Heimskringla - 07.09.1899, Blaðsíða 3

Heimskringla - 07.09.1899, Blaðsíða 3
HKIMSKKÍNQIíA, 7. SEPT 1899. hefðu verið kyrrir heima á íslandi. Hið sama má óhsett segja um oss alla ; vér hefðum ekki verið það sem vér erum í dag, ef vér værum enn á íslandi. Ef vér reiknum út manndáð og menning vora í þessu landi upp á sama hátt og fólkstöl- una áðan, og munuin vér þá ekki geta rekið sjálfa oss úr vitni um það, hve vísir og voldugir vér munum verða, og hve óútmálanleg sú biessun er sem Vesturheimsflutningurinn hefir í för með sér, bæði fyrir gamla föðurlandið, oss sjálfa og afkomendur vora í fram- tíðinni, hér á þessari “frelsisins fimbul- storð.” Þegar vér hugleiðum kringumstæð- ur meirihlutans af löndum vorum sem hingað hafa flutt, eins og þær voru heima og berum þær saman við kjör þeirra nú, þá er munurinn undraverður. Meirihlutinn var svo fátækur, að hann gat með naumindum komist alla leið, og sumir þurftu jafnvel að taka til láns nokkurn part af fargjaldinu, en það hefir sjaldnæst liðið á löngu, þar til menn hafa unnið allan þann kostnað npp, komist úr skuldunum og eignast lagleg heimili. Margir eru nú þeim efnum búuir, að þeir geta brugðið sér skemtiferð heim til gamla landsins og vita varla af að þeir hafi eytt tima og peningum til þess. Skyldu þeir hafa getað slíkt hefðu þeir verið kyrrir heima? Ég veit ekki hvort það væri mikið fjærri sanni að álykta, að eigindómur Vestur-íslendinga, ekki fleiri en þeir eru, sé nú orðinn mikils meira virði en eígindómur frænda voira og vina á Is- landi, Sé hann ekki þegar orðinn meira virði, þá verður þess tæplega langt að híða. Ég hefi raeiningu með að Islend- ingar i Vesturheimi verði bæði ríkir og voldugir. Mér þætti hreint ekki óhugs- andi. að næsta öldin setti einhvern góð- an veðurdag. í Marz, mann af alislenzk- um ættum upp í hið tignarlega forseta- sæti Bandaríkjanna, og að íslendingar ættu þá bæði gufuskip og iárnbrautir, sem þeir stýrðu og stjórnuðu sjálfir. Að þeir gætu rekið mikla og arðsama verzlun við ísland og flutt fólk þaðan hingað. Ég get trúað því, að afkom- endur vorir í þessu landi verði hinir mest leiðandi menn á meðal hinn Ame- rikönsku þjóðar. og hvers mundi þá mega gpta til með áhrifin og eftirlitið sem þeir hefðu með föðurlandinu ? Vest ur-íslendingar mundu kenna löndum sínum á jzlandi bæði iðnað og stjórn- fræði; þeir mundu uppörfa félagslífið og hleypa þangað þeim menningar- straum, sern gerði ísland og íslenzku þjóðina að alt öðru landi og þjóð, ef svo mætti að orði kveða. Þeir mundu fljót- lega losa ísland undan yfirráðum Dana, og gera það að sjálfstæðu ríki, að minsta kosti innlima það í ríkjasamband vort hér, sem eitt út af fyrir sig væri hin mesta stjórnarbót. En það er ekki til- gangur minn hér f dag, að halda spá- dómsræðu um það sem á að ske hér eft- ir, jafnvel þótt eitthvað af því kunni að rætast. Það þarf meira til allra þess- leiðis framkvæmda en orðin tóm. Vér erum enn eins og börn og ekki nema ein lítil grein á þessnm afarstóra þjóð- likama. En vér erum góð börn og þjóð- in sem vér lifum með hefir gott álit á oss. Vór höfum raeð framkomu vorri hér i landi áunnið oss hilli og heiður Þjóðarinnar, og oss er mikið hælt fyrir dugnað, sparsemi, ráðvendniog mentun °g gegnlega hlýðni. merki. Oss dugar ekki að leggja árar í bát, vér þurfum að starfa og vera sí- vakandi; vér þurfum að brúka alla leyfilega samkepni til móts við með- bræður vora hér; vér verðum að álíta oss eins góða og vel af guði gerða og aðra menn, álíta oss eins hæfilega til frægðar 'og framfara, eins og menn af öðrum þjóðflokkum; [vér megum ekki bera höfuðið halt, eða láta hugfallast, þó vér kunnum að sjá einhverja voða- lega mynd. Vér verðum að stríða eins og hetjur á styrjaldarslóð lifsins þar til vér höfum náð takmarkinu og borið sig urinn úr býtum. En um fram alt vil ég áminna yður um að forðast alt hið ilia eftir megni, forðast alt sem lýsir lágum og auðvirðilegum lifnaðarhætti í hvaða mynd sem er, forðast alt sem getur valdið oss sjálfum og þjóð vorri vansæmd og hneyksli. Verum íslend- ingar, þegar um íslenzk málefni er að ræða, en Ameríkanir þegar um amerí- könsk málefni er að ræða. “íslenzkt vort einkenni sé, Verum íslenzkar hetjur í stríði; Gerumst að göfugri þióð, Getum oss heiður og frægð". Lengi lifi Vestur-íslendiugar og minning þeirra. Húrra fyrir minni V estur-íslendinga. THE CRITERION. Beztv vín og vindlar. Stærsttog bezta Billiard Hall í bænum. Borðstofa uppi á loftinu. John Wilkes, eigandi. DR.J. J. WHITE, Tannlæknir, dregur og gerir við tennur eftir nýjustu aðferð ár als sársauka, og ábyrgist alt verk þóknanlega af hendi leyst. Hornið á Main og MarketSt. Winnipeg. Til sölu. Mjög ódýrar húslóðir, Nr. 17, 18 og 19 á Mabel Street, gegnt Heatherstone Ave. Fort Bouge. Nánari upplýsingar hjá K. Tnrner, City Hall. OLI SIMONSON MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA SlíaiiMYian Hotei. 718 main Str. Fæði 81.00 á dag. Braud! Brauð af öllum tegundum og úr bezta efni, flutt ókeypis að hvers manns dyrum. Það er a.kunnugt, að brauð vor eru hin ágætustu, hvað efniog bök- un snertir, og það er einmitt þetta, sem hefir komið brauðýerzlun vorri á það háa stig sem hún er á, Biðjið keyrslumenn vora að koma við í húsum yðar. Það borgar sig ekki fyrir yður að baka heima, því vér keyr- um til yðar 80 braiul fyrlr einii dollar. W. J. BOYD. Ef þið viljið fá góð og ódýr Ef yður langar til að eignast föt sem bæði eru endingargóð og með nýjasta sniði, þá komið til vor og skoðið alfatnaði vora sem vér seljum frá $5.00 og þar yfir. Ennfremur höfum vér nærfatnaði, hatta, sokka, hálstau, hvítar skyrtur og yfir höfuð alt sem tilheyrir karlmannafatn- aði, Vér seljum alt með lægsta verði. J- GENSER, eigandi. Mikil Kjorkaup! 50 Karlmanna og drengja alfatnaðir, sum- ir á $8.00, $9.00, $10.00 og alla leið niður í $4.00 og $4 50. Bláir vaðmáls alfatnaðir óheyrilega ódýrir, alt niður í $2.50. Flan- elett skyrtur fást fyrir 15 cents. Linen nærfatnaður á $2.50 — vanaverð $4.50. Buxur á öllu verði.alt Diður í 75 cents. Stórkostleg hattasala er nú daglega hj.á PALACE CLOTHING STORE 450 nAIN STREET. MUNID EFTIR Hinni stóru fatasölu hjá oss, sem byrjaði laugard. 10. Júní Spurningin er ekki um verðið—Vér verðum að selja þær ----o--- 30 alfatnaðir af ýmsum tegundum, vanaverð $9.50—$11 00. Vér seljum þá fyrir $7.50. Mikið upplag af alfatnaði fyrir $5.00 hver. Fyrir $10 getið þér kosið um 100 alfatnaði. Vanaverð á þeimm er frá $10.50 til $17.00. Missið ekki af þessum kjörkaupum. — Deegan’s Gætið þess að þetta vörnmerki sé á vindlakassanum, OS styrkið Union-made Cigars. Œhis (Íflíiíiíí. flw d»C«n ooau aKMCROf TNC (XMIMtia’UTUUMI fjt-ihop COOLIC.Hir thf M C.o*fí t* Jll SMMit tínouahcm U> i HBp—i B BiSBSp I inttott bo> •»»« llÍMCROf THCÓCatlWKIO’taTtBlunOtUUJWOtod A»mu, <• orgidzino* M ‘ i CWLtC.M50ll.or FllJín ItllfMfNl-HOUSf W0WKUAMSH1P Ita* dmi m* mufití-CbssJfcAm », <* orgtdzÍM* etotmi (b COPTBIOBTED atvinnu- stofun vora Eftirfylgjandi eru nöfnin á þeim vindlum, sem búnir eru til af Winnipeg Union Cigar Factory. Up and (Ip. Itlue ICilibon. The Winnipej; Fern l.eaf. Nevjido. The Uuhun Belles. Verkamenn ættu æfinlega að biðja um þessa vindla. J. BBICKLIN, eigtindi, Cor. Main og Rupert St. Búnir til af karlmönnum en ekki af börnum. Úrmakari Þórður Jónsson, Kæru landar og Vestur-íslendingar! Að lyktum vil ég segja fáein orð til yð- ar persónulega, um það sem áhrærir oss hér sérstaklega sem lítinn fámennan hjóðflokk í framandi landi. Vér verð- Um að gæta allrar varúðar i allri fram- komu vorri gagnvart hinni miklu og v°ldugu þjóð sem vér lifum með ; vér Verðum að kappkosta að viðhalda þeim heiðri, sóma og menningu, sem vér höf- utt nú þegar afiað oss og áunnið ; hafa ‘áfram og uppávið” f y-rir vort skjaldar- VINFONG — Þá kaupið þau að (>20 JUaiu 8tr. Besta Onturio berjavin á $1.25 gallónan Allar mögulegar tegundir af vindlum, reyktóbaki og reykpípum. Verðið mis- munandi eftir gæðum, en alt ódýrt. Beliveau & Go. Corner Main og Logan St. 290 iflain 8tr. Beint á móti rústunum af Manitoba Hotelinu. fooii Restaiiraat Stærsta BilliarcT Hall í Norð vestrlandinu. Fjðgur “Pool”-borð og tvö “Billiard”- borð. Allskonar vín og vindlar. l>ennon A llebb, Eigendur. ffindsor Hotel (>.»» (557 llain St. WINKlpEB. Fæði og húsnæði $1.00 á dag eða $4.00 um vikuna. Borgist fyrirfram. Öll heimilisþægindi. Beztu vín og vindlar W. R. Burton, —Eigandi.— #########################* #* # | Hvitast og bezt | | —ER— | I Ogilvie’s Miel. ! * * | Ekkert betra jezt. j # # #################»####»### WELLAND YALE BIGYCLES ~ Eru beztu hjol sem buin eru tii i Canada. KEÐJULAUSIR, PERFCT, GARDEN CITY, DOMINION. Og yfir. Áður en þér kaupið reiðhjól á sumrinu ’99, þá gerið svo vel að líta á hjólin okkar. Þau hafa allra nýustu “Twin Roller” keðju, “Internal Expanders”, færanleg handföng, “Crank hangers”-ístöð í einu stykki og sjálf-ábornings ása. Eftir að hafa skoðað hjólin okkar nákvæmlega, munuð þið sannfærast um að við erum á undan öðrum hvað snertir til- búning reiðhjóla í öllu Canadaríki. Umboðsmenn í Winnipeg TURNBULL & MACMANUS, Umboðsmaður í Vestur-Canada __ 210 jMclIormott Ave. Walter Jackson, P. O. Box 715 Winnipeg. THE WELLÁND VALE MANUF. CO. St. Cjitherines, Ont. McCLARY’S FAMOUS PRAIRIE- Þetta er sú bezta eldastó í landinu, bún bakar Pyramid af brauðum með jafnlitlum eldlvid og aðrar stór baka að eins fáein braud. Hefir sérstök þæg- indi svo sem hitamæli í bökunarhólfinu er sýnir hitann áreiðanlega, bökunar- ofn úr stáli með fóðruðu eldgrjóti, bakar með þriðjungi minni eldivið en nokk- ur önnur stó. Hreint loft gengur um ofninn og gerir byauðin holl og ljúfeng. aupið McClary’s eldstó ef þér viljið beztu stá. Ef kaupmaður yðar hefir hana ekki þá ritið oss. Iroquois Bicycles SIG.7S ý' Iroquots Model 3 I VLta Bicycta* will be Bold at $16.75 eacb, jastone-Uilrd thrir re™ •! uino. IR0QU0IS CYCLE W0RKS FAILED ,A s , . _ - — —- -— — — — v wheels worq loo OYpi-nsheli huilt. nnd wehavc bought the entireplaut at a forced saloat 20 fcnU on the dollar. With it we got 400 Model 3 Iroquois Bi- cycles, nnished and complete, Made tO 96ll at $60. To ad- veruso our busmess we Liave concluded to sell these 400 at just whafc' they stand us, ard make the tnurvelouN otrer of a Moilel S I ROQUOIS BICYCLE it $16-75 ^hlle Ihey last. The whcels arostrictly up-to-date, famous every where for beauty and good quality. nrQPDIDTniU The Iroquois Model 3 ís too well knowntu need Uk.OUnir I UH a detailed description. Shelby IJ4' in. searuleM tubing.improved two-piecc crank, detachable sprockets, arch crown, barrel huhs and hanger. 2 in. drop, finest nickel and enamel: coloi# and coach green; Oonts frames, 22, 24 and 26 in . Ladies’ 22 in.; best‘,Record " guarau* and high-grade equiproent throughout. (lur Wrlttcn (hmrantce with every bicicle. (or your express agent s guarantee for chargesone way) state whether ladies' or gents’ color and height of fraroe wantcd, and we will ship C. O. D. forthe balance (fUí.75 and express charees) eff okder WE HAVE BICYCLES aœsrKffil&SÍíl 1” ""r !0wllá0 r°I,ro'i"t Hundred, wwl the.r bicycl. I»st T«r . Thia y«r yrc offrr „heds »n,i «,h for »ork .loí. for tn; also Prco XTno of Mmnlc whrelto ayents Wntc for our llber.1 propo.ltlon. We «re knowri rverywher. *. thc grratert Kxrlualvr Rleycle llouao m tlie world and are perfectly reiiable; w. refer to aiiy bank or buaineaa houae in Chicego, to any express company aud to oor customers everywhere. T l e ( _ Jm Lm MEAD GYGLE GOm. GhicaaOm ///.,- Thrn Mead CycU Co. art abm!utely reliabU awd Iruqwns Bicyclea al fis.75 are teomUr/ulbaryaine.—Edaor. 100 Drake Standish. ið annríki og starfsemi eins og í þetta sinn. Eg lót hrinda út bát til þess að flytja mig og Ednu i land. Við rötuðum bæði út að búgarði Senor Duave, því við höfðum oft komið þangað áður. Ég spurði Godtchorkna hvort hann vildi homa með, en hann kaus heldur að vera kvr um horð. Strax er báturinn lenti við ströndina, kom sveitarforingi á móti okkur. Á hinum fyrri ferðum mínum voru það ætíð tollþjónarnir, sem fytstir tóku á móti mér, en þessi ná'ingi var klæddur í einkennisbúning Jherforingja. “Hvað heitið þér?” spurði;haan fyrirmann- ega og gaut um leið augunum til Ednu. ’ “Drake Standish er nafn mitt. Eg er þegn flandarikjanna, og er á leiðinni að heimsækja Senor Duauy”. “Sveitarforinginn hneigði sig. “Þetta eru ófriðartimar”, mælti hann á sPönsku. “Striðið hefir gert sorglegar breyting- ar hvervetna. Þér megið halda áfram, ef þér tefjÍ8t þess, að ég hafi ekkert vald til að hefta ör yðar, senor. En Senoritan. það dugir ekki að láta hana halda lengra áfram í slíka hættu- för”. Hvers retrna ? Er vegurinn »vo hættuleg- ur Uá Matanzas og til Buena Fortuna”. . ‘ Ja’ fyrir kvennfólk”, hvíslaði hann. “Haf- ráð mitt og sendið Senorituna aftur til baka um borð”. Jæja, systir”, sagði ég við Ednu. “Þessi 61 °riugi þekkir eflaust það sem hann talarum. Drake Standish. 101 Þú verður óhultari um borð í Nomad. Ég held að það sé viturlegast að þú farir til baka aftur og bíðir mín þar til ég kem með Inez. Eg verð fráléitt lengur en einn eða tvo daga”. “Jæjaþá, ef þú vilt hafa það svo”, svaraði hún hikandi. “En hraðaðu þér til baka aftur með Inez”. Án frekari málalenginga sneri svo Edna við aftur, stökk ofan í bátinn, sem þegar lagði af stað út að skipinu. En ég stóð kyr í lending- unni og fylgdi henni meðaugunura, þar til hún var komin upp á þilfarið á Nomad. Ég hélt svo af stað upp frá lendingunni, hitti ég bráðlega fyrir kúsk einn til að keyra mig út að búgarðinum, sem var að eins 5 til 6 mílur frá Matanzas. Þessi kúskur var tinnusvartur negrastrákur, sem ekkert vissi, eða þóttist ekk- ert vita um stríðið eða neitt annað. Við fórum fram hjáfylkingum af hermönn- um og úlfaldalestum, sem voru að leggja af stað upp til fjalla. Hér og þar voru fallbyssur í virkjum og varnargarðar og síki grafin. Það var líkast því sem hallæri hefði gengið yfir landið og þjóðina. Hvervetna rakst mað- ur á hópa af biðjandi. skríðandi, hálfnöktum, hungurmorða aumingjum. Örby rgð og volæði störðu manni hvervetna í augu. En eftir því sem lengra dró fráborginni, eftir þyi bar minna á þessum höwnungum. Og um síðir blöstu við mér hvítu veggirnir á húsi Duanys. Þar voru allir hlutir i hinni mestu vanræktslu og hirðuleysi. Ekkert hafði verið starfað og um r'H-rrt ' irt. Ávaxtagarðarnir voru »cilagðir. 104 Drake Standish. skjótt aftur, og hún náfölnaði og skalf af hræðslu. “Eiskan mín ! Hjartans vinurinn minn !” hvislaði hún. “Flýðu ! Flýðu undir eins. Þetta land er bölvað og aliir sem unna okkur, hljóta af því bölvun. Farðu tafarlaust! Þú mátt ekki bíða hér að eins til að deyja ! Kystu mig einu sinni og skyldu mig svo eftir hjá deyj- andi foreldrum mínum”. “Hugrakka ástmey,” svaraði ég og kysti hana. “Dettur þér í hug að ég skilji þig hér eftir? Nei, nei. Ég er hingað kominn til þess að taka þig á burt með mér, langt frá öllum þess- um viðbjóðslegu hryðjuverkum. Nomad liggur við akkeri á höfninni á Matanzas og Edna er um borð og bíður eftir þér.” Hún brosti en hristi höfuðið. “Elsku Edna ! Hvað vildi ég ekki gefa til að fá að sjá hana aftur ! En ég er hrædd um að það geti ekki orðið.” "Hvaða vitleysa ! En við erum að eyða tímanum til ónýtis. Faðir þinn er sárþjáður og dregur andann veiklega og móðir þin þarfnast líka bráðrar hjúkrunar. Guð minn góður ! Þið eruð öll aðfram komin af hungri. Eru engin matvæli í húsinu ?” Auminginn ; hún hjúfraði sér að barmi mér og grét. “Nei,” svaraði hún, “við höfum ekki smakk- að mat i marga daga.” "En það hlýtur að vera eitthvað ætilegt í aldingarðinum.” “Ekki lianda okkur. Spáusku herme'inirnir Drake Standish. 97 . þetta sannfærir mig um það, að ég geti óhultur trúað vður fyrir leyndarmáli minu”. “Eg veit ekki betur en að það séu að eins þrir menn í viðri veröld, sem vita hver ég er. Eins og þér getið skilið, mundi enginn maður með jafnmiklnm dulareinkennum og ég, ferðast undir sinu rétta nafni. Hiðrétta nafn mitt er ekki Godtchorkna. Eg tala hispurslaust núna, vegna þess að vinur yðar Englending’-.rinn er ekki hér viðstaddur, Hann er eflaust drengur góður, en ég vildi samt ekki að hann viesi liver ég er”. “Hann hélt að hann hefði séð yður einhvern tíma áður”, sagði óg. "Það er enginn efi á þvi. Við höfum sést áðnr bæði i Pétursborg og Lundúnum. Hlýðið á sögu mína í fám orðum: Ég er rússneskur prins. En samt er óg viss um það, að enginn ' maður hefir fleiri sporhunda á hælum sér, eða er eltur jafn-vægðarlaust og með meiri blóðþorsta, en ég er. Allar minar eignir í löndum og lausum aur- um hafa verið frá mér teknar, svo að nú er ekki svo mikið sem einn einasti steinn á öllu Rúss- landi er ég geti eignað mér. Eg hefi verið dæmd- ur til æfilangrar þrælkunar í námunum i Sí- beríu. Nær því hungurmoroa og skaðkalinn gat ég loks strokið og komist burtu úr Síberíu. Varðmenn. varð ég að drepa, og hefi nú blóð þeirra á samvizkunni. I höll minni á Rússlandi býr nú sá maður, sem valdnr er að öl’ ’ þsss i Hann er hálfbróð- ir minn, Alex'.s, e i ;!n-i r i rrdir nafninu

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.