Heimskringla - 25.01.1900, Blaðsíða 2

Heimskringla - 25.01.1900, Blaðsíða 2
HEIMSKRINULA 25. JANÚAR lgOO. PUBL.ISHED BY Tlie Heiniikriiigla News & l’ublishing Ce. Verð blaðsins í Canada og Bandar. $1.50 um Arið (fyrirfram borgað). Sent til íslauds (fyrirfram borgað af kaupenle tm blaðsins hér) $1.00. Peningar se«dist í P. O. Money Order Registered T.etter eða Express Money Order. Bankaávísanir á aðra lianka en í Winnipeg að eins teknar með afföllum Managing Editor : B. I<. K»Idwlnson, Office . 547 Main Street. P o. BOX 305- Hún dreit í hreiðrið. Aldrei höfmn vér haft háar hug- myndir um frdmlvndi eða heiðar- legheit Greeway’s eða manna þeirra, sem mynduðu stjórn þessa fylkis. en þ<5 skulum vér fúslega játa að oss hefir aldrei til hugar komið ar þeir væru eins svívirðilega sviksamir í stjórnmenskunni eins og nú er raun á orðin. Conservativar höfðu að vísu grun um að ekki væri alt með feldu í stjdrnarfarinu og að ýmislegt mundi koma upp við stjórnarskiftin, sem fylkísbúum væri hulið meðan Greenway væri við völdin. En að önnur eins frámunaleg eyðslusemi og sviksemi hefði verið höfð um hönd, eins og nú er ótvíræðilega sannað, það gat víst fáum heiðar- lega hugsandi borgurum til hugar komið. Nýja stjórnin er að eins búin að vera stuttan tíma við völdin og heflr því að sjálfsögðu ekki enn þá haft tíma til að skoða gerðir Greenwaystjórnarinnar ofan í kjðl- inn, ennþá hefir hún þegar fundið yfir $27,005,15 skuld á fylkinu, eins og vér gátum um f síðasta blaði, og er það út af fyrirsig stórhneyksli að sú skuld skuli nú koma upp, eftir að Greenwayflokkurinn allur er búinn að halda því fram á ræðupfjllum um þvert og endilangt fylkið, að fjár- hagur fylkisins stæði í mesta blóma og að stjórnin hefði fyrirlig-fjaifdi stóra upphæð f fjárhirzlunni, sem nú er sýnt að er gal-tóm og fylkið bund ið stórskuldnm sem fylkisbúum voru áður huldri. f síðasta blaði lofuð um vér að sýna betu'- syndapoka Greenwavinga, og nú getum vér, í viðbót við það sem þar var talað, skýrt lesendum vorum frá því að Greewaystjórnin hefir gefið C.P.R. félaginu $148,750 í dúsu og 20 ára undanþágu frá skattgreiðslu á vissr um brautum án þess að fá nokku- hlunnindi í staðin, nokkuð af þess- um dúsugjöfum var gefið eftir sið- ustu kosningar, eftir að stjórnin var fallin og kjósendumir höfðu lýst van- trausti sínu á henni, og $73,500 hef- ir Greenway g'efið félaginu fyrir braut suður í Bandaríkjum, síðan eftir síðustu kosningar. Hvernig lýst yður á! Þessi leynilega dúsugjöf Green- waystjórnarinnar á nálega $150,000 af peningum fylkisbúa til C. P. R. félagsins, er á þessa leið:— Takið vel eftir. 1. Þann 14. Júlí siðastl. gerði Greenway samninga við C.P.R. fél. að veita því $1,750 fyrir hverja mílu af Lac du Bonnet brautinni. Hún er 22 mílur að lengd, styrkurinn því $38,500. 2. Einnig $1,7.50 fyrir hverja mílu af Snowfiake brautinni. Hún er 17 mílur, skyrkurinn því $29,500. 3. Þessar báðar brautir eru undangegnar skattgreiðslu4til fylkis- búa um 20 ára tímabil. 4. Hon. Robt. Watson, ráðgjali opinberra verka hefir hluti í félag- inu sem starfar að Lac du Bonnet, sem vér gátum um í síðasta blaði, svo að sem ráðgjafijvar hann að eyða fylkisfé f persónulegar þarfirjsínar. 5. Til þessara tveggja brauta heflr því C. P. R.J félagið fengið $68,250 af fylkisfé. Þes.'ir samningar voru gerðir þann 14. Júlí á meðan [þingið sat, og þó þinginu væri ekki slitið fyrr en þann 21. Júlí, þá*|var"Jþví ekki lofað að vita neittjaf þessu, og ráð- gjafarnir voru samtakají þvf að Ijúga því að fylkisbúum á fundum sínum hér í bænumjogjút umfaltjfylkið, að þessar brautir hefðu|.verið|'bygðar án þess að eitt einasta'cent af fylkis- fé hefði verið veitt til þeirra. Þeir horrar hafa fauðsjáanlega vitað U þessar dúsugjafir til C. P. R. félags- ins væru ekki samkvæmar vilja kjósendanna, og þess vegna reynt að hylja þær með lygum svo lengi sem því yrði viðkomið. Greewaystjórn- in hefir þó ekki legið á liði sínu að hæla sér af þeim styrk sem hún hefir lagt til járnbrauta, og hún hefði að líkindum ekki þagað vfir þessu, ef hún hefði ekki verið sér þess með- vitandi að eitehvað var bogið vfð þessar styrkveitingar. Þess vegna huldi hún það bæði syrir þingi og þjóð. 6. Ennfremur hefir Greenway stjórnin sett fylkið í ábyrgð fyrir $40,250 styrkveitingu til North West Central brautarinnar frá Hamiota til Mineota, ásamt brautarstúf til að tengja þann bæ við Rapid City. Þessar braurir eru nú undir umsjón C. P. R. félagsins, og það félag fékk þennan styrk. Þegar nú tillit er tekið til þess að Dominionstjórnin var búin að veita C. P. R. félaginu 6,400 ekrur af landi fyrir hverja mílu af brautum þessum þá munu flestir verða oss samdóma um það að ekki hafi verið ástæða fyrir Green- way að kasta almennings fé út í fé- lagið í ofanálag við það sem það hafði áður fengíð, og því síður var ástæða til að undanþyggja brautir þessar skattskyldugreiðslu um 20 ár, eins og gert var. Þetta er lík að- ferð eins og höfð var við styrkveit- inguna til Souris brautarinnar fyrir nokkrum árum, að eins talsvert glæpsamlegri og svívirðilegri en þá var gerð. Ilvað halda kjósendur um þetta brask? 7. Kjósendur munu kannast við umræður þær sem urðu í síðasta þingi, og á málfundum um kosninga- tímann, um Wascada brantina. Kjósendur í suðvesturhluta fylk- isins óskuðu eftir braut frá Deloraine til Wascada og vildu láta N. P. R. félagið byggja hana. Það félag kvaðst skyldi byggja brautina ef fylkisstjórnin vildi veita því vana- Iegan styrk tit þess. En Mr. Green- way neitaði þvi af þeirri ástæðu að C. P. R. félagið væri viljugt til að gera það styrklaust. N. P. félagið bauðst þá til að byggja braut þessa án fylkisstyrks, ef stjórnin vildi styrkja það til að framlengja Souris- braut þess, Deloraine. Þessu lofaði Mr. Greenway, en sveik það síðar, af þeirri ástæðu að C. P. félagið byðist til að byggja braut um það svæði styrktarlaust, og að hann gæti þess vegn i ekki réttlætt styrkveit- ingu af fylkisfé til N. P. félagsins. En nú er það upp komið af bréfum Mr. Greenwrys til Mr. White, þá verandi forstöðumans C. P. R. félags- ins, að hann hefði bundist leynileg- um samningum við C. P. R. fél. að veita því fylkisstyrk $1,750 á hverja mílu af þessarí braut. En á sama tíma sagði hann N. P. fél., þinginu og ijóðinni að C. P. R. ætlaði að byggja æssa braut án styrks úr fylkissjóði. Með þessum lygum sínum var hann að koma f veg fyrir að fylkisbúar )ar suðvestra gæti fengið nokkra járnbrauta samkepni, en reira þá sem fastast í bönd okurvalds C.P.R. félagsins. Braut þassi er 23 mílur á lengd og dúsugjöf Greenways af almenniugsfé til hennar er $40,250 af fé ahnennings. Hvað halda kjós- ennur um þessa ráðsmensku? 8. Þó að þessar lygar og fjár- austur Greenways, geti að sumra á- liti verið fyrirgefanlegar meðan hann hafði þingið að baki sér, þá munu þó flestir játa að samningar æir, sem hann gerði um útaustur af peningum kjósenua eftir sfðustu kosningar, hefðu átt að vera ógerðir. Því þá hafði maðurinn tapað völd- unum að svo miklu leyti sem kjós- endurnir máttu að gera. Þeir greiddu atkv. á móti stjórn hans þann 7. Des. síðastl., en 18. s. m. skuldbatt hann fylkið með bréfi til W. R. Baker.til þess að borga Saskatchewan & Western Ry. félaginu $1,750 á mílu hverja af 23 mílum af braut sem það félag var að láta byggja— als $40,250 af fylkisfé, eftir að kjós- endurnir höfðu lýst vantrausti sínu ástjórn hans, Styrkveitingarnar eru þannig: Lacdu Bonnetbrautin 23 míl. $38,500 G. N. W. C. brautin 23 míl. 40,250 Snowflake brautin 17 míl. 29,750 Wascada brautiu 23 mílur 40,250 Als 85 mílur $148,750 Ekki alt komið enn þá. Bnn fremur skal þess getið, að sfðan Greenwaystj. varð untíirí kosn- ingunum, hefir hún bundið fylkið skuldbindingu til þess að ábyrgjast skuldabréf Winnipeg & Southeasnern járnbrrutarfélagsins á þeim 42 míl- um sem það félag leggur inn í Min- nesota í Bandaríkjunum, $8000 á hverja mílu, eða alls $336,000 meira en J úr milíón. Þetta gengur þjófnaði næst, og það má óhætt gera þá staðhæfing að þeir menn sem láta sér nokkuð ant um sóma Blnn og tiltrú almennings hefðu látið þetta ógert, ekki sízt þegar þeir vissu að þeir voru búnir að tapa tiltrú kjósendanna. Eftir því sem nýja stjórnin hefir getað grafið upp úr synda pokum fráförnu stjórn- arinnar þá hefir hún skilið þannig við að fylkið er nú í nærri hálfri millión dollara skuld í stað þess að eiga í sjóði, eins og kjósendum var sagt að væri. Síðar munum vér segja kjós- endum enn aðra sögu, sem ekki er betri en þær sem nú hafa verið gerð- ar opinberar. Landverðmætis- skatturinn. Niðurl. Sem stendur er jörðin að sönpu ekki öll eign einstaklinga, en allir hinir æskilegu partar hennar eru háðir land- eignarbréfum—og mikið af hinum ó- æskdegu — og svo fljótt sem bygðin dreifist, koma hinir partarnir undir þau Hvort heldur er, þá er fyrirkomulagið því líkt — þ. e. a. s. skiftingin á land- inu, þar sem hinar siðuöu þjóðir búa—að það er sem nokkrir af íbúum jarðarinnar eiga hana. Þar af leiðandi verða þeir sem ekkert eiga af henni— og þeii sem eiga smálönd eða lítilsvirð- ar bæjarlóðir, teljast með þeim — að verða komnir undir náð þeirra sem eiga hana. hvort þeir fá að lifa eða ekki Og hver er árangurinn af þessu fyrir- k.omulagi? Hann er þetta: Fyrst byrja menn á því að kaupa land i gróðaskyni. Þar af leiðir að stór óbygð svæði af bezta landiliggja ónotuð. [Ekki ein- ungis akuryrkjulandi, heldurlíka hinu verðmætara landi i bæjunum. Hér í Chicago t. a. m. eru 9/10 hlutar bæjar- stæðisins óbygt land]. Bygðin dreifist. Afleiðingin af dreifingunni verður sú, að menn verða sífelt að vera að setjast á lakara og lakara land. Ekki sérstak- lega lakara sáðland eða gripaland. held ur land sem minna gefur af sér af öll- um þægindum lífsins. Bygðin færist alt af nær og nær óbygðinni og endar þar sem menn að eins geta dregið fram lifið. Þessum flutningum fylgja svo alt af meiri og meiri bágindi. Og bág- indin koma ekki einungis niður á burt- flytjendum. heldur lika á þeim sem eft- ir eru; því þeir sitja við þau kjör sem hinir gátu ekki verið við. Þetta er rás- in, að minsta kosti í þessu landi. Öllum þeim eymdum og bágindum, sem hið rangláta land-fyrirkomulag vorra tíraa hefir í för með sér, öllum þeim kyrping í andlegum og líkamleg- um þroska mannanna, er ómögulegt að lýsa með orðum, [Öldum ’saman hafa börn fæðzt, sem svift hafa verið hinum náttúrlega erfðarétti sinum í 'landinu ( "sem drottinn þinn guð hefir gefið þér”), fæðst af foreldrum. sem svift hafa verið þessum sama erfðarétti. Flestu af þvf sem gerir lifið ánægjulegt heflr þeím verið sinjað. Allar hinar æðri þrár mannsandans hafa ,þeir orð- ið að kæfa, Hinum einföldustujífsnauð- synjum er þeim sifeldlega sinjað, Hversu marga þeirra má ekki segja um: “Refar hafa greni og fuglar hafa hreiður, en þessi æðsta vera jarðar- innar veit oft ekki hvar hun á höfði sínu að að halla". Þetta eru afleiðing- ar landeinokunarinnar, eins og hún á sér stað þann dag i dag, Þungamiðja einskattskenningarinnar er, að allir menn hafi jafnan rétt til að nota. Þessum rétti verður fullnægt, þegar menn borga fullu gjaldi til al- mennings, það sem landsrótturinn, sem þeir eru á, er virði, æfiniega án tillits til umbótanna sem á landinu eru. Þeg ar það er gert, þá er auðséð [að land getur ekki gengið kaupum]7og’ sölnm, því þegar vel er aðgætt, þá er það ekki annað en leyfi til að mece. innheimta leigu sem keypt er og selt. Þegar leig- an gengur til hins opinbera, þá verður þess vegna engin hvöt fyrir menn að halda landi sem þeir ekkí Dota. Þetta keinur þá því til leiðar, að alstaðar verður nóg til af landi, sem menn geta sezt á ókeypis. með þeim einu skilmálum, að þeir borgi til al- mennings þarfa þá upphæð, sera af- staða landsins við miðstöðvar mannfé- lagsins ákveða. Menn þyrftu þá ekki að ferðast út í óbygðir, til þess að fá ó- dýrtland — til akuryrkju, húsabygg- inga eða hvers sem væri , því þeir gætu sezt á gott land í bygðunum án nokkurar borgunar. Mundi þetta ekki hafa betrandi i- hrif á ástand hins fátækasta meðlims mannfélagsins — verkamannsins? Jú, égheldþað! Égheld að með því yrði loku skotið fyrir allan atvinnuskort og þessa makalausu i ðnaðarhnikki, sem guðirnir hljóta að hlægja að. Menn sæktu þá ótvíræðir þarfir sinar beint í skaut náttúrunnar—uppsprettulindirn- ar allra góðra hluta. Með vélum, iðn- aðaraðferðum og samgöngufærum. sem altaf eru að gera vinnuna léttari og léttari, fengju menn i sjálfsvald að veita sér allar þær óskir, sem gæði náttúrunnar og þroskun manufélags- ins gætu veitt, meðan sól skini. regn félli og gras sprytti. Ég hefi nú reynt að gera grein fyr- ir nokkrum aðalatriðum einskatts- kenningarinnar, og skýra orsakirnar fyrir þeim. En ekki veit ég hvernig mér hefir tekist það. Málið er svo yfir- gripsmikið, að þó að mönnum verði skiljanleg höfuðatriði þess, þá geta samt efasemdír sprottið út af smærri atriðum. Þó held ég að ef þau verða vel skilin, þá geti menn ráðið af þeim öll hin smærri atriði. Auðvitað getur enginn maður þótzt fullkunnugur þeim án þess hann hafi lesíð bækur þær, sem gefnar hafa verið út um það efni, Hen- ry George !er höfuð-postuli þessarar kenningar, og eru verk hans hin helztu sem þetta mal ræða. Fyrsta bók hans Progress & Poverty, ræða málið mest til hlítar. Mér finst næstum óþarfi nú að gefa bein svör upp á spurningar yðar, þar sem ég held að það megi ráða þau á því sem þegar er sagt. Upp á það “hvað- an ríkistekjurnar eigi að koma”, er svarið: Áf landverðmætinu. Sumir trúlausir Tomasar halda að landverð- mætið verði ekki nóg fyrir allan stjórn- arkostnaðinn; sumir, að það verði of lít- ið. En þeir verða að jafna það sin á milli, Einskatssmenn segja að það verði mátulegt. Viðvíkjandi lækkun kaups við járnbrautarvinnu, þá fellur skatturinn á verðmæti járnbrautar- landsins, en ekki á vinnuna á því. En allir hagfræðingar — og þar á meðal John Stuart Mill — koma sér saman um það, að þeim skattt geti eigendurn- ir ekki komið á aðra. Þaðer sá eini skattur, sein hægt væri að leggja á járnbrautarfélög, er þau mættu til með að borga sjálf. Það eru landeignir járn brautarfélaganna (the right of way), er standa í mestu verði. Þegar þær eru teknar af þeim, þá verða eftir einungis vagnarnir, vólarnar, teinarnir o. s. frv. sem þau hafa fullan rétt til. Annars er það hugmynd flestra einskattsmanna að hollast væri að almenningur ætt.i járnbrautir eins og hverja aðra þjóð- eign. Viðvfkjandi auðmönnunum, Ein- skattsmenn hafa ekkert á móti auð- mönnum, svo framarlega að auður þeirra sé sprottinn af atorku og fram- kvæmdum þeirra sjálfra, og vilja því engar tálmanir leggja fyrir það að menn verði auðugir. Þeirra ósk er að allir verði auðugir. Það getur verið að það sé ranglega fenginn auður í margra höndum nú, en hvernig sem það er, þá viljum vér kom 1 í veg fyrir að árang- urinn af vinnu eins manns komist i annars manns hendur í framtíðinni. Ef taldir eru upp ríkustu menn þessa lands. þá skal ég sýna að mest af eign- um þeirra eru landeignir eða einokan- ir sem stafa af landokuninni. Ég vona nú að þér sjáið, herra rit- stjóri, að það er misskilningur að halda að undír einskattinum muni hinir fá- tækari borga skattana, en hinir ríkari sleppa. hvenær sem hugmyndin kemst í framkvæmd. Ef það sem hér er á undan er ekki nógu sannfærandi. þá get ég bent á staði, þar sem búið er að reyna landverðmætis-skattinn, þó ekki sé nema í smáum stýl, og hann hefir hepnast vel. Eg gæti bent til Nýja Sjálands t. a. m., sem kallað hefir verið paradís verkamanna. Og ég gæti bent á dæmi nálæ^t hýbilum yðar þar sem þessi regla er viðurkend, mannfélaginu þar til míkils góðs. En óg ætla að láta hér nema staðar að sinni. Ég mætti að endingu geta þess, að til þess að koma einskattinum á er hug- mynd vor þetta : Þar sem nokkrar af tekjum stjórnarinnar eru nú íengnar af landverðmæti, þá þarf ekki annað en að afnema smámsaman aðra skatta og eftir því sem þeireru afnumdir að auka að sama skapi skattinn á verðmæti landsins. þangað til loksins að alt land- verðmætið gengur til almennings þarfa. Chicago, Ills., 5. Nóv. 1899. P. M. Glemens. Frá löndum. WICTORIA, B. C. 12. JANÚAR 1900. Fylkisþingið i B. C. var sett4. þ. og hefir verið að malda einhverja stund næstum daglega siðan. Það lá við að Semlin hrykki upp af, eins og ég drap á um daginn, undir eins í þingbyrjun. Það voru einungis mistök andstæðinga sem björguðn stjórnarnefnunni .Stjórn- in gerði uþpástungu u.n frestun þings og var í henni borin atkvæðum af and- stæðingunum, með Turner i broddi og Martin í miðju. En þá tók einn stjórn arsinni sig til—Att. gen. Henderson— og bullaði daginn út, fsvo að fyrir vikið höfðu Semlin-sinnar einum fleira á næsta fundi og hafa síðan einn yfir, auk forseta. Eru það heldur litlir yfir- burðir og ólíklegt að stjórn sú fram- kvæmi mikið á þessu þingi. Enda hef- ir enn þá ekkl verið rætt um nokkurn skapaðan hlut sem almenuing varðar. Joe er gallharður á móti stjórninni, en segist heldur ekkert hafa með Turner að sýsla, sem er leiðtogi andstæðinga— eftir að hann hafði hjálpað til að velta Semlin úr sæti. Bæjarstjórakosningar fóru fram i gær. og munu þær ekki hafa bætandi eða breytileg áhrif á þann steingerv- iuga stympil. sem mótaður er á mann- lifið hérna. Engin ný stórtíðindi. J. E. Eldon. TINDASTÓLL, ALTA, 12. JAN. 190.. Veðurátt. Það sem af er þessum vetri hefir verið sú bezta haust'og vetr- ar veðurátta, sem komið hefir hér síðan veturinn ’88 og ’89; eins langstæð góð- viðri £og snjóleysi með hlýindum, man ég ekki eftir síðan þann vetur. Nú, 12. Jan. er að eins lítið föl.T'varla spor- rakt. 28. Desember síðastl. var heit. astur dagur í þessum mánuði: 50 stig fyrir ofan zero á Far. Á jólanóttina fram yfir miðnætti rigndi, á milli jóla og nýárs kalsaveður, þósnjólaust væri. Nú unðanfarna daga 4—6 stiga frost á nóttum og nokkura stiga hiti á daginn. í fyrra mánuði kom hingað séra R, Marteinsson. Hefir haun flutt guðs þjónustnr á 3 stöðum í bygðinni, 2 messur annanhvorn sunnudag, og sagt til börnum og ungmennum hvern !dag vikunnar á víxl, á þremur stöðum, með hér um bil 8—10 mílna millibili; hefir hann orðið að leggja hartá sig að ferðast á milli þessara barna, sem eru að tölu 31 eða tleiri, og margt af þeim komið yfir hinn íslenzka fermipgarald- ur. Því miður hafa börnin ekki getað notið kenslunnar eins vel og æskilegt er. bæði vegna þess að kenslan fer fram á þremur stöðhm í einu, og annað hitt, að fæst af börnunum hefir nokkra barnalærdómsóók. en bóka-pöntun hans frá TFinnipeg er enn ókominn, er voru nýustu barnalærdómsbækurnar, Hvað lengi hann verður hér, er enn ó víst. J. Björnsson. Spanish Fork, 9. Jan 1900. (Frá fréttaritara Hkr.) Herra ritstjóri:— Síðan þetta blessaða nýja ár byrjaði hefir oft mátt heyra mjög deildar mein- ingar og skoðanir hjá fólki um það, hvort hið hý-byrjaða ár, væri hið sein- asta ár hinnar nítjándu aldar, eða fyrsta árið af tuttugustu öldinni. Þeir sem halda því fram, að þetta sé seinasta ár- ið af 19 öldinni, segja að 99 séu ætíð næst á undan hverju hundraði, og því gildi hið sama með ártalið, að 1899 ár séu ekki 1900, fremur en 1,899 dollars séu $1,900. Mótmælendur aftur á móti halda sér fast við bókstafinn, og segja að á bessu ári teljist liðin vera frá Krists fæðÍDg 1900, og sé þetta ár því hið fyrsta ár hinnar tuttugustu aldar. Hvað virðist yður nú um þetta herra ritstjóri, hverjir hafa réttara? Um þessi síðastliðnu áramót, sem flestir íbúar Zionar munu hafa notið með gleði og ánægju, áttum vér Spanish Fork búar þrennu nýju að fagna, nefni- lsga: fyrst nýju ári, sem \oss er sagt að byrji kl. 12 að miðnætti, nýrri bæj- arstjórn, sem byrjaði kl. 12 á hádegi og síðast nýju tungli, sem kom kl. 12.8u. En nokkuð er tíminn mislangur sem það vill taka oss að finna út gagn og gæði þessara nýju þremenninga. Það tekur oss einn mánuð að finna út hvað gott tunglið verður, 12 mánuði að finna út hvernig irið verður, an 21 aðj finna út hvað hin nýja bæjarstjórn, vinnur landi og lýð til menningar og frama, eða hvert hún tekur í nokkruflffram þeirri gömlu stjórn, sem sigldi, rúnt kl. 12 síðast liðin mánunag. Tiðarfarið er all gottjdálítillj snjór fóll skömmu fyrir jólin, en kuldar voru mikið litlir. Upp úr nýári hlánaði, rigndi heilan dag og tók upp allan snjó af láglendi. er því nú sem stendur al- autt í bygðum og bezta veður. Heilsufar allgott að undanskildu þvf, að einhver veiki hefir verið að stinga sér niður hér og þar, í Zion’sem haldið er að sé einhver tegund af kúabólu; samt er sýkin væg, og ekki hefi ég heyrt. að neinn hafi dáið úr henn enn sem komiðer. Sýki þessi barst hingað rétt'fyrirjjólin og hafa siðan margir verið skelkaðir og bólusettir. Alþýðuskólum"var lokað fy.ir tíð, og allar mögulegar'*varúðar- reglur viðhafðar. Hnekti þetta ftölu- vert samgöngum á meðal ffólks, og verzlanin fyrir jólin var ekkij eins fjör- mikil og búast hefði mátt.Ivið. Telnr hið íslenzka “ Verzlunar- ogj Iðnaðar-fé. lag vort sig. sérstaklega, hafa beðið tjón af sýkinni, frá verzlunar og at- vinnulegu sjónarmiði, því' verkstæðum varð að loka fyrir t.íð. og Svo’var mikið minna keypt af “Candy miðum”, og öðrum jólagjöfum hjá þvi, en verið hefði, ef engin bóla hefði komið. Um hátiðarnar skemtu [menn sér samt eftir föngum. Jólatrésjsamkoma vur haldin að v»nda, bæði hjá"Presby- terum og eins i lútersku kyrkjunni, en sérsiakt leyfi þurfti að fá til þess samt hjá bæjarstjórninni, og bæjarráðinu. Næst bólunni, tala menn bér nú Góð tíðindi hljóta það að vera öllum, sem veikireru að rafmagnsbelti mín (Electric Galvao- ic Belt) eru þau undraverðustu belti í heiminum, þar eð þau lækna sjúkdóma betur en önnur belti, sem kosta $5 til $30. Þessi belti min endast æfilangt og ganga aldrei úr lagi. Það ern áreiðan- leg að lækna liðaveiki, gi-t, tnnnpínu, kirtlaveiki, alskonar verk, sárindi og kvalir. svefnleysi, hægalðeysi, lifrar- veiki, hjartveiki, bakverk, nýrnaveiki, magaveiki, höfuðverk, kvefveiki, La- Grippe, andarteppu, taugasjúkdóma og alskonar kvensjúkdóma. Engar á- stæður að vera veikur, þegar þér getið orðið læknuð. Þér verðið varir við verkar.ir beltisins eftir 10 mínútur. Af þvi ég vil að allir kaupendur Heimskringlu eignist þessi belti, þá sel ég þau á $1,00 hvert, eða 6 belti fyrir $4,50 um næstu 60 daga, eftir 60 daga hækkar verðið. J. Iiaknnder. Maple Park, Kane County, Illinois, U. S. A. Hugsunarsamar matreiðslukonur vilja ætíð vanda sem bezt það sem þær bera á borð. Boyd’s brauð er hið bezta. Margra ára reynzla heflr sannað það. Heíurðu ekkí veitt því eftirtekt hvað það er ágætleg-a smekkgott ? W. J. Boyd, 370 og 579 Main Str. Army and i\avy Heildsala og smásala á tóbaki og vindlum. Vér höfum þær beztu tóbaks og vindla- byrgðir sem til eru í þessum bæ, og selj- um þær ódýrara en aðrir. Enda gerum vér meiri verzlun en nokkur annar. Vér óskum eftii viðskiftum yðar. I Brown & Co. 541 Main Str. The LYONS Shoe Company, hefir riú á boðstólum allar teg-undir af vetr- ar-flókaskóm, sem þeir selja með lægra verði en aðrir skósalar hér í bænum. Verðlisti verður auglýstur síðar. The Lyons Shoe Co. 590 JI a i 11 Str. ÍJrmakari Þórður Jónsson, SÍWSÍJ nain Str. Beint’á móti rústunum af Manitoba Hotelinu. Bruda i fullri Stærd. FÖT PASSA NU BRUDUNNI. Eitt af síðustu ný- brygðum og áreiðan- leg að þókuast börn- um. Með vorri undraverðu aðferð höfum vér framleitt mjög stóra hand- malaða brúðu. verk- ið er gert af miklum hagleik og likist lít- litum. Það er ætlast til að brúðan sé þan- n úit með baðmull, ains og fylgireglurn- ar sýna. Brúðuefnið er úr þykku ‘Sateen’ er m ekki rifnar. Það £es bókstaflega óslít- 'AJ ÍVta lia andi. Það er málað að“eins meðoliumáli semekki springur. Með okkar nýja patent eru fæturnir gerðir svo að brúðan stendur einsömul. Brúðan hefir gullbjart hár, rósranðar kinnar, blá augu, náttúrlega litaðan hnk, ranða aokk i og svarta skó._ Frltt aii m þeim sem selja 6 brúð- I ur, seridmn vér eina af þessum fagur legu handmáluöubrúðum 33x23 kost- naðarlaust. Koddablæjur, yfir 30 munstur að velja úr, seljastjbæglega fyrir $5.00þegar þær eru útsaumaðar. Sérhvert liarn el kar stóra brúðu, en hvað munu þau segja um brúðu í fullri stærð50c. send kostnaðarlaust, Einnig brúðu-húsbúhaður, stofubúnaður (6 stykki) 35 c. Svefnherbergisbúnaður (3 stykki) 35c. send með pósti, burðar- gjaldsfrí. Vér tökum lc. eða 2c. frí merki eða póstávísan. Amerirnn Art Noveltv Co. No. 2 W. 14th St. New York.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.