Heimskringla - 02.12.1897, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA, 2. DESEMBER 1897.
Niðurlag frá 2. bls.
kjðsendum mínum frá því og mun gera
það bráðlega, ég skal þó seffja frá minni
afstöðu til málsins í fám orðum fyrst á
mig er skorað. Ég vildi strax fella
Yaltýs frumv. frá nefnd og var móti
því alla leið af sömn ástæðum til, sem
ég er það enu og þær eru þessar: Ég
sé engar ástæður til að hörfa svo frá
öllum okkar gömlu kröfum, og í öðru
lagi: ég sá ekki að það væri nokkur
veruleg bót. Ég skal þó ekki neita því
að dálitið sé unnið, einkum að því leyti
sem við getum þá haft áhrif á ráðgj.
en við missum meira en því nemur.
Innlenda valdið. framkvæmdarvaldið
þokast út úr landinu í hendur ráðgj. og
Lh. valdið rírnar að því skapi. •. Aðal-
atriðið í stjórnarbaráttunni er ekki,
eins og hinn þingm, (Jón frá Slb.)sagði,
ákvæðin um ríkisráðið, heldur hefir ver-
ið barizt fyrir innlendri stjórn engu síð-
ur vegna innlendrar framkvæmdar en
lðggjafarvalds sem kanské ijriður mest
á. Ég er og sammála fundarstjóra í
þvi að rangt var að gefa Dönum högg-
stað á okkur með því að fara að binda
spelkur við stjórnarskrána. Eg er sam
þykkur Þorst. Erl.um það að oss ríði
mest á einingunni og mikið megi gefa
fyrir hana og ég álít þá þrjá vegi, sem
hann nefndi. rótta og einmitt'að einum
þeirra, nýlendustjórnarformi Breta,
stefndi miðlunarfrv. frá 1889, þó hróp-
að væri upp með landráð þá. Þær
kröfur geta átt langt til sigurs. en ég
vil hvorki vinna það tilj einingar eða
miðlunar, að taka því smánarboði sem
þetta frv. er, það væri þjóðinni sví-
virðu mest að hopa frá kröfum sínum
fyrir það og þó það næðist fram einu-
sinni með æsingum, þá er óg viss um að
næsta ár Iremur rammasta, afturkast,
sem bugar það gjörsamlega, sérstak-
lega þætti mér leitt ef kjördæmi, sem
lengi héldu fram hinni stefnunni, færu
nú alt í einu að snúa við. Ég hefi nú
ekki mikið álit á dáð i þjóðinni og sízt
ef hún gín við þessari flugu.
Þorst. Erl. Það er gleðilegt að
heyra að Jón í Múla játar að við vinn-
um þó nokkuð með því að fá frv. Dr.
Valtýs gert að lögum. Um það þarf
þvi ekki meira að þrátta. En það var
þetta vald sem við missum út úr land-
inu ! Hvaða vald er það nú eiginlega ?
Sðknuður þingsins yfir missi konungs-
fulltrúa ætti ekki að vera svo sár, því
hörmulegri ‘figúra’ er ekki á neinu lög-
gjafarþ, i heiini en konungsfulltrúarn
ir á Alþingi, sem hvorki geta ábyrgs.
já sitt eða nei, og vita ekki sitt rjúkand
ráð. Og hvað landsstjórn snertir, þá
getur verið miklu innlendara vald i
höndum mans sem situr í Khöfn og ber
ábyrgð fyrir þinvi og þjóð heldur en á
byrgðarlauss mans þó hann sitji í Rvík
Búseta í landinu er alt annað en inlent
vald. Höfuðsmenn og Stiftamtmenn
sátu í landinu; var það þá ÍDlent vald?
Nei, og af hverjn? Af því þeir vorut
vikadrengir erlendrar stjórnar, sem
þjóðin gat engin tök haft á, þó þeir
sætu í landinu. Og svo er um alt á-
byrgðarlaust vald bæði landshöfðingja-
valdið og annað. Ef ráðgjafinn skifti
sór af einhverju sem nú er í höndurn
landshöfðingja. sem þóer alveg óvist,
þá höfum við þó eitthvað aðhalda okk-
ur að ef aflaga ler landsstjórnin; nú höf
um við ekkert.
Það er kátlegt að heyra sérstakan
ráðgjafa ikallaðan smánarboð af því
þingi og þeirri þjóð sem þolað hefir ár-
um saman aðra eins hörmung og kon-
ungsfulltrúastöðuna. án þess að senda
hana boðleið méð fyrirlitningu, og það
er ekki einungis vanvirðulaust, heldur
skylda allra skynsamra manna að
hverfa frá því ráði setn þeir sjá að er
þeim til skaða og bölvunar.
Fundarstj.: Ef ég ætlá yfir 'fjóra
bekki, og er óviss um að geta tekið alla
í senn, þá tek ég einn í einu og kemst
með því alla leið.
Jöríí Múla• Ég vil heldur stökkva
yfir alla í einu og það hefir verið stefna
vor í stjórnarbaráttunni hingað til.
Þorst.Erl.: Hart að vera dæmdur
til að hálsbrjóta rnig af því einu að fað-
ir minn og afi gerðu það.
Jón í Mú\a: Það hefir enginn brot-
ið hálsinn á því enn þá.
Fundarstj.: Frægðin er að komast
alla leið en ekki að hafa komist það í
einu stökki.
Nokkur orðaskifti áttu þessir fjórir
menn ennþá, en nýar markverðar rök-
semdir komu ekki fram. Aðrir tóku
ekki til máls. Fundi slitið, og hafði
staðið rúmar 4 stundir.
Austri
Rr til sölu hjá undirskrifuðum og
kostar $1.00 um árið. Gjafverð
og gott blað.
B. M. LONG,
580 Young St., Winnipag.
TÆRING LÆKNUÐ.
Gömlum lækni nokkrum, sem var
hættur við vanaleg læknisstörf sín, var
útvegað af kristniboðara i Aust Indíum
forskrift fyrir samsetning á jnrtameðali.
sem læknaði tæríng, Bronchites, Ca-
tarrh, Asthma og öll veikindi, sem
koma frá hálsi eða lungum, einnig alla
taugaveiklun. Eftir að hann hafði sann
fasrstum hinnmikla lækningakraft þess
þá áleit hann það skyldu sína að láta
þá sem þjást af þessum sjúkdómum
vita af þessu meðali, býðst hann því til
að senda hverjum sem hafa vill ókeypis
forskrift þessa á þýzku, frönsku eða
ensku, með fullunr skýringum hvernig
það eigi að brúkast. Þegar þið skrifið.
þá sendið eitt frímerki og getið þess að
auelýsingin var r Heimskringlu.
Utanáskriftin er :
W. A. Neyes, 820 Pewers Block,
Rochester, N. Y.
Viltu eignast ur?
stew Við seljum þau með svo
»m?° lágu verði.að það borg-
u«M.ar sig ekki fyrir þig að
vera úrlaus. Viðhöfum
þau af öllum stærðum
og með öllu lagi. En
við nefnum hér að eins
tvær tegundir.
Elgin eða Waltham
úr með besta gangverki
og lokuðum kassa.held-
ur ágætan tíma, fallega
útgrafið, Dueber kassi.
r mjög vel gullþvegið,
endist að eilifu, kvenna
eða karla stærð. Við
h'jstinb skulum senda þér það
c*se með fullu leyfi til að
skoða það náhvæmlega.
Ef það er ekki alveg eins
og við segjum, þá sendu
það til baka. Það kostar
þig ekkert. Ef þú ert á-
nægður með það, þá borg
aðu express agentinum
burðargjaldið og $6.50.
ÚK í LOKUÖUM KASSA,
i fallega útskornum, bezta
gangverk, hvaða stærð
sem er, vel gullþvegið (14k), lítur út eins
og $40 gullúr, trengur alveg rétt. Við
sendum það til Fxpress Agentsins þíns
og leyfum þér að skoða það.—sömu skil-
málarnir sem við sendum öll okkar úr
með—og ef þú ert ánægður með það þá
borgarðu honum og flutnings-
gjaldið.
Ef þú vilt taka orð okkar trúanleg
og send r peninyana með pöntvninni, þá
fylgir mjög falleg, keðja með úrinu og
við borgum flutningsgjaldið, fyrir sama
verð og nefnt er hé*að ofan.
Royal Mannfactnrine: Co.
334 DEAR80RN ST. CHIGACO, ILL.
Stórkostleg kjörkaup á Loðskinna-fatnaði hjá
C. A. Gareau, 324
Main St.
Lesið eftirfarandi verðlista. Hann hlýtur að gera ykkur ajjveg forviða.
GS»AVARA.
Wallbay yfirhafnir..........$10.00
Bnffalo “ $12.50
Bjarndýra “ $12.75
Racun “ $17.00
Loðskinna-vetlingar af öllum teg-
unduiú og með öllum prísum. Menn
sem kaupa fyrir töluverða upphæð
f einu, fá með heildsöluverði stóra,
Gráa geitaskinnsfeldi.
TLLBUIN FOT.
Stóvkostlecrar byi g'ðir.
Allir þessir fatnaðir eru seldir
langt fyrir neðan vana verð. Lítið
yfir verðlistann og þá munuð þér
sjá hvílík kjörkaup þar ern boðin.
Karlmanna-fatnaður, Tweed, alull
$3.00, $3.75, $4.00, $4.75, $5.00
og upp.
Karlmanna-fatnaður, Skotch tweed
$5.50, $6.50. $7.00, $8.50, $9.00,
$10.00 og upp.
Takið fram verðið er
þér pantið með pósti.
Af þessum verðlista getið þér dæmt um, livort eigi muni borga sig að verzla við mig.
VERDLISTI.
Framhald.
Karlmann buxur, tweed, alull 75c.
90c., $1.00, $1.25, '$1.50, $1.75
og upp.
Fryze yfirhafnir handa karlmönn-
um, $4.50 og upp.
Beaver yfirhafnir fyrir karlmenn,
$7.00 og upp. — Ágæt drengjaföt
fyrir $1.50, $1.75, $2.00, $2.25.
Pantanir med póstum
afgreiddar fljótt og vel.
C./c. GAREAU.
EDMUND L. TAYLOR,
Barrister, Solicitor &c.
Lian Block,
492 Main Strbbt,
WlNNIPEG.
LÁTIÐ RAKA YKKUR
, OG HÁRSKERA HJÁ
S. J. Scheving, 206 Rupert Str.
Merki: Gylt Skæri
324 MAIN STR.
Alt gert eftir nýjustu nót-
um og fyrir lægsta verð.
S. G. Geroux,
Eigandi.
«02 JTIaiii St.
Kaupir og selur fisk og fugla af öllum
tegundum. Aðal-fiskmarkaður bæjar-
ins. Peningar borgaðir út í hönd fyrir
hvað eina,
W. J. GUEST,
KOL! KOL!
Bez(u Bandaríkja harðkol $10 tonnið.
Beztu Hocking Valley linkol $7 tonnið
Pocabontas reiklausu kolin $8 tonnið.
Wiimipeg Coal Co.
C. A. Hutcliinson,
ráðsmaður
Vöruhús og skriftsofa á T>,__
Higgins og May strætum. ^0116 70°-
Bezta vínsöluhúsið
Paul Sala,
eftirmaður H. L. CHABOT,
513 Main Street 513
Gegnt City Hall, Minnipeg.
Beztu berjavín og áfengi.
Bezti spíritus.
Bezta Whiskey
í Manitoba.
PAUL SALA,
513 llain Str.
John O’Keefe,
prófgenginn lyfsali,
CAVAVIER, N-D.
Meðöl eftir læknisfyrirskrift afhent
á hvaða tíma sem þarf.
Búðin opin nótt og dag.
John O’Keefe.
JortliBra Pacific R’y
TIME TABLB.
MAIN LINE.
Arr. Arr. Lv Lv
ll.OOa 1.80p Winnigeg l,05p 9,80p
7,55a 12 Ola Morris 2.32p l‘2,0lp
5,15a ll,00a Emerson 3,23p 2,45p
4,I5a 10.55a Pembina 3,37p 4,15p
10.20p 7,30a Grand Forks 7,05p 7.05a
l,15p 4,05a A’pg Junct 10,45p 10,30p
7,30a Duluth 8,00a
8.30a Minneapolis 6.40a
8,00a St. Paul 7,15a
10,80a Chicago 9,85a
MORRIS-BRANDON BRANCH.
Arr. Arr. Lv Lv
ll.OOa 1,25p Winnipeg 1.05p 9.30p
8 30p U,50a Oorris 2,35p 8.30a
5.15p 10.22a Miami 4,06p 5,15a
12,10a 8.26a Baldur 6.20p 12,10p
9,28a 7.25a Wawanesa 7.23p 9 28p
7,00a 6.30a Brandon 8,20p 7,00p
PORTÁGE LA PRAIRIE BRÁNCH.
Lv.
4,45p.m
7,80 p.m
l Arr.
Winnipeg I 12 55 p.m.
Port la Pra;rie 9 30 a.m.
Stewart lioyd
233 9Iain Str.
Verzlar með mél og gripafóður, hef
ýmsar korntegundir og land-
búnaðarvarning.
Alt selt lágu verði.
Stewart Boyd,
Wm. ConSan,
CANTON,-----N. DAK.
Selur matvöru, álnavöru, fatnað, skóvarning, harðvöm og aktigi. Ég er
nýbúinn að fá miklar byrgðir af allskonar fatnaði, sem ég hefi keypt með
afarlágu verði. Það borgar sig fyrir alla að koma og skoða vörurnar,
enginn getur boðið betri kjör en ég.
WM.CONLAN,
Canton, N. Dak.
S. W. flINTHORN,
LYFSALI,
CANTON, - - - N. DAK.
Læknaforskriftir afgreiddar með mestu nákvæmni.
Komið til okkar þegar þið þurfið á meðölum að halda
N. B. Við erum að losa okkur við það sem við hötum af hn fum og
borðbúnaði, og seljum það fyrir neðan innkaupsverð.
Sjerstok Kjorkaup
Fyrir kvennfolkid.
í næstu 80 daga sel ég það sem ég hefi nú eftir af kvennskrauti og öllu öðru
sem kvennfólki tilheyrir — med lieildMöln verdi.
KVENNHATTAR ...............25 cts. og yfir
BAHNA ULLAR-PRIÓNAHUFUR .....25. 25 og 45 c
YNDÆLAR YNGISMEYJA-HÚFUR.....35, 45 og 46 c.
KVENNHATTAR MEÐ SKRAÖTI..áður $2,25 nú $1,75
‘‘ “ “ “ «3,00 “ $2,25
Og alt sem ég hefi í búðinni með samsvarandi lágu verði.
Mrs. G. Glassgow,
Cavalier, - - N. Dak.
C. S. FEE, H. SWINFORI).
Fen.Pass.Ág.,St.Paul. Gen.Ag.,Wpg.
ADAMS BRO’S
CAVALIER, TST. riATr
Verzla með harðvöru af öllum tegunduin, tinvöru, eldavélar og hitunarvélar.
Þakplötur úr járni og blikki, mál af öllum litum, olíu og rúðugler
og allan þann varning sem seldur er í harðvörubúðum.
Leiðin liggur fram hjá búðardyrunum, — komið við.
ADAMS BROTHERS,
________________CAVALIER, N. DAK.
J. P. SHAHANE
BACKOO, )¥. DAK,
Ilefir beztu HARÐVÖKUBÖÐINA í Pembina County, og mælist tU þees
að íslendingar skoði varning sinn svo að þeir geti sannfærst um
að þeir fái hvergi annarsstaðar betri kjörkaup.
Munið eftir að koma við hvort sem þér kaupið eða kaupið ekki.
BACKOO, 1$. DAK.
— 60 —
þú ? Því ertu aðhrjótast í gegn um vígin f fjöll-
um þessum, sem svo lengi hafa verið athvarf
þjóðar minnar?’’
7, KAFLI.
Úrskurðurinn.
Keeth var alveg forviða. í fyrstu þegar
hann hitti hinn aldraða Indiána hafði hinn síðar-
nefndi ekki látið hann vita neitt um það, að
hann skildi spönsku. Sökum þess stóð hann nú
mállaus af undrun frammi fyrir honum.
“Tala þú, herra minn”, sagði Indíáninn
nokkuð alvarlega. “Að hverju ertu að leita?”
Þá fékk hinn ungi maður málið aftur. Hann
sá fljótt að hann varð að fara varlega. Það
dugði ekki að segja allan sannleikann. Hann
hlaut að dylja aðalástæðuna, sem hafði dregið
hann sjálfan og félaga hans inn í fjöllin.
“Við erum viltir”, svaraði hann og hneigði
sig með lotningu fyrir spyrjanda. ‘'þegar þér og
menn yðar funduð okkur. Við komnm inn f
fjöllin margar mílur hér fyrir sunnan”. Og um
leið benti hann með hendiuiii í áttina, sem þeir
höfðu komið. “Fylgdarmaður okkar féll ofan af
hamrinum bj.i furutrjánum þreœur, þar sem
tréð liggur yfir gilið, og dru’ knaði þar”,
Gamli maðurinn hneigði höfuðið til mcrkis
sim að 1 tnn þekti staðinn.
“V ð khín ði: mt t ni iur hergið til að leita að
liiíauui. ’ ms, cn gétum ekki komist upp aftur.
Svo fylgdum við stígnum með fram fljótinu,
þangað til tfið fundum veginn upp á hamrabrún-
ina. sem þjóð yðar hefir gera látið”.
‘ Sem forfeður vorir gerðu”, tautaði Indíán-
inn hljóðleRa.
“Þá vitið þér, herra minn, hvernig við alt í
einu fundum stúlk .um dóttur yðar”.
“Ekki dóttur mína, ókunnugi maður”, sagði
öldungurinn þýðlega. “Heldur sonarbarn mitt.
Ég er gamall maður — mjög gamall. Eg hefi
verið prestur þjóðar minnar síðan ég var ungur.
En hvernig kömstu í f jöllin ? Hver var fylgdar-
maður þinn ?”
“Indíáni einn”, svaraði Keeth.
“Hvað hét hann ?”
“Manuel kvaðst hann heita”.
“Það er ekki indverskt nafn”, sagði gamli
presturinn stillilega.
"Nei, herra minn. Spánverjar hafa að lík-
indum gefið honum það nafn”.
Þá var sem skugga drægi yfir andlit öld-
ungsins. “Enertþú þá ekki Spánverji lika?"
spurði hann.
“Nei, ég er alt annarar þjóðar. Ég er Ame-
ríkumaður”.
"Við þekkjum engar þjóðir hér”, sagði öld-
ungurinn með sorgarsvip. “Heimurinn er þá
Stór, herra minn ?” Þessa spurningu setti hann
fram með barnslegri forvitni,
“Ákaflega stór”, svaraði Koeth.
“Og fjöllin okkai— þessir feykna miklu
tindar — oru þá lítill hluti heimsins?”
Aftur játaði Kecth.
— 64 —
æfi sina bandingi hjá þessu fólki ! Þá var dauð-
inn miklu betri.
“Þú blikgar, herra minn —og þó ertu hraust
ur maður”, sagði presturinn, “Hefðir þú ekki
verið, þá hefði ég ekki haít Imozene til að blessa
hina seinustu daga mina. Ég er gamall Jmaður
og fer bráðléga til feðra minna, En meðan ég
lifi skal vel með þig farið og félaffa þína”,
“En, pre^tur góður”, sagði Keeth, “þvi er-
uð þér að lialda okkur hér? Það var ekki okkar
sök að við rákumst á þennan stað”.
“Herra minn”, svaraði öldungurinn og hristi
höfuðið. “Þér hafið ekki enn sagt mér allan
sannleikann. Þér eruð ekkí Spánverji, en allír
menn með þennan bjarta hörundslit þinn meta
gullið meira en altaunað, Ef þú gætir mundir
þú koma með marga þína lika inn í fjöllin til að
grafa eftir gulli. Þetta er nú okkar eina hæli”.
Og gamli maðurinn rétti úr sér. “Þjóð mín er
hraust, hún hefir hugrekki Incaanna. En hún
getur ekki staðið á móti áhlaupi landa þinna.
Menn mínir mundu berjast fyrir búi og hörnum,
þangað til hinn seinasti blóðdropi þeirra væri
þrotinn, En það mundi ekkert duga. Við meg-
um ekki sleppa þér”.
“Ég held þú gerir ráð fyrir því sem aldrei
kemur fyrir”, tautaði Keeth Er samt vissi
hann að gamli maðurinn sagði jr’jlcuiann, Sá
tími myndi koma þegnr hvítu lu'jni.-rnir layndu
tíykkjast yfir Andesfiöllin ogslítaút úr hinum
rifnu og skörðóttu hlíðum þeirra fjársjóA: þá
sem þeir ætluðu, að þar ' yndu fólgnir vf
Þá preip prestuiinu sir gglega í hendói i ms
báðar og horfði fast í nugu honum,
— 57 —
En þetta fólk kann þá ekki að meta gull
ið”.
En það var sjón að sjá hann þegar hann va:
klæddur!
“Nú held ég að Ford narrist að mér”, hucs-
aði liann, og reyndi að sjá hinn karlmannlega.
vöxt sinn, þar sem hann stóð fyrir sólarglamp-
anum ínnum gluggann. “Én ég get þó ekki ver
ið i þessum rifnu ræflum, sem ég var í áður. Og
svo kynni ég að móðga húsráðendurna, ef að ég
færi ekki í fötin”.
í þessu var mjúklega klappað á dyrnar
Hann sneri sér við og flýtti sér að ljúka opp
Stóð þá úti stúlkan, sem þegar var búin að reyn-
ast svo vel honum sjálfum og félögum hans, og
var þar með henni kvennmaðurinn hái, er aug-
sýnilega var þjónustukona hennar.
Þær komu svoinn; tók þá stúlkan krukku
úr hendi hinnar og gekk með hana til hans.
Brosandi leit hún til hans, snerti sárið á kinn-
iuni og benti á hinar rispuðu og blóðugu hendur
hans. Tó hún svo lokið ofan af krukkunni og
fóv að smyrja sár hans með því sem i henni var.
Vnr það smyrsli eitt, sem dró allan sviða úr sár-
Unum, er hún neri því mjúklega i þau með fíngr
utn aaum. Þegar stúlkan snerti Keeth fór
skjál vi um hann allan og fann hann (K hann.
b'.'iðroðnaói. Einhvernveginn fnnst houum, ró
hur n gæti ek’ci skoðað hana sem annan vihi-
nrnn. r.g þ'tti honum við Ford, er hann hlægj-
andi likti henni við Pocahontas.
iJegar hún var farin, breiddi konan dúk .
golfið og færði honum vistir nægar. Var þ»u