Heimskringla - 14.12.1899, Síða 4

r
HEIESKRINGLA, U. DKS 1 S9g.
Winnipeg.
Ritstj. Hkr., hra. B. L. Baldwinson
lagðí á stað ofan f Nýja Ísíand á föstu-
dagskvöldið var, og kemur ekki heim
fyr en kosningar í Gimli-kjördæmi eru
um garðgengnar. Enginn vafl er talinn
á því, af þeim sem kunnugastir eru í
Gimli kjördæmi, að hra. B. L. Bald
winson verði kosinn þar þingmaður
með mfklum atkv. mun, fram yfir gagn-
sækjanda sinn.
COMMONWEALTH selur allan
fatnað við mjög lágu verði.
í vikunni er leið brann íbúðarhús
ásamt úthýsum hjá Mr. Bertsand, er
náði þingmensku í St. Boniface undir
merkjum liberala. Hafa verið dylgjur
um orsök brunans í liberalblöðunum, en
sem nú er alveg að detta niður, og
engin ástæða mun hafa verið fyrir.
COMMONWEALTH hefir betur
sniðin föt en aðrar fataverzlanir.
Hra. Stefán Sigurdsson frá Hnaus.
um var hér á ferðinní fyrir helgina er
leið.
COMMONWEALTH er stærsta fata-
búðin í bænum.
Tjaldbúðarsöfnuður hefir ákvarðað að
halda ‘ Concert og S«sial” (5. afmælis-
hátíð Tjaldbúðarinnar) fimtudagskv. 21.
þ. m. kl. 8. Rev. Hugh Pedley heldur
þai- fyrirlestur sinn “Matches , auk
þessverður söngur og hljóðfærasláttur
og ágætar yeitingar. Programme í
næsta blaði.
viðurkenning.
Winnipeg, 27. Nóv. 1899.
A. R. McNichol.
Heiðraði herra. — Héi með viður-
kennist, að hr. Chr. Ólafsson hefir af.
hent mér $1,000 frá félagi yðar, Mutual
Reserve Fund Life Association, fulla
borgun á lífsábyrgðar skýrteini nr.
334.877 er maðurinn minn sál., Bjarni
Magnússon, hafði í félaginu síðustu 18
mánuðina er hann lifði. — Eg þakka
stjórnarnefnd félagsins og meðlimum
þess í heild sinni fyrir góð og umvrða-
laus skil á þessu fé, óskandi að félagið
nái að eflast og útbreiðast landi og lýð
til blessunar.
Yðar einlæg,
Ivgibjörg Magnússon.
Kyrkjuskriflið á Portage Ave,,
sem um mörg ár hefir verið notað fyrir
uppboðsskála, og allrahanda rusl og
skran geymt f, brann í vikunni sem
leið.
Herra Benení Stefánsson og herra
G. D. Gunnarsson frá Garðar, N. D.
komu inn á skrifstofu Hkr. í fyrri
viku. Þeir ætluðu ofan til Nýja ís-
lando. Þeir sögðu alt gott að frétta
sunnan að.
Þakklæti.
Ritstj. Hkr. Lofið mér gegnum
yðar heiðraða blað að opinbera þakk-
læti initt til félagsins The Independent
Order of Oddfellows, fyrir þess fljótu
skil á þeim $100 sjúkrastyrk sem mað
urii'ii minn sál, Jörgen Jónsson, hafði
í því félagi. Einnig votta ég meðlim-
um félagsins, Loyal Geysir Lodge, mitt
innilegasta þakklæti fyrir hluttöku
)ieirr.t í veikindum og við greftrun
maunsínsmíns sál
Guðný Jónsson.
612 Ross Ave.
Gott fæði, gott húsnæði.
Friðrik Th. Svarvdal, 538 Ross
Ave., óskar að fá í fæði nokkra góða
menn — helzt allan veturinn — Einnig
tekur hann á móti ferðamönnum sem
koma snögga ferð til bæjarfns.
Á þriðjudagskvöldið var andaðist
að heim ili Dr.O.Stephensens hér í bæn-
um, Stefán Gunnarsson, úr lungna-
bólgu. __________
Nú i vikunni var hr. G. W. Simon-
arson frá Brú P. O., Man.. her áferð-
inni, Hann kvað alt tíðindalaust þar
að vestan. Yfir höfuð liði mönnum
vel, og tiðarfarið þar sem annarstaðar
hið æskilegasta.
Á þriðjudagiun var fóru fram bæj-
arkosningar. UmJborgarstjórastöðuDa
sóttu þeir Horace Wilson og Mathers.
Hinn fyrnefndi hafði 72 atkvæði fram-
yfir gagnsækjanda sinn.
Þessir bæjarráðsmenn hlutu kosn-
ingu:
Ward 1 Chris. Campbell.
Ward 2 Barclay.
Ward 3H orne (án sóknar).
Ward 4 Sharpe.
Ward 5 Fry.
Ward 6 Carruthers.
Skólanefndarmenn voru allir kosn-
ir einu hljóði. á útnefningardegi.
Einnig greiddu kjósendur atkvæði
um að taka fé til láns.er næmi alt að
$15,000, til að koma á fót sorpbrenslu
húsi fyrir bæinn, og voru greidd 900
atkv. með þvi, en 316 á móti. Verður
því vafalaust komið upp sorpbrenslu
næsta sumar.
Besta hvít skyrta á jarðríki fyrir peningana.
* »
Al-ullar
sokkar,
snúnar
fitjar, tvö
pör fyrir
25 cents
Æ
R
F
A
T
N
A
D
U
R
Vér hölum mjög miklar Dyrgðir af vetrar yfir- ^
X-\ skyrtum, úr beztu dúkum, sem vér seljum langt ^
^ fyrir neðan vanaverð. =5
^ Skoðið “Moleskins*-skyrturnar okkar, á 65c. ^
| Stewart & Hyndman, I
t - 5H6 & 588 niain 8treet. ^
Æfiminning.
AnnnMaría Guðmundsdóttir var
fædd 16. Október 1855 "á Kyrkjubóli í
Fáskrúðsfirði í Suður-Múlasýslu. For-
eldrar bennar voru þau hjónin
Guðmnniur Nielson, ættaður úr Loð^
mundarfirði, og Sigríður Jónsdóttir frá
Jórvík í Breiðdal. Anna sál. átti eina
systur, sem heitir Björg, og er í Hró-
arstungu. Guðmundur faðir þeirra
dó þegar Anna var tveggja ára gömul.
Fór hún þá í fóstur til Níelsar föður-
bróður síns, sem bjó á Kyrkjubóli.
Var hún hjá honum þangað til hann
dó, en þá var hún 16 ára gömul, Eftir
það dvaldi hún á ýmsum stöðum þang-
að til árið 1882, að hún giftist eftirlif-
andi manni sínum, Stefáni Sigurðs-
syni frá Jórvíkurstekk í Breiðdal þann
27. Sept. Hálfu ári síðar fluttu þau
hjón til Seyðisfjarðar, og bjuggu þar
samfleytt 11 ár. Arið 1884 mistu þau
hús sitt og aleigu í snjóflóðinu, sem þá
féll yfir nokkurn hluta kaupstaðarins.
og gerði mörgum afarmikinn skaða.
—Anna sál. var ein af þeim sem lentu
í snjótíóðinu. Upp frá því átti hún
við stöðugt heilsuleysi að stríða til
dauðadags, Sumarið 1894 fluttu þau
hjónin til Vesturheims og settust að í
Hamilton, N. D., Hjá hr. Rúnólfi Sig-
urðssyni, albróðir Stefáns. Þar dvöldu
þau hálft anuað ár. þá fluttu þau norð-
ur til Winnipeg og bjuggu þar síðan.
Þeim Stefáni og Önnu sál. varð
þriggja barna auðið. Tvö af þeim dóu
heirna á íslandi, en ein dóttir lifir, að
nafni Stefania Ragnheiður, 15 ára göm-
ui.
Anna sál var skemtin og góð kona
ætið síglöð ogkát.þrátt fyrir það. þó
hún ætti við ýmsa erfiðleika að stríða,
svo sem barnamissir og heilsuleysi síð
ari part æfi sinnar. Hún var sérlega
brjóstgóð kona. Vildi öllum gott gera
en engan hryggja. Hún var bezta kona
manni sínum og studdi hann með ráð
og dáð af ýtrasta megni í öllu mót-
drægu, er mætti þeim á samverutíma
þeirra. Hún var mjög trúrækin kona,
og hélt staðfastlega við trú sína til
dauðadags. Hún var ástrík móðir.
Eftirlifandi dóttur sýndi hún hið mesta
ástriki og umönnunarsemi, og inn-
rætti henni dygðugt og guðelskandi
hugarfar.
Öllum sem kyntust henni var vel
til hennar og möttu og virtu hana
mikils. Hún hafði að eins dvalið í
Winnipeg 3 ár. og var þar mjög fátt af
kunningjum hennar, er hún átti heima
á Islandi,. en þó var fjölmennara við
jarðarför hennar en venja er til. Sýn-
ir það ljóslega, að hún hafi kynst öllum
að góðu. — Hennar er sárt saknað, og
það að maklegleikum, af eftirlifandi
ástríkum eiginmanni, og heitt elskandi
dóttir.
Friður hvíli yfir þeirri látnu.
Einn af vinum hennar.
C. A. HOLBROOK & CO.
DEPARTMENTAL STORE,
CAVALIERi NORTH DAKOTA-
Beztu Kjörkaup i rikinu hja HOLBROOk.
Sérstakur afsláttur á allri álnavöru, klæðnaði, skófatnaði,
i glervöru, matvöru o. s. frv. Margir hlutsr fyrir rð eins hálfvirði.
Svenskt “Rappee” neftóbak 40c pundið.
Haframjöi 35 pd. $1.00
Gott kaffi, 10 pd. fyrir $1.00.
Fín sápa, 10 stykki á 25c.
$2.00 skór fyrir $1 00.
$lt>.00 alklæðnaður fyrir að eins $7.00.
Og yfir höfuð alt eftir þessu.
G.A.Holbrook&Go.
CAVALIER, N DAK-
Millinery.
Ég hefi mikið úrval af ágætum kvennhöttum, fyrir hau«t og vetrarbrúk.
Verðiðer frá 75c. og upp. Einnig “Rough Riders” hatta fyrir $1.50. Kvenn-
fólkið getur fengið hatta sína skreytta í búð minni með efni er þær geta sjálfar
lagt til, ef þær vilja. Alt verk ódýrt og vel af hendi leyst.
Miss Bain, Maíístr.
Ég gef “Trading Stamps.’
##########################
# #
# r^n> rr\A/n>\/»o #
#
W #
#
#
#
#
#
#
#
#
#
DREWRY’S
nafnfræga hreinsaða öl
“h'reyðir eins og kampavín.”
Þett er óáfengur og svalandi sælgætis-
drykkur og einnig hið velþekta
Canadiska Pilsener Lager*=öl.
Ágætlega smekkgott og sáínandi í bikarnum. #
x>áCir þoasir drykkir er seldir í pelaflöskum og sérstnklega ætl-
jifc aðir til neyzlu í heimahúsum. — 3 dúsin flöskur fyrir $2.00. Fæst J
hjá öllum vín eða ölsölum eða með því að panta það beint frá #
I REDWOOD BREWERY. S
jgj
* EDWAffÐ L DEEWRY. I
#
^(5 Manntacfnrer »V Iniporter. WINNlJPF.Ct. ^
##########################
Aðalstöðvar fyrir”
Y^etrarvarning. j
Vér höfum fengið ágætar byrgðir af alveg nýjum haust og vetrar
Kjolaefnnni, í “Crepons”, “Cashmere” og ýmsum öðrum dúk-
um, með samsvarandi siikiskrauti. Einnig höfum vér allskonar
Fatnað, Nærföt, Flókaskó, Yfirskó o.fl.
Þeir sem óska að byrgja sig upp til vetrarins með matvöru, munu
finna í búð vorri miklar byrgðir af nýjum og góðum vörum, sem
vér seljum með svo lágu verði, að vandlátustu kaupendur mega vel
við una.
Ágæt tegund af kafíf, 8 pund fyrir $1.00
Bezta svenskt Rappee neftóbak, 45c. pundið
Bezta haframjöl, 35 pund fyrir $1,00.
Oss er ánægja að sýna yður vörurnar.
það að selja ódýrt, en selja mikið.
Vér leggjum áherzluna á
E. R. PRATT,
CAVALIER, N.=DAK.
Allir Koma Til Okkar!
Til þess að nota sér kjörkaupin við ársfölu vora.
Verðið á öllu er nú læg-ra en nokkrusinni áður.
Karlmannaföt $5, 7.50 og 10. Drengjaföt $1, 1.50, 2.50
Karlmanna yfirhafnir $5.00, 6.50, 7.50
Drengja-yfirhafnir $4.50, 5.00 Drengjabuxur fyrir 50c.
Sérstök sala á “Beaver”-yflrtreyjum. Vanaverð $8.50. Vér seljum þær
þessa viku fyrir aðeins $6.50.
Main Street Deegan’
Tækifæri fyrir verkamenn.
Þér getið unnið yður inn frá $3 00 til $5 00, með því að kaupa yfirtreyj-
ur yðar hjá EASTERN CLOTHING HOUSE. Einnig höfum vér stutttreyj-
ur í hundraðatali og karlmanna alfatnað í þúsuridatali. Vér ábyrgjumst að
gera yður ánægða með verðíð o% að fötin fari vel.
J GENSER eigandi.
194 Drake Standish.
hreinu stræti; “hafið þór nokkra peninga?”
“Nei”, svaraði ég. “Það er sjaldan sem
Spánverjar skilja eftir peninga á þeim sem kom-
ast í greipar þeirra”.
Innocencio hniklaði brýrnar og var auðséð
að þetta svar mitt var honum hið mesta von-
brigdi.
“En eigið þér ekki vini, sem senda yður
peninga ?”
“Ég á vini. sem mundu mölva niður þetta
níðingabæli, svoað ekki stæði steinn yfir steini.
ef þeir vissu aðégværihér. En ég býst ekki
við að mér verði leyft að gera þeim aðvart”.
Það var reiðisvipur á Innocencio.
“Mér eru æfiulega fengnir til gæzlu þessar
blásnauðu rolur, Við verðum þá að borða í her-
mannaskálanum að vanda”.
“En setjum svo að ég hefði peninga”, svar-
aði ég. “Hvað er svo um það meira?”
“Hvað! Hvernig spyrjið þér. Hér eru
alskonar skemtistaðir, kafiihús og danssalir.
Það er alls ekki svo slæmt að vera hér, ef maður
hefir peninga”.
Við eyddum svo deginum með því að rölta
um bæinn og spurði ég Innocencio allra þeirra
spurninga, sem mér gátu í hug komið. En hann
var þögull og önugur, þvi ég hafði enga peninga
til að mýkja með geðsmuni hans.
“Hverjir eru þessir grjót-þrælar ?” spurði
ég hann.
“Grjót- þrælarnir. Það eru menn sem sí og
«e höggva og mölva grjót þarna úti”.
Hann benti um leið á virkisvegginn í þá átt,
Drake Standish. 197
sá sem ég hafði sett mesta mína frelsísyon á og
hjálpsemi til að verða frjáls maður.
Mer féll allur ketill í eld Hvernig í dauð-
anum gatégnú vænst nokkurs hjálpar frá þess-
um manni?
17. KAFLI.
Pintingar fanganna.
Þegar ég var i Matanzas hélt ég að engir
væru meiri grimdarseggir í þessum heimi, heldur
en Spánverjar. Þar horfði ég með einin augum
upp á kvalafullan dauðdaga foreldra ungfrú Inez
ogvar gá atburður ekki fallinn mér úr minni.
Eu vera min í Ceuta hafði fært raér heim sann-
inn fyrir því.að eit.tilt getur orðið öðru verra, og
grimd og kvalræði getur verið á hærra stigi,
heldur en maður sér og horfir upp á, á sjálfum
vígvellinum á ót'riðartímum.
Ég get ekki lýst tilfiuninguir. mínum á Cuba
og en síður á Ceuta, Sú raunalýsing myndi
fylla margar blaðsíður og verða margfult líkari
munnmælasögu löngu umliöins tima, heldur en
virkilegleika.
Þegar ég kom ugp á hæðina, þar sem fanga-
hýbílin eru, þá var ég færður inn í steinlagt
fangapláss, sem ekki benti á nokkurn hlut ann-
an, en þann stað, sem fangar eru dæmdir lil að
ganga um og búa á.
Hin máttvana fangaandlit sýndu Ijóslega ftð
þessi stftður táknaði ekkei t annað en tímanl -ga
198 Drake Standish.
hann væi'i í horfinu við þá sem sem gengu á
undan honum.
Þessi sjóo gerði mig vitstola. Ég stökk frá
Innocencio og greip sinn varðmann með hvorri
hendi fyrir kverkarnar. Þeir mistu byssurnar,
en Carlos féll lémagna að fótum mér. Ég smelti
saman á þeim hausunum með öllu því afli sem
ég gat framleitt, og hvein hátt sem hleypt befði
verið af smá byssu. Ég kipti þeím aftur
sundur, og skelti þeim saman enn þá fastara en
áður.
í sama vetfangi hljóp fram hermaður með
dregið sverð og hjó á handlegg mér. Sverðið
skar ekki inn úr klæðunum, en höggið gerði
hendina aflvana, svo hún hékk niður með síð-
unni fáein augnablik.
Á sama vetfangi var ég tekinn fastur af
varðliðinu, og fluttur tafarlaust upp á hæðina,
þar sem aðalfangahúsið stóð.
Carlos var dreginn áfram af tveimur her-
jaönnum. Innocencio gapandí og hvæsandi hljóp
við hliðma á mér.
' Þetta er vinur þinn”, hvíslaði hann að mér.
“Einmitt þessi hermaður, sem sló á hendina á
yður áðan.
Þessi raaður. sem hafði barið aflvana á mér
hendina, var einmitt sami maðurinn, sem ski þ-
aði varðmönnunum að drífa Carlos áfram með
byssustingjum, og hafði látið knýja hann áfram
allan daginn í brennandi sólarhita. Hann var
urigur maður með sólbrent andlit, en grimd og
harðyðgi virtnst hafa sett mark sitt á svip hans.
Einmitt þessi maður var Eugenio Cabezos.
Drake Standish.
þar sem ég hugði að fastaland Afríku væri.
“Eg sé ekkert um að vera þarna. Er það
fyrir utan varnargarðinn ?”
“Já, þeir eru fyrir utan steinvegginn. Það
eru þrjúhundruð af þeim þar. Þeir eru reknir
þangað á morgnaua Svo vinna þeir við gr jótið
allan daginn og eru svo reknir heim aftur að
kveldi. Vopnaðir hermenn standa vflr þeim á
verði daglega og skjóta hyern niður miskunar-
laust, sem reynir til að strjúka á burtu. Stun d-
um eru þeir barðir með kaðalsvipum á kvöl din”.
“Hvers vegna ?”
. “O, ef þeir eru latir eða veikir eða eitch vað
þess konar”.
“Berja þeir menn fyrir það að veikjast ?”
‘ Já, grjótþrælana”.
“Hvaða veg eru þeir reknir um ?”
“Inn um hliðið þarna”.
“Getum við séð þá?”
“Ja, hver skollinn ! Ég hélt yður langað
ekki til þess. F.n ég býst við að við getum það,
ef við höfum heilbrigða sjón”.
Én sagði eþki Innocenco frá því, en áform
mitt var að reyna að kotna auga á Carlos og sjá
hvernig haiin liti út eftir þrælkunina um dag-
inn.
“Þekkir þú mann hér að nafni lautenant
Eugenio Cabaze ?” spurði ég.
“Hvort ég þekki Cabazos ! .Tá, ég skyl di.
nú segja það ! Hann er einn af yfirmönnunum
við grjót þrælasveitina”.
“Bentu mór á Cabazos þegar þeir fara fram
hjá okkur. Við vorum einu sinni góðir kunn-