Heimskringla - 06.04.1899, Blaðsíða 2

iu:iM-M;i.\<;bA o. aí’í.ii
C’erð blaðsins í Canada og Bandar. $1.50
nm árið (fyrirfram boríjað). Sent til
ísktijds (fyrirfram borgað af kaupend-
USQ blaðsins hér) $1.00.
Peningar seudist f P.-O. Money Otder
Reiíistered Letter eða Express Money
Order. Bankaávísanir á aðra banka en í
Winnipeg að eins teknar með afföilum
B. I>. BnldwinMon,
Útgefandi.
Office ; 547 Main Street.
P.O. BOX 305-
Ferð til Argyle.
Hún var hvorki bættuleg eða leið-
inleg, ferð mín til Argyle Ég
skrapp þangað vestur í erindum fyr-
ir Heimskringlu, í fyrri viku, og
eyddi þar 10 dögum. Ég tók mér
far með Morris og Brandon grein X.
P. brautarinnar, og varð ég samferða
vestur séra Hafsteini Péturssyni, sem
fór þangað að tilmælum lestrarfólags-
ins þar, til þess að flytja tölu um ís-
lenzkar bókmentir,
Þegar til Baldur kom, mætti ég hr.
Markúsi Jónssyni, sem um mörg
undanfarin ár vann að tjalda og
dínugerð hér í bænum, en býr nú á
landí spölkorn f'rá Baldur, er hann
keypti fyrir 2 árum. Markús hafði
af hendingu frétt að ég væri kominn
vestur og kom því gagngert að sækja
mig, og var ég hjá honum í mesta
yfirlæti til næsta dags. Markús hefir
alls 480 ekrur af góðu landi. Ilann
hefir bygt sér ágætt íbúðarhús á öfl-
ugum steingrunni, ekki mjög stórt
að vísu, en vel vandað og prýðilega
búið að innanhússmunum. Er það
hitað upp með hítunarvél í kjallar-
anum og hið þægilegasta að öllu
leyti. Umgengni var þar hin þrif-
legasta utan húss og innan, og það
sagði bóndi mér sjálfur, að hann
mundi ekki seija land sitt fyrir SOOOO
þegar hann væri búinn að búa ögn
betur um sig. Markús býr rausnar-
búi og verður eflaust efna og áhrifa-
maður í þeirri nýlendu.
Næsta dag keyrðum við yfir að
‘•Skjaldbreið, ” ^amkomuhúsi Argyle-
búa, að Grund P. 0. Þar flutti séra
H. Pétursson ræðu sína urn bókment-
ir, og var hún mælskulega flutt og
auðheyrt að ræðumaðurinn bar mjög
glögt skin á málefnið. Nokkrar um-
ræður urðu á eftir ræðu séra Haf-
steins og tóku helzt þátt í þeim, séra
Jón Klemens og Páll bróðir hans.
Alment var góður rómur gerður að
ræðunni og vottaði samkoman séra
Hafsteini Péturssyni þakklæti fyrir
komu hans vestur og ræðuna.
A “Skjaldbreið” mætti ég vini
minum Guðmundi Símonarsyni og fór
ég þaðan með honum heim til hans
og hafði aðsetur hjá honum á meðan
ég dvaldi þar vestra, að undantekn-
um tveirn nóttnm f Glenboro og
tveim nóttum hjá hr. Jóhannesi
Strang, sem keyrði mig tvo daga þar
um bygðina. Hafliði Guðmundsson
I Glenboro keyrði mig norður í Hóla-
bygð, nokkrar mílur norður frá Glen-
boro. í þessum parti bygðarinnar
eru 17 búendur, og kaupa rrú 15 af
þeim Heimskringlu. Þar eru þeir
Magnús Jónsson (frá Fjalli), J. J.
Anderson og ýmsir aðrir framfara-
menn.
Það eru 8 ár síðan ég ferðaðist um
Argylebygð, og fannst mér nú mikið
til um þær framfarir, sem orðið bafa
þar í bygð á þessu tímabili. Ég kom
við á flestum heimilum og mætti
hvervetna ágætum viðtökum. Bænd-
ur þar eru auðsjáanlega f miklum
uppgangi og engan efa hygg ég á
því, að þeir eru nú landríkastir allra
íslendinga í Ameríku. Landeign
þeirra hvers um sig er alla leið fpí
300 til 1200 ekrur. Einstöku hafa
máske 160 ekrur, en þeir eru sára
fáir í samanburði við hina, sem hafa
margfalt meira land. Skapti Ara-
son, t. d., var mér sagt að ætti um
1120 ekrur af ágætis landi. Þeir
Þorsteinn Jónsson, Björn Sigvaldason
og Árni Sveinsson, og máske fleiri,
eiga um eða yfir 800 ekrur. hver.
Stefán Kristjánsson hcfir um 960
ekrur og annað stærsta og vandað-
asta húsið sem til er í nýlendunni
($2000 hús). Þessi maður er að
minni hyggju mesti gróðabóndinn í
nýlendunni. Hann byrjaði þar bú-
skap fyrir 15. árum, þá ungur og
allslaus maður, en er nú í allra
fremstu röð bænda. Ég met hann, á
íslenzka vísu fullra 60,000 kr. virði.
Hann hefir 300 ekrur undir hveiti í
sumar, og um 50 ekrur undir öðrum
korntegundum. Árni Sveinsson hefir
annað stærsta og vandaðasta húsið í
bygðinni. Ilann s&ir í 330 ekrur nú
í sumar. Skapti Arason sáir líklega
í ineira iand en nokkur annar bóndi
í þessari bygð, máske í alt að 500
ekrum. Ef nú þessir menn fá 30
bushel af hveiti af ekrunniogsegjum
80 cent fyrir hvert bushel, þá er það
all-Jaglegur skildíngur í bú þeirra.
Yflrleitt eru húsabyggingar manna
í Argyle góðar. Margir hafa þeir
skýli yfir verkfæri sín, og er það rétt
og nauðsynlegt. Ef nokkuð mætti
finna að búskap manna þar, þá er
það helzt það, að bændur hafa ennþá
ekki gefið sér tíma til að planta tré,
hvorki til skjóls né prýðis. En mér
var sagt, að menn væru nú farnir að
hugsa um þetta, og að innan fárra
ára mundi trjáplöntun verða almenn
þar í bygðin'ni.
Ég hefði haft gaman af að mega
rita mikið meira um þessa ferð mína
til Argyle, En aðrar annir banna
það. Eg er ánægður með árangur-
inn af ferðinni. Heimskringla hefir
nú fltiri kaupendur í Argyle, en hún
heflr nokkurntíma haft áður.
Svo þakka ég mönnum þar fyrir
ágætar viðtökur, óska þeim allra
heilla í framtíðinni, og vona að sú
verði raunin á, að þau heimili sem
kaupa Heimskringlu, þurfl ekki fyr-
ir það að líða siðf'erðislegt eða trúar-
legt skipbrot framyflr liin heimilin,
fá hana að láni hjá nágrönnunum.
B. L. Baldwinson.
Gimlibryg«jan.
Eftir því sem nsör iiðiir fylkiskosn-
ingunum, eftir því eru meiri líkindi
til þess, að Ný-Islendingar geti búist
við að bryggjan marglofaða verði
bygð á Gimli. Fjárveiting til þessa
fyrirtækis var gerð fyrir tveimur ár-
um, og svo hefir peniningunum verið
hampað á hinum pólitiskg öngli, scm
kosningabeitu, þar til ekki verður
lengur hjá því komist, að verja fénu
til þess, sem það var upphaflega veitt.
Landar vorir þar nyrðra, eftir nálega
23. ára landnám, eru nú auðsjáanlega
í þann veginn að fá óskir sínar upp-
fyltar, að því er snertir lendingar-
stað við Gimlibæjarstæðið. Þetta er
spor í rétta átt og verður eflaust tii
þess að örfa nýlendubúa til fram-
kvæmda í landhreinsun ogakuryrkju
um leið og það iniðar til þess að
greiða fyrir flutningum að og frá
þessum parti nýlendunnar. Bryggj-
ur við strendur Nýja Islands gera
mönnum hægra fyrir að koma frá
sér eldivið. Skógurinn getur þannig
orðið að peningum jafnóðum og hann
er feldur, og eiga menn þannig kost
á að íá nokkuð fyrir verk sín, við að
fella hann. Það heflr eflaust staðið
mjög f vegi fyrir skógarhöggi þar í
nýlendunni að undanförnu, að engin
tæki voru til þess að bátar gætu lent
við strendur nýlendunnar, til þess
að flytja hann burtu. Sú tíð er nú
sjáanlega að nálgast, að þessum þrep-
skildi verði rutt úr vegi, og er það
allra þakka vert. Auk þessa virðist
það og vera gefinn hlutur, að jám-
braut— hvenær sem hún kann að
verða lögð norður í nýlenduna—hljóti
að hafa endastöð við aðra hvora
bryggjuna, að Gimli eða að Hnaus-
um. Oss þykir ekki ólíklegt, að það
verði bráðlega eitt af innbyrðis
kappsmálum nýlendumanna, að tog-
ast á um það, hvar endastöð brautar-
innar skuli vera. SuðurhJatinn kýs
þana eflaust að Gimli, en norðurhlut-
inn, ásamt Mikleyingum, mun vilja
fá brautina norður að Hnausam.
Slík kepni væri mjög eðlileg og sjálf-
sögð. Það má búast við því að báð-
ir málspartar fylki liði og beiti öllum
röksemdum til að bera hærra hlut í
þessu máli. Enda er brautarmálið,
næst bryggjumálinu, eitt aflangþýð-
ingarmestu málum sem nýlendubúar
geta haft til meðferðar. Það er eng-
in hætta á því, að mál þetta verði
gert að pólitisku flokksmáli, heldur
verður það mál, þar sem hver partur
bygðarinnar reynir að skara eld af
sinni köku, samkvæmt afstöðu þeirra
Mönnum er það ljóst, að þar eru
me8tar iíkur fyrir framförum, þar
sem brautarendinn verður, eða þar
sem að menn eiga hægast með að ná
til hennar. Þetta verður það sem
gerir kappið. Og þá fyrst verða
framfaris nýlendunnar eðlilegar og í
samræmi við atorku og framtakssemi
nýlendubúa, þegar brautin og bryggj
urnar fylgjast að. Að þetta megi
verða sem allra fyrst, er að sjálfsögðu
ósk allra þeirra, sem unna nýlend-
unni góðs gengis.
Swan River liéraðið.
Vér höfum fengið áskoranir frá
mönnum suður 1 Bandaríkjum
og einnig frá nokkrum hér í
Canada, um að gefa í Heimskringlu
ýmsar upplýsingar um Swan Eiver
dalinn og landið þar umhverfis. Nú
með því að vér vildum verða við
þessari ósk landa vorra. en gátun á
hinn bóginn ekkert sagt um hérað
þetta, af eigin þekkingu, þar eð vér
höfum aldrei komið þangað vestur,
þá rituðum vér þingmanni Theodor
A. Burrows, sem er umboðsmaður
járnbrautarlandanna f þessu héraði
og báðum hann um upplýsingar, og
hefir hann með bréfi, dags. 21. Marz,
sent oss svohljóðandi bréf:
“Swan River dalurinn er, eftir
járnbraut að fara, 180 mílur frá
Gladstone (Gladstone er 91 mílu frá
Winnipeg). Járnbrautin er nú bygð
og lestir ganga eftir henni, alt að 20
mílur frá dalnam. En á komanda
sumri verður brautin lengd svc að
hún þá rennur inn í dalinn og eftir
honum endilöngum. Vanalegt íar-
gjald frá Winnipeg að endastöð
brautarinnar er $0.25. Ég álít að
bezt værí fyrir menn að flytja gripi
sína með sér frá Dakota norður. Það
jnætti koma þeim með lækkuðu
flatningsgjaídi. Bezt mundi að l’eka
þá til landamæranna og þaðan mætti
flytja þá með járnbraut alla leið að
enda Dauphinbrautarinnar. Gjaldið
yrði $12 fyrir hvern gripavagn og er
það mjög lAgt.
Að því er snertir önnur bygðarlög
en Swan Kiver dalinn, þá er auðvit-
að nægilegt landrými á vesturströnd
Winnipegoosis vatns og í grend við
Dauphinvatn, er ágætis giipaland og
þangað er enn þá ekki eins mikill
straumur af innflytjendum, eins og í
Swan River dalinn, og gætu því vin-
ir yðar farið til þessara staða ef þeir
vilja.
Eg sendi yður hér með lýsingu af
Swan River dalnum, sem ég samdi í
fyrra og kom út í blaðinu Daupbin
Press. Enn fremur er til bæklingur
sem nefnist “The hard AVheat Belt ’
og fæst hann ókeypis hjá “Commissi-
oner of Immigration” í Winnipeg. í
þessum bæklingi eru upplýsingar um
Swan River héraðið, sem ná alt fram
að þessum tima.”
I sambandi við þetta bréf frá Mr.
Burrows, skal það tekið fram, að vér
áttum nýlega tal við Mr. Sigurð
Christopherson að Grund P. 0., sem
hefir ferðast um hérað þetta og skoð-
að það alt nákvæmlega. Hann gaf
það sem álit sitt, að Swan River dal-
urinn mundi nú vera svo upptekinn
af landnemum, að ekki mundi leng-
ur tækifæri fyrir íslendinga að ná
þar í nýlendustæði, þó að einstakir
menn mundu að líkindum geta náð
þar í bújarðir, innan um aðra ný-
Þyggja, sem þegar hafa sezt þar að.
Málfrelsi og ritfrelsi
á fallanda fæti í landi Jeffersons
og Lincolns.
Vér Ameríkumenn höfum við öll
jnöguleg tækifæri hrósað þjóð vorri
/yrlr þftð, r® búil varðveiti hugsan- og
málfrelsi. Vér höfum talftð um
heiminn með niéstu fyrrirlitningu og
sagt, að þar yrði maður að tala eftir
afar-gömlum og mosavöxnum reglum,
svo maður kæmist ekki í ónáð hjá hinu
himinborna valdi(“af guðs náð"). Því
verður ekki neitað, að þetts er satt um
ýms Evrópulönd. En nær er tnérað
halda að á Englandi, t. d., sé málfrelsi
einstakinga eins vel borgið, eins og hér
á sér stað. Það er auðvitað satt, að
ótakmarkað hugsanafrelsi lifir hér
góðu fífi, ef hugsanirnar eru aldrei
klæddar í búning orða eða verka. En
ég held það saroa eigi sér stað alstaðar
í heiminuoi.
Vér sknlum nú atliuga hvernig
málfrelsi líður hér, því ef það er gott
og þjóðunum til blessunar, að hver ein
staklingur bafi rétt til að klæða hugsan
ir sínar í orð án þcss að liða skaða á lífi
eða limum, ef hann gætir vandlega
þeirrar frumreglu að brjóta ekki borg-
araleg réttindi nokkurs annars með
borgara, þá er það skylda vor að vaka
yfir velferð þessara þegnréttinda. Aft-
ur á hina hliðina, ef þftð er landi og lýð
til góðs, að málfrelsi sé haft, ef það er
nauðsynlegt að prestar eða fyrirleSarar
sendi ræður sínar til yfirvegunar á ein-
hverja skrifstofu þar til kjörna af Mc-
Kiuley, Hanna & Co., áður en ræðan
eða fyrirlpsturinn er opinberlega flutt,
þá verðum vér fyrst og fremst að
breyta stjórnarskrá vorri, en ábyrgj-
ast hverjum þegni málfrelsi, .þar næst
að biðja Norðu álfulöndin fyrirgefn-
ingar á því, að vér höfum álasað þeim
að óþörfu fyrir þá bresti, sem nú eru
vorar syndir.
Prof. G. D. Herron við Iowa-há-
skólann, er nú orðinn alþektur um öll
vestur- og míðríkin fyrir mælsku sína
og einurð. Hann kallar sjalfan sig
kristinn jafnaðarmann. Nú undanfar-
andi hefir hann haldið marga fyrir-
lestra í Chicago, undir umsjón hins
kristilega borgarafélags: “TheChrist-
ian Citizenship League ”, Ekki alls fyr-
ir löngn fekk Dr. Thomas hann til að
prédika í kyrkju sinni, kyrkju fólks-
lns. Alt gekk vel. Kyrkjan var troð-
full kvöld <>g morgna, þartil á sunnu-
dagskvöldið var, er hann hélt fyrirlest-
ur um aðfarir stjórnarinnar í síðasca
strlði. Sýndi hann fram á hvernig auð
félög hefðu náð stjórninni í öllum við-
skiftum. Hvernig fæði hermannanna
hefði verið svikið og heilsuspillandi.
Hvernig líf og heilsa þeirra, er lögðu
lífið í sölurnar af brennandí frelsisþrá
fyrir annara liönd, hefði verið slegið til
peninga af þeim er höfðu roilliónir doll,
tií yflrráða Hann mintist á skýrslu
hermálaráðgjafans, er sýnir að frá 1.
Maí 1898 til 28. Febrúar 1899 hafa 5731
af hermönnum Bandaríkjarma dáið; að
af þeirri upphæð liafa fallið í orustum
329 og dáið af sárum 125, en 5277 hafa
dáið af ýmsuru kvillum, eða eins o>
mörgum hættir við að kalla það: hand-
vömm. Á einum stað í ræðunni sagði
prof. Herron : *'Vér erurn eiðrofa þjóð
Vérhöfum rofiðeiða vora við eyjar út-
hafsins”. Næsta dag kemur safnaðar-
nefndin til hans og biður hann að
hætta, við fyrirlestra, þeir geti betur
staðið sig við að hafa enga samkomu í
kyrkjunni næsta sunnudag, heldur en
að peningamenn yfirgefi söfnuðinn.
Prof. Herron tók því vel, og safnaðar-
nefndin fór heim sigrinrósandi. Næsta
dag fann fréttaritari eins Chicho blaðs-
ins prof. Herron og spurði liann um
alla málavöxtu. Meðal annars sagði
prof. Herron : “Safnaðarnefndin sam-
anstendur af vönduðum mönnum.
Þeim er ekki um að kenna, ekki heldur
Dr. Thomas, er bað mig «0 prédika fyr-
ir sig, meðan hann væri að heiman.
Eg sagði þeim, að ég hefði eoga löngun
til að prédika fyrir œenn, sem ekki
þyldu að heyra skoðanir, sem ekki
væru steyptar í þeirra sérstöku mót-
um, og sem koma í bága við peninga-
hagnað þeirra. Ekki neita ég þvi, að
mór sýnist það ástand voðalegt, að
nokkrir auðmenn skuli áskilja sér þau
réttindi, að fyrirskij a hvernig boðskap-
urinn skuli vera boðaður iveimur til
þremur þúsundum manns á hverjum
sunnudegi. Énhvernig skyldi Jólkinu
líka þetta? Svona er kyrkjunni stjórn-
að yfirleitt. Vesalings safnaðarnefnd-
in ! Ég kenni sárt i brjósti um hana.
Hún stendur ekki fyrir kyrkjuna eða
Dr. Thomas. heldur fyrir dollarinn, er
flestu ræður”.
Þetta er málfrelsið, sem svo raikið
er blásið um, Kristnum presti, sem
ekki blæs í horn auðvaldsins, er sagt
að þegja, eða það sem er hið sama:
kyrkjunum er Iokað fyrir þeim. Kenn-
ara við hina æðstu skóla er vikið frá
ktvínnu, ef hann tekur hluta alþýðu,
eða hnjóðar í auðkýfinga fyrir yfirgang
og siðspilling. Þannig var professor
Beamer vlkið frá Chicago háskólanum,
vegna þess hann hélt taum verka-
manna i verkfallinu mikla 1894. Einn
ig var prof. Anderson vikið frá forseta-
Stöðunni við Michiganríkisháskólann
1896, vegna þess að Rockefeller sagði
að kenning hans væri andvíg sinni at-
vinnu. Og nú er leitast við »f roál-
gögnum stjów&r'nnar, stórum og smá-
um, að víkja prof. 0. D. Herron frá
Iowa-háskólanum vegna þess, að hann
er andvígur samtökum auðmann, fjár-
brögðum þeirra og mútum. Og ég
býst við að honum verði veitt fararleyfa
innan skams. Prof Herron segist ekki
geta skilið hvernig nokkur kristinn
maður geti verið ánægður með mann-
f dagsfyrirkomulag vorra daga. Lika
neitar hann þvú, að nokkur millíóna-
eigandi geti verið sannkristinn, svo
lengi, sem meðhræðnr og systur líða
hungur og kulda, Þetta líkar þeim
ekki, sem eiga stjórnina og löggjafar-
valdið. Þeim er Mr. McKinley kallar
“the Countries hest interest” landsins
mesta gagn. Þessir náungar fitja upp
á trýnið. Þeir eiga blöðin og mennina
sem í þau rita, fyrir svo og svo mikið
um vikuna. Þeir geta vel veriðheiðar-
legir menn, en þeir eiga konu og börn,
sem þurfa brauð; Það er því ekki
spursmálið, hvað er þeirra sannfæring,
heldur, hvað eigendur blaðanna vilja
láta bera á borð fyrir alþýðu, og ef þeir
vilja ekki gera eins og þeim er sagt, ja,
þá ern nógir sem vinnunnar þurfa —
þurfa brauð. Þvi var það þannig, að
merkur ritstjóri eins NewYork blaðs-
ins sagði í ritstjóra samsæti, er talað
vor um prentfrelsi. “Það er ekkert
prentfrelsi til lengur. Mór eru borgað-
$150 um vikuna fyi ir að skrifa í blaðið,
ekki það sem ég trúi að sé réttast, held-
ur það sem auðfélögin—eigendur blaðs-
ins—vilja láta lesendur blaðsins trúa.
Ef ég skrifaði eina ritstjórnargrein í
blaðið um opinber mál, samkvæma
minnibrennandi sannfæringu, þá yrði
ég næsta dag á götum borgarinnar að
leita mér að atvinnu. Nú, vinir mínir,
við erum allir þrælar auðvaldsins. Það
er á bak við tjaldið og togar í strenginn
og þ? skrifum við brennandi rítstjórn-
argreinar, til að koma okkur í mjúk-
inn við húsbændur vora. I einu orði
sagt, vér seljum sjálfa oss, sannfæring
vora, land og lýð, fyrir peninga — fyrir
daglegt brauð”.
Svona er það í þessu landi frelsis
$3.00 $3.00
í peningum gefnir fyrir
alle ekki neitt - - -
Það kostar yður ekkert.
Lesið þessa aug'lýsing.
CASH COUPONS.
Þúsundir manna hafa safnað saman þessum “CASH COUPONS” og
Þér getið gert það líka. i.ftirfylgjandi skýringar sýna yður hvernig þér
getið fengið ÞRJÁ DOLLARA fyrir alls ekki neitt. — -—-
Við gefum hverjum sem hafa vill laglega bók með nöfnum allra
þeirra verzlunarmanna í Winnipeg sem eru meðlimir í félagi okkar. All-
ir þessir kaupmenn hafa þessar “CASH COUPONS” sem eru á stærð við
frímerki. Þér fáið eina af þessum “COUPONS” ef þér óskið þess, með
hverju 10 centa virði sem þér kaupið og borgið fyrir út í hönd. Þér lím-
ið svo þessar Coupons inn í bók yðar, og er þérhafið fy!t hana, þá farið
þér með hana til 'Union bankans (á horninu á Maine og Bannatyne Str.)
og verða yður þar borgað f'yrir hana ÞRIR DOLLARS í peningum.
Þér sjáið á lista þeim sem hér fer á eftir, að allir hinir beztu verzlun-
armenn í bænum hafa þessar “Coupons”. Munið eftir því að þær fást
að eins þegar verzlað er fyrir peninga út í hönd. En með því mótigetiðþér
líka fengíð $3.00 fyrir alls ekki neitt. Þér fáið þá borgaða orðalaust á
bankanum hvenær sem þér haflð fylt “Coupon”-bókina yðar. Þetta er
gert til þess að koma á almennri peningaverzlun ístaðinn fyrir hinaskað-
legu lánsverzlun. Það er hagur fyrir verzlunarmanninn og það er ekki
svo lítill gróði fyrir yður.
nöfn allia hinna íeiðandi kaupmanna í Winnipeg^
með hverju 10 centa virði sem þér
Vér prentun hér
sem gefa yður “CASH COUPON”
kaupið fyrir penlnga út í hönd.
BUTCHERS.
H.A. Holman, 4S7 Notre Dame.
Charrest & Bartram, 804 Main St.
W. B. Carter, cor, Jarvis &Salter St.
T. G. Dafrg, 291 Portage Ave.
Horne & Thomson, 482 Portrge Ave.
R. Horsley, 791 Main St.
J. B. Jones & Son, 383Logan Ave.
Radford & Co. 322 Notre Darae.
Emery & Bonnick, 140 Higgins Ave.
McCormick & Brady, 174 Isabel
GROCERIES & PROVISIONS.
Burke Bros. 320 Main St..
H. L. Chabot, 254 Main St.
Hardy & Buchanan, Cor. Notre Dame
and Isabel and 223 Market St,
Horne & Thomson, 478 Portage Ave.
W.R. Johnson, 255 Portage Áve.
A. T. MacMillan, 489 Pacific Ave.
E, Turnbnll, 676 Maine St.
S. Ling, River Ave. Eort Rouge.
A Gregg, 85J Higgins Ave.
H. Scott & Co. 964 Main St.
W. B. Carter, cor. Jarvis & Salter St.
S. J. Ritchie, cor. Sargent & Young St
W.Harris, 495 Alexander Ave.
T. R. Foxcraft, cor, Corydon & Pem-
bina St. Fort Rouge.
Th. Thorkelsson, 539 Ross.
T. H. Goodman, 539 Ellice Ave.
R. Clark, 336 Alexander Ave.
BAKERS & CONFECTIONERS,
W. J. Boyd, 370 og 579 Main St. og
Portage Ave west.
J. Watson, 270 Portage Ave.
Biðjið keirarana nm Cash Coupons.
CONFECTIONERY & CIGARS.
E. Torrey, Winnipeg Opera House Blk.
CLOTHING & GENTS’ FURNISH’S
Hoover & Town, 680 Maín St.
The Manitoba Clothing Co, 586 og 588
Main St.
Geo, Craig & Co. cor. James & Main St
G. Johnson, cor. Ross & Isabel St.
CIGARS& TOBACCOS.
James Watts & Co. 474 Main St.
DRUGGISTS.
C. H. Cranston, 480 Main St.
Rowland Dixon. 852 Main St
A. Francis, 493 Notre Dame St.
Colcleugh & Co,, 501 Ross Ave.
BOOTS & SHOES.
Thos. Lyons, 590 Main St.
Burke & Co, 320 níain St.
G, Johnson, cor. Ross & Isabel St.
Peirce Bros. 227 Market St. W.
BOOT & SHOE MAKERS AND
REPAIRERS.
The 20th Century Repair Shop, 206i
William Ave.
TINSMITHS &c.
J. W. Wright, 320 Notre Dame Av«.
BOOKS AND STATIONERY.
W' A.Davis, 472 Main St.
A. Francis. 493 Notre Dame Ave.
Colcleugh & Co,, 501 Ross Ave.
FANCY GOODS, TOYS ETC,
Miss M. Bruce, 251 Portage Ave.
FEED & GRAIN.
’l'h. Thorkelsson, 539 Ross Ave.
HARDWARE, STOVES &c.
W. A.Templeton, 237 Pjrtage Ave,
F. W. Weir, 670 Main it.
Th. Thorkelsson, 589 Ross Ave.
HARNESS & SADDLERY.
Peirce Bros, 227 Market St. W.
MU8IC STORES.
G. Cowan, 537 Main St.
Turner & Co, 253 Portage Ave.
DRY GOODS, MILLINERY &c.
Geo, Craig & Co, cor. Main & James-
Burke Bros, 322 Main St. .
G, Johnson, cor. Ross & Isabel St.
PICTURE FRAMING &c,-
J. G. Soper, 358 Main St-
DAIRIES.
J. R. McDowell, Sherburn St.
MERCHANT TAILORS.
J. R. Mitchell, 281 Portage Ave.
PHOTOGRAPHERS.
Bennetto & Co. 436 Main St.
Mrs. R. E Carr, 284 Main St.
8. Gray, 374J Main St.
PIANO & ORGAN TUNING &c..
J. Frank Grundy, 151 James St.
PRINTERS.
Jerrard & Lewis, 189 Market Sl, E,
TRUNKS & VALISES.
Thos LyonS, 590 Main St.
Peirce Bros, 227 Market St. W.
G. Johnson, cor Ross & Isabel.
Burke & Co. 820 Main St.
TEAS, COFFEES &c.
Toronto Tea. Co. (H. McBain Managei)
275 Portage Ave.
CROCKERY & GLASSWARE.
H. L. Chabot, 254 Main St.
Th. Thorkelsson, 539 Ross Ave.
WINES & LIQUORS.
Beliveau & Co, 620 Main St.
WALL PAPER, PAINT8 &c.
T. S. Hamilton, 551 Main St.
W. R. Talbot & Co, 239 Portage Ave.
WOOD.
M. P. Peterson, 340 William Ave,
Coupon-bækur fást ókeypis á skrifstofu
vorri og hjá ofantöldum kaupmönnum.
The Buyers and Merchants
Benefit Association,
Room N. Ryan Biock, 490 Main St.