Heimskringla - 01.09.1898, Page 4

HMMSKfílNðLA, 1. SEPTEMBER 1698.
Winnipeg.
Sóra M. J. Skaptason talar á sunnu-
dagskvöldið í Unítarakyrkjunni um
verkamannamálið,
Mrs. B. F. Walters og börn þeirra
hjóna fóru suður til Pembina á þriðju-
daginn. Dvelja þau þar syðra viku
eða hálfsmánaðar tíma.
Hr. Sigurður J. Vídal frá Breiðuvik
í Nýja Islandi, er nýkominn til bæjar-
ins til að leita sér hér atvinnu að vanda
um nokkurn tíma að haustinu.
Herra Jón Halldórsson frá Nar-
rows kom til bæjarins á mánudaginn.
Hann stanzaði hér lítið, en hélt til
sinna gömlu á?thaga, Pembina, N. D.
Fimm stúlkur geta fengið fasta
vinnu við að læra að sauma, nú þegar,
hjá MRS. BURT, 458 Balmoral Str.
Winnipeg.
Ef einhver kynni að vilja selja land
hér nálægt bænum, eða víxla því fyrir
hús og lóð í bænum, þá getur ritstjóri
Hkr. vísað á mann sem vill kaupa land
hér nærri.
Thomas Paulson og kona hans, í
Fort Rouge, mistu einkadóttir sina,
tveggja mánaða gamla, á mánudags-
morguninn. Dauðamein hennar var
magakrampi.
Hr. Karvel Halldórsson frá Gimli
var hér á ferð í bænum fyrir helgina ;
hann hélt vestur í land og ætlaði sér að
fá þar atvinnu fj-rir sig og hesta sína
við uppskeru og þresking.
Mig “vantar” unglingsmann sem
náttúraður væri til að læra bakaraiðn.
Listhafandi skrifi eða snúi sér til
G. P. Thobdarson,
591 Ross Ave.
íslendiugur hér í bænum, að nafni
Brýnjólfur Árnason, sem á heima á
Water Str., datt af hestbaki á laugar-
dagskvöldið og viðbeinsbrotnaði. Þegar
síðast fréttist var hann í góðum aftur-
bata.
Hra, Eyjólfur Eyjólfsson kom heim
úr Alftavatnsnýlenduferð sinni á laug-
ardaginn. Sama daginn komu 17 Álft-
vetningar til hæjarins; meðal þeirra
voru þeir herrar: Jón Sigurðsson, Ólafr
Magnússon og Björn Jónsson. Eitt-
hvað 8 af mö'inum þessum fara til Da-
kota í þreskivinnu; nokkrir verða eftir
hér í bænum við vinnu, en sumir af
þeim fara i vinnu hjá bændum hér.
27. Ágúst gaf séra Hafsteinn Pét-
ursson saman í hjónaband Mr. Sigurð
Jónsson Olson og Miss Ingibjörgu
Björnsdóttir, bæði til heimdis hér í
Winnipeg.— Þann 28. gaf hann saman í
hjónaband Mr. Oddgeir Helgason og
Miss Málfríði Jónsdóttir, bæði til heim-
ilis hér í bænum. — Þann 29. gaf hann
saman í hjónaband Mr. Sigurð Jónsson,
Baldur, Man., og Miss Ingibjörgu Clem-
ensdóttir frá Winnipeg.
Stórstúkuþing Independent Order
of Foresters, í Toronto, samþykkti á
föstudaginn var að kvennfólk skyldi
eftirleiðis fá inngöngu í félagið jafnt og
karlmenn ; tillagan kom frá aðalyfir-
manni félagsins Dr. Oronhyatekha og
voru 116 atkvæði með henni en 13 á
móti. Einnig samþykkti stórstúkan að
hækka mánaðargjöld allra þeirra sem
hér á eftir ganga í félagið ; en þeir sem
þegar eru gengnir inn borga að eins
sitt vana gjald. Félagið ætlar sér í
sambandi við þetta að veita peninga-
lega hjálp þeim sem eru allra elztir í fé-
laginu.
Hr. Jóhann Bjarnason héðan úr
bænnm, lagði af stað á þriðjndaginn var
suður til New York ; býst hann við að
verða þar í vetur og læra þar fyrstu
undirstöðuatriði höfuðskeljafræðinnar.
Hann hefir fengið þar inngöngu á mjög
góðann skóla í þeirri grein, sem heitir :
“American Institute of Phrenology.”
Jóhann Bjarnason er greindur maður
vel, og viljum vér óska aðhonum endist
efni til að geta mentað sig sem bezt. —
Utanáskrift hans verður :
27 East 21st Street,
New York City.
Sérstök kjörkaup á drengjafötum
hjá Commonwealtli.
Það gleður oss sannarlega að sjá
það, ad vinur vor J. M. Chisholm, sem
undanfarandi tvö ár hefir verið ‘Regis-
ter of Deeds’ fyrir Pembina County,
skuli ætla að sækja um það embætti
aftur í haust. Vér viljum gefa honum
vor beztu meðmæli; fyrst og fremst
hefir hann staðið snildarlega í stöðu
sinni og fært því opinbera meiri pen-
inga fram yfir allan kostnað við em-
bættisfærslu sína, heldur en nokkur
fyrirrennari hans hefir gert, ;og svo
hefir hann ætíð sýnt lipurð og nærgætni
við alla sem hafa þurft að leita upplýs-
inga viðvíkjandi einhverju í skrifstofu
hans. — Vér getum því óhikað búist
við því af löndum vorum í Pembina
County, að þeir veiti Mr. Chisholm
fylgi sitt og atkvæði, þegar til kosn-
inga kemur.
Allar mögulegar tegundir af strá-
höttum hjá (Jommonwealth.
Eins og auglýst var fyrir tæpu ári
siðan keypti ég útistandandi skuldir
gamla Heimskringlufélagsins á eftir-
fylgjandi pósthúsum: Brú, Baldur, Bel-
mont, Grund, Glenboro, í Manitoba.
Enn þá hafa margir ekki borgað, og
eru því nú vinsamleg tilmæli mín, að
þeir borgi sem allra fyrst annaðhvort
til mín eða innköllunarmanns míns, hr.
Andrésar Jóhannessonar, Brú P. 0.,
Man. Það er einmitt næstkomandi
mánuði, sem þægilegast er fyrir bænd-
ur að ljúka þessum litlu skuldum, eins
og þeim sem hér er um a' ræða. Og
ég vona að þeir sem skulda mör þar
vestra, verði búnir að borga mér alt
fyrir lok Októbermánaðar.
Ef einhverjir bágra kringumstæða
vegna ekki geta borgað á þessum tíma,
geta þeir samið um borgunina við hra.
Andrés Jóhannesson, Það er svo hægt
fyrir þá að ná til hans. Hann hefir
innköllun skuldanna á hendi til Októ-
bermánaðarloka. Eftir það tekur ann-
ar að sér innköllun þeírra, ef þörf ger-
ist. En ég vona að þess þurfi ekki.
Winnipog, 30, Ágúst 1898. „
J, V. Dalmann,
Vér höfum verið að líta eftir því f
Lögbergi, hvort það segði ekkert við-
víkjandi hinum komandi útnefninga-
fundi Repúblíka í Pembina Co. Vér
álítum sjálfsagt að þar sem blaðið er að
töluvert stórum paiti eign Repúblíka
fyrir sunnan landamærin, að það
mundi þá vilja styðja að málum þeirra
yfir höfuð, og að það mundi taka sér-
stakt tillit til þeirra manna, sem virt-
ust vera betur hæfir en aðrir til þess að
leysa opinbert starf af hendi, og að það
myndi hvetja lesendur sína þeim meg
in linunnar til þess að veita mönnum
þeim fylgi. Vér gátum þess ekki als
fyrir löngu að Daníel J, -Laxdal í Cava-
lier hefði verið tilnefndur i nokkrum
blöðunum fyrir sunnan sem mjö^
heppilegur til þess að sækja um ríkis-
lögmannsembættið í haust, undir merkj
um Repúblika, og að eflaust væri
hann langfærasti maðnrinn sem þeír
hefðu, og í stuttu máli sagt, sá eini
sem þeir hefðu. Oss liggur það ekki
mjög þungt á hjarta, hvort Mr. Laxdal
nær útnefningu og kosningu eða ekki,
því hann er andstæðingur vor i Banda-
ríkja pólitík, en alt fyrir það vildum
vér sjá um, ef hægt væri, að hann
fengi sæmilega viðurkenningu hjá
löndum sínum. Þetta höfðum vér- gert
og virtist það því heldur ódrengilegt af
ritstjóra Lögbergs að þegja þetta alveg
fram af sér, því þó hann lesi ekki og
sjái ekki neitt af blöðum úr Pembina
County, þá fékk hann þó undirstöðuna
í Hkr., og ofan á hana var honum ó-
hætt að byggja, því hún var traust.
Svo var það heldur ekkert nema rétt
meðal húsbænda hlýðni, þó hann hefði
gjammað eitthvað fram í pólitikina,
þar sem að maðurinn lifir ekki á öðru
en því sem drýpur úr hinum pólitisku
pýngjum beggj’a megin línunnar.
Þú verður ánægður með sjálfan þig
ef þú kaupir fötin þín hjá doinmon-
wcalth.
Þar sem vinsölubannsnefndin hér í
bænum hefir keypt nokkur hundruð
eínt. af Hkr. til útbýtingar gefins, þá
geta þeir sem ekki kaupa blaðið fengið
þetta blað og tvö þau næstu ókeypis,
með þvi að snúa sér til eftirfylgjandi
manna :
B. D. Westman, Churchbridge ; Thor.
Breckman, Lundar; N. T. Snædal.Otto;
Ingim. Ólafsson, Westbourns ; H. H.
Lindal, Brandon ; St. Ó. Eiríksson,
Husavík; Pétur Bjarnason, ísafold; Sv.
Thorwaldson, Icel. River; J. B. Skapta-
son, Hnausa; Thomas Björnson.Geysir;
Hjörleifur Björnson, Árnes ; Guðm.
Fjeldsted, Gimli; Björn Jónsson, West-
fold; Bergþór Þórðarson, Hekla; Andrés
Jóhannesson, Brú; Kr. Dalmann. Bald-
ur ; Magnús Jónsson, GJenboro ; Hall-
dór Magnússon, Grund ; Matth. Þórð-
arson, Selkirk ; Jón Sigurðsson, Mary
Hill; Magnús Tait, Sinclair.
Framfarir.
Það mun vera nýnæmi hér eystra,
og reyndar víðar hér á landi, að sjá
hesta ganga fyrir plógi, en svo langt er
þó nú komið hér upp á Héraði. Jónas
Pálsson búfræðingur frá Ólafsdal hefir
verið fenginn þaðan að vestan fyrir til-
stilli Rúnólfs Bjarnasonar á Hafrafelli
og búnaðarfélags Fellnamanna, og
færði hann með sér plóg og öll áhöld.
Með Jónasi hefir unnið að plægingunni
Jón Stefánsson Þingeyingur, og hefir
mönnum að sögn geðjast vel að starfi
þeirra, en nauðsynlegt telja þeir að
mennirnir gætu verið 6 saman að vinn-
unni, svo hestaflið yrði notað að fullu.
Eiðaskóli kvað og nú hafa fengið
sér plóg frá Ólafsdal. — [Eftir Bjarka.]
[Vér tökum þessa litlu grein upp
til þess að sýna mönnum, að ekki er þó
örgrant að framfaratilraunir eigi sér
stað á Islandi, þrátt fyrir slettur, róg
og ósannindi Lögbergs í gagnstæða átt.
Það blað er æfinlega svo makalaust
tindilfætt, og hleypur eins og hundur
með stolna hnútu, í hvert sinn er það
getur grafið upp einhverja sögu, sanna
eða logna, sem ófrægir ísland og á-
standið þar, en. aldrei nokkurn tíma
verður því sómablaði(I) að geta nokk-
urs þess sem menn þar heima eru að
reyna að gera til framfara og umbóta.
Sigtrygg Jónasson mætti með réttu
kalla ættjarðarníðing. — Ritstj.].
Nýkominn Bjarki
segir lát tveggja merkismanna á Aust-
^rlandi, þeirra Snorra Viium, verzlun-
unarstjóraá Seyðisfirði (andaðist 28.
Júlí, 47 ára að aldri), og séra Jóns
Jónssonar á Hofi í Vopnafirði.
Tíðin hafði verið mjög köld og ill
á Austurlandi í byriun Agúst, stinn-
ings bylur með snjókomu til fjalla.
Bjarki skýrir frá því, að Elísabet Jóns-
dóttir í Winnipeg hefir safnað hér og
sent heim 810,75 til styrktar hinum fyr-
irhugaða spítala á Seyðisfirði, og þakk-
ar spítalanefndin fvrir sendinguna.
Yfirlýsing.
Eg Klemens Jónasson lýsi hér með
yfir því, að ég er sáttur fullum sáttum
við húsfrú Kristinu L. Gunnarsdóttir,
og þar af leiðandi lofa því að svara ekki
grein hennar til mín í Heimskringlu.
Ég Kristín L. Gunnarsdóttir lýsi
hér með yfir því að ég er sátt fullum
sáttum við hr. Klemens Jónasson.
Selkirk 27. Ágúst 1898.
Klemens Jónasson.
Kristín Lilja Gunnarsdóttir.
Yínsölubannið.
Það virðist nokkuð einkennileg grein
í næst síðasta blaði Hkr., No. 45, með
fyrirsögninni: “Vínsölubannið,” undir-
ritað I. B.
Höfundinum er það áhugamál, að
kjósendur greiði atkvæði sín með vín-
sölubanni án þess þeir athugi tekjuhalla
stjórnarinnar, sem vitanlega af því leið-
ir, eða skifti sér af því hvernig hún nær
því fó út hjá gjaldþegnum ríkisins, þó
hún innleiði þá tekjugreín með fjár-
glæfraspili við almenning, sem í engu
sé siður siðspillandi eða glæpsamleg
eymda framleiðsla fyrir þjóðina, en vín-
ið, bara að sú tekjugrein nefnist ekki
vinsöluleyfi,
Væri ekki heppilegra fyrir gjald-
þegna Canada, áður en þeir greiða at-
kvæði sín. að fá upplýsingar fjármála-
ráðherrans og stjórnarinnar, hvaða
tekjugrein hún ætlar að láta koma í
stað vínsöluleyfisins og ágóða af fram-
leiðslu áfengra drykkja er fellur í ríkis-
sjóð?
Er það leyndarmál, sem núverandi
Canadastjórn má ekki láta kjósendur og
gjaldþegna ríkisins vita fyr en þeir eru
flæktir og fastir í neti hennar, hvernig
hún bugsar sér að jafna tekjuhalla þann
er vínsölubannið orsakar ?
Þó vínsölu- og framleiðslubann á-
fengra drykkja komist á að nafninu til,
þá verða aldrei svo hörð og nákvæm og
smásmugleg lög búin til, er komi alger-
lega i veg fyrir nautn áfengis innan
Canada, svo lengi sem þær þjóðir sem
vprzla við Canada gjöra ekki svipaðar
tilraunir, og verður þvi þessi fyrirhug-
aða fijóðarvelferð langtum argari af sið-
ferðisglæpum en það fyrirkomulag sem
nú á sér stað.
Landsjóður tapar miljónum dollars
við að afnema áfengis tekjugreinina,
gjaldþegnar landsins gremjast yfir vax-
andi álögum, en vínnautn verður háska-
legri í öllum tilfellum en nú er alment.
Gjaldþegn Canada.
íslendingar athugið
Þrátt fyrir hið afarháa
verð á mjöli, þá sel ég
nú (í hálftunnum) tví-
bökur 12c. pundið og
hagldabrauð á 8c. pd.
Eg legg og sjálfur til
tunnuna alveg ókeypis
G. P. Thordarson.
Dr. M. B. Halldorson,
—HENSEL, N.-DAK.—
Skrifstofa uppi yfir Minthorn’s
lyfjabúð.
EDMUND L. TAYLOR,
Barrister, Solicitor &c.
Rian Block,
492 Main Strebt,
Winnipeg.
Heyrnarleysi
og suða fyrir eyrum læknast
—með því að brúka—
Wilsons Common
5ense Ear Drums
Algerlega ný uppfindingf
frábrugðin öllum öðrum
útbúnaði. Þetta er sú
eina áreiðanlega hlust-
pípa sem til er. Omögu-
legt að sjá hana þegar
búið er að látahana í eyr-
Hún gagnar þar sem læknarnir
geta ekki hjálpað.—Skrifið eftir bækling
viðvikjandi þessu. Verðið er, með full-
komnum útbúnaði, $5.00 parið.
Karl K. Albert,
P. O. Box 589 503 Main St.-
WINNIPEG, MAN.
K. B. Pantanir frá Bandaríkjunum
afgreiddar fljótt og vel. Þegar þið’
skrifið þá getið um að auglýsingin hafi
verið í Heimskringlu.
*#########################
#
#
#
#
#
#
#
#
*
#
#
#
#
#
Fleury
Þar er staðurinn sem kjörkaupin fást. Hann er nýbúinn að kaupa
mikið af karlmanna, drengja og st.úlkna “BICYBLE CAPS.” hvítum
og bleikum. Þessar húfur eru ljómandi fallegar, og kosta aðeins 25c.
Einnig mikið af nærfötum, 85c, parið. Ljómandi hálsbindi, 2£c. og
yfir. Karlmanna og drengja stráhattar; 25c. og yfir.
13. W.
564 Maiit Street
Beint á móti Brunswick Hotel.
P. S. Að eins fáeinir klæðnaðh eftir af hinum ágætu “S. B. square
cut front” fötum- Bæði svört og grá,—al-ull. Að eins $10,00
#
#
*
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
##########################
##########################
#
#
f
#
*
#
#
#
#
#
f
#
f
#
#
Hvitast og bezt
ER—
Ogilvie’s Mjel.
Ekkert betra jezt.
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
##########################
r
S:
Við höfum haft svo mikið að gera, að við höfum ekki haft tíma til ;
að breyta auglýsinbunni okkar. En af því að við höfum dálítið hlé 7
þennan morgun, þá grípum við tækifærið til að þakka íslendingum
fyrir góða og mikla verzlun.
Um leið viljum vér sýna yður fáséða prísa á nýjum og góðum skóm.
No. 6, 7, 8,—50c. No. 2, 3, 4,—80c.
“ 9, 10,' 11,—60c. “ 5, 6, 7,—90c.
= “ 12, 13, 1,—70c.
Sumt af þessum skóm eru nógu stórir lianda fullorðnum mönnum
Z Allskonar kjörkaup hjá okkur þessa dagana.
| E. KNIGHT & CO.
351 Main St.
íimmmmmmumMmi'MmimummÉ
— 90 —
matsöluhúsi Kriloffs. En mölin í ganginum
kcað við af þungu fótataki. Menn voru að kalla
hver til annars í lágum, grimdarfullum róm.
9. KAFLI.
Pashua vissi ekkert hvað segja skyldi ura /
svik Kriloffs, svo hafði hann þótzt viss um
manninn. En nú var -enginn tími til þess að
geta sér til hver orsökin væri, Flóttamennirnir
voru ákaflega illa staddir — það var engin sjáan-
leg von að þeir slyppu. Nihilistarnir myndu
einskis láta ófrestað að framkvæma morðráð sín.
Þeir vissu það vel, að þeirra eina von var að ná
lífi þeirra Pashua og Basils; að öðrum kosti
myndi lögreglan hafa hraðar hendtir að kyrkja
samsærið og samsærismennina. .
En Pashua var maðnr kænni en svo að hann
eigi hefði vanalega tekið eftir landslagi þarna
þegar hann var þar á ferð um daga. Og þó að
gangurinn væri að eins opinn í annan endann og
og múrveggur á þrjár hliðar, þá mundi hann þó
eftir að til vinstri har.dar lá úr rangala þessum
gangur með þaki yfir, og voru þar vagnar dregn
ir inn í timburgarð nokkurn; en gangur sá var
lokaður með vængjahurð og slagbrandur að inn-
an. Að brjóía það hlið upp myndí útheimta
lengri tíma en flóttamen'nirnir höfðu yfir að ráða.
Þegar þeir voru orðnir vissir um að hvergj
var hægt fram að komast, þá nam Pashua stað-
ar við vegginn þvert yfir ganginn og setti Basi)
að baki sér.
— 95 —
“Get ég nokkuð hjálpað þér hér aðofan”,
kallaði Basil hvatlega.
“Nei”, hrópaði Pashua. “Það er ómögulegt.
Þú hefir engan kaðalspotta, og ég get ekki klifr-
ast upp dyrnar. En í guðanna bænum, Dmitri,
vertu fljótur !”
Basil sneri sér við og staulaðist í myrkrinu
yfir herbergið að glugganum hinummegin, sem
sást rétt grylla í. Hann rak sig ,á eitthvað og
marði höfuð sitt, og tvisvar skall hann endilang-
ur[á rykugt gólfið. En loksins komst hann að
glugganum og rykti í einu inn neðri gluggan-
um. Fann hann þá hið svala næturloft streyma
inn úr timburgarðinum, sem hann að eins óljóst
sá móta fyrir.
Hann vatt sér yfir sylluna og hlustaði snögg
ast, heyrði hann þá smellina af skotum úr
skammbyssu Pashua, er þeir rufu þögnina.
Næst kom org eitt mikið og svo tvö skot. Basil
lét fallast niður og kom létt tiljarðar, en valt
þóum koll við fallið. Reis hann skjótt á fætur,
og sá þá að i.ann var í opinu á göngunnm, sem
vögnunum var ekið inn um. Stökk hann þegar
inn í myrkrið og rak sig loksins á liliðið hinum-
meginn, Að utan voru óhljó og læti. blót og for
mælingar, org af reiði og sársauka, og skamm-
byssuskothvellir á milli.
Basil þuklaði fyrir sér um timburhurðina,
þangað til hann fann slána. Hann ýttí henni
úr grópinu og í öðrum rykk reif hann upp hurð-
ina öðrummegin, og kom þá inn reykjarmökkur
og Pashua með, sneri hann sér við í dyrunum og
hleypti seinasta skotinu á aðsækjendurna. Svo
— 94 —
“Ég get það ekki”, kallaði Basil niður til
hans eftir litla stund. “Hann er vel læstur.
Hvað á ég að gera?”
“Hérna, taktu við þessu”, svaraði Pashua,
“og lemdu inn gluggann”. Og um leið fleygði
Pashua bareflinu upp, og greip Basil það með
annari hendi.
“Alt er enn í kyrð”, bætti Pashua við. “En
við fyrsta höggið koma morðingjarnir þjótandi
á okkur eins og blóðhundar. Hér er ekki nema
um eitt að gera. Þegar þú kemst inn í herbergi
þetta, þá skaltu mölva gluggann hinummegin—
það hlýtur að vera gluggi þar—, og stöktu ofan
í garðinn. Hlauptu svo eftir ganginnm og taktu
slána frá hurðinni. Én á meðan ætla ég að
stöðva þorparana með skammbyssunni minni,
Ef að mér hlekkist eitthvað á, þá skaltu ekk
bíða og hætta lífi þínu. Farðu yfir timburgarð-
inn til árinnar og þaðan beint á lögreglustöðv-
arnar — A! hér koma þeir. Lemdu, Jemdu inn
gluggann, Dmitri !”
Basil hlýddi þessu þegar. Hann hólt sér -
sylluna meö annari hendi, en í hinni hafði hann
bareflið og laihdi inn gluggann. Það heyrðist
smellur vlð hvert högg og riiðurnar brotnuðu
mjölinu smærra. Svo braut hann umgerðina á
eftir, og stökk inn í herbergið.
Hann sneri sér við og horfði út. Á steinj
gólfinuí ganginum heyrði hann hlammið undan
fótunum, er mennirnir hlupu, en reiðiorgin
bergmáluðu frá einum veggnum til annars. Fyr-
ir neðan sig si hann Pashua óglögt standa and-
vígan hinum aðsækjandi óvinum.
— 91 —
“Hérna koma morðvargarnir”, tautaði Pas
hua. “Við erum í vanda staddir. Samt er eKki
enn þá kominn tími til að gefast upp. Þessi
skammbyssa getur bjargað okkur — nema þeir
séu því fleiri. Vertu að baki mér meðan ég er áð
skjóta á þá”.
“Nei, ég ætla að hjálpa þér”, hrópaði Basil.
“Fáðu mér bareflið. Ég ætla að lemja því í höf-
uðið á hverjum þeim sem kemur nógu nærri. En
getum við ekki ruðst fram rangalann og komist
út á strætið ?”
“Nei”, svaraði Pashua, um leið og hann
rétti fólaga sínum bareflið. “Ekki nú, að minsta
kosti. En við skulum bíða við og sjá hvernig á-
hlaup þeirra fer. Því koma þorpararnir ekki.
Þeir eru svo miklar lyddur, að þeir eru aðbíða
til að auka mannafla sinn”.
Að líkindum yar því þannig varið, því að
þó að ljósið væri horfið og lágu hvíslandi radd-
irnar heyrðust vel, þá sýndust mennirnir halda
kj-rru fyrir.
Enn þá hafði Pashua ekki komið til hugar
að saga Kriloffs væri lygi ein frá upphafi til
enda. Hann hélt að samsærismennirnir allir
hefðu komið til fundar, og að hann á næstu
augnablikum mundi sjá þá þyrpast inn í rang-
alann. Hefði Pashua vitað hið sanna, þá hefðu
þeir Basil og hann getað rutt sór vog um rang-
alann og náð strætinu heilir á liófi; því að óvinir
þeirra voru ekki nema fjórir, og tveir þeirra voru
þegar lamaðir.
Það má eins vel geta þess hér, að það var
kona sem ruglaði öllum áformum Pashua. Þessi