Heimskringla - 15.09.1898, Blaðsíða 2

A áiMSRKÍN(íLA 15. SEPTEMBER 1898
ferð blaðsins í Canada og Bandar. $1.50
um árið (fyrirfram borgað). Sent til
Islands (fyrirfram borgað af kaupend-
um blaðsins hér) $1.00.
Peningar seudist í P. O. Money Order
Registered Letter eða Express Money
Order. Bankaávísanir á aðra banka en í
Winnipeg að eins teknar með afföllum
B. F. Waltf.rs,
Útgefandi.
Office : Corner Princess & James. ■
p.o BOX 305
Vtígiin Vrss afi nú er farið að
n'dg is1' p.inn títn i r.ð kosningar fara
fram í Bandaríkj m im, og þar sem
að mjcig lítið heyrist talað um þau
spursmál, sem hinir sterku pólitísku
flokkar þar — Demokratar og Repú-
blikar hafa barist um áður, svo sem
tollmálið og silfur-frísláttumAlið, þi
datt oss í hug að lesendum vorurn
kynni að þykja fróðlégt að vita hvað
sum helstu blöð Bandaríkjanna álíta
að muni verða málefnið, sem geri
úrslitin við næstu kosningar. Þó
vér séum Demókrat sjálfir og vitum
með vissu, að fleiri af kaupendum
vorum fyrir sunnan landamærin til-
heyri þeim flokki, þá ætlum vér
samt, til þess að höndla málefnið
sem allra sanngjarnlegast, að taka
grein um þetta málefni úr blaðinu
Providence Journal, sem gefið er út
í bænum Providence í Rode Island-
ríkinu, og er talið Irezta og útbreidd
asta Kepúblíka blað í öllum New
England ríkjunum.
Greinin er sem fylgir :
“Það getur farið svo, að við höf
um þvðingarmíkið spursmál til þess
að skera úr við kosningarnar í
haust, þrátt fyrir alt. Hinir leið-
andi menn beggja pólitísku flokk
anna, eða að minsta kosti þeir skjm
sömustu þeirra, álíta að gömlu spurs
málin, sem áður hafa verið á dag-
skránni, hafi algerlega verið sett til
hliðar, af viðburðum þeim sem hafa
leitt af stríðinu, og ómögulegt yrði
að setja flokkatakmörkin nákvæm-
lega, viðvfkjandi þeim málefnum
sem iiertá. iyóðiná, í heiíd sinni, og
sem beinlínis hafa leitt af ófriðnurn;
og enn fremur, að mjög ervitt yrði
að flnna nokkurt það málefni, til
þess að bera fram fyrir kjósendurna,
sem gæti gert steika hreyfingu á
fjöldann. En nú btur útfyrir að
við munum hafa það mál til með-
ferðar sem snertir hvern einasta
borgara Bandaríkjanna, og ef það
mál er höndlað eins vel og hægt er
af mótstöðumönnum McKinley, þá
má búast við stórkostlegum breyt-
ingum í Washington. Málefni þetta
er afleiðingin af hinni svívirðilegu
óreglu sem heflr átt sér stað í her-
máladeild Bandaríkjanna, og sem
hefir að óþörfu fært veikindi og alls
konar harðrétti í herbúðir liinna
hraustu meðbræðra vorra, og sem
hefl^ orsakað dauða þeirra í hundr-
aða tali, úr drepsóttum og hungri.
Það er enginn efl á þvf að hin
ameríkanksa þjóð heflr mjög sterka
tilflnningu fyrir þessu máli, og að
hún er tilbúin svo fljótt sem sannað
verður hver sé ábyrgðarlegur fyrir
þessari vanvirðu, að gefa dómsorð
sitt á skýlausan og ótvíræðan hitt,
og hegna þeim seka eins þungt og
mögulegt er. Þessi tilflnning í huga
þjóðarinnar veitir Demikrötum það
tækifæri, sem þeireflaust kunna að
nota, og sem þeir þegar hafa sýut í
nokkrum rfkjum að þeir ætla að
nota.
Þannig samþyktu Demókratar í
Wisconsin á útenfningarfundi sínum
sem þeir héldu f Milwaukee fyrir
skömmu sfðan, eftir fylgjandi grein,
sem þeir um leið gera að einkunnar-
orði sínu í næstu kosningum :
“Við ásðkum algerlega hermála-
deildina fyrir skeytingarleysi og
glæpsamlegt framferði, sem hefir átt
s ir stað gagnvart hinum hugdjörfu
hermönnum vornm, bæði f herbúð-
unum og á orustuvellinum frá hendi
eigingjarnra ‘contractara1, fákunn-
andi og lítt æfðra lækna, og dramb-
samra tilfinningarlausra hershðfð-
ingja, sem náð höfðu tign sinni að
eins fyrir tilstilli pólitískra vina.
Við skuldbindum okkur til og lofum
hér með hinum hraustu sjó- og land-
hermönnum okkar, sem lifa að
loknu stríðinu, að við skulnm veita
alt vort fylgi til þess, að hinum
seku verði hegnt“.
Þessar sakargiftir eru nokkuð
stórtækilegar, en alt um það mun
þessi skuldbinding Demókrata vekja
mikla eftirtekt, og það að verðugu,
og hún óefað dregur að sér þúsundir
atkvæðisbærra manna.
Sama daginn og Demokratarnir
í Wisconsin sýndu sig þannig sem
djarfmannlegir mótstöðumenn Mc
Kinley stjórnarinnar á þessu máli,
þá samþyktu flokksbræður þeirra í
New Hampshire eftirfylgjandi grein,
sem þeir ætla að bera fram sem
merki sitt í næstu kosningum.
“Við vörpum í skaut hinni göf-
ugu og þakklátu þjóð, hermönnum
þeim sem voru kallaðir í stríðið við
Spán, við aumkum og samhryggj-
umst með öllum þeim, sem hafa lið-
ið og líða kvalir og svívirðingu, sem
beinar afleiðingar af hinni maka-
lausu vanþekkingu og ófyrirgefan-
lega skeitingarleysi hermáladeildar-
innar og stjórnarinnar yfir höfuð, og
við heimtum nákvæma rannsókn, og
að þeim mönnum verði vægðarlaust
hegut, sem hafa svívirt föðurlandið
með flokksfylgi og fégirni.
Þetta eru þung orð, en kringum
stæðurnar leyfa þau. Og enginn efi
er á því, að Demókratar í fleiri ríkj-
um feta í fótspor þessara flokks-
bræðra sinna, Ekki heldur er neinn
efl á því, að það er ótvíræður vilji
þjóðarinnar að hermáladeildin fái
að standa reikningskap á gerðum
sínum. Hvort þetta getur orðið sig-
urvænlegt flokksspursmál, er undir
því komið, hvort þjóðin álítur stjórn
ina ábyrgðarlega fyrir verkum einn-
ar deildarinnar.
Við megum vera vissir um það,
að ef Demókratarnir hafa nóg vit til
þess að sleppa að miklu leyti hinum
eldri þrætumálum og liagnýta sér
það sem nú býðst þeim, þá fá þeir
þúsundir atkvæða með þingmanna-
efnum sínum, sem annars hefðu ver-
ið greidd með mótstöðumönnum
þeirra, nema fyrir gerðir Mr. Al-
gers.
Áreiðanlega er ekkert afl, nema
sérstök bliridni og rammasta flokks-
elska, sem getur hamlað því, að
þjóðin sýni vantraust sitt á stjórn-
inni og formanni hennar með at-
kvæðum sínum. Það er ekkert ó-
réttlæti í því að láta forsetann bera
ábyrgðina með ráðgjafa sínum, af
hinu voðalega ásigkomulagi, sem að
prívat menn af eintómum mannkær-
leika eru nú að reyna að bæta >úr.
Forsetinn er sá rétti yflrmaður her-
máladeildarinnar,eins og allra hinna
stjórnardeildanna, og Alger er að
eins umboðsn aður hans, jafnframt
og hann er ráðanautur hans. Honum
var sagt, þegar hannútnefndi þenna
mann—og hann heflr vafalaust vit-
að það sjálfur líka—, að haun væri
ekki hæfur til þess að gegna þessari
stöðu á friðartímum, hvað þá et í ó-
frið færi. Samt sem áður veitti for-
setinn Alger embættið—að eins fyrir
pólitiskar ástæður. Því skyldi þjóð
in þá ekki nú heimta reikningsskap
á gerðum forsetans ? Þess utan hef-
ir hann haft bezta tækifæri til þess
að taka eftir allri framkomu Algers
meðan hann var að búa undir stríð
ið, meðan á því stóð, og síðan það
endaði Hans afskiftaleysi af fram-
ferði ráðsmanns síns sannar að hann
hafl verið því samþykkur.
Forsetinn heflr enga ástæðu til
þess að vonast eftir að sleppa undan
hinni voðalegu ábyrgð, sem hvílir
á stjórn hans, gagnvart hinum deyj-
andi og dauðu het’mönnum, sem
þann dag í dag hefðu verið hraustir
og heilsugóðir, og reiðubúnir til þes
á ný að verja föðurland sitt, ef þeir
hefðu ekki vei ið kvaldir og myrtir
af skeytingarleysi og vankunnáPu
undirmanna hans“.
Vér höfum séð mi.rg hinna
stærri og betri Repúblíka blaða í
Bandaríkjunum, og nær því undan-
tekningarlaust taka þau í sama
strenginn hvað þessu máli viðvíkur.
Það er líka hreint enginn vanþiirt,
þvf meðferðin á hermönnum þessum
gengursvo fram úr öllu hófi, að það
er orðin regluleg þjóðarskömm. Ef
það hefðu eingöngu verið flokksblöð
Demókrata, sem lítu svona á málið,
þá hefði verið auðgert að segja að
það stafaði af flokkshatri, og að það
væri að eins pólitisk veiðigildra.
Þess skal einnig gctið, Demó-
krötum til verðugs heiðurs, að úr
öllum þeiro ríkjum, sem vér höfum
haft fregnir um, hafa þeir gert líkar
samþyktir þei n, sem gerðar voru i
Wisconsin og New Hampshire. Það
er vonandi að } essi giein geti orðið
til þess að opna augun á þeim sem
ekki eru orðnir algerlega steinblind-
ir flokksmenn, og að þeir sjái sinn
eiginn sóma og þjóðar sinnar mest-
ann f því, að varpa þeirri stjórn fyr-
ir borð, sem metur meira pólitíska
kjúklinga sína, heldur en líf með-
bræðra sinna, og heiður og velsæmi
þjóðarinnar.
Fornmenjar í Mexieo
Rústir mikillar borgar í efstu
fornöld, er sýna háamentun.
Þjóð, sem þolir samanburð
við þjóðir austurálfu.
Marshall Saville heitir maður,
ameríkanskur n&ttúrufræðingur, og
var hann nýlega svo heppinn, er
hann var i Mexico, að rekast á rústir
borgar einnar mikillar, einhverrar
höfuðborgar frá því löngu—löngu
fyrir að nokkrar sögur hófust. Er
það hin forna borg Zepoteca-þjóð-
flokksins, sem vafalaust hefir verið
hin lang mentaðasta þjóð, er bygt
hefir Ve3turheim áður en Norður-
álfumenn komu þangað. Þar fann
hann einnig ákaflega mikið af rúna-
letri á steinum og byggingum merk-
ara en nokkurt annað rúnaletur, er
enn heflr fundist í Ameríku, og
mörg önnur merki íann hai.n þar
um stórkostlega og víðtæka mentun.
Er fræðimaður þessi sannfærður um
það. að þegar menn eru búnir að
rannsaka þetta til hlýtar, þá hljóti
menn að viðurkenna að Zepoteca-
þjóðin hafl verið búin að ná fult eins
mikilli mentun eins og hinir fornu
þjóðflokkar Indlands, Chaldeu eða
Egyptalands.
Saville var þar á ferðum í
rannsóknarerindum náttúrufræðinga
að safna fáséðuin gripum og ýmsu
þvílíku, og varð hann þá var við
leifar af heilum hóp af pýramldufh
hjá Xoco. Eru tveir hinir mestu
þeirra, hin svokölluðu teocalli, og er
það orð úr tungumáli Azteca, og
þýðir “guðagraflr”. Ákaflega mik-
-ill skógur var á þessum stöðum og
stóðu rætur trjánna langt í jörðn
niður og höfðu sumstaðar brotist í
gegnum steingólfin og sprengt þau
sundur, og mátti þar flnna mikið af
brotum, leirkerasmíði og þessháttar
fornleifum.
Þá var Það dag [einn, er Saville
var að leita fyrir sér nokkuð norður
af pyramída-hópnum, að hann kom
á bala einn litlu hærri en sléttan var
umhveríis og vaxinn þéttum kjarr
skógi. Hann greiddi svo skógar-
flækjuna sundur sem hann gat, og
fór að skygnast um, og sá hann þar
þá brot af leirkerum og öskuhrúgur
miklar. Tekur hann svo leirkera-
brotin og fer að skoða þau, og sér
þá af gerð þeirra að þau höfðu legið
þarna óhrærð í mörg hundruð ár, og
hafði þessi ákaflega þétti skógur
skýlt þeim fyrir stormum og regm,
því að þar komst regnið varla gegn-
um skóginn, svo var hann þéttur.
Fær hann sér fljótt mölbrjót og reku
og fer að grafa þarna og kemst nið-
ur þrjú fet, þar kemur hann á hellu;
kallar hann svo á verkamenn sína
og ryðja þeir burtu skógnum og
moldinni og sjá þá að hella þessi er
sementsgólf eða sementsþak. Brjót-
ast þeir svo í gegnum það og koma
þá á steinvegg mikinn, liengu þar á
veggnum leirker mikil, og undir
hverju þeirra var líkneski úr steini,
rauðum á lit, og höfðu geymst svo
vel í hinu þurra lofti, að það var
eins og hefðu þau verið nýmáluð.
Þegar þeir grófu niður betur,
sáu þeir að það sem þeir höfðu vegg
ætlað, var dyrabyrgi og fuadu þeir
dyrnar, en fyltar voru þær upp með
feikna bjargi af kvernsteini og fylt
að utan með smærri steinum, en se-
mentað yfir svo að götin voru loft-
?étt; komst þar hvergi loft inn. Var
syllan yfir dyrunum steinn einn
mikill af gosgrjóti, sex feta langur
og 18 þuml. þykkur, og utan á hon-
um öllunf voru einlagar rúnir ein-
hverrar mentaðrar þjóðar. Aldrei
fyrri höfðu fundist jafnmerkilegar
eða fullkomnar rúnir í Ameríku. Tók
Saville þá mót af steini þessum og
öllum dyrunura, og er hann nú að
fást við að rannsaka þetta^oftir mót-
unum og ætlar að taka af þeim önn-
ur mót og senda þau hinuin fræg-
ustu rúna- og fornleifafræðingum,
svo einskis verði ófreistað að reyna
að lesa rúnirnar,
Þegar þeir voru búnir að brjót-
ast í gegn um dyrnar, komu þeir
inn í gröfina sjálfa. Voru þar mál-
verk á múrunum. Konumyndir
sveipaðar blæjum, lágu þar á bæn.
Þrjú voru skot út í múrinn, og voru
þar hauskúpur og önnur bein; voru
þar als bein af 10 mönnum. Öll
voru beinin máluð Ijósrauð eins og
líkneskjurnar, sem þeir höfðu séð
utan á dyrunum. Segir Saville að
rauði liturinn hafi verið sorgarlitur
Azteca. En það að beinin voru öll
máluð, sýnir að lioldið hafði alt ver-
ið skaflð af þeim áður en þau voru
látin í gröfina.
En merkilegast af öllu f gröf
þessari voru þó rúnirnar. Líktust
sumar þeirra nokkuð “Maya’-rúnun-
um (gömluin rúnum á tungumfili
Maya-þjóðflokksins), sem víða hafa
fundist á öðrum stöðum í Mexico, en
þó standa þessar rúnir framar öllum
öðrum rúnutn, sem í Ameríku hafa
fundist. Ætlar Saville að rúnirnar
séu að meira eða minna leyti ljóð-
rúnir.
Ilið næsta, sem Saville skoðaði
var Xoco-grafhellinn. Helli þann
fann Sologuren doktor, nafnfrægur
mexikanskur fornleifafræðingur og
safnari fornleifa árið 1886. Inn í
hellir þenna braust Saville um hlið-
ardyr, sem enginn vissi af áður og
þurfti hann að brjótast gegnum fjög-
ur gólf, frá 2—3 þuml. á þykt, úr á-
kaflega hörðu hvítu sementi. Fann
hann þar mjög einkennilegt bygg-
ingarsnið, og af myndum þeim og
öðru sem þar fanst inni, virðist svo
sem uppruni trúarbragða Zepoteca-
manna sé líkur trúarbrögðum á
austurlöndum.
En þó er nú ótalin uppgötvunin
sem vísindamennirnir telja mesta og
markverðasta af öllu saman, en
hana gerðu þeir, er þeir voru við
gröft þann, er áður er getið, Fundu
þeir ræsispípu eina úr “terra cotta“-
leiri, og lá hún frá haugum þessum
útámörkina; voru stúfarnir í pípu
þessari nokkur fet á lengd og féllu
ágætlega saman. Gátu þeir fylgt
pípunum töluverðan kafla, þá slitn-
uðu þær í sundur, en svo fundu þeir
þær spölkorn í burtu og fylgdu þeim
upp á fjall eitt bratt og mikið og þar
fann Saville ákaflega stórt musteri
með tignarlegum súlnaröðum um-
hverfis. Var musterið sjálft hið feg-
ursta. Hafði þeim veitt ervitt mjög
að fylgja pípunum jafnlanga leið
gegnum afarþétta skóga upp brekk-
ur og fjallshlíðar, en liklega hefði
musterið aldrei fundist, ef að þeir
hefðu ekki rekist á pípurnar, svo
var það þakið þéltum og hávöxnum
skógi.
Borgin hafði staðið efst á tindi
fjallsins, en brekkurnar niður höfðu
verið gerðar að hjöllum með manna-
höndum, hver hjallurinn niður af
öðrum, en tindurinn hafði verið slétt-
ur og víggirtur svo að hann var ó-
vinnandi. Musterið var Ijómandi
fallegt. En andspænis því, á breiðu
sléttunni efstu, voru rústir af leik-
húsum, höllum og öðrum stórbygg-
ingum. Strætin og göturnar voru
alveg eins og þau höfðu verið fyrir
mörgum, mörgum hundruðum ára.
Hér á þessu fjalli með hjöllunum
miklu höfðu menn loks fundið hina
týndu höfuðborg Zepoteca-þjóðarinn-
ar mænandi yflr landið. En Zepo-
tecaþjóðin hefir á sínum tíma að lík-
indum drotnað yflr allflestum þjóð-
um meginlands þessa og sjálfsagt
verið fremri öllum þeim í fögrum
listum, mentun og iðnaði. Sem vígi
var borgarstæðið ágætlega valið fyr-
ir höfuðborg á hinum róstusömu tím-
um, sem þá hafa vafalaust verið. Það
var alveg óvinnandi. Fjallið stend-
ur þar sem þeir mætast dalirnir þrír
Oaxaca, Etla og Jalplan. Mátti því
þaðan sjá í allar áttir og halda það-
an vörð yfir öllu landinu 1 kring.
“í suðurenda borgarinnar,” segir
Saville, “fundum við hól einn mik-
inn, 1000 feta langan og 300 feta
breiðan, voru hliðarnar múraðar upp
og rið eitt úr steini upp að ganga.
Heflr það máske verið musteri eitt
ákaflega stórt, eða þyrping af opin-
berum byggingum. í hinum enda
borgarinnar var hvylft ein álíka mik-
il ummáls og hefir það að líkindum
verið leikvöllur eða fundar- eða
bænastaður.
Frá löndum
MINNEOTA, MINN., 4. ^SEPT. 1898
(Frá fréttaritara Ilkr.).
Tíðarfar ; 19. f. m., að kveldi dags
æddi hér yfir ofsa þrumuveður með á-
köfu regni og hroða norðvestanvindi.
Gerði veður það töluverðan skaða á
kornstökkum. Hjá Isleudingum gerði
eldur ekki skaða nema hjá Ola Sigfius-
syni; hjá honum brunnu upp4hveiti-
stakkar. — Nú fyrirfarandi hafa verið
ákafir hitar; um og yfir 100 stig i
skugga. — Plæging og þresking oru nú
hér í hæsta gengi.
Heyafli hér í bezta lagi; afrakstur
allra korntegunda meirí en í meðallagi.
—Hveiti á hraðri leið niður á við á
markaðinum (gull-postular heldur fá-
orðir nú).
Burtflutningur: I vor fóru þeir
vestur á Kyrrahafsströnd, Jón Jóseps-
son og Guðjón Toinasson, og nú eru
nýfnrin, Ingibjörg Arngrímsdóttir.
kona Jóns. ásamt börnum þeirra, og
Tómas Pétursson og koria hans Anna
Arnadóttir. Þau búast við að setjast
að þar vestra.
Herra Vilbjálmur Schram fór héð
an burt ekki alls fyrir löngu, en hvert
er mönnum hulið. Orsökin er sögð sú,
að ung stúlka hér fer uú kona ekki ein
af völdum hans.
Mönnum er farið að verða tíðrætt
um deilu ykkar Lögbergs ritstj.; búast
við að heyra getið um einvíg þá og
þegar. Og þar eð engar sannauir duga
við Lögberg, virðist hólmganga raeð
sverðum eða byssum, eða berum hnef-
ura, vera þrauta-úrræðið. Vér erum
þess fullvissir að flokksmaður vor sigri
í því, eins og hann hefir ætíð sigrað
með pennanum.
FRF.TTAGREIN FRÁ BRANDON.
Hinn 18. Ágúst síðastl. hélt “Bróð
ernisfélagið” í Brandon 10 ára afmæli
sitt. Bauð félagið öllum Islendingum,
sem í bænum voru. Fimm manna
nefnd var kosin til að standa fyrir sam
komunni, og voru það: H. Lindal, G.
E. Gunnlaugsson, B. Benediktsson
ungfrú F. Thorvaldson ogG, J. Aust-
man. — Samkoman byrjaði kl. 9 að
kvöldinu með glymjandi söng frá ís
lenzka söngflokknum. Þá hélt herra
Lárus Árnason ræðu um bindindi, svo
voru sungnar solos af Hirti Lindal, G,
J. Austman og ungfrú Thorvaldson.
Eftir það talaði G. E. Gunnlaugsson,
og skýrði frá ástandi félagsins og að-
gerðum þess síðan það hófst. Hér skal
þess að eins g^tið. að félagið hefir á
þessu tímabili gefið:
Til Brandonsafnaðar $100
Til sjúkra félagslima 50
Til jarðarfara 20
Til hjúkrunar sjúkra meðlima $75—100
Ræðumaður lýsti þvi yfir, að ó-
mögulegt væri að gera nákvæman
reikning yfir hjúkrunarkostnað og þess
háttar, sem ekki kemur fram [í beinum
peningum.
Þá var enn sungið.51 Næst flutti
hra. B. Benediktsson tölu, er væntan-
lega birtist prentuð síðar, að efninu til.
Eftir það var sungið,’^og’ næst talaði
hra. H. Lindal fyrir minni kvenna.
Söngur. Þá var kvæði flutt af herra
B. Benediktssyni. Svo’kom söngflokk-
urinn á ‘programmið’, og hófst þá líka
dansinn, sem stóð yfir til kl. 2 um
morguninn. Eftir það ’fóru menn að
smá týnast heim til sín. uánægðir að
sjá, eftir góðar veitingar og geðuga
skemtan.
Norna-Gestur.
Tekjur af vínverzlun.
Tekjur þær sem Canadastjórn fékk
af vinverzlun árið frá 1. Júlí 1895 til 30.
Júní 1896, eru settar fram í eftirfylgj-
andi töflu :
Tollur & innlendum vörum,
Canadiskir áfengir drykkir $4.029.359
Maltdrykkir.............. 775.354
Leyfisgjöld.
Leyfisgjöld víngjörðamanna 2.500
Leyfisgjöld maltgjörðamanna 6.200
Tollur á aðfluttum vörum.
Öl, bjór, vin og allskonar á-
fengir drykkir........ $2.242.763
Malt....................... 8.391
Allar tekjur af vínverzlun $7.071,315
Þessi upphæð er hér um bil $1.37 á
hvert mannshöfuðí ríkinu. Það er álit-
ið, að hér um bil 32c. á höfuð séu fyrir
Kennara
vantar við Baldnr skóla fyrir Októbsr,
Nóvimber og Desember þ á , fyrir það
fyrsta. Umsækjendur get.i þess hve
mikið kaup þeir vilji hafa, og livaða
prófseinkunn þeir hafi. Kennsla bj'rjar
1. Október. Tdboðunum veitir undir-
skrifaður móttöku til i4 Sept., kl. 12
á hádegi,
Hnausa. Man. 17. Aug. 1898.
0. G. Akraness
Sec. Treasuier Baldur S. D.
EDMUND L. TAYLOR,
Barrister, Solicitor &c.
Rian Block,
492 Mai.n’ Street,
IVlNN’IPEG.
Ábyrgðir ao þola hvaða eldbað sem
er. Állar stærðir. Fyrir $15,00 og
upp. Komið inn og skoðið þær eða
sendið eí'tir príslista.
Kar! K. Albert,
Western Agent.
ilfllVliicessSt,, Wiunipeg.
á horninu á Main og Rupert St.
Er eitt hið ódýrasta og bezta gistihús í
bænum. Allslags vín og vindlar fást
þar mót sanngjarnri borgun.
McLareil Bl'O’s, eigendur.
Munið eftir Því
að beza og ódýrasta gistihús (eftir
gæðum), sem til er í Pembina Co. er
Jennings House,
Cavalier, X. Ilak.
PAT. JENNINGS, eigandi.
Nationel Hotel.
Þar er staðurinn sem öllum ber saman
um að sé hið ódýrasta og þægilegasta og
skemtilegasta gestgjafahús í bænum.
FmmIí ad eins $ I .OO a ilag.
Ágæt vín og vindlar með vægu verði.
Munið eftir staðnum.
NATIONAL HOTEL.
IIENRY McKITTRICK,
—eigandi.—
Góðir landar!
Komið á hornið á King & James
St. Þar er margt sem ykkur girnir að
sjá. Þar fáið þið alt sem lítur að hús-
búnaði, svo sem RÚMSTÆÐI með öllu
tilheyrandi, HLIÐARBORÐ, ný og
og ;ömul, STOLA, forkunnar fagra,
MATREIÐSLUSTÓR af öllum mögu-
legum stærðum, OFNAR og OFNPÍP-
UR, ljómandi LEIRTAU, og margt
fleira sem hér yrði of langt upp að telja.
Alt þetta er selt við lægsta verði.
Við yonum að þið gerið okkur þá
ánægju að koma inn og líta á samsafnið
áður en þið kaupið annarstaðar, og þá
sjálfsagt að kaupa ef ykkur vanhagar
um eitthvað.
Gætiðaþess að kaupa ekki köttinn i
sekknum.
Yðar þéuustu reiðubúnir
Pálson & Bárdal.
MciHÍiiigar!
Lítið á eftirfylgjandi verðlista á
hinni nafnfrægu Lisk’s Blikkvöru,
sem er ábyrgst að riðga aldrei. Ilún
fæst í harðvörubúðinni hans
TRUEMNER,
. ^ i Cavalier.
Mr. Truemner ábyrgist vöruna sjálfur
og lofar að gefa ykkur nýjann hlut fyrir
sérhvað eina sem þið kaupið af Lisks
Blikkvöru og sem riðgar hjá ykkur með
sómasamlegri brúkun.
Áður seldar Nú á
16 potta fötur 90 cts. 67 cts,
14 potta fötur 75 “ 55 “
12 potta fötur 70 “ 52 “
14 “ “ með sigti $1.10 78 “
17 potta diskapönnur 90 ct. 70 “
No. 9 þvatta Boilers $2.50 $1.90
J. E. Truemner
Cavalier, N-Dak.