Heimskringla - 20.04.1899, Qupperneq 1

/
ileimsknngia.
XIII Xr WINNIPEG, MANITOBA, 20. APRIL 1899. NR. 28
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Hafþráður milli Ástralíu og Eng-
lands er nú ákveðið að skuli lagðurínn
an skamms tima. Stjórnirnar í Ástra-
líu, Englandi og Canada hafa komið sér
saman um að borga kostnaðinn við
þráðarlagninguna, þannig: að Ástralía
borgi 4/9 af öllum kostnaðinum, Cana-
da 2/9 og England -3 hluta. Það er tal-
ið víst, að þráðurinn borgi sig ekki 3
fyrstu árin, og hefir þvi stjórnum þess-
um að sjálfsögðu komið saman um að
srandast tapið sem búist er við að leiði
af þessu fyrirtæki á fyrstu árunum.
Það er búist við að þráður þessi kosti
um 10 millíónir dollars.
Það lítur út fyrir að Dreyfusmálið
sé nú komið i það horf, að hinn kærði
vei ði bráðlega sýknaður af kærum
þeim sem bornar hafa verið á hann og
gerðu hann útlaga. Blaðið Figaro i
Paris prentar nú daglega alla þá vitna-
leiðslu, sem fram kom í máli þessu fyr-
ir ónýtíng&tdómnum þar. Þessar upp-
lýsingar hafa þaa áhrif, að sannfæra
þjóðina æ betur um saklej’si Dreyfusar
og allar æsingar út af pví máli eru nú
hjáliðnar, að því er séð verður. Dupuy
stjórnarformaður lætur þess getið, að
þegar ónýtingardómendur hafa kveðið
upp dóm sinn, þá muni stjórnin gera
gangskör að þvi að finna hina sönuu
sakamenn í máli þessu.
Carolina Ansell dó í London vit-
skertraspítalanutn 11. þ. m. Henni
var send sætabrauðskaka, sem systir
hennar bjó til og var eitur í kökunni.
Við rannsókn þessa máls kom það i ljós
að systirin sem bjó til kökuna, hafði
tekið lífsábyrgð á systur sina á spital-
anum. Kona þessi var tekin föst og
kærð fyrir morð, en dómur er ekki enn
þá fallin í máli heunar.
Það var borgunardagur 11. þ. m.
hjá Alena Gordo timburfélaginu í bæn-
um Alena Gorde. um 70 milur fyrir
norðan E1 Paso, í Texas. $50,000 voru
í fjárhirzlunni. En rétt áður en mönn-
unum yr«*i bor-gað, gengu tveir meun
(nautaliirðar) upp að skrífstofuþjónin-
um og settu hlaðna riffla að höfði hon-
um og heimtuðu peningana. Maður-
inn kaus að halda lífi, og lét af hendi
peningana. Mennirnir stukku á hesta
sína, sem biðu þeirra úti fyrir dyrun-
um. og hlej’ptu burt, Þeim var síðar
veitt eftirför, en landslag er þar hrjóst-
ugt og mishæðótt. og eru því litlar lík-
ur til að ræningjar þessir náist. Þykir
þetta eitt hið djarflegasta rán, sem
framiö hefir verið i því riki i síðastl.
-50 ár.
Mælt er að dr. Bru í Paris hafi
fundið frumögn þá, sem veldur krabba-
meinum í mönnum. Dr. Bru segist enn
þá ekki hafa haft tíma tilað gera nægi
lega ýtarlegai rannsóknir með þessa
uppgötvun sina, en vouast til að geta
innan fárra mánaða gefið fulla sönnun
fyrir þvi, að hægt sé að lækna öll
krabbamein með aðferð þeirri, er hann
hefir uppgötvað.
Mr. Healy fann gull á St.. Michaels
eyju í Yukon ármynninu. Hann tnok-
aði þar upp $600 virði af gull ai.di, með
öðrum manni, á2 dögum. Aðrir metm
som voru þar í gullleit fundu um $1200
virði. Fóru þeir til bygða að fá sér
matvæli, og héldu svo rakleiðis aftur
upp til fialla til að halda áfram leitinni.
Það er í hámæli |að 4000 rússneskir
Doukhobors hafi í hyggju að koma til
British Coiumbia á þessu sumri. Stjórn-
in í Britisli Columbia hefir /verið beðin
að veita þeim þar fri heimilisréttarlönd
en sjálfir ætla þeir að borga fargjöld
sín og sjá um sig sjáltir að öllu leyti
eftir að þeir eru hingað komnir.
í síðustu viku kom skip til New
York frá Filipineyjunum; flutti það
686 lík Bandaríkjamanna. Það var 3
daga verið að afforma skipið. Vinir og
vandamenn hinna látnu manna voru
Þar í stórhópum til að takaá móti hin-
t>tn látnu og veita þeim virðulega
Kreftrun.
Fréttir frá Manila segja, að ávarp-
ið, sem sendinefnd Bandamanna sendi
og lét auglýsa um allar eyjarnar, hafi
ekki að öllu leyti haft tilætluð áhrif.
Að vísu eru þar mörg hundruð manna,
sem einlæglega óska eftir friði 'og dag-
iega yfirgefa uppreistarmcnn til þess að
stunda vinnu á heimilum sínum, En
samt er kraftur uppreistarmanna ekki
sjáanlega í neinni afturför, og fréttir
allar þaðan benda sterklega á að Banda
menn séu alls ekkert. nálægt því að
sigra éjrjarnar. Enda er það opinber-
lega viðurkent, að minsta kosti af sum-
um, herforingjum Bandamanna þar
eystra, að það muni þurfa að senda
þangað 100,000 hermenn. velbúna að
vopnum og vistum, áðr en hægt sé að
vinna eyjarnar, svo að friði verði kom-
ið þar á. Upprunalega var álitið nægi-
legt að hafa 12000 manna þar eystra.
Það var gert ráð fyrir því að uppreist-
armenn mundu sjá sitt óvænna,
þegar Bandamenn fyrir fult og alt
slægju eign sinni á eyjarnar. En upp-
reistarmenn hafa enn ekki viljað hugg-
astláta. Þeir skoða Bandamenn þar i
landi sem ræningja og moröingja, sækj-
andi hei skildi sína litlu þjóð, sem ekk-
ert hafi til sakar unnið eða gert á hluta
Bandamanna. heldur þvert á móti hjálp
að þeim stórkostlega í stríðinu við Spán
verja þar eystra. Það er þessi hugsjón
sem vakir fyrir uppreistarmönnum og
gerir það að verkurn, að jafuótt og
einn fellur af liði þeirra eða yfirgefur
það, til þess að stunda heimili sitt, þá
koma tveir i staðinn, og meira en fylla
hið auða skarð, svo aö i stað þess að
minka, ejrkst uppreistarherinn stöðugt,
og það þrátt fyrir hvern stórsigurinn á
fætur öðrum, sem Bandamenn hafa
nnnið viðsvegar uni eyjarnar. Það er
þessi reynsla Bandam&nna, sem hefir
sannfært þá um það, að þar sem þeir
fyrir fáum mánuðutn álitu 12000 her-
menn nægilegan herafla þar eystra, þá
.ala þeir nú um nauðsynina á að fá
þangað full 100,000 æfðra hermanna og
álíta þá alveg nauðsynlega til þess að
eyjarnar vinnist. Mannskaði Bandam.
þar eystra af sárum eða af skoturn ó-
vinanna er ekki ntikill, eins og sézt af
bardaganum við Santa Cruz, þar sem
að eins 6 af Bandamönnum sæiðust, en
af uppreistarmönnum féllu og særðust
yfi 100. En það er loftslagið, sem ger
ir mest skarð i fylkingar Bandamanna
þar. Það með vopnum uppreistarmanria
hefir þau áhrif á Bandarikjaherinn. að
það er nú miklu miuni von um bráðann
sigur, heldur en var fyrir nokkrum
mánuðum, nema með stórkostlega
auknum herafla og ógrynni fjár. Þeg-
ar t9kið er tillit til mannfallsins í her-
ljði Bandamanna. veikra og særðra,
og h.ns fjareko mikla kostnaðar, < oem
þessi leiðangur þar eystra hefir í för
með sér, þá mun flestum íinnast að það
ætli að verða all dýrkeyptur sigurinn á
þessntn 12,000,000 villimanna þar eystra
Taflkappi Smith.
Hann er íslendingur, þónafnhans
bendi ekki til þess, og þeir eru marg-
ir landar Vorir, sem hefðu gaman af
að vita um ætt hans og uppruna. Til
fróðleiks -etjum vér hér það sem vér
höfum frétt um það efni.
Hið rétta nafn hans er Magnú3
Magnússon, Arnasonar málaflutnings-
manns, Jónssonar frá Rauðamel í
Hnappadalssýslu á íslandi. Móðir
Magnúsar var Ragnheiður Einars-
dóttir frá Straumíjarðartungu, systir
Jóhanns Straumfjörðs í Engey í Nýja-
íslandi. Magnús er fæddur á Rauða-
mel, en misti móður sínaer hann var
6 ára að aldri. Ettir það var hann
undir umsjón .Hólmfríðar systursinn-
ar, sem kom honum til menta hjá
séra Þorkeli á Staðarstað, föður þeirra
Eyjólfs úrsmiðs og Páls tannlæknis í
Reykjavík. Magnús kom til Ame-
ríku árið 1885, á kostnað frienda síns
hr. Jóh. Straumfjörðs, var hann þá
um 16 ára gamall. Hann dvaldi
hér í Manitoba stuttan tíma og fór
sfðan með hjónum að nafni Smith
vestur til California, og samkvæmt
ósk þeirra tók hann á sig nafn þeirra
og heldur þvf síðan. Einu áriáund-
an Magnúsi, kom bróðir hans Elías
Magnússon út hingað, einnig á kostn-
að Job. Straumfjörðs frænda síns.
En brátt varð hann viðskila við ís-
lendinga, og heflr verið týndur þjóð-
flokki vorum nú í 13 ár, en kom í
leitirnar nú á laugardagskvöldið var
og hittust þeir þá bræðurnir. Þetta
var fyrir milligöngu hr. Karls Ein.
arsson, sem hafði þekt drengina báða
er þeir voru hér í fylkinu áður.—
Elías þessi gengur undir nafninu
A)ex Dolman og hefðu þeir bræður
því ef til vill ekki fundist eða vitað
hver af öðrum, þó þeir hafi í allan
vetur búið í sömu götu gagnvart
hver öðrum, hefði ekki hr. Einarsson
komið þeim saman, með því að sinn
gekk undir hvoru nafni og Elías heflr
glatað móðurm&li sínu algerlega,
og enginn íslendingur kunni nokkur
deili á honum, þótt hann hafl átt hér
heima i bænum um nokkurn tfma,
og vinni fyrir bæjarstjórnina.
Þeir bræður eiga þrjár systur á Is-
landi: Guðrúnu, í Reykjavík; Soffíu
f Keflavík, og Hólmfríði, gifta konu
á Brimhilsvöllum í Snæfellsnessýslu.
Magnús Smith er um 30 ára gam-
all. Hann er greindur vel og hæfi.
leikamaður góður, eins og hann á
kyn til. Honum lieflr nú verið boð-
in staða í Montreal og er liklegt að
hann þiggi hana, ef hann kemst ekki
að sæmilegri atvinnu hér innan
skamms. Hann lætur mjög vel af
allri meðferð á sér í Montreal.
Við Hafragil.
Hátt við fagrar liliðar rætur
Hafragili nær,
Nið þar heyrast ljúfann lætur
Lækjarstraumur tær.
Laugamenn í lejrni bíða,
Lagt er mót til rómu-hríða;
Bleikir leiftra brandar kauða,
Boða íeigð og dauða.
Kjartan sína óttast eigi
Aldurtila stund.
Ekki snúa vill úr vegi
Varaat þeirra fuud.
Hættusporin lietju fraigri
Huldust þar á banadægri.
Hann sem ekkert hræðast gáði,
Hugsa þannig náði :
“Skyldi Bolli brautargeng'
Bræðrum veita hér,
Svro hanu g“ti yígs á veugi
Vopnum stefnt að mér ?
Eru glejmidir hreint og liorfnir
Hans úr minni eiðar fornir,
Er við trj'gðir okkar bundum
Æsku fjrr á stundum ?
Heldur skal ég hníga dauður
Hér vígslóðum á,
Eu svívirðing yfir haoður
Ætíð be' a þá,
Fagurskygðum flein ég rjóði
Fósturvinar hjartablóði,
Og jrfir standi ættarbaðmi
I valkj’rju faðmi ”,
Ættgeng lifði Egils hrej’sti.
Afl og tryuðin sterk,
Kjartan helzt þó hjörnum treysti,
Hacaði níölngs verk.
Þá í frjálsu fósturlandi
Frelsið þreifst og drengskapsandi;
Sú var dáð af sögu spjöldum
Seinna máðaföldum.
Ósvífs megir brögða brandi,
Bolli stendur hjá,
V'ar ei fús að val dá randi,
Vildi leikinn sjá.
Sóknarslögin hinir herða,
Heldur nain þó torsótt verða
Við þá heiju höggum skifta
Hann og fjöri svifta.
Þegar Bolla hönd a<\hildi
Hjörvi loksins brá,
Kjartan ekki verjast vildi
Vopnum kastar þá.
Ferleg spjöll á frænda ráði
Fóru eins og Gestur spáði.
Guðrún bana beðinn reiddi,
Báða þangað leiddi
S. S. ísFELD.
SPURNINGAR OG SVÖR
1. Sp.: Barni einu, sem á franska
móður og islenzk&n föður, og fæðist á
Indlandshafinu, er komið í umsjá
þýzkrar fóstrn, siglir til Ameríku og
elst þar upp og lærir ensku, en skilur
ekki mál foreldra sinna né fóstrunnar.
Hvert er móðurmál barnsins?
Svar : Franska. Barnið lærir ekki
móðurmál sitt.
2. Sp.: Barn, sem á íslenzkann föð-
ur og enska móðir, fæðist á Atlants
hafinu, elst upp í Ameríku, og lærir
mál foreldra sirina svo að segjajafn-
hliða. Hvert er móðurmál barnsiris?
Svar: Enskan.
SPURNINGAR OG SVÖR.
1. Sp.: Hvað er lögraæt vigt á
kalk-busheli ?
2. Sp.: Hvað er bushelsmælir stór
að teningsmáli?
1. Sv. 70 pund.
2. Sv. lj teningsfet. í kössura er
mæling á kalki þessi: Margfalda sam-
an lengd, breidd og dýpt, margfalda ] á
summu með bogdrag frá aftasta staf-
inn, Talan sýbir þá bushelatöluna.
SINCLÁIR, MAN , 12. APRÍL 1899.
(Fiá fréttaritara Heimskrinf lu
Eftir hinn langa vetur er nú vorið
loksíns gengið í garð; snjórinn er óðum
aðjfara, svo út lítur fyrir að sáninv
byrji í næstu vikn.
Heilsufar hér er alment gott.’nema
hvað Kristján Jónsson er sagður tals-
vert veikur.
Safnaðarfólk hefir haldjð tvo fundi
síðan á nýári. Á hinum siðari ákvað
það að hafa sunnudagaskóla að sumri
komanda, og þar kvað hafa komið til
tals að söfnuðurinn gengi í Kyrkjufé-
lagið á þessu ári. — Ekki hefir íslend-
ingadagshaldi hér í sumar verið hreift
til umræðu, eins og reyndar virðist al-
staða'- (eða víðast hvar) annarstaðar
vera svipað með. Skyldi Islendinga
dagsiiátíðin eiga að fara að lognast út
af meðal fólks vors hér í landi. Reynd-
ar virðist engin ástæða vera til pess.
þótt menn enn séu ekki búnir að sla
föstu með daginn. Það væri annars er
bj rjgð en aldrei.
Þá og þegar er von á verkamönn-
um að austan til að leggja járnin á þær
13 mílur af grunni, seiu eftir var af
Pipstone-brautinni í haust. Talsverð-
ar vónir gera menn sér um bygging N.
P. brautarinnar her fyrir sunnan ís-
lendiugabygðina að sumri, hversu
langi sú braut verður hér suðui, er ó-
mögulegt að segja um, nema ef hún
yrði bvgð eftir hinni nömlu mælingar-
iínu, sem það félag lét gera fyrir mörg-
um ávum siðan, þá legðist brautin norð
arleg.i. í Townspip 5 og svo er sagt í
enskum blöðum, aðhún fari yfir Pipe-
stone-grein C. P. R. hér mitt á milli og
Moosefjallanna. Á öllu því svæði, sem
áætlað er (og mælt), að Pipstonebrautin
fari j iir, er von á miklu landnámi í vor
og sumar. 500 Frakkar, tíestir frá
Quebtc, er von á að setji sig niður í og
í grokid við frönsku bj gðina sem er hér
fyrir vestan isleuzku bygðina. I hin-
um fjarlægu héruðum, Wood Mountain
og VVeyburn, sem liggja á milli Moose-
fjalla og 800-bi autarinnar (svæði sem
P/pe.-.toiiebi autiu á að reutia gegnuin)
er þe^ar byrjaður mikill innflutningur,
inest ftá Ontatio. Sagt er aðN. P.
Belmönt Hartny greinin verði lögð yf-
iráge tt akurju k juland í Moose Monnt-
ain liéraö. norðvestanverðu. Mælt er
að C. P. R. hafi ákvarðað að byggja
brapt sina 50 mílur eða meir að sumri
k’ n. -.da, verður því, eftir útliti að
dæma, mikið um atvinuu hér í sumar
Ef einhverjir íslendingar hefðu ætlað
sér að taka larid í nánd við járnbraut-
ina, skj’ldu jieir sem allra fyrst fara að
lita eftir löndum þar vestra. Járn-
brautarstöðin næsta fyrir vestan Res-
ton liefir veriðnefnd Sinclair, eftir póst-
húsinu hér í bygðinni.
Velunnarar blaðs yðar gleðjast vf-
ir kaupendafjölda læss, og vona að það
megi verða bezta og stæsta blaðið með-
al íslendinga. Leiðinlegt er hversu
enskurinu á bágt með að bert rétt frirn
nafuið Heimskimgla, eftir því sem Mr.
Jónasson sagði á þinginu um daginn,
nefnih: ‘ Heimscriminal” Eu það lít-
ursvoút, að hér só klauti geiður vilj-
andi Ulaufskari.
Úr bréfi fiá Victoria, B. C. 3. April ’99.
Héðan ev alt hið beztu að frétta.
Tíðin hefir lagast, rigniugar engar um
síðustn 2 vikur. Alikil vinna byrjuð.
Bæjarstjó* niu borgar $2 fyrir 9 klukku-
tíma vinuu. En byggmgaformenn 25
ct-.. á klukktímanu. Heyrzthefir aó
bæjarstjórnin ætli að borga $2.50 á
dag við vatnsverkið; en það er víst ekki
áreiðanlegt.
Lítil skýring.
Þess var getið í fiéttagrein frá
Lundar P. O., — í Lögbergi 6. þ. m. —,
að ég liefði selt svo sem ekki ueitt þar
í bygðinni, eu að tveir aðrir uafngreind
ir Islendingar, sem þar hefðu veric á
ferð í vetur, í umboðssölueiiuduiii fyrir
verkfærafélag hót í bænutn, munihafa
selt töl ivert. Enn fremur er hess get
ið, að Jón bóudi Sigfússon hatí selt um
20 rjómaskilvindur þar íjbygðinni. og
að skilviudur séu nú til á nalega hverju
heimili í nýieudunni o. s. frv. — En
það er ekki gerðnein reikningsleg grein
fyrir því, hveruig að 20 rjómaskilviud
ur geti veriö á 50 bændaheimilum.
Af því nú að þessi fréttaburður er
mér að nokkru leyti viðkoinauji, og er
þar til og með í sumurn atriðum ósaun-
ur, og að öðru leyti villandi, þá vil ég
hér með leyfa mór að gefa fáeiuar skýr-
ingar í málinu, úr því að svo er komið
að þess ger ist þörf.
Sannleikurinn er sá; að ég hefi selt,
24 rjómaskilvindur í Posen sveit, í það
heila, þar af 15í austurhluta sveitarinn-
ar (Shoal Lake) og 9 í vesturlilutanum
(Álftavatnsnýlendunni). — Meðal ís-
lendinga í Posen-sveit hefir heria Jón
Sigfússon selt í það heda að eins 9. eða
allra hæst 10 rjómaskilvindur. Hvað
hinir 2 tilgieindu íilendingarnir hafa
selt mikið, veit ég ógjörla. enda er það
þessu spursmáli óviðkomandi, Jrví þeir
seldr ekki skilvindur.
Enn fremur skal það tekið fram, að
ég tók pantanir fjn ir 4 rjómaskilvind-
um í Alftavatnsnýlendunni. eftir að
herra Jón Sigfússon var nýbúinn að
ferðast um alla bj’gðina m-ð sinar
skilvindur og selja svo margar af þeitn
sem hægt var. Það er þvi naumast j
sanngjnrnt að segja, að ég hafi selt svo !
sem ekki neitt en að hra. J.S. hafi selt ]
20 skilvindur, á svo að segja hvert
heiraili af 50 í nýl. Slík frásaga gefur
alt annað en rétta hugmynd um um-
talsefnið.
Fréttaritaranum tilánægju get ég
gjarnan tekið Jiað fram hér, að ég hefi
selt 32 rjómaskilvinduv á vesturströnd
Manitobavatns og við Narrows, auk
þeirra 24, sem ég h' fi selt í Pomn-sveit,
austan vatnsins.
Að svo stöddu finn ég ekki ástæðu
til að segja tíeira út af þessu áminsta
frétta8lúðri í Lögbergi.
Winnipeg, 18. Apríl 1899.
S. B. Jonsson,
Undir umsjón ísl. kvennfélagsins
“Gleym mér ei,?
Fimtudagskvöldið 27. Apríl 1899,
A ALBERT HALL.
Programm:
1. Samspil: W. Anderson Mrs Murrel
2. Ræða séra Hafsteinn Pótuisson;
3.. Solo. Miss A. Bovgfjörð;
4. Recitation B. J. Björnsson;
5. Solo: Dr. Ó. Stephenson;
6. Reeitation, Miss R. Egilsoti;
7. Solo: Mr. S. Anderson;
8. Upplestur: Mrs. A. Þ. Eldon;
9. Soio: Jón leilddnl;
10. Upplestur: K. Þörðarson;
11. Sarnspil W. Anderson, Mrs Merril;
12. Veitingar og dans.
Aðgangur 25 cents.
Remnants.
Til þess að rýma til fyrir nýjum
vörubyrgðum, sem nú hrúgast
til vor daglega, þá seljum vér
nú alla gólfteppa-afganga fyrir
25 ct.
Yarðið. Vanaverð á þessum
gólfteppum er 40c. yrðið og yfir
574 tlatiii Str.
Telef ón 1176.
£oncert
Miðvikudagskvöldið 26. Apríl 1899
A Northwest Hall.
Programm :
1. Music: Mrs W. Panlson, Mrs Merrel
2. Stuttur leikur;
3. Solo: Kr. Jónsson;
4. Recitation: H. Lindal;
5. Music.’ W. Andeison;
6. Kökuskurður: Sigfús Anderson
mælir með þvi að gift kona sé látin
skera kökuna, en Jóbann Bjarna-
son mælir með því að ógift stúlka
sé látin gera það.
7. Music: W. Anderson;
8. Recitation: G. Hjaltalín;
9. Solo; S. Anderson;
10. Upplestur: Mrs. V. Lund;
11. Music: Mrs W. Anderson og
Mrs, Merrel.
Ágóðanutn verður varið fyrir leg-
stein á leiði þeirra Dr. Lambertsens og
konu hans.
Aðgangur 25 cents.
Dr. M. B. Halldorson,
—HEN3EL, N.-DAK.—
Skrifstofa uppi yfir Minthorn’s
lyfjabúð.
Hurra fyrir
Holbrook <
i Cavalier.
Vorvörurnar eru komnar !
Komið nú þegar einn og allir og notið hin ágætu kjörkaup er vér
bjóðum. Vér höfum nú stækkað búð vora um 45 + 20 fet, og höf-
um nú þá stærstu búð, senr til er fyrir noiðan Grafton. Búð vor
er nú fnll alla leið-frá kjallaragólfi og upp undir þak, með nýjum
og ágætum vörum, er vér seljum með sérstökum kjörkaupum.
Vér höfuin hætt stórum við húsbúnaðardeildina, og viljum selja
yður vörurnar úr þeirri deild fyrir aðeins hálfvirði, miðiið við
verð annara, sem selja samskonar vörur.
Gefið þeim engan gaum, sem þ.vkjast selja við lágu verði fyr-
ir peninga út í hönd. í fyrsta lagi er engin þannig löguð búð til
hér í bænum, sem einvörðungu selji móti peningum út í hönd. í
öðru lagi þörfnumst vér peninga engu síður en aðrir, og viljum
og skulum selja að minsta kosti jafn ódýrt fyrir peninga út í hönd
eins og nokkur önnur búð í Dakota. I þriðja lagi kaupum vér og
seljum margfalt meira en nokkur önnur búð í banium, og af því
að vér kaupum svo afarmiklar vörubyrgðir í einu, þá getum vér
keypt og selt ódýrara en aðrir. Munið vel eftir því, hversu allar
vörur vorn dýiar hér í Cavalier, áður en Ilolbrook byrjaði á verzl-
un þar. ,
Kornið sem fyrst og náið í vorvörurnar áður en aðalstraumur-
inn byrjar.
10 Sápustykki fyrir 25 cents.
25 ceuta vuði af “Catsup” fyrir 15 cts.
18 pd. af hreinsuðum rúsínum fyrir $1.00.
13 tegundir af kaffi, mjög ódýit.
Soda 5 cents — Stívelsi 5 cents.
25 centa virði af brauðgeri fyrir 15 cts.
10 centa virði af sagógrjónum fyrir 5 cts.
Og yfir höfuð mesta feikn af kjör-
kaupum í öllnm deildum í búð vorri.
C. A. Holbrook & Co.
Cavalier, N.-Dak.