Heimskringla - 20.05.1897, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 13,MAÍ 1897.
The
fireat West
Life Insiirance C«.
Úppborgaður höfuðstóll
Varasjóður
$100,000
216,531
Aðalskrifstofa í Winnipeg.
FORSETI :
Alexander Macdonaid, Esq.
YARAFORSETAR :
J. Herbert Mason, Esq.; Hon. IIup;h J.
Macdonald Esq.; Oeorge F. Galt, Esq.
STJÓRE ARNEFND :
J. H. Ashdown, Esq.; Hon. D. H. Mc-
Millan; A. D. Bertrand, Esq.; Jas.Red-
®ond, Esq.; George R. Crowe, Esq.;
R. T. Riley, Esq.; E. Crow Baker,Esq.,
Victoria, B. C. ; William Logan, Esq.,
Carberry; Andrew Kelly, Esq.,Brandon;
í. B. Millar, Esq., Portage La Prairie.
J. H. Brock, ráðsmaöur.
lJetta félag var stofnað til þess að
halda þeim peningum í landinu sem
Wgaðir eru upp í lífsábyrgð, og til þess
að gefa þeitn sem tryggja líf sitt hér
hekifæri til að græða á því að hér eru
kserri vextir goldnir af peningum en á
flestum öðrurn stöðum. Hver ætli vildi
s®nda peninga sína til Englands.Banda-
ríkjanna eða Austurfylkjanna til að á-
Vaxtast, þegar lánfélögin frá þessum
stöðum senda peninga hingað ? Finnið
tttnboðsmenn vora að máli eða komið
Við á skrifstofu vorri. Vór þurfum að
lá umboðsmenn allstaðar.
60 YEARS'
EXPERIENCE.
Patents
iRADE MlARKS^
DESICN8,
COPYRICHT8 Ao.
Anyone sendlni? a sketch and descrlptlon may
Qaickly ascertain, free, whetber an tnventlon 1*
probably pat«ntable. Communtcations strictly
confldential. Oldest aírency fornecuring patent*
tn America. We have a Washington offlce.
Patenta taken tlirouþfh Munn & Co. recelve
ipeciai notice in the
SCIENTIFIC AMERICAN,
beautifullv illustrated, larpeat circulation of
any Bcicntiflc iournal, weekiy, terms $3.00 a vear;
*lAo six months. Specimen copies and UAND
fuo
■Boo.
six mon£hs. Specimen copies and 1
iK on Patents seut free. Addreti*
MUNN & CO.,
3tfl Uroudway, New York.
f is invaluable, if you are run ■
: down, as it is a food as well as:
f a medieine.
f The D. & L. Emulsion
f Will build you up if your general health is
- impaired.
i The D. & L. Emulsion
: Is the best and most palatable preparation of;
t Cod Liver Oil, agreeing with the raostdeli-;
y- cate stomachs. :
E Tho D. & L. Emulsion f
: Isprescribed by the leading pb'ysicians of
: Canada.
Tho D. & L. Emulsion
: Is a tnarvellous flesh producer and will give ;
” you an appetite.
50c. & $1 per Bottle
t Be sure you get I DAVIS & LAWBENCE CO., LTD.
£ the genuine | montreal
Liiiini iilAllilAllllllAiAAaUAAAAiniittliAA.
TIL SOLU
ÁBÝLIS.TARÐIR alstaðar í Manitoba,
HTJS cg LÓÐIR með lágu verði í öllum
pörtum liaejarins. Aðgengilegir skil
málar fyrir kaupendur.
Nares & Robinson.
Financial & General Agents
Basement Livingstone Block,
Winnipeg, Man.
W.Brown & Go.
verzla með
Tóbak, Yindla,. Pípur
og annað tóbaki tilheyrandi. Hérlendur
og útlendur varningur fáanlegur.
Army & Navy
heildsölubúð,
541 MAIN STR.
WlNNIPEG,
Matur á reiðum höndum dag og nótt
Stærstur og skrautlegastur “Billiard”
salur í bænum. Ekkert nemn, vönd-
uðustu vín og virtdlar á boðstólum.
Pat. O’Connor,
Eigandi.
PHOMPTLY SEGURED.
icud a xtanip for «u>p bcamiful book “Uow to
Ket a Patent, “ What proíltable to invent.” and
“PrizesonPatents.” Advice free. Feesmoderate.
MARION <2 MARtON. EXPERTS,
Temple liuildlng. 185 St. James Street, Montrenl.
Tbo only flrm of (jraduate. Engineera in the
Domtuion transacting patent busmessexcluBivcly.
Mcatiou thispaper.
Mrcjs: csöit. *****
WHITE
er öllum öðrum betra. Búið til hjá Tlie Ilyson A I. i lisim <Jo., Winnipeg
Folk spyr - -
hvar það geti keypt ódýra skó og stígvél. —
Vér höfum 3—4 tegundir af drengjaskóm fyrir
2 §1,25, stærð 1—5. Einnig r. imaða karlmanna-
t skó á §1,25 ; hnepta kvennskó á §1,00, Oxford
• kvennskó á §1,00, há drengjastígvél á §1,00.
5 Há stígvél fyrir karlmenn §1,50. Það borgar
• sig fyrir ykkur að skoða vörur vorar.
I E. KNIQHT & CO.
• 351 flain Str. Andspænis Portage Ave.
: Bréflegar pantanir afgreiddar hvert sem er.
lUpitftla.
eða
Upp koma svik um síðir.
EFTIR
Mrs. E. I>. G. N. Xouthworth.
Pappírinn sem þetta
er prentað á er
búinn til af
The H. B. EDDY Co.
Limited, Hull, Canada.
Sem búa til allan pappír
fyrii þetta blað.
ELLEFTA BOÐORJ)
%
1
»
! “Þúiskaltjkaupa mjöl þitt, haframjcl og fóður handa skepnnm þíuum af
5 WJVK. ADAR,
% • 181 Higgin Street. Wimiipee. *
» svo bú fáir ódýrt brauð þitt og graut og fylli kvið skepna þinna.”._
* Degar boðorðin voru skrifuð á steintftfluna forðnm, komst þetta boð-
» orð ekki á töfluna, en að e.yða heilli töflu und>. það, þótti of kosihiert,
**•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••«•••••
Donald. “Að sex dögum liðnum skal'Kapitola vera áþnínu
valdi og að tólf dögum liðnum skait þú vera laus við hana
fyrir fult og alt !”
‘‘Svo við erum þá sáttir upp á þennan samning”, sagði
Le Noir, sem stóð á fætur og gekk til dyra. Þar kvöddust
þeir með handabandi eg fór sinn í hvo/a áttina, Le Noir
heimleiðis, en Donald. til félaga sinna tii að setjast að
drykkju.
23. KAP.
Hvað gerðist á Willowhæðnm.
“Ja. segðu okkur meira um það. í hamingju bænum”,
sagði Halli. “Hvererhún? Hvar sástu hana ? Er hún
ljós eða dökk á hrá, há eða lág, gild eða grönn? Er það
góð stúlka? Og hvað heitir hún?”
“Getið þið fyrst á hvar ég hefi verið í dag”, sagði for-
ínginn.
“Það veizt bara þú sjálfur og fjandinn !”
“Þið líklega vitið það. Ég hefi verið að Fellibylja-
höll”!
“En þú skyldir ekki fara til Nástranda hara umsvifa-
og krókalaust”, sagði Halli.
“Af því auðvitað”, svaraði Donald, “að þegar ég legg af
stað þangað hefl ég ykkur alla með mér og held ykkur svo
þar /”
“Jæja, en segðu okkur af för þinni til Fellibyljahallar”,
sagði Halli. Donald var til með það og fór svo til og sagði
þeim alla söguna og dróg ekkert undan. Þá lýsti hann og
viðureign sinni og Kapitolu með nákvæncni og lýsti mey-
unni á þessa leið •
“Þvílík þó stúlka ! Svo grönn og nett og kvik, andlitið
fult af glaðværð og fjöri, með svarta liringaða liárlokka eins
og dregla niður með vöngunum. Augun tinnuhvöss og alt
af á iði eins og í íkorna. Og hún öll svo full affjöri, að hún
ræður ekki við sig”.
“Ja, það svt> sem leynir sór ekki að kapteinninn er ást
sjúkur!” sagði Stebbi.
“Bravó !” hrópuðu nú allir í senn. “H ú n er dugnað-
ar tröll! Drekkum kapteininum til lukku og velgengni!”
“Já, hiin er skörungur, pað er satt!” sagði foringinn.
“Lengi lifimeyjan! Þrisvar sinnum þrefalt húrra fyrir
þessari dásamlegu gyðju í Fellib -ljahöll ! Og þeir urðu sam-
taka í að drekka og hrópa húrra.
“Þetta er nii alt saman gott og blessað, drengir!” sagði
Donald. “En ég þarfnast anuars staðmeira en eintómra
fagnaðaryi ða ! Ég þarf að ná þessari stúlku á mitt vnld!,’
“Ja, hver efast um fað”, svaraði Halli. “Þú auðvitað
tekur liana undireins, ef þú annars vilt liafa liana”.
“En ég þarf að fá hjálp til að ná henni”.
“Þá pað, kapteinn”, sagði Halli. “Eg skal verða einn í
förinni”.
“Og það má teija mig með”, sagði Stebbi.
"Hvað segir þú, I)i»k?” spurði foringinn.
“Foringínn veit að ég er ætíð viðbúinn að fylgja lionum
hvar sem ver vill”.
“Gott er þitð; ég þnkka ykkur góðar undi'tektir, dreng-
ir’ , sagði Donald. “Og þá treysti ég á hjalp og aðstoð ykk-
ar þriggja vina minna, íialla, Stephans og Rikarðar, þegar
til kemur að ganga til verka”.
“Já, Já!” svöruðu þessir þrír menn í senn og hélt þá
Donald áfram :
“En svo á óg eftir að hugsa um málið, — liugsá um
hvar, hvenær og á hvaða hátt að við eigum að ná stúlkunni.
Látum okkur nú sjá. í næstu viku verður dálítil sýning í
þorpinu, samtímis og héraðsdómþingið verður liáð. Þar
verður Fellibylur gamli. Og einhvern sýningardaginn gef-
ur hann hjúum sínum sjállsagt fridág til að konia *sýning-
una og þau komast sjalf'sagt ekki heim aftur fyrri en að
morgni næsta dag. Þennan eina dag verða þess vegna f iir
á verði um Fellibyljahöll. Við þurfum að komast að því
hvaða dag þetta vorður, og þar má engu skakka. Þegar svo
sá dagur kemur, skuluð þið þrír grípa tækifærið og læðast
inn í In’i9ið og fela ykkur einlivernveginn í lierbergi stúlk-
unnar. Þar skuluð þið svo sitja og ekki bæra ykkur
fyrri en um miðnætti, þegar allir eru komnir í svefn.
Þá sknluð þið fara á fætur, binda meyna og búa
<?vo nm að hún geti ekki gefið liljóð af sér, og—bera hana
burt”.
“Ágætlega liugsað!” srtgði Halli.
“Og minnist þess, drengir”, sagði foringinn, “að það
má enginn snerta hendi á meyj nnni nema í þeim tilgangi
einum að ná lienni lnirt. Hún er mín og engra annara!’,
“Vitaskuld !” sfigðu þeir. “Henni skal verða alveg ó-
hætt lijá okkur, — óliætt eins og væri hún engill og við helg-
ir menn !”
“Síðnr skulum við tala nánar um þetta verkeini”, sagði
Donald, er barið var að dyrurn. Svo stóð hann upp, benti
félögum sínum til að sitja kyrrum, eu gekk sjálfur til dyra,
opnaði hurðina og hleypti Le Noir inn ög inn í sérstakan
gang þeim megin í húsinu. •
“Jæja.” sagðiLe Noir, spyrjandi.
“Ja, ég hefi nú þegar narrast til að líta stúlkuna augliti
til auglitis”, svaraði Donald. “Kondu inn i framherbergið
og skal ég þá segja þér meira um það”.
“Er Kapitola Le Noir 1'faDdi enn Y’ spurði Le Noir, ei'
þeir voru komnir inn í framherbergið.
“Hún lifir enn. Já, auðvitað!” svaraði Donald. “Það
var f gærkveldi að yið gerðum samninginn. Þú mátt til með
að gefa manni tækifæri, lierra óbersti. Eu fáðu þér nú sæti
hérna á stólnum og svo skulum við tala saman um málið”.
Le Noir settist þar sem lionum var til vísað og Donald
settist svo niður rétt lijá lionum. “Eins og ég sagði liefir mér
tekizt að sjá stúlkuna”, sagði Donald svo.
“En þú hefir ekki lokið verkinu ! Hyenær retlarðu að
gera það ?” spurði Le Noir-
“Ég skal segja þér það eitt. herra óbersti, aðinnan tólf
daga skal ég gera kröfu til seinni helmingsins af tíu þúsund
dollnrunum sem við höfum samið um”.
“En því á að biða svo leugi ? Úr því að fyrir liggur að
gera það, því þá ekki að gera það undireins og vera tyo
laus við það ?”
“Þess vegna, herra óbersti”, svaraði Donald, “aðégsá
stúlkuna undir þeim kringumstæðum að óg fékk Btjórnlausa
laungun til að ná henni--------
Hér rak Le Noir upp skellililátur og sagdi : “Svo Svarti
Donald, ræninginn, innbrotsþjófurinn, útilegumaðurinn, er
þá gagntekinn af hinni alvoldugu ástatilfinningu !”
“Ja, er það svo undarlegt?” sagði Donald. “Ef þú vilt
hlýða á sögu mína geturðu borið um hvort ólíklegt er að
enda þú slálfnr hefðir orðið skotinn í henni”. Og svo fór banu
og lýsti ferð sinni til Fellibyljaliallar og Kapitolu sjálfri, eins
og hann hafði áður lýst iivortveggja fyrir félögum sínum.
Le Noir hlýddi á söguna en með óþolinmæði, og þegar
henni var lokið sagði hann; “Nií. er það ekki annað en
þetta? Sé svo getum við gjarnan lialdið áfram með samn-
inginn. Mér er sama um hana ! Farðu með hana ! Láttu
vígja ykkur í hjónabatid, eða gerðu við hana eins og þér sýn-
ist. Það kemur i samastað niður, bara þú endir leikinn með
því að ntytla henni aldur/”
“Það ernú einmitt það, sem éghafði liugsað méi”, svar-
aði Donald.
“Þá er líka alt gott !” sagði Le'Noir, “en það má heldur
ekki bregðast. Ég er allur á» nálum á meðan erfingi bróður
míns er á líft”. Þetta sagði Le Noir í lógum hljóðum.
•‘Ja, hér er hönd mín upp á þetta, herra óbersti”, sagði
To
Cure
rheumatism
TAKE
Þó þessi og fleiri svikráð væru brugguð annarsstnðar,
rikti ánægja, friður og ást á hitiu kyrláta heimili doktor
Days—að Willowhæðum. Undir stjórn Möru Rocke tók hús-
stjórnin öll þeim umskiftum, aö nú gekk alt i hinni aðdáan-
legustu röð og reglu. Eftir þessu tóku allir og það var öll-
um fagnaðarefni. Doktor Day liaföi það enda stundum við
orð, að hann vissi ekki hvernig í ósköpunum hanú'“hefði
komist af um undanfarin ár án Möru Rocke og Traverse. Og
þaö sagði Clara, að hvað sem verið hefði, þá væri það nú
augsýnilegt, að ætti föður sínum að líða vel, gæti liann”ekki
framvegis komist af án móðuiinnar og sonarins, sem nújvoru
fengin í húsið. Hvað Möru sjálfa snerti, þáleiðhenni eins
og bczt mátti verða. Heilsa hennar batnaði, það glaðnaði yf-
ir henní til muna og—hún enda fríkkaði og ekkí lítiið, Þó
Marah Rocke væri nú á þrítugasta og sjötta árinu mundi
flestum koma saman um iið hún væri forkunnar fögur kona,
þegar hún var i góðum kringumstæðum og var glöð og
heilsugóð. Hún var virkilega aðfríkkanú, og það miklu
meira en henni sjálfri muDdi hafa komið í hug.
Traverse las af kappi og tók miklum framförum, enda
hafði hann margfaldar ástæður og allar góðar, til þess að
leggja sig fram við námid. Fyrst var móðurástin. Það var
fyreta og dýrmætasta lösgun lians að aunast um móður sína,
að þoka heuni upp á við og verða frægur maður hennar
vegna. Önnur ástæða hans var þakklætistilfinngin sem knúði
hann til að leggja sig fram svo vonir v elgerðamanns lians
yrðu ekki til skammar. Þriðja ástæðan var dálæti hans á
Clöru og ínnileg löngun hans, að hún hefði ástæðu til að
liafa álit á sér. Betri ústæður en þessar geta ekki hreyft
mannlegar tilfinningar. Traverse fór með doktornum æfin-
lega þegar hann vitjaði sjúklinga, því læknirinn sagði þess
kyns æfingu og reynslu meiráríðandi en nokkuð annað fyrir
læknastúdent. Á morgnana og fram eftir deginum sat hann
og nam í vinnustofu læknisins ; um miðbik dagsins var hann
rétt æfinlega úti meðlækninum við sjúkra vitjun, og á kvöld
in skemtu þeir sér í setustofunni ásamt þeim Mrs. Rocke og
Clöru. En mitt í þessari velgengni,i þessum friði og sælu
fann þó Traverse að meinsemd ein, sem liann hvorki skildi
eða gat unnið svig á, var óðum að festa rætur og ágerast í
liuga hans og hjarta.
Hvernig var því varið, að hann nú kendi sViða og sárs-
auka ekki síður en ánægju, er hann sat andspænis lreknis-
dótturinni fögru við arninn á hintim löngu kvöldvökustund-
um, þar sem hann fyrrum fana til einskis annars en hins
mesta fagnaðar. Hvernig stóð á því, ad blóð hans konstá
óvanalega hreyfingu og að rödd hans titraði, er liann þurfti
að tala viðhana? Ilvernig stóð á því, að hann gat nú ekki
lengnr fengið af sér að tala um hana við móður sína, eða í
bréfum sínum til Herbart Graysons ? Og um fram alt, hvern-
ig stóð á því, að hann var nú búinn að fá óseigjaulegan við-
bjóð á þeirri uppástungu sinni fyrrum, að Clara þyrfti að
giftast Herbert?
Sjálfur hefði Traverse tr.eð engu móti getað svarað þess-
um eða þvílíkum spurninguin. Lifsreynsla hans var all. of
lítil til þess að hann vissi nð allar lians mestu, beztu og helg-
ustu tilfinningar vorn ósjálfrútt að hnpjgjast að hinni ungu
stúlku, og að aflið sem þannig varaðsveigja lianr átti rætur
dýpst í hinu mannlega eðli. Clöru datt alls ekkert grunsam-
le t í liug, en þess þögu’li sem hann varð, þess meir lagði
liún sig fram til að hressa hann og gleðja. Hún kendi þvi
um, að liann legði of mikiðað sér við lærdóminn, og bað f "'ð-
ur sinn að setja honum minna fyrir.
Faðir hennar hughreysti dóttur sína. Sagði óþarfa að
óttast nokkuð irm Traverse. Hann mundi komast af vand-
ræðalaust. Það sýndist svo, að enda læknirinn sæi ekki að
Traverse var að verða ástfanginn í einkadóttur hans og erf-
ingja. En Marali Rocke sá það samt. Hún sá að í brjósti
sonar síns var að þjóta upp stórgerð og vnranleg ást á lækn-
isdótturinni góðti og fögru, sem hann umg’ekst svo mikið á
liverjum degi, og sem sýndi honum aftur á móti alla vin-
semd, en sem ekki var minsta von til að nokkurntíma gæti
.orðíð hans. Hún atliugaði þetta á hverjuin degi og húu lylt
ist kvíða vegna þeirra beggja. Hún fór að veita lækninum
eftirtekt til að sjá hvort liann sæi þetta og tœki svo til ein-
hverra ráða til að afstýra hættunni. En lækmrinn gat ekki
séð neina hættn fromundan- Dag eftir dag lét hann það vera
hlntverk Traverse að ríða ineð dóttur sinni út um bygðina
og út um merkur til skemtunar. Og kvöld eftir kvöld höfðu
þau ungu hjúin “kinn við kinn”, er þau ýmist gerðu upp-
drætti eða skoðaðu nótnabækur.
“Hvað í veröldinni á égaðgera, ef læknirinn sjálfurget-
ur ekki séð eða vill ekki sjá hvað frain fer”, hugsaði Marah
armredd. “Ilvað á ég að gera? Það er miklu betra að við
lörum burtu héðan, en að Traversg fáj óyiðráðanlega úst á
Clöru, oða éiidurgjaldi hckninum góðsemi hans alla og vel-
gerðir með því, að vinna ást meyjarinnar”. Með þetta fyrir
augum gekk Marali inn til læknisins einu sinni snemma
dags, þegar þau Clara og Traverse voru að skemta sér útí.
Þegar liún kom inn var hún svo alvarleg og einhvern-
veginn svo þungbúin, að læknirinn spurði undireins hvort
nokkuð gengi að henni og ílýtti sér að fá henni stól lil
að setjast á.
“Já”, sagði liún. “Það gengur eitthvað að, herra lækn-
ir. En ég veit varla hvernig ég á að hefja máls á því, sem
ég er að hugsa um”.
“Þér ætti að vera það Ijóst, Mrs. Rocke, að úg vil þér vel
og hett innilega löngua til að lijálpa þér. Vertu þess vegna
óhrædd að segja það sem þér býr í brjósti”.
“Jæja, lierra minn”, sagði hún þá. “Ef þú værir glögg
skygn heíði mér ekki komið í hug að segja neitt. En °karl-
menn eru aldrei glöggskygnir í þessu efni, — sjá sjaldau
hvað til stendur fyrr en í ótíma er komið. Ungfrú Clara er
svo óhamingjusöm að eiga ekki móður á lííi og eaga ná-
komna aldraða frú------’*.
“Það er satt, Mrs. Rocke”, tók læknirinn fram í, “en
það eru nú engar nýjungar fvrir mig. Hitt veit ég líka, að
þú lítur eftir henni með árvekni og ástundunarsemi og ert.
henni siinnur vinur og ráðgjafi”.
“Já, lierra minn, og einmitt með tilliti til þeirrar skyldu
minnnr er það, að ég segi i.ð ég og Travtrse ættum að fara
burtu”.
“Þú og Traverse að fara burt!” tók læknirinn unp.
“Segðu mér hvers vegna þú álítur sjalfsagt fyrir þig 04 Tra
verse nð fara”.
“Herra minn ! Sonnr minn er veiviljaðnr piltur_____”.
“Hreinhjartaður og göfuglyndur piltnr”, bætti la k irinn
inn í,
“Það vona i'g að só sannmæll og trúi því líka”, spgði
Marah, “en þr.ilt fyiir það er ekki heppile. t að hmn só svo
mikið með dóttur þinrn”.
“Því ekki V” spurðr doktorinn.
lierra minn, framúrskarandl góður eins og þú art
við mig og Traverse, get ég ekki horft á þ.ið sem fr un fer
og ekki bent þir á það og beðið um. leyfi til að taka Tr -
verse b irtu’V
Bristol’s
SARSAPARILLA
IT IS
PROMPT
RELI ABLE
AND NEVER FAILS.
IT WILL
MAKE
YQU WELL
Ask your Druggist or Dealer for it
BRISTOL’S SARSAPARILLA.
Great Nort-West
Saddlery House.
Gnægð af allskonar reiðfari, hnökk
um, kofortum, töskum og öllu þvi sem
lýtur að akfærum. Vér höfum einnig
á boðstólum hinn nafnkunna
“ Cltief & Onel”
hjólhest (Bieycle).
Ef þér viljið fá frekari upplýsingar,
þá sendið eftir fallegum og vönduðum
verðlista. Vér sendum haun ókeypis.
E- F. HUTCHiNQS.
519 ittnin Str, Winnipeg
N
orthern Paeihc.
RAILWAY
TIME CARD,—Takinp cflect Monday
August24. 1896
MAIN LINL.
North B’und STATIONS. bouth BqLIíÓ
Freight No. ] 155. Daily St. Paul Ex. No.l03Daily. St.. Pavl No.104 Daily. — ‘oC •sS h rH &
8.30a 2 55p .. Winnipeg.. l.OOa 6.45p
8.15a L.44p *Portage J unc l.lia 7.00p
7.50» 2 28p * St.Norbert.. 1.2f>p 7.20p
7.30a 2.14p *. Cartier.... 1.37p 7.30p
6.59a 1.55p *.St. Agathe.. 1.55p 8.05&
6.45a 1.46p ♦Union Point. 2.03{- 8.17p
6.23a 1.35p ♦Silver Plaius 2.14p 8.34p
5.53a l.20p .. .Morrls.... 2.30p 9.00p
ö.28a 1.06p .. .St. Jean... 2.44p 9.22p
4.52a 12.46p . .Letellier ... 3.04p 9.55p
3.30a 12.20p .. Emerson .. 3.25p ll.CCp
2.30a 12.1 Op .. Pembina. .. 3.40p 11.45p
8.35p 8.45a Grand Forks.. 7.05p 7.55a
11.40a 5 05a .Wpg. Junc.. 10.45p 5.00p
7,30a Duluth 8.00a
g.BOa Minneapolis 6 40a
8.OO11 .. .St. Paul... 7.10
10.30a ... Chicago . 0.35a
MORRIS-BRANDON BRANCII
Éast Bounp
■e;'? «
10 4. ra
O
53
-■
§
3-s
(N M
l<Æ
hR
jtíouua.
STATIONS.
8.80a
8.30p
7.h5p
6 3ip
6.0 lp
5.27p
4.53p
4 02p
3.28p
2,45p
2.08?
1.35p
1.08P
i2,32p
li.56a
11.02a
10.20a
9.4 5a
9.22a
8.54a
8.29a
7.45
7.00a
2.00i \ VV innipeg .. l.OOal
1.05p .. .Morris.... 2.35p,
12.43p * Lowe Farrn 2.53p
12.18p *... Myrtle... 3.25p
12.08p ...Roland. . 3.45p
11.51a * Rosebank.. 3.58p
11.37a ... Miami.... 4.06p
11.17a * Deerwood.. 4.28p
11.0-ia * Altamout,. 4.40p
10.47a . .Somerset... 4.58l ■
)0.32a *Swan Lake.. 5.l2p
10.18ft * Ind. Springs 6.26p
l0.(>2a ♦Mariapolis .. 5.37p
9.52a * Greenway.. 5.52p
9.88» ... Baldur.... 6.20p
9.17a . .Belmont.., 6.42p
8.59a *.. Hiiton.... 7.00p
8.43a *.. Ashdown.. 7.11p
8 3<>a Wawanesa.. 7.23p
8.28a * Elliotts 7.32p
8 14a Ronnthwalte 7.45p
7-57» *Martinville. 8.02j:i
7.40a .. Brandon... 8.2op
7.00a
7 50a
8.45a
9.10a
9.4 7a
10.17a
11.15«
11.4 Ja
12.2Sp
l.Ofip
l-3öp
2.07p
2.4Rp
3.2§p
4 lSp
G.oap
5.32p
6.08p
6.1fip
6.58p
7.48p
8.3up
POR TAGELA PRAIRE BRANCH.
W. Bound Mixed No. 303 Every Day Except Sunday. STATION8. East Bonnd Mixed No. 301 Every Day Except Snnday.
4.45 p.m. .. Winnipeg.. 12.85p.m.
4.5S p.m ♦Port.Iunction 12.17a.ro,
5.14 p.m. *St. Charles.. 11.50a.nu
5.10 p.m. * Hendingly.. 11.42 a.m.
5.42 p.m. * White Plains 11.17a.m,
6.06p.m. *Gr Pit Spur 10.51 a.m.
Ö.13p.m. ^LaSalleTank 10.43 a.m.
6.25 p.m. *. Eustace.. 10 29a.ro,
6.47 p.m *.. Oakville.. 10 06p.m.
7.00 p.m. *.. .Curtis. . . ftJK'tJh.
7.30p.m. Port.ia Prnirie * Flae Stst.ions 9.30 a.m.ýj
Stations markod—*—have no agent,
Fre ght must be prepaid*
Numbers t03 and 104 havethrongifc
Pullman Vestibuled DrawingRoom 81e^p
ine Cars bofween Winnlpeg, St. Pau) nnd
Minncapolis. Also Palace Dining Cars,
Close conection at Chicago with eastern
’ires. ConnectiOD at Winnipeg Junction
with trairs to and from the Paclfic roaig
Forrates and full information con.
oerning connectlon with other lines, etc„
ippiv te any sgent of t.); mi iiv or
<”HA8 8.FEE H. 8 - ' VFrpT>
G.P&. T. A.8T. i’.ii; .:.4