Heimskringla - 03.05.1900, Blaðsíða 4

HEIM8KRINGLA, 3. MAI 1900.
Winnipeg:.
Sigurður Bárðarson heflr fengið
leyfi bæjarlæknisins til að bóiusetja fólk,
Séra Hafsteinn Pétursson biður
þess getið, að adressa hans sé nu:
Almegade 27. Kjöbenhavn, Denmark.
Herra Einar Jochumson kom hing-
að til bæjarins úr ferð um Dakota, þar
Bem hann hefir dvalið síðastl. 2 mán-
uði. Hann hefar í hyggju að ferðast til
fslands i sumar.
Þessir Selkirkingar hafa verið hér á
ferð síðan blað vort kom út síðast: S.
B. Benedictsson, Markús Guðnason og
Ben. Samson, með konu sína.
Miðvikudaginn 18. Apríf andaðist
að heimili sínu í Álftavatnsnýlendu,
konan Sigurlaug Jónasdóttir, 72 ára
gömul* Hún var ættuð úr Höfða-
hverfi í Þingeyjarsýslu.
Oss láðist að geta þess í síðasta
blaði, að hra. Nikulas Th. Snædal
er alfluttur héðan úr bænum, vestur
í Posen sveit. Hann dvaldi hér i
bænum rúmt ár. Pósthús hans er nú
Lundar, Man.
Á sunnudaginn kernur, 6. Maí, pré-
dikar sér Bjarni Þórarinsson á North-
we'st Hall, kl. 7 síðd. Samskot tekin.
Kvennstúkan Fjailkonan I.O.F. 149
helður fund áNorthWest Hall næsta
þriðjudag 8. þ. m. kl 8. e. h. ínntöku-
gjald í þessa stúku hefir verið sett niðnr
í $1.50 fram að 1. Júlí næstkomandi.
Mks. Kristin Thorgeirson R.S.
Skattgjaldendur TFinnipeg verða
bráðlega beðnir að greiða atkvæði um
það, hvort bærinn skuli taka $60,000
lán til þess að byggja ný skólahús og
til annara mentastarfa hér i bænum.
Nokkuð af þessu fé, sem búist er viðað
fá með 4% vöxtnm, á að notatil að af-
borga skuldir, sem nú bera 7% vöxtu
Skemtisamkoman, sem kvennfélag-
ið “Gleym mér ei” hélt.á Albert Hall á
fimtudagskvöldið var, var vel sótt.
Salurinn var troðfullur og skemtanir á-
gætar, en sérstaklega var dást að Mc
Kenzie börnunum fyrir framkomu
þeirra. Sagt að um 60 pör hafi dansað
eftir að aðal programmið var búið.
Samkoman hafði að sögn borgað sig
vel.
Cecil Taylor Flexon, 17 ára gamall
piltur hér i bænum, fanst dauður undir
framdyratröppunum á húsi föður síns,
Flexons lyfsala á Cumberland St., um
hádegi á mánudaginn var. Það hafði
verið óreglu piltur, en faðir hans of
harður við hann. Hafði hann fyrir-
boðið syni sínum að koma i hús sitt,
og bannað honum alla bjöfg þar. en
pilturinn hafði orðið að sfoa í ýmsum
nágrannahúsum og afla sér matar út í
bæ. Þetta lagðist þungc á piltinn, og
er haldið að hann hafi tekið eitur og
lagst siðan fyrir undir tröppunum til að
deyja. Það er víst óhætt að fullyrða
að faöirinn með ofbeldis vandlætingum
sínum og burtrekstri sonarins úr húsi
sínu er óbeinlínis orsök í dauða sonar
síns. Það er ilt að hegningarlögin ná
ekki til þess kyns tilfella sem hér um
ræðir.
Kíllam yfirdómari hefir úrskurðað,
að bærinn hafi gert rangt í að semja
um leigu á landi Mr. Cummings á Hig-
gin St. fyrir heymarkað, á þann hátt
sem það var gert, og sem áður hefir
verið getið um hér í blaðinu. Hann
dæmdi einnig bæinn til að borga allan
kostnað við málið, semhafið var móti
bæjarstjórninni út af þessu heymark-
aðsmáli. — Þetta er til þess að kenna
bæjarstjórninni nauðsynlega lexíu.
Gefnir hattar.
Allan Maímánuð gefur Stefán Jóns-
son hatt með hverjum karlmannsfatn-
aði sem keyptur er í búð han-s. Missið
ekki þetta tilboð, drengir, ef ykkur
vantar fatnað. Það stendur aðeins einn
mánuð. Einnig húfu eða stráhatt með
drengjafatnaði. Allskonar fatnaður
með ýmsum litum úr að velja, með
sanngjörnu verði. Komið sem flestir
og sem fyrst, því þetta er ykkar hagur
STEFÁN JÓNSSON.
í tilefni af beiðni þeirra sem vinna
í sölubúðum. höfum við klæðasölu-
menn á Ross Ave. og Alexander Ave.
áformað að loka búðum okkar kl. 10 á
hverju laugardagskvöldi frá þessum
tíma, viljum því vinsamlegast mælast
til að okkar kæru viðskiftamenn komi
fyrir þann tíma sé þeim það mögulegt.
Vinsamlegast.
Stefún Jonsson.
endanna vekur máls á því, Ihvort hann
megi ekki lesa upp bréf, er kvæði við
annan tón, og lýsi ástandinu ekki sem
glæsilegast, þá segir klerkur, að þess
gerist ekki þörf, það hljóti að vera ýkj-
ur einar og geri ekki annað en rugla
fólk o. s. frv. Svona prédikar nú þess:
prestur fyrir söfnuði sínum, enda virð-
ast prédikanir hans bera árangur, því
að margir sveitungar mínir eru nú
orðnir óðir og uppvægir að fara af landi
brott í vor, þar á meðal nokkrir beztu
TskvcrO’Ílprrlir fíiríllrliir bændurn>r. enda þótt þeir hafi litla von
l«dld,iaur. | um að geta bú sín viðunanlegu
Bærinn Hull og partur af
Borginni Ottawa í ösku.
frétt flaug um land alt á
var, að bærinn Hull og
Fyrsti lút. söfnuðurinn í TFinnipeg
hefir í huga að selja kyrkjueign sína á
horninu á Pacific Ave, og Nena St., en
koma sér upp vandaðra húsi á öðrum
hentugri stað í hænum. Sagt er að
söfnuðurinn hafi samþykt að kaupa
landspildu á norðvesturhorninu á Ban-
natyne Ave. og Nena 8t. — þremur
strætum sunnar en gamla kyrkjan er.
Lóftin er 112 fet á Bannatyne Avenue
og 182 á Nena Street. Verðið er $1400.
Herra Þorgrimur Arnbjörnsson frá
Grayling í Michigan kom hingað til
bæjarins í síðustu viku, Hann hefir
dvalið í Michigan í 18 ár og þar er heim
ili hans og fjölskylda. Hann kom hing-
al til að leita sér atvinnu við timbur-
smíðl og býst við að tíytja fjölskyWu
sína hingað vestur og setjast hér að, ef
hann kann hér við sig og nær viðunan
legri atvinnu. — Hann er ættaður úr
Breiðdal í Suður-Múlasýslu.
Á mánudaginn var fóru þessir ís'
lendingar hér úr bænum skemtiferð til
íslands: Jóhann Þorgeirsson meðkonu
sína, Jóhann Bjarnason höfuðfræðingur
og Halldóra Tomásdóttir, yfirsetukona,
Þau búast við að dvelja um 10 til 12
vikur heimaágamla landinu lijá vin-
um og vandamönnum, og koma svo
hingað vestur í Septemher næstk.
— Halldóra biður oss að bera kæra
kveðju sína öllum kunningjunum vest-
anhafs, og óskar þeiin gleðilegs sum
ars._____________________
Það er venja á Grand Forks hóskól
anum, að stúdentar þai halda opinber
an kappræðufund á hverju vori. Er þá
ætíð tekið til umræðu eitthvert þýðing
armikíð stórmál, sem er á dagskrá
þjóðanna í það og það sinn. Þessi
kappræðufundur Grand Forks stúdeut
anna, var haldiun í aðalfundarsal bæj
arins þar21. Apríl; var bæjarbúum boð
ið að vera þar og salvirinn því troðfull
ur af tilheyrendum. Umræðuefnið var
á þessa leið: Hvort er æskilegra frá
sjónarmiði Bandamanna, að Bretar eða
Búar verði hlutskarpari í stríðinu
Suður-Afríku ? Málsvarar Breta voru
þrír ameríkanskir stúdentar. En þeir
Vilhjallfíur Stefánsson, Pétur Johnson
og norskur piltur, Brantfjord að nafni
héldu uppi svörum fyrir Búa. Kapp-
ræðurnar stóðu í 2 klukkustundir og
að þeirn loknum var málsvörum Bú-
anr,a dæmdur sigur. — Auk læss voru
og hr. Vilhjálmi Stefánssyni dæmd $20
verðlaun fyrir að halda beztu ræðuna,
enda er hann sagður ágætur mælsku-
er
sem islenzkir remeudur í N. D. hafa
skarað fram úr samtímis-nemendum
Sú voða
fimtudaginn
partur af borginni Ottawa stæði í björtu
báli. Og á föstudagsmorguninn færðu
blöðin þá frétt að bærinn Hull væri
brunninn til ösku, að 2,300 íbúðarhús
væru brunnin, að 15,000 manna væru
húsviltir og alslausir, að stór partur af
Ottawa borg væri brunninn og að skað-
inn næmi als 20 milj. dollara. Hrað-
skeyti var sent tilToronto, Montreal og
Brockvílle að senda tafarlaust eld-
slökkvilið til Ottawa, og var það gert,
en kom að lítlu liði með því að vindur
var sterkur og eldurinn hafði náð
mikium yfirráðum að ekki varð ráðið
við hann. Nokkrar manneskjur brunnu
til dauðir' Þessi eldur er einhver sá
stórkostlegasti og skaðlegasti sem
nokkurn tíma hefir komið uppíCanada.
Ottawa-áin aðskilur Hull frá Ottawa.
Eldurinn kom fyrst upp í óhreinum
strompi í húsi einu í Hull, í þeim bæ
eru um 15,000 manna og vinna mest að
timbursögun og annari slíkri vinnu.
Er talið að 5 milj. Jollara virði af sög-
uðum borðvið hafi brunnið þar. E. B.
Eddy, eigandi stóru eldspítna, sagfötu-
og balaverkstæðanna hefir orðið fyrir
miklu tjóni, með því að öll verkstæði
hans þar i bænum hafa brunnið til
ösku ,10 Þusund manna eru atvinnu-
lausir sem afleiðirig af þessum eldi í
bænum Hull. í Ottawa gerði eldurinn
mikinn skaða, sum af kostbærustu hús-
unam brunnu þar til ösku, þar á með-
al íbúðarhús J. R. Booths, timbur kon-
ungsins mikla, var þaðmetiðá $100,000.
Eftirfylgjandi hús og iðnaðarstofn-
anir eru eyðilagðar í Hull. Dómhúsið,
posthusið, City Hall, enska kyrkjan,
prentstofurnar, Eddys verksmiðjurnar,
Hull timbur verksmiðjurnar, íbúðarhús
Mr. Eddys og 800 önnur hús.
I Ottawa: Booths timburverk-
smiðjumar, Brown & Weston timbur-
verkstæðin, McKays hveitimylnan,
Ottawa Eiectric strætisbrantahúsið,
Victoria járnsteypu-verksmiðjan, Ot
tawa sagarverksmiðjan og Ottawa
timburverkstæöið. Þess utan hafa
brunnið, eins og að fiaman er sagt,
mörg af vönduðustu íbúðarhúsum í
Ottawa og rnargar aðrar byggingar.
Mr. Eddy hefir orðið fyrir mestum
skaða við það að allar verksmiðjur hans
hafa algerlega eyðilagst. eitt verkstæð-
ið bjó til 35 milj. eldspítur J. sóiar-
hringnum, önnnr verksmiðjan bjó til
600 þvottabaia á dag, þriðja verkstæðið
bjótið8000 sagfötur á dag. Pappírs-
verkstæði hans bjó til 60 tous af pappír
á sólarhring. Trjákvoðu verkstæðið
bjó til 50 tons af trjákvoðu og önnur
bjó til hálfa milj. pappírspoka á sólar
hringnum, 1800 unnu á þessum verk-
stæðum og fengu í kaup $1,200 á dag
eða $400,000 á ári. Mr. Booth timbur
konungurinn, tapaði og miklu við
þenna bruna, hann gaf 4000 raanna at-
vinuu árið um kring, af þeim nnnu
1500*inanna við verkstæði hans í Hull,
hann framleiddi 110 milj. fet af timfcri
ári. Bronson timburfélagið frarn-
leiddi 85 milj. fet af timbri á ári og'hélt
marga menn. Hveitimylnufél. höfðu
og mörg hundruð manna í vinnu. og af
þeim mylnum sem brunnu malaði eín
1000 tunnur á sólarhring. Af þessu
litla sýnisborni er auðsætt hve undra
mikili skaði hér hefir
orði, og hve td
, . , , , . , , , . . hnnanlegt það hlýtur að vera þeim sem
maður. Þetta er ekki í fyrsta sinm hafa orðið fyrir vinnutjóni og nú stauda
uppi alslausir með fjölskyldur sínar.
Það er þegar byrjað að safua fé a Eng
iandi og annarstaðar til hjálpar þessu
fÓij£Í,
(Eftir Þjóðólfi).
Taugaveik.i, lungnatæring og iungna-
bólga hafa mörgum körskum manni á
kné komið hér álandi, sem annarsstað
ar. Það er öllum ljóst. En það er þó
önnur sýki, sem er miklu skæðari og
farin að geysa yfir landið nú á síðustu
timum. Það er einskonar ilikynjuð
andleg “inflúensa” flutt til vor vestan
um haf frá Ameriku, og það erþessi in-
flúensa, sem menn nefna “vesturfara-
sýki” eða “Vesturheimsæði” og kemur
hún fram i ýmsum myndum, og gagn-
tekur ekki að eins sálina. heldur einnig
líkamann. Helztu einkenni veikinnar
eru megn óþreyja og ólund til allra
starfa, alirar áreynslu, ónota firðingur í
kroppnum, eins og menn séu á nálum,
og viti ekki, hvernig þeir eigi að standa
eðaliggja, samfara hjartslætti oghugs-
unarglundroða. Stundum ráða menn
sér ekki fyrir óstillingu og taugaspenn-
ingi og titra allir, og er sýkin að því
leyti ekki ósvipuð svo nefndum “St.
Veits dans”, er lækuar kannast við.
En svo er veiki þessi undarleg, að ef
hún grípur lasburða fólk, þá getur það
alt í einu orðið hið hressasta og hlaupið
til og frá, eins og það hefði aldrei nokk-
ura meina kent. En hjá öllum lýsir
ser hið sama óbifanlega trúnaðartraust
sama tröllatruin, aðhvergi nema í Ame
ríku só farsæld, velgengni og hvild að
finna, og það standi skrifað í stjörnun-
ummeð gullletri, að þar og ekki annars
staðar só hið rétta heimkynni, rétta
föðurland, erþeim byrji sáluhólpinn í
að verða. Og það er sjaldnast til nokk-
urs skapaðs hlutar að malda nokkuð í
móinn gegn slíkum ímyndunum, þá er
veikin er komin á þetta stig.
Það er almælt, að veikin hafi fyrst
flutzt hingað til lands með fauandmöun-
um þeim frá Vesturheimí, er “agentar”
nefnast, en hún hefir einnig flutzt og
eigi síður í bréfum þaðan að vestan.
Eitt einasta bréf hefir oft nægt til að
sýkja heilt hórað og veikin hefir orðið
einna mögnuðust eftir slikar sendingar.
Svo komu prestarnir að vestan til að
kynna sér eðli veikinnar og hversu út
bieidd húu væri hér á landi. Þóttust
svo þeir vera trúboðar og læknar, en gerðu
ekki annað en hella olíu í eldinn með
yfirsöngvum sínum og leynifortölum,
svo að fólkíð varð hálfu vitlausara en
áður. Kennimennirnir að vestan þurftu
ekki annað en að strjúka úlfhaminn, er
þeir báru undir sauðarklæðunum og
taka svo yingjarnlega í höndina á fólki
°S segja því sögur af dýrðinni vestan-
hafs; þá greip þessi vestan-inflúensa
fólkið óðfluga. íslenzku prestarnir
störðu forviða á félaga sína að vestan
furðuðu sig á, hvernig þeir hefðu get-
að komizt um vota vegu og langa
heim liingað, og það af eigin ramleik.
En hinir glöddust i sinum hjörtum,
brostu svo undirhyggjulega og sögðu :
Þarna sjáiðþór, góðu vinir, hver mun-
ur er á því að þjóna drottni þarna vest-
urfrá, eða hér heima. Hafið þór vjð
svo góð kjör aðbúa, að þér getiö farið
svoua langa og kostnaðarsama ferð og
það á fyrsta farrýmí á fínastaskipi yfir
Atlautshaf? Hinir urðu að játa, að
Þeir gætu það ekki, og horfðu öfundar
augum á bræður sína að vestan, því
að þeirn kom ekki til hugar, að þessir
sakleysislegu drottinsþjónar væru
sendlar í annara þjónustu og hingað
komnir á annara kostnað að mestu eða
öllu leyti til að fara hér um og útbreiða
her í laumi ‘ influenzuna” að vestan —
vesturfarasýkina.
Atíeiðingin af þcssari umferð vest-
an-klerkanna varð því sú, að fjöldi
presta vorra “smittaðist”, svo sumir
þeirra eru jafnvel farnir að búa sig und
ir burtför sína héðan til fyrirheitna
landsins. eu snmir prédika í tíma og ó-
tíma evangelíum “andans mannarina”
miklu að vestan. Þoir vissu það arid-
ans inenuirnir, að það mundi ekki vera
svo vitíaust aðkrækjaí prestana, því
að eftir höfðinu dansa limirnir, og hver
skyldi dirfast að efast um, að guðsmenn
segi annað en það sem satt er og rétt.
Sem dæmi skal ég geta þess, að sókn
arprestur minn, sem annars er mesti
sómakarl, er nú á gamalsald-ii farinn
að taka upp nýja prédikunaraðferð, eða
réttara sagt, hann er farinn að halda
aukaguðsþjónustu á eftir venjulegri
embættisgerð. Og þessi aukaguðsþjón
usta er fólgin í því, að hann kallar sam
an sóknarfólkið eftir messu.annaðhvort
innj í kyrkjunni eða úti á hlaði, eftir
þvíhvernig veðrið er, og les þar yfir
því með hátíðlegi i og alvarlegri röddu
útvalda kafla—ekki úrhellagri ritningu
—heldur úr ýmsum Ameríkubréfum,
erhann hefir fest hendnr á í söfnuðum
sínum eða utan safnaðar, því að klerk-
ur er sér úti um þessi bréf. Og það er
ekki óskemtilegt nðheyra það sem hann
les—eintómur lofsöngur um vellíðan
mai na, yndi og ánægju þar vestra. Eu
hverjum kafla fylgja skýrir.gar og unp-
hvatuingar frá klerki um það, hve sjálf
sagt það sé að menn bindi ekki skó-
bvengi sína lengur á þessu horlandí,
heldur fari sem fyrst í feitina og full-
sæluna vestra. Óg efeinhver aheyr-
verði. Þeir fara samt hverju sem taut-
ar.
T. d, um það, hver áhrif þessi vest-
an-inflúenza hefir á fólkið, skal ég í
san baudi við það sem áður er sagt,
geta þess, að kona nágranna míns hefir
mörg ár legið í rúminu í einhverjum
undarlegum veikleika, en iþegar bóndi
hennar sagði henni í vetur, að nú ætl-
aði hann til Ameríku í vor, þá reis hún
óðar á fætur og hefir síðan gengið um
alt sitt sem heilbrigð. Fagnaðarboð-
skapurinn hafði þessi áhrif á hana.
Annar nágranni minn—einhver efnað-
asti bóndi sveitarinnar, en ekki stór-
gáfaður, segist fara til Ameriku af þvi,
að þar sé vél, sem flytji alt frá manni
og til manna á svipstundu, og geri alt,
sem gera þurfi, svo að menn þurfi ekk-
ert fyrir lífinu að hafa. Og þá er ég
spurði hann, hvaða furðnvél þetta væri
þá sagði hann. að hún héti járn-
b r a u t. Ég ætlaði að reyna að koma
honum í skilning um, að járnbraut
mundi ekki gera alt sem gera þyrfti
þar vestra, en hann stóð á því 'fastara
en fótunum, sér hefði verið skrifað
fíetta af nákunningja sinum þar vestra,
og hann þekti hann ekki að neinni lýgi.
Égsagði honum þá, að flestum eða öll-
um bæri saman um, að í Ameríku yrðu
menn nnnaðhvort að duga eða drepast.
Það dygði ekki að liggja aðgerðarlaus
uppi í rúmi hálfa og heila daga, eins og
menn gerðu oft hér. Þar væri vinnan
svo hörð, svo erfið, að slíkt þektist ekki
hér á landi. En ekki trúði hann því.
það var ávalt þessi undravél,—járn-
brautin, sem stóð þversum í höfðinu á
honum, og ég gat ekki bifað henni það-
an. Svo sagði ég liálfgert í skopi, að
hann mundi víst vilja komast nær yís-
indunum með því aðflytja vestur, þvi
það væri sagt, að þar væri alt fólk svo
hámentað, ofan frá landstjóra niður að
salernishreinsara. Jú, hann sagðist
einmitt ætla að leggja sig þar alvarlega
eftir vísindunum(I) hér hefði hann ekki
getað það. Mér datt í hug, að hann
hefði sannarlega tóm til þess, þá er
járnbrautin hans gerði alt. En hitt er
vafasamt, hvort höfuð hans getur rúm-
að þessi vísindi.
Það getur verið, að sumir ætli að
þetta só tilbúningur einn og skröksaga,
en svo er ekki. Þettaer gullsatt, og ég
hefi tekið það sem dærni til þess að
sýna, hve sorglega öfugar hugmyndir
menn gera sér uiu lífið vestra.og hversu
ískyggilegur faraldur þessi heimskul.
vesturfarasótt er orðín í landi voru, —
gróðursett af farand-prédikuruin að
vestan leikum og lærðum, — mögnuð
af ósönnum fróttaburði í bréfum að
vestan til að fá skyldmenni sín sér til
skemtuuar, ef til vill í eymd og volæði
og það sem lakast er, studd og styrkt
af lands vors eigin sonum, bæði með
prédikuuum í blöðunum og af þessum
og þessuw heima í sveitunum, þar á
meðal ekki sízt af suuium prestunum,
sem gagnteknir virðast af þessum
auda, sem hvorki er lieilagur andi né
ofan a-ð kominn, lieldur einhver villu-
andi komiun vota vegu vestan um At-
lantshaf, hvaðau sem hanri er í fyrstu
upprunninn.
Hvað mig sjálfan snertir, þá hefi
ég í hyggju að kvongast og reisa bú í
vor í dalnum mínurn, eréghefi lengst
af dvalið í, og þar heti ég hugsað mér
að bera beinin, því að mór virðist, að
óg gæti ekki annairstaðar unað. Ég
vonast eftir að fá með góðu verði gripi
og húshluti hjá Ameríkuförunum, sem
nú leggja---8umir á gamalsaldri-út á
djúpið ókunna, þar sem þeir vita ekkert
hvað um þá verður, hvort þeir fijóta
eða sökkva, Ég hefi einuig þá von—og
óg held að hún rætist—að ógsjái þann
dag, að bændastótt Islands verði talin
hin veglegasta og þýðingarmesta stétt
landsiris. er þrif þjóðarinnar séu uudir
komin, og að bændastaðan íslenzka
verði álitin hin eftirsóknarverðasta og
frjálsasta staða hór á landi. Og þá
hygg ég, að vestan-infiúenzan deyi af
sjálfu sér. "En nú sem stendur skulum
vér lofa sjúklingunum—hinum vantrú-
uðu og vonlausu—að fara, og ekkert
tálnia þeim eða telja uin fyrir þeim að
vera kyrruui, því að það er þýðingar-
laus. Þeir eru orðnir lítt nýtir limir á
þjóðlíkamanum íslenzka, ónýtir liðs
menn í laridsins þjónustu, jafnskjótt
sein vesturfarasýkin hefir hertekiö þá
alvariega. Hugur þeirra er þá allur
kominn hinurnegin hafsins, þótt líkarn-
inu só hérna megin. Viunan hér verð-
ur þeirn ú- því óbærilegjbyrði, sífeld
krossfesting. því aO öil eljan, allurá-
iiugi, öll framtakssemi er þá farin út
uui þúfur, ekkert eftir, nema þessi eina
hugsuu. liugsun um að losast í burtu.
Og ég segi þeim að fara í friði og óska
þeim allrar giftu. En ég fer hvergi,
því að é'g hefi trú á kraftinum í sjálfum
mér, og trú á frarntið landsins míns.
Eg get heldur ekki farið úr dalnurn
mínum, er mér þykir allra staða feg-
urstur, og
“Hór vil ég una æfi rniunar daga
“alla er guð mór sendir. —
G u n n a r.
*
*
*
m.
w
Jik.
*
DREWRY'S
nafnfræga hreinsaða öl
**************************
f
t
*
*
*
t
*
*
*
*
*
“i'reyðir eins og kampavín.”
Þett er óáfengur og svalandi sælgætis-
drykkur og einnig hið velþekta
Í Canadiska Pilsener
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
Lager-öl.
Ágætlega smekkgott og sáínandi í bikarnum.
uáCir þ^asir drykkir er seldir í pelaflöskum og sórstaklega ætl- f
aðir til neyzlu í heimahúsum. — 3 dúsin flöskur fyrir $2.00. Fæst *
hjá öllum yín eða ölsölum eða með þyf að panta það beint frá
REDWOOD BREWERY.
EDWAllD L- DBEWRY
Mannfacturer & Importer, WlSSirEG.
»*****#*****#**«*9«##*##*5
s
s
*
*
ffelland Vale Bicycles.
“DOMINION”
“GARDEN CITY”
“PERFECT”
Verðið frá $33,50 upp í $90.00
Með keðju eða keðjulaus.
Vér
borgumflutiiing.Sdið.ISlendmga Útiá landi> «e*n ^rirtram borS0u.
BRÚKUÐ HJÓL TIL SÖLU,
Verð ftá $10.00 til $25.00 Aðgerðir á hjólum af öllum tegundum afgreiddar
Vlfynr l»gstaverd. Alskyns reidhjólanaudsynjar til sölu med
lægsta verði 1 bænum. Hjól seld með vægum afborgunarskilmálum.
HcCULLOUGH & BOSWELL,
210 McDermott Ave. - Winnipeg.
TILKYNNING.
Hér með tilkynnist að ég undirrit
aður afsala mór allri ábyrgð á skuldum
þeim sem konan mín, Ena Gowler,
kann að komast í, þar eð hún hefir skil-
ið yið mig að borði og sæng, að ástæðu-
lausu.
John Gowlor.
Netley Lake.
Winnipeg. 13. Apríl 1900.
Til Hamilton, N.D.
er nýfluttur landi vor hr. G. J
Goodman frá Cavalier. Ferða-
fólk sem þarf að hafa aðsetur í
Hamilton, á þyí kost á að halda
til hjá Mr. Goodman, með betri
kjörum en áður hefir verið.
Mr. Goodman hetír góðan
kyrzluhest og vagn og keyrir
fólk hvert sem það óskar gegn
mjög lágri borgun. Reýnið
landann.
Ull! Ull! Ull!
er virði 18c. pundið, hvít, og 15c. mislit,
óþvegin; 25c. hvít og 22c. mislit, þvegin
eða að minsta kosti býd ég þetta verð,
til að byrja með. Eg borga með alls-
könar vörutegundum á lægsta almennu
verði. Ef einhver vill selja ull fyrir
peninga, þá er hægt að verzla við mig
til mikils hagnaðar.
Akra, N. D., 26. April 1900.
S. Thoi'wiiIiImiii
Ráðsmaður fyrir T. Thoi waldson.
Kaupið Fleury’s “ 44 $13.50 alfatnað
12.00 tt
<< (( 10.00 ((
ti íl 8.00 «
ii (l 6.00 ((
ll (( 5.00 U
li « 4.00 ((
Kaupið Fleury’s $ 8.00 yflrkót
a (( 10.00
n (í 12.00 ((
a (( 15.00 ((
Kaupið Fleury’s $ 1.00 Buxur
(< (4 1.25 ((
<( (4 1.50 tt
(( í( 2.00 tt
Kaupið Fleury’s $ 0.50 Hatat
<( (< 1.00 ((
(< <( 1.50 ((
(< (( 2.00 ((
Kaupið Fleury’s $ 0.50 Nærföt
<< (( 0.75 ((
<( « 1.00 ((
D. W. Fleury
564 Main Street,
Gagnvart Brunswick Hotel.
Rafmagnsbeltin
nafnfrægu eru til sölu á skrifstofu Hkr.
Þau lækna liðagigt og alla aðra gigt,
tannpinu, kirtlaveiki og allskonar verk
og sárindi og kvalir ; svefnleysi, melt-
ingarleysi, hægðaleysi, lifrarveiki,hjart-
veiki, bakverk, nýrnaveiki, magaveiki,
höfuðverk, kvefveiki, andarteppu.tauga
sjúkdómaog allskonar kvennsjúkdóma.
Beltin endast æfilangt og fara aldrei úr
I lagi. Þau kosta í Canada $1.25, send til
íslands $1.50. Tvær manneskjur ættu
ekki að brúka sama beltið. Vór serid-
um þau kostnaðarlaust til kaupenda
gegn fyrirframborgun.
gttmrnmmmmmmmt!
Allir sem vilja reykja góða z
y— vindla og fá fullvirði pen- “
inga sinna, reykja
I Tlie Keystoiie Cípr i
Okkar beztu vindlar eru -
Su The Keystone, ^
l*lne Iturr ojj
^ 131 Morielo.
Verkstæði 278 James St.
| Kéystone Cigar Co.
fmmmmmmíá
-p---
Victoria llmploynient liurean
482 Main St. Winnipeg.
útvegar stúlkum vistir, sem eldakonum
og við borðstofu og uppiverk á gest-
gjafahúsum, einnig vistir í prívathúsum
Öeacon & Ross
■M erciiant Tailors
á horninu á Princess og James Str.
Búa til föt eftir máli. Alt verk velvand-
að og mjög ódýrt. Reynið oss einu-
sinni. Þér komið þá aftur,
Orgel Pianos
Og önnur hljóðfæri ódýr og góð
og indislega falleg, þau beztu setn
fást í bænum, selur
Gunnar Sveinsson,
AIanager Hsimskringlu.
BOYD’S
BRAUD
er fyrir \ erkamanninn, keimgott,
heilsusamlegt, nærandi og matar-
mikið.—Það er meira selt af því en
af nokkurri annari brauðtegund fyr-
vestan Toronto og franleiðslan og
saian eykst daglega. — Vér gefum
fleiri og fleiri bökurum og keyrslu-
mönnum vinnu árlega.
Iíeynið það. Þér ættuð að hafa
það bezta. Verðið er 20 brauð
fyrir$100.
W. J. Boyd,
370 og 579 Main Str.
nafnfrægu eldunarvjelar.
VERÐ FRÁ $11.00—$50.00
Verðið mismuiiandi eftir því hve
vélarnar eru þungar, stórar og
fallegar!
Gilmer & Co.
S5i JIAIS Ht, - WIK»1I‘E«.
Næstu dyr fyrir norðan Heimskringlu