Heimskringla - 15.11.1900, Blaðsíða 2

HEIMSKRINGLA 15. NÓVEMBER 1900.
Heimskriiigla.
PlTBLISHED BY
The Heimskringla News & Pablishing Co.
7erð blaðsins i Canada og Bandar. $1.50
árið (fyrirfram borgað). Sent tii
falands (fyrirfram borgað af kaupenle
um blaðsins hér) 81.00.
ar
Peningar sendist í P. O. Money Order
Registered Letter eða Express Money
Order. Bankaávísanir á aðra banka en í
Winnipeg að eins teknar með afföllum
B. L. Baldwinaon,
. Edltor & Manager.
Office : 547 Main Street.
P.O- BOX 305-
Dominion kosning-
arnar.
Þær eru afstaðnar. Laurier-
stjðrnin heflr uilnið, en konserva-
tivar hefa tapað. Það má svo heita
að hvor flokkur hafl haidið sínu, og
að á næsta þingi hafl Lanrierstjórnin
að eins fáum færi fylgjendur en
síðasta þingi. En þess er gætandi
að allir yfirbnrðir Lauriers í þing-
inu koma frá Quebec-fylki. Þegar
þingið var uppleyst þá stóðu flokk
arnir þannig:
Ontario Kon. 40
Quetec
New Brunswick
Nova Scotia
Prince Edw. Isl.
N. W. Territories
British Columbia
Manitoba
14
8
77
Lib. 52
“ 51
“ 6
“ 12
2 3
“ 3
“ 4
“ 5
136
í Þing-
þessum
Als
Liberalar hðfðu 59 yflr
inu. En nú að afstöðnum
kosningum standa flokkarnir þannig
«ib. 32
“ 57
“ 9
“ 15
mest og þekking á pólitisknm
málum glöggust, þar voru konserva
tivar í miklum meirihluta, að undan
skildu Quebec-fylki, þar sem aðal
tillit er tekið til þjóðernis og trú-
mála. Á hinn bóginn erþað alvar
legt umhugsunarefni að nálega allir
mikilhæfustu mennirnir í konserva
tiva flokknum. Þeír sem voru leið-
togar flokksins, og líklegastir til
til þess að kritisera gerðir stjórnar-
innar í þinginu. Þeir hafa allir beð-
ið ósigur við þessar kosningar. Þess
ir menn eru þeir Sir Charles Tupper,
Foster, fyrverandi fjármálaráðgjafi
og einn með langmikilhæfustu
stjórnmáiamennum í Canada, Mr.
Hugh J. Macdonald, Mr. Caron,
Bergeron, Davin, Clancy og Quinn.
Astæðurnar fyrir þessum ósigri leið-
toganna er ekki að svo stöddu hægt
að gera ijósa grein fyrir, en trúlegt
er að liberalar hafl lagt sérstaka á-
herslu á að koma þeim fyór kattar
nef, til þess að losast við aðfinningar
þeirra í þinginu. Það þykir litlum
vafa bundið einnig, að C. P. R.fél.
hafl lagt fram alt það afl, sem það
hefir í Canada til þess að styrkja
8tjórnina að málum við þessar kosn-
ingarnar, en allir vita um afl þess
félags þar sem það iegst á af öllu afli
sínu.
Omtario
Quebec
New Brunswíck
Nova Scotia
Prince Edw. Isl.
N. W. Territories
British Columbia
Manitoba
Kon. 56
“ 8
84
125
Liberal yfirburðir í þingi 43
Eftir er að halda kosningar í 5
kjördæmum, Algoma og Nippissing
í Ontario, Gaspe og Burrard I Que-
bec, og Yale-Carlboo í British Colum
bia. Þó að Laurierstjórnin fái öll
þessi sæti þá hefir hún að eins 48
yflr á næsta þingi, eða 11 meðmæl
endum færra en á síðasta þingi. En
úr Quebec-fylki heflr Laurier 49
meðmælendur á þingi fram yfir kon
servativa, svo að það er auðséð að
það er eingöngu það fylkið sem
heldur honum við völdin. Stjórnin
hefir tapað 24 sætum í Ontario og
eýnir það bezt hver áhrif Hon. Ilugh
John Macdonald heflr haft á kjós-
endurna þar með ræðuhöldum sín-
um þar í fylkinu í haust. A hinn
bóginn hefir hann orðið illa undir
Mr. Sifton í Brandon-kjördæminu.
Sifton vann það kjördæmi með 747
atkvæðum umfram. En enginn
mun ætla að eintómar vinsældir
Siftons eða tiltrú til Iiaurierstjórnar-
innar hafi ráðið þar úrslitunum. Það
er víst alveg óhætt að fullyrða að
ekkert annað en glerharðar peninga-
mútur, meinsæri og fölsk atkvæða
greiðsla gat gert þenna. mismun milli
flokkanna í því kjördæmi. Enda
hafa nú þegar nokkrir menn verið
teknir fastir f Brandon bæ fyrir að
hafa svarið ranga eiða við kosning
arnar þar og greitt atkvæði undir
nöfnum annara manna, og eins hafa
þeir játað að þeir hafl átt von á
borgun fyrir þessi kosningasvik
Allir þessir menn greiddu atkvæði
með Mr. Sifton og voru þeir fengnir
til þess af vel þektum liberal manni
hér í bænum, sem vér naf'ngreinum
ekki að svo stöddu, með því að m il-
in gegn þessum mönnum eru enn þá
að eins í byrjun. Annars heflr
Manitoba og Ontario fylkin sýnt það
við þessar kosningar að þau eru
greinilega konservative og að nú
eins og fyr er það fransk-katólska-
fylkið Quebec, sem eitt ræður úrslit-
um ríkiskosninganua.
Annars er það eftirtektavert að
stórbo'gir ríkisius, þar sem mentun
Sex konservativa þingmenn 1
Canada hafa nú þegar boðið Sir
Charles Tupper að segja af sér og
koma honum þannig inn í þingið.
En gamli maðurinn kveðst nú segja
af sér formensku flokksins og ekki
gefa kost á sér til þingmensku fram-
ar á æflnni. Það þykir vist að Hon.
Hugh J. Macdonald verði eftirmað
ur hans, enda játar Free Press að
svo muni verða. Og víst er um
:>að, að af öllum núlifandi mönnum í
Canada þá er Mr. Macdonald lfkleg-
asti maðurinn til þess að hefja kon-
servativaflokkinn til valda í Canada,
eins og faðir hans gerði á undan
honum. Það getur aldrei liðið lang-
ur tími þar til áhrifa mestu leíðtog-
ar flokksins nái aftur sætum f þing-
inu, og þá verður flokkurinn sterk-
ari af því hann er nú liðfleiri f þing-
inu en hann var áður en þingið var
uppleyst. Konservativar hafa aukið
lið sitt við þessar kosningar. Með
nýjum leiðtoga og ýmsum nýjum á-
gætismönnum, sem flokknum hafa
bæzt, getur hann haldið áfram að
starfa í vissri von um sigur við
komandi kosningar.
Forsetakosningar
Úrskurður hinna nýafstöðnu
forsetakosninga í Bandaríkjunum er
sá, að Mr. McKinley verður forseti
um næstu fjögur ár. Bandaríkja
ijóðin virðist þvf að vera á því sið-
menningarstigi, sem fellur saman
við stefnu og aðgerðir Mr. McKinley,
°g fylgjenda hans. Þjóðin hefir ekki
kært sig um að fastákveða reglur
fyrir útvíðkun ríkisins né lagavernd-
un fyrir okurfélögin og íjárglæfra
samsteypunni, eins og Demókratar
hugðn nauðsyn á vera. Óefað hafa
Repúblíkar unnið mikið á nýlendu-
málinu. Það eru kosnir færri rylgj-
endur Bryans nú en í síðustu kosn'
ingum. En samt heflr hann grætt
nokkuð af alþýðu atkvæðum síðan
seinast, þó mismunur kjörþings-
manna sé nú meiri en 1896. At-
kvæða tala hvers ríkis ræður tölu
kjörþingsmanna. New York ríki
velur 36 kjörþingsmenn, en sum
senda ekki nema 3. — AIIs sitja á
kjörþingi 447. Mr. McKinley fékk
árið 1896, 271 atkv., en Mr. Bryan
176 atkv., munaði um 95 atkvæði.
Xú verður rounurinn enn þá meiri.
Enn þá eru kosningarnar ekki
fullljósar f 3 ríkjura, en það heíir
enga þýðingu f það heila talið. En
alt mælir með að Demókratar veftli f
minni hluta í næstu forseta; kosning-
uin.
K< isninga undirbúningur í Banda-
ríkjunum virtist vera sóttur afofur-
huga og mesta kappi. En þegar alt
er um garð gengið, virðast báðir
flokkar unna úrslitunum drengilega.
Helztumenn Demókrata sendu Mr.
McKinley heilla óskir og fyrirbænir
og s/na engan ofstopa né ólund á
sér. í þessu atriði eru Bandamenn,
ef til vill, á undan flestum öðrum
pólitiskum flokknm.
Canada
stjórnað af fransk-katólskum
mönnum og C. P R.-félag-
inu, um næstu Qögur ár.
Ríkiskosningarnar í Canada
féllu þannig 7. þ. m., að katólskir
menn og C. P. R. stjórna ríkinu um
næstu fjögur ár, eins og þeir gerðu
fjögur síðu8tu ár.
Eins og saga Canada sýnir hafa
fransk-katólskir menn einatt þótzt
eiga lankið og rfkið. Frakkar tóku
sér upphaflega bólfestu í Qnebec
fylki og hafa hafst þar við síðan
Englendingar tóku sér bólfestu og
bygð í Ontariofylki, og skipa það
fylki í meirihluta þann dag f dag
Þe3si fylki börðust um völdin um
langan tíma, eftir að Canada féll
undir brezku krúnuna. Vildu
Frakkar brjótast undan henni og
hafa öll völd, en Englendingar vörð
ust og héldu í á móti. Gekk ofstopi
og vaidafýkn hinna katólsku manna
í Quebec svo langt, að land og lýður
gat ekki þrifist og dafnað fyrir ófrið
og óstjórn. Að síðustu bjó enska
þingið til lög um fylkjasambandið í
Canada 1867. Urðu þá fransk-
katólskir menn í Quebec fylki, að
hætta óeirðum og óstjórn. Þegar
búið var að sameina Ontario, Quebec
og strandfylkin, þá höfðu katólskir
menn enga von um að ná Canada
undan brezku stjórninni að
stöddu. Engu að síður vildu þeir
hafa stjórnina í hðndum sér, og að
f>ví hafa þeir unnið af alefli, eins og
nú er á daginn komið. Að þeir
náðu ekki völdum fyrri en 1896 var
mjög eðlilegt þá alt er tekið til greina.
Þegar fylkjabandið var komið á,
og sambandsþingið kom til sðgunn-
ar, komu flokkaskiftingar strax f Ijós.
Hvarf þá um sinn af yflrborðinu bar-
átta fransk-katólskra manna í Que-
bec, En ekki leið langt um þar til
foringjar liberalaflokksins vóru kat-
ólskir í húð og hár. Liberalflekk-
arinn var um þær mundir illa liðin
sem nú, Hann skorti fylgi, og kat-
ólskir sáu þegar tækifæri til að færa
sér það í nyt með því að hafa for-
mann flokksins úr sínuliði, og fyigja
honum af ýtrasta kappi, en nota
hann sem verkfæri. Eftir marga^ <Sir
hrakfarir liberalflokksins, komst
Laurier til valda 1896 á öfiugu fylgi
fransk-katólskra manna í Quebec.
Hafði Greenway gamli í ráðabruggi
og undirferlis vinslu með liberölum
aust.ur frá, lagt hyrníngarsteininn
þar undir Með Manitoba skólalög-
unum, með þeim var fransk kat-
ólskum mönnum gert auðveldara
fyrir að afsaka fylgi sitt við Laurier.
Síðan 1896 að Laurier komst til
valda, heflr Tarte oft látið það í ljósi
og jafnvel Laurier sjálfur, að stefna
sín og trú væri það, að Canada ætti
að lúta undir fransk-katólska
menn. Árið sem leið þurfti Tarte
tvisvar að bregða sér til Frakklands,
og lýsa þar yflr ógeði sínu á Bretum,
en ástríki sínu á Frökkum, og heflr
hann ekki sparað að minnast á hug
arþel og ástir katólskra manna
Canada, og gefa í skyn, að allir kat-
að þeir eru leiðir af stjórn hans og
svikakeðju. Þeir sýna það óefað við
næstu kosningar að fransk katólskir
kynblendingar stíga ekki f alræðis
hásæti Canadamanna. Það er held-
ur enginn efl á því að ýms önnur
þjóðerni úr Norðurálfunni kjósa
langtum heldur yfirráð Breta en
fransk-katólskra manna. Það munu
þau sýna þegar fyrir alvöru er geng-
ið til málaloka. Vitaskuld flnnast
alstaðar undantekningar. í öllum
þjóðflokkum eru mannrolur til, sem
selja sig fyrir peninga. En hið
leigða og selda landhlauparalið
Lauriers mun verða létt á metunum,
þegar til alvörunnar kemur.
/
Agrip af þingkosning-
arsögu Canada.
Agrip af þingkosningarsögu
Canada síðan 1867 er þannig:
I. KJÖRTÍMABIL.
Hinn 1. Júlí 1867 voru fylkin
Ontario, Quebec, Nova Scotia og
New Brunswick sameinuð með kon-
unglegu lagaboði, dags. 22. Marz
1867, og kölluð í sameiningu: Do
minion of Canada. Þá var lávarð
Monck landstjóri f Canada. Fól
hann Sir John A. Macdonald á hend
ur að mynda fyrsta ráðaneyti fyrir
hið nýja sambandsríki. Fyrsta sam
svo bandsþingskosning var haldin í Sepl
ember sama ár. Sir John A. Mac
donald gekk þá fram fyrir fólkið og
hafði ekki önnur kosningameðöl en
biðja þjóðina að hjálpa sér ril að
koma á fót, stóru og voldugu sam
bandsriki í Canada. í þessari kosn-
ingu hóf mótpartur hans ekkert veru
legt kosninga heróp. Mótparturinn
voru franskir og kaþólslcir vfirleitt,
sem áður höfðu bi.rist um yflrráð
Canada mótbrezku þjóðerni og styðj
endur þess. Eítir alt sem á undan
var gengið komu franskir sér ekki
við að vekja ný þrætuefni, en Liber
alflokkurinn var þá að eins einn rif-
inn gopi. Líka hélt það Frökkum
hægum, að æðimargir af þeirra
beztu mönnum voru i stjórninni. Þó
kom aJlmiWð kapp frarn í austur
strandfylkjunum, sem vildu veita
John hið mesta ðlið er þau ork-
aði. Fyrstu kosningar fóru þannig,
að 8ir John hafði 22 þingsæti um
fram af 182, sem þá voru í sam-
bandsÞinginu. Fyrsta þingseta
byrjaði 6. Nóv. 1867. Manicoba
gekk í ríkissambandið 15. Júlf 1870,
og British Columbia 20. Júlí 1871.
B. C. fylkið hafði það að skylyrði,
að sambandsstjórnin léti byrja á að
byggja Kyrrahafsbrautina innan
ára Var síðustu þingsetunni næi
alveg eytt í umræðnr um þá
í
unnandi öllu frönsku. Tarte heflr
jafnvel gengið svo langt í þessu
makki að ei skortir svo mjög á, að
landráð séu. Má nærri geta ytir
hverju hann og fylgilið hans býr,
þegai hann getur ekki dulist betur
ur en þetta á almanna færi.
I þessum kosningum kemur
þessi landráðastefna fram í ríku
legum mæli. í Quebecfylki þar
sem eru 65 þingsæti fyrir sam-
bandsþingið, fá konservativar, sem
eru hið sann-brezka “eliment” í
Canada, 8 þingmenn. Sýnir þetta
athætt hin öflugustu samtök, og þýðir
víst ekki annað en hatur og for
smán, sem kastað er á nasir hinna
brezku yfirráða. Þeir Iiaurier og
Tarte hafa blásið að þessum kolum,
enda er nú svo í þeim lifnað að óvíst
er hvar staðar nemur. Þessi fransk-
katólski gorgeir og undirróður gegn
brezkum yflrráðum er að líkindum
að sumu leyti líka ávöxtur af sendi-
för preláta Laurier til páfans.
Konservativar mega vera hæst
ánægðir að vera virtir og studdir af
bezta hluta þjóðarinnar, eins og
Ontariobúum, sem eru aðalmeigur
þjóðarinnar í Canada. Onfariobúai
sýndu það Ijós.'cga með þvf, að taka
ytir tuttugu þingsæti af Laurier nú,
um, svo flokkur hins fyrrnefnda var
nær því eyðilagður þá.
III. KJÖRTÍMABIL.
í Janúar var siðan gengið til
nýrra kosninga. Conservatfvaflokk
urinn var mannfár og hélt illa sam
an. Kosningaóp Liberala var þá
“járnbrautar bneykslið”. Hon. Mac
kenzie fór að með stórum yfirburð-
um. Stjórnin hafði sem sé 60 fram
yflr mótstöðuflokk sinn. Stjórnin
hafði þá yflrburði f Jöllum fylkjunum
nema í Manitoba og Brit. Col.
hinu fyrrnefnda höfðu báðir flokkrrn
ir jafna tölu, en B. C. fylgdi Con-
servatívum að öllu leyti.
Snemma á þessu kjörtímabil
byrjaði þingið að tala um tollvernd
un og tollfrjálsa verzlun. Strax
byrjun varð kapp f þessu máli og
sóttu konservatívar sina hlið af hinni
mestu fyrirhyggju og stjórnmala
þekkingu. Mál þetta varð óðar lýð
um Ijóst, og varð að hversdagslegu
umræðu efni á meðal landsmanna
sem strax skiftust með og móti því
og ræddu það með fylgi og áhuga
Deifð og doði hvíldi þá yflr verzlun
og viðskiftalífi, og fólkið var komið
að þeirri niðurstöðu að stjórnin vær
vftaverð fyrir að hafa ekkert gert í
áttina til að létta af bágbornum fjár
hag og iðnaðardeifð. Langtum stærri
hluti þjóðarinnar hélt því fram, að
konservatívaflokkurinn væri alveg
réttur í tollverndunarstefnu sinni
Liberalar héldu dauðahaldi um sín
tollfríju verzlunarstefnu. Og eftir
því sem þetta mál var rætt lengur og
ýtarlegar, fór óánægja mót stjórn
Hon. Mackenzie dagvaxandi. Sir
John notiði sér það, og fylgi
almennings í þessu máli, og barðist
fyrir sinni stefnu í þinginu með
mestu ötulleika. Árið 1877 skiftust
þingið í tvo fastákveðna flokka, og
hafa stjórnmál í Canada aldrei verið
rædd af meira kappi og á fastari
stjórnmála grundvelli, en þetta mál.
Þessa þingsetu var Sir Richard Cart-
wright fjármálaráðgjafl. Neyddi Sir
John hann til að viðurkenna það, að
tekjur ríkisins væru stöðugt að
iverra, og við þvf sæi hann engin
meðöl. Seint á þingsetunni gerði
Sir John þá uppistungu, að reistar
yrðu skorður móti tekjuhalla ríkis-
ins með minkuðum útgjöldum og
með inntektum og umbættri við
skiftastefnu, semeinnig efldi jarð
yrkju, námavinnu og iðnaðafram-
leiðslu í ríkinu, Þessi uppástunga
var feld af Liberölum, ásamt fleir-
um sem gengu í þessa átt. Þó varð
hálfu harðari rimman milli flokk-
auna í þinginu 7- Marz 1877, þegar
Sir Jbhn steig fyrsta sporið til að
gera þessa verndartolla stefnu að
stöðugri og opinberri stefnm'fyrir
konservatíva flokkinn í ríkinu. Þá
var það sem fjárlagsnefndin lagði
tillögu viðvíkjandi fjárlögun
505 og 567 Maln Str.
FREMSTIR ALLRAI
SÉRSTAKT FYRIR ÞESSA
VIKU
40 Karlmanna
svartir serg'e alfatnaðir, bún-
ir til úr alullardúkum fengn-
ir beint frá útlöndun.
Einhneptir eða tvíhneptir.
Vana verð $6.00.
HJÁ OSS AÐ EINS
$4.00
505 og 567 Maiii St.
Cor. Rupert St.
braut. Að síðustu komust lagaá-
kvæði gegnum þingið um að byggja I fr
;.“''í t"*?* °s H-i *»si- j»i"> ««* ■«>
tfmabllið. Let þ& S.r John W Bl '
strax til nýrra kosninga. Hann
skoraði á þjóðina að halda við þessa
stefnu, að byggja braut frá hafi til
“Að sambandsþingið sé þeirrar
I skoðunar, að velferð ríkisins sé und-
hafs, eins og þingið hafði ákveðið að Ilr l5V1 komin, að breyting sé gerð á
gera, og leyfa sér ogsínum flokkiað I stJbrnmalasteinu Gkisins. Og sú
- flokkiað,
efna órð sín við British Columbia- breyting gangij þá átt, að verzlun
ólskir menn f Canada væru heitt fy,ki- En Þ4 risu Liberalar upp, k^kiftm séu vernduð hæfllega, og
treystandi á mátt fransk kaþólskra ilka sé biynt að akuryrkju.^Jnáma
á bak við sig og mótraæltu harðlega vlnnu °S iðnaðar framleiðslují rík-
þessari brautarbyggingu og iofaðri inu af ýtrasta megni”.
efnd við B. C. íylkið, og uppástóðu Þessastefnu í í stjórnmenskunni
að brautarstæðið hefði aldrei verið kvað hann mundi hefta burtflutn
verulega útmælt og hæpið væri ing þúsunda manna sem nú^væri
hvort hægt væri að leggja þessa j neyddir út úr ríkinu til að leita sér
braut gegnum fjðllin; þess vegna
væri það tii þess að setja fylkið á
hausinn að byrjaá brautinni
II. KJÖRTÍMABIL.
Ríkiskosningar fóru fram 20.
Júlí 1872, og úrslitin urðu þau, að
Sir-John hölt stjórninni með að eins
6 í melri hluta.
Fyrsta þingseta á öðru kjörtíma
bili var sett 5 Marz 1873. En 2.
Janúar 1874 var þingið leyst upp.
P. E. Island gekk í sambandið 19.
September 1873. Þessi þingseta er
hin minnisstæðasta þingseta í Cana-
daríki, vegna þess að meiri hluti
þingsins ákærði Sir John fyrir mút-
ur og fjársvik í járnbrautarmálinu,
liflbrauðs, af því ríkið sjálft neitaði
mönnum um atvinnurekstur innan
sinna takmarka, með því að vernda
ekki atvinnuréttindi. Þessi verndar
stefna lyfti daufum og arðlausum
iðnaði ríkisins á framfarastig, um
leið og hún kæmi i veg fyrir það, að
Canada væri píslarvottur annara
ríkja i verzlunar viðskiftum. Þessi
stefna mundi lífga og auka innbyrðis
viðskifti í ríkinu, og miða*Lað hag
kvæmari viðskiftum við nágranna
þjóðina
Hin ofangreinda hreytíngar til-
laga var auðvitað feld eins og allar
uppástungur, sem gengu í þessa Att.
En Sir John hafði lagt hyrningar-
steininn undir stjórnmálastefnu síns
svohann og stjórn hans sagði af sér flokks, og fólkið hafði um leið veitt
5. Nóv. 1873. Þ i var Hon. Alex henni móttöku með mesta fögnuðí.
Mackenzie foimaður Liberalflokks- Þegar konservativaflokkurinn hafði
insskipaðuraf landstjóranum til að tekið tollverndunina á stefnuskrá
mynda nýtt ráðaneyti- Gat hann sína, þá urðu Liberalar að takasoll-
myndaðþað 7. Nóv. 1813- Fjöldi hreytingn á stefnuskrá sfna, og það
*f ConHervatívuin gengu úr liði Sir gerðu þeir. En það varð afar óvin-
Johnsog fylgdu Mackei.zeað m41-[sælt hjt þjóðinni, cuda sýndi hún
vanþóknun sína f hæsta máta, f
næstu kosningmn.
IV. KJÖRTIMABIL.
Þingi var slitið 17. Ágúst 1878.
°g n'kisþingskosningar fóru fram' 10.
September. Aðal kosninga spurg-
mál konservatíva var: “National po-
licy”—það er vöru ogíolla gagn-
skifta fyrirkomulag. Aftur á móti
otuðu Liberalar fram tollauknum
tekjum í verzlunar viðskiftum.
(Jrslit kosninganna urðu þau, að
flokkur Sir Johns komst að með stór-
kostlegum meirihluta. konservatív-
ar höfðu 68 fram yflr Mackenzie-
stjórnina, sem nærri því strax lagði
niður völdin, og Sir John var falið á
hendur að mynda nýja stjórn.
V. KJÖRTÍMABIL.
Þin gkom þá samaa 13. Febrúar
1879. 1 il næstu kosninga vargeng
ið 18. Mai 1882. Á þessu kjðrtíma-
bili reyudu konservatívar að efna
niður og búa út vöru og tolla gagn -
skifta fyrirkomnlags-lögin, sem allra
bezt að þeim var unt, en Liberalar
síöguðust á tolllaga umbótum til
tekjuauka. Þessar kosningar 1882
fóru þannig, að Sir John og flokknr
hans for að með 67 i meirihluta.
VI. KJÖRTÍMABIL.
Fyrsta þing3etan*á 5. kjörtíma-
bilinu hófst 8. Febrúar 1883, en
þetta kjörtímabil endaði 15. Janúar
1887. Kosningar fórn íram litlu
síðar. Sir John A. Macdonald’skaut
þá aðgerdum sínum og stjórnarinnar
í Riel uppreistinni ^1885, fyrir dóms-
atkvæði kjósendanna og einnig um-
bætur og breytingum á hinni þjóð-
Iegu stjórnarstefnu. Aftur á móti
var kosningaóp Liberala umbætur &
tollstefnunni og ákærur um fram-
komu stjórnarinnar i Riels-uppreist-
inni. Kosningarnar fóru fram 22.
Febrúer 1887 og úrslitin urðu þau,
að stjórnin fór að með 41 þingsæti í
meiri hluta. í þessum kosningum
komust nokkrir óháðir og þjóðar-
sinnar að, en þá þeir kornu á þing,
fylgdu þeir Sir John í ílestum mál-
um, svo hann halði airna yfirburði í
þinginu.
VII KJÖRTÍMABIL.
Þingið kom saman 13. Apríl
1887. Síðustu þingsetu þessa tíma-
bils varslitið 3. Febrúar 1891. Sir
John gekk þá fram íyrir kjósend-
urna ineð “Hina þjóðlegu stefnu“