Heimskringla - 21.02.1901, Síða 1

Heimskringla - 21.02.1901, Síða 1
Heimtf Uringlil er gef- iu út hvoru timtudag uí: HeiuiSkriuvla Nevrs and Publishiug Co., að 647 Main J St., Winuipeg, Man. Kost- ♦ ar um árið $1.50. Borgað ♦ fyrirfram. ^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦jj^ : ?♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦« Nýir kaupeudur fA í kaupbntár sögu Drake Staudiah eða LajLa og jola- blað Hkr. 19o0. Verð 35 og 35 couta, ef seldar, seudar til Ialaods fyrir 5 cents !♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦; ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ XV. ÁR WINNIPEG, MANITOBA 21. FEBRtJAR 1901. Nr. 20. Frjettir. Markverðustu yiðburðir hvaðanæfa. Stjórnarformaður Boss í Toronto befir algeilega neitað biudÍLdismönnum þar um að semja vinsölubannslög. Að minsta kosti þar til séð verður fyrir endann á, vinbannslögunum i Manitoba. Allar Libsralstjórnir hafa verið og eru fylgjendur vínnautnar. Bretar hafa náð Flicksborg fyrir- hafnarlftið og hafa leyst þar hertekna hermenn úr höftum. Sagt er að Fowriersborg sé ein af aðal vistastöðvum Búa, og þyrpist þeir nú þangað. Danir eiga að vera búnir að sam- þykkja sölu á Vest.India eyjum sfnum til Bandamanna. Fólk hrynur nú niður í þúsundavís úr plágunni stóru (kilape3tinni) í vestur hluta Sléttuhéraðsins mikla í Suður Síberíu. Prófeosor J. A. Hewing hélt fyrir- lestur i Liverpool á Euglandi 12. þ. m. Sagði hann að signor Marconi hefði gef- ið sér leyfi til að segja fyrstur manna frá þvf, að hann (Marconi) hafi sent virlaust hraðskeyti fyrsta stjórnardag Edwards VII. 200 mílur, og lánast það afreksverk ágætlega vel. Skeytið sendi hann á milli St. Catherines á eyjunni Wight og Lizard. Síðan hafa verið send firðskeyti á milli pessara staða dagsdaglega eftir eigin vild, og hefir það aldrei mishepnast enn. Dr. Campboll Brown efnafræðing- ur, og efnaleysari í London á Englandi gefur þá skýringu 12. þ. m., að sam- kvæmt sýnishorni því sem hann hafi fengið til rannsóknar af bjór þeim sem búinn er til í Liverpool, þá séu þrjú hundruð pundaf arsenic (eitri) í hverri viku gerð að sumartimanum. Þessi 500 pd. af arsenic séu nægileg til að drepa eina milj. manna sé þeim skift jafnt á milli þeirra. Sir MacKenzie Bowell álítur og mælir meðað Can.ætti að eignast sjálft og eiga alla sæsíma landsíma og tal- þræði, og öll hraðskeyta áhöld sem f þess þarfir þarf að nota. I rá Pétursborg er skritað 13. þ, m. að sonur eins hæst standandi embætt- i smanns í Rússlandi, sem var .lögreglu- þjónn þar í borginni hafi framið sjálfs- morð nýlega, til aðkomast hjá að myrða keisarann. Lögregluþjónninn stóð f einu hinu Bússnesha samsærisfélagi, sem hefir þann tilgang að ráða keisar ann og aðra valdsmenn af dögum Hlutur hans hafði komið upp að fremja verkið, og félagið krafðist þess að hann fullnægði skyldu sinni við félagið. Hann lét eftir sig játningu þessa efnis og benti á noakra menn sem væru í þessu samsæri. Hafa þeir þegar verið teknir og varpað i dýflizzu. Mælt er að Búar hafi mist 40 liðs- menn f slagnum við Ermolo, sem getið var um í síðasta blaði. Og tvö hundruð voru teknir til fanga. French hershöfðingi hefir náð aftur 16 pd. fallbyssu af Búum, sem þeir tóku við Colenso, og þykir sumum mikiis umvert. Búar tóku um fjörutíu riðandi liðs- menn nálægt Willowmori. Búar brendu dót þeirra. og höfðu mennina i 20 mílur burtu frá stöðvunum og sleptu þeim síðan og báðu þá að fara hvert *em þeir yildn. Fréttasnatar segja að hershöfðlngi Botha, segist vilja gefast upp ef þeir De Wet og Steyn vilji gefast upp. Aætlan fjárlaganna fyrir næsta ár, sem endar 30. Júní 1902, er nú lögð fyr- ríkisþingið. Einn útgjalnaliðurinn er $100,000 til viðgerðar á St. Andrews- strengjunum. Hásætisræðu sambandsþingsins, flutti Mr. Guthrio og Mr. Marcil, Mr. Borden foringi konservativa svar- aði hásætisræðunni. og sýndi fram á. að ræðumönnunum hefði ekki farist það sem höndulegast, Þá Mr. Borden lauk ræðu sinni, stóð höfuðpaurinn Laurier upp, og reyndi að bæta úr ská. Milan eitt sinn konungur í Serbia er nýdáinn. Sagt er að þjófar og ræningja hafi brotist inn í grafir Ítalíu konunga og rænt þær. í borginni Granda á Spáni gerði raúgurinn hálfgert upphlaup nýlega gegn Jesúitum. Hann byrjaði að hrópa ‘‘Lengi lifi frelsið! Burt með Jes- úitana.” Safnaðist múgurinn síðan að klaustrunum og lét ófriðleg. Var þá kallað á herliðið. Nokkrum skotum var skotið, en herliðíð rak múginn í burtu án mikiila vopnaviðskifta eða mannt jóns. Er návera Caserta greifa talin einna lejust orsök í þessum óeirðum tg æðisgangi. Þann 14. þ. m. kom sú fregn út í kveldblaði i New York, að hinn mikli ra fmagnsfræðingur Nicola Tesla hafi gert það kunnugt þann dag, að hann sé búinn að finna upp útbúnað til að senda firðboð yfir atlantshafið. Og að hann sé búinn að velja firðboðástöðvar hérna megin Atlantshafsins. Hraðskeyt i frá Pretoria 14. þ. m. segir að Bretar séu að eltast við DeWet norðan við Philipstown. Nú sem stend- ur lúta allar herfréttir að því að Búum gangi illa að verjast Bretum nm þessar mundir. Sumir telja Búa alveg að þrotum komna. Á laugardaginn varð stórslys ‘,á járnbrautarstöðvunum i Woodstock í Ont. Mannskaði er mikill og eignatjón st órkosdegt. Keisaraekkjan á Þýzkaiandi liggur þungt haldin, er hún t.alin frá. Jdælt er að konungur vor, Edward VII. og drottning hans, ætli að bregða sér til Þýzkalands að sjá hana næstu daga. Fylkisþingið í Ontario gerir ráð fyrir að veita $10,000 til myndastyttu eftir Victoriu drottningu. Samgöngur og viðskifti við hín norðiœgu gullauðugu lönd fara óðfluga vaxandi. Ekki færri en 24 flutnings- skip eru undirbúin að leggja af stað í Apríl og Maí næstkomandi norður til Nome og Beringssunds. Það er áætlað að.um 80 flutningsskip| verði f förum í sumar, að og frá Alaska landflæminu, að meðtöldum þeim semgangaá milli efra og neðra Yukon landsins. íbú ar nir á Suðaustur-Alaska hafa sent Senator Perkins frá California bænar- skrá um að stjórninannist bygginguog viðhald á vitum og vegabótum 'á milli Tacoma og Skagway. í bædarskrá þeirra er tekið fram að þá leið fari 15 þúsund ferðamenn, og eftir henni sé flutt árlega 20,000 tonn af flutningi. sem sé $20 milíóna virði. í Cumberland-kolanámunum á Van- couver-eyjunni skeði hin hræðilegasta sprenging á föstudaginn var. Á því svæði fór alt í óhemjandi eldhaf. Eld- haf þetta lokaði 61 mann inn í afgöng- um hálfa mílu frá innganginnm, þar sem þeir voru að vinna. Það var strax gert alt mögulegt til aðbjarga mönn- unum, en allar tilraunir hafa mishepn- ast, að svo komnu og lítil von um að aumingja mönnunum verði bjargað frá herfilegasta dauðdaga. Sérstök lest var send frá Victoria sei n nipartinn á föstudaginn með öllum fullko mnasta útbúnaði til að slökkva eldinn. Bann hún á flugferð til Nanai- mo, og var þegar rudd, og eimskipið Joan hlaðið, sem lagði tafarlaust á stað til Union Bay. Union Collier Co. á Cumberland- námurnar. Þessi rangalí, sem menn- irnir eru i var grafinn i Október 1898. Hann íer 814 fet niður i jörðunni, 16 fota breiður og 12 f-eta hár. I nafnalistanum, sem blöðin hafa y fir hvíta menn, 20 að tölu, sem þarna eru staddir, er eitt nafniðekki ólíkt þvi að það væri dregið af íslenzku nafni. Þaðer Peter Bardeson; hann á konufog 2 börn. Um orsökina til þessarar spreng- i ngar veit snginn, og mælt er að hún verði aldrei þekt. Þegar liðnir voru 36 klukkutímar frá því að eidurinn kom upp í fullum al- gleymingi, hafði hann ekki verið stöðv- aður að neinum mun þrátt fyrir allari mögulegar tilraunir. 8 þumlunga breið vatnsbunaer nú stöðugt dæld ofan i eldbáknið. Auðvitað era vesalings mennirnir fyrir löngu síðan dauðir. En lík þeirra nást ekki að sinni.því þó eld* urinn verð kæfður þáloks að námurnar erufullar af vatni, þá tekur langan tíma að dæla það út aftur. Þetta er eitthvert hið hryggílegasta námaslys, sem nokkurn tíma hefir komið fyrir. Nú er mælt að það séu 20hvítir menn, 9 Japanmenn og 32 Kínverjar, sem farist hafa þarna. Þann 15, þ. m. fóru nokkrar þús- undir af verkamönnum, sem ekkert hafa að gera, um göturnar í Buda Pest. Hrópuðu þeir: brauð, eða verk, og sungu hersöngva. Síðan fóru þeir að að brjóta gluggarúður á matsölubúð- um og matsöluhúsum. Lögreglan skarst í leikinn og tvistraði þessum mönnum eftir all snörp viðskifti. Þrír særðust mikið og 15 bera áverka. Nokkrir tigirvoru settir í varðhald. í engu landi í heimi eru sjálfsmorð meðal embættismanna stjórnarinnar eins tíð og i Kínaveldi. Það er viðtek in regla embættismanna að ganga með eitur í vösum sínum til þess að geta gleipt það samstundis, hvenær sem þeir komast i ónáð við keisarann eða keisaraekkjuna. Það er siður keisaraus þar þegar hann álítur að einhver af embæ ttismönnum sinum séekki lengur verðurþiss heiðurs að hafa á heudi st jórnai störf, að senda honum ofurlítin kassa, —vanalega er það skrautkassi g yltur utan og innan, í honum er finn silki þráðarspotti og eiturflaska. í kassanum er einnig konunglegt vinar- bréf, fult af hóli um^ágæti viðtakand- ans og verk hans i þarfir ríkisins; ekk- ert orð eða setning er þar sem gefi grun um annað en einskonar vináttu keisar- ans. En spottinn og flaskan eru þegj- andi vottur um vilja keisarans, að mót- takandi annað hvort, hengi sig eða gleipi eitrið strax og hann hefir með- tekið„ kassann. Og það fer jafnan svo, að liann gleipir" eitrið tafatlaust, Geri hann það ekki, má hann eiga víst að hann verði handteki’'n og hálshöggv- inn innan sólarhrings. Stundum viil það til að tilkynningin kemur á annan hátt. Það vildi til að eiahver af keis- arahirðinni "varð brotlegur við starf sitt —á flótta keisaraekkjunnar frá Pekin til Singan Fu—fyrir nokkrum mánuð- um.j, Gamla konan lét þegar svifta hann|tign sinni og öllum heiðursmerkj- um og skipaði ;honum að yfirgefa hirð- ína. Maðurinn hlýddi boðinu, en nokkr- um vikum síðar kom hann aftur til- hirðarinnar og tók að stunda þar sitt fyrra verk, meðþeirri sannfæringu, að sér hefði verið fyrirgefið. Keisaraekkj- an kom auka á hann og kallar til hans: ‘‘Hvað er þetta, ert þú enn þá lifandi?’ Maðurinn þurfti ekki meira, Hann gleipti strax eitur, sem hann bar í vasa sínum, og dó samstundis. ÚB BBÉFI frá íslendingafljóti. Þann 2. þ, m. að kveldi. gifti séra O. V. Gísloson þau Mr. SigurðFinns- son og Miss Hildi J, Pétursson. Boð var inni að Skógargarði, hjá foreldrum brúðurinnar, fyrir liðugt hundrað manna, rausnarlegt og vel til vandað. Nýle.fa var endurreist hér Good- Templar-stúka, sem enn lifir að eins í von um góða framtíð. Svo virðist sem andlegt líf ‘ ‘Bræðra safnaðarins lúterska” sé veikt um þessar mundir, en ekki vita menn enn til að safnaðarlimirnir hafi komið sér saman um, hvert liðs skuli leita, né hver lyf muni heillavænlegust því til viðhalds, og mun þó Mr. Þorvaldur Þórarinæon vera æðsti maður safnað- arráðsins. Smjárgerð fer nú fram á heimilnm manna, því smjörgerðarhúsið er lokað fyrir rjimadöllum þenna hluta árs, enda kvarta bændur alment yfir lágu smjörverði nú, en kaupmenn, að hinu leytinu, eru að ráðgera annað veifið að lækka smjörið úr 12ic. ofan i 10. Að öðru lejti er verzlun þannig, að þeir sem kanpa, þykjast yfirborga alt, en þeir seo selja, græða á engu, af því ekki er unt að sel ja með viðunanlegum hag. Mr.G. Eyjólfsson á Unalandi æfir söngflokk sinn einu sinni í viku í vetur. — Hornleikaraflokkurinn hefir tiðar æfingar. enda mun flestum finnast að hann taii furðu fljótum framförum. Smátt er um framfarir hér það sem af er öldnni; þó hefir Mr. Tómas Jón- asson á Engimvri látið smiða sér nýtt íbúðarhís, sem hann er fluttur í. Báð- gert er að leggja veg vesturi land við norðurrínd Bjarkavalla-lotsins, en til þess á öl mentun og framfarir ætli að leíta ves ur á þessari öld eins og hinum. Einnig e: í ráði að dýpka höfnina fram undan Fjótsmynninu, ef fylkissjóður- inn er aftur kominn i það lag, að þeir sem honum stjórna, sjái fært að verja til þess fáeinum dollurum úr honum. —Þrátt fyrir frostin og fannkomuna, gengur bryggjusmíðið að Hi ausum fullum fetum í fullkomnunar áttina. Sú skoðun er hér nokkuð almenn að þegar Bauðárstrengirnir verði bún ir, muni tafarlaust lögð járnbraut eftir endilangri nýlendu þessari. Bennur þá upp blómaöld sú fyrir íbúa Nýja íslands, sem Bergmálið sagði fyrir þeg- ar í ærku sinni. Filipseyj a-málið. í siðasta blaði Hkr. er grein um Filipseyja-málið, með fyrirsögninni: “Látið þá lausa“. Eins og fyrirsögn- in ber með sér, er hún ávarp til Banda- ri kjaþjóðarinnar um að sleppa yfirráð- um yfir Filipseyjabúum—gefa þeim tafarlaust ótakmarkaða sjálfsstjórn. G leinaihöf. minnist líka á hina mikið- u mtöluðu bænarskrá Filipseyjabúa til þingsins f Washington, og hæfileika eyjabúa til að stójrna sér sjálfír. Það er kanske hentugur tími til að ræða þetta áríðandi mál nú í kyrðinni og ról egheitum, sem hafa fylgt á eftir hin- um mikla nýafstaðna pólitiska bar- daga, nú, þegar vér erum lausir við pólitiskt kapp og pólitiskan flokkadrátt —getum rætt það frá óhlutdrægu sjón- armiði. hugsandi að eins um þeirra eig- in velferð, sem í hlut eiga. Til þess að komast að nokkuri niðurstöðu f þessu máli, verðum j'vér að spvrja og leitast við að svara eftirfylgjandi spurning- um: Er það Filipseyjabúum sem þjóð fyrir beztu, að vér veitum þeim tafar- laust ótakmaikaða sjálfsstjórn ? Fr þjóð sú á því mentastigi að hún sé fær nm að uppfylla þær margbrotnu skýldur, er útheimtast af sjálfstjórn- andi borgurum ? Getum vér undir nú- verandi kringumstæðum tekið heim her vorn og yfirgefið eyjarnar án þess áð svíkja í tiygðum þannpart þjóðar- innar, sem hefir stutt að málum vorum —án þess að skilja þá eftir varnarlausa til þess að verða fyrir hefnd þeirra, sem enn þá berjast undir hinum blóðidrifna uppreistarfána Aguinaldos ? Það hefir mikið verið sagt um bæn- arskrá Filipseyjabúa, og því verið hald ið fram, að hún.sé sönnun fyrir því— beri vit-ni um það, að þeir séu sem þjóð færir um sjálfstjórn. En það þarf ekki m ikla röksemdafærslu til að sýna að h ún er engin sönnun fyrir því, að þeir s éu gæddir slíkum hæfileikum. Bænar skráin hefir eflaust verið samin af ein- u m—eða að minsta kosti fáum mönn- u m; meiri parturinn hefir að eins þurft að klóra nafn sitt á skjal ð; og hafi þ eir ekki verið færir um það sjálfir, m unu forsprakkarnir hafa verið fúsir á að gera það fyrir þá. Það, að einhver m aður þjóoarinnar. er nógu lærður til að hafa uppsetningar eftir Phythagorus, er sannarlega veik sönnun fyrir því, að meiri partui hennar sé fær um sjálf- st j órn. Það eru margir lærðir menn hei ma á.íslandi, lesnir í enskum bók- m entum, og mun þó varla meiri partur þjóðarinnar bera skynbragð á þær. Það er varla nokkur þjóð nú á dögum á svo lágu mentastigi, að hún eigi ekki einhverja lærða menn sin á ineðal. En það ereinu sinni engín sönnun fyrir þv í, að þessi bænarskrá hafi verið sam- in af Filipseyjamönnum sjálfum. Það væi i ekkert ólíkt öðrum störfum þeirra í þessu rráli, þó að einhverjir af leið tog um Dtmók: atafiokksins hefðu sam- ið þessa bænarskrá og svo sent eyjabú- um hana til undirskriftar. Að minsta kosti virðist stýlsmáti hennar og orða- lag bera eyrnartör.k þeirra—samsafn af lognum, áheyrilegum, en þýðingarlitl- um orðum. Það væri kanske fróðlegt fyrir þá, sem halda því fram að Filipseyjabúar séu færir um sjálfstjórn, að lesa álit Benito Ligardo, fyrveiandi fjármála- ritara f ráðaneyti Aguinaldos um þetta mál. Ligardo er mentaður og mikil- hæfur maður, fæddur og uppalinn á Filipseyjunum. Hann þekkir kanske allra mannu bezt mentaástand þjóðar- innar og veit því áreiðanlega um hvað hann er að tala. Álit hans á þessu máli ættí að vera n eiia viiði—nær sarni en álit þeirra er enga persónulega þekk- ingu , hafa á þjóðinni. Hugmyndir hans eru algerlega í samræmi við stefnu st jórnarinnar, og er auðheyrt að hann ber óbifanlegt traust til ráðsmensku hennar. Hann segir: “Það hefir mikið verið sagt um hæfileika ,Filipseyjamanna til sjálfi- s tjórnar. Eg held, og ég ætla að segja það með allri virðingu fyrir þeim, að þeir eru ekki færir um að stjórna sér sjálfir enn. En í fiamtiðinni verða þeir áreiðanlega færir um það, Þeir eru s kynsamir og elska félagslyndi og betr- andi siífeiði, Cg ég get fullvistað yður um að þeir hafa góðan innri siðferðis karaktér. Þegar Filipseyjabúar þekkja lög og venjar og réttarskoðanir Banda rí kjaþjóðarinnar gagnvart sér, þá ?r ég sa nnfærður um að þeir verða eins góðir borgarar og 'Bandaiikjamenn sjálfir.... .....Þegar Bandaríkjamenn brutu s p ánska okið af Filipseyjabúum og spænsum yfirráðum var lokið, þá var þaðeðlilegt, þótt margir hugsuðu að þeir gætu stjórnað sér og málum sínum sjalfir. en ég veit að þeir eru ekki færir um það. Spænska stjórnarfarið hafði ekki einasta eyðilagt hugmýndina um f ramfarir, heldur líka hið andlegaafl, er þarf til þess staifa”.—Vér skulum vona að spádóinur Ligardo rætist am fram- tið Filipseyjabúa rætist—að þessi leng> kúgaða og sárþjáia þjóð eigi góða og bjarta framtíð fyrir höndum—að frels- isbjarminn, er roðaði á sjóndeildarhring hennar á kveldhin ni 19. aldarinnar, verði fegri, bjar,tari og fullkomnari á hinum ókomnu árum 20. aldarinnar,— að Bandaríkjaþjóðinni takist að full komna hiðgöfuga starf sitt. að gera þá sem þjóð, hæfilega til að hagnýta sér það frelsí oe þau gæði, sem fylgja full- komnu stjórnfrelsi, ,þegar þaðer rétti- lega brúkað. Um stjórnmálanefndina (The Civil Commission), sem Bandaríkjastjórnin sendi til Filipseyjanna undir forustu Tafts dómara, segir Benito Ligardo: “Stjórnmálanefndin með Taft 1 broddi fylkingar verður vel ágengt að rannsaka málin eins og þau standa. Hún er að leita fyrir sér eftir aðal-úr- lausnarefninu, og er daglega að létta og eyða gagnstæðileikunum, sem átt h afa sér stað. Svo þúsundum skiftir a f eyjabúum eru farnir að viðurkenna þetta.....Grunsemi eyjarbúa á Banda mönnum.er að snúast í traust.og þau á hríf eru að aukast, að bæði stjórnmála- nefndin og, Bandar.séu í heiðarlegum til gangi að reyna að bæta ástandið á eyj- unum, og sén að lyfta eyjabúum upp frá þrældómi til sjálfstæði”. Það er eftirtektavert að þessi vitn- isburðurum verk stjórnarinnar á Fil- ipseyjunum kemur frá manni, er hefir verið undir áhrifum hennar, manni, er talar máli sinnar eigin þjóðar. Hvor skyldi vera kunnugri. hann eða maður inn frá Minnesota, sem talar um “Vilhjálm I. írá Canton og konung- sinna”. Hrakspár og illmælgi hafa aldrei hamlað Eandaríkjaþjóðinni frá ad gera skyldu sína og mun ekki koma því til leiöar nú. Abiaham Lincoln—maður- inn hvers minning er elskuð og virt af skólabörnum nútímans—var kallaður “keisarinn'1 og “týraninn“, en það hamlaði honum ekki frá að fullkomna hið göfuga veik sitt. að leysa hin svörtu börn þjóðar sinnar úr fjötrum þrældómsins. McKinley mun eining takast tteð einlægri hjálp mikils meiri hluta Iþjóðarinnar að fullkomna hið göfuga verk sitt, þó að það sé vanda- samt og undirorpið mörgum örðugleik- um, Charles Tonne eyddi tveimur klukkutimum af þeim stutta tíma, er hann átti sæti í “Senat”-inu i TFashing- ton til að prédika Bandaríkjaþjóðinni, að hún væri að náleast dóm sinn sem lýðyeldi—að hún væri að leggja út á þá jhálu götu konunglegrar kúgunar, er BómLhefði gengið til [eyðileggingar sinnar.I En áður en þessi fagri föður- lands-elskandi !!”'spádómur gæti rætzt, misti Tonne sæti sitt í “Serat“-inu og síðan er alt útlit fyrir að þjóðinni sé borgið. Frelsiselskan og ættjarðarást- in eru hin sterkustu öfl i þjóðlífi Banda- rikjanna, l og þau geta aldiei snúist upp í kúgunaiífl gfgnvait nckkurri annari þjóð, Jog s\o hngi stm þau ríkja er eng- in ástæða til að kvíða hinum ókomna tima. John J. Samson. Akra, N. Dak. Þórður Vilhjálmsson. Dé nn 25. Ján. 1901, 6 áia. (ort undir nafni n éðvisystur hans Míss A. Þ. Johnson). Kö!d er heljai lici din, Höiðeru noina ráð, Skuld sem hefur skráð Jafnt á lög stm lönd n. Heims er hverfult yndi. Hjaitansvon og þiá feykjast til og frá, líkt og lauf ívindi. Man ég mæta sveininn minnar systur nið, nú í fullum frið geymir gröf hans beinin. Man ég svipinD mæra; man ég augun blá; hreinaog heiða brá, mér ,svo munar kæra. Elsku barminn hlíði brátt þó hyrfir mér, veit ég önd þín er leyst frá lifsins stríði. Mjúkum móður armi mun nú Iborin á sál þín helg og há. horfin öllum harmi. Aðal von og yndi ættmenna þú varst, öðrum af þú barst, Ijúfu barns með lyndi. Sleginn saknaðs-sárum syrgir faðirinn els . u soninn sinn; laugaður trega tárum. Sorgar und þótt svíði sárt, það huggun lér, að meiga mæta þér lifs að loknu striði. Þars ei þurfum framar þér að skiljast frá, lí fsins landi á, að hvar neitt ei amar. S. J. Jón Magnússon Post of Ely P. O., varð bráðkvaddur að heimili sínu á flmt udagekvöldið 7. þ. m.—Ég hýzt við að Hkr. verði síðar sendur greinarstúf- ur viðvíkjandi æfiatriðum hans. O. B B. Yfirlýsing. Þegar við undirritaðir auglýstum útgáfu á ritverkum Gests Pálssonar, hugk væmdist okkur ekki að ákveða til hvers ágóðanum yrði varið, ef hann kynni að verða nokkur; var það helzt fyrir þá tök »ð við vissvm að útgáfan yrði dýr, þar sem hún verður prentuð heima á Islandi og .ekkert á að verða sparað ti 1 þess að hún verði efninu og höfun dinum samboðin, ef mögulegt er; þótti okku r því litlar líkur til að hún gerði meira en borga kostnaðmn. En eftir vinsamlegri bendi ngu fré ritstjóra Hei Hiskringlu lýsum við því hér með yfir, aðverði nokkur ágóði af útgáf- unni, þá verður ;honum varið til þess að reisa skáldinu minnisvaiða. Við höfum skrifað eifingjum og vanda- mönnum hins látna heima á ísl andi og ernm þegar byrjaðir að safna. Höfum við fengi ð lofun á handritum, sem aldrei hafa komið fyrir almennings- sjónir áður. Vinsamlegast. Arnór Árnason. Sig. Júl. Jóhannesson. Þann 28 Febrúar næstkomandi, Það er köku-skurðar milli ógiftar stúlku og konu. Ógift kona talar fyrir hlið ógiftu stúlkunnar, en hra. Magnús Markússon talar fyrir hlið .konunnar, Prógramm er ágætt, og samkoman byr- jurkl. 8e. h. Aðgangur 25 c. Ágætm kafli með kökum er lofað.

x

Heimskringla

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.