Heimskringla - 20.06.1901, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA, 20. JÚNÍ 1901.
reglum kennar. Það er satt, en þetta
yiðgengst í öllum félögum og stofnun-
um af öllum tegundum og mun við
gangast meðan menn eru eins ófull-
komnir eins og þeii eru. En samt hlýt-
ur það góða, göfuga og sanna að halda
áfram.
Good Templar-rcglan er bygð á
breiðum grundvelli. Henni heflr tekist
að halda 'i félagsskap sínum hinum
mentaða og ómentaða, hinum kristna
og ókristna, ,hinum frelsaða og ófrels-
aða. Hún viðurkennir réttlæti, rétt-
indi og skyldur mannfélagsins. Hún
minnir hinn kristna mann á að bann er
ekki nema maður, og þá sem varðveitt-
ir hafa verið fr.4 spillingardjúpinu á, að
þeir eru meðbræður. Kenningin um
alheims bróðurband msnnsins er eins
sönn og sú um alheimsföður umhyggju
guðs. Til þess að lifa samkvæmt kenn-
ingum reglunnar, þurfa meðlimir henn
ar að sýna hver öðrum kærleika, þol-
inmæði og vorkunsemi. Reglan kennir
þetta viku eftir viku, mánuð eftir mán-
uð og ár eftir ár, yfir allan hinn ment-
aða heim. Nokkrir hafa máske verið
seinir að læra, en það er ekki nægiieg
ástæða fyrir því, að vér þess vegnaTör-
um úr skólanum og lokum honum.
í nokkrum tilfellum, á liðnum tím-
um, hefir skyndilegur vöxtur meðlima-
tölunnar haft það í för með sér, að
hugsunarlaust fólk, sem innleiddi jhé-
gómleg atriði í gerðaskrá stúku sinnar,
eða heimskt fólk, sem hélt að drykkju-
skapur yrði læknaður með því að gera
stúkufundi að gleði samkvæmi, hefir
slæðst með í regluna. Þannig smá
gleymdu einstöku stúkur sínu háleita
takmarki og hugsuðu um leiki og
skemtanir i stað hins alvarlega málefn-
is, sem vér eigum að vinna að;], það
gleður oss að geta sagt, að þessi hugs-
unarháttur fer sí-minkandi og er næst-
um [útdauður meðal félagsmanna L'og
Stúkur vorar eru orðnar og eru að
verða það sem þeim var ætlað að verða
Yér getum bent á gerðaskrár margra
stúkna með ánægju yfir hve vel þær
vinna verk sitt.
Er starf vort á framfarast'gi? LSeg'
ið þér að verk vort sé árangurslaust ?
Hugsiðaldrei slíkt. Drykkjuskapurinn
er minni á flestum stððum. Satt er það
að vínnautnin er skaðleg og vond, en
hve mikið verri væri hún ekki án Good
Templara-reglunnar. Heidur ekki regl
an þúsundir opna fundi á ári?j (Hefir
hún ekki hjálpað til að vinna hverja
lagaveiting, sem hefir miðað til þess að
hindra eða banna innflutning og nautn
áfengis? Var hún ekki hið fyrsta £,fé-
lag, sem bauð konum jafnt og körlum
í þjónustu sína, til að herja á óvin
mahnkynsins—áfengið? Hefir reglan
ekki yfirstigið marga erfiðleika, Og er
hún ekki nú á þess fagnaðarminn-
ingar ári sínu, hið stærsta samþjóðlegt
bindindlsbræðrafélag hsimsins, og er
hún ekki að sanna lífsmagn sitt með
því að endurnýja æsku sína, eins og
örninn, og setja á stað nýjar stúkur og
unglingastúkur dag eftir dag?
Good Tempiara reglan er að gera
alt þetta og til að hjálpa til að gera enn
þá meira, biður hún um þá hjálp, mikla
eða iitla, sem þér getið veitt; hún ósk-
ar eftir nafni yðar á nafnaskrá sina og
fjárvelting yðar í sjóð sinn. Vér þörfn-
umst yðar og þór þarfnist vor. Þér
getið hiálpað oss og vér viljum þakka
yður, börnum og barnabörnum yðar ef
þér komið í reglu vora.
Að sfðustu bjóðum vér yður að
koma og gerast meðlimir reglu vorrar,
og hjálpa þannig áfram þessu mikil-
væga málefni. Að safna aftur saman
þeim sem hafa yfirgefið regluna, er að
krýna þetta fagnaðar-minningar ár
með verðskuldaðri kórónu. Vér óskum
þessa ekki vegna eigin hagsmuna, held-
ur til ávinnings fyrir hið góða,]fer vér
berjumst fyrir. Vér vonum að vérPger-
um yður engin vonbrigði ef þór bindið
félagsskap við oss, og vér treystum því
að þér gerið oss engin vonbrigði. ^Vér
höldum áfram haráttunni og áhugi|vor
endurnýjast, ef þór takið aftur að
starfa með oss og fyrir vora göfugu
reglu, sem hefir þolað baráttu og mót-
vind síðari helming síðuslu aldar”.
Lauslega þýtt úr “International
Good Templar" af Guðkúnu Jóhanns-
dóttik.
Sérstakur fundar alheimsstúkunn-
ar I. O. G. T. verður baldinn i Utica,
New York, 9. Júlí, i minningu þess,
að Good Templar-reglan var stofnuð
þar fyrir 50 árum. Allir Good Templ-
arar eru boðnir á þenna fund og mun
verða reynt að gera þeim heimssókn-
ina sem skemtilegasta. — Ef eínhverjir
íslenzkir Good Templarar fara á Pan-
American sýninguna, þá ættu þeir að
sækja fund þenna um leið.
G. J. Stórstúku-ritari.
Eftir tilmælum herra ISig. Júl.
Jóhannessonar í síðasta blaði Heims-
kringla, vil ég leyfa mér að geta þess,
að orðabókarmálefni það er hann getur
um að hafi birst í ritstjórnargrein Lög-
bergs og bréfi Dr. Veltýs-Guðmunds-
sonar i sama blaði, er að mínu áliti
ekkert skylt því málefni, er ég eða aðrir
hafa rætt um i Heimskringlu. Ég hefi
hvorki sjálfur minst á íslenzk-
enska orðabók né heyrt aðra minnast á
hana, sem um málefnið hafa rætt, fyrr
en ég las binar áðurnefndu greinar í
Lögbergi, og hlýt ég því að álíta, ieins
og herra Jóhannesson, aðjþað só sér-
stakt málefni. sem hafi verið rætt frá
röngu sjónarmiðí af ritstjóranum [og
Dr. Guðmundssyni, því bæði höfum
vér fleiri en eina útgáfu af ísl, enskri
orðabók, og eigum von á fleirum bráð-
lega og svo eru engin líkindi til að[hin
fullkomnasta orðabók af því tagi J gœti
að neinu leyti orðið stuðningur fyrir
almenning i íslenzkri tungu, þar sem að
al-islenzk orðabók væri hinn bazti leið-
arvísir fyrir alþýðu og nauðsyuleg] við
ísl. skólanám, ef það kæmist nokkurn
tima á fót.
H. J. Halldórsson.
Ánægjuleg fæða.
Allir sem til þekkja, tala vel um
brauð þau er vér búum til. En
vér látum oss ant um að þér
þekkið eins vel hinar aðrar vöru-
tegundir sem framleiddar eru í
bakaríi voru.
Vér hðfum ætíð til reiðu allar
þær beztu tegundir af brauðum og
kökum og alskonar sælgæti sem
til er búið i nokkru bakaríu.
Einnig gerum vér kökur eftir
fyrirskipan yðar ef þér æskið þess.
W. J. Boyd,
370 og 579 Main Str .

Anægjan af reykingu
fæst að eins með því að reykja góða
vindla, og mesta nautnin er að reykja
66
Það eru vindlarnir sem eru nafn-
frægastir alstaðar, fyrir óblendni og
gæði. Reynið þá, og mun vel gefast.
WESTERN CIGAR FACTORY
Tlios. L.ee, eigiiinli ■Vv7"IJSr3Srií:>ElG--
ROBINSON & COflPANY.
MILLINERY UNDRA SALA.
Vér erum að selja út allan vorn NYJA og NÝ-
| MÓÐINS kven HÖFUÐBÚNAÐ-
Þér þurfið ekki að bíða eftir því að búinn sé til
Ihattur sem eigi við andlitslag yðar. Vér höfurti þá
tilbúna og alla til sýnis. Aldrei áður hafið þer haft
| slíkt tækifæri til að velja úr vorum undra byrgðum.
Skreyttir hattar—sem áður seldust fyrir $3.00—
|$12.oO, fáið þér nú fyrir $2.00, $3.00 og $5.00.
Það ætti ekki að vera nyuðsynlegt að minna
I yður á að koma sem fyrst. Þér vitið að hið bezta
gengur fyrst út.
cfc
400—402
Main St.
Ein million
NU DAGLEQA I NOTUM.
Ellfu hundruð velar búnar til á hverjum degi þetta er stórkostleg
staðbæfing, en hún er sönn ELDREDGE SAUMAVELARNAR eru
búnar til af NATIONAL SAUMAVELA FELAGINU í Belviderb
111. Þetta eru ekki óvandaðareða ódýrar vólar, heldur þær vönduðustu að
öllum frágangi, með sanngjörnu verði; þær eru útbúnar með öllum nýj.
ustu umbótum og hafa völurenzli. Viðaryerkið á þeim er yndislega fag-
urt. Samsetning þeirra er óbrotin, og þær vinna háfaðalaust.
VÉR HÖFUM NÁÐ ADAL UMBOÐSSÖLU Á ÞESSUM VÉL-
UM A STÓRU SVÆÐI, og vér viljum láta yðui vita af því.
VÉR HÖFUM FENGIÐ EINICA IIEILDSÖLU-
LEYFI TIL AÐ SELJA ÞESSA VÉL í MANI-
TOBA OO NORDVESTURLANDINU
Þessar vélar eru ábyrgðar aðöllu leyti. Þær eru gallalausar. Éng-
ar aðrar vélar eru betri, annars mundum vór ekki verzla með þær.
Leyfiðoss að sýna yður þær.—vægir söluskilmálar.
ÞÆR FÁST HJÁ EFTIRFYLGJANDI UMBOÐSMÖNNUM :
Baldur.... Chris Johnson.
Innisfail.... Archer & Simpson.
Moosomin.......Millar & Co.
Gimli......Albert Kristianson
Winnipeg.. Scott Fumiture Co.
276 Main St.
Forester & Hatcher,
Y. M. C. Block Portage Ave.
Calgary.... A.J. Smyth.
Dauphin.... Geoi Barker.
Reston......Wm. Busby.
Yorkton......Levi Beck.
Gladstone.. William Bro’s,
Og margir aðrir.
HEILDSOLUDEILDIN I MANITOBA
117 Bannatyne St. Kast Wlnnipe
vill fá góða umboðsmenn f þeim héruðum, sem umboðsmenn eru
ekki áður fyrir.
ALEXANDRA RJÓMA-SKILVINDUR
eru þær beztu og sterkustu.
R. A, LI5TER & Co.
Hefir hinar nafnfrægu ALEXaNDRA
“CREAM SEPARATOR” til sölu, sem að
allra áliti eru þær beztn f heimi. Sterkar, góðar,
hægt að verka þær og hollar til brúkunar. Sá
sem hefir löngun til langlífis ætti að kaupa
ALEXANDRA og enga aðra vél.
Aðal agentfyrir Manitoha Ct. ‘'tWBnson
R. fl. LISTER 5 C° LTD
232, 233, 234 KING ST WINNIPEG-
flANITOBA.
Kynnið yður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
fbúatalan í Manitoba er nú.............................. 250,000
Tala bænda í Manitoba er................................ 85,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels.............. 7,201,519
“ 11 “ 1894 “ “ 17,172,883
“ •* *• 1899 “ “ ..............2V,922,230
Tala búpenings i Manitoba er nú: Hestar.................... 102,700
w Nautgtipir................ 280,075
Sauðfó.................... 35,000
Svin...................... 70.000
Afurðir af kúabúum i Macitoba 1899 voru................. 3470,559
Tilkostnaður við byggingar bænda í Manitoba 1899 var.... $1,402,300
Framförin í Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af auknt m
afurðum lanlsins, af auknum járnbrautum, af fjölgun skólanna, af vs t-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi vellíðan
almennings,
f síðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum......... 50,000
Upp í ekrur....................................................2,500,000
og þó er síðastnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landi
í fylkinu.
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
énn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mörg
uppvaxandi blómleg þorþ og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætir frískólar fyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksæl yeiðivötn, sem aldrei bregðast.
í bæjunum IFinnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri hæjum mun nú
vera vfir 6,000 íslendingar, og í sjö adal-nýlendum þeirra f Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru i Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir ÍO millionír ekrur af landi i Jlanitoba, sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd í öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlön-i með
fram Manitoba og North lYestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu uppiýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, tij •
HOM. K. 1*. ltOBLIN
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANTTOBA.
Bonner & Hartley,
Lögfræðingar og landskjalasemjarar.
494 Hain Ht, -- - Winnipeg.
R. A. BONNER. T, L. HARTLBY.
MacðonaM, Haiprí & Wlitla.
Lógfræðingar og fleira.
Skrifstofur í Canada Perinaneat Block.
HUGH J. MACDONALD K.C-
ALBX. HAGGARD K.C.
H. VV. WHITLA.
OLI SIMONSON
MÆLIR MEfi 8ÍNU NÝJA
71» Jlain Str.
Fæði $1.00 á dag.
F. G. Kuhbard.
Lögfræðingur o. s, írv.
Skrifstofur í Strang Block 365 Main St.
WINNIPEG - - - - MANITOBA.
204 Lögregluspjarinn
11. KAPITULI.
Microbeferíleiðar Jsinnar og de Verney fer
lauslega yfir fréttir þær, sem þeir hafa að færa
hinir félagarnir. Það er það sama sem hann
bjóst við og vonaðist eftir. Hermann hefir ekki
komið aftur íJMaubenze-götu og ekkert mark-
vert hefir borið tilj tíðinda í blómsölnbúðinni.
Ágúst liiebsr hefir verið þar og gengt störfum
sínum þar til klukkan hér um bil tvð eftir há.
degið, en þá hefir hann farið brott. Honum hef-
ir verið veitt eftirför og fór hann þangað sem
fiestir Þjóðverjar búa, en þar talaði hann tæp-
lega orð frá munni. Hann eyddi nálega tveim-
ur klukkustundumj til Hkamsæfinga tii þess að
búa sig undir glímuna, er i vændum var. Þar
næst hefir hann snúið heimleiðis og eftir því er
frekast sést ekkLjtalaðjvið nokkurn mann.
Alt þetta er bending í þá átt að hann hafi
enn undir höndumbréf það er deVcrney vildi ná,
og þau fáu orð, sem de verney heyrði hann segja
við Louisu gefa það til kynna að hann vill ekki
skilja það við sig»
"Annaðhvort i kvöld eða aldrei!” hugsar
hannmeð sér. “Annaðhvort í kvöld eða aldrei!’
segir hann i hálfum hljoðum og gnistir tönnum.
Það er auðheyrt á hljóðinu að hann hefir hugsað
eér að stökkva en ekki ,að hrökkva. Hann sest
niður og borðar miðdagsverð. Að því búnu
kveikir hann i vindli sínum og horfir út um op-
inn glugga. Nóttin er að breiða stóru dökku
vængina sina yfir borgina. Það hefst stundar
barátta; nóttin rekur i burtu dagsljósið í ákafa,
LögJegiuspæjarinn* 205
en Parisarbúar taka til starfa og draga úr afli
næturinnar með öðrum ljósum. Hún vinnur
sigur að vissu leyti, en hann er furðu lítill, því
albjart er i borginni eftir sem áður, Stórir part-
ar af henni eru skínandi eins og heiðríkur stjörnu
himinn. Þá kemur svefainn til sögunnar þegar
nóttin hefir ekki getað aðgert; hann reynir alt
en ekkert dugar; hann vill þagga alt niður og
bæla til friðar, en það mistekst. Gleðin og
glaumurinn verður hálfu meiri en áður. Það er
eins og borgin verði þeim mun bjartari sem
nóttín beitir lengur afli sínu; hún veit að hún er
ekki einungis höfuðborgin á Frakklandi, heldur
einuig ein af höfuðborgum heiinsins og það yæri
þó skárri smánin ef hún léti myrkrið hafa ytir-
höndina í viðskiftum þeirra, og ekki vill hún láta
svefninnhafa betri farir.
Langt í burtu í útjöðrum Parisar kveinar og
kvartar vinnulýðurinn yfir illu árferði, óstjórn
og skorti i öllum myndum, helst þó þar sem kall
að er Grenelle. Baron Haussman hefir nú látið
hætta að byggja að mestu leyti og steinsmiðir og
byKKÍRKamenn hafa enga atvinnu lengur; en af
atvinnuleysinu leiðir ávalt feleysi hjá þeim, er á
annaðborð lifa af einhverju öðru ea leti og ó-
rnensku, en á því lifir nú flest af leiðandi mönn-
um og fyrirfólki. Sumstaðar sjást á gangi rauð-
klæddir hermenn — hermenn sem eru aldir á
kostnað þjakaðrar alþýðu til þess að gera ekk-
ert alia sína tíd nema eyðileggja nokkur þúsund
mannslíf, úthella blóði, fjölga ekkjuœ og mun-
aðarleysingjum, reka burtu frið og ánægju, rífa
niður helgidóm guðs i hjörtum mar.nanna, og
208 Lögregluspæjarinn.
f brjósti sér; hjarta ríkt af tilfinningum; ef til
yill miklu göfugra en hefðarfrúin.
Þegar allir tróðust áfram eftir mætti eins og
þarna ártisér stað, Ner h\rorki ,>purt að upphefð
né auði. Þá eru allir saman likamlega, þótt sá--
irnar séu fjarlægar hver annari. Nú koma lög-
regluþjónar og reka þá alla burt með harðri
hendi og óþýðum orðum, er ekki hafa aðgöngu-
míða. Sumir ganga burtu auðsveipir, þegjandi
og mótþróalaust; aðrir stimpast við og hreyta
frá sér nokkrum ónota- og blótsyrðum, en þeir
eru ýmist barðir eða þeim er hrundið.
Kvöldskemtunin áttijað hefjast með fögrum
og vel æfðum söuglögum eftir heimsins beztu
tónskáld, ásamt fegursta hljóðfæraslætti; en til
þess að borga fyrir sig safnast sumir þeirra sam-
an, er út voru reknir, og hefja ógurlegan söng
margraddaðan og ósamhljóða, eu svo háan að
ekki era tiltök að láta nokkuð annað heyrast.
Söngmönnunum gramdist þetta mjög og sam-
komustjórnin kallaði í bræði sinni:
“Niður með Wagner!" en það heyrðu þeir
einir, sem næstir stóðu; flestir veittu því alls
enga eftirtekt. Það var eins og fólkið hefði að
einssjón en enga heyrn i þetta skifti.
Altaf bætist við þyrpinguna; allir vilja sjá
glímumennina, en nú eru ðll sæti seld. Margir
ríkismenn mundu fúslega hafa gefið 100 franka
fyrir eitt sæti, jafnvel þúsund. Hefðarfrúin og
götukerlingin standa saman eins og systur—
pær sem þó hatast; istgu belgurínn og fölleiti
granni v'mnumaðurinn standa saman einnig
þeir hatast. Alexander Dumas og Martein
Lðgregluspæjarinn.
Þeirhafa gengið áfram á meðan þeir töL. öu
saman og eru nú kom^ir þangað sem hann
hafði skilið eftir kerruna. Þegar de Verney
Eémur að Hautville-götu mæfir hann Frans
, við húsdyr sínar; hann er alvarlegur að sjá, en
helst lítur út fyrir að alvaran sé uppgerð; þad
er eins og hann sé kominn aö því að skeilihlæja
en neyti allra krafta tii þess að láta ekki á þyí
bera. Þegar þeir koma að dyrunum, bendir
hann gloitaudi inn í borðstofuna og segir:
“Hann er inni i eldhúsinú núna!”
‘‘Hver?’ segir deVerneyog skundar inn.
Þegar hann kemur inn gefst honum á að líta.
Þar er einhver hrúga, sem hann sér við nán-
ari aðgæzlu að er zlátraradrengur eða svo virð-
ist honum, en fremur illa útleikinn. Skirta
haDS er öll rifin í hengla; andlitið er alt röndótt
og köflótt af rispum og klóri eins og grimmur
köttur hefði lát*ð klærnar ganga um það i tvo
eða þrjá klukkutima Þessi ófreskja stendur
upp og segir hálfgrátandi: “Sjáðu mig nú!
Þessi för er enn verri eu sú fyrri!”
De Verney getur ekki komið upp orðí fyrir
hlátri í langan tíma, en þegar hann má mæla,
segir hann: “Dreptu mig ekki alveg í hlátri!
Þetta er sú hlægilegasta sjón sem ég hefi séð á
æfi minni !” Hann kastar sér niður í stól og
veltist um.
“Hlæðuekki að mór; hvað á þetta að þýða?’>
kallar Microbe. “Dirfist þú að hlæja að mér?
Sýnistþér þetta ekki vera alvarlegra en svo að
þú getir fengið það af þér ?” Hann er bæði
firyggnt og reiður.
/