Heimskringla - 11.08.1898, Blaðsíða 3

ffEIMSKRINGLA, 11. AUGUST 1808
enginn penni eða tunga geta lýst og
enginn málari teiknað. Þó ég legði mig
til að lýsa þessari himnesku fegurð fyr-
ir ykkur sem ekki hafið séð hana, þá
mundi lýsing min verða eins þýðingar-
laust glamur og hávaði, eins og alt
frelsisglamrið í skáidunum og blöðunum
heima sumarið 1874. Sú fegursta og
einfaldasta lýsing, sem ég hefi heyrt, er
þessi :
“Himininn heiður og blár,
Og hafið var skýnandi bjart.”
sólin flaut við haflötinn og virtist eins
og eldlegir boðar dreifðust yfir hið vold-
uga haf. Árinu áður hafði mér kornið
til hugar að fara til Vesturheims. Eg
var undnr litill eftir aldri, en hafði þá
minna af penin um, og þeir er ég leit-
aði hjálpar hjá, báru litið traust til
drengsins litla; þeir vild r ekkí kaupa
mig og því var ég kyr, og því naut ég
þeirrar sælu þessa ógleymanlegu nótt.
Mér kom til hugar, hve voðalega harð-
brjóstuð væru orlög íslands að börn
þess skyldu þurfa að flýja i aðra heims-
álfu. Því ef satt skal segja, lagði ég
engan trúnað á alt frelsisgalið. Mér
virtist ómögulegt að gera nokkuð föð-
urlandinu til gagns og sóma þar heima.
Ég hallaði mér upp að daggvotum
brjóstum náttúrunnar og grét, grét í
síðasta sinni. Ég fann að ég elskaði
föðurlandið og langaði til að vinna því
gagn, en sá engan opin veg að fram-
kvæma nokkuð. Með öðrum orðum,
ég gat ekkert gert fyrir ísland og það
ekkert fyrir mig Grátekki steig upp
frá brjósti mínu, Mér fanst ég ætla að
missa andann; roér fanst of þröngt um
mig. og þó var himininn svo hár og
loftið svo hreint. Eg strengdi þess heit
að flytja vestur um haf og reyna af
fremsta megni að halda uppi heiðri föð-
urlandsins. Ég hugsaði eitthvað á
þessa leið: Elskaða ísland; ég verð að
fara frá þér og leita að gæfunni fyrir
handan hið ólgandi haf, þar sem sjón-
deildarhringurinn er enn þá stærri, þar
sem tækífærin eru fleiri að verða nýtur
meðlimur mannfélagsins, og ég skal
ætíð minnast þin með ást og virðingu
og leitast við að koma svo fram, að þú
þurfir aldrei að skammast þín fyrir
litla drenginn þinn, sem ef til vill verð-
ur stór maður þar fyrir vestan hafið.
Hvernig ég hefi haldið þe-isi heit,
um það skal ég vera fáorður. Hvernig
mín persónuleg framkoma hefir verið,
það vil ég leggja undir sögunnar dóm.
En eitt vil ég taka fram í sambandi við
þetta, og leggja þar á alla áherzlu, og
það er það, að ég hefi ætíð komið fram
sem íslendingur. Ég hefi verið á mörg
um stöðum, þar sem ég |hefi verið skoð-
aður sera náttúrunnar furðuverk,
vegna þess að ég var Islendingur, á
meðal fólks, Sem aldrei hafr'i séð íslend-
ina, sem bókstaflega þekti ekkert til Is-
lands eða áhrif þess á sögu Norður-
landa. Eg hefi reynt að lýsa fyiir þess
um mönnum lifnaðarháttum, stjórnar-
fyrirkomulagi, trúarbrögðum og í einu
orði sagt öllu því er einkendi þjóð vora.
Við þessi tækifærí hefir ætíð hin fagra
sumarnótt runnið upp í huga mínum,
verið einskonar leiðarstjarna, og jafn-
vel þó mér sé ekki tiltakanlega brugðið
um hjátrú, af þeim er þekkja mig.
þá samt fæ ég ekki betur skilið, en slik-
ar endurminningar gæfu mér lýsingar-
afl og málsnild, er ekki er á takteinutn
hjá mér hversdagslaga. Og eilt er vist
að frásögn mín hefir ætíð verið ættlandi
voru og þjóð til sóma.
Það er eitt, er sérstaklega hefir
vakað fyrir mér í sambandi við föður-
land vort, og ég hefi aldrei fundið hina
minstu ástæðu að breyta þeirri stefnu
minni, og það er það, að vér fyrst og
fremst kappkostum að verða nýtir
borgarar þessa lands, sem tekið hefir
oss til fósturs; að vér vinnum með sam-
vizkusemi verk vorrar köllunar, hvað
lítið sem oss kann að sýnast í það var
ið, ef oss er trúað fyrir því á annað
borð af meðbræðrum vorum, þá getum
um vér aldrei leyst þann starfa of vel af
hendi, þvi það sem þarf að gera, er ætíð
vert þess að gera það eins og bezt má
verða. Þar næst að vér séum Islend-
ingar, því þegar framkoma vor er eins
og ég hefi drepið á hér að framan, og
eins og allir menn er sannindum unna
hljóta að viðurkenna að hún ætti að
vera, þá get ég ekki betur séð, en að
vár séum einlægt að vinna þjóð vorri
og ætt og landi gagn og sóma, því þeg-
ar tímar liða fram. þá verður það við-
kvæðið { þessu landi, þar sem vér erum
þektir — verður einskonar málsháttur,
að þessi eða hinn sé eins trúverðugur,
eins ráðvandur, eins duglegur og yfír
höfuð eins heiðvirður borgari, eins og
Islendingar að mestu eru viðurkendir
að vera.
Þegar vér erum búnir að grafa á
hinn ameríkanska þjóðlikama þau ein-
kenni, að það bezta, hraustasta, göfug-
asta og fegursta verður tileinkað oss,
þá segi ég, en ekki fyrri, getum vér
fundið til þess með góðri samvizku. að
vér höfum greitt skyldur vorar gagn-
vart ættlandi voru, þjóð þess og sjálf-
um oss, hvort sem Island verður þá
fáment eða fjölment, það atriði kemur
málefninu ekkert við. En þá getum
vér haldið einn almennan þjóðminning-
ardag eða Islendingadag, og það verð-
ur þá ekki lengur deiluefui hvaða dag á
árinu skuli tiieinka þjóðinni, því vér
höfum þá þroskast og vaxið upp úr öll
um slíkum krit og kotungsskap; vér
höfum þá losað oss við hið íslenzka
þröngsýni og eins'rengingsskap, sem
vér því miður höfum flutt með oss frá
gamla landinu i all-rikulegum mæli.
Vér munum þá að eins það, að vér er
um bræður og systur, að vér erum borg
arar hins voldugasta meginlands í
heimi, að vér höfum stritt og sigrað, að
vor litli þjóðflokkur hafi staðið bins ó-
bifanlegur og hinar steinrunnu strend
ur íslands, þó holskeflur tímans hafi
risið hátt eg með ógnarafli á hafi við-
burðanna, og reynt til þess að soga oss
undir og melja oss upp og dreifa oss
saman við sandskafla gleymskunnar.
En þá samt sigraði islenzkur mann-
dómur og reisti þjóð vorri minnisvarða,
sem lengur mun vara, en letur á mar-
mara.
Hin réttláta sögunnar dis, er ritar
sögur þjóðanna, mun geta þess, að vér
höfum komið frá þeirri fámennustu
þjóð á Norðurlöndum, að vér höfum
verið hinn fyrirferðarminsti þjóðflokk-
ur, er hjálpaði til að byggja hinn “nýja
heim”, en að þjóðerniseinkenni vor
hafi reynst svo vel við aldurinn að áhrif
Islendinga hafi skilið eftir glögg merki
á hinum ameriska þjóðlíkama, merki,
sem öll bentu áfram og upp á við, er
einlægt miðuðu hærra og hærra, þar
til réttlátir dómarar eru knúðir til að
viðurkenna. að hinir fámennu ís-
lendingar hafi grafið þau merki á
þjóðiífið hér, er slá gullnum bjarma
yfir blaðsíður sögunnar.
Og þá eins og nú mun stíga upp
frá þúsundum kverka með óviðjafnan-
legu samræmi fagnaðarópið: Lengi
lifi Island ! Blómgist og blessist vegur
hinnar íslenzku þjóðar!
. ----------- ■ -...
Fæðiaðeixs $1,00 Á DAG.
Grand Pucific Hoteí\
K. r O'OimioIi oi*. eigandi.
Agæt herbergi og öll þægitidi sem beztu'
hotel geta veitt. Beztu vín og viudlar.
larket S<reet fíeot -City Hall
----WINNIPEG, MAN.-------
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA
SkanHmavian Hotel.
718 Main 8tr.
Fæði 81.00 á dag.
Islendingar athugið
Þrátt fyrir hið afarháa
verð á mjöli, þá sel ég
nú (í nálftunnum) tví-
bökur 12c. pundið og
hagldabrauð á 8c. pd.
Eg 1 egg og sjálfur til
tunnuna alveg ókeypis
G. P. Thordarson.
Heyrnarleysi
og suða fyrir eyrum læknast
—með því að brúka—
Wilsons Common
5ense Ear Drums
Algerlega ný uppfinding;
frábrugðin öllum öðrum
útþúnaði. Þetta er sú
eina áreiðanlega , hlust-
pípa sem til er. Ómögu-
legt að sjá hana þegar
búið er að láta hana í eyr-
að. Hún gagnar þar sem læknarnir
geta ekki hjálpað,—Skrifið eftir bækling
viðvíkjandi þessu. Verðið er, með full-
komnum útbúnaði, 85.00 parið.
Karl K. Albert,
P. O. Box 589 503 Main St.
WINNIPEG, MAN.
A. B. Pantanir frá Bandaríkjunum
afgreiddar fljótt og vel. Þegar þið
skrifið þá getið um að auglýsingin hafi
verið í Heimskringlu.
GETA SELT TICKET
Til vesturs
%
Til Kooteney plássins, Victoria, Van-
couver, Seattle, Tacoma, Portland og
samtengist trans-Pacific-linum til Ja-
pan og Kína og strandferða- og
skemtiskipum til Alaska. Einnig
fljótasta og bezta ferð til San Fratic-
isco og annara Californiu staða; Pul-
man-vagnar alla leið til San Francis-
co. Fer frá St. Paul á hverjum mið-
vikudegi. Þeir sem fara frá Manitoba
ættu að leggja af stað sama dag. —
Sérstakur afsláttur (excursion-rates)
á farseðium alt árið um kring.
Til suðurs
Hin ágæta braut til Minneapolis, St.
Paul, Chicago. St. Louis o. s. frv.;
eina brautin, sem hefir borðstofu og
Pullmans svefnvagna.
Til austurs.
Lægsta fargjald til allra staða í Aust-
ur-Canada og Bandaríkjunum i gegn
um St. Paul og Chicago eða vatnsleið
frá Duluth. Menn geta haldið stanz-
laust áfram, eða geta fengið að
stanza í stórbæjunura ef þeii vilja.
Til gamla landsins
Farseular seldir með öllum gufuskipa-
linum, sem fara frá Montreal. Boston
New York og Philadelphia til Norð-
urálfunnar; einnig til Suður-Ameríku
og Astralíu.
Skrifið til eða talið við agenta North-
ern Pacific járnbrautarfélagsins, eða
skrifið til
£L Swinford,
General agent.
WINGIPEG - - - MAN.
Heimavinna
FYRIR
FJÖL-
SKYLDR
i Við viljum fá margar fjölskyldur
[ til að vinna fyrir okkur heima hjá
i sér, stöðugt eða að eins part af
i tímanum. Vinnuefnið sem við
] | sendum er fljótlegt og þægilegt.og
i sendist okkur aftur með pósti þeg-
i ar það er fullgert' Hægt að inn-
[ vinna sér mikla peninga heima hjá
, sér. Skrifið eftir upplýsingum.
THE STANDARD SUPPLY CO.
Dept. B., — London, Ont.
1
Þegar þú þarfnast fyrir hlerangu
----þá farðu til-
iiviviAwr.
Hann er sá eini útskrifaði augnfræðing-
ur af háskólanum í Chicago, sem er hér
í vesturlandinu. Hann yelur gleraugu
við hæfa hvers eins.
W . R. Iiiman & Co.
WINNIPEG, MAN.
Maurice’ y Opið dag og uótt
Agætt kafli Restaurant.
517 MAIN STR.
Þið fáið hvergi jafngóðar og ódýrar
máltíðir í bænum.
Haurice Nokes
eigandi.
Til skiftavina.
Ég er nýbúinn að fá miklar byrgðir
af Roger Bros. silfurtaui. Ómögulegt
er að fá heppilegri brúðkaupseða afmæl-
isgjafir, en eitthvað af því. Komið inn
osj skoðið vörurnar hvort sem þér ætlið
að kaupa nokkuð eða ekki.
Munið einnig eftir
að R. Branchaud, úr- og gullsmiður i
Cavalier, N. D., gerir betur ag ódýrar
við úrin, klukkurnar eða gullstássið
j-kkar heldur en nokkur annar,
R. Branchaud,
Cavalier, N. Dak.
POLYNICE OLIfl
--LÆKNAR--
BAKVERK, HÖFUÐVERK
OG ÖLL ÞESSKONAR VEIIvINDI,
GIGT OG MELTINGARLEYSI.
Þessi nýja franska uppfinding hefir
verið brúkuð og sýnt góðan árangur á
Bellevue spítalanum i New York, How-
ard spítalanum i Philadelphia.Marvland
og John Hopkins háskólunum í Balti-
more, bæjarspitalanum i Montreal og
mörgum öðrum spítölum í stórborgum.
Það sem læknirinn segir.
John Hopicins University.
Baltímore, 5. Apríl 1897.
Reynsla sú sem hefir verið gerð hér á
spitalanum, nndir minni umsjón, ,á
Polvnice Oliu, hefir gefist ágætléga. Ég
ráðlegg því öllum að brúka hana við
allri gigt.
(Undirskrifað). Dr. F. L. ROGER.
POLYNICE OLIA
sendist — flutningsgjald borgað — við
móttöku verðs 50c., af hiuum nafnfræga
franska læknir,
Dr. A. Alexandre,
1218 G Street, N. W.
Washington, D.C., U.S.A.
IMMne Restauraní
Stærsta Billiard Hall í
Norð vestrlaudinu.
Fjögur “Pool”-borð og tvö “Billiard”-
borð. Allskonar vín og vindlar.
Leiinon & Hebb,
Eigendur.
Manhattan Uorse aud Oattle Food
er hið bezta þrifafóður handa gripum.
Tilbúið af R. H. Peel, Winnipeg, Man.
Mr. Gunnar Sveinsson mælir með
þessu gripafóðri.
John O’Keefe,
prófgenginn lyfsali,
CAVAVIER, N-D.
Meðöl eftir læknisfyrirskrift afhent
á hvaða tíma sem þarf.
Búðin opin nótt og dag.
John O’Keefe-
Steinolia
Ég sel steinolíu hverjum sem hafa vill
ódýrara en nokkur annar í bænum. Til
liægðarauka má panta oh'una hjá G.
Sveinssyni, 131 Higgin Str.
D. McNEIL,
38 MCDONALDST.
Ef þér viljið fá góð 6g ódýr
Yinföng*
Þá kaupið þan að 65ÍO flain St.
Beztu Ontario berjavín á 81,25 gallonan
Allar mögulegar tegundir af vindlum,
reyktóbaki og reykpípum. Verðið mis-
munandi eftir gæðum, en alt ódýrt.
Beliveau & Co.
Corner Maine & Logan Str.
DREWRY’S
Family Porter
er alveg ómissandi til að styrkja
og hressa þá sem eru máttlitlir og
uppgefnir af erfiði. Hann styrkir
taugakerfið, færir hressandi svefn
og er sá bezti drykkur sem hægt
er að fá handa mæðrum með börn
á brjósti. Til brúks i heimahús-
um eru hálfmerkur-flöskurnar
þægilegastar.
Eiwarð L. Drewry.
Redwood & Erapire Breweries.
Sá sem býr til hið nafntogaða
GOLDEN KEY BRAND
ERATED WATERS.
Bezta vínsöluhúsið
Paul Sala,
eftirmaður H. L. CHABOT,
513 Main Street 513
Gegnt City Hall, Minnipeg.
Beztu berjavín og áfengi.
Bezti spíritus.
Bezta Whiskey
f Manitoba.
PAUL SALA,
531 Ma\n Str.
B. G. SKULASON
ATTORNEY AT LAW.
SKRIFSTOFA í BF.ARE BLOCK.
tiiraml Forks, D.
China Hall
Nú eru nyju vörurnar okkar
komnar. Makalaus kjörkaup
og mikið til að velja úr.
ChinaTHall
572 Main Ht.
L. H. COMPTON, ráðsmaður
Canadian Pacific
RAILWAY-
Austur yfir stórvötnin Mikið niður-
sett fargjald.
Þessi gufuskip fara frá Fort William.
Alberta hvern Föstndag
Athabasca hvern Sunnud,
Manitoba hvern Þriðjud.
Lestin kemur frá Winnipeg til Fort
William kl. 8.50 e. h. hvern Eimtudag,
Laugardag og Mánudag.
Klondike
Beinaleið með C. P. R. til
Wrapl, Glenora oi Skapay
S. S. Tartar og Atlienian.
Hin stærstu skip sem höfð eru til
Yukon ferða, sérstaklega til þess ger,
Þau sigla frá
VAFCOUVER og VICTORIA.
hvern laugardag
Skrifið eftir bókinni sem lýsir Yukon-
héraðinu, telur upp siglingadaga og gel'
ur aðrar áætlanir og uprlýsingar.
Allir umboðsmenn þessarar brautar
geta selt ykkur farseðla, sem innibinda
bæði máltíðir og rúm.
Snúið ykkur til næsta C. P. R. um •
boðsmanns. eða skrifið til
Kobert Kerr,
Tralfic Manager,
Winniprg, Man.
Nortlieni Pacific R’y
C3VCE TABLE.
MAIN LINE.
Alrr. 1 Arr. Lv Lv
l,00a 1.30p Winnigeg l,05p 9,30a
7.55a 12 Ola Morris 2 82p 12,01p
5.15a ll,00a Emerson 3,23p 45p
4,15a 10,55a Pembina 3,87p 15p
I0.20p 7,30a Grand Forks 7,05p 05p
l,15p 4.05a Wpg Junct 10,45p 130p
7.30a Duluth 8.00a
8.80a Minneapolis 6,40a
8.00a St. Paul 7,15a
10.30a Chicago 9,35a
MORRIS-BRANDON BKANCH.
Arr. Arr. Lv Lv
ll,00a 1.25p Winnipeg 1.05p 9.30p
8.30p ll,50a faorris ‘2,35p 8,u0a
5.15p 10.V2a Miami 4,06p 5,ll5a
lVUOa 8,‘2(ia Baldur 6,20p 12. Op
9.28a 7 ’25a Wawanesa 7.28p 9 28p
7 l»a 6 30a Braudon 8,20p 7,00p
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH.
Lv. I Arr.
4.45 p m Winnipeg 12 55 p.m.
7.30 p tn Port laPra’rie 9 30 a.m.
C. S. FEE. H. SWINFORD.
(Feu.Pass.Ag.,St.Paul. Gen.Ag.,Wpg,
- 68 —
voru áð fará fafal strætanetið, þar sem stytzt var
leið j.il Nevskoi Prospekt. Þegar þar var komið
var Pasliua rólegur orðinn, alveg eins og hann
átti að sér — þurr, þyrkingslegur og tilfinninga-
sljófur. En Basil var hálf ruglaður; undarlegar
óljósar hugsanir voru að brjótast um í höfði hon-
um. Það var naumast að hann sæi hve glæpur
sá var voðalegur, sem frændi hans var að
fremja.
“Allar eru nú horfur góðar”, sagði Pashua,
“Ég bjóst ekki við að gera neitt mikið i kvöld.
En það sem gerzt hefir skal ég segja yfirmönn-
um mín nm. Þeir fá mér svo flokk manna. Og
viku eftir annaðkvöld ætla ég að taka samsæris-
mennina fasta alla saman þegar þeir koma á
fund í Tkjallaranum. Helminginn af mönnum
mínutn ætla ég að láta vera í herberginu sem við
vorum í kvöld í, Enn hinn hehninginn læt ég
koma inn um matsöluhúsið. Enginn maður
skal undan sleppa. Það verður bezta veiðin
sem lögreglan nokkurntíma hefir klófest. Ég
vissi það að samsæri þetta var mikilsvert. En
samt dreymdi mig ekki um að þeir ætluðu að ná
lífi keisarans”.
“Það virtist vera of voðalegt til þess að vera
satt”, svaraði Basil. “En hvað á að gera af
frænda mínnm ? Það hjálpar mér ekkert þó að
hann sé tekinn”.
"Rétt er það”, mælti .Pasliua- “En mér
hefir komið ráð til hugar. Þegar samsærismenn
irnir eru allir samankomnir og alt er á reiðum
höndum að taka þá, þá ætla ég að láta Kriloff
kalla Michael Strelitz út. Hann verður svo tek-
— 69 —
inn undireins. Þá skulum við heimta af honum
að hann skrifi uadir játningu, sem sanni það. að
þú sért saklaus af hafnafölsuninni. Þú verður
að vera búinnaðbúa út skjalið. Með þessum
skilyrðum skulum við lofa honum frehi sínu
þarna undireins. Þú getur verið viss um það,
að hann gengur að þvi, þar sem hann veit það
að galginn býður hans að öðrum kosii, Ef að
við þá lof-im honum að sleppa með ásettu ráði,
þá verður það skoðað sem óheppileg tilviljun og
ég slepp við allan grun. Ef að þú kant betur
ráð, þá kondu með það. En segðu ekkert af þess
um næturstörfum okkar og kondu til lögreglu-
stöðvanna á mánudagskvöldið klukkan tíu”.
“Ég skal vera þar þá”, svaraði Basil. l,En
á meðan ætla ég að hugsa um áform þetta, Ég
veit naumast hvað ég vil núna”.
Þeir skildu þegar þeir áttu eftir eina ‘block'
að lögreglustóðvunum.
Daginn eftir fékk Basil bréf frá Strelitz kaft-
eini, og bað hann Basil að finna sig heima hjá
sér næsta kvöld.
Spurningin sem nú lá Basil þyngst á huga,
var þessi: Átti hann að hegna frænda sinum
sakadólginum, eins og framast mátti verða, eða
átti hann að láta sér nægja að neyða hann til
þess að játa upp á sig glæpinn og leyfa honum
að sleppa undan hegningu fyrir misgerðir hans ?
Þó að hann tæki nú þennan vægari kostinn, þá
yrði hlutskifti Michaels Stielitz það að tapa
mannorði sínu og öllu því sem honum var kær-
ast, og þar á ofan að verða útlagi gerður og
flóttamaðui
— 72-
áður f^'rri. En að því verður þú að komast sjáyf -
Ur. Eg get ekki borið á móti því, að frændi
þinn er kærkominn gestur í þessu húsi. Grunur
sá sem faðir þínn einusinni hafði á honum, er
horfinn. Hann kemur nú oft hingað og þau eru
að minsta kosti kunningjar, Natalia og hann, en
það verða engin vandræði að opna á henni aug-
un fyrir illræðis áformum hans. Því er betuf
farið að þú okjddir sjá þau i tæka tíð”.
‘ Er faðir minn orðinn óþolinmóður yfir því
hve seint gangi málverkið?” spurði Basil. “Eg
hefi verið illa fallinn til starfa þessa seinustu
dagana. Ég trejTsti mér ekki til þess”.
“Hann hefir talað um þig”, mælti Lubin.
“Hann fór snemma að hátta í kyöld, þvi að
hann ætlar til Moscow á morgun í áríðandi er-
indagerðum, sem standa i sambandi við eignir
hans liér. Það var í kvöld sem hann fékk hrað-
skeyti um að koma. Hann hafði búist við því
að Natalía og frændi þinn sætu að miðdegis-
verði hjá sér á morgun. Og áður en hann gangi
til hvílu skrifaði hann þeim báðum miða og
skýrði frá fjarveru sinni, svo að þau skj’ldu ekki
koma og verða óánægð. Ég hefi bréfin i vasa
mínum og ætlaði að koma þeim á póstinn, en til
þess verður nægur timi þegar þú ert farinn".
“Þú ferð með föður mínum, eða er ekki svo?’
spurði Basil fljótlega.
“Nei, ekki í þetta skifti. Hann tekur lög-
mann sinn með sér. Ég verð eftfr að gæta húss-
ins, En hann kemur aftur innan tveggja
daga".
“Það skal ég gera”, tautaði Basil við sjálfan
—65 —
“Og frændi minn er fastur i neti hennar”,
áagði Basil.
“Svo er víst”, hvíslaði Pashua. “En tölum
nú ekki meira. Hafðu eyrun opin og hlustaðu”.
Það var augljóst að ekki var á fleirum vom
þvi að mennirnir færðu sig nær borðinu og tóku
að fjalla um mál það tafarlaust, er þeir voru
komnir að ræða um. Það var áríðandi málefni,
það sýndi alvörugefnin á andlitum þeirra og lági
fastmælti rómurinn, sem þeir töluðu i. Um
stnnd virtist svo sem þeir mundu ekkert hej-ra,
þesair tveir, sem voru að hlusta öðramegin vjd
járnhurðina. Þeir hej rðu að eins orð og orð á
stangli eða brot úr setningu, sem engin meining
var í.
Þetta gekk Sýo í hálfa aðra klukkustund.ogleit
út fyrir að svona ýrði það þangað til fundi yrði
slitið. En Pashua átti að fá launað ómakið, Jog
þegar launin komu, þá voru þau svo rifleg, að
það bætti úr hve seint þau komu.
Eftir því sem áhuginn hjá samsærismönn-
unum óx urðu þeir heitari og æstari og hækk-
uðu röddina, án þess þeir vissuaf. Einn mann
þekti Pashua þar. svartskeggjaðann, með háu
enni, sneiddu aftur. og var það djnamite-sprengj
arinn Boiikin. Hallaði hann sér að Michael
Strelitz og sagði hátt: “En er þetta þá öldung-
is víst ? Hann getur hætt við að fara”.
“Það er áreiðanlegt”, svaraði Strelitz með
sterkri röddu. “Nú er föstudagur. Einhvern-
tíma vikuna eftir næstu viku fer Zarinn til Polo-
strovo á finsku járnbrautinni. Hann fer annað-
hvort með morgunlestinni eða þá seint um