Heimskringla - 10.03.1898, Síða 4

IIEIMSKBINGLA, 10 MARZ 1898.

f
4
4
4
4
4
4
4
•
4
4
4
4
4
4
4
Gód Föt =
Lagt Verd
♦ Æ íi'v í2l Jéh jUl Jtíí i<i’. sltc jHc iis. ♦
I KOMIÐ, VELJIÐ....... &
^ .....KAUPIÐ, NOTIÐ £
k ------------------------ &
^ Alves? ný, vönduð og vel snið *•
j in föt. af öllum teKundum,
fyrir óvanalega lápt verð.
Vér höfum nýlega keypt talsvert af framúrskarandi aróðum og ódýrum
karlmannafötum. ÞAU FARA ÁGÆTLEGA, og verðið er undur
lágt. Þeir sem einu sinni hafa verzlað við óss, kaupa ekki annarstaðar.
The Commonwealth.
Hoover & Co.
Corner Ilsin Str. & City llttll Sqnare.
4
4
4
4
4
4
4
4
9
4
4
4
4
4
4
ISLANDS PÓSTUR
kom hingað um síðnstu helíi, og bárust
oss blöð er ná framundir miðjan Febrú-
ar, Éngin stórtíðindi frá gamla Fróni.
Tíð fremur góð víðast hvar, það sem af
var vetrinum, og sumstaðar framúr-
skarandí góð. Heilsufar allgott; fiskirí
fremur dauft. Agrip af fréttunum úr
blöðunum prentum vér annarstaðar.
Úr bréíi
frá .Tóni Ólafssyni til kuuningja í Win-
nipeg.
-----“Eg vona að fyrirlestur minn
um Atneríku verði bez*a svarið til ritstj.
Lögbergs. Hann sýnir hve ósvífnar
lygar hann hetir látið Lögberg flytja í
minn garð. Fyrirlesturinn er nú loks
fullprentaður (fullar 3 arkir stórar, með
smáu letri), en geturþó ekki náð í þetta
skip. því að það er enn óprentuð ein
örk af 1, hefti Sunnanfara (en í því er
hann), og sumar myndirnar komu ekki
fyrri en nú með skiþinu, og því gat
hann ekki orðið tilbúinn. Er vonast til
að fyrirlestur minn verði velmetinn,
jafnt vestra sem hér. Ég held sjálfur
að hann sé það sannorðasta og óhlut-
drœgasta á báða bóga, af því sem enn
hefir verið rítað á íslenzku tim það
efni-----”,
Freyja,
Hið nýja mánaðarrit, sem gefið er út af
Mrs. M. J. Benediktson í Selkirk, Man.,
barst oss i Jhendur nú fyrir skömmu.
Rit þetta mun eiga aðfjalla meðkvenna
mál mestmeguis. Efni þessa fyrsta
heftis er: sögur, kvæði, ávarp til fólks
ins frá blaðstýru, stefna blaðsins. og
svo ýmislegt annað smávegis. Verðið
81 um áiið. Það má segja um rit þetta
að efnið virðist lipurlega valið, pappír
góður, en prentun ekki sem bezt. Samt
má fnllyrða aðúrþví verði bætt við
næsta hefti.
Það er líklegt að íslenzka kvenn-
þjóðin hlynni að þessu eina sérstaka
málgagni sínu, sern hún á vestan
hafs. — Heimskringla óskar svo fyrir-
tækiuu góðs gengis.
“Ekki bregðr mær
vana sínum.”
Eg sé enn í Lögbergi mér eignað
eitthvert bréf eða ritgerð í “Austra’’ um
Ameríku eða frá Ameríku. Eg skal því
geta þess, að ég htfi aldrei nokkurn staf
skrifað i “Austra'’ á ekkert í umraddu
bréfi og hefi aldrei, sro ég mvni, svo mik-
ið sem séð það eða lesið. Reyndar hefi
ég lýst yfir þessu í “Lögb.” í haust, en
það heldr samt áfram sömu lyginni. En
það furðar mig nú ekki. Að öðru leyti
er þetta hvorki verra nó betra en alt
annað, sem “Lögb.” hefir logið á mig,
og ég mun ekki fremr Jiér eftir en hing-
að til ata mig út á að svara þvi.
Reykjavík, 12. Febr. 1898.
JÓN ÓLAFSSON.
Meltingin þarf að vera góð.
Ilugsið vm það.
Kauptu í dag eidn pakka af hinu heiras-
fræga Heymann Block & Co.
-----H(‘ÍlMUMilltÍ-----
einungis 15c. og 25c. pakkinn
Þá getur þú haft góða meltingu. Reynsl
an er ódýr. og hún mun sannfæra þig.
Biddu lyfsalann þinn um það eða skrif-
aðu til
Alfred Andresen & C«.,
The Western Importers,
1302 Wash Ave. So., Minneapolis. Minn.
Eða til--------
(*. KnaiiNon,
131 Higgin St. Winnipeg, Man.
Góðir landar!
Komið á hornið á King & James
St. Þar er margt sem ykkur girnir að
sjá. Þar fáið þið alt sem lítur að hús-
búnaði, svo sem RÚMSTÆÐI með öllu
tdheyrandi, HLIÐARBORÐ, ný oa
og gömul, STÓLA, forkunnar fagra.
MATREIÐSLUSTÓR af öllum mögu-
legum stærðum, OFNAR óg OFNPÍP-
UR, ljótnandi LEIRTAU, og margt
fleira sem hér yrðí of langt upp að telja.
Alt þetta er selt við lægsta verði.
Við vonum að þið gerið okkur þá
ánægju að koma inn og líta á samsáfnið
áður en þið kaupið annarstaðar, og þá
sjálfsagt að kaupa ef ykkur vanhagar
um eitthvað.
Gætið þess að kaupa ekki köttinn i
sekknum.
Yðar þénustu reiðubúnir
Pálson & Bárdal.
Kaupendur Heimskringlu geta fengið
keypt hið ágæta blað
New York World
sem kemur út þrisvar í hverri viku, (18
til 24 blaðsíður í hverri viku), eða 156
númer yfir árið, fyrir hið óvanalega
lága verð, aðeins
75 cents,
Það er sagt um þetta blað, og það með
réttu, að það skari fram úr öllum öðr-
um vikublöðum að efni, stærð og frá-
gangi. Það hefir alt það til að bera. sem
vanaleg dagblöð geta veitt, en er þó seltr
eins ódýrt og hvert annað vikublað. Það
færir lesendum sínum hinar Dýjustu
fréttir alstaðar af hnettinum annan
hvern dag, oft útskýrðar með myndum.
Þá flytur það og markaðsverð á öllum
mögulegum varningi; einnig hefir það
sérstaka deild sem fjallar um heimilis-
lífið í heild sinni, fyrir utan allan ann-
an fróðleik sem það færir lesendnm sín-
um. — Allir nýir kaupendur að Heims-
kringlu, sem senda oss SIÍÍ.SÍ5, fá nú
bæði blöðin
Heimskringlu og
New York World
í heilt ár fyrir aðeins $2,25,
og ef þið pantið nú þegar,
þá gefum vér að auki það sem út var
komið af þessum árgangi Heimskringlu
fyrir 1. Jan. 1898, svo lengi sem upplag-
ið hrekkur. Þetta boð gildir einnig fyr-
ir þá sem eru búnir að borga fyrir ár-
gang af Heimskringlu. og fá þeir blaðið
New York World í heilt ár ef þeir bæta
að eins við 75 centum.
Notið tækifærið meðan þetta boð
stendur. Það er óvist það.verði iengi.
ÚTGEFANDINNf
Lesid.
Þar sem ég hefi keypt verzlun
Mr. M. H. Miller í Cavalier,
óska ég eftir viðskiftum Islendinga. Eg
sel eins og áður
GULLSTÁSS, ÚR
og KLUKKUR
og allskonar varning úr gulli og silfri.
Nýjar vörur koma í búðina daglega.
Munið eftir mér er þið komið til Cavalier
Viðgerðir afgreiddar fljótt og vel.
R. Branchaud,
Cavalier, N. Dak.
JAKOB GUÐMUNDSON,
bókbindari,
121 McDonald St. Winnipeg.
Manhattan Horse and Cattle Food
er hið bezta þrifafóður handa gripum.
Tilbúið af R. H. Peel, Winnipeg, Man.
Mr. Gunnar Sveinsson mælir með
þessn gripafóðri.
B. G. SKULASON
ATTORNEY AT LAW.
SKRIFSTOFA í BEARE BLOCK.
(itraud Forkx, X. I).
EDMUND L. TAYLOR,
Barrister, Solicitoi’ &c.
Rian Bi.ock,
492 Main Strekt,
WlNNIPEG.
®:®:®:®:©:®:®:®:©:®:®:®:©:®:®:®:®:®:®:®:®:®:®:©:@:®:®:®:®:®:©:®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
©
®
@
®
®
®
®
®
©
®
®
§
®
®
®
®
®
®
®
®
®
©
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
§
©
©
©
®
®
®
ISJUIUJ 1 lllill IlliU illJIJ
ASSESSMENT SYSTEM—MUTUAL PRINCIPLE.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
®
©
©
®
®
©
®
©
®
®
®
®
©
©
®
®
©
®
®'
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
©
©
®
®
®
®
®
©
©
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®
®'
®
®
®
®
®:®:©:©.®.®.®.©.®.®.®.®.®.©.®.©.©.®.©.®.©.©.®:®:©:©:®:@:®:®:©
FREDERICK A. BURNHAM, Forseti.
Mutual Reserve Building, New York Gity.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
SAUTJANDA AES SKYRSLA.
MIKIÐ STARF MEÐ LITLUM TILKOSTNAÐI. VIRKILEG SPAIISEMI
EN EKKI MISSÝNING. STÖÐUG SÍVAXANDI FRAMFÖR.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Lifsábyi£>ðir írefnar út á árinu 1897................Yfir $71,000,000
Peninga-inntektir fyrir árið 1897 ...................Yíir 0,000,000
Borgaðar lífsábyrgðir frá myndun félagsins...........Yfír 32,000,000
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Félagið endar árið með meiri borg'aðri umsetning á árinu, heldur en nokkru sinni áður.
Félagið endar árið með inikið öfiugra umboðsmanna-sambandi heldur en nokkru sinni áður.
Eélagið endar árið með stærri premíuborgun á árinu heldur en uokkru sinni áður.
Félagið endar árið á traustari grundvelli fyrir framtíðina heldur en nokkru sinni áður.
Framfarirnar á árinu hafa ekki verið eins augljósar, eins og hvað þær hafa verið í sjftlfu sér
þýðingarmiklar. Með breyting þeirri sem gerð var á premíu afborgunum, var það gert mögulegt, í
fyrsta sínni frá stofnun Mtttal Reserve Fund Life Association, að draga þann hluta af urasetningunni,
sem óborgaður var, út úr ársskýrslunni.
»
Mutual Reserve er, eins og nafnið ber með sér, sameignarfélag. Það er eign meðlimanna, og
meðlimirnir eru þessi sameignar viðlagasjóður (Mutual Reserve). Gagnvart meðlimunum hvílir á-
byrgðin á félagsstjórninni. A herðnm meðlimanna hvílir framtíð félagsins.
Skyrslurnar fyrir arid 1897
sýna eftirfylgjandi árangur, er ber vott um hina stöðugu og traustu framför Mutual Reserve félagsius
INNTEKTIR.
Inntektirnar yfir árið 1897 ^oru 86.081,399,89, á
móti $5.858,476.97 fyrir árid 1896. iiöfðu aukist um
$222,832,00. en fyrir bæði árin. 1896 og 1897, jukust
þær um $506,028.31.
ÚTBORGANIR.
Útborganir fj’rir árið námu $5 963,082.87. Þar
af borgað fyrir danðsföll og annað til þeirra sem líf-
trygðir eru. $1.162.603,48, oger það $173,278,02 hærri
borgun til þeirra en á árinu 1896,
VERÐMÆTAR EIGNIR.
Inntektir í peningnm yfir árið, fram yfir útborg-
anir, sem nema $118,227, hafa verið lagðar i sjóð og
verðmætar eignir.
SKULDIR.
Innifalið í skuldnm féiagsins, eins og skýrslurn-
ar bera með sér, bæði þetta og síðastliðið ár. eru «11-
ar þær skuldir sem félagið hafði nokkra vitneskju
um. Eru því stórar upphæðir innifaldar þar í, sem
ekki var búið að sanna að væru réttlátar kröfur.
En eigi að síður hafa þær allar verið taidar hér með.
Einnig hefir verið lagt við skuldirnar $216,353,05, til
til þess að mæta verðlækkun á eignum félagsins, ef
slíkt kynni fyrir að koma.
STARF EÉLAGSINS Á ÁRINU.
Starf umboðsmanna okkar á árinu, hvað lífsá-
byrgðir snertir. hefir verið töluvert meira en síðast*
liðið ár, og tóku þeir lífsábyrgðir upp á $71.525 -
755. Fleirum að hlutfalli hefir verið neitað um lífs-
ábyrgð og fleiri sem enn þá er verið að rannsaka-
en nokkru sinui áður, en samt sem áður ná þær lífs,
ábyrgðir sem hafa verið teknar fullgildar þeirri háu
upphæð $56.234,785. Þar af eru því sem næst 92%
undir hinu nýj’i 5 Ara "Combination Option Plan.”
sem veitir félaginu í framtíðinní mikið hærri inn-
borganir, en nokkru sinni hefir Att sér stað áður.
LÍFSÁBYRGÐIR.
$4,060.479,14 hefir verið borgað fyrir lífsábyrgð-
ir á árinu. en 1896 var borgað $3,967.083.94. hér um
bil $100,000 meira þetta árið. Þar að auki hefir ver-
ið borgað $11.604 31 til þeirra sem hafa á einhvern
hátt orðið fyrir hnekkir á heilsunni. svo þeir voru
ekki sjálffærir að borga fyrir sig. Það hefir verið
borgað fyrir lífsábyrgðir svo nemur $225,00 á móti
hverjum $100.00 sem farið hafa í kostnað.
NORTHWESTERN DEPARTMENT
AÐALSKRIFSTOFUR—WINNIPEG. MINNEAPOLIS og ST. PAUL.
SKRIFSTOFA FYRIR WESTUR CANADA — CANADA PERMANENT BLOCK. WINNIPEG. MAN.
A. R. McNICHOL. Aðal-umboðsmaður.
—34—
er hann rifjaci upp alt sera driiiðhafði á dagana í
St. Péturshorg. Það var auðskilið að Feodor
Gunsberg hefði fengið einhvern fant til að brjót-
a*r inn i herbergi hans oglátaí farangurinn har.s
morðvopnin og Níhilistaskjölin. sem sanna áttu
að hann væri glæpamaður. Bréfið sem Max my
skrifaði hlaut að hafa gefið bendingar um það
hvenær hentugast var að koma því við. Það
var nægur tín i fyrir Gunsberg til að korna þessu
fram, frá þvi hann fékk brófið og þangað til um
kvöldið, að Stamm umsjónarmaður kom þangað.
En hver var ;orsökin t.il þessa samsæris? Jú.
það sá Ivor mjög greinilega. Maximy Petrov og
félagar hans höfðu viljandi eyðilagt erfðaskrána,
sera ánafnaði konu Alexis Petrov eigur hins
látna manns. og í stað hennar höfðu þeir búið til
aðra erfðaskrá leftir sínu höfði. Það var þess
vegna engin furða, þó þeir vildu losna við hinn
rétta erfingja fjárins.
Þar eð Ivor vissi hve auðvelt bað er að láta
senda menn til Síberíu.á Rússiandi, þá sá liann
skjótt hve grátt hann hafði verið leikinn. Ö 1
skjöl sem hann hafði haft rneð sér hafði sá anð-
vitað tekið á burt, sem skilið hafði eftir í her-
bergi hans bæklinga þá og muni sem brúkaðir
voru til að sarina sök á hendur honum með.
Jafnvel bréfið frá föður hans. sem dáinn var,
hafði hanu skilið eftir í höndum Maximy Petrov.
Það var þegar húið að felia yfir hann dóm og
hann var nú á leiðinni í lífstíðar útlegð í Síberíu.
Yfirvöldin á Rússlandi hugðu hann auðvitað sek-
ann vegna muna þeirra sem fundust hjá honum,
og vinir hansí Ameriku voru ekki líklegir til að
— 39 —
hann var í, og létu hann hafa fataskifti, Því
næst, var morgunverður á horð borinti, og einni
stundu síðar komu tveir herrar til að skota ný-
komna fangann. Það voru þeir ófursti Reskin,
land'tjórinn á SaL’halien. og kafteinn Komaroff.
Reskin var aldraður maður, snarlegurog hraust-
ur, með alrakaða vanga. KafteÍLn Komaioff var
uugur maður. Hai.n hafði ljósleitt skegg og
skifti því í miöju. að þýzkum sið, en yfirvarai-
skeggið v^,r þunt og sáust hinar skörpu línur i
kring um munninn vel fyrir því. Eins og flest
rússnesk yfirvöid var hann mjög þur í viðmóti.
Hann lét ekkert á sig hita, og skyldu sina rakti
liann hvað sem á gekk.
Ivor hafði lengi búist við svona löguðu tæki-
færi. í fyrsta skifti siðan hann var handtekinn,
var hann i návist við yfirvald, sein hafðí valds-
munns snið á sér. Það rann uppdálítið vonarT
ljós í sálu hans. og hann hugsaði sér að nota
tækifærið sem bezt.
Erindi þessara manna kom þegar í ljós,
Landstjórinn sagði Ivor að dómstólarnir í St,
Pétursborg hefðu dæmt hann til 20 ára fangeis’s
fyrir samsæri gegn keisaranuiri. Hann gaf Ivor
nokkrar ráðleggingar og bendinpar um reglur
þær er harin yrði að hlýða i fangelsinu, og fal
hanri síðan fortnlega kaftein Kornaroff á hendur.
Það, að þarna kom beint franian í hann það,
sem hann hafði sjálfan grunað áður, trufiaði Ivor
i bráðina, en hann náði sér nógu snemma aftur
til þess að biðja um áheyrn. og hann brið ekki
eftir að fá leyfi til að tala. heidur byrjaði þegar
að útmála hið ódæðislega athæfi, sem væri orsök
- 38 —
til óláns síns. Eftir veginum sem lá framhjá
fangelsinu ofan í þorpið, kom mjög falleg stúlka,
sem leit út fyrir að vera hér um bil átján ára.
Húri var faguriega vaxin, hinustleg og rjóð í
andliti og klædd i bláleitan kjól. úr fínnm dúk,
sem apðsjáanlega var ekki gerður á útkjálka ver
aldarinnar. Við hlið heonar gekk ungur rúss-
neskur liðsforingi og har körfu með blómum og
berjum, sem þau höfðu tínt sarnan út á landinu.
Þegar þau gengu framhjá fangelsisdyrunum
leit stúlkan um öxl og horfði á Ivor bláu fögru
augun Bm sínum, eitt augnablik, og þrátt fyrir
fangafötin oft skeggið, sem farið var að hylja
kinnar Ivors. sagði hennar kvennlega ímyndun-
unarafl hetini strax, að það væri eítthvað óvana-
lega eftirtektavert við þennan mann. Hún horfði
á hann að eins augnablik. en þaö var nógu lang-
ur tími til þess að Ivor gæti iesið i andliti henn-
ar meöaumkun yfir forlögum hans. Hann varð
litverpur i framan af gpðshræringu, og' hann
hafði aldrei fundið sárara til vanvirðunnar, sein
honum hafði verið gerð, heldur en einmitt nú’
“Hún heldur að ég sé einhver bjáifi, alstork-
inn blóði og hlaðinn glæpum”, tautaði hann. “Ó,
að hún aðeins vissi sannieikann”.
í þvi hann var að hotfa A eftir. þeim, þar
sem þau gengu ofan eftir brautinni, var hann
dreginn af stað inn um fangelsisdyriiar heldur ó-
mjúklega og settur í klefa einn, svo bjartann og
vel umbúinn, að hann átti ekki von á svo vönd-
uðu húspiássi.
Morguninn eftir komu tveir fangaverðir til
hans með ný föt úr áma efni og hin voru, sem
-35 -
fá nokkra frétt af honum framai, þar eð rúss-
iska stjórnin hefir mjög gott lag á að reifa öll
þesskonar mál j oku, og fönguuum iru gefnar
nákvæmar gætur og þeirn ekki lofað að hafa
mök viö neina, sem iíklegir eru til að íhuga mál
þeirra.
Það er mörgum sinntfm hetra að verasendur
til hinnar eiginlegu Siberíu, heldur en til Saga-
lien, og það vissi Ivor. Sagalien er eyja norður
af Híberíuströndum, þar sem Rússar geyma sína
verstu sakamenn, sem dæmdir eru til lífstíðar
útiegðar. Ivor hafði heyrt voðalegar sögur um
grimdarfulla meðferð á þeim sem þangað voru
fluttir, og hann vissi að Feodor Gunsberg mundi
geia það sem hann gæti til að láta ineðferð á sér
verða sem versta. Það var auðsjáanlega hið
bezta fyrir meinsærismennina að hann dæi af
harörétti.
Þegar Ivor var búinn að prandskoða þessa
djöfullegu gildru, sem hann hafði veriðlæstur
í, fór von hans að dofna. Tilraunnm hans til að
fá Kósakkana til að tala við sig var engirin
gaumur gefinn, og hugsaði hann þá með sér að
bezt væri að þegja. Haun fleygði sér niður á
harðan legubekkinn og hugsaði með sorg og
gremju um þessa griminu og óréttlátu meðferð á
sér, en járnbrautarlestin öslaði áfram með dun-
mn og dynkjum gegn um náttmyrkrið þetta
hrollkalda vetrarkyöld.