Heimskringla - 11.10.1900, Síða 2

HEIMSKKINGLA 11. OKTÓBKR 1900.
Heiinskringla.
PUBI.ISHBD BY
The Heimskringla News 4 Publishing Co.
Verð blaðsins í Canada og Bandar. «1.50
nm irið (fyrirfram borgað). Sent til
fsXands (fyrirfram borgað af kaupenle
am blaðsins hér) $1.00.
Peningar sendist i P.O. MoneyOrder
ftegistered Letter eða Express Money
Order. Bankaávisanir á aðra banka en i
Winnipepr að eins teknar með affóUnm
B. Ií. Baldwinson,
Kditor & Managcr.
Office ; 547 Main Street.
p.o. BOX 305
í Manitoba, að slíks eðu ekki dæmi í Kannsóknarnefndin, sem yflrskoðaði
sögn Canada, og liberalar eru ennþá fjárhag fylkisins, lýsti megnri óá-
að brjóta heilann um hvemig það nægju yflr fjárbruðli Greenway-
hafl verið gert. Ef Mr. Macdonald stjórnarinnar og yflr því hve svik-
er, eins og L'igberg segir, að eins ssmlega þeir hefðu gabbað kjósend-
tól í höndam Tappers, þá er uma á nmliðnnm árnm. Nefndin
hann að minsta kosti gagnlegt og fann að í stað þess að eiga fé f sjóði,
áhrifamikið tól, það mnnu kjósendur eins og Greenway þingmannsefmn
sanna við næstu kosningar. Hvað reyndu að telja mönnum trú um vi
snertir áhyrgarlausu þingmennina í siðustu kosningar, þá var Greenway
Senatinu, sem Lögb. talar um, þá búinn að setja fylkið í 248 þOsun
minuum vér Lögb. og lesendurna á, áallara skuld, auk þeirra 2| millión
að það vorn þeir sem hömluðu dollara, sem hann var áður bfiinn að
Laurierstjórninni frá að stela hálfri sökva því í, svo að nú þarf sem næst
milión dollara til að auðga eigendur hálft annað hundrað þúsund doll.
Drummond County-brautarinnar og árlegaað dragast frá inntektum fylkis
eins vömuðu þeir liberölum frá að ins til þess að borga vöxtu af þessum
selja miliónir ekra af bezta gulilandi skuldum. Eina ráðið sem konserva-
í Yukan héraðinu í hendur þeim tiveflokkurinn sá vænlegast til þess
TJ YTT7 íírn |McKenzie& Mann, um 20 milión að standast þessiútgjöld, þessa vaxta
HeimSkrmglaA v * I dolf ra virði. EnLögb. hefir ekki borgun, var að leggja skatta á járn-
Með þessu blaði byrjar flmtándi eínurð á að t.aka SVona lítilræði til brantarfélög, bankastofnanir, ábyrgð-
árgangur Heimskringlu. greina. Staðhæfingin um afnám C. arstofnanir og önnur auðmannafelog
Vér þökkum kaupendum og öðr- P g einveldisins hér f fyíkinu, er ásamt lágum skatti 4 sveitarfólög
að því leyti röng, að hún er lögin fylkisius, sem svaraði kostnaði við
frá byrjun til enda. Það var Mr. dómgæslu út um landið. Með þessu
Norquay sem fyrst háði allöguna móti verður mögulegt að nota hinar
mðti því félagi, eins og allir menn vanalegu inntsktir fylkisins til um-
vita, semhér voru á þeim tíma og bóta í því, og þar með koma jafn-
sem nokkra eftirtekt veittu því sem vægi á útgjöld og inntektir þess.
íram fór á þeim árum. En þegar Vínbannslög þau ,sem konservative-
hlutar-1 flokkurinn lofaði að gera, voru sam-
hljóði. Mr-
nm velunnurura blaðsins kærlega |
fyrir styrk þeirra á liðnu árunum,
og vonum að þeir haldi áfram að J
kaupa blaðið og sýna því að riðru j
leyti sömu góðvild eins og að undan-
förnu.
Á hinn hóginn er það ásetning
nr vor að reyna af fremsta megni að Norquaystjórnin féll, þá lá í
veita kaupendum fult virði peninga | ins eðli að Greenwaystjórnin varð að | þykt af þmginu í einu
sinna með því að gera Heimskr. halda baráttunni áfram. En kon
eins vel úr garði og föng vor frekast servativar undir Mr. Norquay sál.
jeyfa eiga óskertan heiður fyrir að hafa
r. , tíl tekið það mál á dagskrá og haldið
Svo mælums ver vmsamlega tu
, x. • uío því til streitu meðan henm entist
tess ,í kaapendnr torp « Mvh- P tj. ^ ^
leg. bl.5.8 svo fijOtt sem kr.ngmm Macdonftld komst til vatda hér
stæður þeirra leyfa það. Og einnig ,, . . T
óskum vér eftir að fásem allra flesta f-vlkinu er e^kl e*ns og g g | ■" “ . *
nýja kaupcnður að þessum nýbyrjaða se^lr hana, heldur þanmg að hann 8Ónulega einn mann, sem eins og
^ komst. t.il valria. mrrí ntlc.vcpfiuflfl\ Qmrnnnm . Sá binfiT-
Greenway greiddi atkvæði með þeim
við aðra umræðu, og við þriðju um-
ræðu voru þau samþykt af báðum
flokkum umræðulaust.
Ekki ætti Lögberg að hnjóða í
þingmenn fyrir það þó þeir depli
augunum, það er svo alment að
menn geri það, vér þekkjnm per-
árgangi.
Ú tgáfunefndin .
‘Ráðsmenska
Macdonalds
komst til valda með affeœðwm ge;rj “deplar augunum”. Sá þing-
kjósendanna. Hvert þau atkvæði raaður gat npplýst, og upplýsti þing
hafa keypt verið vitum vér ekki, en ;ð ura það) að hverju einasta centi
hafi svo verið, þá hafa það verið iib- af [Sienzku fargjöldunum, á sjö'unda
sig, því það þarf | þúsun(j dollara, hefði verið stolið og
vitnaði í ræðu Mr. Greenways í
11
Svo heitir afarlöng ritstjórnar-
grein f síðasta Lögbergi sem oss
skilst eiga að vera nokkurskonar
kveðjuorð til stjórnarformannsins i
Manitoba, um leið og hann segir
skilið við Manitoba pólitik, til að
taka þátt i ríkismálum.
Nú með þvi að grein þessi, sem
sjálfsagt er af bezta vilja rituð og i
þeim tilgangi einum áð fræða les-
endur blaðsins um manninn og verk
hans í þarfir fylkisins, fer ekki með
öllu sem réttast með efnið sem það
hefir lagt til umræðu; þá þykir
við eiga að henda hér á það, sem
farið heflr milli mála bjá Lögbergi.
Vér göngum fram hjá þeim at-
riðum sem oss kemur saman við
Lögberg um, svo sem því, að Mr.
Macdonald, þegar hann tekst á hend-
ur að sækja um ríkisþingsæti, hljóti
að segja af sér sem formaður fylkis
stjórnarinnar. Það er sem sé miklu
myndarlegra að gera það 4 nndan
kosningunni, en að geyma það pang-
að til útséð er um hvert hann
ur eða tapar. Eins og þeir gerðu
líberal stjórnarformennirnir, Mowat:
Blair og Fielding árið 1896. Mr
Macdonald er ekki í neinum efa um
að hann muni vinna Brandonkjör-
dæmið þegar til kosninga kemur, og
sér því enga ástæðu til að hanga við
stjórnarformenskuna þar til hann sér
hvernig leiklok kosninganna verða,
eins og liberal-gæðingar gerðu 1896.
Vér skulum ekkert deila við
Lögberg um það hvert áformið sé að
gera Mr. Macdonald að leiðtoga kon-
servativeflokksins I Canada eða ekki.
En hitt segjum vér afdráttarlaust,
að hann verður leiðtogi þess flokks
innan lítils tíma og stjórnarformað-
nr i Ottawa á því fyrsta kjörtíwabili
sem conservativeflokknrinn heldur
þar völdum. Þetta biðjum vér Lög-
herg 0g lesendurna að hafa hugfast.
Ekki heldur skulum vér deila um
framkomu Mr. Macdonalds á fundun-
nm í Ontario. Það eitt er víst að
Ontario-fréttir nm það mál eru als ó-
líkar sögusögn Lögbergsjjenda verð-
ur bezt bægt að gera sér grein fyrir
áhrifum Mr: Mcdonalds^þegar úr-
slit kosninganna i þvífylki ernkunn
orðin. Þá mnn það Koma í Ijós að
hann hefir ekki haft síður áhrif þar
en hann hafði hér í fylkinu þegar
hann tók við íormensku konserva-
tivflokksins, sem þá átti að eins 7
4 þingi mót 33 sem Greenway hafði.
En á tveimur árum veltí hann
Greenway úr valdasessinum, og
v. nn svo stóran pólitiskan sigur hér
eraiar sem seldu
aldrei að kaupa konservativa til
greiða flokki sínum atkvæði. Þetta
stær engum ljóma yflr liberala í
Manitoba, og hefði verið betra af
blaðinu að snerta ekki við þessu
atriði.
Það er satt sem Lögberg seglr,
að Frakkar voru yfirleitt móti kon-
servativeflokknum við síðustu kosn-
ingar (ekki hafa þeir verið keyptir)
en það hindraði ekki Mr. Macdonald
frá að ná völdum, og sýnir það með-
al annars hve afar vinsæll maður-
ir.n og flokkur hans var hjá alþýðu
manna, að hann gat unnið þrátt fyr-
ir mótspyrnu Frakkanna. Hvergi
var það í stefnuskrá konservativa að
þingmönnunum yrði fækkað. En
því var lofað að fækka ráðgjöfum og
það var gert. Loforðið var uppfylt.
Loforðið um að koma jafnvægi á út-
gjöld og inntektir fylkisins, heflr
verið uppfylt að svo miklu leyti sem
starfstími og kringumstæður hafa
leyft það. Það verk er svo umfangs-
mikið og vandasamt að eitt ár nægir
ekki til að fullgera framkvæmdir í
því. Lögb. kvartar um að þessu sé
vinn- komiö [ verk á þann hátt að leggja
á nýja þunga skatta, sem hvert cent
kemur beinlínis eða óbeinlínis niður
áalmenningi. Vill blaðið lúta svo
lágt að gera lesendum grein fyrir
því, á hvern hátt mögulegt sé að
hafa saman inntektir fylkisins fin
þess það komi “beinlínis eða óbein-
línis niður á almenningi”. Hafl
Lögberg uppgötvað nýja stjói’nfræðis-
reglu til að koma þessu í verk, þá
gerði það landi og lýð stóran greiða
með því að opinbera þá nýupp-
fundnu aðferð. En sé slík aðferð
ekki fundin, þá er ástæðulaust að
hamast 4 konservativum, fyrir það
þótt þeir kjósi fremur að Ieggja
eitthvað .4 sig og aðra fylkisbúa til
að fyrrast skuldir—til þess að koma
á jafnvæginu, heldur en að sigla sí-
felt í kjölfar Greenways, með því að
taka lán á 14n ofan, þar til ^ af öll-
um árlegum inntektum fylkisins
\arð að takast til að borga renturn-
ar af þeim. Það er hollur heima-
fenginn baggi, og hvert það bú, sem
sífelt tekur lán og þarf svo að eyða
miklum hluta af afurðnnum til þess
að horga árlega vexti, fær með
engu móti staðist til lengdar. Þetta
sáu konservativar og kjósendurnir í
Manitoba. Þeir sfiu að það þurfti að
skifta um stjórn og stjórnaraðíerð,
þess vegna ráku þeir Greenway og
iÁigberg út fi gaddinn um hávetur.
Það var ekki gert til gamans, en
brýn nauðsyn, til að vernda hags
muni lands og þjóðar, gerði það ó
umflýjítnlegt. Þaðvarðsvoað vera.
þinginu í Febrúar 1894, þar sem
hann sjálfur játaði að hann væri þá
búinn að meðtaka $3,000 af þessum
peningum frá vesturförum, en sem
hann heflr enn þá ekki skilað einu
centi af. Þingið virtist ekki vera í
neinum efa um það hver hefði stolið
þeim peningum. Vér höfum enn-
fremur fengið loforð um að þetta mál
skuli verða ýtarlega rannsakað á
næsta þingi, svo að allur sannleikur-
inn í því komi í ljós. Þá verður
gaman að lifa.
Um kosningalögin er það að
segja, að þau taka fram með skýrum
orðum, að íslendingar hafi sama at-
kvæðarétt og innfæddir Bretar, þrátt
fyrir allar lvgar Ijögbergs til hins
gagnstæða í síðustu kosningum. Mr.
Macdonald heflr haldið drengilega
við loforð sitt að breyta kosninga
lögunum. Hann heflr breytt þeim
algerlega samkvæmt gefnu loforði
til kjósendanna.
Lðgb. segir að loforðið um að
lækka laun þingmanna niður í $400
um árið, hafi verið svikið; Þetta er
algerlega rangt. Það var lögleitt 4
síðasta þingi að þingmannalaun
skyldu færð niður í $400 um árið.
En það var fyrir skriflega beiðni frá
öllum liberal þingmönnunum að Mr.
Greenway meðtöldum, og frá meiri-
hluta konser vati veþingmanna, að
þeim voru veittir $200 umfraru á
þessu ári, af því að þingsetan var
ein sú lengsta, sem haldin hefir ver-
ið. Þessi skriflega beiðni, um auka-
þóknun fyrir þetta sérstaka þing er
til sýnis á skrifstofu stjórnarinnar og
þar getur hver sem vill séð að Mr.
Greenway, og hver einasti flokks-
maður hans í þinginu, ritaði nafn
sitt undir beiðnina. Það er því á-
stæðulaust að álasa stjórninni fyrir
það þó hún léti að einhuga beiðni
beggja þingflokka I þessu efni.
akuryrkjuverkfærum. Þetta er
ákveðið loforð og ég ætla mér
að efna það.
2. Þegar samtök eru gerð til þess
að setja upp verð á nauðsynjum
fram yflr það sem er réttlátt og
nauðsynlegt, þá er ég viðbúinn,
þó ég sé strangur tollverndar-
maður, að taka allan toll af
þeim vörum, sem þannig eru
ónáttúrlega hækkaðar fyrir
samtök framleiðenda, og með
því neyða þá til að mæta op-
inni samkepni als heimsins.
Þessum loforðum var tekið með
miklum fögnuði af fundinnm, sem
var með þeim fjölmennustu er
nokkru sinni hafa verið haldnir í
Brandonborg. Allir vita að þegar
Mr. Macdonald gefur ákveðið loforð,
þá verður það loforð efnt, að svo
miklu leyti sem áhrif hans geta kom-
ið því til leiðar. Og fundarmenn
virtust ekki vera í nokkrum efa um
að þessi loforð vrðu efnd að svo
miklu leyti sem Mr. Macdonald fær
aðgert. Mr. Sifton hafði áður sagt
í ræðum sínum í kjördæminu að sá
20% tollur, sem nú er á akuryrkju
verkfærum, væri ekki of hár, sem
inntektatollur, og gæti því ekki orðið
lækkaður. Munurinn er því þessi,
að Mr. Sifton vill halda tollinum, en
Mr. Macdonald lofar að taka hann
afefhann nær kosningu, og getur
haft áhrif til að koma vilja sínum í
framkvæmd. Þetta loforð Mr.
Macdonalds er sérstaklega þýðingar-
mikið vegna hins loforðsins, að
brjóta á bak aftur samtök fram-
leiðslufélaga, til þess að hækka verð
á nauðsynjum manna framyfir það
sem réttlátt er og nauðsynlegt til
þess að gefa framleiðendum hæfl-
legan arð ag framleiðslunni. Allir
sem nokkuð hafa geflð sig við að
kynna sér þcssa hluti, vita vel að
tollar hafa átt minstan þátt f kaup-
og söluverði nauðsynja. Enda höf-
um vér nú reynzluna fyrir oss í
þessu efni, að einmitt þeir hlutir sem
Laurierstjórnin lækkaði tollana á,
eru dýrari í Canada nú en þeir voru
áður en tollarnir voru lækkaðir.
Þetta er að kenna samtökum fram-
leiðenda í ríkinu, og þetta hefir ekki
farið fram hjá Mr. Macdonald. Þess-
vegna var síðara loforð hans, um að
brjóta á bak aftur samtök framleið-
endanna, alveg nauðsynlegt til þess
að gefa fyrra loforði hans, um að af-
nema allan toll af öllum akuiyrkju-
verkfærum, falt gildi, svo að borgar-
ar þessa lands fái að njóta verðlækk-
unar á þeim hlutum sem tollur er
tekinn af, í réttum hlutföllum við
tollmagnið að minsta kosti. \ æri
Mr. Macdonald þektur að því að
gabba kjósendurna með ioforðum,
sem hann ætlaði sér ekki að etna.
þá væri hér hverki um meira né
æðra að ræða en vanaleg liberal lof-
orð. En því er nú svo varið að Mr.
Macdonald er þektur um alt Canada-
veldi, frá Atlanzhafl til Kyrrahafs,
sem “orðheldni maðarinn” og menn
efa ekki að hann efni það sem hann
lofar.
$62.50. Þetta er sú eðlilega og
sanna afleiðing af tollbreytingu
líberala. Hvernig líst kjósendum á
áþað?
Tolllækkun og vöruverð.
Blaðið “Farmers Sun” segir,-
“Það þarf 50% meira hveiti til
þess að kaupa eldstó í ár en þurfti
til þess árið 1896.
Það þarf 20 bushel meira af
maís til þess að kaupa vagn heldur
en árið 1896.
Það þarf helfingi meira korn
til þess að kaupa koparketil nú held-
ur en 1896.
Það þarf tveim hlutum meira
korn til að kaupa hönk af kaðli
heldur en þurfti 1896.
Það þarf 50% meira af korn-
tegundum nú til þess að kaupa reku,
hrífu eða spaða, en þurfti 1896.
Vagnhjól kostuðu þá $7.00, nú
kosta þau $12.00.
Öll akuryrkjuverkfæri hafa
stigið að sama skapi.
Galvaneseraður gaddavír kost-
ar nú frá $4.00 til $4.50 meira 100
pundin en árið 1896.
Það þarf 40 per cent meira af
korntegundum til að kaupa pund af
sykri heldur en þurfti árið 1896.
Það þarf 40 per cent meira af
korntegundum til að kaupa rúðugler
eða annan glervarning, en þurfri til
þess árið 1896.
120
78
150
100
Verð á kolum, steinolíu, timbri
og járnvöru heflr stigið um helflng.
Alt þetta er að þakka lolllækkun
Laurierstjórnarinnar.”
565 og 567 lUain Str.
Næstu dyr fyrir sunnan Brunswick,
100 Karlmanna Tweed-fatnaður áður
$7,00, hjá oss $3,75.
Karlmanna Tweed-fatnaður, áður
$10,00, hjá oss $6,50.
Karlrn. jenskir vaðmáls fatnaðir,
áður frá $$1200, hjá oss 6,50.
Karlm. ullarfatnaðir, áður seldir
$15 00 til $$18,00, nú$8,50$10,50
Karlmanna buxur, seljum vér á
á 75c.
Karlm. leðurtreyjur, áður Seldar
$12,00, hjá oss $5,50.
Karlmans leðurvetlinsar, frá
25c. parið;
Karlmanna nllarvetlingar,
10, 15 og 20c.
tylftir loðfóðraðir nærfatnaðir,
85c. hver
tylftir alullar nærfatnaðir, seldir
$1,00 hver
Allar vorar $L,00og $,50 milli-
skyrtur seljast nú á 25c. hver.
Hálsbindi, áður 50c. til $1.00, :nú
á 25c , 20c. kragar á lOc.
Skautau með hálfvirði.
Meðan á sölunni stendnr, gefum
vér hverjum kaupanda að $5,00
virði af vörum, eins dollars seðil
fyrir ;$300 hest og kerru. Það
verður dregið um þetta 24. Des-
ember. Handhafi þess miða, er
vinnur hest, vagn og aktýi, ef
hann getur f 5 skotum felt vissa
kalkúnafugla á 50 yards færi.
Konur geta látið karlmenn skjóta
fyrir sig.
50
150
Þessi tvö loforð Mr. Macdonalds
sanna tvent. Fyrst það, að maður-
inn er stórkostlegt mikilmenni með
sjálístæðar og ákveðnar skoðanir í
stjórnmálum, og annað að hann er
nú þegar orðin ieiðtogi flokksins í
ríkinu, að svo miklu leyti að hann
er farinn að mynda stefnu fiokksins
og gera loforð í flokks natni, sem
hann fyrir fram hlýtur að vita að
hann getur komið í framkvæmd með
eindregnu fylgi flokksins. Alt þetta
lýtur að því að sanna að hann verður
bráðlega viðurkendur aðal leiðtogi
flokksins í Canada, og kjósendur
mega vænta þess að hann muni líta
vel eftir hagsmunum almennings
þegar hann er orðinn forsætisráð-
herra í Canaða.
Afnám tolla og akur-
yrkjuíelaga.
Hon. Hugh John Macdonald
hettr haldið sína fyrstu pólitisku
kosningaræðu í Brandon og gert þar
2 ákveðin loforð, sem allir vita að
hann “orðheldni maðurinn” muni
efna hvenær sem hann hefir tækifæri
til þess. Loforðin eru þessi:
1. Eí ég verð kosinn sem erind-
,eki Brandon-kjördæmis, þá
lofa ég að beita öllum þeim 4
hrifum, sem ég hef, til þess að
fá allau toll algerlega tekinn af
‘•Hérna liggur bevisið”.
Tollar innheimtir af konserva-
tivestjórn 1895, $25,446,178.
Tollar innheimtir af liberal-
stjárn 1900, $37,919,772.
Aauknir skattar undir liberal-
stjórn $12,473,694.
Árleg skattbyrði á hvert nef $2.50.
“ « “ hverja fjöLk.
$12.50.
Ef Laurierstjórnin kemst til
valda við þessar kosningar, þá jýðir
það aukin útgjöld á næsta kjórtíma-
bili fyrir hverja fjölskyldu í Canada
Blaðið “London Times” fiytur
bréf frá Englendingi, sem kveðst
hafa búið 8 ár í Canada, og hafa haft
miklar mætur á liberalflokknum og
frjálsverzlunarloforðum hans, og
kveðst hann því hafa hjálpað til
að koma honum til valda. “En það
var með skelfingu” segir hréfritinn,
“að ég sá flokkinn kasta fyrir borð öll-
| um loforðum sínum og flokksstefnu.
Ein8 og Englendingur, þá trúi ég á
frjálsaverzluu, og liberalar héldu
hennifram. En þráttfyrir “Cobden”
medalíuna, or inntektatollskrá þeirra
ekki mikið mismunandi frá gömlu
tollskránni. í sumum tilfellum er
hún enda miklu lakari, eins og við-
nkiftin við Standard Oil fél. sýna.
Mér dettur ekki í hug að ásaka
franska menn í Quebecþóþeir sýndu
ekki mikla þjóðhollustu í upphafl
Suður-Afríku-stríðsins, en það var ó-
tyrirgefanlegt af stjórninm að hún
skyldi ekki þá þegar fara að skoðnn
og vilja almennings í Canada, og
sérstaklega ar það óheppilegt að Mr.
Tarte var látinn vera erindreki
Canada á Parisarsýningunni, eins ó-
vinveittur öllu brezku eins og hann
er. Það er alment álit hér, að liber-
alar hafl ekki “representerað” þjóð-
viljan I þessu efni og öðrum, og þetta
hjálpar málstað konservativaflokks-
ins, enda var sigur hans talinn viss,
jafnvel áður en ófriðurinn byrjaði.
Það er als enginn efl á því að kon-
servativar vinna kosningarnar, þvi
þó að þeir haldi fram tollverndun þá
vill þjóðin heldur greiðe þeim at-
kvæði heldur en að þola hana af
liberölum undir s iknu nafni. Það
eru mörg önnur spursmál á[dagskrá,
svo sem skirlífi í stjórnarfari og nú-
tíma umbætur. Engin stjórn heflr
nokkurn tíma byrjað með betri lof-
orðum eéa betra tækifæri til að npp-
fylla þau. en liberalar gerðu, og
engin stjórn heflr svo gersamlega
farið á mis við framíylgd þeirra lof-
orða sem þeir gáfu.”
“Et' konservative-ílokkurinn
kemst til valda þá verða þær ráðstaf-
anir gerðar, sem binda enda á öll
uerzlunar samtök (Trade Combines)
í Canada fyrir allan ókominn tíma”
Hon. Hugh J. Macdonald,
í Brandon.
565 »g 567 »íiíii St
Cor. Rupert St,
The oflicial records establÍ3h clear
ly and beyoDd reasonable doubt,
that Aguinaldo is an honest Patrio-
tic brave man.
Senator Hoar, konungssinni, 11. Jan.
1900
Nú fyrst mun öllum ljóst, er lesa
blöðin, Lögberg og Hkr., þvi Banda-
rikja-ísl. leyndi nafni sínu, þegar hann
fór aðritaum Bandarlkja pólitík. Hann
hefir í byrjun hugsað sér hvaða aðferð
hann ætlaði að brúka og ekki álitið að
rithátturinn væri í nákvæmu samræmi
við hans eigin lífstöðu, og því hefir
hanu vitanlega kosið að halda sig f
Skugganum.
Lesarinn verður að fyrirgefa að
ég ekki tek upp í þessa grein nokkuð úr
inngangi landans þeir sem ekki hafa
þegar lesið nefndan inngang geta séð
hann i No. 87 Lögb.
Þar næst kemur landinn með eins-
konar dagbók, sem er netjuþykkni af
ósannindum og útúrsnúningum, er kem
ur hvergi saman við hin opinberu skjöl,
er innihalda öll þau söguleg sannindi,
sem til eru í þessu Filipaeyjamáli.
Skjalasain þetta heitir “Senate Docu-
ment”, No. 62. Það er samsafn af
skýrslum frákonsúlum vorum i Hong-
kong og Manila ásamt bréfum frá hers-
höfðingjum vorum, eftir að þeir komu
til Manila. En því er nú miður að al-
þýðan getur ekki fengið þetta skjala
safn í heild eða pörtum; stjórnin sá um
það síðastl. Janúar, að þessi alþýðu-
réttur væri fótum troðinn, og er það
vist í fyrsta skifti, sem fólkinu hefir
verið neitað um þau skjöl og skýrslur,
sem þjóðin hefir borgað fyrir prentun á
og pappír. Hver hugsandi lesari getur
dregið sínar elgin ályktanir af þessu.
Það getur vel verið aðlandinn haldi
það séu sannindi sem haan er að jfara
með og af þeirri ástæðn kann það að
vera, að hann rökstiður aldrei nokkrar
sínar staðbæfiagar; má vera að hann
haldi að lífsstaða hans só„nægileg ti'
þess að menn trúi honum í blindni, en
það getur ekki haft nokkurt sannleiks-
gildi við þá sem ekki vita hver hann er
og þeir eru óefað tteiri er ekkert vita
hver hann er, heldur en hiuir, er þekkja
hann af máliuu.
Til að sýua löndum míuum hvað
mikið er að marka dagbók landans, vil
ég benda á örfá atriði af þvi, er kon-
súlar vorir hafa sagt; þan eru 1 ekin frá
öldunga skjaiasafninu, No. 62, sem áð-
ur er nefnt. Það er líklegt að landinn
ge’.i nað í þetta skjalasafn með tilhlut-
un Mark Hanna, sórstaklega, ef hann
gæfi honum nákvæma skýrslu yfir
verk það, er hann vinnur ríki Hantia
til etíingar.
3. Október 1897. Konsúll vor skrífi
ar Washiugtonstjórninni og talar um
hið nyja lýöveldi eyjanna. Minnist á