Heimskringla - 01.02.1900, Blaðsíða 2

HEIMSKKINGLA 1. FEBRÚAR 1900.
PUBLISHED BV
The lleiiihkrÍDgla News & Publishiog Ci.
Verð blaðsins í Canada og Bandar. $1.50
?m é.rid (fyrirfram bornað). Sent til
slauds (fyrirfram borgað af kaupenle
im blaðsins hér) $1.00.
Peningar sendist i P. O. Money Order
Segistered Letter eda Expres-a Money
Order. Bankaávísanir á aðra banka en í
Winnipeg að eins teknar með afföllum
Managing Kditor :
It. Ií. Baldwinson,
Office . 547 Main Street.
P o BOX 305
Sjóðþurðin,
Síðasta Lögberg eyðir rínnlega
5 dálkura til þess að verja sjöðþurð
Greeuwaystjórnarirmar sálugu, og
flytur lesendum sínum tangt svar
frá Mr. McMillan. en eftir því sem
rér skiljnm það svar, þá má svo
heita að hvert orð f því sé bein við-
urkenning um sjððþurð.
Mr. McMillan segir:
•‘Þér spyrjið, hvers vegna útgjöldin
hafi verið meiri en tekjurnar. Jseja.
það er létt að skýra það atriöi. Þér
vitið, að þer?ar Aætlunin um útRjöldin
er lögð fyrir þingið. þá er um leið lögð
fyrir það áætlnn um tekjurnar. Ef
þér viljfð g@ra yður það ómak að líta
yfir áætlunirnar fyrir árið sem leið, þá
finnið þér þar. auk annara tekjuliða. að
vér gerðum áætlun um að fá $300,000
frá sambands-stjórninni. úr skólalanda-
gjóði fylkisins. peningnm, er vér eig-
um hjá sambands-stjórninni, en þessi
upphæð ($300.000) var ekki borfjuð oss.
Ef vér hefðum fengið hana, þá hefði
ekki orðið neinn tekjnhalli, heldur þvert
i móti mikill tekju afgangur”,
Þarna er svarið. Df inntekt-
irnar hefðu verið 1800,000 meiri en
þær voru á liðna árinu, þá hefði
ekki orðið neinn tekjuhalli, Þetta
er bein viðurkenning þess að tekju-
halli hafi orðið á síðastaári, og sann-
ar það að eonservativar fóru með
rétt mál.
Aftur segir hann :
"enginn hélt því fram. að vér gæt-
um borgað allar þessar miklu fjárveit-
ingar. borgað allau kostnað við stjórn-
ina sjálfa., löggæzlu kosr.að, o. s. frv ,
og samt haldið útgjöldunum innan tak-
marka tekjanna, án þess að fá eitthvað
úr hinuro mikla skólalands-sjóði fylk-
isins.”
Þetta er önnur viðurkenning
þess að útgjöldin hafi verið meiri en
inntektirnar.
Næst segir hann:
"Vér höldum því ekki fram og höf-
um aldrei látið sem vér gætum horgað
þessi "capital” útgjöld og vexti af þess-
um járnbrautastyrks skuldabréfum af
hinum vs.nalegu tekjum fylkisins".
Þarna er aðalmergur málsins:
Það kemur nú upp úr kafinu að
Greenwaystjórninni heflr aldrei dott-
ið í hug að láta inntektir fylkisins
mæta útgjöldunum, enda hafa þeir
herrar rækilega passnð að það skildi
ekki verða. En því sögðu þeir ekki
kjósendum frá þessu áformi sínu um
undanfarnar kosningar, í stað þess
*ð vera altaf að hjala um sparsemi,
lem oss er ný sagt að þeim hafi aldrei
áottið í hug að viðhafa.
Mr. McMillan getur þess að fjár-
hirslan sé ekki tóm af þvf að $691,
883.34 séu til í bönkum þessa bæjar.
En hann gleymdí að geta þess að
$476,864.67 af því fé eru geymslu-
$jóðir—“Trust Funds” — sem ekki
▼ar stjórnar fé og sem hún þess
▼egna átti ekki með að skerða um
•itt einasta cent. Svo hafði hálfa-
árs tillagið frá Dominionstjórninni að
■pphæð $241,000 komið til Green-
way stjórnarinnar þann 4. Janúar,
rétt tveim dögum áður en hún skildi
▼ið vöidin. Þeir peningar voru
þeasa árs tillag, og áttu því ekki
að notast til að borga síiasta ára út-
«jöld, en þó hefir verið tekið af
þeirri upphæð til að borga þaor.
Tflrlít yfir stjórnarbækurnar aýna
Ijðslega að þegar sfðustu ára út-
ttgjöld eru borgnð of þessa ára in*-
fwkíum, þá er sjóðþurðin, eina og
▼ér höfum áður sýnt, $227,00§.l&.
ln með því að nýja stjórnin heflr
aett nefnd til þess að athuga fjár-
hagsástand fylkisins, þá flnnum vér
ekki ástæðu til að fara frekar orðma
*na, þetta að svo stöddu.
“Bak við tjöldin.”
í þessu blaði flytjam rér greim
sam'kom út í Þjóðólfi áaga. 24. Nav,
sfiaat!.. Erþað kafll ár hréfl frá
eiahvmrjam óncfáaai graúmf hflf-
undi héðan frá Winnipeg, og á að
vera lýsing á ástandi Vesiur Islend-
inga—lifnaðarháttum þeirra og hugs-
unarhætti, og hugarfari þeirra gagn-
vart löndum þeirra heima, á fslandi.
Því er haldið fram:
1. Að aðalmál Vestur fslendinga
sé útflutningamálið. Það að koma
öllnm fslendinnm frá fslandi út til
Ameríku. Þetta er að því leyti of
talað, að oss vitanlega hefir engum
landa vorum komið slíkt til hugar,
en hitt höldnm vér, sem þekkjum
land þetta og kosti þess nokkurn-
vegin til hlýtar, og þekkjum einnig
vort eigtð fsland og ástæður manna
þar heima, að Amerfka sé stórmiklu
betra land en fsland er, og að hver
vinnandi og vinnnfús karl eða kona
geti komist hér af með vinnnafla
sínum margfalt betur en það er
mögulegt á íslandi. Það hefir því
verið og er enu þá skoðun vor að
það væri dugandi fólki mjög f hag
að geta komist hingað vestur. En
með því er ekki sagt að vér 'vildum
tæma lanöið, eða vildum fá alla Is-
lendinga út hingað. Það er stór
fjöldi manna og kvenna þar heima
sem svo langt frá því að vilja sjá
þá hér úti, vildum vér Vestur-ís-
lendingar gjarnan leggja nokkurn
skerf til þess að halda því kvrru á
fslandi, og höfum enda gert það á
umliðnum árum.
2. Að það sé skoðun vor Vestur-
fslendinga, að það eigi að liggja fyr-
ir Íslandí að verða flskistöð að eins
fyrir Englendinga og aðrar útlendar
þjóðir. Það mun vera óhætt að
segja að fæstir af þeim sem á nm-
liðnum árum hafa flutt út frá Islandi
haíi gert sér nokkra hugmynd um
framtfð Islands. Þeir hafa borið
sínar eigin framtíðarvonir á sam-
viskunni en ekki landsins sem þeir
yfirgáfu. En á hinn bóginn vitum
vér til þess að á meðal mentaðra
manna á íslandi er það nú ríkjandi
skoðun að einmitt þetta flskistaðar
ástand. eigi að liggja fyrir föður-
landinu. Þetta hefir oss verið sagt
í fyrirlestrum hér, sem haldnir voru
af mönnum nýkomnum frá íslandi.
Síðastur þeirra er sagði oss sögu
þessa var séra Bjarni Þó arinsson,
sem kom þaðan á síðastl. sumri, og
hið sama höfðum áður frétt eftir
flðrum presti í grend við Reykjavík.
Þ?ssi fisklvers hugmynd virðist því al
gerlega eiga rót sína að rekja til hinna
mentuðu embættisraanna í höfuðstað
landsins og þar í grend, samkvæmt
yfirlýstum skoðunum þeirra á mál-
inu. Þessir menn ættu að sjálfsögðu
að vita bezt um ástand landsins og
framtíðarhorfur þess. Það er því
ekki einasta réttlætandi þó vér
smælingjarnir hér fyrirhandan hafið
höfum tekið upp þessa skoðun og
gert hana að vorri skoðun, heldur
mætti það heita að vér sýndum mik-
ilmennunum þar heima óverðskuld-
aða vanvirðing ef vér hefðum van-
rækt að taka tillit til þeirra í þessu
máli og fallast á þessa skoðun sem
oss virðist vera eins sennileg eins og
hún er orðin alraenn þar heima.
3. Að vér Vestur-íslendingar töl-
mn illa um ættland vort og óskum
að mannbygð eyðist þar. Fyrsti
liður þessarar setningar er víst á-
reiðanlega bygður á mjög röngum
skilningi á skoðunum manna hér
vestra. Að vísu geta verið hér til
þeir menn sem tala illa ura ættland
•itt, en þeir eru áreiðanlega undan-
tekning frá því almenna. Menn hér
reyna að unna ættlandi sínu sann-
mælis og yfirleitt að tala um það
með ▼irðingu, en dómar einstaklinga
▼erða yfirleitt samkvæmt reynslu
þeirra á föðurlandinu, og fólk vort
hér er nógu hreinskilið til þess að
segja hispnrslaust skoðanir sínar,
eins á íslandi eins og á öðrum mái-
efnum. Þeir sem því tala illa um
land sitt, gera pað af þvf að þeir
hafa haft illa reynslu á þvf, hafa lið-
ið þar skort, bágindi og lagalega
kúgun. Þeir geta því ekki talað
▼el uuj landið nema með þvf að gera
það mót eigin reynslu, mót betri vit-
unfl og móti sinni eigin sannleiks-
ást. JSn síðari liðurinn, að vér ósk-
mra að mannbygð þ&r eyðist, er svo
fjarstari öllu ▼iti að vér látum hon-
aas óararað.
4. Að þeir aem f hjarta nnna ls-
laadi hér, þori ekki afl aatela þvl
líkaaryrði vegna Lögbergs. Þetta
er í fyrsta skifli sem vér höfam heyrt
þnss getífl að Iögberg væri það #*ór.
▼alfli aseflal Taetar-fslendinga afl
iþeir jsjrfla ekki afl itu« |rl faU-
um hálsi, í hvaða máli sem vera skal,
og þessi staðhæfing bréfritans er ó-
hrekjandi vottur um vanþekking
bans á þjóðlífi Vestur-íslendinga, og
þvf ekki takandi til greina.
5. Að hagkvæmast verði að hafa
leynilega utflutnings agenta og að
Sí'-ra Jón Bjarnason sé bezt fallinn
tfl að útvega slíka menn. Þetta at-
riði einnig er nýung. En hitt er al-
ment álitið að hver sá maður sem
héðan fer til fslands, hvort heldur
til framtíðar aðseturs eða að eins
snöggva ferð, hljóti að hafa óbein á-
hrif í þá átt að örfa útflutningshug
fólks þar heima, svo framarlega sem
þeir þekki land þetta og ástand fólks
vcrs hér, og þjóðarinnar í heild sinni,
og skýri satt og rétt frá þvi í við-
ræðum við menn á íslandi.
6. Þótt hér komi fyrir uppskeru-
brestur, vinnuleysi o. s. frv. á ýms-
nm stöðum, þá er þess aldrei getið í
blöðunnm, segir bréfritinn. Það er
óhngsandi að hann hafi lesið vestan
blöðin til hlýtar, því annars hefði
hann ekki getað gert þessa staðhæf-
ing nema mót betri vitund. Allir
sem lesa fréttadálka blaðanna og
bréf núlendu manna, hljóta að sjá að
þar er sagt jafnt það mótðræga sem
hitt er að óskum gengur. Blöðin
hér hylja aldrei neitt sem kemur
fram við landa vora eða þjóðina hér.
Þvert á móti er oss ant um að frænd-
urnir á íslandi fái sem sannas' ar og
réttastar sögur héðan, vitandi það,
að eftir því sem þekking fólks þar
heima vex á þessu landi, eftir því
fjölga þeir sem hingað vilja komast
vestur.
FTernaðurinn.
Eitt af því sem ekki fer fram
hjá lesendnm blaðauna er það að
þau eru full af stríðsfréttum. Það
er sama hvort þau eru gefin út í
Bandaríkjum eða í brezka ríkinu.
Þau flytja öll fréttir frá Transvaal
stríðinu, og mega heita full af þeim.
En Philippine stríðið, hvað er um
það? Blöðin hafa ekki minst á það
f marga mánuði svo teljandi sé, ekki
einusinni að Bandaríkjablöðin, hafi
neinar fréttir af þeim hernaði svo
teljandi sé. Hvers vegna er þetta?
Er Bandaríkja herinn sofandi og að-
gerðalaus þar eystra, eða er gerð-
um þeirra, ef nokkrar em, haldið
leyndum af því að þeir fái ekkert á-
unnið þar í eyjunum, Þar eru þó
nm, eða nær því, 70,000 Bandaríkja-
hermenn og það virðist ekki ósann-
gjarnt að ætlast til að þeir gætu á-
orkað einhverju því sem í fréttir
væri færandi. En blöðin skýra svo
ekki frá neinu þess háttar fremur en
þar væri enginn ófriður í landi eða
þá að Bandamenn hefðu nokkra
hlutdeild f lionum. Það eru nú liðn-
ir 4 mánnðir síðan lesendum var
skýrt frá því að General Otis væri
búinn að gera mjög djúpviturlegar
ráðstafanir til þess að umkringja
Agunialdo og alt hans stjórnarráð,
og að hann mundi áreiðanlega verða
í höndum Bandahersins þá eftir fáa
daga. En síðan hafa bbiðin ekki
minst á þetta með einu orði og
Agunialdo leikur jafn lausuin hala
nú og hann gerði fvrir hartnær 2
árum, rétt áður en Bandamenn hófu
hernað sinn þar á eyjarskeggja. Það
mun þó ekki vera svo að Aguníaldo
hafl umkringsOtis og her hans allan,
og haldi þeim í gísling þar til Banda-
menn skila honum aftur konu hans
og pilsum hennar og öðrum fatnaði,
sem sagt var að þeir hefðu náð á sitt
▼ald fyrir 2—3 mánuðnm. Ettir
því sem séð verður af blóðunum þá
er ekki sjáanlegt að berinn þar eystra
hafl meira svigrúm til að vinna, en
ef hann vseri í fangelsi. Vera má
að vísu að aðgerðaleysi þetta orsak-
ist að einhrerju leyti af skipunum
frá stjflrninni f Washington. Hún
er sér þess meðvitandi að hernaður
þessi er beint brot gegn Munro regl-
■nni og að þvt er oss er sagt, á móti
stjórnar»krá Bandarík. Hún ▼eitað
allmikil óánægja meðal fjölda manna
þar í rfkjunum út af öllu þessu her-
braski sínu, og að þessi óánægja «r
stöðugt að ▼axa og fá ákveðnara
form, með þrí að sá flokkur rnanna,
»em andmelir þesaum garðumjstjórn-
arinnar fer einlagt ag öfluglega vax-
andi eftir þvf sem íyrnist yíir Man-
illa •' Santiago sigurvinningarnar.
Hýn vait að það er fariðj að“llða að
nastu forsata késningum og að öll
▼arasemi er nú nauðsynleg aaeðan
kfca er afl kiaasaat aikvtMalefa wftír
skoðun manna á þessu máli. Það
getur og haft talsverð áhrif á hana
að admiral Dewey ogaðrir málsmet-
andi menn, sem injög eru kunnir
Eyjarskeggjum, lyndiseinkunnum
þeirra, mentaástandi og þjóðlífi öllu,
hafa sagt það afdráttarlaust að þeir
væru vel færir til sjálfstjórnar, og
víst er það að eftir öllu sem enn þá
er framkomið í sambandi við stríðið
þar eystra, þá hafa þeir sýnt að þeir
séu svona hér um bil færir um að
sjá um sig sjálfir. Það væri því
ekkert sérlega undarlegt, þó stjórn-
in kjósi fremur að fara hægt í sak-
irnar um stund, og láta sem minst
bera á ófriðar störfum sínum í Philp-
pine eyjum. Hún getur ekkigengið
gruflandi að því að þetta stríð getur
ekki orðið útkljáð fyrir næstu forseta
kosningar, óg hvernig svo sem það
lyktar, þá hljóta afleiðingar þess að
verða þannig að hún getur ekki
vonað að það slái nokkrum Ijóma
yfir stjórnartímabil sitt, ef það verð-
ur ekki beinlínis til að fella hana.’
Fylkis fjárþurðin.
í tilefni af staðhæfingum Mr.
McMiIlans og bréfum bankastjór-
anna um peninga eign tylkisins f
þeim, þann 6. Jan. síðastl., þar sem
sýnt var að um $699,883.34 voru þá
ábönkum. Nú hefir bankastjórinn
á Imperial-bankanum ritað annað
bréf, þar sem hann segir að 31. Des.
síðastl. hafi verir að eins $174,725.48
í bankanum, en 6 dögum siðar voru
það orðin $493,490.75. Þetta sann-
ar það að þessa árs inntektir hafa
verið notaðar í millibilinu til þess að
drepa í þau skörð sem orðin voru á
nýári,
Hvernig Greenway fór að
spara!
Blaðið Weekly Echo í Dominion
City, skýrir frá því hvernig
Greeway stjórnin sál. fór að borga
$6,500 fyrir einnar mílu langan
skurð hjá Dominion City, og sýnir
blaðið rneð reikningum að það hefði
verið hægt að byggja að minsta kosti
10 mílur fyrir þesea peninga. Green-
way borgaði því 10 sinnum meira
en nokkur nauðsyn var til ef fróm-
Iega hefði verið farið með almenn-
ings fé. Þetta mál verður rann-
sakað af fjármálanefndinni nýju og
má þá búast við sögulegum fréttum.
T. d. má geta þess að J. A. Mac-
donnell, er rekinn var úr þjónustu
stjórnarinnar um daginn, hefir hand-
Ieikið um $400 af þessum peningum
og C. A. Millican, annar mælinga-
maður, hefir haft hendur á $200 af
•fénu. Þetta er aukreitis kaups og
fæðispeninga þessara manna.
Afneitar Greenway,
Cbarles A. Young, nýkosni fylk-
isþingmaðurinn fyrir Deloraine-kjör-
dæmið hefir sagtaf sér þingmensku.
Astæðuna fyrir þessari afsögn segir
hann vera uppljóstur Conservatíva
um járnbrautasvik Greenway-stjórn-
arinnar; segir Mr. Young að Green-
way hafi logið því að sér og kjós-
endum sínum, að C. P. R. félagið
bygði Wascada-braut sína án þess
að fá nokkurn styrk frá fylkinu. ln
nú hafl Greenway orðið að játa að
hann hafl í sumar gert samning um
að veita því $1750 fyrir hverja míiu
af þeirri braut. í góðu trausti til
Greenway kveðst Mr. Young hafa
náð kosningn sem Liberal, með því
að leggja drengskaparorð sitt við
því að þessi braut værí bygð styrk-
laust. Kjósendurnir hafi þannig
verið gabbarir og kosningin ætti að
vera ómerk. Hér eftir segist hann
ekki viðurkenna Greenway sem leið-
toga sinn, né heldur virða hann sem
heiðarlegan mann.
Bak. við tjöldm,
Knfl tér prttnl brtA til rítntjóra Þjóðólfi,
di.í WinnipcQ 4. Scft.
--------Kg hef lengi ætlftð mér að skrifa
pér um eitt atriði, af þvf ftð þú ert góð-
ur drengur eg elskar wttland þitt.
Vestur-íslenáingar hafa eitt mál m»ð
hönáum, þeirra aðalmál, að efla út-
tíutniug frá íslandi til Kanada. “Lög-
berg” »r málgagn þessa máls. Blaðið
fwrárl. hitt á anuað þúsund dollara
f/rir að rera innfiutningsblað (immi-
gration paper); þessir peningar koma
frá Manitobastjórn, ogeigasumir rá$-
kerrar fylkisins hluti! blaðina. M»ðal
annars kaupir Manitobaatjórn aitt þú»-
•aflaigtökaf "Lögbergi” til að senda
kaira *ii íalaafle, krarteara "Lágkerg”
gerir það, eða lætur peningana borgun-
arlaust. í vasa sinn. Þessar peuiuga-
upphæðir sjást í stjórnarreikningum
fylkisins. Séra Jón og séra Friðrik og
aðrir formenn kirkjufélagsins eru eig-
endur "Lögbergs”. Aðalmál kirkjufó-
lagsins er í raun og veru orðið fyrir
löngu innflutningur frá íslandi. Það
er skoðun þeirra. að allir íslendingar
eigi að fiytja vestur um haf, að það eigi
að liggja fyrir Islandi að verða að eins
fiskistöð Euglendinga eða annara er-
lendra þjóða. Þetta er prédikað fyrir
fólki hér við öll möguleg tækifæri. Með
þvi að “Lögberg” lifir á þvi að vera
innflutningsblað og "aðstandendur”
blaðsins hafa uppeldi sitt af innflutn-
ingi frá íslandi, þá nota þeir öll tæki-
færi til þess að níða ísland og telja fólki
trú um, að fandið sé að eyðileggjast.
Af þessu er hér komið eitt fram
meðal "Vestur-íslendinga, sem er eins
dæmi í sögunni: Allir innfluttir þjóð-
flokkar hér, Norðmenn, Danir, Svíar,
Þjóðverjar o. s. frv. tala vel um ætt-
lönd sín og óska þeim blessunar. Vest-
ur-íslendiugar er einasti þjóðfiokkur í
V'estur heirni, sem talar ílla um ætt
land sitt og óskar, að mannbygð eyðist
þar. Þeir, sem i hjarta unna Islandi
hér, þora eigi að mæla því líknaryrði
vegna ‘ Lögbergs” og þeirra formanua
kirkjufélagsins, sem stjórnarstyrk hafa
fyrir að efla iunflutning frá íslandi.
Þessu fargi er eigi auðvelt að létta af.
Það berast nú hallærissögur heiro-
an af ísiandi. enda segist Vilhelm Páls-
son eiga að fara heim í haust til að
tíytja fólk af landi burt. Það er gróða-
ferð fyrir haun, því hann reiknar sér
yfir sex dollara fyrir hvern dag, sem
hann er í þeirri ferð. Auðvitað er það
margfalt msira en kostnaður hans og
kaup er, en Manitobastjórn er ókunaug
ferðakostnaði á íslandi og trúir því
öllu, sem henni er sagt. Þessi reikn-
ingfærsla er alseigi agentinum til neins
ámælis eftir hugsunarhætti Vestur-
heimsmanna. Hér er talið sjálfsagt, að
hvor, sem getur, reyni að svæla sem
mest út af opinberu fé. Það er álitið
Vesturheimsþjóðamein, sem ómögulegt
sé að lækna.—
En þó agent fari heim héðan við og
við, þá er það samt skoðun manna hér,
að hagkvæmast verði að hafa leyni-
lega útflutninga-agenta heima á Islaudi
og er álitið, að séra Jón Bjarnason sé
bezt falliun til að útvega slíka menn.
Ank Einars Hjörleifssonar, sem auðvit-
að er sjálfsagður. er talinn fenginn fyr-
ir nokkru eiun prestur í núnd við
Reykjavík, hvað sem hæft er í því.
Um efnahag íslendinga hér þarf ég
eigi að fjölyrða. Fyrirlestur Jóns
Ólafssonar í ‘Sunnanfara” er algerlega
sanuur. Ef nokkuð ei, þá gerir hann
sumt glæsilegra hér, en það er. Hvorki
Einar Hjörleifsson né "Lögberg” hefur
ritað á móti þeiin fyrirlestri, enda er
þar eigi hægt að mótmæla. Fyririest-
ur Einars, Báldvinso. s. frv. eru vöru-
gyllingar (reklamer) á því stígi. sem
Vesturbeimsmenn einir geta gert.
En það er skoðun mín, að þú og
aðrir blaðamenn á íslandi vinnið óaf-
vitandi að útfiutningi frá íslandi miklu
meir, en þið hafið nokkra hugmynd um.
—(Og þess vegna skrifa ég þér nú alt
þetta mál); Blöð ykkar — auðvitað
einkum Isafold — flytja sí og æ hall-
æris- og harðindasögur frá ýmsum hér-
uðum íslands. Getur verið, að sögur
þessar sóu sannar. Eg held samt, að
þær séu töluvert yktar, því það mun
vera álit'enn 4 ættlandi okkar, að það
sé eigi búmaður, sem eigi kann að berja
sér. Fregnir um góða og hagstæða tíð
eru fátíðari í blöðum ykkar. Og lítið
er getið um vellíðan manna, þar sem
hún kann að vera. En hefur þú ihug-
að hvað verður um hallærissöguruar í
olöðunum ykkar? Þær eru fyrst allar
teknar upp í Lögberg og berast þannig
út um allar nýlendur Vestur-íslend-
inga. Síðan taka prestar og aðrir for-
menn kirkjufélagsins við sögunum og
prédika fyrir fólki, sem les ekkert ís-
lenzt blað nema "Lögberg” eitt, að nú
verði manndaudi á íslándi; það sé því
skylda bvers mans; sem eigi ættingja á
Islandi, að skrifa honum og koma hon-
um vestur. (Ef hallærissögurnar eru
eigi nógar, þá birtast nafnlaus hallæris-
bróf í “Lógbergi” heiman frá íslandi).
Og fólk vort er að eðlisfari gott. Menn
reyna þess vegna á allan hátt að telja
ættingja sína á að koma vestur og
leggja fram sinn slðasta eyri til þess að
styrkja þá til þess. Þannig eru hall-
ærissögurnar í blöðunum ykkar notað-
ar til að efla útflutning frá íslandi. Að
"ísafold” flytur flestar hallærissögur,
kemur auðvitað af þvi, að Einari Hjör-
leifssyni er eigi ókunnugt um, til hvers
þær eru notaðar, þegar þær koma hing-
að vestur.
Fyrsta frumregla fyrir blöð hér i
Manitoba — sérstaklega innflutnings-
blöðeÍDs og "Lögberg” — er þetta: Að
segja alnrei annað en það, sem gerir
landið glægilegt og “aðalandi” fjrrir
innflytjendur. Þótt hér komi fjrrir
uppskerubrestur, vinnuleysi o. s. Irr.
á ýmsum stöðum, þá er þess aldrei g»t-
iðí blöðunum, heldur flytja þau langar
lofgrainar uin það, hvað öllu líði yel, og
það einmitt úr þeim héruðum, þar aem
hagui manna er erfiður
Hugsunarháttur Vestrheiiasmanna
er i því efni gagnstæður hugsuuarkætti
íslendinga og aunara Norðurálfumanna:
Hár teljasig allir undantekningarlaust
auðugri, »n þeir eru. Við framtal
msnna •>■ hér »ngln útgjöld kuudin.
Sa kátt framtal eykur auðritaá Uaa-
traunt ▼iráiag. H»ima 4 Í»laa&í »g1
i öðrum löndum Norðurálfunnar segja
menn sig oft fátækari en þeir eru,
(draga undan) vegna þess að útgjöld
þeirra fara að sumu leyti eftir framtali.
Frá löndum.
ÚR BRÉFI FRÁ DAWSON CITY,
dags. 23. Desember 1899.
Tiðin var hér mjög góð til Nóv,-
mánaðar loka, og varð þar,af leiðandi
vetrarvinna byrjuð seint, og yfir höfuö
minna unnið en síðastl. vetur, sérstak-
lega á beztu lækjunum: Bonanza og El-
durado. Litið er befra að fá vinnu
hér nú en síðastl. vetur, því þó fólkið
hafi fækkað að mun, þá er þó mikils til
of margt fólk enn þá, og svo hjálpar til.
að minna er nú unnið að námalóðum.—
Gufubátarnir héldu áfram að tiytja
vörur niður til Dawson þangað til áin
fraus, og urðu svo tveir þeirra seint
fyrir og brotnuðu í isnum, er þeir voru
að fara síðustu ferðina. Á öðrum bátn
um voru 26 sekkir fullir með póstbréf
og höggla, eralt saman týndi»t; litlu
varð bjargað af hvorugum bátnum, en
menn allir komust lífs af; einnig var
fjöldi af siuábátum á ferðinni ofan ána
uui sama leyti, og urðu sumir þeirra
fastir í ísnurn, en sumir brotnuðu, og er
uú verið að flytja vörurnar af þeim á
sleðum hingað ofan eftir. — Heldur
munu vörur vera hér ódýrari enn í
fyrra, að undanskildu nýju kjöti, það
er nú I hærra verði, — Ósköpin öll er
hér talað um Cape Nome, og gera
inargir ráð fyrir að faia þangað á
næsta vori, og er löngu búið að kaupa
upp alt plúss á öllum þeim bátum, .-.em
hérliggja, og von er á að fari niður til
St. Michael þegaráin losnar. Menn eru
nú öðru hverju að leggja á stað með
sleða sína niður á; leiðist að bíða vors-
ins, og vilja heldur þramma með sleða
sína á eftir sér þenna litla kipp til Cape
Nome; það er nú ekki langt — að eins
2000 mílur héðan. Síðustu fréttir þad-
an komu hingað með með mönnum, er
fóru út frá Cape Nome með síðustu
skipum í haust, en eiu nú komnir hing
að, á leið þangað aftur.
Ekki veit, bg hvað ég geri með ferd
þangað. Eg býst við að vei kamönnum
fækki hér til muna, ef svona æsingar
verða i vor, sem nú eru, og þá muni
betra að fá hér vinnu og kaup liklegt ad
verði betra en nú er.
Kr. S.
Góð tíðindi
hljóta það að vera öllnm, sem veikirera
að rafraagnsbelti mín (Electric Galvao-
ic Belt) eru þau undraverðustu belti í
heiminum, þar eð þau lækna sjúkdóma
betur en önnur belti, sem kosta $5 til
$30. Þessi belti min endast æfilangt og
Kanga aldrei úr lagi. Það eru áreiðan-
leg að lækna liðaveiki. gi :t, tnnnpínu,
kirtlaveiki, alskonar verk, sárindi og
kvalir. svefnleysi, hægalðeysi, lifrar-
veiki, hjartveiki, bakverk, nýrnaveiki,
magaveiki, höfuðverk, kvefveiki, La-
Grippe, andarteppu, taugasjúkdóma og
alskonar kvensjúkdóma. Engar á-
stæður að vera veikur, þegar þér getið
orðið læknuð. Þér verðið varir vi$
verkanir beltisins eftir 10 mínútur.
Af þvi ég vil að allir kaupendur
Heimskringlu eignist þessi belti, þá sel
ég þau á &L,00 hvert, eða 6 belti fyrir
$4.50 um næstu 60 daga, eftir 60 daga
hækkar verðið.
J. Lakaniler.
Maple Park,
Kane County,
íllinois, U. S. A.
Bugsunarsamar
matreiðslukonur
vilja ætíð vanda sem beat
það sem þær bera á borð.
Boyd’s brauð er hið bezta.
Margra ára reynzla heflr
sannað það. Hefurðu ekki
▼eitt því eftirtekt hvað þai
er ágætlega smekkgott ?
W. J. Boyd,
370 og 579 Main Str.
Army and Aavy
Heildsala og smásala á
tóbaki og vindlum.
Vár höfum þær beztu tóbaka og vindl*-
bjrrgðir aem til eru I þessum bæ, og aelj-
nm þær ódýrara en aðrir. Enda gerdta
rér meiri verzlun en nokkur annar.
Vér óskum eftii ▼iðskifturn yðar.
I. Brown & Co.
541 Main Str.
Úrmakari
Þórður Jónsson,
M*r.
MfirnHA a»óti rÚBtammai af MaaiteW
■etíáimm.