krafti þeirra. Til dæmis má geta þess
hér, að tvö góð og vönduð hús hafa
staðið undir lagakrafti púgildandi
‘Lien’-laga í höndum þeirra félaga Elli-
ott & McCreary. 20—30 menn unnu við
þessi hús. Sá löglegi tími frá byrjun
málshöfðunar (90 dagar) er útrunninn.
Mennirnir hafa ekki fengið eitt einasta
cent af kaupi sínu, og þar af leiðand'
eru sjálfsagðir að tapa því sem þeir
unnu fyrir. Fjórir af mönnum þessum
eru sárfátækir íslendingar sem náttúr-
lega í trausti laganna og McCreary
reyndu þessa málssókn. McCreary var
líka mjúkur i snúningum um þessar
mundir, enda voru bæjarkosningar á
næstu grösum.
Það er synd að segja að J. B. hafi
hárviðkvæma samvizku, Að vita til
að nauðlíðandi landar hans og félag-
bræður skuli algerlega tapa kaupi sínu.
Það er ekki einasta hryggilegt, heldur
líka skammarlegt, ef J. B. skuli vilja
vera þektur fyrir að reyna að forgylla
T. & L. C. með þessum lagabreyting
um upp i opið andlit og augu almenn-
ings
Þá er að minnast ögn á hina þriðju
sem meðlim hins ísl. verkamannafélags veru Þrenningar góðverka T. &
að það hefir oft og tíðum á fundum kom
ið fram sú skoðun félagsmanna, að
nauðsynlegt væri að rita í blöðin um
verkamannafélagiðog verkamenn í heild
sinni. Sannleikí á föstum grundvelli
þessu máli viðvíkjandi, er áreiðanlega
leiddur í Ijós í þeirri grein, sem ég ritaði
í Heimskringlu. Þetta vill J. B. ekki
hafa. Eins og vant er kýsjbann að
þeyta upp moldviðri með kjóllöfunum
að byggja loftkastala á flugufótum sér
til ágætis, og T. L. C. til styrktar, og
ef mögulegt væri að skapa nýtt efni úr
úr gömlu.— fyrir kosningabrellur fram-
vegis, til að drepa niður starf og sóma
ærlegs verkamannafélags.
.1. B. kemur sér prýðilega saman
við grein mína um, að hvalablástur T.
& L. C. og 17J cents bæjarsamþyktina
hafi eðlilega verið orsök til kauplækkun-
ar. Hann dregur fram til dærnis þá fé-
laga Dobson & Jackson. Þeir eru einu
mennirnir sem neyddir hafa verið tíl að
hlýða bæjarsamþyktinni um ákveðið
kaupgjald. J. B. segir að þeir hafi orð
ið fyrir skömm að maklegleikurn, og þar
af íeiðandi séð hina veiku hlið verka
manna sinna, verið fljótir að slá var-
naglann og sett kaupið niður í 12J cents
á kl.st. Ekki mótmælir J. B. heldur
því, að við höfum fengið aðgerðalausan
bæjarfulltrúa og marggallaðan bæjar
stjóra í ofanálag á 17J c. samþyktina.
Samt er hann að reyna að halda því
fram, að T. & L. C. hafi gjört inargt og
mikið fyrir okkur verkamennina. Það
væri fróðlegt að vita hvað það er. Að
vísu dregur J. B. fram þrjú atriði með
vindbelgfng miklum. En atriði þau eru
tæplega þess virði að fjalla um þau; ekk-
ert þeirra er viðkomandi oss .verka
mönnum sérstaklega, heldur almenningi
í heild sinni. J. B. kemst svo langt með
góðverkatölu T. & L. C. að ná þrenn-
ingartölunni. Höfuðskepna þrenning-
ar þessarar verður góðverkið: Frítt
bókasafn handa almenningi sem hann
segir að sé (víst eingöngu?) að þakka T.
& L. C. Hér fylgir J. B. ekki sann-
leikanum ítarlega, frekar en þeir sem
hafa brúkað þetta sem kosninga-agn.
Það kostar dálitla peninga að hafa full-
an rétt til bóka úr safninu, og svo góð-
an ábyrgðarmann, að tvisýnt er að nú-
verandi bæjarstjóri yrði tekinn fullgild-
ur ábyrgðarmaður,
J. B. stynur þungan er liann burð-
ast fram með aðra veru þrenningarinn-
ar, sem hann kallar umbætur T. & L.C.
Svefnleysi.
í þrjá mánuði samfleytt. Horaðist og
var álitin að vera kominn í dauðan,
en hið mikla meðal South Ame-
rican Nervine gafst mér
vel og bjargaði lífi mínu.
Mrs. White frá Mono Townshid,
Beaverton P. O., var mjög hættulega
veik af taugaveiklun. Hún var svo
veikluð, að hún hafði ekki sofið dúr í 3
mánuði, og vinir hennar og skiidmenni
álitu hana þá og þegar frá Iíenni var
komið til að reyna South American
Nervine. Ilenni batnaði svo fljótt, að
þegar hún var búin að taka fvrstu inn-
tökuna gat hún sofið alla nóttina, Húri
hélt áfram að brúka þetta merka meðal
og fór heilsa hennar alt af batnandi, og
nú er hún svo að ekkert ber á því að
hún hafi nokkurn tíma verið veik. Ef
þú efast um þetta þá skrifaðu henni ocr
áöu aö vita sanníeikaun.
Að ég hamist á Tslenzka Verka
mannafélaginu er algerlega ranghermt
af J. B.Ég að einsbenti áað sendinefnd-
armenn Verkmannafélagsins til T. & L,
C. hafi vanrækt skyldur sínar að sækja
fundi seinasta kjörtímabilið sem Verk
mannafélagið hafði ísimdinefndarmenn
T. & L. C. ráðinu. Það segir J. B.
“hreint og beint rugl”. Auðvitað af
þeirri einföldu ástæðu, hann veit að hér
er um sjálfan hann að ræða. Hann er
maðurinn sem tók kosningu mótmæla-
lnust i Verkmannafélaginu, en sótti
aldrei fundi í T. & L. C. heila kjörtíma-
bilið. Þetta veit J. B. í sannleika að
hann getur ekki borið á móti.
í þetta sinn ætla ég ekki að
fleirum orðum um þetta mál við
Bjarnason.
Ólafur Siourusson.
eyða
Jóh.
Gylliniæð læknnð á 3—6
dögura
Dr. Agnews áburður læknar allar
útvortis gylliniæðir á þetta 3—4 6 dög-
um. Eftir að hafa borið það á í eitt
skifti linast tilfinningin. Við gylliniæð
sein ekki er merkjanleg útvortis. er með
al þetta einnig öðrum meðölum betra.
Það læknar einnig öll útbrot. á hörund-
inu, svo sem Tetters, Salt Rheum, Ec-
zema, Barber Itch og alla skinnsjúk
dóma. Verð 35 cts.
8krá
L. C., sem sé: fríar skólabækur. J. B.
er nærri þrotinn af vindi og kjóllinn
orðinn nokkuð jússulegur. Hann segir
að T. & L. C. hafi staðið í þessari bar-
áttu í heilt ár, og haldið áfram enn.
Þetta er: æði missýnileg tilraun. Ef
það er almennur siður að uæma ríkis-
ráðum, stjórnum, félögum og einstak-
lingum frægð og heiður, að eins fyrir
það sem þeim getur dottið í hug, en
ekki er framkvæmt, þá er vafalaust að
heimurinn verður tafarlaust að verja
öllum sínum kröftum og fylgi til að
koma upp sem flestum og beztum höf-
uðskeljafræðingum. Það væri hægt að
senda heiminum professor þann sem
allra manna væri færastur að stjórna
slíkri allsherjarstofnun. Ég skal verða
fyrstur manna til að viðurkenna góð-
verk T. & L. C. þegar þau eru gerð.
En mér er svo háttað sem flestu fólki,
að mér nægir ekki að láta segja mér að
þessi og þassi maður og þetta og þetta
félag ætli; já, meira að segja, vil)
gera þetta eða hitt. Eg þarf að sjá
verkinu lokið áður en ég byrja mína
lofsöngva.
Ofurlítið er eftir nf vindi í kjóllöf-
um J. B. þegar hann bætir ‘‘Co.’’ aftan
við nafn mitt. Hann býst víst við að
ég eigi hér úr vöndu að ráða, og hann
geti vilt sjónír almennings. Þess vegna
vil ég skýra þetta htið eitt.
Nokkrir félagsmenn íslenzka Verk-
mannafélagsins færðu það i tal við mig,
að ákjósanlegt væri að fá herra Jón Júl
ius. sem ekki hefir staðíð í Verkmanna-
félaginu um langan tíma, til að ganga
inn í það aftur. Ég fór til herra .1. Júl
íusar, og afleiðingin varð sú, að hann
var gerður heiðursmeðlimur og embætt-
ismaður í Verkmannafélaginu á næsta
fundi á eftir. Alt þetta gerðist án náð-
arsamþyktar J. B., sem ekki sótti
fundinn.
Á næsta fundi reyndi J. B. af alefli
að ónýta þessar gerðir félagsins. Við
meiri partur félagsmanna stóðum auð-
vitað með okkar fyrri gerðum, enda
voru margir því kunnir að frá því lira.
J. Július hafði stjórnartauma Verk-
mannafélagsins stóð það í mestum
blóma ; fult hús í hverri viku af félags-
mönnnm. Aftur á móti þegar J. B.
hafði mest og bezt ráð í sama félaginu.
sáust ekki nema 9—10 mannhræður á
mánaðarfre8ti í fundarsalnum, sem
auðvitað voru mestmegnis klíka sú, er
J. B. var að reyna að vefja um sig.
yflr nöfn þeirra sem gefið hafa peninga
í sjóð til hjálpar því fólki í Árnes- og
Rangárvallasýslum á íslandi, er urðu
fyrir jaröskjálftunum síðastl. Ágúst og
SeDtember:
Áður auglýst 31235,95
Guðrún Magnúsdóttir, Winnipeg 1.00
Magnús Einarsson, Churchbridge,
Assa., hefir safnað $3. sem fylgir :
Magnús Einarsson, Churchbridgo 2,00
Mrs. Ragnhildur Magnúsd. “ 50
Miss Kristín Magnússon “ 50
Séra R. Runólfsson, Spanish Fork,
Utah, hefir safnað $3, sem fylgir : ’
Bjarni J. Jolinson. Spanish Fork 1,00
E. C. Christi anson “ 50
E. Eyjólfsson “ 25
Augusta Tomasson “ 50
Guðrún S. Johnson “ 25
Árni Helgason “ 50
Winnipeg, 10. Febr.
Samtals $.1242,95
1817.
H. S. Barðal.
Lano<varandi kvef læknað ó
fáum klukkustundum.
Það eru ekki einu/'tigis háttstandandi
merin í þessu landi.einsog Urban Lappe
M. P. frá Jolliette, Que. og aðrir þing-
menn, sem hafabrúkað Dr. Agnews Ca-
tarrhal Powder og sem álíta það eitt af
þeim beztu meðölumsem þeir hafareynt
heldur einnig fólk víðsvegar um land.
C. G.Archer frá Brewer, Main, segir :
Ég hafði haft kvef í uokkurár og vatn-
ið rann úr augunum á mér dag og nótt
Fyrir hér um bil 4 máiiuðum fór ég að
brúka Dr. Avuews Catgrrhal Powder.
og síðan ég fór að brúka þetta merka
meðaj hefi ég ekki haft aðkenning að
þessari veiki.
Saga prestsins.
C. H. BACK-
Verða að leisast.
Nýrnaveiki læknast að eins með meðöl-
um, sem eru í rennandi ástandi.
Það er áreiðanlegt.
Við ólagi á meltingarfræðum, höf-
uðverk og þesskonar getu pillur oftver-
ið góðar.eri jiegar farið er að halda því
fram að þær lækni nýrun, getur heil-
brizð skoðun á meöalum ekki lengur
stilt sig um að taka í strenginn. Þessi
táldræga veiki som alt af er að fara í
vöxt. verður ekki rekin úr líkamanurn
nema með meðulum, sem uppleisa hin
föstu efni, er myndast í nýrunum og
sem orsaka þrautirnar, sem allir Jiekkja
er hafa haft nýrnaveiki, South Ameri-
can Kidney Cure er meðal,sem á að eins
við nýrnaveiki. Það uppleysir þessi
föstu efni og græðir um leið. Þegar
þetta meðal er brúkað íinna menn eng-
ia slæm eftirköst.
Ýmislegt.
Biblían sýknar morðingjann.
Frá Wayne, Nebraska. “Æsinga
fullur inannflokkur var fyrir sköminu
hér í kringum fangahúsið í heilan dag,
og viðhafði heitingar um ríkan bónda
Clarence R«sh að nafni. Hann var
fangaður í gærilag á eigin hcimili sínu.
umkringdur af líkum þriggja barna og
konu hans, hræðilega sundurflakandi og
brotnuin. Við lögregluna sagði hann :
“Biblían sýknar mig og ég skal sanna
aö ég gerði að eins skyldu mína.” l>eg-
ar haun framdi morðiu, kom hann heim
heim frá “guðsþjónnstu” revivalista og
hafði stein að vopni. Enga mótstöðu
gerði hann lögregltmni, en opnaði biblí-
una og benii á 5. Mósesbók 13., 6—10.
llin drepna íjölskilda var ekki af hans
trúflokki og vildi ekki sækja kyrkju
hans.
TÆ
ÍG LÆKNUD.
Læknir einn gamáll gaf upp læknri
störf sín. cn áður hann gerði það fyrsi
fult og alt, fann Iiarin það skyldu sína
að geru ineðborgurum sínum kunna
samblöndun lyfs eins úr jurtaríkinu, er
kristniboði eínn úr Austur-Indlandi
hafði sagthonum frá. Á meðal það fyr-
ir fult og alt að lækna tæring, barka-
bólgu, kvef, andþrengsli og alla aðra
háls og lungnasjúkdóma. Það er einn-
ig óyggjandi meðal við allskonar tauga
slekju og taugavciklun. Var læknírinn
búinn að reyna kraft þess í þúsund til-
felluin. Knúður al hvðtum þessum og
lönguninni til að létta mannlega eymd,
skal eg borgunarlaust senda fyrirsögn
á tilbuningi lyfs þessa til allra, er þess
óska, á þýzku, írönsku og ensku, með
skýrum Jeiðbeiningum fyrir notkun
þos.s. Sendist með fósti að fenginni ut-
aiiáskrift á bréfspjaldi ineð tilgreindu
blaði þvi, erauglýsing þossi varífundin.
W. A. Noyes, 82u Po'.vers Block,
Rochoster, N. Y.
RAUNASAGA REV
HUS.
I fimm raánuði þjáðist hann óbærilega
Gat hvorki lagst niður né sezt
upp hjálparlaust. Hann segir
frá því hvernig hann læknaði sig.
Tekið eftir Tilsonburg Observer,
Rev. C. H. Backhus á lieima í Bay
ham-sveit, Elginhéraði, Ont., og það
er naumast nokkur maður þar um slóð-
ir betur þoktur eða meira verður lieldur
en hann. Hann er prestur í kyrkju
þeirri er kallast United Brethren
Church. Hann hefir einnig stóit bá og
sér um verkin sjálfur og vinnur mikið,
þrátt fyrir það þó hann sé farinn að
eldast. En það hefir ekki ætíð st.aðið
þannig á fyrir honum, þvi fyrir nokkr-
um árum veiktist hann svo að honum
var lengi ekki ætlað líf. Presturinn
sagði fregnrita einum sem nýlega heim-
sótti hann alt frá veikindum sínum, og
gaf honum leyfi til að opinbera það.
Sagan sem Rev. Mr. Backhus sagði er
í aðalatriðum þannig: Fyrir hér um
bil þreinur árum síðan varð hanu veik-
ur og læknlrinn sem stundaði hann á-
leit það vera influenza. Honum batn-
aði ekkert við ráðleggingar þær som
hann fékk og var því annarslæknisleit
að, en það reyndist árangurslausl. Upp
úr þessari veiki fór hann að fá þrautir
hingað og þangað um skrokkinn. Hann
varð máttfarnari og máttfarnari. Hann
gat ekki sezt niður eða reist sighjálpar-
laust, og þegar búið var að hfálpa hon-
um á fætur gat hann að ‘eíns komisfc fá-
ein fet. I fimm mánuði þjáðist ijann
þannig, en að þeim tíma liðtium kom
loks hin eftirvænta líkn. Vinur hans
sem lagði að honum að reynn Dr. Willi-
ams Pink Pills. Hann lét tilleiðost og
hann hefði ekki brúkað þær lengi þegar
hann fann til bata, Hann fór nú a”
geta fært sig út stað án þjáninga og
óstyrkur og ógægíndi í liðamótum fór
að gera midna vart við sig. Hann hélt
áfram að brúka pillurnar enu um stund
og batnaði honum algerlega af þeim.
Þegar maður sór mr. Brckhus eins og
hann er nú, þá er örðugt að gera sór
grein fyrir hvernig hann hefði getað
verið veikur, Mr. Backhus er nú um
áttrætt, eius o3 hann sjálfur segir. En
fyrir verknnir Dr. Williams Pink Pills
or ég eins hraustur eins og ég væri tíu
arnm yngri. Þér getið sjálfir dæmt
um það þegar ég segi yður að óg hefi
bygt fjörutíu ‘rods’ af girðingum þetta
ár. Það gleður mig að geta gefið Dr.
Williams Pink Pills mitt meðmæli’.
Dr. Williams Pink Pills uppræta
sjúkdómana og gera tnenn heilsugóða
og hrausta. Við limafallsyki, mænu-
veiki. riðu mjaðmagigt, dirtla veiki o. s.
frv. eru þessar pillur óbrigðular. Þær
gera útlitið fallegt pg hraustlegt. Karl-
menn sem hafa óhreint sig á andlcgri
eða líkamlegri vinnu ættu einnig að
brúka Pink Pills. Þær eru seldar hjá
öllum lyfsölum fyrir 50 cents askjan eða
6 fyrir $2.50 og fást lika frá Dr. Willi-
ams Medicine Co. Brockville Ont., eða
Schenectady, N. Y. Gáið að eftirstæl-
ingum, sem sein sagðar eru alveg eins
góðar.
“SnnDiiiifari,

Fræðiblað með myndum. Kemur út
í* Reykjavík einu sinni á hverjtim
mánuði. Eina íslenzka ritið er stöð-
ugt flytur myndir af nafnkunnum ís-
lendingum. Ritstjóri og eigandi
Þotsteinn Gíslason.
Blaðið kostar í Ameríku, fyrirfram
borgað, einn dollar árgangurinn.
Islfiflfliipi i Argyla
Kunngerist hér með, að ég undirritaður
hefi nú í annað sinn byrjað á skósmíði í
Glenboro. Auk þess að gera að skóm
og stígvélum, tek ég nú að mér að gera
við “Fur”-kápur, vetlinga o. s. frv.
Notið nú tækifærið, landar ! Ykkur
er kunnugt að ég er æfinlega viðbúinn
að leysa verkið fljótt og vel af hendi.
Verkstofan á Aðalstrætinu í Glenboro.
Maspiús Kaprasíusson.
‘BJAkKI,”
ritstjóri Þorstkinn Erlinqsson,
langbesta blaðið seni gefið er út á ís-
landi. Kemur út i hverri viku. Kostar
að eins $1.00 um árið. Ótsölumenn fá
góð sölulaun. Skritíð til
M. PÉTURSS0NAR,
P.O. Box 805. Wínnipug.
Vin og Vindlar.
BRANDY,
WHISKEY,
PORTWINE,
SHERRY
og allar aðrar víntegundir, sem seldar
eru í Winnipeg. Allskonar öltegundir
æfinlega á reiðum höndum.
Hvergi í bænum betri vindlar.
Alt með lægsta hugsanlegu verði.
//. L. Chabot,
Gognt City Tlall 518 Main Str