Heimskringla - 06.05.1897, Blaðsíða 3

fiEIMSKRINGLA 6 MAÍ 1897.
The——
liri'iil Wd
lilfe IiiBurance Co-
Uppborgaður höfuðstóll $100,000
Varasjóður 216,531
Aðalskrifstofa í Winnipeg.
FORSETI:
Alexander Macdonald, Esq.
VARAFORSETAR :
J. Herbert Mason, Esq.; Hon. Hugh J.
Macdonald Esq.; George F. Galt, Esq.
STJÓRH ARNEFND :
J. H. Ashdown, Esq.; Hon. D. H. Mc-
Millan; A. D. Bertrand, Esq.; Jas.Red-
xnond, Esq.; George R. Crowe, Esq.;
R. T. Riley, Esq.; E. Crow Baker,Esq.,
Victoria, B. C. ; William Logan, Esq.,
Carberry; Andrew Kelly, Esq.,Brandon;
T. B. Millar, Esq., Portage La Prairie.
J. H. Brock, ráðsmaður.
Þetta félag var stofnað til þess að
halda þeim peningum í landinu sem
borgaðir eru upp í lífsábyrgð, og til þess
að gefa þeim sem tryggja líf sitt hér
tækifæri til að græða á því að hér eru
hserri vextir goldnir af peningum en á
flestum öðruin stöðum. Hver ætli vildi
senda peninga sína til Englands,Banda-
ríkjauna eða Austurfylkjanna til að á-
vaxtast, þegar lánfélögin frá þessum
stöðum senda peninga hingað ? Finnið
umboðsmenn vora að máli eða komið
við á skrifstofu vorri. Vór þurfum að
fá umboðsmenn allstaðar.
O O © 0 © O
Rrlief foT
J-jizixq
Tro
..
!3 O ® o «
©
e
©
©
Q
9
3
o
wiöl*
®
Q
<„ í-iissoirrwnr r.-iu i»t»
sí’ivnx« ot KieoD, 9
. :»> i;h. l/Tf-s OV .IPVCríIR
kifr.UÍTV. ih'* cT tiiia
irlr :vís* pjom tnMlilcsl. 0
i'.» !i,.i i.|*l ofTlio ••D. & I.." r.:nwl8Í'Vi I havo ^ot
r;.» I;h:- • h wm. n í. ú uoublod inoíor Q
g- ii-tl fiiHidcrably ín
-• i> so vol 1 was í;Lid
imUotakeifc. ^
T. H . V.'j :»■:;■ 7 AM, C. K., Montrern q
iwí!.'. :: n.l ." í t "'V ££oí’.!e
SJAVIS í. UiVf.Cft.CE CO., lT»., KHNIttEAL •
O í? © © C* Q 0 0 0 0 9
,.-i . j,-.,
( %\ ..ou tbo V:.
TIL SOLU
ÁBÝLISJARÐIR alstaðar í Manitoba,
HUS cg LÓÐIR með lágu verði í öllum
pörtum bæjarins. Aðgengilegir skil-
málar fyrir kaupendur.
Nares & Robinson.
Financial & General Agants,
Basement Livingstone Block,
Winnipeg, Man.
W.Brown & Co.
verzla með
Tóbak, Vindla, Pípnr
og annað tóbaki tilheyrandi. Hérlendur
og átlendur varningur fáanlegur.
Army & Navy 541 MAIN STR.
heildsölubúð, Winnipeg,
Anvnnc Bendlng n sketch and descriptlon may
qnickly ascertain, free, whether an inventlon is
probably patentable. Communications strictly
oonfldentlal. Oldest aprency forsecuring patenta
In America. We have a Washington offlce.
Patents taken through Munn & Co. receivtt
■pecial notice in the
SCIENTIFIC AMERICAN,
fteantifully illustrated, largest circulation of
any scientiflc iournal, weekly,terms$3.00 a year;
SlAO six moiiths. öpecimen copies and Hand
Book on Patents sent free. Address
MUNN & CO.,
361 Broadway, Kew Ýork.
Matur á reiðum höndum dag og nótt.
Stærstur og skrautlegastur “Billiard”
salur í bænum. Ekkert nema vönd-
uðustu vín og vindlar á boðstólum.
Pat. O’Connor,
Eigandi.
PATENTS
IPROMPTLY SECUREDl
Send a stamp for our beautiful book “How to
____ j stanip
pct a Patent,”
“ Prizeson Patents.'
MARION <&
Jirofltable to ínvent,” and
vice free. Fcesmoderate.
~ MARION, EXPERTS,
Temple Building. 185 St. James Street, Montreal.
Tlie only firm or (Jradunte EuKÍneerH ín the
Dominion transacting patent businessexclusively.
Jilention thispapcr.
er öllum öðrum betra. Búið til hjá Tlie Dyson & láiIinoii Co., Winnipeg
Folk spyr - - -
hvar það geti keypt ódýra skó og stígvél. —
Vér höfum 3—4 tegundir af drengjaskóm fyrir
$1,25, stærð 1—5. Einnig reimaða karlmanna-
skó á $1,25 ; linepta kvennskó á $1,00, Oxford
kvennskó á $1,00, há drengjastígvél á $1,00.
Há stígvél fyrir karlmenn $1,50. Það borgar
sig fyrir ykkur að skoða vörur vorar.
E. KNIQHT & CO.
351 riain Str. Andspænis Portage Ave.
Bréflegar pantanir afgreiddar hvert sem er.
Pappírinn sem þetta
er prentað á er
búinn til af
The E. B. EDDY Go.
Limited, Hull, Canada.
Sem búa til allan pappír
fyrir þetta blað.
ELLEFTA B0Ð0RÐ
“Þú skalt knupa mjöl þitt. haframjöl og fóður handa skepnum þínum, af
vflK/'TVI. BLACKADAR,
131 Higgin Street, Winnipeg,
svo Þu fáir ódýrt brauð þitt og graut og fylli kvið skepna þinna.”.
Þegar hoðorðin voru skrifuð á steintöfluna forðum, komst þetta boð-
orð ekki á töfluna, en að eyða heilli töflu undir það, þótti of kostbært.
Kapitola.
eða
Upp koma svik um síðir.
EFTIR
Mrs. E. I>. E. N. Southworth.
“Þú gleymir að þú ert á mínu valdi !” sagði komu-
maður
“Ég man þá samt það”, sagði Donald, “að þú ert á mínu
valdi lika, minn hái herra ! Þegar Svarti Donald stendur
frammi fyrir dómaranum, er ekki ólíklegt að hinn hái herra
óbersti Gabríel Le Noir verði þar með honum !” t
“Nóg af slíku ! Aliturðu máske að ég sé eiun af félags-
bræðrum þínum ?” spurði Le Noir.
“Nei, minn hái herra ! Félagar minir eru of fátækir til
að leigja aðra til að vinna sín verk, eDda nógu hugrakkir til
að vinna þau sjálflr !”
“Nóg af þessu ! Segðu mér hvaða uppliæð þú vilt fá ?”
“Tíu þúsund dollara”, svaraði Donald liiklaust. “Fimm
þúsund fyrirfram og afganginn um leiðog verkinu erlokið! ’
“Það er rán, vægðarlaus*, skammarlegt rán !” varð Le
Noir að oi ðí.
“Hægt, háttvirti herra 1” sagði Donald. ‘-Þér er yflr-
gengilega gjarnt til að viðhafa dónaleg illyrði, en sem eru
þýðingarlaus. Ef þú ert ekki ánægður með þetta boð, þarftu
ekki að ráða mig til vinnunnar. En fyri r minna en þetta
gef ég ekki kost á mér !”
“Þú notar þér þörf mína !” sagði Le Noir.
“Nei, herra óbersti, það geri ég ekki. En ég er þreyttur
orðinn á þessum lifnaðarháttum og befi í bug að brevta til.
Ég er að hugsa um að hytja vestur í land, taka þar bólfestu
kvongast, gefa mig við stjórnmálum og reyna að komast á
þjóðþing og þaðan áfram upjiávið, — í efri deildina, úr
henni í ráðaneytið og úr því síðarmeir í forsetastólinn ! Og
það er skoðun mín að mentun sú og reynsla sem ég befi
fengið, samfara gáfum sem mér eru gefn;j-, sé nægileg trygg-
ing fyrir því, að ég yrði dugandi maður í öllum þessum em-
bættum ! Nú, tíuþúsuud dollars eru rétt þægileg efni til að
byrja með í nýju heraði, og til þess œtla ég þá. Það hefir
margur maður orðið stjórnmálamaður, sem byrjað hefir með
minni efni og lakara mannorð en ég !”
Le Noir svaraði þessum óhróðri engu, en hélt áfram að
ganga um gólf stundarkorn og var auðsjáanlega mðursokk-
inn í bugsanir sínar. “Hvi skyldi eg hika ?” lieyrði Donald
hann einusinui tauta fyrir munni sér, og rétt á eftir gekk
hann til ræningjaforingjans og sagði :
“Ég ætla að taka boði þínu. Hittu mig hérna annað-
kvöld og skal ég þá fullgera samninginn. Peningana skaltu
fá, svo framarlega sem þú leysir verkið vel af hendi. En til
þess að vera viss í þvf efni, er nauðsynlegt að þú þekkir
stúlkuna vel. Þú þarft þess vegna að heimsækja majórinn
og sjá hanaþar. Svo þarftu að komast eftirhvar hún eroft-
ast á reiki um skóginn, — ríðandi eða gangandi, og hvenær
helzt er von til að hún sé einsömul. En varkár máttu vera.
Eitt misstigið spor getur reynzt bani okkar !”
“Þér er hættulaust að treysta mér, herra óbersti”, svar
aði Donald.
“Jæja, vertu þá sæll, og minstu þess, að við finnumst
hér annaðkvöld”, og Le Noir fór út um aðrar dyr en þær sem
hann kom inn um og gekk leiðar sinnar.
“Hvernig stendur á að þessi maður álítur svo þarflegt
að líta út jafn soralega”, hugsaði Donald, er hann gekktil fe-
laga sinna í eldhúsinu, “Ef ég kæmi þannig fyrir augu al-
mennings, þektist ég á augnablikinu og yrði gripinn,—menn
sæju þá strax að ég væri — það sem ég er !”
Á næstu klukkustundu héldu flokksbræður Donalds á-
fram að tínast inn, þangað til þeir voru samankomnir um,
tuttugu í eldhúsinu, Byrjaði þá diykkjuslark og glymjandi
sem hélzt alla nóttina.
22. KAPi
Smyglarinn og Kapitola.
“Fái ég hvergi að fara einsömul, ríðandi eða gangandi,
geng ég af göflunum ! Hvar skyldi vera annar staður jafn
þur og dauflegur og þessí Fellibyljahöll ?” Þannig kvartaði
Kapitola við ráðskonuna, er þær sátu við sauma seinni part
dags.
“Já, víst. Það er ámóta líflegt og bústaður í sveitar-
kyrkjugarði ! En mig langar ekki til að verða að dupti og
ösku löugu fyrir tímann, skal ég segja þér !”
“Ég heyri til þín. skjáta !” hrópaði Fellibylur alt í einu
og var ekki mjúkmáll, og ruddist jafnframt inn í he*-bergið
með miklu fasi. “Ef þú vilt fara út” hélt hann áfram, “þá
búðu þig fljótt og kondu með mér. Ég ætla að bregða mér
niður að myllu, ef guð lætur mér endast aldur til, og gera
Hopkins það vitanlegt, ónytjungs hundingjanum þeim, að
hann megi ekki lengur slæpast á minni bújörð ! Hann hefir
haft kornið mitt síðan í gærmorgun og er ekki enn farinn að
senda mér mjölið. Hann skal ekki vera liér mánuði lengur !
Kondu nú, Kap.—ástaðmeðþig, og flýttn þér að búa
þig !”
Það þurfti ekki að segja Kapítolu þetta tvisvar. Hún var
komin af stað á augnablikinu og bjó sig á meðan karl lét
týgja hestana. Að tíu mínútum liðnum var hún komin í
söðulinn og af stað með karli.
Eitthvað tveimur klukkustundum eftir að þau fóru og
þegar von var á að þau færu að koma heim aftur, sagði ráðs-
konan að bera kvöldmat á borð og liafa alt tilbúið. í því
kom Woel gamli inn og sagði að sjómaður væri úti fyrir og
hefði útlendar vörur að selja.
“Sjómaður með erlendan varning ?° tók ráðskonan upp.
“Hann er líklega einn af þessum smyglurum, sem ég hefi
heyrt talað um og þess vegna ekki víst að rétt sé að kaupa af
honum, Það er líklega skaðlaust að líta á vörur lians. Segðu
honum að Koma inn, Wool !”
“Hann lítur virkilega út fyrir að vera smyglari, það er
þó satt !” sagði IFool.
“Eu viö vitum ekki hvort það er” , sagði ráðskonan, “og
við megum ekki vera hörð í dómi, sízt að öllu óreyndu”.
Innan stundar opuuðust dyrnar og Wool kom inn með
galgopalegan sjómaun í stutttreyju og strigabuxum, með
hatt úr vaxdúk á höfðiuu, og með stóran bagga af útlendnm
varningi. Hann tók þegar af sér hattinn, hneigði sig og
beygði frammi fyrir ráðskonunni. Innan undir húfunni hafði
hann raeðan léi efisklút uin h fuðið og um hálsinn stóran,
rauðan klút, sem uáði upp á höKn.
“Fáðuþériseti og hvildu þig á meðan þú sýuir mér
vörur þínar”, sagði ráðskonau.
Sjómaðui inn páði boðið, leysti svobsgga sinn og breiddi
útvarninginn ágólfinu. “Hérua” sagði hann, er ljómandi
kínversktsilki, frú min góð, s m ég keypti í Sharghai, þar
sem leggjalöii'n óænsin eiga a lb.il sitt Hvað sýoist þ r
um það? Ég skal lata þig fá þart fyrir ósköp litíð”.
"Ogsursum! Það er alt of stáíslegl og fmt fyrir gamla
konu eins og ég er”, svaraði Mrs- Condiment.
“En þ iðeru máske ungar stulkur í þessum flota”, sagði
sjómaðurinn. “Og égjskal segja þér. að nýr og hreinn kuggur
faldaður með þessu, liti út eins og snyrtilegasta barkskip !
Þér er ráðlegt að taka þessa pjötlu, madama góð. Ég skal
láta hana fyrir lítið”.
“Hlauptuút í eldhús, Wool”, sagði ráð3konan, “og kall
aðu á vinnukonurnar’ Þær máské vilja kaupa eitthvað”.
Þegar Wool va>-genginn burtu hélt hiu góða kona áfram :
“Eg vildi ekkert segja frammi fyrir vinnumanninum, en
saunleikurinn er, að ég er hvergi nærri viss um að það sé
rétt að kanpa að þér”.
“Hvernig má það vera, frú mín góð ?” spurði sjómaður-
inn og lét á sér sjá að honunj féll þetta illa.
“Það sem ég meina er þetta”, sagði ráðskonan. “Ég er
svo hrædd — svo d a u ð-lirædd að þú sért að hætta frelsi
þínu og enda lífi við ólöglega verzlun”.
“Ó, frú mín góð ! Eg set sál mína að veði, a’ð ég er vel að
þessum eigum kominn ! Þú hefir enga ástæðu til að kæra
mig þannig”.
“Það veit ég líka og vil lieldur ekki vinna þér mein. En
hafa tollheimtumenn stjórnarinnar handleikið þessir vör-
ur ?”
“Ó, frú mín góð ! Þetta er nú naumast sanngjörn spurn
ing !”
“Þetta grunaði mig”, sagði ráðskonan. "Og svo get ég
þá ekki keypt neitt af þér, Eg veit ekki hvort það er rétt
eða rangt að smygla, en ég veit það er á móti lögum. Og
ég vil undir engum kringumstæðum hvetja nokkurn mann
til að halda áfram iðn eða verzlun, sem setur frelsi hans og
líf í hættu, — vesalingurinn !”
‘ Ó, frú mín góð 1” svaraði sjómaðurinu, sem gat með
naumindum varist hlátri. “Við hættum bæði frelsi og lífi
fyrir okkur sjálf, ef við á annað borð setjum það í nokkra
hættu. Ef samvizka þín ekki bannar þér að kaupa að mér
þ í n vegna, má ég fullvissa þig um að það er ástæðulaust
að hika við það m í n vegna”.
A meðan hann var að tala heyrðist til vinnukonanna, og
innan augnabliks var stofan orðin hálffull af svertingjum —
konum og körlum, sem komu til að sjá varninginn.
“Þið megið horfa á þennan varniug, en ekki kaupa
hann!” sagði ríðskonan.
“Hamingjan góða ! Því ekki það, húsmóðir góð !” spurði
Pitapat.
“Af því ég vil að þið skiftið eingöngu við vin minn,
herra Casli, í Tip-Top !” '
“Eu þessi góði herramaður er búinn að hafa svo mikið
fyrir þessu”, sagði Pitapat.
“Hann skal fá kvöldmat og kollu af öli fyrir ómakið”,
sagði ráðskonan.
Samt hélt rfú sjómaðurinn áfram við að leysa pjönkur
sínar og breiða sem bezt iir glysvarningi sínum á gólfinu.
Og vinnufólkið gætti einskis nema horfa á og skoða þetta
dýrðlega safa. A meðan á þessu stóð heyrðist til Kapitolu
frammi í ganginum og innan stundar kom hún inn í stof-
una. Henni varð starsýnt á alt þetta glit, opnaði gráu aug-
un sín sem mest hún mátti, kipraði saman varirnar og spurði
svo ráðskonuna, ef hún ætlaði að fara að halda smávöru-
búð.
“Nei, Kapitola mín góð’,’ svaraði hún. “Það er sjómað-
ur sem hér er kominu með útlendan varning, sem hann vill
selja”.
“Sjómaður með útlendan varning til að selja”, tók Kapi-
tolaupp. “Hum! -Æ’tli hann sé ekki smyglari ?” bætti hún
svo við lágt.
“Það er nú það sem ég er hrædd um, góða mín”, svar-
aði ráðskonan. “Hann meira að segja ber ekki á móti því”.
“Einmitt! En það þykir mér undarlegt, ef smyglari er
ekki æfinlega tilbúinn að ljúga!”
“Ég veit ekki, Kapitola mín ! Hann hugsar máské að
það sé ekki neitt rangt. En aftur á móti v e i t hann að
það er synd að segja ósatt. Eu hvar er hann frændi þinn?”
“Farinn út að liesthúsinu til aðberja á Jem fyrir að liafa
fengið sér lialtan liest til reiðar. Hann sór það, að áður en
önnnr sól rennur til viðar skuli Jem verða að fá sér nýjan
húsbóuda. En ég þarf eodilega að sjá þennan sjóvíking
Sýndu mér útleudu vörurnar þínai”, sagði hún svo við sjó-
manniuu og bætti við, að sér væri heldur vel við smyglara.
“Það er rétt, ungfrú góð!” sagði sjómaðurinn. “Þú ert
þá til með að gefa veslings sjómanni tækifæri til að komast
yfir ærlega fengin skilding !”
“Yitaskuld, herra minn ! Lofaðu mér að sjá þennan
yndisiegadúk, sem glóir eins og gull !”
“Hérna ! Og þetta, ungfrú góð, er ekta kínverskt silki.
Eg keypti það sjálfur í Shanghai á seinustu ferð minni aust-
ur. Shanghaí er eins og þú veizt aðalból fótalöngu hsensn-
anna og-----”.
“Og gjálífra ungra manna”, bætti Kapitola við. “Eg svo
sem kannast við staðinn ! Ég hefi ferðast þrr hvervetna !”
“Þú skilur það, ungfrú góð, að þetta er varningstegund
sem ekki fæst nema------”.
“Hjá verkstæðisfélögum í New York, sem búa til “út-
lendan’ va'uiug, — eða hjá umboðsmönnum þeirra !”
“Eu hvað þú getur verið ranglát, ungfrú! Þessi varn-
ingur er írá---”,
“Verksmiðju þeirra “Hocus & Pocus” a horninu á Can
og Come-it strætum í risaborginni New YorR!”
“Ó, ungfrú, ungfrú !” varð sjómanninum að orði.
“Heyrðu mig nú, minn hugumstóri sjóyíkingur !” sagði
Kapitola. “Eg skil þetta altsaman mæta vel. Ég sagði þér
að ég liefði verið þar !” Svo sneri hún sér að ráðskonunni og
sagði: “Sjáðu til, Mrs. Condimeut. Ef þig langar til að
kaupa nokkuð af þessu indverska silki, sem þú ert að skoða,
þá er það alveg óhætt samvizkunnar vegna að gera það.
Það er að vísu satt, að það hefir aldrei komið íhendur toli
þjónanna, en puð er af því, að það er búið til í New York,
Allur slíkur útlendur’ varningur er húin til í norðurríkjun-
um og svo sendur um land alt með umboðsmönnum. Þessir
umboðsmenn klæða sig og bera sig að öllu leyti til eins og
sjómenn, til þess að fólk ímyndi sér að þeir séu smyglarar.
Þeir vita sem er að það er nóg til af hefðarRonum, er fremur
vilja kaupaog borga meira fyrir varuinginn, ef þær hugsa að
þær séu að svíkja Banflaríkjastjórn, — séu að kaupa útlend
an varning fyrir hálfvirði !”
“Svo þú ert þá engiun smyglari að öllu búnu !” sagði
ráðskonan og leit ráðaleysislega til sjómannsins.
“Rú, manstu ekki, frú mín góð, að ég sagði þér að þú
værir óréttlát, er þú barzt þið á mig !” sagði sjómaðurinn.
“Ja, þú hafðir eitthvað það við þig, sem mér þótti grun-
samlegt”,sagði rúdskonan.
“Hvað, sagði ég ekki ? gall þá við Kapitola. “Það ein-
mitt erblærinn, sem þeir selja á sig, til þess betur gangi að
selja”.
“Já, hann veit þí samt, að smyglarasvipur kemur ekki
að haldi á þessu heimili”, sagði ráðskonan.
“Nei !” sagði sjómaðurinn. “Þ ið er þó satt”.
“Jæja, góði maður”, sagði ráðskonan. “Fyrst þú ert
enginn smyglari, þá skaltu seija mér þessa silkipjötlu, bara
að verðið sé sanngjarnt. Eg hefi vit á silki og borga svo
ekkimeiia en ég sé það vert”.
“Það er ég ásáttur með, að samvizka þín segi þér hvað
sé rétt verð”, svaraði sjómaðurinn. “Eg geri mig ánægðan
með þið verð, er þú kveöur upp”.
“Hum ! Nú fer mér ekki aðlítasta !” aagði Kapitola.
“Eg fer að hugsa að þessi náungi sé verri maður, en hann
sýnist!”
Eftir i okkurt umtal og nagg um verðið keypti ráðskouan
8ilkiðog fóru þá rinnukonurnar hver um aðra þvera að
kaupa að honum og v innumennirnir líka. Seldi hann þar
mikið af bordum, klútum, tóbaki, neftóbaki og ýmsu öðru.
M M > >
Murray &
Lanmairs
FLQRIDA WATER
THE SWEETEST
MOST FRAGRANT, MOST REFRESHING
AND ENDURING OF ALL
PERFUMES FOR THE
HANDKERCHIEF, TOILET OR BATH.
ALL DBUGGiSTS, PERFUMERS hE
GENERAL DE&LERB.
rFTTT'T
Greíit Nort-West
Saddlery ‘House.
Gnægð af allskonar reiðfari, hnökk
um, kofortum, töskum og öllu því sem
lýtur að akfærum. Vér höfum einnig
á boðstólum hinn nafnkunna
“€hief & «ael”
hjólhest (Bicycle).
Ef þér viljið fá frekari upplýsingar,
þá sendið eftir fallegum og vönduðum
verðlista. Vér sendum liann ókeypis.
E. F. HUTCHINGS.
5111 llniu Str, Winiiipey;
N
ortliern Pacifio
RAILWAY
TIME CARD.—Taking effect Monday
August24. 1896
MAIN HNE. ’
North B’und STATION8. South Bound
Freight J\'o.) | 155. Daily St. Paul Ex. No.l03Daily.^ St. Paul Ex.,'! No.l04Daily. Freight No. 154 Daily. j
8.30a| 2.55p .. Winnipeg.. l.OOa 6.45p
8.l5a 2.44p *Portage J unc l.lla 7.00p
7.50a 2.28p * St.Norbert.. 1.26p 7.2tip
7.30a 2.14r *.. Cartier.... 1.37p 7.3öp
6.59a 1.55p “.St.Agathe.. 1.55p 8.05p
6.45a 1.46p *Union Point. 2.03p 8.17p
6.23a 1.35p *Silver Plains •2.14p 8 34p
5.53a 1.20p .. .Morris.... 2.30p 9 OOp
5.‘28a l.Oöp .. .St. Jean... 2.44p 9.22p
■1.52a 12.46? . .Letellier ... 8.0-4)) 9.5öp
3 30a 12.20p .. Emerson .. 3.2ðp ll.tOp
2.30a I2.l0p .. Pembina. .. 3.40? 11.46p
8.3 5p 8.45a Grand Forks.. 7.05p 7.55a
ll.lOa 5 05a .Wpg. Junc.. lO.lðp 5.C0p
7,30a Duluth 8.00a
8.30a Minneapolis 6 40a
8.00;i .. .St. Paul... 7.10
I0.30a ... Chicago .. 9.35a
MORRIS-BRANDON BRANCH
East Bounp
sgt
• ^ ÍH
O
c
CC
S*S
ca aq
ál
8TATIONS.
W. Bound.
‘ 02
8.30a
8.30p
7.35p
6.31p
6.04p
5.‘27p
4.53p
4 02p
3.28p
2.45p
2.08?
I. 35p
1.08p
12.32p
II. 56a
U.02a
1 >.20a
9.45a
9.2’2a
8.51a
8.29a
7.45a
7.00a
2.00U
1.05p
12.43p
12.18p
12.08p
ll.öla
11.87«
U.17a
11.04a
10.47a
10.32a
10.18a
l0.02a
9.52a
9.38a
9.17a
8.59a
8.43a
8.36a
8 28a
8 I4a
7.57a
7.40a
ú, p
H
Number 127
Winnipeg ..
.. .Morris ....
* Lowe Farm
*... Myrtle...
...Roland.
* Rosebijnk..
... Miaml....
* Deerwood..
* Altamont ..
. .Somerset...
*Swan Lake..
* Ind. Springs
♦Mariapolis ..
* Greenway..
... Baldur....
. .Belmont....
*.. Hilton....
*. Ashdown..
Wawanesa.
* Elliotts
Ronnthwaitt
♦Martinville..
.. Brandon...
stop at Baldur
l.OOa
2.35p
2.53?
3.25p
8.45p
3.53)1
4.0(ip
4.28p
4.40)i
4.58).
5.12p
5.26p
5.37p
5.5‘2p
6‘20p
6.42p
7.00)
7.11p
7.23p
7.8‘2p
7.45p
8.02p
8.20)
6.45
7.00
7 50
8.45
9.10
9 47
10.17
11.15
11.47
12.28
1.0
1.89
8.2)
4 II
G.c:
5.8!
6.0!
6.1
títf,
7.4
8.3
for mea
POR TAGELA PRAIRE BRANCH.
W. Bound Mixed No. 303 Every Day Except Sunday. STATIONS. East Bound Mlxed No. 301 Every Day Except Sunday.
4.45 p.m. .. Winnipeg.. 12.85p.m.
4.58 p.m ♦PortJunction 12.17a.m,
5.14 p.m. *St. Charles.. ll.50a.m.
5.19 p.m. * Headingly.. 11.42a.m.
5.42 p.m. * White Plains 11.17a.m.
B.Ofip.m. *Gr Pit Spur 10.61 a.m.
6.13p.m. *LaSalle Tank 10.43 a.m*
6.25 p.m. *.. Éustace... 10.29 a.m.
6.47 p.m *.. Oakville.. 10 06p.m,
7.00 p.m. *.. .Curtis. .. 9.50 a.m.
7.30p.m. Port.laPrairie 9.30a.».T
* Flft* Sf.ftUons.
Fre trht must be prepaid*
Numbers r03 and 104 havethroi
Pullmau Vestibuled DrawingRoom Sl<
:ne Cars between Winnlpeg, 8t. Paui 1
Minneapolis. Also Palace Dinlng Ci
Close conection at Chicago with east
ines. Connection at Winnipeg Junct
vith tralr s to and from the Pacific cr
Forrates and full information c
•erning connection with other lines, e
ipply t.o any agent of th • companv. o
CHAS S. FEE H. SWINFORP
'LP &. T. A.ST. Paul GenA)tW