Heimskringla - 01.09.1898, Síða 3

HEIMSKRINGLA, 25. AUGUST 1898
Salli.
Lögberg andar alla stund
óþef,—blandið vömmum,
þessi fjandi flakkar grund
með flag-Tryggs handaskömmum
Ég hafði, sannast að segja, ætlað
mér" að sneiða mig alveg hjá mann
ræflinum honum Sigtryggi Jónassyni
svona fyrst um sinn. ef hann hefði
haft vit á að halda kjafti og erta mig
ekki á ný. En síðasta útgáfa skeinis-
blaðsins hans hvetur. mig til að strjúka
skinninu ofurlitla ögn.
Ég skal játa að ég er ekki allra
manna meirastur eða viðkvæmastur í
sumum greinum, en þó segi ég það satt
að mér rann sárt til rifja eymdarástand
þessa andlega votúts, þegar •'hunda-
dagalokin” nálguðust, og bjálflnn
hafði ekki unnið fyrir einum einasta
dal af öllu því fé, er honum stóð til
boða síðastliðinn vetur, til þess að
sanna, þótt ekki væri nema eitt ein-
asta orð af öllum þeim níðingslegu út-
gáfum, er hann hefir vikið mér í róg-
burðarmálgagni sínu. Ég vissi vel, að
stundum var heldur bágt til bjargar
þar í Skunka-koti og skuldir ekki æfin-
lega greiddar á réttum gjalddaga, þess
vegna mundi honum varla veita af .að
fá svo sem dollarsvirði.
Nú, ég segi ykkur það satt, konur
og menn, að ég hefði gjarnan viljað
komast hjá að handleika fúlmennið
núna. en vegna fólksins verð ég að
rjála dálítið við garminn.
Það hefir líka einhvernveginn hitzt
svo á, að blaðræfillinn gengur hóti nær
sannleikanum, en nokkru sinni áður,
það ég man, í örfáum atriðum, og tek
ég þau helst til greina.
Skal ég þá fyrst taka það upp, sem
Tryggur miunist á í ‘hugleiðingum’ sín-
um, að þegar skotið var 'saman $60 fyr-
ir Sigríði systur mína, mun ég að eins
hafa haft handbær 25 cents, til þess að
leggja í þann sjóð, En því leynir skít-
hællinn, þótt máské viti, að það var
ég, er skömmu áður gaf henni arfshlut
þann, er mér félst til eftir Baldur sál.
bróður minn og gekst fyrir því að öll
systkin mín gerðu hið sama. Ég hefi
ekki fest á band, þótt ég hafi einhverju
fleiru vikiðhenni; það var ekki ne ma
skyldugt. En aulanum ‘trygg’ kem-
ur þetta mál alllítið við, þvi þakklæt-
ið fyrir samskotin til Sigríðar eiga þau
presthjónin, séra Jón og Lára.
Þá segir’ “hugleiðinga’-tryggur :
“Kona Jóns Eldons hefir lengst af séð
fyrir sér og börnunum sjálf. Vér (!)
höfum það. meira að segja, fyrir satt,
að hún hafi borgað manni sínum húsa-
leigu”. Þá er nú mannhrakið kominn
inn í heimilislífið. Einskis lætur ó-
þokkinn ófreistað. Jæja, látum þetta
vera. Ég ætla ekki að þjarka neitt
um fyrri part setningarinnar. Það eru
fullmargir dánumenn, sem vita hvern-
ig ég breyti við börnin mín og hvort ég
gleymi föðurskyldunni, enda eru börn-
in mór of ‘helgur dómur’ til þess að
setjast í samband við varmenskuþvætt
ing Taðhaugs-tryggs. Til seinni liðar-
íns svara ég þessu: Það er engin ný-
ung hór í landi, þótt séreign eigi sér
stað meðal hjóna, jafnvel þó samkomu-
lagið sé stórslysalaust, og ‘hjónasæng-
ín óflekkuð’. Lögbergs rati hefiróvilj-
andi haft það rétt eftir einhverri slúð-
urkerlingu, að Mrs, Eldon hafi, eftir
samkomulagi, undirgengist að gjalda
mér húsaleigu meðan hún bjó út af
fyrir sig. En aftan í þetta mætti svo
hnýta öðru náskyldu atriði: Það þarf
hvorki ég né aðrir að fást um barna-
uppeldið og eignasambandið hja Sig-
.tryggs hjónaparinu, þar eru engin efni
til, — engin hús — ekkert að leigja —
engin börn (Sbr. “Klenódí”: “Gagns-
ieysingi hvítum konum”).
Þá kemur smiðshöggið. Tryggur
staðhæfir að herra Á. Friðriksson neití
því, að hann hafi gefið mér $2, sem
standa á samskotalistanum til mín í
Hkr.— Þetta veit ég um dalaloforðin:
Herra Gunnlaugur Helgason, út-
hlaupari Mr. Á. Friðrikssonar, kemur
einn góðan veðurdag á fund Mrs. A.E.
Eldon og tjáir henni að stórkaupmaður
Á. F. bjóði Eldonshjónunum $2 úttekt
úr búð sinni, nær sem vera vilji, og í
hverri helzt vöru er þau þörfnuðust.
Tilboðinu hefir að vísu enu þá ekki ver-
ið sætt, og verðuf ekki, ef það sannast
að hr. Á. F, hafi séð sig um hönd og til-
boðið hafi að eins verið rasgjöf.
Fraravegis stendur í ‘textanum’,
“það er sagt” — þetta er alþekt lijálp-
arorð allra erkilygara og mannorðs-
þjófa — “að Eldon eigi peninga úti í
lánum”. Þetta vita allir, kussi! En
Eldon skuldar líka peninga, nú orð-
ið. Og jafnaðarreikningurinn segir, því
miður, Jað Eldon hafi enga $800 til að
bjóða Lögbergs-hundsspottinu í annað
sinn.
Hvað útistandandi skuld hjá Mr.
B. F. Walters viðvíkur, þá fer þú þar
með lygar, eins og vant er, Tryggur.
Það hefir verið svoleiðis lagað,
Tryggur minn, síðan ég man eftir mér,
að ég hefl haft nokkuð af peningum f
veltu, bæði sem ég átti sjálfur og aðrir,
er trúðu mér fyrir að ávaxta þá. Þeim
hefir æfinlega verið skilað til eigenda,
þegar þeir hafa krafist, og það á alt
annan hátt, heldur en hundruðin sem
þú þvældir út úr Gísla Olafssyni um
árið — þú manst, líklega !
Já, ég tek það upp aftur, Sigtrygg-
ur mínn, að það er hálfleiðinlegt, áð
hafa ekki nóg af sallannm og verða því
að þiggja samskot, Þó gerðu þeir það,
Gunnar Héðinn og Njáll, þegar í raun-
ir rak. Og ólíkt er það, að taka við fé
úr frjálsum höndum, háttstandandi og
göfugra manna, eða liggja bundínn á
forugum stjórnarbás og muðlaí sig af
stolnum stjórnar-stabba alt hvað af
tekur, eins og þú hefir or.ðið að gera,
æði lengi, aumingja bjórvembillinn !"
Hugleiðingar þínar fjalla eitthvað
um það, Sigtr. miun, að ég hafi “sví-
virt kyrkjufélagið og hina kristnu!!?
kyrkju í heild sinni”. Ég held þvert á
móti að ég hafi gert ísl. lút. kyrkjufé-
laginn hið stórfeldasta gagn sem hugs-
ast gat, með greininni sem ég ritaði
þér á síðastl. vetri, því eftir það
vitkaðist kj-rkjuráðið svo, að þú varst
útrekinn og sviftur öllu haldi á þeirri
trúarbragðaverzlun. Fólkið trúði auð-
sjáanlega orðum mínum og vissi vel, að
þú varst æruleysls ugla, sí-fremjandi
falskan vitnisburð og lygar. Fólkið
vissi vel að ég var svo féglöggur, fað ég
mundi ekki fara að kasta 300 dollars
svona rétt út í bláinn. Allir vissu að
ég stóð eins og vant var föstum fótum
á ritvellinum, og þar með var augljós
úrskurður fenginn um að þú hefðir af
mannvonzku, öfund, hefnigirni og lyga
sýki látið allan óhróðurinn flakka um
mig, sem áður hafði staðið í saurblað-
inu Lögbergi. Og nú ertu að þuma
upp nýja hundafit og ætlar að villa al-
menningí sjónir á því, að ég sé í veru-
legri neyð staddur, sem þó hefi gegnum
gengið tvær eldlegar stórhríðar á tíu
mánaða tímabili. Hver af öllum ís-
lendingum, vestan hafs, mundi vera al-
mennilega sjálfstæður eftir svo grimm-
legar eyðileggingar ? Kg held fáir. Þú
lætur sem þú mundir hafa slegist í lið
með mannvinunum, sem hafa sýnt mér
liðveizlu. Jú, það er Ofboð líklegt. Þú
skyldir þá ekki hafa með rakkafylgd
þinni runnið másandi og hvásandi hús
úr húsi, til þess áð leitast við að koma
í veg fyrir ’að góðir menn gætu notið
veglyndis sins. Nei, þú hefir engan
garpskap til þess að sýna nokkura
mannlund, enda hefði ég ekki viljað
þiggja eitt einasta sent sem í boði var
fyrir þínar tillögur. En óbáint gagn
getur það orðið mér, að þú heldur fram
svívirðingarháttum þínum, því hver
einn einasti maður. sem yfirlítur ill-
girnislestur þiun í Lögbergi, undir
nafninu “Hugleiðingar”. verður að
játa, að hér er hinn stórfeldasti mann-
hatari á vaðbergi. Menn munu þakka
þér “reisuna’, með því að lengja dálítið
samskotalistann.
Alt sem þú þvættir um samband
mitt við Heimskringlu, vonast ég eftir
að ritstjóri þess blaðs reki eins greini-
lega ofan í þig, eins og hann hefir jafn-
an gert, þegar þú hefir verið að ausa
úr forinni Sigtryggs skömm.
Máské við skröfum saman síðar.
J. E. Eldon.
Númer 33, 34, 37 og 41 af þessum
árg. Hkr. verða keypt á skrifstofu
Hkr. Þeir sem eiga þessi blöð og vilja
selja þau, eru beðnir að senda þuu til
vor sem allra fyrst.
OMIÐ inn hjá Harry Sloan,
EESTADRANT
Dunbae hefir umsjón yfir vínföng-
unum, og þið fáið meira fyrir pen-
inga ykkar hjá honum en nqkkrum öðr-
um í bænum.
Sloans IManrant
—523 Maia St.—
GETA SELT TICKET
Til vesturs
*
Til Kooteney plássins, Victoria, Van-
couver, Seattle, Tacoma, Portland og
samtengist trans-Pacific-línum til Ja-
pan og Kína og strandferða- og
skemtiskipum til Alaska. Einnig
fljótasta og bezta ferð til San Franc-
isco og annara Californiu staða; Pul-
man-vagnar alla leið til San Francis-
co. Fer frá St. Paul á hverjum mið-
vikudegi. Þeir sem fara frá Manitoba
ættu að leggja af stað sama dag. —
Sérstakur afsláttur (excursion-rates)
á farseðlum alt árið um kring.
Til suðurs
Hin ágæta braut til Minneapolis, St.
Paul, Chicago. St. Louis o. s. frv.;
eina brautin, sem hefir borðstofu og
Pullmans svefnvagna.
Til austurs.
Lægsta fargjald til allra staða í Aust-
ur-Canada og Bandaríkjunum í gegn
um St. Paul og Chicago eða vatnsleið
frá Duluth. Menn geta haldið stanz-
laust áfram, eða geta fengið að
stanza í stórbæjunum ef þeir vilja.
Til gamla landsins
Farseólar seldir með öllum gufuskipa-
línum, sem fara frá Montreal. Boston
New Ýork og Philadelphia til Norð-
urál/unnar; einnig til Suður-Ameríku
og Ástralíu.
Skrifið til eða talið við agenta North-
ern Pacific járnbrautarfélagsins, eða
skrifið til
H. Swinford,
General agent.
WINGIPEG - - - MAN.
iHeimavinna
FYRIR
FJÖL-
SKYLDR
!
Við viljum fá margar fjölskyldur
til að vinna fyrir okkur heima hjá
sér, stöðugt eða að eins part af |
tímanum. Vinnuefnið sem við
sendum er fljótlegt og þægilegt.og
sendist okkur aftur með pósti þeg-
ar það er fullgert' Hægt að inn-
vinna sér mikla peninga heima hjá
sér. Skrifið eftir upplýsingum.
THE STANDARD SUPPLY GO.
Dept. B., — London’, Ont.
Þegar þú þarfnast fyrir I lernngn
----þá farðu til-
nxnvrAM.
Hann er sá eini útskrifaði augnfræðin^-
ur af háskólanum í Chicago, •sem er her
í vesturlandinu. Hann yelur gleraugu
við hæh hvers eins.
\V. K. Tiiman & Co.
WINNIPEG, MAN.
Maurice ^ y Opið dag og nótt
Agætt, kafíi Restaurant.
517 MAIN STR.
Þið fáið hvergi jafngóðar og ódýrar
máltíðir í bænum.
ITaurice Nokes
eigandi.
Til skiftavina.
Ég er nýbúinn að fá miklar byrgðir
af Roger Bros. silfurtaui. Ómögulegt
er að fá heppilegri brúðkaups eða afmæl-
isgjafir, en eitthvað af því. Komið inn
og skoðið vörurnar hvort sem þér ætlið
að kaupa nokkuð eða 'ekki.
Munið einnig- eftir
að R. Branchaud, úr- og gullsmiður í
Cavalier, N. D., gerir betur ag ódýrar
við úrin, kþikkurnar eða gullstássið
ykkar heldur en nokkur ajinar.
E,. Branchaud,
Cavalier, N. Dak.
PÖLYNICE OLIfl
-LÆKNAE--
BAKVERK, HÖFUÐVERK
OG ÖlL ÞESSKONAR VEIKINDI,
GIGT OG MELTINGARLEYSI.
Þessi nýja franska uppfinding hefir
verið brúkuð og sýnt góðan árangur á
Bellevue spítalanum í New York. How-
ard spítalanum í Philadelphia.Maryland
og John Hopkins háskólunum í Balti-
more, bæjarspítalanum í Montreal og
mörgum öðrum spítölum í stórborgum.
Það sem læknirinn segir.
John Hopkíns University,
Baltímore, 5. Apríl 1897.
Revnsla sú sem hefir verið gerð hér á
spítalanum, undir minni umsjón, ,á
Polynice Olíu, hefir gefist ágætlega. Ég
ráðlegg því öllum að brúka hana við
allri gigt.
(Undirskrifað). Dr. F. L. ROGER.
POLYNICE OLIA
sendist — flutningsgjald borgað — við
móttöku verðs 50c., af hinum nafnfræga
franska læknir,
Dr. A. Atexandre,
1218 G Street, N. W.
Washington, D.C., IT.S.A.
ffloiine Restaurant
Stærsta Billiard Hall í
Norð vestrlandinu.
Fjögur “Pool”-borð og tvö “Billiard”-
borð. Allskonar vín og vindlar.
liennon & Helib,
Eigendur.
Manhattan Horse and Cattle Food
er hið bezta þrifafóður handa gripum.
Tilbúið af R. H. Peel, Winnipeg, Man.
Mr. Gunnar Sveinsson mælir með
þessu gripafóðri.
John O’Keefe,
prófgenginn lyfsali,
CAVAVIER, N-D.
B. G. SKULASON
ATTOKNEl AT LAW.
SKRIFSTOFA í BÉARE BLOCK.
(■raml Fork$, \. I)
China Hall
Nú eru ny.ju vörurnar okkar
komnar. Makalaus kjörkaup
og mikið til að velja úr.
China Hall
Ó72 Maln «t.
L. H. CC)MPTON, ráðsmaður
Meðöl eftir læknisfyrirskrift afhent
á hvaða tíma sem þarf.
Búðin opin nótt og dag.
John O’Keefe-
Steinolia
Ég sel steinolíu hverjum sem hafa vill
ódýrara en nokkur annar í bænum. Ti!
hægðarauka má panta olíur.a hjá G.
Sveinssyni, 131 Higgin Str.
D. McNEIL,
38 MCDONALDST.
Ef þér viljið fá góð og ódýr
Vinfong*
Þá kaupið þau að (Í2II llain Sl.
Beztu Ontario berjavín á $1,25 gallonan
Allar mögulegar tegundir af vindlum,
reyktóbaki og reykpípum. Verðið mis-
munandi eftir gæðum, en alt ódýrt.
Beliveau & Go.
Corner Maine & Logan Str.
DREWRY’S
Family Porter
er alveg ómissandi til að styrkja
og bressa þá sem eru máttlitlir og
uppgefnir af erfiði. Hann styrkir
taugakerfið, færir hressandi svefn
og er sá bezti drykkur sem hægt
er að íá handa mæðrum með börn
á brjósti. Til brúks í lieimahús-
um eru hálfmerkur flöskurnar
þægilegastar.
Edward L. Drewry.
liedwood & Empire Breweries.
Sá sem býr til hið nafntogaða
GOLDEN KEY BRAND
ERATED WATERS.
Grand Pacific Hotel.
R. H. O'llonolioe, eigandi.
Ágæt herbergi og öll þægindi sem beztu
hotel geta veitt. Beztu vín og vindlar.
Wiirket Sfreet Gegnt City flall
---WlNNIPEG, MAN.-----
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA
Skandinayian Hotel.
718 9Vain 8tr.
Fæði $1.00 á dag.
Canadian Pacific
RAILWAY-
Austur j-fir stórvötnin Mikið niður-
sett fargjald.
Þessi gufuskip fara frá Fort William.
Alberta hvern Föstndag
Athabasca hvern Sunnud,
Manitoba hvern Þriðjud.
Lestin kemur frá Winnipeg tii Fort
William kl. 8.50 e. h. hvern Fimtudag,
Laugardag og Mánudag.
Klondike
Beinaleið með C. P. R. til
Wraniel, Gleiara oi Skapaj
S. S.-Tartar og Athenian,-
Hin stærstu skip sem höfð eru ti
Yukon ferða, sérstaklega til þess ger,
Þau sigla frá
VAFCOUVER og VICTORIA.
hvern laugardag
Skrifið eftir bókinni sem lýsir Yukon-
héraðinu, telur upp siglingaílaga og gef
ur aðrar áætlanir og upplýsingar.
Allir umboðsmenn þessarar brautar
geta selt ykkur farseðla, sem innibinda
bæði máltíðir og rúm.
Snúið ykkur til næsta C. P. R. um •
boðsmanns. eða skrifið til
Robert Kerr,
Traffic Manager,
Winniprg, Man.
Nortlieru Paciíic R’y
‘r CME TABLE.
MAIN LINE.
Alrr. 1,00a 7,55a 5,15a 4,15a 10,20p l,15p Arr. l,30p Winnigeg 12,01a'Morris ll,00ajEmerson 10,55a Pembina 7,30a Grand Forks 4,05a|Wpg Junct 7,30a|Duluth 8,30a Minneapolis 8,00aiSt. Paul 10,30a|Chicago Lv ' l,05p 2,32p 3,‘23p 3,37p 7,05p 10,45p 8,00a 6,40a 7,15a 9,35a Lv 9,30a 12,01p 45p 15p 05p 130p
MORRIS-BRANDON BRANCH.
Arr. ll,00a 8,30p 5,15p 12,10a 9,‘28a 7,00a Arr. I l,25p Winnipeg ll.ðOaj Morris 10,22a Miami 8,2Qa|BaJdur 7,25a, Wawanesa 6.30a Brandon Lv l,05p 2,35p 4,06p 6,20p 7,23p 8,‘20p Lv 9.30p 8.»0a o.llöa 12, Op 9,28p 7,00p
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH.
Lv. 4,45 p.m 7,30 p.m Winnipeg Port laPrairie | Arr. 1 12,55 p.m. 9,30 a.m.
C. S. FEE. H. SWTNFORD.
Fen.Pass.Ag.,St.Paul. Gen.Ag.,Wpg
— 92 —
'kvennmaður var kona Kriloffs. Hún var stór
kona vexti, og líkari karli en konu að burðum
og miklu svæsnari Níhilisti en Kriloff sjálfur.
Þegar hún sá Pashua koma hvað eftir annað
í matsöluhúsið, þá fór hana fþegar að gruna
margt og lét það í ljósi við Borikin undireins og
hún gat við komið. Var Terroristi sá fljótur til
*ð fá grun um að svik væru í *afli, og bar það á
Kriloff og gekk svo liait að honum, að hann ját-
;aði alt saman. En Borkin þekti vel til lögregl-
unnar og þóttist viss um að Pashua væri einn í
þessu, en lygi Kriloff fullan með sögum um spæj
ara, sem hann hefði í nágrenninu, Og með því
að hanntreysti þessu. þá lofaði hann Kriloff því
að hann skyldi leyna samsærismennina svikum
‘hans, ef að hann ginti Pashna þangað, sem hann
gæti drepið,hann. Eins og við var að búast var
Kriloff fús á að ganga að öllu þessu og fram-
kvæmdu þeir ráð sín, eins og að framan er sagt.
En Pashua hafði lieyrn svo næma, að þeir komu
ekki fram vilja sínum.
En til allrar ógæfu grunaði flóttameunina
tvo ekkert um þetta. Og meðan þeir biða þatna
óttaslegnir í endanum á rangalanum, 'þá voru
morðingjarnir rólegir að búa sig undir að ljnka
verki sínu, og þóttust vissir um að missa ekki af
mönnunum, sem þeir ætluðu að ráða af dðgum.
Alt til þessa hafði Basil ekki séð hve illa þeir
voru staddir. Það sem hann hugsaði mest um,
var það, hvort Michael Strelitz myndi sleppa eða
. exki. En Pashua var vel vakandi fyrir hætt-
unni sem yfir þeim vofði. Hann var að velta
jþví fyrir ,’sér ofur rólega, hvort þrir tnyndu
— 93 -
sleppa eða ekki, og komst að þeirri niðurstöðu
að allar líkur væru á móti þeim. En þegar svo
tíminn leið, að ekki komu morðvargarnir, þá fór
hann að líta betur í kring um sig. Og það fór
betur að hann gerði það. Augu hans vöndust
brátt myrkrinu og sá hann þágluggaeínn utan
á múrveggnum fáein fet fyrir ofan dyrnar inn í
timburgarðinn. Gluggi þessi hlaut að vera S
herbergi þvi sem lá uppi yfir ganginum,
Litill vonarneisti flaug í huga Pashua. I
flýti sagði hann Basil frá því er hann hafði vís-
ari orðið.
“Þarna getum við sloppið burtu”, hvíslaði
hann. “Farðu upji á axlir mér og reyndu að ná
upp í gluggann”.
Hann hallaði sér svo upp að hliðinu og á
sömu stundu var Basil kominn á herðar bonum.
I fvrstu leit svo út sem tilraun þessi myndi á-
rangurslaus verða, því að Basil náði ekki upp í
gluggann, þó að hann rétti upp hendina; hann
skorti liálft annað fet til þess að ná upp á glugga
silluna. En brátt fann hann með hendinni múr-
stein einn lausann. Hann þreif í hann og náði
honum út og stakk í vasa sinn. Svo hénk hann
þar á báðum höudum, en stakk fætinum í rifu
milli hurðarinnar að ofan og múrveggsins. Svo
herti hann sig upp, henti sér upp á við og náði í
gluggasylluna fyrir ofan sig, og þóttist vel hafa
geit. Þar hékk hann stundarkorn jiangað
til hann var búinn að koma báðum fótum í rif'
una ofan við hurðina.
“Optiaðu glugg'inn fljótt”, sagði Pashua.
‘ tiipjum okki missa eitt a »lii Jil V”.
— 96 —
skeltu þeir hurðinnj aftur og lagðist Basil á
hana.
“Fáðu mér slápa fljótt!” hrópaði hann. En
til allrar ógæfu hafði Basil kastað slánni niður,
svo gegar hann var búinn að finna hana, þá vár
það orðið of seint. Morðingjarnir voru smátt og
smátt að hrinda upp hurðinni. Basil lagðist á
liana með Pashua og reyndu þeir báðir i einu að
loka heuni, en það var ekki til neins, og þuml-
ung’fyrir þumlung var henni ýtt lengra inn í
ganginn.
“Það er ekki til neins !” lirópaði Pashua.
“Yið verðum að hlaupa. Við kunnum að sleppa
H»eð því að hiaupa fiam með viðarhlöðunum.
Ertu tilbúinn? Hana”.
Þeir stukku alt í einu frá hurðinni, sneru
við og hlupu inn ganginn. en liurðin kastaðist í
veggina beggja vegna. og morðingjarnir ultu
inn með orgi miklu. Þeir voru þrír, þvi að hinn
fjórði lá á steinunum úti með kúlu í skrokknum.
Basil stökk beint af augum og hélt að félagi
sinn væri rétt á eftir sér. Úr myrkrinu í gang-
inum koin liann út i gaiðinn og var þar litlu
bjartara. Voru þar hlaðar miklir af plönkum og
trjám alla vega Hann smang um mjó göng á
milli þeirra^yrst til hægri og svo til vinstri
handar og íótalkróka, sem hann varð alveg
viltur í. En hann hélt fast um bareflið sitt. Leit
hann um öxl sér og sá þá að hann var einn; og
varð forviða . Nú liafði hann ekki öðrum að
treysta en sjálfum sór, ef að hann ætti burtu að
komast, og liklega sæi hann Pashua aldrei fram-
ar Hiamti. l.tli lögregliispæjarinn hafði að
- 89 —
En kjdfan reið á handlegg honum svo að small í,
og hnífurinn féll glamrandi niður á mölina, en
Kriloff ralt upp hljóð við sáraaukann,
Alt þetta skeði á fáeinum augnablikum.
Pashua greip þvi næst tiþBasils, sem stóð agn-
dofa fyrir aftan hann, og hvíslaði að honum:
“Skammbyssuna þína fljótt!”
Basil fekk honum vopnið þegar, en var þó
ekki búinn aðátta sig á því hvað gerzt hafði.
“Iíananú, hlauptu upp á lif eða dauða, en
dettu ekki”.
Hlið við hlið stukku þeir fram hjá Kriloff og
þutu niður rangalann og stefndu—að þeir ætl-
uðu—fram ájstrætið. Birtan var ekki meiri en
svo, að þeir sáu lóðrétta veg.eina báðumegin.
En í þetta skifti hafði Pashua vilzt, og það illa.
Þegar hann var að snúast á hæl móti mönnun-
um sem réðust á haun, hafði hann orðið áttavilt-
ur. Hann var að flýja heint í burtu frá stræt-
inu, sem liann hafði komið frá inn í rangalann.
Þessi misgrip sáu ekki flóttamennirnir strax
Þeir hlupu áfram eins hratt og þeir gátn og á
hverju augnabliki bjuggust þeir vfö að komast
út á strætið. En alt í einu ráku þeir sig á háan
múrvegg þvers fyrir ganginum, og náiuu þar
staðar, því að þeim var með öllu ómögulegt að
komast lengra.
En fljótt sáu þeir hvílíkur yoði var á feið-
um. Rangalinn var lokaður. Þetta var end-
inn á lionum.
Flóttamennirnir ^sneru undireins við. Ein-
li versstaðar i míðjum ganginum sáu þeir Ijós
skína út um opnar dyr eða glugga — líklega á