Heimskringla - 22.04.1897, Síða 3

HEIMSKRINGLA2 APRÍL 1897.
The-——
dreat West
l.ifc Insurance Co.
Uppborgaður höfuðstóll $100,000
Varasjóður 216,531
Aðalskrifstofa í Winnipeg.
FORSETI:
Alexander Macdonald, Esq.
VARAFORSETAR :
J. Herbert Mason, Esq.; Hon. Hugh J.
Macdonald Esq.; Geórge F. Galt, Esq.
STJÓRNARNEFND :
J. H. Ashdown, Esq.; Hon. D. H. Mc-
Millan; A. D. Bertrand, Esq.; Jas.Red-
xaond, Esq.; George R. Crowe, Esq.;
R. T. Riley, Esq.; E. Crow Baker.Esq.,
Victoria, B.C. ; VVilliam Logan, Esq.,
Carberry; Andrew Kelly, Esq.,Brandon;
T. B. Millar, Esq., Por.tage La Prairie.
J. H. Brock, ráðsmaður.
Þetta félag var stofnað til þess að
halda þeim peningum í landinu sem
borgaðir eru upp í lifsábyrgð, og til þess
að gefa þeim sem tryggja líf sitt hér
tsekifæri til að græða á því að hér eru
hserri vextir goldnir af peningum en á
flestum öðrum stöðum. Hver ætli vildi
senda peninga sína til Englands.Banda-
ríkjanna eða Austurfylkjanna til að á-
vaxtast, þegar lánfélögin frá þessum
stöðum senda peninga hingað ? Finnið
nmboðsmenn vora að máli eða komið
við á skrifstofu vorri. Vér þurfum að
lá umboðsmenn allstaðar.
© ® © © @ @ © © © © @ ©
vRelief foT •
o Ijurtg ©
®TrozCbles ®
G — ©
mmml
9
a
©
©
7ii COXSUJlI*TIOX anti a!l IOG
ö j?v-íse:asr.s, hmxo of bioojd,
l,> UíiILITY. llAt bciiif'íihuf láiis
q riiclc r. rc mol riianífcHt.
By ofThfl "D. & L." Emulston, I híw«3fot
ri i ór;tl.*«:kiiiK cough whu-h h.ul tioubled inefor
ovrr u tuul huve i:.tiued' coiiniilcrably in
vivlit. 1 likod thÍ3 Em» isi.,n flo ««.l I wus glad /r%
.uo tiiuc ca.no ai ound totako it.
T. II. TVIMíHAM, C.E.,AIontreal ^
n:id ri 1>cp itottlc
© DAV13& LAiVRCJifiE CO., Ltj., Mhh.real •
©0©9® 0 O ©©S©@
■r vtbc.i luO
©
TIL SOLU
ÁBÝLISJARÐIR alstaðar í Manitoba,
HUS cg LÓÐIR með lágu verði í öllum
pörtuin bæjarins. ACgengilegir skil-
málar fyrir kaupendur.
Nares & Robinson.
Financial & General Agsnts,
Basement Livingstone Block,
Winnipeg, Man.
W.Brown & Go.
verzla með
Tóbak, Vindla, Pípui-
og annað tóbaki tilheyrandi. Hérlendur
og útlendur varningur fáanlegur.
Army & Na\y 541 MAIN STR.
heildsölubúð, Winnipeg,
Anyone eendinpf a sketch and description may
qnickly ascertain, free, whether an invention ls
probably patentable. Communicationa strictly
oonfldential. Oldost agency forsecuring patenta
in America. We have a Washinjíton offlce.
Patents taken throuRh Munn A Co. recelve
ipecial notice in tbe
SCIENTIFIC AMERICAN,
heantifullv iliustrated, larRest circulation of
any scientiflc journal, weekly,terms$3.00 a year;
11.50 six months. öpecimen copies and Hand
Book ON Patents sent free. Addres*
MUNN & CO.,
361 Broadway, Ncw York.
Matur á reiðum höndum dag og nótt.
Stærstur og skrautlegastur “Billiard”
salur í bænum. Ekkert nema vönd-
uðustu vín og vindlar á boðstólum.
Pat. O’Connor,
Eigandi.
PATENTS
IPROMPTLY SECUREDl
Seml a stamp for'our beautlíul book “Uow to
Ket a Patent, “ What profltable to Invent,” and
“ Prizeaon Patents.” Atfvice free. Feesmoderate.
MARION <& MARION. EXRERTS,
Temple liuildinR. 185 St. James Street, Montreal.
The only flrm of tirAduate Ensnncers in the
Dominion transacting patent businessexclusivcly.
Mcntion thispoper.
«r öilum öðrum betra. Búið til hjá Tlic I>yson Jk (jiibmon Co., Winnipeg
Folk spyr - - - j
•
hvar það geti keypt ódýra skó og stígvél. — *
Vér höfum 3—4 tegundir af drengjaskóm fyrir •
$1,25, stærð 1—5. Einnig reimaða karlmanna- •
skó á $1,25 ; hnepta kvennskó á $1,00, Oxford *
kvennskó á $1,00, há drengjastígvél á $1,00. •
Há stígvél fyrir karlmenn $1,50. Það borgar •
sig fyrir ykkur að skoða vörur vorar. S
E. KNIGHT & CO. j
351 nain 5tr. Andspænis Portage Ave. •
Bréflegar pantanir afgreiddar livert sem er. *
Pappírinn sem þetta
er prentað á er
búinn til af
Tlte E. B. EDDV Go.
Limited, Hull, Canada.
Sem búa til allan pappír
fyrir þetta blað.
ELLEFTA BOÐORÐ
“Þú skftlt’knupa mjölIþitt, haframjöl og fóður handa sknpnum þinum, af
JlE TíC_
131 Higgin Street, Winmpeg,
svo bú fáir ódýrt brauð þitt og graut og fylli kvið skepna þinna.”.
Þegar boðorðin voru skrifuð á steintöfluna forðum, komst þetta boð-
orð ekki á töfluna, en að eyða 'heilli töflu undir það, þótti of kostbært.
Kajiitola.
EÐA
Upp koma svik um síðir.
EFTIR
Mrs. G. I>. E. N. Southworth.
“Marah las bréfið, leit svo upp og framan í son sinn,
öldungis hissa.
“Þau’segja, mamma mín,’, sagði Traverse, “að þau kom-
íst ekki af án þín. Þau auðvitað hafa herskara af vinnu-
fólki, en matreiðslukonan er komin á seinni barnsildurinn
og gerir allskonar glöp,— steikir tildæmis lummur í lampa-
olíu !”
“Hvaða, hvaða ! Hvilíkar þó ýkjur !” sagði Marah.
“Ja, ég segi nú ekki að hún geri beinlínis það, í alvöru
að tala, en þó er það samt víst, að henni er orðið of vaxið að
vinna þau verk, sem hún þarf að vinna, nema einhver sé við
hendina til að segja henni fyrir verkum og líta eftir. Þau
þarfnast þín virkilega”.
“Og hvað verður þá um þitt heimili, ef ég skyldi breyta
þannig til ?” spurði móðirin.
“Ja, það er nú það bezta af öllu saman”, svaraði Travers
hróðugur- ‘ Doktorinn sagði, að ef þú yrðir við bón lians,
þá skyldi ég búa lijá honuin lfka, því þá hafi hann lærisvein
sinn og aðstoðarmann alt af við hendina, sem honurn þætti
svo vænt um”.
Marah var efasöm óg brosti, er hún svaraði: “Eg skil
þetta ekki, en eitt veit ég þó, að annar eins maður og doktor
Day sést ekki á jarðríki oftar en einusinniá hverjum hundrað
árum”.
“Ekki á þúsund árum, mamma !” sagði Traverse. “Og
þá hún dóttir hans ! Bara þú sæir hana, mamma ! Hún er
svo glaðleg og svo blíð og brosleit, að hún fangar hjarta
manns á augnabliki ! Hann kallar hana Clara — Clara Day
og nafnið er virkilega vel valið. Andlit liennar er sannar-
lega eins og bjartur sólríkur dagur, og brosið liennar geisla-
flóð sólarinnar. Þú vitaskuld kemur, mamnra !’*
“Ég veit það ekki. Þetta boð kemur svo sviplega og er
svoóvænt, en ersvo alvarlegt mál og mikils varðandi, að ég
verð að liugsa um það með gaumgæfni”.
“Hvað langan tíma þarftu, mamma ?” spurði Traverse á-
fjáður. “Er ekki nóg að hugsa um það til morgnns ? Þ ið
má til að vera svo, því ég lofaði að koma með jayrði þitt á
morgun. Það er satt, mamma !”
Marah studdi hönd undir kinn, eins og var venja lienn-
ar, þegar hún var að hugsa uin einhver sérstök mál. Eftir
að hafa setið hljóð litla stund, sagði liún: “Ég er hr.cdd um,
Traverse, að þetta jsé ekki virkilegt atvinnuboð. Ég er
hrædd um að það sé að eins.látið heita svo, en að tilgangur-
lnn sé að lijálpa mér, — gera gustukaverk á mér, og ekkert
annað. Ég trúi sem sé ekki að þau þarfnist mín, en að ég
þvert á móti yrði bara til armæðu og óþægínda”.
“Nei, mamma ! Það er satt og rétt, að þau þurfa ráðs-
konu. Hugsaðu bara um ástæðurnar. Það er kornung
stúlka og aldraður maður, og hvernig geta þau tekist á heud
ur bústjórn á jafn stóru heimili og Willow-hæðir eru?”
“Rök þín eru góð, Traverse, en setjum nú svo, að þau
þurfi ráðskonu, hvaða vissa er þá fyrir að ég mundi geta upp
fylt kröfur þeirra og þarfir ?”
“Ég se ekki betur, mamma, en að þér sé óhætt að taka
þeirra eigin orð trúanleg, hvað það snertir”, svaraði Tra -
verse.
“En livernig geta þau borið um það ?” sagði Marab
spyrjandi. “Ég er hrædd um að þeirra góðu vinir í því
efni kynnu að bregðast”.
“En hvað er á móti að bíða átekta, — bfða þangað ti!
þau kvarta”.
“Ég írnynda mér nú að þau raundu aldrei gera það”.
“Og ég, mamma, ímynda mér, að þau hefðu aldrei d-
stæðu til þess”.
“Jæja, setjum nú eirinig svo, að þeim félli vel við mig
-------”, liér efaði Marah sig og stundi þungan, og sagði
Traverse þá undireins:
“Það sem þú átt við, mamma, er líklega það, að þó að
þe i m fél!i vel við þ i g þá sé enganvegiun víst að þ é r
félli vel við þ a u !”
“Nei, ekki var það nú meiuing mín”, svaraði Marah,
“því ég er sannfærð um að mér fellur vel við þau bæði. En
það er tilein manneskjasem ef til vill getur séð að sér síðar
meir og sem þá mundi falla stórilla að sjá mig í annara
þjónustu, liver helzt sem þáð væri, er ég ynni hjá 1”
“Jæja, en þá hefði ég sagt að þessi ‘eina manneskja',
hvert heldurþað er hann, hún edaþað. gerði rétt í að sjá þér
borgið nú þegar, eða að öðrum kosti lialda sér saman ! Það
er álit mitt, mamma, að þú ættir að taka boðnm sem for-
sjónin framleiðir á svo óvæntan liátt, og láta svo forsjónina
leysa úr öllum flóknum ráðgátum, sem síðarkunna að koma
fram”.
“Jæja, Traverse minn! Ég skal hugsa um þetta í bæn-
um mínum í nótt og sofna út frá þeirri umhugsun, treyst-
andi því, að guðsjái mér ráð, eins víst og liann lætur ekki
smáfugl til jarðar falla án sins vilja”-
Féll svo niður talitjum þetta efni, en Traverse tók til að
lýsa Clöru læknisdóttir og lirósa henni svikalaust. Um
kvöldiðreit hann Herbert Graysou til West Point og endur-
nýjaði liann þar lofiðum meyna og sagði meðal annars: “Ég
hefi verið Clöru Day samtíða bara einn dag, en samt ann ég
henni nú þeaar eins mikið og ég elska þig. Bara þú kæm-
ist svo hátt, Herbert, að verða bershöfðingi oz giítast svo
Clöru, þá skyldi enginn maður í heimi eins kátur eins og ég !
Skyldi Traverse verða eins fiis til að losast við Clöru að ári
eða svo liðnu ? Ég held varla!”
Morguninn eftir gaf Maraii úrskurð sinn og var liann á
þessa leið : “Segðu lækninum, Traverse, að ég skilji og meti
góðgirni lians; að ég vilji ekki sleppa þessu húsi sem ég hefi
svo lengi búið í, en að ég skuli loka því svo sem mánaða -
tíma og vera lijá honum þann tíma til reynslu. Geti ép-
unnið verk mín svo að við sé unandi, skuli ég vera áfram, ef
ekki, hverfi ég þá hingað aftur, þar eð húsið verði þá enn í
minum vörzlum”.
“Hyggilegt bragð, mamma mín!” sagði Traverse. “Þú
ert klók þar, að ‘brenna ekki brýr allar að baki þér”, Og
Traverse var kátur og fiijóp léttfættur eftir brautinni og upp
hæðina að húsi læknisins. Þan læknirinn og Clara fögnuðu
ekkisiðuren hann yfir þessum úrskurði. Þau fögnuðu ekki
síður en hann yfir voninni að fd góða raðskonu, en þau fogu-
uðu þó meira yfir þeirri von, að geta veitt fátækri móður og
þreyttri á lífinu gott heimlli og allsnægtir.
Næsta mánudag kom Marah Rocke til Willowhæða og
tók þegar við hússtjórninni,
Clara fétk hetini stórt og velbúið svefnherbergi fyrir
bana sjálfa og v»r gangur milli þess og annars smærra lier-
bergis, sem Tra\erse var feugið. En svo batði Murab og að
sjálfsögðu levfi til að verahvar sem hún vildi í húsinu, þar
sem hún var búsiýra og réði öllu innanhúss.
Trave'se »-Iti si r fyrir að aihnga með nákvæmni livort
breytingin yrði til batnaða' eða ekki,. er móðir hans var tekin
við ráðsme iskn ui. Og það va' liomim til ós- janlegs fagn-
aðar, er kaílið varð smekkbetra, braudið hvítara og
léttara, rjóniinn þykkri, smj rið betra og steikin mýkri o
smekkbetri en nokkrusinni áður hafði verið síðan Traverse
kom til Willowhæða. Hvað borðhald snerti var nú líka
reglusemi meiri en áðnr og svo miklu betur frá öllu gengið.
Diskar og boreáhöld komu fram eftir vissri röð og reglu, en
sem ekki hafði áður verið. Það sást yfir höfuð, hvar sem lit-
ið var, að þægindi öll á heimilinu voru miklu meiri en áður,
og það sást líka að læknirinn og dóttir hans tóku eftir því og
mtötu það.
Þegar þeir læknirinn og Traverse sátu að vinnn á rit-
stofuuni, var Clara tímunum saman með Mrs. Rocke og lærði
af henni hússtjórnarstörf, — að búa til smábrauð og ýmis-
konar kræsingar. Á kvöldin komu þau saman í dagstofunni
við arninn, læknirinn og dóttir hans og Marah Rocke og
Traverse. Sátu þástúlkurnar við sauma, en þeir karlmenn-
rnir við bóklestur. Stundum skemti Clara með söug og
hljóðfæraslætti, söng og spilaði undir á piano. Klukku^tund
áður en gengið var til rekkju var fóst regla læknisins að
kalla vinnufólkið saman til að lesa kvöldbæn að dagstörfum
öllum loknum.
Þannig leið tíminn þægilega og var Traverse óðum að
bníga í sæludrauma, sem útlit var fyrir að héidust óskertir
og uppihaldslaust. í hans augnm var heimilið, Willowhæðir,
sannnefnd Paradís. fólkið englar og æfi hans fullsælan sjálf.
20. KAP.
Ræningjabælið.
‘Gamlavegs gistihúsið” hét húshjallur ailmikill nokkr-
ar mílur frá Fellibyljahöll. Stóð það við braut, sem fyrrum
hafði veríð þjóðvegur.en sem nú var yfirgefin.stóðþað í myrk
viði einum í þröngum dal milli tveggja hárra fjallgarða.
Hefði nokkur ferðamaður farið um þessa gömlu braut, hefði
hann séð gamla og skorpna kerlingu sitja út við einn glugg-
ann í hinu gamla gistihúsi.Hún var almennt kölluð ‘Amma
krummi”, og var dóttir húsráðandans síðasta á gistihúsinu.
Það var almenn skoöun að hún væri heyrnar- og mállaus
en enginn var sá er með vissu gæti sagt að svo væri. Svo
langt fram sem elztu menn mundu, höfðu allir sneitt sig hjá
henni og óttast hana, því mannorð hennar var ekki gott.
Þeir sem bjátrúarfullir voru trúðu að hún væri skygn og
bæri í höfði sér “banvænt auga”. Samt sem áður gleymdist
skrukkaþessi smámsaman eftir því sem árin liðu.
Það var kvöld eitt nokkru eftir æfintýraferð Kapitolu í
skóginum, að kerling tók sig til og lokaði öllum gluggum og
burðum á framhlið hússins. Að því búnu gekk hún aftur-
fyrir húsið og inn í eldhúsið. Þar kveikti hún ljós og fór
svo að kveikja eld og tilreiða kvöldverð. Hún skar stórar
sneiðar af nautaketssteik, setti á pönnu og yfir eldinn, svo
tók lmn diska úr skáp og raðaði þeim á eldhúsborðið. Lét
hún svo stóran brauðhleif á b.irðið, smjör á disk og fleiri
matartegundir. Að því búnu settist luín hjá eldinum,
sueri steikinni og sat svo og beið. Þannig hafði hún setið
þriðjung stundar, þegar hún heyrði skóhljóð úti fyrir. Og
rétt eftir blístraði einhver lágt og einkennilega úti fyrir eld-
húsglugganum.
Þar er Halli hrani kominn, það skal ég ábyrgjast
hugsaði kerling, er hún staulaðist á fætur til að opna dyrnar
“því honum sýnist ómögulegt ad læra að læðast eins og kött-
koisvartur
hún hafdi
MURRAY
&
LANMAN’S
FLORIDA WATER
THE
SWEETEST
MOST FRAGRANT
MOST REFRESHING
AND ENDURINQ OF ALL
PERFUMES FOR THE
HANDKERCHIEF,
TOILET OR
BATH.
ILl DBUGGISTS, PERFUMERS 1HD
SENERiL DEILERS.
nr !” Litill maður, þunnleitur og pervisalegur,
á brún og brá, skaust inn um dyrnar um leið og
kipt lokunni úr, og sagði:
“Jæja, kelli mín ! Er kvöldmaturinn til ? Hún liristi
höfuðið, benti á steikina í pönnunni, rétti svo fram báðar
hendur, glenti sundur fingurna og gerði svo sórstaka sveittu
annan handlegginn.
“Nú, það þýðir vrst að liann verði til eflir tuttugu um-
ferðir 1” sagði Surturog bætti svo við. “En svo get ég liengt
mig upp á að ég skil ekki þannan dumbiraleik og handabað
þitt nema endur og sinuum ! Hefir enginn þeirra komið
enn ?”
“Amma krummi svaraði með því að styðj a saman
tingrunam, rj’kkja svo sundur höudunum og slá um sig í á-
kafa, færa þær saman aftur og benda svo á matborðið.
“Hum ! Það þýðir að þeir séu við störf kínenn, en séu
væntanlegir til kvöldverðar, — eðaer þad ekki meiningin ?”
Hún kinkaði kolli til sönnunar því,aðsvo væri.
“Hvar er kapteinninn?” spurði hann þá, og s^araði hún
með því að benda aftur fyrir sig yfir vinstri öxlina, styðja
höndunumá gagnaugun mynda sig svo til eins og væri hún
að burðastmeð körfu og sýna fólki varninginn,
“Hnm, Hum I Farinn til Tip-Top til að selja varnicg, í
dularklæðum eins og prangari !” Hún kinkaði kolli aftur.
Áður en hann gæti framsett aðra spurningu var mjálm-
að ofur lágt úti fyrir dyrunum.
“Þar er Stebbi læðingur, það skal ég ábyrgjast”, sagði
Halli hrani. Hann gæti gengid á malarkambi og með
járnbrydda skó á fótum, án þess nokkur maðúr þó lieyrði til
lians.
Lítill, slæwlegur hálf-negri læddist innujQ dyrnar undir-
eins og þær voru opnaðar.,
“Ha! Þaðvar\æntþú komst, Stebbi!” sagði Halli,
“Því fjandinn hafi það ef ég er ekki stein-uppgefinn orðinn
að reyna að tala við þetta ferlíkan, sem í ofanálag á elli og
lýti öll er mállaus. Hefirdu séd kapteininn ?”
“Nei. Ilann fór til «ð heyra á ræður fólksins, til að kom-
ast eftir hvað um hann er sagt”.
Halli rak upp skellihlátur og sagðist halda hann þyrfti
nú ekki að ómaka sigsyo langttil að frétta það.
Þegar liér var komið viðræðunni gekk kerla fram, baðaði
út liöndunum og g<;iði allskonar bendingar, sem Stebbi skild
að þýddu spurningu um það hvort liann hefði nú munað að
færa henni te-linefa. Tók hann þá böggul upp úr vasa sín-
um, fékk henni og sagði þægilega: “Já, mamma ! Égmundi
eftir j ér. Þegar ég var i búð Spicers sá ég þennau böggul á
búðarborðiuu, greip liann svo og laumaði honum i vasa
minn !”
Augun í hófði kerlingar dönsuðu af fögnuði yfir þess-
ari sögu og yfir böglinum, sem hún þegar tók við og klapp-
aði svo á lierðar þjófnum í pakklætisskyni. Svo bogradist
hún burtu og fór að búa til te.
Meðan hún var að því, heyrðist enn blístrað úti íyrir.
Dyrunum var þegar slegið upp og kom þá inn maður mikln
ófrýnilegri enda en þeir sem áður voru komiiir. Hann leit
þannig út, að maður með vasana fulla af peningum hefði
viijað mæta öllum öðrnm en honum að næturlagi a fáfarinni
braut. Ilann var lagur vexti, en rekiun saman, með hnött-
ótt liöfuð þakid úfuu hálfbjörtu hári. Andlitið var grófgert,
en sviplitið, að öðru en því, að það lýsti undirhyggju, grimd
og bleyðiskap, heiítrækni og varúð, — alt í einu. Flokks-
nafn hans var: Skolla-Dick *, og liann sýndist eiga það
nafn með réttu. Hann hvorki heilsaði þeim sem fyrir voru
eða tók kveðju þeirra, er þeir heilsuðu honum. Hann þreif
stól, dró liaun að eldinum, fleygdi sér niðar á hann og skip-
aði svo kerlingu að færa sér k»llu af öli.
“Það liggur illa á Dick uúna”, sagði Stebbi í hálfum
tiljóðum.
“Hvenær ’iggur öðruvísi en illa á honum 'i” svaraði
Ilalli spyrjandi.
“Su>su-sussu !” sagði Stebbi og gaut augunum lævíslega
til Dicks.
' Þar er kapteinninn !” sagði þá Halli alt í einu, er þétt
og skarplega var stigið til jarðar úti fyrir. Og á næsta augna
bliki gekk ræningjaforinginn sjálfur—hinn alræmdi svarti
Donald inn í eldaskál mn.
Great Nort-West
Saddlery House.
Gnægð af allskonar reiðfari, hnökk
um, kofortum, töskum og öllu því sem
lýtur að akfærum. Vér höfum einnig
á boðstólum hinn nafnkunna
“Chief & «ael“
hjólhest (Bicycle).
Ef þér viljið fá frekari upplýsingar,
þá sendið eftir fallegum og vönduðum
verðlista. Vér sendum hann ókeypis.
E. 1». HUTOHINGS.
519 JUaiu Ntr, Wiunipeg;
N
orthern Paciíic
RAILWAY ~
TIME CARD.—Taking effect Monday
August24. 1896
MAIN LINE.
North B’und
South Bountl
Freight JNo. ’ 155. Daily St. Paul Ex. No.l03Daily. STATIONS. Ht. Paul Ex., No.l04Daily. Freight No. 154 Daily.
8.30a| 2 55p .. Winnipeg.. l.OOa 6.45p
8.15a 2.44p ♦Portage J unc l.lla 7.00p
7.50a 2.28p * St.Norbert.. 1.2hp 7.2típ
7.30a 2.14p *. Cartier.... 1.37p 7.39p
6.59a 1.55p *. St. Agathe.. 1.55p 8.05p
6.45a 1.46p *Union Point. 2.03p 8.17p
6.23a 1.35p *Silver Plains 2.14p 8 34p
5.53a 1.20p .. .Morris.... 2.30p 9.00p
5.28a 1.06p .. .St. Jean... 2.44p 9.22p
4.52a 12.46p . .Letellier ... 3.04p 9.56p
3 30a 12.20p .. Emerson .. 3.25p ll.Otíp
2.30a 12.10p|. .Pembiua. .. 3.40p 11.46p
8.3ip 8.45a.Grand Forks.. 7.05p 7.55a
U.lOa 5 05a .Wpg. Junc.. 10.45p 5.00p
7,30a Duluth 8.00a
8.30a Minneapolis 6 40a
8.00a .. .8t. Paul... 7.10
10.30a ... Chicago .. 9.35a
MORRIS-BRANDON BRANCH
East tíounp W. tíound.
á t '
O ísa
' §”3

a
ss
<^» Xi
ái
H 3
STATIONS.
co • b
c t: ®
C'J ^
* **
K= 'g
os
8.30a| 2.00|.(
8.30p
7.35p
6.3 ip
6.04p
5.27p
4.53p
4 02p
3.28p
2.4öp
2.08p
1.3óp
1.08p
12 3?p
ll.56a
11.02a
I0.‘20a
9.45a
9.22a
8.54a
8.29a
7.45a
7.00a
l.05p
12.43p
12.18p
12 08p
11.51a
11.87a
U.17a
11.04a
10.47a
10.32a
10.18a
l0.02a
9.52a
9.38a
9.17a
8.59a
8 43a
8.36a
8.28a
8 14a
7.57a
7.40a
* Dick er stuttnefni fvrir Richard—Rikarður.
ltikarður mundi því rétt íslenzka. Þýð.
Skolla-
Number 127
W innipeg ..
. .Morris....
* Lowe Farm
*... Myrtle...
...Roland. .
* Rosebank..
... Miami....
* Deerwood..
* Altamont..
. .Somerset...
*Swan Lake..
* Ind. Springs
♦Mariapolis ..
* Greenway ..
... Baldur....
. .Belmont....
*.. Hilton....
*.. Ashdown..
Wawanesa..
* Elliotts
Ronnthwaite
*Martinville..
.. Brandon...
stop at Baldur
lO
lO 'a,
ó
+:Eh
tá
l.OOa
2.35p
2.53p
3.25p
3.45p
3.53p
4.06p
4.28p
4.40p
4.58p
5.12p
5.26p
5.37p
5.52p
6.20p
6.42p
7.00p
7.11p
7.23p
7.32p
7.45p
8.02p
8.20i
for
6.46p
7.00a
7 50a
8.45a
9.10a
9.47«,
10.17a
11.16*
11.47a
12.28p
i.Okp
1.3©p
2.07p
2.46p
8.2Bp
4 I8p
fi.Ólp
5.3íp
6.0»p
6.19p
6.58p
7.43p
8.90p
meals
POR TAGELA PRAIRE BRANCH.
W. Bound Mixed No. 303 Every Day Except Snnday. STATION8. East Bound Mixed No. 301 Every Day Except Sunday.
4.’45 p.m. .. Winnipeg.. 12.35p.m.
4.58 p.m *Port Juncflon 12.17a.m.
5.14 p.m. *8t. Charles.. 11.50a.m.
5.19 p.m. * Headingly.. 11.42a.m.
5.42 p.m. * White Plains 11.17a.m.
6.06p.m. *Gr Pit Spur 10.51 a.m.
6.13p.m. *LaSalleTank 10.43 a.ir.
0.25 p.m. *.. Eustace... 10.29 a.m.
f>.47 p.m *.. Oakville.. 10.06 p.m.
7.00 p.m. *.. .Curtis. . . 9.50 a.m.
7 30p.m. Port.laPrairie 9.30 aœ.T
* Flmff Stmtions.
Stations marked—*—have no agent,
Fre'ght must be prepaid*
Numbers 103 and 104 havethrough
Pullmam Vegtibuled DrawingRoom Slemm
ing Cars befween Winnipeg, St. Paul a®
Minneapolis. Also Palace Dining Cara,
Close conection at Chicago with eastern
Une8. Connection at Winnipeg Junction
with trair s to and from the Pacific coata
Forrates and full information con.
cerning connection with other linee, etc..
apply to anv agent of th < comp » \ oi
CHAS S.FEE H. SWJNFOPr
G.P.&. T, A.ST. Paul Gen,A t AVpg