Heimskringla - 11.07.1901, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA, 11. JÚLÍ 1901
sem langa til að vera með í því að
út ata séra H. P. í augum aliaenn-
ings. Ég hef aidrei á æfi minni séð
á prenti í einni stuttri grein eins
mikið af missögnum og vitleysum
eins og Jóni mínum hefir tekist að
flétta inn í grein sína. Meðal ann
ars segir hann að það sé ekki satt að
Guðm. Símonarson hafi keypt fyrstu
þreskivél í nýlendunni, heldur hafi
. hún verið keypt af 4 Þingeyingum,
Haldóri og Skúla Árnasonum, Þorst.
Jónssyni og Jóseph Helgasyni er
hafi þreskt fyrir hann og aðra bænd-
ur þar í bygðinni. Þetta er að því
leyti satt, að þessir menn keyptu
þreskivélargarm lítt brúkanlegan, að
eins í því augnamiði að þreskja fyr
ir sjálfa sig, af því þeir gátu þá
ekki fengið enska þreskjara til að
koma og þreskja fyrir þá. * fÞessi
vél var við líði í austurparti bygð-
arinnar í 2 eða 3 ár, en þreskti nær
því ekkert fyrir aðra en eigendur
hennar, sem þá höfðu mjög litla akra
Svo segir J. Ó.: uog þreskti sú vél
bæði mína og annara bænda fyrstu
hveitiuppskeru haustið 1883 og hefir
árlega gengið síðan“. Þessi stað-
hæfing Jóns er algerlega röng, því
að vél sú er liðin undir iok fyrir 15
eða 16 árum og hefir því ekki geng-
ið síðan. Næst segir hann: ,,Það
var ekki fyr en árið 1887 að G.
Símonarson í félagi við Jón Frið-
finnsson og AÍbert Jónsson keypti
þreskivél". Þetta er fjarstatt sann-
leikanum, því hvorki var ég í ný-
lendunni það haust og því síður að
ég keypti þreskivél í félagi með
þeim Jóni og Albert. Það var ekki
fyr en haustið 1888 að ég í félagi
með Haldóri og Skúla—þeim sömu
sem fyrr eru nefndir, keypti mína
fyrstu þreskivél, sem keypt var í
í því augnamiði að keppa um að ná
sem mestu af þreskingu íslendinga
hér í bygðinni, og gelck það vel, því
við þresktum fyrir mikinn meiri-
hluta íslendinga í þessari bygð það
haust. Eg og Haldór Árnason eru
fyrstu menn í þessari bygð er lögðu
út í að keppa við hérlenda um þresk-
ingu meðal landa okkar hér. Ég
hef keypt 5 þreskivélar síðan ég
kom í þessa bygð, 2 gengu með
hestafii og 3 með guf-afli. — Býður
nokkur betur? Ég var sá fyisti er
k eypti eim þreskivél í þessari bygð,
f félagi með öðrum, og hef á hverju
ári sfðan 1888 þreskt í þessari bygð,
og það munu fáir Argylebúar bera á
móti því sem séra II• P. segir, að ög
hafi verið tyrstur manna hér í bygð
til þess að ná þreskingaratvinnu úr
höndum hérlendra manna, í hendur
Islendinga, þótt Jón Ólafsson geri
það.
Grein séra H. P. í Eimreiðinni
2 hefti, heflr að mínu áliti við góð
rök að styðjast. Eins er það rétt
hjá H. P. að B. Jónsson er sterkur
flokksmaður á Lögbergs og liberala
hlið. Það er einnig rétt að B. J.
hefir sýnt mestu partisku í grein
sinni í almanaki Ó. Th. og skal ég
því til sönnunar færa 2 dæmi: Ég
tók land að eins eina mílu vegar frá
B. J. og vár búinn að fá eignarrétt
fyrir því árið 1885. SigurjónJSveins-
son Storm er annað dæmi. Hann
tók land 1 mílu vegar frá B. J., en
hvorugur okkar er nefndur á nafn í
landnámssögu Björns frekar en hann
hefði ekkert þekt til okkar. Hvers
vegna gat hann ekki okkar sem ann-
ara frumbyggja nýlendunnar? Svar:
Af því við vorum andstæðingar
hans og Lögbergs í pólitík. Einnig
er það rétt að Kr. Benediktsson var
konservative í pólitík á fyrri árum,
þótt hann kunni að hafa breytt þar
stefnu á síðustu árum. Ég lít því
svo á að grein séra H. P. sé að öllu
leyti rétt og óhrekjandi ef satt er
sagt um hana. En það er ætíð hægt
að finna mótmæli gegn öllu sem gert
er og talað, þegar ástæður erugripn-
ar úr lausu lofti, og ekki styðjast við
nein sannleiksrök. Kitstj. Lögbergs
og J. Ó. verða því nú að yrkja upp
á nýjan stofn eða að taka öll sín and-
mæli gegn grein H. P. til baka.
Brú 1. Júlí 1901,
G. Simonakson.
FYRIRSPURN.
Söfnaður hefir beðið safnaðarfor-
seta að boða til fundar til að ræða um
myndun á grafreit. Er þá rangt að
nefna grafreitsmálið safnaðarmál? eða
er ekki grafreitsmálið kyrkjumál og
kyrkjumálið safnaðarmál?
Svar. Safnaðarmál er hvert það mál
sem einn söfnuður hefir formlega tekið
að sér að annast um. Grafreitsmálið
mundi rétt nefnt safnaðarmál. Öll
kyrkjumál eru og safnaðarmál, en
hvort að grafreitsmálið er rétt nefnt
kyrkjumál, þótt það sé safnaðarmál,
það getum vér ekki ákveðið með vissu;
en alment mun þó svo álitið að graf-
reitsmál séu kyrkjumál.
(J KADIU PiOlFIC Pilll/Í.
er við þvi búin
- SKl
5.
að bjóða ferðafólki verðlag
í

• *
A Storvíitna-
leidinni
farliref
MEÐ SKIPUNtJM.-
“ALBERTA”
“ATHABASGA”
“MANITOBA’
Þau fara frá fort William til Owen
Sound, hvern
ÞRIÐJUDAG,
FuSTUDAG og
SUNNUDAG.
Þaðan með járnbrautum til
TOROTNO, HAMILTON,
MONTREAL,
NEW YORK
OG ALLRA AUSTUR-BORGA.
Leitið upplýsinga hjá:
Wm. STITT C. E. McHPERSON ,
aðstoðar umboðs- aðal umboðsmaður
maður farþega farþegalestanna.
lestanna.
WINNIPEG.
SMOKE T. L CIGARS
fyltir með bezta Havana tóbak,
og vafðir með Sumatra-lauíi,
Þér eruð 30 mínútur í Havana
þegar þér reykið þessa orðlögðu
vindla.
Allir góðir tóbakssalar selja þá.
WESTERN CIGAR FACTORY
Tlsos. Lee, eignudi. 'WIHSriSriIF’IEGr-
Ein million
NU DAQLEGA I NOTUM.
Qerd
og
fagun.
ROBINSON & COHPANY.
FLÓÐALDA AF KJÖRKAUPUM. Vörurnar eru betriáð gæðura en yanalega, en þó með lægra verði. Hyggnir kaupendur koraa snemraa í vikunni til þess að fá það bezta, ef þér komið seint, þá er það ekki oss að kenna þó />ér fáið ekki i'u valið, því að þær ganga upp eftir dví sem af þeim er keypt.
HUCK ÞURKUR lOc. 20 tylftir Huckþurkur úr hör- lérefti, faldaðar, áður löc, nú lOc. CHAMBREY lOc. 10 strangar al röndóttu og i skreyttu Chambrey. einnig tygl ótt, nýjir litir, áður 20c nú lOc.
KODDAVER 12ic. 10 tylftir hvít lérefts koddaver 42 þuml., Aður l7c. nú ISS^c. DRILL lOc. 60 stykki af sléttu pink og bláu drill vel breiti, Aðurl7c, nú IOc.
BORÐAR 7Jc. 100 stykki aJ ski autlituðum og hvítum borðum iueð sérstaklega lágu verði, áður >dt að 20c yarðið, selst nú íyrir 7ic.# SKÓR. Tilhreinsunarsala af öllum teg- undum og stærðum í kven. stúlku ok drengja og barna skóm með afslætti sem nemur 5ÍO%, lægsta verð í borginni.
ROBINSON & CO, 400 402 flain St,
Ellfu hundruð velar búnar til á hverjum deei þetta er stórkostleg
staðhæfiug, en hún er sönn ELDREDGE SÁUMÁVELARNAR eru
búnar til af NATIONAL SAUMAVELA FELAGINU í Belviderb
111. Þetta eru ekki óvandaðareða ódýrar vélar, heldur þær vönduðustu að
öllum frágangi, með sanngjörnu verði; þæreru útbúnar með öllum nýj.
ustu umbótum og hafa vðlurenzli. Viðarverkið á þeirn er yndislega fag-
urt.. Samsetning þeirra er óbrotin, og þær vinna háfaðalaust.
VF.R HÖFUM NÁÐ ADAL UMBOÐSSÖLU Á ÞESSUM VÉL-
lUM A STÓRU SVÆÐI, og vér viljum láta yðut vita af því.
VÉR HÖFUM FENUIÐ EINKA IIEILDSÖLU-
LEYFI TIL AÐ SELJA I'ESSA VÉL í MANI-
TOBA OG NORÐVESTURLANDINU.
Þessar vélar eru ábyrgðar að öllu leyti. Þær eru gallalausar. Éng-
ar aðrar vélar eru betri, aunars mundam vér ekki verzla með þær.
Leyfiðoss að sýna yður þær.—vægir söluskilmálar.
ÞÆR FÁST H.TÁ FFTIRFYLGJANDI UMBOÐSMÖNNUM :
Baldur... .(Jhris Johnson. Calgary,... A.J. Smyth.
Innisfail.... Archer & Simpson. Dauphin.... Geo. Barker,
Moosomin... í .. Millar & Co. Reston.....VVm. Busby.
Gimli....Albert Kristianson Yorkton....Levi Beck.
Gladstone....William Bro’s,
Forester & Hatcher, Y. M. C. A. Building,
Portage Ave. Winnipeg.
Og margir aðrir.
HEILDSOLUDEILDIN I MANITOBA
117 Bannatyne St. East Winnipe
vill fá góða umboðsmenn í þeim héruðum, sem umboðsmenn eru
ekki áður fyrir.
ALEXANDRA RJOMA-SKILVINDUR
eru þær beztu og sterkustu.
R. A, LI5TER & Co.
Hefir hinar nafnfrægu ALEXaNDRA
“CREAM SEPARATOR” til sölu, sem að
allra áliti eru þær beztu í heimi. Sterkar, góðar,
hægt að verka þær og holiar til brúkunar. Sá
sém befir löngun til langlífis ætti að kaupa
ALEXANDRA og enga aðra vél.
Aðal agent fyrir Manitoba: <jr. Swanson
R. A. LISTER 2 C° LTD
232, 233, 234 KING ST- WINNIPEG-
HANITOBA.
Kynnið yður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú............................. 250,000
Tala bænda í Manitoba er............................... 35,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels............ 7,201,519
“ “ “ 1894 “ “ 17,172,883
“ ’* “ 1899 " “ ............. 2V,922,230
Tala búpenings í Manitoba er nú: Hestar..... ............ 102,700
Nautgripir............... 230,075
Sauðfé.................... 35,000
Svín..................... 70.000
Afurðir af kúabúum í Manitoba 1899 voru................ í470,559
Tilkostnaður við byggingar bænda í Manitoba 1899 var... $1,402,300
Framförin í Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af auknt m
afurðum lan.lsins, af auknum járnbrautum, af fjölgun skólanna, af vs t-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi velliðan
almennings,
í síðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum... 50 ,000
Upp í ekrur..............................................2,500 000
og þó er síðastnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landi
í fýlkinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
enn þá mesta gnægðaf Agætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mörg
uppvaxandi blómleg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætir frískólar fyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksæl veiðivötn, sem aldrei bregðast.
í bæjunum Winnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nii
vera vfir 5,000 Islendingar, og í sjö aðal-nýlendum þeirra í Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru í Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir ÍO millionír ekrur af landi i llanitoba, sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd f öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North FPestern járnbrautinni eru til aölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, tij’
HOIV. R. P. BOBLIN
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA-
Eða til:
Josepli 11. Skaptason, innfiutninga og landnáms umboðsmaður.
Bonner & Hartley,
Logfræðingar og landskjalasemjarar.
494 Main St, - - - Winnipeg.
R. A. BONNER. T. L. HARTLEY.
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ 8ÍNU NÝJA
Fæði $1.00 á dag.
718 Main Str.
MaciDnaW, Hatpril & Wlitla.
Lögfræðingar og fleira.
Skrifstofur í Canada Permanent Block.
HUGH J. MACDONALD K.C.
ALEX. HAGGARD K.C.
H. W. WHITLA.
F. C. Hubbard.
Lögfræðingur o. s, frv.
Skrifstofur í SÁang Block 365 Main St.
WINNIPEG --- - MANITOBA
•228 Lögregluspæjarinn.
sig um stundarkorn og segir með meiri stillingu:
“Fáið vagD; hann verður að komast burtu sem
allra fyrst! ’
“Hann hefir þegar verið fluttur í burtu !”
“Og vitið þið hvar bann á heima í Vignes-
götu ?"
“Ég býst ekki við að íarið hafi 'verið þangað
,með herra Lieber”.
“Heldur hvert?" spyr Louisa áköf.
“Hann hefir víst verið fluttur á sjúkrahús-
ið”.
‘•Hvaða sjúkrahús? svaraðu mér undir einsi
Hamingjan góða, hví svararöu mér ekki tafar-
laust maður ?’ Það er svo að sjá sem einhver
ógurlegnr ótti grípi Louisu. Hún verður föl
tins og liðið lík og liggur við að hníga niður ör-
magna.
“Þú þarft ekki að vera neitt hrædd um mann-
inn ! Grímumaðurmn fór mjög vægilega með
hann og fórst við hann betur en nokkur hefði
Retað búist vjð; hann lét taka hann ’í sinn eigin
vagn, meira að segja hjálpaði til að bera hann
Þangað sjálfur og hann er vanur að bíða ekki
boðanna þegar eitthvað alvarlegt er á ferð, held-
aka af stað samstundis. Hann er líka vanur
ftð fara mjög gætilega með mótpart sinn, en í
kveld viðbeinsbraut baun Rússann og það var
eins og hann vildi mola í sundur hvert einasta
oein í Lieber; ég skil ekkert í því hvað hefir get-
að hleypt þessari ógurlegu grimd 1 manninn—
hann sem er vanalega mjög samvizkusamur!”
Louisa tekur fram i og segir: “Hver er
Pössí grímumaður V”
Lögregluspæjarinn. 22v
Hann bikar við og svarar ekki.
“Ég skal gefa þér þúsuud fránsa ef þú seg-
ir mér það”, segir Louisa ogætlar að draga fram
vasabók sina.
“Ó, ef ég vissi það !” svarar maðurinn með
hæðnisbrosi, “þágætiég fengið 10 þúsund; hin-
ar stúlkurnar og konurnar—hann hikar—"það
kemur þá enn ein vitlaus eftir þessum ókunna
hálfguð !” segir hann í hálfum hljóðum, en Lou-
isa veitir því ekkieftirtekt.
“Hvaða sjúkrahús var Lieber fluttur á?”
spyr Louisa.
‘ÍÉgveit það ekki; ég skal reyuu að kornast
eftir þvi", svarar hann; flýtir sér burt en kemur
að vörmu spori aftur og segir að það sé Laribo-
isiere sjúkrahúsið; það næsta sem þar er. Hann
hefir ekki tíma til að segja meira þvi Louisa bef
ir tekið til fótanna og er komin út á götu. Hún
hefir kallað á ökumann jþann er hún fyrst kom
auga á og lætur bann nú aka sér svo hart sem
nokkur tök eru á til sjúkrahússins. Þegar hún
kemur þangað eftir nokkrar mínútur er benni
sagt að ekkert þess konar, er hún spyr eftir, sé
þar á ferð eða hafi verið i kveld. Hún segir hon
um í flýti hvernig á öllu sfcendur og spyr hvert
honum þyki líklegt að hann hafi verið fluttur,
þegar svona sé öllu háttað.
‘ Það eru mörg sjúkrahús í Paris, og þú spyr
mig nokkuð erfiðrar spurnÍQgar”, svarar maður"
inn, “en hér geturðu fengið uöfn þeirra og séð
hver þau eru’. Hann skrífnr í skyndi oir fær
henni nöfnin.
"Eru þau ekki fleiri eu þetta?’ ’ spyr hún.
232 Lögregluspæjarínn.
un?” Þetta segir hún með ákafa og í afarmik-
illi geðshræringu.
“Nei, ekki býst ég við því. Hann verður
liklega að liggja hér nokkra daga; þaO er óhjá-
kvæmilegt”.
“Guð minn góður !”
“Vertu róleg. þú þarft ekkert að óttast !”
segirlæknirinn. ‘ Hanner ekkert beinbrotinn.
Hann hefir að eins verið hristur óþægilega. Það
vildi svo til að ég var staddur þarna þegar glím-
an endaði. Mér var sagt að hann þyrfti læknis-
hjálpar, svo ég lét flytja hann hingsð.
Ágúst litur aftur blóðstorknura augum á
Louisu og sýnist gagntekinn af örvæntingu.
neytir allrar orku til þess að reyna uð koma upp
einhverju orði, en fyrir áhrif svefnlyfjanna er
honum það gersamlega ómögulegt.
Þetta virðist vekja enn meiri ákafa og óró í
hjarta Louisu. Allan timann, sem hún hefir
setið þarna inni, hefir hún rent augunum hvíld-
arlaust í kring um sig án þess að láta þau stað-
næmast á nokkrum sköpuðum hluk.
Agúst hefir verið afklæddur; kápan semhanu
halði verið vafinn >' og glímuskrúðinn liggja sitt í
hvoru lagi; því hefir verið fieygt af handahófi og
alt ber þess vott að hann hefir verið fæiður úr
fötunum í mestaflýti. Belti hans, skór og nær-
klæði eru á gólfinu. Þegar Louisa sér þetta
andvarpar húa svo þungt að það verður nálega
angistaróp.
AugnabliVi siðar stendur l.eki iiiiiB upp og
segir: “Fyriigefðu; ég þar( Rð líta eftii öðrnm
sjúkliugum eu keui a(:ui kó vörmu spu i.
Lögregluspæjarinn. 225
þátt i því og fyigdu fast. Svo þegar annar hafði
hlotið sigur og drukkið blóð fjandmanns síns,
þá var hrópað svo hátt að undir virtist taka í
himninum sjálfum. “Hahet! habet! sem þýð-
ir: “Hann hefir það! hann hefir það !”
12. KAPITULI.
Eftir drvkklanga stund færist meðyitundin
í Ágúst aftur og hann grenjor eins og ljón, en
það er að eins snöggvast; h&nn þagnar aftur.
Louisa hefir hnigið niður máttvana þar eem hún
stóð og nú æpir hún svo hátt að öllum stendur af
ótti; hún stendur upp og ryður sér braut í gegn
um alt sem fyrir er eins og hún sæi ekkert frem-
ur en hún væri steinblind á báðum augum. Hún
ætlar að flýta sér út um aðalhliðið til þess að
komast í kring um glimuvöllinn sem fyrst og
þangaðsem gengiðeruppá palKnn. Hún viU
hlynna eitthvað að Ágúst. En þrátt fyrir ein-
beittann vilja er henci þetta ffieð öllu ómögu
legt i hráð. Þuð er með naumindum að grimu-
m&durinn sjálfur kemst áfrara þegar hann yfir-
gefur völlinn sigri hrósandi. Hún brýzt um
hrindir öllu og öllum, sem hún kemur nálægt,
stynur, andvarpar, hiður og bölvar, en ekkert
dugar. Hún er neydd til þess að bíða og heyrir
hún stnugasemdir þeirra, er næstír henni
standa,
Frú Merricourt horfir á eftir sigurvegaran-
um þar sem hann gengur & hrott og kallar menn
til þess að bera Ágúst af vellinum. Hún segir